ΚΚΕδες δολοφονησαν

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΥΦΤΗΣ
Δημοσιεύσεις: 72
Εγγραφή: 10 Ιαν 2019, 10:48

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΥΦΤΗΣ » 05 Μαρ 2019, 12:09

ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ

Άβαταρ μέλους
Golden Age
Δημοσιεύσεις: 28694
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 01:24

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Golden Age » 05 Μαρ 2019, 12:13

Αρρηνmax41postspermonth έγραψε:
05 Μαρ 2019, 03:29
Και κάπου εδώ σκάει ένα κυνικό κομμουνιστικό επιχείρημα: φαντάσου τι τους κάνανε οι αντίπαλοί τους για να αναγκαστούν να αντιδράσουν έτσι...
Ναι καλά. Όπου είχαν δύναμη οι ομοϊδεάτες τους τα ίδια έκαναν. Δεν ήταν κάποια "εκδίκηση" (άλλωστε οι άμαχοι που έσφαζαν μαζικά δεν τους έκαναν ποτέ τίποτα), αλλά οδηγίες του δόγματος του Μαρξισμού - Λενινισμού. Άσε που πολλοί απο αυτούς, δεν είχαν σχέση με τον κομμουνισμό στην προ ΕΑΜ εποχή. Και στην τελική, αυτά που τους έκαναν (όχι χωρίς αιτία) οι αντίπαλοί τους, μπροστά σε αυτά που έκαναν αυτοί, ήταν "χάδια".

Οι αντίπαλοί τους, απο αυτά που έκαναν όταν απέκτησαν δύναμη προσπαθούσαν να προφυλάξουν την κοινωνία.

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 17 Ιουν 2019, 20:05

16/06/2019
ΙΟΥΝΙΟΣ 1944: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 100 ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ.

Εικόνα

Τέτοιες ημέρες του 1944, ο Άρης Βελουχιώτης ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ το Βαλτέτσι και δολοφόνησε πάνω από 100 κατοίκους του.

Ακολουθούν τα γεγονότα πολύ συνοπτικά, και μερικά βεβαιωμένα εγκλήματα από τα πολλές δεκάδες που έγιναν μετά τη μάχη.

Το Βαλτέτσι, το ιστορικό κεφαλοχώρι της Αρκαδίας, 12 χιλιόμετρα δυτικά της Τρίπολης, φτιαγμένο από φάρα Βορειο-Ηπειρωτών από το Βαλτέτσι της Χειμάρας, έγινε ξακουστό από την περίτρανη νίκη των Ελλήνων επι Τούρκων και Αλβανών στις 12 Μαΐου 1821. Το 1944 εκατοικείτο από 1500 περίπου ψυχές αποκλειστικά κτηνοτρόφων με πάνω από 30.000 αιγοπρόβατα στην κατοχή τους. Τον χειμώνα, όλοι οι κάτοικοι εκτός των πολύ ηλικιωμένων και κάποιων μικρών παιδιών, κατέβαιναν με τα αιγοπρόβατα στην Αργολίδα ή την Λακωνία (στα χειμαδιά).

Με κατοίκους κατά παράδοση συντηρητικούς και βασιλόφρονες, αλλά και με το 95% να λείπουν από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, το ΕΑΜ άργησε να κάνει την εμφάνισή του στο χωριό. Όταν τελικά το 1943 διορίστηκε επιτροπή του ΕΑΜ, και εγκαταστάθηκε και ξένος αντιπρόσωπος ως τοποτηρητής, φρούραρχος επήλθε ρήξη και στη συνέχεια ΤΙΜΩΡΙΑ από τον ΕΛΑΣ.

Εικόνα

Το ΕΑΜ στη Κατοχή είχε επιβάλει μονοπώλιο στη διακίνηση του αλατιού, και απόλυτο έλεγχο στη μετακίνηση των κατοίκων. Στην περίπτωση του Βαλτετσίου απαγόρευσαν κάθε επίσκεψη στην Τρίπολη που από τον Απρίλιο 1944 είχε οργανωθεί το Τάγμα Ασφαλείας του συν/ρχη Διονυσίου Παπαδόγγονα. Όμως, οι Βαλτετσιώτες έπρεπε να πηγαίνουν εκεί τουλάχιστον για αλάτι, ΤΕΛΕΙΩΣ απαραίτητο για τα τυροκομιά τους. Δυο γυναίκες που παρέβησαν την διαταγή-η μία πήγε το άρρωστο μωρό της σε γιατρό, και η άλλη πήγε για αλάτι- «δικάστηκαν» από τον αντιπρόσωπο σε θάνατο. Οι Βαλτετσιώτες, στους οποίους ανέθεσαν την εκτέλεση, αρνήθηκαν. Λόγω αυτού και της διαμάχης που δημιουργήθηκε, ο ξένος αντιπρόσωπος του ΕΑΜ έφυγε από το Βαλτέτσι.

Οι άνδρες του χωριού πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσουν να αποφύγουν την αναμενόμενη τιμωρία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, κατέφυγαν στην Τρίπολη και ζήτησαν όπλα από τον συνταγματάρχη Παπαδόγγονα. Ο Παπαδόγγονας αρχικά αρνήθηκε, αλλά με την επιμονή Βαλτετσιωτών της Τρίπολης και μερικών αξιωματικών του, ενέδωσε, και στις 27 Μαΐου 1944 έστειλε στο χωριό 130 περίπου ιταλικές καραμπίνες, 2 οπλοπολυβόλα, και πυρομαχικά, μαζί με έναν λοχαγό και 3-4 νεαρούς αξιωματικούς, οι οποίοι οργάνωσαν ένα υποτυπώδη Λόχο Ασφαλείας.

Στις 9 ή 10 Ιουνίου οι μισοί οπλίτες του λόχου, ίσως οι καλύτεροι από ηλικία και πολεμική ικανότητα, μαζί με τον λοχαγό και 3 αξιωματικοούς, έφυγαν για τον Πάρνωνα, και στο Βαλτέτσι έμειναν οι υπόλοιποι με 67 καραμπίνες. Στίς 15 Ἰουνίου δύναμη τουλάχιστον 1.200 ἀνταρτῶν τοῦ ΕΛΑΣ, υπό την προσωπική διοίκηση του Άρη Βελουχιώτη, επετέθη στό Βαλτέτσι. Οἱ ἀντάρτες το κατέβαλαν εὔκολα, παρά τό ὅτι εἶχαν 22 ἀντάρτες νεκρούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν λοχαγό Γιάννη Πατεράκη ἀπό τήν Κρήτη (υπάρχει η σαφής υποψία ότι τον δολοφόνησαν οι σύντροφοί του, γιατί ήταν εναντίον της επίθεσης στο Βαλτέτσι), καί ἀρκετές δεκάδες τραυματίες.

Γιά τούς Βαλτετσιῶτες, τά θύματα τῆς μάχης ήταν 43, εκ των οποίων 36 επί τόπου και 7 τραυματίες που πέθαναν τις επόμενες ημέρες.

Με τη σφαγή που έγινε στο χωριό μετά τη μάχη, και τις δολοφονίες αιχμαλώτων οπλιτών και αμάχων Βαλτετσιωτών που ακολούθησαν σε διάφορα μέρη τις επόμενες ημέρες, τα θύματα ήταν τουλάχιστον 107. Μεταξύ των θυμάτων περιλαμβάνονταν και 21 γυναίκες! Κάποιες πηγές, προσκείμενες στην Αριστερά, περιορίζουν τους νεκρούς σε 92, με τους 44 να πέφτουν νεκροί στη μάχη, ενώ στους 48 που δολοφονήθηκαν μετά οι 21 ήταν γυναίκες (και μερικά μικρά κορίτσια, και ένα μωρό!).

Ένας από τους νεκρούς ήταν ο Κυριάκος Σιαμπάνης, ο οποίος ενώ είχε επιζήσει της μάχης, βγήκε σε μιά διπλανή ράχη και όταν έφευγαν οι ΕΛΑΣίτες σέρνοντας μαζί τους ομήρους, άρχισε τους πυροβολισμούς. Στη σύγχιση που δημιουργήθηκε, μερικές δεκάδες όμηροι κατόρθωσαν να διαφύγουν. Ο Σιαμπάνης τελικά βλήθηκε από ριπή πολυβόλου του ΕΛΑΣ. Στον τόπο που έπεσε, βρήκαν και μιά ξιφολόγχη που είχε φέρει από τον πόλεμο της Μικράς Ασίας.

