Αν είχε επικρατήσει ο ανδρεοπαπανδρεϊσμός το 1967

[Leporello]

Η Επανασταση καθυστερησε την σηψη 20 χρονια ,μακαρι ο Γιωργαρος να ειχε μεινει στηνβεξουσια 20 χρονια.

Tι σχέση έχει η Επανάσταση με το θέμα; Και ο Καραϊσκάκης βεβαίως ποτέ δεν κυβέρνησε, άρα πώς θα έμενε στην εξουσία 20 χρόνια; Το Σύνταγμα του 1843 θεωρείς σήψη;

λεπο οταν γραφει επανασταση εννοει χουντα

Mη μου πείς και πως όταν λέει Γιώργαρος, δεν εννοεί τον Καραϊσκάκη, αλλά τον Παπαδόπουλο!

[alekhine]

yup

[perseus]

Ρε Λεπο πιο κουμμουνι πας μονος σου σε γκουλαγκ...

[wooded glade]

Δεν ξέρουν την ατμόσφαιρα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο μερικοί και γράφουν ότι τους κατεβαίνει.
Για τον πολύ κόσμο στα χρόνια της αποστασίας ο Άντριου ήταν -περίπου- περίπτωση Άδωνι τηλεοπτικού αστέρος σημερινού και οι εχθροί του ήταν -περίπου- περίπτωση Πολάκη άρχοντα του τουϊτερ σημερινού (π.χ. στρατηγός Κουρούκλης με τα 114 κεφάλια).
Οι της αντιπάλου παρατάξεως έλεγαν βέβαια ότι θα φέρει τα όπλα του Μάρκου από το βουνό.
Αλλά ο Αντρέας - πασοκικός γκουρού δεν υπήρχε ακόμα, δεν είχε δικό του κόμμα. Είχε βέβαια μαζί με τη μάμυ κυριαρχήσει πλήρως επί του γεροξεκουτίξ στο Καστρί, αλλά γκουρού δεν είχε χρησθεί ακόμα, να συντάσσει αυτός το κυβερνητικό πρόγραμμα του πατρός. Εκκολαπτόμενος γκουρού ναι, ήταν.
Ρωτάω λοιπόν, όσους ενδεχομένως ξέρουν πρόσωπα και πράγματα, τι πραγματικά θα βλέπαμε από ένα καθεστώς γεροξεκουτίξ-Άντριου που θα προέκυπτε το Μάϊο του 1967 ;
Έχω μία γνώμη, τη γνώμη των πρωταγωνιστών της επαναστάσεως (που του έδωσαν βέβαια διαβατήριο για τη Σουηδία μετά). Δεν έχω όμως όλο το τοπίο.

[Μπίστης]

Μην ζητάς βοήθεια, εσύ είσαι ο γκουρού των 70ς, ζωγράφισε ελεύθερα και πες μας και πως (αν) επηρρεάστηκε το πρωτάθλημα της Α Εθνικής από τον κοινοβουλευτικό αναβρασμό.

Θες (επίσης) να πεις πως ο γεροξεκουτίξ είχε χάσει την ικανότητα να είναι Παπατζίξ όπως τον είχες χαρακτηρίσει σε άλλο νήμα ;

Ωραίοι οι παραλληλισμοί με Άδωνι & Ουρακοτάγκο !

[Golden Age]

Ο Ανδρέας θα 'διωχνε το βασιλιά και θα το 'παιζε "αδέσμευτος" μέχρι που θα είχε το τέλος του Νταούντ Χαν απο αυτούς τους οποίους θα έκανε συνεξουσία. Και θα ακολουθούσε η ίδια κατάσταση απο τους κομμουνιστές.

[wooded glade]

Ο Ανδρέας θα 'διωχνε το βασιλιά και θα το 'παιζε "αδέσμευτος" μέχρι που θα είχε το τέλος του Νταούντ Χαν απο αυτούς τους οποίους θα έκανε συνεξουσία. Και θα ακολουθούσε η ίδια κατάσταση απο τους κομμουνιστές.

Έχουμε δει έργα από τον Άντριου, ων ουκ έσται αρχή και τέλος.
Παίζει δυνατά κατά τη γνώμη μου αυτό αν και με Άντριου κανείς δεν ξέρει (όπως και με την κα Παπακάωστα !)

