Λένιν ☭

[Golden Age]

Πες μας εσυ που ξερεις γιατι

Γιατί έβλεπε τον Κεμάλ σαν σύμμαχο.

Υπάρχει μια καλή ανάλυση και εδώ:

https://www.lykavitos.gr/news/opinion/o ... s-tourkias

Tο διαβασα. Δεν αναφερει, ουτε καν σε μια σειρα, την επεμβαση της Ελλαδας σε βαρος των μπολσεβικων. Αρα μπορουμε να βγαλουμε με ασφαλεια το συμπερασμα οτι ειναι απο "κεινα" τα αντικομμουνιστικα αρθρα που σκοπο δεν εχουν να αναλυσουν ιστορια αλλα να πουλησουν αντικομμουνισμο. Για ατομα σαν εσενα η σαν τον Πατησιωτη καλα ειναι

Δεν υπάρχει λόγος να το αναφέρει. Γιατί να το αναφέρει; Επειδή όψιμα του επιαλούνται κάποιοι κομμουνιστές στην Ελλάδα; Εξηγεί όμως πολύ καλά το σκεπτικό του Λένιν βάσει των στοιχείων της εποχής.

[pylothess]

Το συμπέρασμα που βγαίνει από τα γραφόμενά σου είναι ότι τα σιγανά τα ποταμάκια πρέπει να φοβόμαστε
και πως να μην απογοητεύομαστε από τις αποτυχίες μας.

[Sol]

[Sol]

[Ληστοσυμμορίτης]

[pylothess]

Προσωπολατρία;

[Ληστοσυμμορίτης]

Προσωπολατρία;

είναι προσωπολατρία ο 2ος νόμος του νευτωνα ή το πυθαγόρειο θεώρημα, το καρτεσιανό πεδίο κ.α;

[Ληστοσυμμορίτης]

[Ληστοσυμμορίτης]

Εμείς αρχίσαμε..πότε ακριβώς οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι το ουσιαστικό. Το ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε..ότι ο δρόμος χαράχτηκε

[Golden Age]

Για να γίνει κανείς θαυμαστής του Λένιν, δεν χρειάζεται να διαβάζει ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ. Αρκεί να διαβάζει την "κεντροδεξιά" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Tilemachos Chormovitis

Χθες συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν και διαβάζοντας σχετικές αναρτήσεις στα social media αλλά και δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ, διαπιστώνω πως, παρά την παταγώδη αποτυχία του καθεστώτος που δημιούργησε, ο μύθος του "ρομαντικού επαναστάτη Λένιν" εξακολουθεί να ασκεί γοητεία ακόμη και σήμερα και μάλιστα ακόμη και σε αυτούς που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους κομμουνιστές. Σύμφωνα με αυτό το παραμυθάκι, ο ηρωϊκός Λένιν ανέτρεψε το αυταρχικό τσαρικό καθεστώς και τα επόμενα χρόνια ,κυβερνώντας με μετριοπάθεια, είχε θέσει τις βάσεις για έναν ανθρώπινο σοσιαλισμό. Μόνο που μετά τον θάνατό του ήρθε ο Στάλιν και κατέστρεψε το έργο του.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική : ο Στάλιν δεν θα υπήρχε χωρίς τον Λένιν γιατί ο Λένιν ήταν αυτός που οικοδόμησε το ολοκληρωτικό κομμουνιστικό κράτος που οδήγησε στον σταλινισμό. Και πρώτα απ' όλα, ο Λένιν δεν κατέλαβε την εξουσία με επανάσταση αλλά με πραξικόπημα (στις εκλογές οι Μπολσεβίκοι είχαν πάρει μόλις το 24%). Από εκεί και πέρα, ο Λένιν ήταν αυτός που ξεκίνησε τους σκληρούς κρατικούς ελέγχους στη γεωργία (προοίμιο της κολλεκτιβοποίησης του Στάλιν), που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο από πείνα τουλάχιστον τριών εκατομμυρίων ανθρώπων τα έτη 1920-1921. Ο Λένιν ήταν αυτός που ίδρυσε την Τσέκα, την αιματοβαμμένη μυστική αστυνομία, προκάτοχου της KGB, που ήταν υπεύθυνη για τουλάχιστον 100.000 εκτελέσεις τα έτη 1917-1922. Ο Λένιν ήταν αυτός που δημιούργησε τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης που αργότερα θα εξελίσσονταν στα φοβέρα Γκούλαγκ της σταλινικής περιόδου. Και όλα αυτά τα χρόνια που άσκησε την εξουσία, ο Λένιν έδειξε μια παροιμιώδη σκληρότητα και περιφρόνηση προς την ανθρώπινη ζωή, ζητώντας από τους υφιστάμενους του όλο και περισσότερες διώξεις, όλο και περισσότερη βία, όλο και περισσότερες δολοφονίες αντιφρονούντων, τους οποίους θεωρούσε "μικρόβια" και "βλαβερά ζωϋφια" που έπρεπε να εξολοθρευτούν.