Ο ιατρός Κώστας Σαραντόπουλος, συγγραφέας του βιβλίου «Βαλτέτσι 1944″, ως νεαρό παιδί ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Στο βιβλίο του περιέχεται και αυτή μαρτυρία ενός άλλου αυτόπτη μάρτυρα: «…Ο θάνατος του Μήτσου I. Ράμμου υπήρξε μαρτυρικός. Έγινε μπροστά στα μάτια του νεαρού Γιάννη Α. Σκαλτσά, ο οποίος και τον περιγράφει: Οι ΕΛΑΣίτες είχαν συλλάβει τον Μήτσο Ράμμο και βρίσκονταν έξω από το σπίτι του Αντώνη Καραμάνη. Εκεί αφού τον έδειραν τον διέταξαν να μπει στο κατώι του διπλανού σπιτιού του Γιώργη Δημαράκη (Σμπαρλή), για να δει αν υπάρχουν κρυμμένοι Βαλτετσιώτες. Ο Μήτσος πήγε μέσα στο σκοτεινό υπόγειο και γύρισε λέγοντας ότι δεν είδε ανθρώπους. Την ώρα εκείνη αποπειράθηκε να δραπετεύσει αλλά αμέσως τον συνέλαβαν. Γυρνώντας το βλέμμα του ο Σκαλτσάς είδε έναν αντάρτη να κόβει τον λαιμό του Μήτσου σαν αρνί».

Περιφερόμενος ο Σαραντόπουλος στο χωριό ευθύς μετά τη μάχη, για να μάθει τι απέγινε ο πατέρας του, επιβεβαιώνει την παραπάνω μαρτυρία, και συμπληρώνει και άλλα παρόμοια φριχτά γεγονότα: «..είδα τον λεβεντόκορμο με τα κατσαρά μαλλιά γείτονά μου Ράμμο σφαγμένο. Του είχαν κόψει το λαιμό. Το τραύμα ήταν μεγάλο και βαθύ και φαίνονταν οι αυχενικοί σπόνδυλοι. Στο ανοιχτό στόμα του οι δήμιοι είχαν τοποθετήσει το ακρωτηριασμένο μόριό του… Οι φονιάδες του είχαν αφαιρέσει τα ρούχα και τα παπούτσια και τον άφησαν μόνο με τα εσώρουχα, όπως το έκαμαν σε όλους σχεδόν τους φονευθέντες Βαλτετσιώτες.

Ο φονιάς είναι γνωστός στους επιζώντες σήμερα Βαλτετσιώτες. Δεν συντρέχει λόγος ν’ αναφερθεί το όνομά του. Δεν φταίνε σε τίποτα οι απόγονοί του. (σ.σ. Δεν συμφωνώ με αυτήν την τακτική, αν και εγώ έχω στο παρελθόν, σε λίγες περιπτώσεις, αποφύγει να αποκαλύψω τα ονόματα συμπατριωτών μου σφαγέων, για να προστατεύσω απογόνους τους. Τώρα όμως πιστεύω ότι αν η περιγραφή της ιστορίας καλεί για την καταγραφή κάποιου ονόματος, το όνομα πρέπει να γράφεται πλήρες. Δεν πρέπει να υπάρχει «οικογενειακή ευθύνη», αλλά ούτε ηρωοποίηση κάποιων λόγω απόκρυψης των εγκλημάτων τους. ΕΧΕΙ ΑΣΚΗΘΕΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ στον θανόντα πλέον συγγραφέα, ιατρό κ. Σαραντόπουλο γιατί απέφυγε να ονομάσει και άλλους εγκληματίες που ήταν ευρέως γνωστοί).

Ασυνήθιστη βαρβαρότητα έδειξαν και στη Γιαννούλα, σύζυγο του Γιώργη Παπαοικονόμου. Όταν η Γιαννούλα είδε ότι επρόκειτο να κάψουν το σπίτι της, διαμαρτυρήθηκε δυναμικά και λογομάχησε με τους αντάρτες. Ένας αντάρτης είπε στη Γιαννούλα να φύγει και να πάει στην εκκλησία, που είναι απέναντι από το σπίτι της και τη συνόδευσε μέχρι τη μικρή πόρτα στη μάντρα του ναού. Εκεί, κάποιος από τους αντάρτες, επιτέθηκε στη Γιαννούλα και την κατακρεούργησε.

Εικόνα

Την είδα νεκρή, αυτήν τη μεγαλογυναίκα κάτω από τον μικρό πλάτανο που είναι στο προαύλιο της εκκλησίας. Το μαχαίρι, της είχε κόψει τον λαιμό στο επίπεδο του μήλου του Αδάμ. Το τραύμα ήταν πλατύ και βαθύ. Στο πρόσωπο είχε μερικές αμυχές και μώλωπες, πιθανότατα από ξυλοδαρμό. Τα ρούχα στο πάνω μέρος του σώματός της ήταν ξεσκισμένα. Της είχαν αφαιρέσει και τους μαστούς της. Είναι βέβαιο ότι τη Γιαννούλα δεν την έσφαξαν τη στιγμή που οι αντάρτες μπήκαν στο σπίτι της, αλλά αργότερα, εν ψυχρώ. Ο Γιώργης ο άνδρας της, αιχμαλωτίστηκε έξω από το χωριό. Τα τρία ανήλικα παιδιά τους, Γιαννούλης 15 ετών, Μαρία 13, και Νίκος 11 ετών, τα πήραν στην αιχμαλωσία…».

Οἱ ἀντάρτες δεν σταμάτησαν εκεί. Έκαψαν 30 σπίτια τοῦ χωριοῦ, καί λεηλάτησαν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ τίς περιουσίες τους μαζί με φίλους τους που είχαν φέρει μαζί τους με τα ζώα τους από τα γύρω χωριά (από το ΕΑΜ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ των γύρω χωριών, με πρώτους τους πατριώτες του Πέρδικα από το Βάγγου). Όταν έφυγαν, πήραν μαζί τους καί πάνω ἀπό 300 μεγάλα ζῶα τοῦ χωριοῦ, και γύρω χωριών που τα είχαν φέρει ειδικά γι αυτόν τον σκοπό, φορτωμένα μέ τό βιός τῶν κατοίκων (τυριά, λάδια, σιτάρια, αλεύρι, ρούχα και προίκες κοριτσιών, οικοκυρικά σκεύη, τρόφιμα, κλπ.) .

Τέλος, ἔκλεψαν τουλάχιστον 15.000 αἰγοπρόβατα. Οἱ ΕΛΑΣίτες καί τά μέλη τοῦ ΕΑΜ ἀπό τά γύρω χωριά πῆγαν μετά στό Βαλτέτσι καί θέρισαν ἀκόμη καί τά σπαρτά ἀπό τά χωράφια τους, καί φυσικά πῆραν τόν καρπό!

Ὅλους τούς “ἀντιδραστικούς” κατοίκους τοῦ Βαλτετσίου πού δέν ἐκτέλεσαν ἐπί τόπου, 140 περίπου, με πολλά γυναικόπαιδα, τούς ἔσυραν ομήρους σέ μιά πορεία θανάτου. Στό χωριό Βάγγου, στό προαύλιο τοῦ σχολείου, τούς κρατούμενους τούς κακοποίησαν οἱ ντόπιοι πολιτοφύλακες τοῦ ΕΑΜ.

Στά χωριά Καράτουλα, Παύλια, Σύρνα, κ.λπ. ἀπ’ὅπου πέρασαν στή συνέχεια, μέχρι νά φθάσουν στή Στεμνίτσα, οἱ κάτοικοί τους, πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἀπό τό ΕΑΜ –οι περισσότεροι με τη βία- περιορίστηκαν σέ βρισιές καί ἀποδοκιμασίες. Στή Στεμνίτσα ἔστησαν ἀνταρτοδικεῖο/λαοδικείο μέ ψευδεῖς κατηγορίες καί μάρτυρες, “κατεδίκασαν” 14 Βαλτετσιώτες σέ θάνατο, καί τούς ἐκτέλεσαν επί τόπου. Περίπου 75 κρατουμένους τούς έστειλαν σε Στρατόπεδα του ΕΑΜ στη Γορτυνία. Εκεί δοφονήθηκαν 14 το επόμενο διάστημα.