Αλλά, υπάρχει και μεγάλο αλλά:
2.5 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα ψήφιζαν για καθεστώς Νταούντ Χαν πως το λές τον Μάϊο του 1967 ;
Εγώ κάτι τέτοιο δεν θυμάμαι. Η ΕΔΑ θα ψήφιζε κατ' ευθείαν Μόσκοβιτς βέβαια, κάποιους λαϊκομετωπικούς ψηφοφόρους του κέντρου συναντούσες αραιά και που.
Ο Άντριου δεν ήλεγχε.
Δεν ήταν βέβαια και κανένας κοινός αντάρτης τύπου σύγχρονου Λαφαζάνη αντάρτη του Τσίπρα. Αν ήταν έτσι θα έλεγαν "ε να και ένας αντάρτης που υπάρχει στο κόμμα του γέρου" και θα τελείωνε εκεί, ή μάλλον δεν θα είχε αρχίσει.
Δεν ήταν όμως κοινός αντάρτης και γι αυτό προκύπτει παζλ.

Το 67 εγώ θυμάμαι ότι οι κεντρώοι ήθελαν όλοι Europe συν γυναιξί και τέκνοις και ΝΑΤΟ βέβαια.
Μάλιστα τα παπανδρεϊκά ΝΕΑ για να δείξουν ότι ελέγχεται η κατάσταση είχαν δημοσιεύσει το Φεβρουάριο του 1967 μία συνέντευξη αξιωματούχου του ΝΑΤΟ άκρως εγκωμιαστική του George Papandrews. Για την πιθανολογούμενη δικτατορία έγραφαν "δεν γίνονται σε μία χώρα του ΝΑΤΟ τέτοια πράγματα".

[wooded glade]

Ήρθε η μεγάλη ώρα νομίζω το πχόρουμ.com.gr, incorporating πχόρουμ.gr, να απαντήσει στο ερώτημα:

Ποιος είχε δίκιο, η επανάστασις ή η αντεπανάστασις ;

Τέρμα στις παπαγαλίες "χούντα" από τη μία και "γειά σου Γιώργη Παπαδόπουλε" από την άλλη.

Πρέπει να προηγηθούν ωρισμένα επεξηγηματικά του ερωτήματος.

Πρώτον ως επανάστασις ορίζονται οι κυβερνήσεις Κόλλια-Παπαδόπουλου μέχρι την 12η Δεκεμβρίου 1967, Παπαδόπουλου-Ζωϊτάκη, Παπαδόπουλου-Αγγελή. Ο αόρατος είναι εκτός.
Δεύτερον ως αντεπανάστασις ορίζονται όλοι οι διαφωνούντες, από Καραμανλή μέχρι ΜΛΚΚΕ-ΚΚΕΜΛ.

Επίσης, δεν μας ενδιαφέρει τι έγινε κατά την διάρκεια της επαναστάσεως. Ούτε τα θετικά, φώτα παραλιακών κέντρων-συναυλίες Γιεχούντι Μενουχίν-αγροτικά χρέη, ούτε τα αρνητικά, στρατιωτικός νόμος-συλλήψεις-εκτοπίσεις-λογοκρισία. Αυτά έγιναν ως έγιναν, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα.
Επίσης δεν μας ενδιαφέρει τι έγινε μετά, στα χρόνια της μεταπολίτευσης. Διότι το καθεστώς θα μπορούσε να είχε πέσει με διαφορετικό τρόπο και να ήταν άλλες οι εξελίξεις (χειρότερες ή καλύτερες).

Επίσης δεν μας ενδιαφέρει πόσοι υποστήριζαν την επανάσταση. Πρακτικά κανένας λέω εγώ πλην πραιτωριανών φρουρών, αλλά αυτό από μόνο του δεν σημαίνει καθόλου ότι ορθώς δεν υπεστηρίζετο η επανάστσασις.
Το ερώτημα είναι ουσιαστικά με βάση τα έως 20/4/1967 διαδραματιζόμενα ποιός είχε δίκιο ;

[Cloud87]

Δίκιο είχε η αντεπανάστασις. Και λίγο ο αόρατος.

[Μπίστης]

Ήρθε η μεγάλη ώρα νομίζω το πχόρουμ.com.gr, incorporating πχόρουμ.gr, να απαντήσει στο ερώτημα:

Ποιος είχε δίκιο, η επανάστασις ή η αντεπανάστασις ;

...
Το ερώτημα είναι ουσιαστικά με βάση τα έως 20/4/1967 διαδραματιζόμενα ποιός είχε δίκιο ;

Κάτσε να γυρίσει ο Νικόλας με το καλό ...

[Golden Age]

Ο Ανδρέας θα 'διωχνε το βασιλιά και θα το 'παιζε "αδέσμευτος" μέχρι που θα είχε το τέλος του Νταούντ Χαν απο αυτούς τους οποίους θα έκανε συνεξουσία. Και θα ακολουθούσε η ίδια κατάσταση απο τους κομμουνιστές.