Όχι, λοιπόν, ο Λένιν δεν ήταν ούτε "ονειροπόλος επαναστάτης", ούτε "μετριοπαθής ηγέτης". Ο Λένιν ήταν ένας αδίστακτος, αιμοδιψής τύραννος και η θέση του βρίσκεται δίπλα στον Στάλιν, στον Χίτλερ, στον Μάο και στον Πολ Ποτ.

[ Εν τω μεταξύ, την άλλη Κυριακή η "Καθημερινή" θα κυκλοφορήσει μαζί με ένα τεύχος-αφιέρωμα στον Λένιν. Στη διαφήμιση το χαρακτηρίζει ως "έργο χωρίς παρωπίδες" και με τον αριστεριστικό κατήφορο που έχει πάρει αυτή η εφημερίδα, δεν τολμώ ούτε να σκεφτώ τι θα διαβάσουμε πάλι. ]

https://www.facebook.com/share/p/p2MKw4MaNf8ZNFqv/

[Golden Age]

Για να γίνει κανείς θαυμαστής του Λένιν, δεν χρειάζεται να διαβάζει ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ. Αρκεί να διαβάζει την "κεντροδεξιά" ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ.

Tilemachos Chormovitis

Χθες συμπληρώθηκαν 100 χρόνια από τον θάνατο του Λένιν και διαβάζοντας σχετικές αναρτήσεις στα social media αλλά και δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ, διαπιστώνω πως, παρά την παταγώδη αποτυχία του καθεστώτος που δημιούργησε, ο μύθος του "ρομαντικού επαναστάτη Λένιν" εξακολουθεί να ασκεί γοητεία ακόμη και σήμερα και μάλιστα ακόμη και σε αυτούς που δεν θεωρούν τους εαυτούς τους κομμουνιστές. Σύμφωνα με αυτό το παραμυθάκι, ο ηρωϊκός Λένιν ανέτρεψε το αυταρχικό τσαρικό καθεστώς και τα επόμενα χρόνια ,κυβερνώντας με μετριοπάθεια, είχε θέσει τις βάσεις για έναν ανθρώπινο σοσιαλισμό. Μόνο που μετά τον θάνατό του ήρθε ο Στάλιν και κατέστρεψε το έργο του.

Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική : ο Στάλιν δεν θα υπήρχε χωρίς τον Λένιν γιατί ο Λένιν ήταν αυτός που οικοδόμησε το ολοκληρωτικό κομμουνιστικό κράτος που οδήγησε στον σταλινισμό. Και πρώτα απ' όλα, ο Λένιν δεν κατέλαβε την εξουσία με επανάσταση αλλά με πραξικόπημα (στις εκλογές οι Μπολσεβίκοι είχαν πάρει μόλις το 24%). Από εκεί και πέρα, ο Λένιν ήταν αυτός που ξεκίνησε τους σκληρούς κρατικούς ελέγχους στη γεωργία (προοίμιο της κολλεκτιβοποίησης του Στάλιν), που είχαν σαν αποτέλεσμα τον θάνατο από πείνα τουλάχιστον τριών εκατομμυρίων ανθρώπων τα έτη 1920-1921. Ο Λένιν ήταν αυτός που ίδρυσε την Τσέκα, την αιματοβαμμένη μυστική αστυνομία, προκάτοχου της KGB, που ήταν υπεύθυνη για τουλάχιστον 100.000 εκτελέσεις τα έτη 1917-1922. Ο Λένιν ήταν αυτός που δημιούργησε τα πρώτα στρατόπεδα συγκέντρωσης που αργότερα θα εξελίσσονταν στα φοβέρα Γκούλαγκ της σταλινικής περιόδου. Και όλα αυτά τα χρόνια που άσκησε την εξουσία, ο Λένιν έδειξε μια παροιμιώδη σκληρότητα και περιφρόνηση προς την ανθρώπινη ζωή, ζητώντας από τους υφιστάμενους του όλο και περισσότερες διώξεις, όλο και περισσότερη βία, όλο και περισσότερες δολοφονίες αντιφρονούντων, τους οποίους θεωρούσε "μικρόβια" και "βλαβερά ζωϋφια" που έπρεπε να εξολοθρευτούν.

Όχι, λοιπόν, ο Λένιν δεν ήταν ούτε "ονειροπόλος επαναστάτης", ούτε "μετριοπαθής ηγέτης". Ο Λένιν ήταν ένας αδίστακτος, αιμοδιψής τύραννος και η θέση του βρίσκεται δίπλα στον Στάλιν, στον Χίτλερ, στον Μάο και στον Πολ Ποτ.