Από τη Στεμνίτσα, 3 κρατουμένους τούς ἔστειλαν στή Δημητσάνα, και εκεί δικάστηκαν παρουσία τοῦ Άρη Βελουχιώτη, και εκτελέστηκαν. Ένας εξ αυτών ήταν ήταν ο Γεώργιος Μπουρλόκας, που πλησίαζε τα 50, παλαίμαχος του πολέμου στη Μικρά Ασία. Ίσως λόγω της ηλικίας του, τράβηξε την προσοχή του ίδιου του Βελουχιώτη, ο οποίος πριν την εκτέλεσή του τον κάλεσε «να ζητήσει συγγνώμη από τον ηρωϊκό ΕΛΑΣ». Ο Μπουρλόκας αρνήθηκε, λέγοντας «δεν έκανα κανένα κακό για να ζητήσω συγγνώμη, υπερασπίστηκα το σπίτι μου και το χωριό μου. Μπορείς να με σκοτώσεις. Έχω 3 αγόρια, κάποιο απ’ αυτά θα βγάλει το όνομά μου. Να δώ τη δική σου τύχη!». Ο σφαγέας των Βαλτετσιωτών ΄Βελουχιώτης έχασε τη ζωή του έναν χρόνο αργότερα, στις 15 Ιουνίου του 1945!

Την χειρότερη τύχη από τους κρατουμένους Βαλτετσιώτες εἶχαν 19, τούς ὁποίους ὁδήγησαν δεμένους στήν Κορινθία, στό Μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ, μετά ἀπό πορεία πέντε ἡμερῶν. Ἐκεῖ και οἱ 19 βρῆκαν φρικτό θάνατο. Τούς ἔσφαξαν στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καί τούς πέταξαν στό βάραθρο. Μεταξύ τῶν 19 ἦταν καί ἡ ἔγκυος Βασιλική Γ. Στάϊκου μέ τά 4 κορίτσια της, ἡλικίας ἀπό 11 ἕως 17 ἐτῶν, ἡ ὁποία ἔφερε στόν κόσμο καί ἕνα μωρό τίς λίγες ἡμέρες πού ἦταν φυλακισμένη στό μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ. Τό μωρό τό δολοφόνησαν οἱ φρουροί ἀντάρτες ἀμέσως μετά τή γέννησή του, μόλις ἄκουσαν τά πρῶτα κλάμματά του.

Οι νεκροί και το πλιάτσικο της περιουσίας των κατοίκων ουσιαστικά κατέστρεψε το Βαλτέτσι. Το χωριό δεν συνήλθε από τότε. Οι περισσότεροι κάτοικοι μετοίκησαν στην Αργολίδα και τη Λακωνία. Εγώ δέχομαι ότι ο Βελουχιώτης και ο ΕΛΑΣ είχαν λόγο να κτυπήσουν και να αφοπλίσουν τους Βαλτετσιώτες, που είχαν τολμήσει να αρνηθούν υποταγή στις εντολές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Όμως, μετά τη μάχη, τους άνδρες που δεν είχαν όπλα, τις γυναίκες, τα παιδιά, γιατί έπρεπε να τους σφάξουν; Τα σπίτια γιατί τα έκαψαν; Τα ζώα και όλο το βιός των κατοίκων του Βαλτετσίου, ιδίως τα μαγάλα ζώα, μουλάρια και άλογα, και τα 15.000 αιγοπρόβατα γιατί τα έκλεψαν;

Αυτή ήταν η δικαιοσύνη τους; Ήταν αυτά μέρος της «Αντίστασης», Το ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΑΜΑΧΩΝ;».

(Οι λεπτομέρειες του κειμένου προέρχονται από το έργο του Κώστα Σαραντάπουλου «Βαλτέτσι 1944» και το δικό μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ, «Ελεύθερος Μωριάς» 1943-44», Τόμος Β’).
Ιωάννης Μπουγάς

Γιατί η Αριστερά δεν έχει ιστορία αλλά βεβαρυμμένο ποινικό μητρώο.
https://docs.google.com/document/d/1p2A ... m5rsA/edit
https://ethnikismos.net/2019/06/16/%ce% ... %bf%cf%85/

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 06 Αύγ 2019, 19:14

06|08|2019
BΑΛΤΕΤΣΙ, Θέρος 1944.
Τα κουμμουνόσκυλα του παιδεραστή Βελουχιώτη μπαίνουν στο χωριό. Μάνες κλαίνε, τα μυδράλια παίρνουν φωτιά…


Εικόνα

….Οι ελασίτες μαζεύονταν στο χωριό Βάγγου Μεγαλουπόλεως, περίπου 12 χλμ απ΄το Βαλτέτσι. Συντονιστής της επίθεσης ήταν ο Βελουχιώτης. Κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ που θα συμμετείχαν στην επιχείρηση ήταν το 6ο και το 12ο σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Το σύνολο των ελασιτών υπολογιζόταν σε 2.500. Η δύναμη πυρός ήταν συντριπτικά υπέρ του ΕΛΑΣ με δεδομένη και την αποχώρηση του πιο αξιόμαχου τμήματος του λόχου ασφαλείας απ΄το Βαλτέτσι, και τον ελαφρύ οπλισμό των εναπομείναντων Βαλτετσιωτών οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ήταν ιδιαίτερα μάχιμοι.

Αυτά σε συνδυασμό με την έλλειψη κατάλληλων οχυρωματικών έργων και το άρτιο δίκτυο κατασκοπείας των κομμουνιστών καθιστούσαν την επιχείρηση πραγματικό περίπατο για τον ΕΛΑΣ.

Η επίθεση εκδηλώθηκε γύρω στις 4 το πρωί της 15ης Ιουνίου 1944. Οι Βαλτετσιώτες παρά τον αρχικό αιφνιδιασμό τους (απόρροια της έλλειψης οργανωμένου σχεδίου αμύνης) αντιστάθηκαν όσο μπορούσαν. Ενδεικτικό είναι ότι δεν είχαν προνοήσει να έχουν ένα αποτελεσματικό τρόπο επικοινωνίας με την Τρίπολη. Το μοναδικό τηλέφωνο του χωριού δεν λειτουργούσε, αν και είχαν φωτοβολίδες εντούτοις δεν είχαν ειδικό πιστόλι για ρίψη φωτοβολίδων, ενώ δεν είχαν ούτε καν ασύρματο. Ελλείψεις αδιανόητες για τις οποίες ευθύνονταν κυρίως οι αξιωματικοί της διοίκησης του λόχου. Έτσι το μόνο που μπορούσαν να κάνουν ήταν να στείλουν 3 αγγελιοφόρους στην Τρίπολη για να ενημερώσουν το Β΄Αρχηγείο Χωροφυλακής στο οποίο υπάγονταν. Δυστυχώς όμως ο χρόνος ήταν πολύ λίγος και οι ενισχύσεις έφτασαν αργά.

Αυτοί δεν ήταν θηρία, ήταν κάτι χειρότερο. Σατανάδες. Που ποτέ, κανένας απόγονός τους, δεν ζήτησε μία συγγνώμη για το αίμα που έχυσαν.

http://www.makeleio.gr/%ce%b5%cf%80%ce% ... %bf%cf%85/

Άβαταρ μέλους
ροδες united
Δημοσιεύσεις: 299
Εγγραφή: 03 Αύγ 2019, 20:41
Phorum.gr user: Γενική Γραμματεία Κλωνοποιίας

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ροδες united » 06 Αύγ 2019, 19:17

ΚΑΜΠΟΥΡΟΓΛΥΦΤΗΣ έγραψε:
05 Μαρ 2019, 12:09
ΕΙΜΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ
Εικόνα
Ορέστης 35 έγραψε:
11 Αύγ 2019, 09:31
Εσεις νομιζετε οτι μια ζωη καθομαι και διασκεδαζω. Στα καλοκαιρια που δεν εζησα.

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 28 Αύγ 2019, 20:46

Τετάρτη, 28 Αυγούστου 2019
Η Μαύρη Βίβλος των εγκλημάτων του ΕΑΜ ~ Συμμοριτοπόλεμος κι όχι Εμφύλιος.

Εικόνα

Πρόκειται για την εξαντλημένη-απαγορευμένη έκδοση του 1946 που βρήκαμε στα torrentάδικα. Tα τελευταία χρόνια, το βλέπουμε και ως δώρο σε εφημερίδες...

Ολόκληρος η ανθρωπότης εκινδύνευσεν από τον καταστρεπτικόν πόλεμον, που εξαπέλυσεν εναντίον της ο Χίτλερ. Η πατρίς μας όμως εκινδύνευσε περισσότερον από κάθε άλλο Κράτος, διότι τρεις τρομεροί εχθροί της επετέθησαν, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι δια να την εξαφανίσουν από το πρόσωπον της γης.

Και εναντίον των τριών αυτών βαρβάρων αντέταξεν η Ελλάς ηρωϊσμόν, που σπάνια αναφέρεται από την Ιστορίαν εις την ζωήν άλλων λαών.