Έχουμε δει έργα από τον Άντριου, ων ουκ έσται αρχή και τέλος.
Παίζει δυνατά κατά τη γνώμη μου αυτό αν και με Άντριου κανείς δεν ξέρει (όπως και με την κα Παπακάωστα !)

Αλλά, υπάρχει και μεγάλο αλλά:
2.5 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα ψήφιζαν για καθεστώς Νταούντ Χαν πως το λές τον Μάϊο του 1967 ;
Εγώ κάτι τέτοιο δεν θυμάμαι. Η ΕΔΑ θα ψήφιζε κατ' ευθείαν Μόσκοβιτς βέβαια, κάποιους λαϊκομετωπικούς ψηφοφόρους του κέντρου συναντούσες αραιά και που.
Ο Άντριου δεν ήλεγχε.
Δεν ήταν βέβαια και κανένας κοινός αντάρτης τύπου σύγχρονου Λαφαζάνη αντάρτη του Τσίπρα. Αν ήταν έτσι θα έλεγαν "ε να και ένας αντάρτης που υπάρχει στο κόμμα του γέρου" και θα τελείωνε εκεί, ή μάλλον δεν θα είχε αρχίσει.
Δεν ήταν όμως κοινός αντάρτης και γι αυτό προκύπτει παζλ.

Το 67 εγώ θυμάμαι ότι οι κεντρώοι ήθελαν όλοι Europe συν γυναιξί και τέκνοις και ΝΑΤΟ βέβαια.
Μάλιστα τα παπανδρεϊκά ΝΕΑ για να δείξουν ότι ελέγχεται η κατάσταση είχαν δημοσιεύσει το Φεβρουάριο του 1967 μία συνέντευξη αξιωματούχου του ΝΑΤΟ άκρως εγκωμιαστική του George Papandrews. Για την πιθανολογούμενη δικτατορία έγραφαν "δεν γίνονται σε μία χώρα του ΝΑΤΟ τέτοια πράγματα".

Ο ΑΓΠ στην αρχή θα το 'παιζε "Μακάριος". Θα έκανε τον πατέρα του ΠτΔ, αφού προηγουμέως θα 'χε προηγηθεί δημοψήφισμα που θα καταργούσε τη μοοναρχοαπολυταρχίαααα. Θα έκανε μια ψευτοέξοδο απο το ΝΑΤΟ και θα είχε κατα νου κάπου παρακάτω να ξαναεντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ για να κάνει ότι έκανε στη δεκαετία του '80.

Στο διάστημα εκείνο όμως θα νομιμοποιούνταν το ΚΚΕ, θα επέστρεφε ο Κολιγιάννης, θα τους έβαζε συγκυβέρνηση για να τον στηρίξουν στον "κοινωνικό μετασχηματισμό" (καθότι την ΕΚ δεν θα την εμπιστευόταν), θα προέκυπταν σταδιακά "εσωτερικά προβλήματα" στη συγκυβέρνηση, θα ξεκινούσε "επαναστατική διαδικασία" και ο ΑΓΠ στην καλύτερη θα είχε την τύχη του Κερένσκυ, στη χειρότερη του Νταούντ Χαν.

Θα 'βγαινε μετά ο Κολιγιάννης, θα λεγε "χο χο χο, τους τη φέραμε, πίστεψαν οι αστοί ότι θα συγκυβερνούσαμε δημοκρατικά μαζί τους". Μέχρι και ο Ηλιού θα εξαναγκαζόταν να συμβιβαστεί μαζί τους (ενδεχομένως η ΕΔΑ να εξελισσόταν σε πολιτικό σχήμα "με πρωτοπορεία το κόμμα του αγώνα" κι απο εκεί και πέρα τα υπόλοιπα κόμματα δεν θα χρειαζόντουσαν), αλλιώς θα κινδύνευε να έχει την τύχη των Μενσεβίκων.

[wooded glade]

Ο Ανδρέας θα 'διωχνε το βασιλιά και θα το 'παιζε "αδέσμευτος" μέχρι που θα είχε το τέλος του Νταούντ Χαν απο αυτούς τους οποίους θα έκανε συνεξουσία. Και θα ακολουθούσε η ίδια κατάσταση απο τους κομμουνιστές.

Έχουμε δει έργα από τον Άντριου, ων ουκ έσται αρχή και τέλος.
Παίζει δυνατά κατά τη γνώμη μου αυτό αν και με Άντριου κανείς δεν ξέρει (όπως και με την κα Παπακάωστα !)