[ Εν τω μεταξύ, την άλλη Κυριακή η "Καθημερινή" θα κυκλοφορήσει μαζί με ένα τεύχος-αφιέρωμα στον Λένιν. Στη διαφήμιση το χαρακτηρίζει ως "έργο χωρίς παρωπίδες" και με τον αριστεριστικό κατήφορο που έχει πάρει αυτή η εφημερίδα, δεν τολμώ ούτε να σκεφτώ τι θα διαβάσουμε πάλι. ]

https://www.facebook.com/share/p/p2MKw4MaNf8ZNFqv/

[Ληστοσυμμορίτης]

Η αλ. Παπαρήγα σημείωσε πως οι προσωπικότητες των Μάρξ, Ενγκελς και Λένιν ήταν «σπάνια ιδιοφυείς» αλλά αν η εξήγηση της προσφορά τους γίνεται με την ανάδειξη της προσωπικότητάς τους, τότε «θα θα μιμούμασταν τους αστούς ιστορικούς και πολιτικούς που αναφερόμενοι στην κοινωνική εξέλιξη, στην ιστορία διαδοχής των κοινωνικό - οικονομικών συστημάτων, σε μεγάλες καμπές, δίνουν το προβάδισμα στο ρόλο των προσωπικοτήτων, ηγετών, αυτοκρατόρων, βασιλιάδων, προέδρων, πρωθυπουργών, γενικά πολιτικών ηγετών».

Ετσι ειδικότερα για τον Λένιν τόνισε: «Έζησε την εποχή που ο καπιταλισμός περνούσε, στο τελευταίο, ανώτατο στάδιο του ,το μονοπωλιακό ή ιμπεριαλιστικό όπως επίσης αποκλήθηκε που σημαδεύονταν από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις, δηλαδή την εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό. Εζησε από κοντά και μέσα στους εργατικούς αγώνες, όχι μόνο στη Ρωσία αλλά και στα καπιταλιστικά κράτη της αναγκαστικής εξορίας. Ετσι κατανόησε την επιτακτική και άμεση ανάγκη συνειδητής προετοιμασίας για την σοσιαλιστική επανάσταση, που απαιτούσε, πριν απ΄όλα την ίδρυση του Κόμματος Νέου Τύπου, του κομμουνιστικού».

[Ληστοσυμμορίτης]

Στη συνέχεια στάθηκε στην περίοδο προετοιμασίας της ίδρυσης του Κόμματος, όπου με μπροστάρη τον Λένιν «δόθηκε μεγάλη ιδεολογική μάχη με τις αντιλήψεις που θεωρούσαν ότι η μαζική και η πολιτική πάλη έπρεπε να περιορίζεται στις οικονομικές διεκδικήσεις. Πολέμησε με σθένος τον τοπικισμό, τον πρακτικισμό, τον κατακερματισμό, την αποσπασματικότητα, την υποταγή στο εφήμερο, στο εφικτό στα πλαίσια του καπιταλισμού. Στην ουσία ο Λένιν αντιπάλεψε όλους αυτούς που έδιναν προτεραιότητα στις μεταρρυθμίσεις στα πλαίσια του καπιταλισμού έναντι της αναγκαιότητας της επανάστασης».

[Ληστοσυμμορίτης]

«To μπολσεβίκικο κόμμα με την καθοδήγηση του Λένιν απέδειξε ότι μπορούσε να προσανατολίζεται και να δρα μέσα στις προλεταριακές και φτωχές λαϊκές μάζες με κριτήριο τα καθήκοντα της τρέχουσας στιγμής, χωρίς να αποσπάται από τον σκοπό για τον οποίο είχε ιδρυθεί, την πάλη για το σοσιαλισμό», τόνισε η ομιλήτρια και πρόσθεσε πως «η ορατότητά, ο ορίζοντας της δράσης του δεν συρρικνώνονταν, δεν στένευε κάτω από τις οπωσδήποτε αντικειμενικές πιεστικές ανάγκες, σε φάση παρανομίας, ήττας και υποχώρησης, ιμπεριαλιστικού πολέμου, διώξεων και επιθέσεων που είναι απολύτως συμβατές με την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία. Βάδιζε και πήγαινε πιο μπροστά από τις ανάγκες της καθημερινής πάλης, διέβλεπε τις τάσεις, τα ίχνη έστω νέων προβλημάτων που αργά ή γρήγορα θα έμπαιναν μπροστά στο κόμμα για αντιμετώπιση».

[Ληστοσυμμορίτης]

«Η μελέτη της λενινιστικής διδασκαλίας περιέχει άφθονες αποδείξεις, χρήσιμη πείρα, καθώς ο Λένιν έπαιρνε υπόψη το επίπεδο της κοινωνικοπολιτικής συνείδησης των μαζών, χωρίς , όμως, να υποτάσσεται σ΄αυτό», σημείωσε.