Αλλά τον μεγαλύτερον και τρομακτικώτερον κίνδυνον δεν διέτρεξεν από τους κατακτητάς, όσον...
κατά το χρονικόν διάστημα 1941-1944 από το ΕΑΜ, το οποίον έκαψεν, ητίμασε και προσεπάθησε να θάψη οριστικώς την Ελλάδα.

Η θεοκατάρατος αυτή οργάνωσις που λέγεται ΕΑΜ, συλλαβούσα με τους Σατανάδες των Βαλκανίων, εγέννησε τας θεομηνίας που ακούουν εις το όνομα ΕΛΑΣ, ΕΠΟΝ, ΟΠΛΑ, ΕΤΑ, ΕΠ κ.λ.π. αι οποίαι, κάθε μία χωριστά, και όλαι μαζί, υπήρξαν δια τον δύσμοιρον τόπον μας, ληστοσυμμορίαι, μπουλούκια δολοφόνα, φωλεαί λυσσασμένων λύκων και ρυπαρών υαινών.

Η αντεθνική, η αντικοινωνική, η αντιχριστιανική αυτή συμμορία παρουσιάσθη αρχικώς ως "το ΕΑΜ", ήτοι Εθνικόν Απελευθερωτικόν Μέτωπον, ενώ πραγματικώς ήτο και είναι "η ΕΑΜ", τουτέστιν Ένωσις αδελφών Μόσχας.

Της οργανώσεως ταύτης αποφασίζομεν να κάμωμεν, συν Θεώ Αγίω, τα επίσημα αποκαλυπτήρια, δια να διαφωτίσωμεν την ελληνικήν κοινωνίαν. Και προς τούτο το ανά χείρας έργον περιλαμβάνει: 1) τας εκτελέσεις κατά την κατοχήν, με τα απαραίτητα επεξηγηματικά κεφάλαια, 2) τα Δεκεμβριανά, και 3) το δράμα των ομήρων.
[...](από τον πρόλογο του βιβλίου)
+
Το βιβλίον "Συμμοριτοπόλεμος και όχι Εμφύλιος Πόλεμος", το οποίον επί του παρόντος είναι μοναδικόν εις το είδος του, δύναται αναμφιβόλως να χαρακτηρισθή και ως μονογραφία ή ως σύντομος πραγματεία, δηλαδή τούτο αποτελεί μεθοδικήν διαπραγμάτευσιν ενός ειδικού και συγκεκριμένου ιστορικού θέματος και εν προκειμένω του χαρακτήρος του πολέμου της περιόδου 1946-1949. Το παρόν βιβλίον είναι εξαιρετικώς χρήσιμον, αλλά και εύληπτον, εις πάντα ενδιαφερόμενον να μελετήση την ιστορίαν και να κατανόηση πληρέστερον τα αίτια και τας αφορμάς, αι οποίαι ωδήγησαν, λόγω και των ειδικών συγκυριών της εποχής εκείνης, εις την ξενικήν επιβουλήν εναντίον της Μακεδονίας και της Θράκης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

+
Ο Αρης Βελουχιώτης Και Το Ματωμένο Κρίκελλο
Διαβάστε σε μορφή pdf εδώ:
http://www.mediafire.com/file/l0shc2odm ... C.rar/file

Παλαιοελλαδίτης
Δημοσιεύσεις: 5393
Εγγραφή: 12 Σεπ 2018, 12:51

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιοελλαδίτης » 28 Αύγ 2019, 23:34

Fanfaron έγραψε:
05 Μαρ 2019, 04:16
perseus έγραψε:
27 Αύγ 2018, 21:35
Εικόνα
O καπετάν Παντελής, οπλαρχηγός στη Μικρά Ασία εναντίον των
Τούρκων κι αρχηγός ενόπλων εθνικιστών χωρικών στη ΝΔ Εορδαία το 1944

Στυγνά τα λες ρε φίλε...
''Σκληρός καριόλης'' ο συγκεκριμένος Hayhurum. Γύρω στο 1943 ο ΕΛΑΣ προσπάθησε να τον καθαρίσει γιατί προτίμησε την ΠΑΟ, μετά συμπεριλήφθηκε στους πρώην παοτζήδες χωρικούς που πήραν όπλα από τους Γερμανούς και μάλιστα ήταν υπεύθυνος για μια δεινή ήττα του ΕΛΑΣ σε μια επίθεση εναντίον του Κλείτου Κοζάνης, έδρα άλλων εξοπλισμένων χωρικών.

Στον Εμφύλιο ήταν αρχηγός παρακρατικών, οι οποίοι ως φρουρά ενός άλλου χωριού προκάλεσαν νέες απώλειες σε αντάρτες του ΔΣΕ που προφανώς τους υποτίμησαν.

Πέθανε λίγο μετά το τέλος του Εμφυλίου.

Jolly Roger
Δημοσιεύσεις: 8524
Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
Phorum.gr user: Jolly Roger

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Jolly Roger » 28 Αύγ 2019, 23:43

είχε πέσει κάποτε στα χέρια μου αυτό το καραμπαμπομουσειακό έκθεμα, με συγγραφέα τον Γ. Γεωργαλά. Αν αναρωτιέστε αν όλα τα κοντέρ του γραφικόμετρου μπορούν να σπάσουν μέσα σε μόνο 15 σελίδες, η απάντηση είναι ναι.

Εικόνα

Jolly Roger
Δημοσιεύσεις: 8524
Εγγραφή: 06 Ιούλ 2018, 00:21
Phorum.gr user: Jolly Roger

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Jolly Roger » 29 Αύγ 2019, 00:05

perseus έγραψε:
27 Αύγ 2018, 21:35
Εικόνα
για μια στιγμή νόμισα ότι είναι ο Μπουντιόνι

Εικόνα

Άβαταρ μέλους
Beria
Συντονιστής
Δημοσιεύσεις: 24860
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 00:37

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Beria » 29 Αύγ 2019, 00:17

Jolly Roger έγραψε:
28 Αύγ 2019, 23:43
είχε πέσει κάποτε στα χέρια μου αυτό το καραμπαμπομουσειακό έκθεμα, με συγγραφέα τον Γ. Γεωργαλά. Αν αναρωτιέστε αν όλα τα κοντέρ του γραφικόμετρου μπορούν να σπάσουν μέσα σε μόνο 15 σελίδες, η απάντηση είναι ναι.

Εικόνα
Ο Γεωργαλάς ήταν στον ΔΣΕ, πολιτικός πρόσφυγας και πέρασε και από ΚΟΥΤΒ.
Ήταν ο εκφωνητής της Ελληνικής Εκπομπής του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Βουδαπέστης.

Μετά την σοβιετική επέμβαση στην Ουγγαρία ζήτησε άσυλο στην Αίγυπτο που υπηρετούσε και γύρισε στην Ελλάδα.

Σφοδρός αντικομμουνιστής έγινε η ιδεολογική φωνή της χούντας
gassim έγραψε:
07 Σεπ 2021, 14:12
Ωρες είναι τώρα να οικειοποιηθεί η αριστερά και την Γαλλική επανάσταση.

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 20 Δεκ 2019, 19:51

20 Δεκεμβρίου, 2019
Δεν διδάσκεται στα σχολεία αλλά έχει συγκινήσει όλον τον πλανήτη Η πραγματική Ελληνική ιστορία.

Εικόνα

Ώρα για μάθημα αληθινών ιστορικών γεγονότων...

Στα σοβαρά πανεπιστήμια της Δύσης, τόσο ο Εθνικοσοσιαλισμός και ο φασισμός όσο και ο Κομμουνισμός θεωρούνται ολοκληρωτικά καθεστώτα, παρά τις όποιες ιδεολογικές ή οργανωτικές διαφορές τους.

Στην Ελλάδα του 2019 υπάρχουν ακόμα εκείνου που ηρωοποιούν τον Κομμουνισμό, υμνώντας προσωπικότητες όπως του σφαγέα Ιωσήφ Στάλιν ή του πανούρφου Βλαντιμίρ Λένιν, ο οποίες δεν άφησε ζωντανά ούτε τα παιδιά του Τσάρου Ρομανώφ.

Στην χώρα μας, πριν και μετά τον εμφύλιο οι Κομμουνιστές δεν ανέλαβαν ποτέ την κρατική εξουσία. Συνέβη στις μέρες μας με τον ΣΥΡΙΖΑ (πρώην ΚΚΕ Εσωτερικού), ωστόσο όπως πολλά στελέχη του παραπονέθηκαν, είχαν την διακυβέρνηση, αλλά όχι την απόλυτη εξουσία, όπως, φεριπείν, προγενέστεροι αριστεροί στην Ανατολική Ευρώπη.