Αλλά, υπάρχει και μεγάλο αλλά:
2.5 εκατομμύρια ψηφοφόροι θα ψήφιζαν για καθεστώς Νταούντ Χαν πως το λές τον Μάϊο του 1967 ;
Εγώ κάτι τέτοιο δεν θυμάμαι. Η ΕΔΑ θα ψήφιζε κατ' ευθείαν Μόσκοβιτς βέβαια, κάποιους λαϊκομετωπικούς ψηφοφόρους του κέντρου συναντούσες αραιά και που.
Ο Άντριου δεν ήλεγχε.
Δεν ήταν βέβαια και κανένας κοινός αντάρτης τύπου σύγχρονου Λαφαζάνη αντάρτη του Τσίπρα. Αν ήταν έτσι θα έλεγαν "ε να και ένας αντάρτης που υπάρχει στο κόμμα του γέρου" και θα τελείωνε εκεί, ή μάλλον δεν θα είχε αρχίσει.
Δεν ήταν όμως κοινός αντάρτης και γι αυτό προκύπτει παζλ.

Το 67 εγώ θυμάμαι ότι οι κεντρώοι ήθελαν όλοι Europe συν γυναιξί και τέκνοις και ΝΑΤΟ βέβαια.
Μάλιστα τα παπανδρεϊκά ΝΕΑ για να δείξουν ότι ελέγχεται η κατάσταση είχαν δημοσιεύσει το Φεβρουάριο του 1967 μία συνέντευξη αξιωματούχου του ΝΑΤΟ άκρως εγκωμιαστική του George Papandrews. Για την πιθανολογούμενη δικτατορία έγραφαν "δεν γίνονται σε μία χώρα του ΝΑΤΟ τέτοια πράγματα".

Ο ΑΓΠ στην αρχή θα το 'παιζε "Μακάριος". Θα έκανε τον πατέρα του ΠτΔ, αφού προηγουμέως θα 'χε προηγηθεί δημοψήφισμα που θα καταργούσε τη μοοναρχοαπολυταρχίαααα. Θα έκανε μια ψευτοέξοδο απο το ΝΑΤΟ και θα είχε κατα νου κάπου παρακάτω να ξαναεντάξει τη χώρα στο ΝΑΤΟ για να κάνει ότι έκανε στη δεκαετία του '80.

Στο διάστημα εκείνο όμως θα νομιμοποιούνταν το ΚΚΕ, θα επέστρεφε ο Κολιγιάννης, θα τους έβαζε συγκυβέρνηση για να τον στηρίξουν στον "κοινωνικό μετασχηματισμό" (καθότι την ΕΚ δεν θα την εμπιστευόταν), θα προέκυπταν σταδιακά "εσωτερικά προβλήματα" στη συγκυβέρνηση, θα ξεκινούσε "επαναστατική διαδικασία" και ο ΑΓΠ στην καλύτερη θα είχε την τύχη του Κερένσκυ, στη χειρότερη του Νταούντ Χαν.

Θα 'βγαινε μετά ο Κολιγιάννης, θα λεγε "χο χο χο, τους τη φέραμε, πίστεψαν οι αστοί ότι θα συγκυβερνούσαμε δημοκρατικά μαζί τους". Μέχρι και ο Ηλιού θα εξαναγκαζόταν να συμβιβαστεί μαζί τους (ενδεχομένως η ΕΔΑ να εξελισσόταν σε πολιτικό σχήμα "με πρωτοπορεία το κόμμα του αγώνα" κι απο εκεί και πέρα τα υπόλοιπα κόμματα δεν θα χρειαζόντουσαν), αλλιώς θα κινδύνευε να έχει την τύχη των Μενσεβίκων.

Μ' αυτά και μ' αυτά το έφτασες στο 2022 εσύ το θέμα.
Ο Γεώργιος Παπανδρέου πάντως ετοιμαζόταν για ταξίδι στη Μόσχα και ο υιός Παπανδρέου ήταν βέβαια το "μαύρο πρόβατο".
Αλλά και τότε ο ποδόγυρος ήταν η κύρια ασχολία του βέβαια - με δύο σκοραρίσματα τότε μάλιστα έναντι ενός της τελευταίας δεκαετίας.
Δεν τα πιστεύω τα κερενσκικά εγώ -ειδικά χωρίς τον Αντρέα ακόμα αρχηγό- αλλά είναι μυστήριο.
Το ΚΚΕ πάντως σε καμία περίπτωση δεν ήταν σε κανενός το πρόγραμμα να νομιμοποιηθεί. Εάν δε είχε συνεχίσει το προαπριλιανό δημοκρατικό καθεστώς και φτάναμε στο 1974, ουδείς θα είχε ασχοληθεί.

Πάντως εγώ για το επίμαχο θέμα προσέβλεπα περισσότερο στη βοήθεια κάποιων ευγενώς προσφερομένων πασόκων.
Ξέρω ότι τους φέρνω και σε δίλημμα. Αν πουν "όχι δεν έτρεχε τίποτα κερενσκικώς", τότε η εικόνα του Andrew σοσιαλιστή ηγέτη τεραστίου ποολιτικού μεγέθους ξεθωριάζει. Αν πουν "ναι έτρεχε" τότε έκοντες άκοντες δικαιώνουν τον Πατακό.

Ένα άλλο παραλειπόμενο είναι και ο τελευταίος λόγος του Γεωργίου Παπανδρέου, τον Μάρτιο του 1967, στο Εμπορικό Επιμελητήριο Πειραιώς.
Σ' αυτόν τον λόγο ο γέρος είχε επιτεθεί με σφοδρούς χαρακτηρισμούς τόσο κατά της ΕΡΕ όσο και κατά της ΕΔΑ.

[Golden Age]

Οι προαπριλιαοί "πασόκοι" ήταν κάποιες μειοψηφίες. Αριστερή πτέρυγα της ΕΚ δήλωνε ο Φουράκης σε ένα βιβλίο του για τον Σιωνισμό. Άντε ήταν και ο Αντώνης Καρράς και ο ΑΣΠΙΔΑ.

Οι πασόκοι ως πλειοψηφικό ρεύμα όμως, ήταν εκσυγχρονιστικό προϊόν του εκδημοκρατισμού της Αριστεράς που πέτυχε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο εκσυγχρονιστής. Οι Απριλιανοί ήταν οι πραγματικοί εκσυγχρονιστές. Πήρανε τη χώρα απο τη δεκαετία του '30 και την πήγαν 4 δεκαετίες μπροστά.






Αυτοί ήταν οι πραγματικοί εκσυγχρονιστές και όχι οι ψεύ-τό-εκσυγχρονιστές λαμόγια του χρηματηστηρίου, τα οποία ουδεμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τις αρχές, τις αξίες, τα ήθη, τις ιδέες, τα ιδεώδη και τα ιδανικά του εκσυγχρονισμού. Το Σημιτιστάν δεν ήταν πραγματικοί εκσυγχρονιστές.

[wooded glade]

Οι προαπριλιαοί "πασόκοι" ήταν κάποιες μειοψηφίες. Αριστερή πτέρυγα της ΕΚ δήλωνε ο Φουράκης σε ένα βιβλίο του για τον Σιωνισμό. Άντε ήταν και ο Αντώνης Καράς και ο ΑΣΠΙΔΑ.

Οι πασόκοι ως πλειοψηφικό ρεύμα όμως, ήταν εκσυγχρονιστικό προϊόν του εκδημοκρατισμού της Αριστεράς που πέτυχε ο Γεώργιος Παπαδόπουλος, ο εκσυγχρονιστής. Οι Απριλιανοί ήταν οι πραγματικοί εκσυγχρονιστές. Πήρανε τη χώρα απο τη δεκαετία του '30 και την πήγαν 4 δεκαετίες μπροστά.






Αυτοί ήταν οι πραγματικοί εκσυγχρονιστές και όχι οι ψεύ-τό-εκσυγχρονιστές λαμόγια του χρηματηστηρίου, τα οποία ουδεμία απολύτως σχέση δεν έχουν με τις αρχές, τις αξίες, τα ήθη, τις ιδέες, τα ιδεώδη και τα ιδανικά του εκσυγχρονισμού. Το Σημιτιστάν δεν ήταν πραγματικοί εκσυγχρονιστές.

Το πασόκιο -ως πασόκιο- ρε τρελέ ήταν απόρροια της προδοσίας της Κύπρου.
Τι να εκσυγχρονίσει ;
Την τρωκτικότητα στο δημόσιο ;

[ΓΑΛΗ]

Ο ανδρεοπαπανδρεϊσμός του '80 βασίστηκε στο σινιέ ακριβοπληρωμένο κοστούμι "πρασινοφρουρός-φαντασιακός αγωνιστής" που μπορούσε να φορέσει ο κάθε πικραμένος και γι' αυτό είχε αυτήν την επιτυχία.

Το κοινωνικοπολιτικό μέτρο του '60 ήταν άλλο, οπότε και ο αντίστοιχος ανδρεοπαπανδρεϊσμός θα ήταν τελείως άλλο πράγμα.