Όπου, όπως οι Κομμουνιστές του μετέπειτα ΕΑΜ-ΕΛΛΑΣ, επικρατούσαν, τότε τα πράγματα κάθε άλλο παρά λαϊκά ήταν.

Κάποιοι θα γνωρίζουν, κάποιοι άλλοι όχι την ιστορία της Ελένης Γκατζογιάννη, η οποία γυρίστηκε σε ταινία που στην Ελλάδα δεν προβλήθηκε τότε, με απόφαση ΠΑΣΟΚ.

Ήταν η ταινία που την δεκαετία του ’80 έδωσε το έναυσμα ώστε να ανοίξει ο ξανά ο δημόσιος διάλογος για τον Εμφύλιο Πόλεμο στην Ελλάδα.

Το κεντρικό της θέμα, η εκτέλεση της Ελένης Γκατζογιάννη από κομμουνιστές αντάρτες, ξεσήκωσε κύματα αντιδράσεων στους κόλπους της Αριστεράς.


ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ:

Ο Νίκος Γκατζογιάννης γεννήθηκε στη Λια της Θεσπρωτίας το 1939. Ο ίδιος και οι αδερφές του πέρασαν την παιδική τους ηλικία εν μέσω ταραχών. Η μητέρα τους, Ελένη, μεγάλωνε μόνη της τα τρία παιδιά, καθώς ο σύζυγός της είχε φύγει στην Αμερική για να εργαστεί.

Το 1948, το χωριό Λια είχε μετατραπεί σε προπύργιο των αριστερών δυνάμεων του «Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας». Ήταν η χρονιά που οι αντάρτες του «ΔΣΕ» (συνέχεια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ) αποφάσισαν να στρατολογήσουν τα μεγαλύτερα αγόρια, ενώ σκόπευαν να στείλουν τα μικρότερα σε γειτονικά κομμουνιστικά κράτη. ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑ.

Η Ελένη Γκατζογιάννη αδυνατούσε να αποδεχθεί κάτι τέτοιο. Έτσι, πήρε την απόφαση να φυγαδεύσει τον μοναχογιό της, Νίκο, μαζί με άλλα είκοσι άτομα, σε περιοχή εκτός του ελέγχου των Κομμουνιστών.

Ωστόσο, την συνέλαβαν, την ανέκριναν, την βασάνισαν και τελικά την οδήγησαν σε δημόσια δίκη.

Στις 28 Αυγούστου 1948 η 41χρονη γυναίκα εκτελέστηκε, αφήνοντας ορφανούς το Νίκο και τις αδερφές του.

Όλα αυτά γιατί αρνήθηκε να παραδώσει τα παιδιά της στο Κομμουνιστικό Κόμμα, ενώ ακόμα και σήμερα σε διάφορα χώρες, η κρατική ασφάλεια απομακρύνει παιδιά από γονείς, άπαξ και εκείνοι δεν πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Δείτε αποσπάσματα από την ταινία, γιατί επιτέλους στην Ελλάδα πρέπει να γνωρίζουμε αληθινή ιστορία γεγονότων…






Η αντίστοιχη κινηματογραφική ταινία που είναι πολύ παλιά, έχει αναρτηθεί στο YOUTUBE με τον τίτλο Ελένη Γκατζογιάννη η ταινία του Γκατζογιάννη.
https://www.el.gr/ethnos/istoria/den-di ... a-echei-s/

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 23 Μάιος 2020, 20:31

22 Μαΐου 2020
Ομογενής περιγράφει την καταστροφή του χωριού του το 1947 από τους αντάρτες.

Εικόνα
Ο κ. Στέφανος Τσερπέλης, με τη σύζυγό του Αρετή Τσερπέλη.

Η 29η Ιουλίου είναι η ημέρα που έχει σημαδέψει με πόνο πολύ και θλίψη αβάσταχτη την καρδιά του Στέφανου Τσερπέλη, του γνωστού ομογενή επιχειρηματία, φιλάνθρωπου και ένθερμου υποστηρικτή της Ελληνικής Παιδείας από τη Νέα Υόρκη, γιατί στις 29 Ιουλίου του 1947 οι αντάρτες έκαναν στάχτες κι αποκαΐδια το χωριό του, τον Αγαλιανό, που βρίσκεται στα σύνορα της Τριχωνίδας και της Ευρυτανίας.

Ο κ. Τσερπέλης διαθέτει μία καταπληκτική μνήμη και θυμάται τα πάντα με λεπτομέρειες, συμβάντα και πρόσωπα, αν και ήταν μόλις 10 ετών. Καθώς θυμάται και αφηγείται η φωνή του αρχίζει να τρέμει και τα μάτια του να βουρκώνουν, γιατί ζει από την αρχή τον κατατρεγμό, τα φονικά, τη φωτιά και την καταστροφή.

Είπε πως «ένα μήνα πριν, δηλαδή τον Ιούνιο του 1947, ήλθαν αντάρτες στο χωριό υπό την αρχηγία του Χαρίλαου Φλωράκη, ο οποίος είχε την επωνυμία καπετάν Γιώτης και περικύκλωσαν τον Αγαλιανό για να τον καταλάβουν και καταστρέψουν. Κι ο λόγος ήταν πως δεν έστελνε αντάρτες στο βουνό κι ήταν το μόνο χωριό στην Ευρυτανία που δεν έστελνε αντάρτες.

Εικόνα
O κ. Στέφανος Τσερπέλης. Φωτογραφία Εθνικός Κήρυκας/Κώστας Μπέη

»Οι πενήντα προστάτες του χωριού που τους έλεγαν μάιδες ήταν οπλισμένοι και φύλαγαν τα σύνορα του χωριού. Οχι μόνο δεν κατάφερε ο καπετάν Γιώτης να καταλάβει τον Αγαλιανό αλλά τράπηκε σε φυγή, όμως συνελήφθησαν και οι 23 αχθοφόροι που είχε φέρει μαζί του για να μεταφέρουν τα λάφυρα. Πολλοί από αυτούς είναι πρώτα εξαδέλφια μου από το γειτονικό χωριό, Αγία Βλαχέρνα, η μητέρα μου είχε αδέλφια εκεί».

Εξήγησε πως «δεν ήλθαν ως αντάρτες, αλλά με το ζόρι για να μεταφέρουν τα λάφυρα, διότι ο Αγαλιανός θεωρείτο ότι είχε πολύ λάδι, ενώ τα γειτονικά χωριά ήταν πιο ορεινά και δεν είχαν ελιές».

Οπως ανέφερε, «ο Αγαλιανός είχε τότε 98 σπίτια λέγαμε, περί τους πεντακόσιους κατοίκους, 140 παιδιά στο σχολείο. Το 1946 είχε έλθει ένας δάσκαλος άκρως κομμουνιστής, οι χωριανοί δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο, τον κυνήγησαν οι κάτοικοι και έφυγε νύχτα».

Ο κ. Τσερπέλης χαρακτήρισε τον Χαρίλαο Φλωράκη, γνωστό ως καπετάν Γιώτη, «ως τον μεγαλύτερο διαφθορέα και σφαγέα της Ευρυτανίας. Εβαζε τους αντάρτες του και μάζευαν όλα τα κορίτσια 14 χρονών και τα έβαζε μπροστά και πολλά κορίτσια σκοτώθηκαν από τα πυρά του στρατού, μιλούμε για ένα τέρας. Το 1946 στη Χωροφυλακή στο Πήλιο έσφαξε με τα χέρια του τον χωροφύλακα Ανδρέα Κουτσούκη, 21 χρονών, ο οποίος μόλις είχε αποφοιτήσει από τη Σχολή. Καταγόταν από το χωριό Αλέστια, διπλανό χωριό του Αγαλιανού».

Πρόσθεσε πως «τα γνωρίζω πολύ καλά διότι της αδελφής του ο γιος είναι γαμπρός μου από κόρη μου. Εχω το χαρτί που έστειλαν στην μάνα του που λέγει ότι ο γιος σας εσφάγη από τα χέρια του καπετάν Γιώτη Φλωράκη, ο οποίος με τα ματωμένα χέρια του χάραξε πάνω στον τοίχο ένα Χ και είπε πως αρχίζει η σφαγή. Πήγαν τα αδέλφια του Ανδρέα Κουτσούκη και βρήκαν έναν λάκκο με δεκάδες κεφαλές μέσα ανθρώπων που τους έσφαζαν οι αντάρτες και τους πετούσαν στον λάκκο. Κι αυτό έγινε συγχρόνως με τον Μελιγαλά της Πελοποννήσου. Ετσι γνωρίσαμε τον Φλωράκη».

Ο κ. Τσερπέλης συνέχισε τη διήγησή του, λέγοντας πως «τον Μάιο του 1947 ο Χρήστος Καρτσακάλης από τον Αγαλιανό με το μουλάρι του φορτωμένο υλικά για να φτιάξει το σπίτι του πέρασε από το χωριό Παπαρούσι όπου υπήρχε ένα απόσπασμα του Φλωράκη. Τον αναγνώρισαν ότι ήταν από τον Αγαλιανό και το απόσπασμα παρόντος του Φλωράκη επί δύο ημέρες τον κατακρεούργησαν.

»Εβγαλαν τα μάτια του, τα νύχια του, του έκοψαν τα γεννητικά του όργανα, τον κρέμασαν και στο τέλος του έκοψαν το κεφάλι και το πέταξαν μακριά από το σώμα του. Ηλθε το μουλάρι του στον Αγαλιανό μόνο του. Εφριξαν οι άνθρωποι στον Αγαλιανό. Τον Ιούνιο ο Φλωράκης άρχισε την πρώτη μάχη και την έχασε. Ο Αγαλιανός ήταν καλά οργανωμένος. Είχαν έναν απόστρατο από την Μικρά Ασία ονόματι Σταύρο Μακροζαχόπουλο που τους οργάνωνε.

»Θυμάμαι κάθε βράδυ με τον τηλεβόα που μας απειλούσαν και μας έβριζαν. Ο Φλωράκης ήλθε τον Ιούλιο με τετρακόσιους Βουλγαρομακεδόνες οι οποίοι δεν μιλούσαν ελληνικά, και το μόνο που ήξεραν ήταν το σύνθημα και το παρασύνθημα στα ελληνικά. Το σύνθημα ήταν ‘χτυπάτε στο ψαχνό’ και το παρασύνθημα ‘κανένας ζωντανός’, κι αυτό μου το είπε ένας αντάρτης ο οποίος λαβώθηκε και ο οποίος μετά ήλθε στην Αμερική και γίναμε φίλοι, ο Αθανάσιος Τάσος από τα Σελά Ευρυτανίας.

Στις 29 Ιουλίου του 1947, στις 11 το βράδυ, όταν κοιμήθηκε ο κόσμος άρχισαν να ρίχνουν οβίδες όλμου, άρχισαν οι πυροβολισμοί με τα πολυβόλα και σηκωθήκαμε και φύγαμε και πήγαμε σ’ ένα μέρος που λέγεται Φτέρη, από όπου είχε διέξοδο στα γειτονικά χωριά Ξηλόβραχος και Κρύα Βρύση. Ο μόνος που συνελήφθη ήταν ένας γέρος 90 χρονών, ονόματι Αθανάσιος Τσινιάς, ο οποίος δεν μπορούσε να περπατήσει. Κατόπιν αυτοεπαινέθηκε ο βαφτισιμιός του από γειτονικό χωριό ότι τον έκαψε. Τον έδεσαν στο χοιροστάσιο και τον έκαψαν ζωντανό και μαζί έκαψαν ολόκληρο το χωριό, δεν άφησαν πέτρα πάνω στην πέτρα».

Ο κ. Τσερπέλης τόνισε πως «αυτοί που κυβέρνησαν τώρα επί τεσσεράμισι χρόνια την Ελλάδα είναι τα παιδιά και τα εγγόνια αυτής της γενιάς, αυτών των ανθρώπων. Αυτοί έκαψαν τον Αγαλιανό το 1947 κι ο Τσίπρας τους έδωσε τη Μακεδονία για το κατόρθωμα που έκαναν οι Βουλγαρομακεδόνες, έτσι το συνδέω εγώ. Εκείνη τη βραδιά έγινα ανταρτόπληκτος, δεν ξαναγύρισα πια στο χωριό εκτός ως επισκέπτης. Η οικογένειά μου έφυγε κάτω στα χωριά του Αγρινίου και επέστρεψαν έπειτα από τρία χρόνια, το 1950. Πήγα σε μία παιδούπολη του Αγρινίου, μετά με πήρε μία θεία μου υπηρέτη στο Μαρούσι στην Αθήνα, κι από εκεί ήλθα στην Αμερική ως ανταρτόπληκτος».

Συμπλήρωσε πως «από εκείνη τη βραδιά οι Αγαλιανιώτες διασπάρθηκαν σ’ όλα τα μέρη της Γης, στη Γερμανία, Ολλανδία, Αυστραλία, στη Νότιο Αφρική κι οι πιο πολλοί στην Αμερική και μάλιστα συγκεντρωμένοι στην κοινότητα Αγίου Νικολάου του Φλάσινγκ».
Εθνικός Κήρυκας
https://hellas-now.com/omogenis-perigra ... 1947-toys/

Άβαταρ μέλους
Βλήμα
Δημοσιεύσεις: 5555
Εγγραφή: 04 Ιαν 2020, 15:32

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Βλήμα » 23 Μάιος 2020, 20:41

Τίτλος νήματος: ΚΚέδες δολοφόνησαν.

Περιεχόμενο νήματος: πανηγυρισμοί για αγρίως δολοφονημένους Ελασίτες από ταγματαλήτες που έχουν κομμένα κεφάλια εκτεθειμένα σε κοινή θέα. Υποσχέσεις για επανάληψη.

Ερώτηση: Πόσο χρειάζεται ο ταγματαλήτης για να δείξει το πραγματικό του πρόσωπο;
Απάντηση: Όσο χρειάζεται ο μέσος άνθρωπος να χέσει όταν του έρθει κόψιμο.
Ρε, τον Σιμπλίκιο Σιμπλικίσιμο τον διαβάσατε ή ακόμα;

Άβαταρ μέλους
Βλήμα
Δημοσιεύσεις: 5555
Εγγραφή: 04 Ιαν 2020, 15:32

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Βλήμα » 23 Μάιος 2020, 20:46

Έννοια σας και δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι η δίκαιη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας θα είναι βόλτα. Με αίμα κερδήθηκαν, με αίμα θα ξανακερδηθούν. Και δικό μας και των σκυλιών του κεφαλαίου.

Ρε, τον Σιμπλίκιο Σιμπλικίσιμο τον διαβάσατε ή ακόμα;

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: ΚΚΕδες δολοφονησαν

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 14 Ιουν 2020, 19:58

14/06/2020
ΙΟΥΝΙΟΣ 1944: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΒΑΛΤΕΤΣΙΟΥ ΚΑΙ Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 100 ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ.

Εικόνα

Τέτοιες ημέρες του 1944,ο Άρης Βελουχιώτης ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ το Βαλτέτσι και δολοφόνησε πάνω από 100 κατοίκους του.

Ακολουθούν τα γεγονότα πολύ συνοπτικά, και μερικά βεβαιωμένα εγκλήματα από τα πολλές δεκάδες που έγιναν μετά τη μάχη.

Το Βαλτέτσι, το ιστορικό κεφαλοχώρι της Αρκαδίας, 12 χιλιόμετρα δυτικά της Τρίπολης, φτιαγμένο από φάρα Βορειο-Ηπειρωτών από το Βαλτέτσι της Χειμάρας, έγινε ξακουστό από την περίτρανη νίκη των Ελλήνων επι Τούρκων και Αλβανών στις 12 Μαΐου 1821. Το 1944 εκατοικείτο από 1500 περίπου ψυχές αποκλειστικά κτηνοτρόφων με πάνω από 30.000 αιγοπρόβατα στην κατοχή τους. Τον χειμώνα, όλοι οι κάτοικοι εκτός των πολύ ηλικιωμένων και κάποιων μικρών παιδιών, κατέβαιναν με τα αιγοπρόβατα στην Αργολίδα ή την Λακωνία (στα χειμαδιά).

Με κατοίκους κατά παράδοση συντηρητικούς και βασιλόφρονες, αλλά και με το 95% να λείπουν από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Απρίλιο, το ΕΑΜ άργησε να κάνει την εμφάνισή του στο χωριό. Όταν τελικά το 1943 διορίστηκε επιτροπή του ΕΑΜ, και εγκαταστάθηκε και ξένος αντιπρόσωπος ως τοποτηρητής, φρούραρχος επήλθε ρήξη και στη συνέχεια ΤΙΜΩΡΙΑ από τον ΕΛΑΣ.

Το ΕΑΜ στη Κατοχή είχε επιβάλει μονοπώλιο στη διακίνηση του αλατιού, και απόλυτο έλεγχο στη μετακίνηση των κατοίκων. Στην περίπτωση του Βαλτετσίου απαγόρευσαν κάθε επίσκεψη στην Τρίπολη που από τον Απρίλιο 1944 είχε οργανωθεί το Τάγμα Ασφαλείας του συν/ρχη Διονυσίου Παπαδόγγονα. Όμως, οι Βαλτετσιώτες έπρεπε να πηγαίνουν εκεί τουλάχιστον για αλάτι, ΤΕΛΕΙΩΣ απαραίτητο για τα τυροκομιά τους. Δυο γυναίκες που παρέβησαν την διαταγή-η μία πήγε το άρρωστο μωρό της σε γιατρό, και η άλλη πήγε για αλάτι- «δικάστηκαν» από τον αντιπρόσωπο σε θάνατο. Οι Βαλτετσιώτες, στους οποίους ανέθεσαν την εκτέλεση, αρνήθηκαν. Λόγω αυτού και της διαμάχης που δημιουργήθηκε, ο ξένος αντιπρόσωπος του ΕΑΜ έφυγε από το Βαλτέτσι.

Οι άνδρες του χωριού πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσουν να αποφύγουν την αναμενόμενη τιμωρία του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, κατέφυγαν στην Τρίπολη και ζήτησαν όπλα από τον συνταγματάρχη Παπαδόγγονα. Ο Παπαδόγγονας αρχικά αρνήθηκε, αλλά με την επιμονή Βαλτετσιωτών της Τρίπολης και μερικών αξιωματικών του, ενέδωσε, και στις 27 Μαΐου 1944 έστειλε στο χωριό 130 περίπου ιταλικές καραμπίνες, 2 οπλοπολυβόλα, και πυρομαχικά, μαζί με έναν λοχαγό και 3-4 νεαρούς αξιωματικούς, οι οποίοι οργάνωσαν ένα υποτυπώδη Λόχο Ασφαλείας.

Στις 9 ή 10 Ιουνίου οι μισοί οπλίτες του λόχου, ίσως οι καλύτεροι από ηλικία και πολεμική ικανότητα, μαζί με τον λοχαγό και 3 αξιωματικοούς, έφυγαν για τον Πάρνωνα, και στο Βαλτέτσι έμειναν οι υπόλοιποι με 67 καραμπίνες. Στίς 15 Ἰουνίου δύναμη τουλάχιστον 1.200 ἀνταρτῶν τοῦ ΕΛΑΣ, υπό την προσωπική διοίκηση του Άρη Βελουχιώτη, επετέθη στό Βαλτέτσι. Οἱ ἀντάρτες το κατέβαλαν εὔκολα, παρά τό ὅτι εἶχαν 22 ἀντάρτες νεκρούς, μεταξύ τῶν ὁποίων καί τόν λοχαγό Γιάννη Πατεράκη ἀπό τήν Κρήτη (υπάρχει η σαφής υποψία ότι τον δολοφόνησαν οι σύντροφοί του, γιατί ήταν εναντίον της επίθεσης στο Βαλτέτσι), καί ἀρκετές δεκάδες τραυματίες.

Γιά τούς Βαλτετσιῶτες, τά θύματα τῆς μάχης ήταν 43, εκ των οποίων 36 επί τόπου και 7 τραυματίες που πέθαναν τις επόμενες ημέρες.

Με τη σφαγή που έγινε στο χωριό μετά τη μάχη, και τις δολοφονίες αιχμαλώτων οπλιτών και αμάχων Βαλτετσιωτών που ακολούθησαν σε διάφορα μέρη τις επόμενες ημέρες, τα θύματα ήταν τουλάχιστον 107. Μεταξύ των θυμάτων περιλαμβάνονταν και 21 γυναίκες! Κάποιες πηγές, προσκείμενες στην Αριστερά, περιορίζουν τους νεκρούς σε 92, με τους 44 να πέφτουν νεκροί στη μάχη, ενώ στους 48 που δολοφονήθηκαν μετά οι 21 ήταν γυναίκες (και μερικά μικρά κορίτσια, και ένα μωρό!).

Ένας από τους νεκρούς ήταν ο Κυριάκος Σιαμπάνης, ο οποίος ενώ είχε επιζήσει της μάχης, βγήκε σε μιά διπλανή ράχη και όταν έφευγαν οι ΕΛΑΣίτες σέρνοντας μαζί τους ομήρους, άρχισε τους πυροβολισμούς. Στη σύγχιση που δημιουργήθηκε, μερικές δεκάδες όμηροι κατόρθωσαν να διαφύγουν. Ο Σιαμπάνης τελικά βλήθηκε από ριπή πολυβόλου του ΕΛΑΣ. Στον τόπο που έπεσε, βρήκαν και μιά ξιφολόγχη που είχε φέρει από τον πόλεμο της Μικράς Ασίας.

Ο ιατρός Κώστας Σαραντόπουλος, συγγραφέας του βιβλίου «Βαλτέτσι 1944″, ως νεαρό παιδί ήταν αυτόπτης μάρτυρας. Στο βιβλίο του περιέχεται και αυτή μαρτυρία ενός άλλου αυτόπτη μάρτυρα: «…Ο θάνατος του Μήτσου I. Ράμμου υπήρξε μαρτυρικός. Έγινε μπροστά στα μάτια του νεαρού Γιάννη Α. Σκαλτσά, ο οποίος και τον περιγράφει: Οι ΕΛΑΣίτες είχαν συλλάβει τον Μήτσο Ράμμο και βρίσκονταν έξω από το σπίτι του Αντώνη Καραμάνη. Εκεί αφού τον έδειραν τον διέταξαν να μπει στο κατώι του διπλανού σπιτιού του Γιώργη Δημαράκη (Σμπαρλή), για να δει αν υπάρχουν κρυμμένοι Βαλτετσιώτες. Ο Μήτσος πήγε μέσα στο σκοτεινό υπόγειο και γύρισε λέγοντας ότι δεν είδε ανθρώπους. Την ώρα εκείνη αποπειράθηκε να δραπετεύσει αλλά αμέσως τον συνέλαβαν. Γυρνώντας το βλέμμα του ο Σκαλτσάς είδε έναν αντάρτη να κόβει τον λαιμό του Μήτσου σαν αρνί».

Περιφερόμενος ο Σαραντόπουλος στο χωριό ευθύς μετά τη μάχη, για να μάθει τι απέγινε ο πατέρας του, επιβεβαιώνει την παραπάνω μαρτυρία, και συμπληρώνει και άλλα παρόμοια φριχτά γεγονότα: «..είδα τον λεβεντόκορμο με τα κατσαρά μαλλιά γείτονά μου Ράμμο σφαγμένο. Του είχαν κόψει το λαιμό. Το τραύμα ήταν μεγάλο και βαθύ και φαίνονταν οι αυχενικοί σπόνδυλοι. Στο ανοιχτό στόμα του οι δήμιοι είχαν τοποθετήσει το ακρωτηριασμένο μόριό του… Οι φονιάδες του είχαν αφαιρέσει τα ρούχα και τα παπούτσια και τον άφησαν μόνο με τα εσώρουχα, όπως το έκαμαν σε όλους σχεδόν τους φονευθέντες Βαλτετσιώτες.

Ο φονιάς είναι γνωστός στους επιζώντες σήμερα Βαλτετσιώτες. Δεν συντρέχει λόγος ν’ αναφερθεί το όνομά του. Δεν φταίνε σε τίποτα οι απόγονοί του. (σ.σ. Δεν συμφωνώ με αυτήν την τακτική, αν και εγώ έχω στο παρελθόν, σε λίγες περιπτώσεις, αποφύγει να αποκαλύψω τα ονόματα συμπατριωτών μου σφαγέων, για να προστατεύσω απογόνους τους. Τώρα όμως πιστεύω ότι αν η περιγραφή της ιστορίας καλεί για την καταγραφή κάποιου ονόματος, το όνομα πρέπει να γράφεται πλήρες. Δεν πρέπει να υπάρχει «οικογενειακή ευθύνη», αλλά ούτε ηρωοποίηση κάποιων λόγω απόκρυψης των εγκλημάτων τους. ΕΧΕΙ ΑΣΚΗΘΕΙ ΣΚΛΗΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ στον θανόντα πλέον συγγραφέα, ιατρό κ. Σαραντόπουλο γιατί απέφυγε να ονομάσει και άλλους εγκληματίες που ήταν ευρέως γνωστοί).

Ασυνήθιστη βαρβαρότητα έδειξαν και στη Γιαννούλα, σύζυγο του Γιώργη Παπαοικονόμου. Όταν η Γιαννούλα είδε ότι επρόκειτο να κάψουν το σπίτι της, διαμαρτυρήθηκε δυναμικά και λογομάχησε με τους αντάρτες. Ένας αντάρτης είπε στη Γιαννούλα να φύγει και να πάει στην εκκλησία, που είναι απέναντι από το σπίτι της και τη συνόδευσε μέχρι τη μικρή πόρτα στη μάντρα του ναού. Εκεί, κάποιος από τους αντάρτες, επιτέθηκε στη Γιαννούλα και την κατακρεούργησε.

Εικόνα

Την είδα νεκρή, αυτήν τη μεγαλογυναίκα κάτω από τον μικρό πλάτανο που είναι στο προαύλιο της εκκλησίας. Το μαχαίρι, της είχε κόψει τον λαιμό στο επίπεδο του μήλου του Αδάμ. Το τραύμα ήταν πλατύ και βαθύ. Στο πρόσωπο είχε μερικές αμυχές και μώλωπες, πιθανότατα από ξυλοδαρμό. Τα ρούχα στο πάνω μέρος του σώματός της ήταν ξεσκισμένα. Της είχαν αφαιρέσει και τους μαστούς της. Είναι βέβαιο ότι τη Γιαννούλα δεν την έσφαξαν τη στιγμή που οι αντάρτες μπήκαν στο σπίτι της, αλλά αργότερα, εν ψυχρώ. Ο Γιώργης ο άνδρας της, αιχμαλωτίστηκε έξω από το χωριό. Τα τρία ανήλικα παιδιά τους, Γιαννούλης 15 ετών, Μαρία 13, και Νίκος 11 ετών, τα πήραν στην αιχμαλωσία…».

Οἱ ἀντάρτες δεν σταμάτησαν εκεί. Έκαψαν 30 σπίτια τοῦ χωριοῦ, καί λεηλάτησαν ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ τίς περιουσίες τους μαζί με φίλους τους που είχαν φέρει μαζί τους με τα ζώα τους από τα γύρω χωριά (από το ΕΑΜ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ των γύρω χωριών, με πρώτους τους πατριώτες του Πέρδικα από το Βάγγου). Όταν έφυγαν, πήραν μαζί τους καί πάνω ἀπό 300 μεγάλα ζῶα τοῦ χωριοῦ, και γύρω χωριών που τα είχαν φέρει ειδικά γι αυτόν τον σκοπό, φορτωμένα μέ τό βιός τῶν κατοίκων (τυριά, λάδια, σιτάρια, αλεύρι, ρούχα και προίκες κοριτσιών, οικοκυρικά σκεύη, τρόφιμα, κλπ.) .

Τέλος, ἔκλεψαν τουλάχιστον 15.000 αἰγοπρόβατα. Οἱ ΕΛΑΣίτες καί τά μέλη τοῦ ΕΑΜ ἀπό τά γύρω χωριά πῆγαν μετά στό Βαλτέτσι καί θέρισαν ἀκόμη καί τά σπαρτά ἀπό τά χωράφια τους, καί φυσικά πῆραν τόν καρπό!

Ὅλους τούς “ἀντιδραστικούς” κατοίκους τοῦ Βαλτετσίου πού δέν ἐκτέλεσαν ἐπί τόπου, 140 περίπου, με πολλά γυναικόπαιδα, τούς ἔσυραν ομήρους σέ μιά πορεία θανάτου. Στό χωριό Βάγγου, στό προαύλιο τοῦ σχολείου, τούς κρατούμενους τούς κακοποίησαν οἱ ντόπιοι πολιτοφύλακες τοῦ ΕΑΜ.

Στά χωριά Καράτουλα, Παύλια, Σύρνα, κ.λπ. ἀπ’ὅπου πέρασαν στή συνέχεια, μέχρι νά φθάσουν στή Στεμνίτσα, οἱ κάτοικοί τους, πού εἶχαν συγκεντρωθεῖ ἀπό τό ΕΑΜ –οι περισσότεροι με τη βία- περιορίστηκαν σέ βρισιές καί ἀποδοκιμασίες. Στή Στεμνίτσα ἔστησαν ἀνταρτοδικεῖο/λαοδικείο μέ ψευδεῖς κατηγορίες καί μάρτυρες, “κατεδίκασαν” 14 Βαλτετσιώτες σέ θάνατο, καί τούς ἐκτέλεσαν επί τόπου. Περίπου 75 κρατουμένους τούς έστειλαν σε Στρατόπεδα του ΕΑΜ στη Γορτυνία. Εκεί δοφονήθηκαν 14 το επόμενο διάστημα.

Από τη Στεμνίτσα, 3 κρατουμένους τούς ἔστειλαν στή Δημητσάνα, και εκεί δικάστηκαν παρουσία τοῦ Άρη Βελουχιώτη, και εκτελέστηκαν. Ένας εξ αυτών ήταν ήταν ο Γεώργιος Μπουρλόκας, που πλησίαζε τα 50, παλαίμαχος του πολέμου στη Μικρά Ασία. Ίσως λόγω της ηλικίας του, τράβηξε την προσοχή του ίδιου του Βελουχιώτη, ο οποίος πριν την εκτέλεσή του τον κάλεσε «να ζητήσει συγγνώμη από τον ηρωϊκό ΕΛΑΣ». Ο Μπουρλόκας αρνήθηκε, λέγοντας «δεν έκανα κανένα κακό για να ζητήσω συγγνώμη, υπερασπίστηκα το σπίτι μου και το χωριό μου. Μπορείς να με σκοτώσεις. Έχω 3 αγόρια, κάποιο απ’ αυτά θα βγάλει το όνομά μου. Να δώ τη δική σου τύχη!». Ο σφαγέας των Βαλτετσιωτών ΄Βελουχιώτης έχασε τη ζωή του έναν χρόνο αργότερα, στις 15 Ιουνίου του 1945!

Την χειρότερη τύχη από τους κρατουμένους Βαλτετσιώτες εἶχαν 19, τούς ὁποίους ὁδήγησαν δεμένους στήν Κορινθία, στό Μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ, μετά ἀπό πορεία πέντε ἡμερῶν. Ἐκεῖ και οἱ 19 βρῆκαν φρικτό θάνατο. Τούς ἔσφαξαν στό χεῖλος τοῦ γκρεμοῦ καί τούς πέταξαν στό βάραθρο. Μεταξύ τῶν 19 ἦταν καί ἡ ἔγκυος Βασιλική Γ. Στάϊκου μέ τά 4 κορίτσια της, ἡλικίας ἀπό 11 ἕως 17 ἐτῶν, ἡ ὁποία ἔφερε στόν κόσμο καί ἕνα μωρό τίς λίγες ἡμέρες πού ἦταν φυλακισμένη στό μοναστήρι τοῦ Φενεοῦ. Τό μωρό τό δολοφόνησαν οἱ φρουροί ἀντάρτες ἀμέσως μετά τή γέννησή του, μόλις ἄκουσαν τά πρῶτα κλάμματά του.

Οι νεκροί και το πλιάτσικο της περιουσίας των κατοίκων ουσιαστικά κατέστρεψε το Βαλτέτσι. Το χωριό δεν συνήλθε από τότε. Οι περισσότεροι κάτοικοι μετοίκησαν στην Αργολίδα και τη Λακωνία. Εγώ δέχομαι ότι ο Βελουχιώτης και ο ΕΛΑΣ είχαν λόγο να κτυπήσουν και να αφοπλίσουν τους Βαλτετσιώτες, που είχαν τολμήσει να αρνηθούν υποταγή στις εντολές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

Όμως, μετά τη μάχη, τους άνδρες που δεν είχαν όπλα, τις γυναίκες, τα παιδιά, γιατί έπρεπε να τους σφάξουν; Τα σπίτια γιατί τα έκαψαν; Τα ζώα και όλο το βιός των κατοίκων του Βαλτετσίου, ιδίως τα μεγάλα ζώα, μουλάρια και άλογα, και τα 15.000 αιγοπρόβατα γιατί τα έκλεψαν;

Αυτή ήταν η δικαιοσύνη τους; Ήταν αυτά μέρος της «Αντίστασης», Το ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΚΑΙ ΟΙ ΣΦΑΓΕΣ ΑΜΑΧΩΝ;».

(Οι λεπτομέρειες του κειμένου προέρχονται από το έργο του Κώστα Σαραντάπουλου «Βαλτέτσι 1944» και το δικό μου «ΑΘΩΩΝ ΑΙΜΑ, «Ελεύθερος Μωριάς» 1943-44», Τόμος Β’).
Ιωάννης Μπουγάς.

Γιατί η Αριστερά δεν έχει ιστορία αλλά βεβαρυμένο ποινικό μητρώο.

https://ethnikismos.net/2020/06/14/%ce% ... %bf%cf%85/


Εικόνα

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών