Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 10 Μάιος 2022, 22:32

ΚΟΜΜΟΔΟΣ 180-193


Η ανοδος του 18χρονου Κομμοδου στον θρόνο σημανε και το τέλος της εποχης των 5 Καλών Αυτοκρατόρων.
Ο Κομμοδος τερμάτισε τον πολεμο κατά των Γερμανικων φυλών παρα τις επιθυμιες του πατέρα του και τέλεσε Θριαμβο στις 22 Οκτωβριου 180 οπου μπροστά στο Ναο του Δια Καπιτωλίνου φίλησε δημοσια στο στομα τον απελευθερο Σώτηρο.

Στα χρονια που ακολουθησαν ο Κομμοδος βουλιαζε ολοκ αι περισσότερο στην τρέλλα. Αρκετοι αποφάσισαν ότι επρεπε να βγει από τη μέση καθως δεν ηθελαν να καταληξουν με έναν νέο Καλιγούλα ή έναν νέο Νέρωνα.

Η πρωτη συνωμοσια εναντιον του εξυφανθηκε το 182 από την αδελφη του Λουσίλλα και τον ανηψιο του Κιντιανό.
Ο Κιντιανος θα μαχαίρωνε τον Κόμμοδο την ωρα που θα εβγαινε από το Παλάτι αλλα την κρισιμη στιγμη δίστασε και τελικα αφοπλιστηκε από τους σωματοφύλακες του Κομμοδου.

Η Λουσίλλα και ο Κιντιανός εκτελεστηκαν με συνοπτικές διαδικασιες και ο Κομμοδος συνεχισε τις τρέλες του αφηνοντας την εξουσια στον Διοικητη των Πραιτωριανων Περέννις.

Όταν όμως ο Περέννις εγινε προβλημα για τον Κόμμοδο και αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει εκτελεστηκε και αυτος.
Οσο ο Κόμμοδος συνέχιζε τις τρέλες του η εξουσια πέρασε στον Αρχιθαλαμηπόλο Κλέανδρο ως που το 190 εκτελεστηκε και αυτος καθως ο λαος επαναστάτησε εναντιον του λογω των υψηλων τιμων σιταριου και θεωρουσε ότι ο Κλεανδρος κερδοσκοπουσε.

Οσο για τον Κομμοδο όπως ειπαμε συνεχιζε τις τρελες του. Θεωρουσε ότι ηταν μετενσάρκωση του Ηρακλη και κυκλοφορουσε ολη μερα με μια λεοντή στους ωμους και ένα ροπαλο ενώ τις υπολοιπες ωρες εκανε τον αρματηλάτη και τον μονομάχο.
Όχι ότι ειχε καποιο ιδιαιτερο ταλέντο σε αυτά. Πιο πολύ ασχετος ηταν αλλα τον μεθουσε η διασημοτητα και ηθελε παντα να αγωνιστει στο Κολοσσαιο αλλα δεν το τολμησε ποτε καθως φοβόταν μη τυχον παθει κανα φιασκο και ντροπιαστει δημοσίως.

Ετσι εκανε τον κυνηγο και κυνηγουσε θηράματα στους κηπους του Παλατιου φορωντας τη λεοντη του Ηρακλη.
Μια μερα σκοτωσε 100 αρκουδες μονο με τοξο και βέλος. Όχι όμως από κοντα. Απλα τους εριχνε από την ασφάλεια του μπαλκονιου του.

Καυχόταν ότι ειχε σκοτώσει τιγρεις, λιοντάρια, ιπποποτάμους, ελεφαντες και αλλα αγρια θηρια αλλα το μονο που ειχε κανει ηταν να τους κοψει τους λαιμους οσο αυτά ηταν αιχμαλωτα μεσα σε διχτυα και ακινητοποιημενα από σκλαβους για να μην του ορμήξουν.

Σα μονομάχος ειχε μια κλιση αλλα ποτέ δεν παλαιψε με επαγγελματιες του ειδους ή βετεράνους στην αρένα των ανακτόρων (γιατι στο Κολοσσαιο φοβοταν να παει)

Συνηθως εφερνε απλους πολιτες που δεν ηξεραν από που να κρατησουν το σπαθι ή αν ετυχε να παλευει με κανα μονομάχο δευτερης σειρας του εδινε ξυλινο σπαθι και αυτος ειχε το κανονικο.

Και φυσικα το επιλεγμένο κοινο στην αρένα των ανακτορων χειροκροτουσε και εκθειαζε τις ικανοτητες του Αυτοκράτορα.
Μια μερα μαλιστα διέταξε να του φέρουν στην αρενα ατομα που ειχαν χασει τα αριστερά τους ποδια. Τους εδεσε ανα ζευγάρια και τους εδωσε αντι για πέτρες σφουγγάρια.

Και ετσι εδειρε τον καθένα τους μεχρι θανατου με ένα ραβδι μιμουμενος ετσι τον Ηρακλη που σκοτωσε τους Γιγαντες.

Επισης να σημειωθει ότι για αυτή την παράσταση ζητησε να πληρωθει το ποσο του 1000000 σηστερσιων. Η ηθοποιια πληρωνεται.

Στα τέλη του 192 αποκάλυψε στον Αρχιθαλαμηπολο Εκλεκτό, τον Διοικητη των Πραιτωριανων Λαετο και την ερωμενη του Μαρκια το μεγαλεπηβολο σχέδιο του. Την 1η Ιανουαριου του 193 θα ανακοινωνε στον κόσμο ότι θα μετονόμαζε τη Ρώμη σε Κομμοδιανή, θα εκτελουσε οποιους εκλεγονταν Υπατοι για το επομενο ετος, θα αλλαζε τα ονοματα των μηνων στο ημερολογιο με δικα του ονοματα και θα καταργούσε την Συγκλητο. Ολη αυτή την
ανακοινωση θα την εκανε στο Κολοσσαιο ντυμένος με τα ρουχα των μονομαχων και τη στολη του Υπάτου.

Και οι 3 που το ακουσαν τρομοκρατηθηκαν και προσπαθησαν να του αλλαξουν γνωμη. Αλλα ο Κομμοδος εξοργιστηκε και τους πεταξε εξω από το Παλατι.

Μετα πηγε για υπνο. Αλλα πριν κοιμηθει προσθεσε τα 3 ονοματα τους πανω πανω στη λιστα των εκτελεσεων του για την 1η Ιανουαρίου.
Όταν ξυπνησε το απόγευμα πηγε να κανει μπάνιο. Τοτε ενας μικρος υπηρέτης στον οποιο ο Κόμμοδος ειχε αδυναμια και τον ειχε ονομάσει Φιλοκόμμοδο εκλεψε τη λιστα με τους μελλοθάνατους και την πηγε κατευθειαν στην ερωμενη του Κομμοδου τη Μαρκία.

Όταν τη διαβασε η Μαρκία αναφώνησε:
“Aυτο είναι το ευχαριστω για οση αγάπη σου έδωσα παλιομεθυστακα?”

Kαι αμεσως καλεσε τον Αρχιθαλαμηπόλο Εκλεκτο και μαζι συμφωνησαν να ενημερωσουν τον Διοικητη των Πραιτωριανών.
Επρεπε να δράσουν γρηγορα. Η 1η Ιανουαριου ηταν αυριο. Επρεπε να κανουν κατι αμεσα.

Το σχέδιο καταστρωθηκε γρηγορα. Κάθε βράδυ στο δειπνο η Μαρκια ηταν αυτή που εδινε το πρωτο κυπελλο με κρασι στον Κόμμοδο. Οποτε θα εριχνε δηλητηριο στο κυπελλο και θα του το εδινε.

Το σχεδιο δουλεψε και ο Κομμοδος ηπιε το δηλητηριασμενο κρασι.
Αμεσως μετα ενιωσε ναυτια και ζαλάδα και λιποθυμησε. Ο Εκλεκτός και η Μαρκια εστειλαν γρηγορα τους καλεσμενους στα σπίτια τους (οι οποιοι δεν υποψιαστηκαν κατι καθως ηταν συνηθισμενη πρακτικη να φευγουν όταν ο Κομμοδος επεφτε ξερος από το ποτο) και περιμεναν να δράσει το δηλητηριο.

Αλλα τους τελειωσε η τυχη εκει. Ο Κομμοδος σηκωθηκε ξαφνικα και εκανε εμετο βγάζοντας το δηλητηριο.
Ο Εκλεκτος και η Μαρκια αρχικα τα εχασαν αλλα δεν μπορουσαν να ρισκάρουν να ζησει ο Κομμοδος ετσι δωροδοκησαν έναν παλαιστη ονοματι Νάρκισσο να σκοτώσει τον Κόμμοδο.

Ο Ναρκισσος τον επιασε από το λαιμο και ο Κομμοδος ακομα αδυναμος από το δηλητηριο δεν αντέδρασε και ο Ναρκισσος τον στραγγάλισε και τον αφησε νεκρο στο Παλάτι. Ηταν 31 ετων όταν πεθανε στις 31 Δεκεμβριου 192.

Οι δυο συνομωτες τον εντυσαν με ότι προχειρα ρουχα βρηκαν, τον στριμωξαν σε ένα κοφίνι που χρησιμοποιουσαν οι πλυστρες για τα απλυτα και μεσα στη νυχτα βγηκαν και τον εθαψαν σε μυστικη τοποθεσία.

Φυσικα η Συγκλητος ενημερώθηκε για τον θανατο του Κομμοδου και ανεπνευσαν ελευθερα πια. Ομοφωνα ψηφισαν να ξεθαφτει το πτωμα και να πεταχτει στον Τιβερη αλλα ο νεος Αυτοκράτορας Περτίναξ εθεσε βέτο και αφου αποτέφρωσε το πτωμα εναποθεσε τις σταχτες του στο Μαυσωλειο του Αδριανου διπλα στον πατέρα του Μαρκο Αυρήλιο.

Μπορει να γλιτωσε το πεταμα στον Τιβερη αλλα δεν γλιτωσε το Damnatio Memoriae και σβηστηκε το ονομα του από παντου.



ΠΕΡΤΙΝΑΞ 193

Οι συνομώτες φοβήθηκαν πως με τον θανατο του Κομμοδου θα υπηρχε κενο εξουσιας μεχρι η Συγκλητος η ο στρατος να εκλεξουν νέο Αυτοκράτορα οποτε αποφάσισαν να δράσουν γρηγορα.

Το ιδιο βράδυ της δολοφονιας προσφεραν τον θρόνο στον 66χρονο Υπατο Πουμπλιο Ελβιο Περτιναξ.
Ο Περτιναξ ηταν γιος ενός απελευθερου σκλαβου οπου αρχικα εκανε καριέρα ως δάσκαλος. Στα 35 χρονια του όμως αποφάσισε να αλλαξει καριέρα και κατατάχτηκε στο στρατό.

Ειχε μετεωρικη ανοδο στην ιεραρχια και διετελεσε διοικητης μοναδων σε Συρια, Βρετανια και Μοισία.
Το 171 ανελαβε διοικηση Λεγεωνας και το 175 εξελεγη πρωτη φορά Υπατος. Μετα διετέλεεσε Κυβερνητης της Μοισιας και διαδοχικα της Δακιας, της Συρίας και Επαρχος της Ρώμης.

Το 192 εξελεγη για δευτερη φορά Υπατος.

Όταν του προσφεραν το θρόνο ο Περτιναξ εμεινε εμβροντητος. Δεν περιμενε τετοια προσφορα και αρχικα νομιζε ότι ηταν κολπο των εχθρων του για να του τη φέρουν.

Για να πειστει ότι δεν είναι κολπο εστειλε έναν υπηρέτη του να δει με τα ιδια του τα ματια το πτώμα του Κόμμοδου
Όταν βεβαιωθηκε πως ο Κομμοδος ηταν νεκρος εφυγε για το στρατοπεδο των Πραιτωριανων.

Όταν εμαθαν οι στρατιωτες τι ειχε συμβει επικρατησε χαος αρχικα αλλα ο Διοικητης των Πραιτωριανων και ο Εκλεκτος τους συγκράτησαν και τους ηρεμησαν.

Ο Περτιναξ εβγαλε λογο τοτε οπου αφηνε να εννοηθει πως ο Κομμοδος πεθανε από φυσικα αιτια και υποσχέθηκε μπονους 12000 σηστέρσια για κάθε Πραιτωριανο (αυτό ισοδυναμουσε με 2 φορες το ετησιο εισοδημα ενός μεσου Συγκλητικου).

Όταν τελειωσε το λογο του λιγοι τον χειροκροτησαν ενώ μετα χειροκροτησαν και οι υπολοιποι εστω και λιγο απροθυμα.
Το πρωι της 1ης Ιανουαριου 193 η Συγκλητος επικυρωσε την εκλογη του Περτιναξ κατά πλειοψηφια και όπως φανηκε υπηρχαν Συγκλητικοι και Πραιτωριανοι που τον εβλεπαν με μισο ματι και ηθελαν να τον βγάλουν από τη μέση.

Όταν ενημερώθηκε για την οικονομικη κατασταση της Αυτοκρατοριας ο Περτιναξ εξεπλαγη. Τα ταμεια ηταν αδεια καθως οι σπατάλες και η μεγαλομανια του Κομμοδου τα ειχαν ξετιναξει.

Ετσι ο Περτιναξ για να εξοικονομησει χρηματα εβγαλε σε πλειστηριασμο αντικειμενα που ανηκαν στον Κομμοδο και εβαλε βαρια φορολογια στους παντες. Και το δευτερο δεν αρεσε σε κανεναν.

Η πρωτη αποπειρα δολοφονιας εναντιον του δεν αργησε. Εγινε στις 3 Ιανουαριου 193 δυο μολις μερες μετα την εκλογη του.
Οι Πραιτωριανοι επιχειρησαν να ανακηρυξουν καποιον γηραιο Συγκλητικο ως Αυτοκράτορα αλλα λιγο πριν σκοτωσουν τον Περτιναξ ο Συγκλητικος τρομοκρατηθηκε και το εσκασε οποτε αναγκαστικα ακυρωσαν το σχεδιο δολοφονιας.

Δυο μηνες μετα εγινε η δευτερη αποπειρα δολοφονιας. Ο Περτιναξ τοτε βρισκόταν στην Οστια και επιθεωρουσε τα φορτια σιταριου που εφταναν στο λιμάνι.

Οι Πραιτωριανοι αυτοι τη φορα ηθελαν να κανουν τον Υπατο Φάλκο Αυτοκράτορα αλλα και αυτή η αποπειρα ακυρώθηκε επισης καθως διερρευσε το σχέδιο και η Συγκλητος ανακηρυξε τον Υπατο Φαλκο Εχθρο του Κράτους.

Εν τουτοις ο Περτιναξ του εδωσε χάρη και τον ελευθερωσε λεγοντας “Oσο ειμαι εγω Αυτοκρατορας κανενας Συγκλητικος δε θα εκτελεστει. Οσο δικαιη και αν είναι η αποφαση εκτελεσης του”. Αντιθετα εκτέλεσε πολλους Πραιτωριανους για την εμπλοκη τους στην αποπειρα.
1 μηνα μετα γινεται η τρίτη αποπειρα εναντιον του. Αυτή τη φορα οι Πραιτωριανοι εδρασαν αυτοβουλως καθως ηταν εξοργισμενοι από τις εκτελεσεις των συναδελφων τους.

Ετσι 300 Πραιτωριανοι βαδισαν κατά των Ανακτορων στις 28 Μαρτιου το πρωι.
Παράλληλα στο Παλατι ο Περτιναξ θυσιαζε στους Θεους. Επειδη τα σημαδια της θυσιας ηταν αρνητικα ο Περτιναξ επανελαβε τη θυσια και παλι αρνητικα τα βρηκε.

Στο πρωτο σφάγιο δεν βρηκε την καρδια ενώ στο δευτερο ελειπε το συκώτι.

Σε πολύ μικρο χρονικο διάστημα οι Πραιτωριανοι επιτέθηκαν στο Παλάτι και οι σωματοφυλακες αφου αντεταξαν μια μικρη αντισταση διαλυθηκαν πανικόβλητοι.

Οσοι εμειναν μαζι με τον Περτιναξ τον συμβουλευσαν να δραπετεύσει αλλα ο Αυτοκράτορας αρνηθηκε θεωρωντας ότι αυτό είναι κατώτερο της Αυτοκρατορικης του αξίας.

Ετσι βγηκε μπροστα στους Πραιτωριανους και τους ειπε:
“O θανατος μου δε θα εχει συνεπειες για σας. Ειμαι ηδη γερος και εχω ζησει αρκετα”.

Kαι συνεχισε κατηγορωντας τους για προδοσια και πως δρουν μονο για το δικο τους συμφέρον.

Αλλα οι Πραιτωριανοι δεν ακουγαν πλεον.

Ενας Πραιτωριανος τραβηξε το σπαθι του και κινηθηκε προς το μερος του. Ο Περτιναξ ψιθυρισε μια προσευχη στο Δια και μετα τραβηξε το χιτωνα του καλυπτωντας το κεφάλι του ενώ οι Πραιτωριανοι τον μαχαιρωναν συνεχως.

Το κεφάλι του κοπηκε και το παρέλασαν καρφωμενο σε ένα κοντάρι μεχρι το στρατόπεδο των Πραιτωριανων. Το δε σωμα του θαφτηκε προχειρα στον κηπο του παλατιου.

Στις 9 Ιουνιου 193 όμως η Συγκλητος ψηφισε να του γινει επισημη κηδεια και αποθεωθηκε.



ΔΙΔΙΟΣ ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ 193

Ο θανατος του Περτιναξ προκαλεσε συγχυση στη Ρώμη. Ο λαος δεν ηξερε τι να κανει και η Συγκλητος συζητουσε ατέρμονα για το μελλον της Αυτοκρατοριας και παραλληλα φοβοντουσαν ότι οι Πραιτωριανοι θα εγκαθιστουσαν έναν νέο Κόμμοδο παλι.

Μερικες μερες μετα όμως τιποτα δεν ειχε συμβει. Παρα το κενο εξουσιας οι μηχανισμοι της Αυτοκρατοριας δουλευαν σαν καλολαδωμενα γραναζια. Ο λαος επεστρεψε στην καθημερινη του ρουτινα και οι Συγκλητικοι πηγαν στις εξοχικες τους βιλες μακρια από τη Ρώμη.

Οι Πραιτωριανοι θεωρουσαν ότι τα εχουν όλα υπο ελεγχο αλλα δεν μπορουσαν να κρατησουν την εξουσια για τον εαυτο τους ουτε να διατηρήσουν το κενο εξουσιας για πολύ ακομα.

Και επειδη ηταν και απληστοι αποφασισαν να βγάλουν την Αυτοκρατορια σε πλειστηριασμο και να κανουν Αυτοκράτορα οποιον τους πληρωνε τα περισσότερα.

Εκει εμφανιστηκαν 2 πλειοδοτες. Ο πρωην Υπατος Σουλπικιανος ο οποιος ηταν και πεθερος του Περτιναξ και ο Συγκλητικος Διδιος Ιουλιανος από τα Μεδιολανα.

Και οι δυο για τα δεδομενα της εποχης ηταν ζαπλουτοι αλλα ο Διδιος Ιουλιανος ειχε ένα πολυτελεστατο στυλ ζωης το οποι επεφερε τη μηνι και τη ζηλεια των αλλων Συγκλητικων που τον εβρισκαν προκλητικο.

Ο Σουλπικιανος ηταν ο πρωτος που μπηκε στο στρατοπεδο και προσπαθησε αρχικα να τους πεισει με λογια να τον εκλεξουν Αυτοκράτορα. Αλλα οι Πραιτωριανοι δεν επαιρναν από λογια. Ηθελαν χρηματα.

Μετα από λιγο ηρθε και ο Ιουλιανος ο οποιος ηταν απ’εξω από το στρατοπεδο και αρχισε να φωνάζει το ποσο των χρημάτων που προσέφερε στους Πραιτωριανους.

Σε κάθε χτυπημα του Ιουλιανου απαντουσε ο Σουλπικιανος και ανέβαζε το ποσο.
Τελικα ο Σουλπικιανός χτυπησε 20000 σηστέρσια ανα Πραιτωριανο και αμέσως ο Ιουλιανος απαντησε χτυπώντας 25000 σηστέρσια ανα Πραιτωριανο.
Ο Σουλπικιανος δεν μπορουσε να ανεβασει άλλο την τιμη και αποσυρθηκε.

Η Αυτοκρατορια πουληθηκε για 25000 σηστέρσια ανα Πραιτωριανο στον Διδιο Ιουλιανό και οι Πραιτωριανοι τον συνοδευσαν στο Παλάτι.

Η Συγκλητος δεν ειχε άλλη επιλογη παρα να επικυρωσει την επιλογη των Πραιτωριανων αλλα ο λαος δεν τον αποδεχτηκε ποτε ως Αυτοκράτορα. Τον θεωρουσαν προκλητικο, μεθυστακα και γλεντζε.

Αυτό σε συνδιασμο με τη διαδοση των νεων για το πως αποκτηθηκε η Αυτοκρατορια από τον Ιουλιανο προκαλεσε αναταραξεις στην Αυτοκρατορια και ξεσηκωθηκαν επαναστασεις σχεδον παντου.

Ο πρωτος που επαναστάτησε ηταν ο Κυβερνητης της Συριας Πεσενιος Νιγερ ο οποιος ανακυρηχτηκε Αυτοκράτορας από τις 4 Συριακες Λεγεωνες και εκανε την Αντιόχεια προσωρινη πρωτευουσα του.

Ο Νιγερ ηταν δημοφιλης στην Ρωμη και αν ειχε ξεκινησει αμέσως για εκει θα ειχε μπει θριαμβευτης χωρις μαχη στην πολη αλλα εκανε το λαθος να διστάσει και παρέμεινε στην Αντιόχεια.

Ο επομενος που επαναστάτησε ηταν ο Κλαυδιο Αλβίνος ο Κυβερνητης της Βρετανιας ο οποιος ανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας από τις 3 Βρετανικες Λεγεωνες και τα τοπικα βοηθητικα στρατευματα.

Και η τριτη επανασταση και πιο επικινδυνη για τον Ιουλιανο (καθως ηταν σχεδον διπλα στην Ιταλια) ηταν αυτή του Κυβερνητη της Παννονίας Σεπτίμιου Σεβήρου ο οποιος ειχε και την στηριξη των Βορειων Λεγεωνων δλδ 10 Λεγεωνες στο Ρηνο και 6 Λεγεωνες στο Δουναβη και στις 9 Απριλιου 193 ανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας στο Καρνουντουμ κοντα στην Βιντομπονα (Βιεννη).

Η πρωτη του πράξη ηταν να συμμαχησει με τον Κλαυδιο Αλβινο στον οποιο εδωσε τον τιτλο του Καίσαρα και αμεσως μετα βαδισε κατά της Ρωμης με τεράστιο στρατο.

Ο Ιουλιανος πανικοβληθηκε και δεν ηξερε τι να πρωτοκάνει. Τελικα αναγκασε τη Συγκλητο να τον ανακηρυξει Εχθρο του Κράτους και οχυρωνοντας τη Ρώμη κλειστηκε μεσα και περιμενε.

Όμως καθως εβλεπε πως ο Σεβηρος βαδιζε χωρις να συναντα αντισταση εχασε το κουράγιο του και προσφέρθηκε να διαπραγματευτει μαζι του και να μοιραστουν την Αυτοκρατορια ως Συναυτοκράτορες.

Η Συγκλητος αρχικα συμφωνησε αλλα όταν ειδε ότι ο Ιουλιανος το εχει χάσει και είναι απελπισμενος αλλαξε γνωμη και τάχθηκε υπερ του Σεβήρου.
Ο Ιουλιανος απελπιστηκε ακομα πιο πολύ και οχυρωθηκε μεσα στο παλατι του και περιμενε εκει τον Σεβήρο.

Την επομενη μερα 2 Ιουνιου 193 η Συγκλητος καθαιρεσε και καταδικασε σε θανατο τον Ιουλιανο και εξελεξε τον Σεβηρο ως νομιμο Αυτοκράτορα.
Με διαταγη της Συγκλήτου ενας Χιλιαρχος απεστάλλη να εκτελεσει την ποινη που επιβληθηκε στον Ιουλιανό.

Ο Χιλιαρχος βρηκε στο Παλατι ένα φοβισμένο ανθρωπακι κρυμμενο πισω από ένα καναπε και εγκαταλλελειμενο από ολους.
Όταν τραβηξε το σπαθι του να τον σκοτωσει, ο Ιουλιανος ξεσπασε σε κλαματα και ειπε:
“Tι κακο εκανα? Ποιον σκοτωσα?”

Προσπαθησε να ζητήσει άσυλο και προστασια από τον νέο Αυτοκράτορα αλλα ο Χιλιαρχος δεν ακουγε τιποτα και τον αποκεφάλισε επι τοπου.
Ηταν Αυτοκράτορας για 66 μερες. Το σωμα του δόθηκε στη γυναικα του και στην κορη του οι οποιες το εθαψαν στο 5ο Μιλι της Βια Λαβικα.


Συνεχίζεται...
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16502
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 11 Μάιος 2022, 05:08

....παρενθεση....

να λεμε τα ονοματα στα γραικικα.....

• Domitianus > Δομιτιανός = Δαμαστικός, αφού domaō = δαμνάω, δαμάζω

• Nerva > Νέρβα = Νεύρα, αφού nervus = νεῦρον

• Trājān > Τραχιάν ή Τραγιάν = Τραβηχτός, αφού trahō = τραβώ

• Hadrian > χΑδριανός = Απογονικός, αφού ετρουσκική πόλη 𐌇𐌀𐌕𐌓𐌉𐌀 (hatria), Ατρι, Αδρια στο Βενετο < atrus/adrus = ατρούς/αδρούς, απόγονος. [δες ομηρικό· Ατρέας ; :p2: ]

• Antoninus Pius > Αντονίνος Πίος = Αντωφελής Αγνός, αφού ἀντονίνημι: μέλλ. -ονήσω, ἀμοιβαίως ὠφελῶ, χρησιμεύω, ἀντωφελῶ, Λιβάν. 1. 240. και pius < purοs = καθαρός, αγνός, εκ «πυρός».

• Lucius Verus > Λούσιος Βέρος = Λιαστός Αλήθειος :003:, αφού vero = εὑρών: οῦσα, όν, μετοχ. ἀορ. β΄ ἐνεργ. τοῦ εὑρίσκω· αλήθεια, πραγματικότητα ευρισκόμενη... το βρηκες και ισχυει; ειναι vero... Στη Ρωμαϊκή μυθολογία η Βέριτας (Veritas) (αλήθεια) ήταν η θεά της αλήθειας. Ήταν κόρη του Σατούρνου (Κρόνου) και της Βίρτους (Αρετή).

• Marcus Aurelius > Μάρκος Αουρέλιος = Όριος Χρυσέλης, αφού marco < marg = όριο και aurum = χρυσός + elius, έλης....

• Commodus > Κόμμοδος = Καιμεμήδης, αφού com+modus = και με+μήδεα, και με μέθοδο, και με μέτρημα..... όπως και Διομήδης, από Διός (γεν. του ΔΙεύς / Ζεύς) +‎ μήδεα (mḗdea) +‎ -ης (-ēs).

Pertinax > Περτίναξ = Παρατείνος / Επεκτείνος , αφού pertineo < per + teneo = περ τενεω = παρατείνω, επεκτείνω.

• Pescennius Niger > Πεσκέννιος Νίγκερ = Ψαρεμένος Νέγρος, αφού pesce < piscis = ψάρι και niger = νέγρος = ni+γερας = άτιμος, άδοξος, άδωρος, από το https://lsj.gr/wiki/γέρας

Σχόλιο..... οι Γραίοι και οι Νεγραίοι... :8)

....κλεινει παρενθεση....

Maestre George_V, scripsisti... :smt023
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16502
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 11 Μάιος 2022, 07:17

.....

• Clodius Albinus > Κλόδιος Αλμπίνος = Κολοβιός Αλπfίνος, αφού clodus = κολοβός (σπασμένος, ατελής) και albus = ἀλφός, ἄλβος. Από το πρωτο-ινδοευρωπαϊκό *albʰós («λευκό»). Τα συγγενή περιλαμβάνουν τα λατινικά albus ("λευκό"), τα χεττιτικά 𒀠𒉺𒀸, Ουμπριακά 𐌀𐌋𐌚𐌖 (αλφυ / alfu, “λευκό/white”). Διπλό του ἄλβος (álbos)

• Septimius Severus > Σεπτίμιος Σεβέρος = Εβδόμιος Σοβαρός, αφού severo = σοβαρό, από το σέβας.

.....
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 11 Μάιος 2022, 17:46

ΣΕΠΤΙΜΙΟΣ ΣΕΒΗΡΟΣ 193-211


O Σεπτίμιος Σεβήρος ηταν ενας εντελως διαφορετικος χαρακτήρας από τον προκάτοχο του. Ηταν στρατιωτης καριέρας και δεν ανεχόταν κατι διαφορετικο από αυτό.

Ειχε βερβέρικη καταγωγη και ειχε ερθει στη Ρώμη από μικρος από την Λεπτις Μαγκνα και ηταν υπο την προστασια του Μάρκου Αυρήλιου και με τη βοηθεια αυτου προωθηθηκε σε διαφορα πολιτικα και στρατιωτικα αξιωματα.

Στις 9 Ιουνιου 193 μπηκε στη Ρώμη και η πρωτη πράξη του ηταν να εκτελεσει τους δολοφόνους του Περτίναξ, να του κανει κανονικη κηδεια και να ζητησει από την Συγκλητο την Αποθέωση του.

Επισης διέλυσε τους Πραιτωριανους εξοριζοντας τους στις Βορειες Λεγεωνες και μετα προέβη στην επανασυσταση τους με στρατιωτες από τις Λεγεωνες του πιστους σε αυτόν και μονο.

Μετα από 17 χρονια στο θρόνο το 210 αποφάσισε να κανει περιοδεία στην Βρετανία. Ο πρωτος Αυτοκράτορας μετα τον Κλαυδιο που πατουσε το ποδι του εκει. Και εκει η υγεία του αρχισε να χειροτερευει. Το υγρο κλιμα της Βρετανιας επιβάρυνε την ηδη κλονισμένη υγεία του.

Ποτε δεν ηταν απολυτα υγιης. Όταν ηταν νεος ειχε κολλησει ευλογιά στην Αιγυπτο και ειχε επιβιωσει αλλα του ειχε αφησει πολλα κουσούρια. Και από το 202 υπέφερε από ποδάγρα. Μαλιστα στον Θριαμβο που τέλεσε το ιδιο ετος ειχε μια τοσο σοβαρη κρίση ποδάγρας που δεν μπορουσε να σταθεί ορθιος. Για αυτό εστειλε τον γιο του Καρακάλλα στη θέση του να οδηγησει το τέθριππο στον Θρίαμβο.

Ο Καρακάλλας εποφθαλμιουσε καιρό τον θρόνο και καποια στιγμη βαρέθηκε να περιμενει ποτε θα πεθάνει ο πατέρας του. Ετσι αποφάσισε να τον δολοφονησει κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στην Βρετανια.

Ετσι ενώ προχωρουσαν με τους στρατιωτες ο Καρακάλλας εμεινε πισω και καποια στιγμη τράβηξε το σπαθι του και επιτέθηκε στον πατέρα του που προχωρουσε εφιππος.

Οι στρατιωτες τον ειδαν και αρχισαν να φωνάζουν και να προειδοποιουν τον Αυτοκράτορα να προσέχει.

Μεσα στο χάος ο Καρακάλλας δειλιασε και κατεβασε το σπαθι του σταματωντας την εφοδο.

Ο Σεβήρος ακουγωντας την φασαρια γυρισε το κεφάλι του να δει τι συμβαίνει αλλα δεν ειπε τιποτα και συνεχισε το δρομο του.

Αργότερα όταν σταμάτησαν για τη νυχτα καλεσε το γιο του, τον Διοικητη των Πραιτωριανών Παπινιανό και αλλους αξιωματικους στο σπίτι που θα διανυκτερευε στο Εβόρακο (σημερινη Υορκη της Αγγλιας) και εκει τραβηξε το σπαθι του, το αφησε στο τραπέζι μπροστά στον Καρακάλλα και ειπε:

“Aν θες να με σκοτώσεις καντο τωρα, εδώ! Εισαι νεος και εγω ενας γερος που δεν μπορει να σταθει στα ποδια του. Αν δεν τολμας εσυ να με σκοτώσεις, οριστε εδώ είναι ο Παπινιανός. Μπορεις να διατάξεις αυτόν να με σκοτώσει. Ειμαι σιγουρος ότι θα υπακουσει οποια εντολη και να του δώσεις γιατι εισαι ηδη Αυτοκράτορας!”

Mετα από αυτό ο Σεβηρος εφυγε να παει να ξεκουραστει. Αλλα ηδη από την επομενη μερα η υγεια του χειροτερεψε κι άλλο και καθηλώθηκε στο κρεββάτι.

Εν τουτοις δε σταμάτησε να ασχολειται με κρατικες υποθέσεις μεχρι την τελευταια ωρα.

Στις 4 Φεβρουαριου 211 λιγο πριν πεθάνει ζήτησε να του φέρουν μια τεφροδόχο από πορφυρίτη. Την κράτησε κοντα στο πρόσωπο του και ειπε:
“Συντομα θα περιέχεις έναν ανδρα τον οποιο δεν τον χωρουσε ο κόσμος”

Mετα κάλεσε τους 2 γιους του τον Καρακάλλα και τον Γέτα και τους ειπε:

“Mην τσακωθειτε μεταξυ σας, να πληρωνετε σωστά τους στρατιωτες σας και μην ακουτε τι σας λενε οι άλλοι”.

Mετα ειπε: “Eιμουν τα παντα… Αλλα όλα ηταν για το τιποτα”. Kαι γέρνοντας το κεφάλι πεθανε.

Η κηδεία του εγινε επιτόπου στο Εβόρακο και αποτεφρώθηκε αμέσως μετα. Οι στάχτες του μπηκαν στην τεφροδόχο από πορφυρίτη που κρατουσε πιο πριν και μεταφέρθηκαν στη Ρώμη οπου και έναποτέθηκαν στο Μαυσωλείο του Αδριανού.



ΓΕΤΑΣ 211

Η διαθήκη του Σεπτίμιου Σεβήρου ηταν ξεκάθαρη. Οι δυο γιοι του Καρακάλλας και Γέτας θα βασιλευαν ως Συναυτοκράτορες αλλα αυτό ηταν το τυπικο μονο.

Στην πραγματικότητα ο Καρακάλλας ειχε ολη την εξουσια και έθεσε τον Γέτα στο περιθωριο. Ο Γετας μπορει να ηταν Συναυτοκράτορας αλλα ο Καρακάλλας ξεκαθαρισε ότι ως μεγαλυτερος αυτος θα ασκουσε την εξουσια.

Ηδη από την ηλικια των 7 ετών ο Σεβήρος προετοιμαζε τον Καρακάλλα για Αυτοκράτορα. Τον ειχε μετονομάσει μάλιστα σε Μαρκο Αυρήλιο Αντωνινο από Βασσιανός που ηταν το κανονικο του ονομα (το Καρακαλλας ηταν το παρατσουκλι που του ειχαν δωσει οι στρατιωτες καθως προτιμουσε να φοράει έναν Γαλατικο χιτώνα με κουκουλα που λεγοταν καρακαλλα αντι για την στρατιωτικη χλαμυδα).

Ο Καρακάλλας ειχε την υποστήριξη του στρατου αλλα ο Γέτας ειχε τη στηριξη της μητέρας του Ιουλίας Δομνας (η οικογένεια της οποιας στην Εμεσσα της Συριας ηταν παμπλουτη) και της πλειοψηφίας των Συγκλητικών.
Αλλα το ρηγμα μεταξυ τους ειχε ηδη ξεκινησει και κάθε μερα γινοταν μεγαλυτερο. Εμεναν σε διαμετρικα αντιθετες πτερυγες στο Παλατι και φροντιζαν να μη συναντιουνται.

Και οποτε συναντιονταν εβλεπε ο ενας τον άλλο με καχυποψια και φυσικα ο ενας εβαζε τρικλοποδιες στον άλλο.
Καποιοι στιγμη κατάλαβαν ότι δεν μπορουν να παιζουν άλλο αυτό το παιχνιδι και αποφασισαν να μοιράσουν την Αυτοκρατορια μεταξυ τους για να ξεφορτωθει ο ενας τον άλλο.

Ετσι αποφάσισαν να παρει ο Γέτας την Ανατολη με πρωτευουσα την Αντιοχεια και να παει εκει να μεινει και ο Καρακάλλας να παρει τη Δυση με πρωτευουσα τη Ρώμη.

Δεν ειχε στεγνωσει όμως ακομα το μελανι στη συμφωνια όταν ο Καρακαλλας σκεφτηκε “γιατι να παρω μιση Αυτοκρατορια όταν μπορω να την εχω ολοκληρη?” και αποφάσισε να δολοφονησει τον αδελφο του.
Η τελεια ευκαιρια να το κανει θα ηταν στη γιορτη των Σατουρναλιων στις 26 Δεκεμβριου 211 όταν η μητέρα τους Ιουλια Δομνα θα τους καλουσε στο
σπίτι της για να τους βάλει να συμφιλιωθουν. Ηξερε πως ο Γετας (όπως και αυτος) θα πηγαιναν στο σπιτι της μητέρας τους αοπλοι και χωρις
σωματοφυλακες.

Ετσι καλεσε μερικους πιστους σε αυτόν Πραιτωριανους και τους εκρυψε στο δρομο από εκει που θα περνουσε ο αδελφος του.
Όταν εμφανιστηκε ο Γέτας οι Πραιτωριανοι επεσαν πανω του αλλα ο Γετας αν και τραυματισμένος καταφερε να τους ξεγλιστρησει και να μπει στο σπιτι της μητέρας του.

Εκει καταματωμένος επεσε στην αγκαλια της λεγοντας:

“Mανα βοηθεια με δολοφονουν!”

Aλλα οι Πραιτωριανοι τον ειχαν ακολουθησει και μεσα στο σπίτι και συνεχισαν να τον μαχαιρώνουν ακομα και στην αγκαλια της μητέρας του.
Όταν τελειωσαν εφυγαν αφηνοντας το πτωμα του Γέτα στην αγκαλια της Ιουλιας Δομνας η οποια και αυτή τωρα ηταν λουσμένη στο αίμα.

Η Ιουλια Δομνα δεν εκλαψε για τον αγαπημενο της γιο. Ουτε δημοσια, ουτε ιδιωτικα. Γνωριζε πολύ καλα πως ο Καρακαλλας που ηταν πλεον Μονοκράτορας την παρακολουθουσε στενα και οποιαδηποτε ενδειξη προτιμησης στον Γετα εδειχνε ακομα και με ένα δακρυ θα το πληρωνε με τη ζωη της.



ΚΑΡΑΚΑΛΛΑΣ 211-218

Την ιδια ωρα ο Καρακάλλας αφου ειδε ότι ο αδελφος του ηταν νεκρος εσκισε τα ρουχα του και πηγε στο Στρατοπεδο των Πραιτωριανων φωνάζοντας ότι μολις γλιτωσε από αποπειρα δολοφονιας κατηγορώντας τον αδελφο του Γέτα για αυτό.
Υποσχέθηκε να διπλασιασει τους μισθους των Πραιτωριανων εάν επαιρναν εκδικηση για αυτό και τους εξαπέλυσε να σκοτώσουν οποιον ηταν υπευθυνος.

Στην πραγματικοτητα όμως ηθελε να εκκαθαρισει την Ρωμη από τους υποστηρικτές του Γέτα και ετσι τους εφοδιαζε με λιστες υποπτων για τη συνομωσια αλλα στην πραγματικοτητα ηταν απλα φιλοι του αδελφου του.

Μονο τους πρωτους μηνες του 212 20000 ατομα εκτελεστηκαν με διαταγη του Καρακάλλα ως υποπτοι συνομωσιας αναμεσα τους και οι μισοι Συγκλητικοί.

Αφου τελειωσε με τις προγραφες ο Καρακάλλας προσπαθησε να κερδισει την ευνοια του λαου κατασκευαζοντας ένα τεράστιο συμπλεγμα λουτρων για το λαο (υπαρχει ακομα και σημερα).

Αλλα χρειαζόταν λεφτα για αυτό οποτε εξέδωσε την Constitutio Antoniniana με την οποια ολοι οι ελευθεροι ανθρωποι της Αυτοκρατοριας αποκτουσαν δικαιωματα και τον τιτλο του Ρωμαιου Πολίτη.

Αυτό ισως ηταν το μονο θετικο στοιχειο της βασιλειας του καθως ολη η υπολοιπη ηταν πνιγμένη στο αιμα.

Το 213 εφυγε από τη Ρωμη για περιοδεια σε Γαλατια και Γερμανια. Επεστρεψε το χειμωνα για ξεκουραση και εφυγε ξανα για περιοδεία στην Ανατολη το 214. Δεν το ηξερε ακομα αλλα δεν θα ξαναπαταγε ποδι στη Ρώμη ποτε πια ζωντανος.
Ενώ περνουσε από την Μακεδονια και τη Θράκη ενθουσιαστηκε με την ιστορια του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αρχισε να φαντασιωνεται πως είναι η μετενσάρκωση του.

Ετσι συνεχισε την περιοδεια του στα μερη που ειχε περάσει και ο Αλέξανδρος και το χειμωνα του 215 εφτασε στην Αλεξάνδρεια οπου επισκέφτηκε τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του εκλεψε την πανοπλία για να τη φορέσει ο ιδιος.

Στο μεταξυ προκληθηκαν ταραχές στην Αλεξανδρεια εν μερει και από την ιεροσυλια του να σκυλευσει τον τάφο του Αλεξάνδρου και ο Καρακάλλας εκανε παλι αυτό που ηξερε να κανει καλυτερα.

Εστειλε το στρατο του πολιορκησε την Αλεξάνδρεια σκοτωσε 30000 κατοικους και εκαψε πτερυγες της Μεγάλης Βιβλιοθηκης καταστρέφοντας χιλιαδες παπυρους με γνωση.

Από εκει ξεκινησε το 216 για εκστρατεια στην Παρθία καθως απειλουνταν τα συνορα στον Ευφράτη.
Την ανοιξη του 217 στρατοπεδευσαν ανατολικα του Ευφράτη στην Εδεσσα και ετοιμαστηκε για εισβολη στην Παρθια.

Ο Καρακάλλας ζητησε να συμβουλευτει τα Σιβυλλικα Βιβλια στη Ρώμη για να μαθει τι πρεπει να κανει για να πετυχει η εκστρατεια καθως ηταν σουπερ προληπτικος και ετσει εστειλε επιστολη στον Επαρχο της Ρώμης Ματεριανο να μαθει τι λενε και να του απαντησει με επιστολη.

Ο Ματεριανος του εγραψε ότι τα βιβλια λενε “να προσέχει αυτόν που βρισκεται κάθε μερα στο πλαι του” και από κατω του εξηγουσε ότι προκειται προφανως για τον Διοικητη των Πραιτωριανών Μακρίνο.

Η επιστολη του Επάρχου όμως υποκλαπηκε πριν φτάσει στον Καρακάλλα και επεσε στα χέρια του Μακρίνου πρωτα.
Ο Μακρίνος κατάλαβε πως αν δεν δράσει γρήγορα θα χάσει το κεφάλι του. Ετσι συνωμοτησε με τον Εκατονταρχο Μαρσιαλις (ο αδελφος του
Μαρσιαλις ειχε εκτελεστει πριν λιγο καιρο από τον Καρακαλλα) κατά του Αυτοκράτορα.

Στις 8 Απριλιου 217 με συνοδεια μερικων Πραιτωριανων αναμεσα τους και ο Μαρσιάλις, ο Καρακάλλας πηγε στο Ναο της Σελήνης κοντα στην πολη των Καρρών για να κανει θυσία.

Καπου στα μεσα της διαδρομης όμως τον Καρακάλλα τον επιασε κατούρημα και ετσι σταμάτησαν για να παει ο Αυτοκράτορας να κατουρήσει.
Την ωρα που κατούραγε λοιπον εφτασε τρέχοντας ο Μαρσιάλις λεγοντας του πως ειχε κατι επειγον να του πει.

Ο Καρακάλλας χωρις να σταματησει να κατουράει του ειπε να του πει ότι είναι γρήγορα.

Αλλα εκεινη τη στιγμη ο Μαρσιάλις εβγαλε το στιλέτο του και το κάρφωσε κατευθείαν στην καρδια του Καρακάλλα ο οποιος επεσε κατευθειαν νεκρος χωρις να πει λεξη.

Ο Μαρσιάλις προσπαθησε να φυγει αλλα δεν τα κατάφερε καθως οι υπολοιποι Πραιτωριανοι τον κυνηγησαν και τον κατατρύπησαν με τα δορατα τους.

Μολις εγινε γνωστη η δολοφονια του Καρακάλλα στο στρατόπεδο, ο Μακρίνος ανελαβε αμεσως τον ελεγχο της κατάστασης ως ο πλεον υψηλοβαθμος πλεον και φυσικα με τον Μαρσιάλις νεκρο κανεις δεν μπορουσε να τον συνδέσει με την δολοφονία του Καρακαλλα.

Ολοι υπεθεσαν ότι ο Μαρσιαλις απλα εκδικηθηκε την εκτελεση του αδελφου του.
Ετσι ο Μακρινος με τους Πραιτωριανους πηγαν στο σημειο της δολοφονιας και εκει ο Μακρινος εκλαψε πικρά πανω από το σωμα του Αυτοκράτορα για να αποσεισει και την τελευταια αμφιβολια που μπορει να ειχε κανεις.

Το σώμα του Αυτοκράτορα κηδευτηκε και αποτεφρώθηκε επι τοπου και οι σταχτες του μπηκαν σε τεφροδόχο και παραδόθηκαν στη μητέρα του Ιουλία Δομνα η οποια ετυχε να βρισκεται στην Αντιόχεια εκεινη την περιοδο.

Η Ιουλία Δομνα γεμάτη οργη και πονο από τον θανατο των δυο γιων της από βιαιο θανατο προσπάθησε να οργανώσει πραξικόπημα κατά του Μακρίνου και να κρατησει την εξουσια για την οικογένεια της αλλα απέτυχε.

Ο Μακρινος την εξόρισε από την Αντιοχεια αλλα η Ιουλια Δομνα αρνηθηκε φαγητο και νερο στην εξορια που την εστειλε και τελικα πεθανε από ασιτια.



ΜΑΚΡΙΝΟΣ 218

Στις 11 Απριλιου 218 ο στρατος εξελεξε Αυτοκράτορα τον Μακρίνο ο οποιος ηταν ο πρωτης μη-Συγκλητικος που ανεβαινε στο θρόνο. Καταγόταν από την Μαυριτανία και ειχε αναδειχθει επι Σεβήρου.

Από την πρωτη μερα που εγινε Αυτοκράτορας ο Μακρίνος η τυχη δεν ηταν απλα με το μερος του.
Επιχειρησε να διαπραγματευτει ειρήνη με τον Βασιλια της Παρθίας Αρτάβανο αλλα αυτος ενώ φαινομενικα ηταν δεκτικος στο να διαπραγματευτει, μυστικα ετοιμαζε το στρατό του.

Οι Ρωμαιοι ηττηθηκαν σε διαδοχικες μάχες από τους Πάρθους και ο Μακρινος κατάφερε να σωσει μερικα υπολλειματα του στρατου πληρωνοντας τεράστια ποσα στους Παρθους.

Αλλα και πισω στη Ρωμη τα πραγματα δεν πηγαιναν καλυτερα. Μια πλημμυρα του Τιβερη και μια μεγάλη πυρκαγια που εκαψε το 1/3 της Ρώμης εκαναν τον Μακρινο αντιδημοφιλη όταν δεν εκανε τιποτα για να ανακουφισει τους πληγέντες. Και τα εκανε ακομα χειρότερα τα πράγματα με την
αρνηση του να επιστρέψει στη Ρώμη.

Και σαν να μην εφταναν όλα αυτά τα εκανε ακομα πιο χειροτερα με την αποφαση του να μειωσει στο μισο τους μισθους των νεοσυλλεκτων. Ουσιαστικα το πραξικοπημα το ειχε σιγουρο πλεον με όλα αυτά.
Αλλα δεν ηρθε από καποιον στρατιωτικο αλλα από μια γυναικα. Την Ιουλια Μαεσα την αδελφη της Ιουλιας Δομνας που ειχε εξορισει και ειχε πεθάνει από ασιτια.

Η Ιουλια Μαεσα προτεινε στο στρατο να εκλεξουν Αυτοκράτορα τον 14χρονο εγγονο της Αβιτο περισσότερο γνωστό ως Ηλιογάβαλο.

Οι στρατιωτες δεχτηκαν και αυτομολησαν σε αυτους. Ο Μακρίνος προσπαθησε να ανατρέψει την κατάσταση διοριζοντας τον 10χρονο γιο του Διαδουμενιανο ως Συναυτοκρατοα και με οσους στρατιωτες του ειχαν μεινει πιστοι αλλα συνετρίβη στη μάχη από τους στρατιωτες του Ηλιογάβαλου στις 16 Μαιου 218.

Μετα την μάχη ο Μακρίνος εστειλε τον γιο του με συνοδεια στους Παρθους για ασφαλεια αλλα και για να μαζεψει νέο στρατο και ο ιδιος δραπετευσε στη Ρώμη πετωντας τα Αυτοκρατορικα Διάσημα και ξυριζοντας τη γενειαδα του για να μην αναγνωριζεται.

Περασε κρυπτομενος από Κιλικια, Καππαδοκια, Γαλατια, Βιθυνια ενώ τον κυνηγουσαν αποσπασματα.
Τελικα συνεληφθη εξαντλημενος στη Χαλκηδόνα καθως αναγνωριστηκε από κατοικους και παραδοθηκε στους διωκτες του.
Επιστρεφοντας πισω στην Καππαδοκια εμαθε πως και ο γιος του πιαστηκε πριν περασει τα συνορα προς την Παρθια στην συνοριακη πολη Ζευγμα και ειχε ηδη εκτελεστει.

Πανω στην απελπισια του επεσε στις ρόδες της αμαξας που τον μετέφερε θελωντας να αυτοκτονήσει αλλα το μονο που επαθε ηταν να σπάσει τον ωμο του.

Τελικα με διαταγη της Ιουλιας Μαεσα εκτελεστηκε στην Αντιοχεια με αποκεφαλισμο από έναν Εκατονταρχο στις 8 Ιουνιου 218



ΗΛΙΟΓΑΒΑΛΟΣ 218-222

Όταν ο Ηλιογάβαλος εγινε Αυτοκράτορας ηταν μολις 14 ετών. Την πραγματικη εξουσια την ασκουσαν η γιαγια του Ιουλια Μαέσα και η μανα του Ιουλία Σωμιάς.

Οι στρατιωτες οσο πληρωνονταν κανονικα θα ηταν στο πλευρο τους. Η Συγκλητος παλι ειχε τις αντιρρήσεις της αλλα δεν τολμουσε να τις εκφράσει ανοιχτα οσο ο στρατος στηριζε τον Ηλιογάβαλο.
Όμως και οι δυο γυναικες παρολη τη δυναμικοτητας τους εκαναν λαθος στηριζοντας τον Ηλιογάβαλο καθως ο μικρος κουβαλουσε την ιδια τρέλα με τον Καλιγουλα, τον Νερωνα, τον Κόμμοδο και τον Καρακάλλα.

Για να υποστηριξει τη βασιλεια του πηρε το ονομα Αντωνινος και διέδωσε τη φημη πως ηταν γιος του Καρακάλλα.

Η τρέλα του αρχισε να εκδηλωνεται το χειμώνα του 218 όταν στη Νικομήδεια δηλωσε πως είναι μια θρησκευτικη μεσσιανικη φιγούρα η οποια θα αναμορφωσει την Αυτοκρατορα και αποκαταστησει την ειρηνη και την τάξη.

Προσπαθησε να εισάγει στη Ρώμη με το ζορι τη θρησκεια του Βάαλ αλλα αυτό τον αποξενωσε ακομα περισσοτερο από τους παραδοσιακους Ρωμαιους που εβρισκαν αυτές τις ανατολικες θρησκειες το λιγότερο περιεργες. Και για να τα κανει ακομα χειροτερα εχτισε ναο του Βααλ στον Παλατινο λόφο και αναγκασε τη Συγκλητο να λατρευσουν μαζι του το Μαυρο Λιθο του Βααλ που ειχε φερει μαζι του από την Εμεσσα.

Η αληθεια είναι πως οι Ρωμαιοι ηταν ανεκτικοι με τις άλλες θρησκειες αλλα όταν πας να τους τη φορέσεις με το ζορι καπελο τοτε κλωτσαγανε.
Και ακομα χειρότερα όταν ο Ηλιογάβαλος καπέλωσε τον Δια με τον Βααλ. Ηταν ανηκουστο ενας ξενος ανατολικος θεος να μπει πιο πανω από τον πατρωο Δια.

Και αν η δημοσια ζωη του εκνευριζε τους Ρωμαιους η ιδιωτικη του ζωη ηταν ακομα χειροτερη.
Παντρευτηκε 3 γυναικες ταυτοχρονα και ειχε εραστες και από τα δυο φυλα. Αλλα αυτό που σοκαρε τους Ρωμαιους ηταν η αποφαση του να παντρευτει μια από τις Εστιάδες.

Οι Εστιαδες επρεπε να παραμεινουν δια βιου (η εστω μεχρι τα 40 τους) παρθένες και να διατηρουν ασβεστη την Ιερη Φλόγα της Εστιας στο ναο της. Η διαφθορα μιας Εστιαδας θα εφερνε την κατάρα των Θεων στη Ρωμη και αυτό ηταν κατι που ετρεμαν οι Ρωμαιοι αλλα περαν αυτου ηταν και προσβολη προς ολη τη θρησκεια τους.

Στο μεταξυ οσο ο μικρος Ηλιογάβαλος εκανε οργια με αντρες, γυναικες και Εστιαδες η μανα του και η γιαγια του προσπαθουσαν να ελεγξουν το κράτος και να ασκησουν πολιτικη.

Αλλα και εκει διαφωνησαν. Η γιαγια του Ιουλια Μαεσα δεν αντεξε άλλο τη συμπεριφορά του εγγονου της και προσπαθησε να τον στρώσει.
Εν τουτοις η μανα του Ιουλια Σωμιας πηρε το μερος του Ηλιογάβαλου και εναντιον της μανας της.

Τελικα δεν αντεξε η Ιουλια Μαέσα και υποστηριξε τον άλλο εγγονο της τον 13χρονο Αλεξιανο για υποψηφιο Αυτοκράτορα και τον μετονομασε σε Αλέξανδρο Σεβήρο.

Ο Ηλιογάβαλος δεν μπορουσε να τα βαλει με τη δυναμικη γιαγια του και ετσι αναγκάστηκε να δεχτει τον ξαδελφο του ως Καίσαρα.
Στις 26 Ιουνιου 221 ολοκληρωθηκαν και οι διαδικασιες υιοθεσιας οποτε ο Ηλιογάβαλος υιοθετησε τον ξαδελφο του ως γιο και διαδοχο του. Αλλα οι σχεσεις μεταξυ τους ηταν από κακιστες εως ανυπαρκτες. Και οι δυο καταλαβαν πως ενας από αυτους πρεπει η να κανει πισω ή να πεθανει.

Την ανοιξη του 222 οι εντασεις κορυφώθηκαν καθως ο Ηλιογάβαλος και η μητέρα του προσπαθησαν να ξεφορτωθουν τον Αλεξανδρο Σεβήρο αλλα απέτυχαν καθως η γιαγια τους Ιουλια Μαεσα ειχε φροντισει ο Σεβηρος να προστατευεται 24/7.

Ετσι ο Ηλιογάβαλος διέδωσε πως ο Αλεξανδρος Σεβηρος είναι βαρια αρρωστος και ετοιμοθάνατος.
Οι Πραιτωριανοι δεν το πιστεψαν και ζητησαν να τον δουν. Ο Ηλιογάβαλος αναγκαστηκε να ερθει στο στρατοπεδο τους μαζι με τη μητέρα του και τον Αλέξανδρο Σεβήρο.

Οι Πραιτωριανοι ζητωκραυγασαν τον Σεβήρο ενώ κοροιδευαν τον Ηλιογάβαλο και τη μητέρα του. Ο Ηλιογάβαλος εξοργιστηκε και εβριζε τους Πραιτωριανους ολη νυχτα χωρις βεβαια αυτοι να του δινουν την παραμικρη σημασια για ότι ελεγε.

Το πρωι της 11ης Μαρτιου 222 η κατασταση ειχε ξεφυγει από τον ελεγχο του Ηλιογαβαλου και της μανας του και ετσι ζητησαν ασυλο στον ναο του στρατοπεδου ο οποιος περικυκλώθηκε από Πραιτωριανους.

Ο Ηλιογάβαλος προσπαθησε να ξεφυγει κρυμμενος μεσα σε ένα καλαθι αλλα τον βρηκαν. Καταφερε να δραπετευσει και ξαναμπηκε στο ναο.
Τοτε οι Πραιτωριανοι μπηκαν και αυτοι μεσα και βρηκαν τον 18χρονο Ηλιογάβαλο στην αγκαλια της μητέρας του.

Και οι δυο μαχαιρώθηκαν μεχρι θανάτου και τα πτωματα τους διαπομπευτηκαν στην πολη, ακρωτηριαστηκαν και πετάχτηκαν στον υπονομο που οδηγει στον Τιβερη.

Επειδη όμως οι σωληνωσεις του υπονομου ηταν πολύ στενες τα πτωματα βουλωσαν τους σωληνες και εμειναν εκει. Οποτε οι Πραιτωριανοι τους εβγαλαν ξανα εξω τους κρεμασαν πετρες και τους πεταξαν από μια γέφυρα στον Τιβερη.

Συνεχίζεται....
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 00:56

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΕΒΗΡΟΣ 222-235

ορτώθηκε τον ξάδελφο του και τη θεία του ο Αλέξανδρος Σεβήρος και η γιαγιά του Ιουλία Μαέσα μπορούσαν να κυβερνήσουν ανενοχλητοι. Βασικά η γιαγιά του και η μητερα του θα κυβερνουσαν καθως ο Αλέξανδρος ηταν 14 χρονών και μαριονέτα στα χέρια τους.

Στην Ανατολη οι Περσες εκμεταλλευόμενοι το χάος στην Αυτοκρατορία εκαναν συνεχως εισβολές και το 230 ο Βασιλιας Αρντασιρ εφτασε να απειλει ακομα και την Συρία.
Ο Αλεξανδρος που ειχε γινει 22 χρονών ηταν πολύ αργός στις αντιδράσεις του στο ανατολικο μέτωπο με αποτέλεσμα ο στρατός να αρχίσει να δυσαρεστείται.

Τελικα το 232 κατάφερε να αντιδράσει και να απωθησει τους Περσες επαναφέροντας τα συνορα στην αρχικη τους θέση.
Στις 25 Σεπτεμβρίου 232 εκανε Θριαμβο στη Ρώμη αλλα αμεσως αρχισαν να έρχονται αναφορές για Γερμανικές επιδρομές στον Ρηνο.

Ο Αλέξανδρος παλι υπηρξε πολύ αργος στην αντιδραση του με αποτέλεσμα οι στρατιωτες να αρχισουν να δυσανασχετούν ανοιχτά εναντίον του.

Το 235 αρχισε να δειχνει σημάδια αντίδρασης και ανυψωνοντας το ηθικο του στρατου αλλα και παλι κατάφερε να τους δυσαρεστήσει όταν αντι για πόλεμο απλά ηρθε στην Γερμανια και πληρωσε τους Γερμανους για να φυγουν.

Και δεν ηταν μονο αυτό που δυσαρέστησε το στρατο αλλα και η συνεχής αρνηση του Αυτοκράτορα να δωσει αυξηση στους μισθους τους.
Ο Αλέξανδρος πάλι ειχε την ψευδαίσθηση ότι επειδή ηταν ο Αυτοκράτορας ο στρατός θα τον στηριζε ότι και να γίνει.

Τελικα στις 11 Μαρτιου 235 δυο Λεγεώνες στο Μογουντιάκουμ (σημερινο Μάιντζ) στασίασαν και ανακήρυξαν Αυτοκράτορα τον Στρατηγό Μαξιμίνο.
Ο Μαξιμίνος αρχικά αρνήθηκε αλλα οι στρατιωτες επέμεναν και τελικά αποδέχτηκε την εκλογή.

Ετσι ο Μαξιμίνος επικεφαλης του στρατου βάδισε κατά του στρατοπέδου που ειχε καταλύσει ο Αλέξανδρος με τη μητέρα του και τη συνοδεία τους.
Όταν έμαθε τι συνέβη ο Αλέξανδρος πανικοβλήθηκε και βγηκε εξω από τη σκηνη του κλαιγοντας και τρέμοντας αλλα με την παρέμβαση της μητέρας του συνήλθε κάπως και αρχικα προσπάθησε να διαπραγματευτει με τον Μαξιμίνο.

Όταν αυτό απέτυχε τον κατηγόρησε αυτόν για αγνώμονα και τους στρατιωτες προδότες που παραβίασαν τους ορκους τους.
Στο μεταξυ φαινόταν πως οι στρατιωτες που βρισκοταν μαζι με τον Αλεξανδρο θα τον υποστήριζαν. Αλλα όταν ειδαν το μέγεθος του στρατου του Μαξιμινου αυτομόλησαν μαζικα προς αυτό κατηγορώντας την μητέρα του Αυτοκράτορα Ιουλία Μαμέα για σπατάλες και κατάχρηση στρατιωτικων πόρων.

Βλεποντας αυτό ο Αλέξανδρος αποσυρθηκε στη σκηνη του απελπισμένος πλεον αφου θεωρησε ότι ηταν χαμένος πλεον. Αγκαλιασε τη μητέρα του επαναλαμβάνοντας συνεχως πως φταίει αυτος για όλα και ετσι και οι δυο πλεον περιμεναν το μοιραιο.

Δεν πέρασε πολύ ωρα και οι στρατιωτες του Μαξιμίνου τους ανακάλυψαν στη σκηνη και τους εκτέλεσαν και τους δυο επι τοπου με πολλαπλα χτυπηματα.

Το σώμα του Αλέξανδρου Σεβήρου μεταφέρθηκε στη Ρώμη και ενταφιάστηκε σε ένα εντυπωσιακο μαυσωλειο και 3 χρονια αργότερα Αποθεωθηκε από την Συγκλητο. Ο Αλέξανδρος ειχε όλα τα φοντα να γινει ενας καλος Αυτοκράτορας. Το μονο του προβλημα είναι ότι εξαρτιοταν από την μητέρα του και τη γιαγια του και αυτές τον πηραν στο λαιμο τους. Δεν ειχε απλα τη δυναμη να απεξαρτηθει από αυτές.


ΓΟΡΔΙΑΝΟΣ Α' και ΓΟΡΔΙΑΝΟΣ Β' 238

Ο Μαξιμίνος ηταν ο πρωτος Αυτοκράτορας μιας σειράς που ονομάζεται Στρατιωτες-Αυτοκράτορες και οι οποιοι ηταν συνήθως ταπεινης καταγωγης χωρις δεσμους με ευγενεις ή με την Συγκλητο. Η παρακμή της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας ειχε ηδη ξεκινησει και θα κορυφωθει λιγο αργοτερα με την Κρίση του 3ου Αιώνα.

Με την Αυτοκρατορία σε παρακμή και περικυκλωμένη από βαρβάρους η θέση του Μαξιμίνου δεν ηταν ποτε ασφαλής. Ουτε όταν η Συγκλητος επικυρωσε την εκλογη του, ουτε όταν διορισε τον γιο του Καίσαρα.
Πολύ συντομα ξεσπασαν στάσεις και πραξικοπηματα αλλα όλα συνετριβησαν εν τη γενεσει τους και ο Μαξιμίνος ειχε την ελευθερία να απωθησει τους Γερμανους που ειχαν περάσει ξανα τον Ρήνο.

Το προβλημα ηταν όμως πως οι συνεχεις στρατιωτικες επιχειρήσεις ειχαν μεγάλα κόστη και αυτό ανέβασε τη φορολογια στα υψη βυθιζοντας παράλληλα την δημοφιλια του Μαξιμίνου στα τάρταρα. Όχι μονο στο λαο αλλα και στη Συγκλητο και στους κυβερνητες των επαρχιων.

Η κατάσταση περιπλέχθηκε στις αρχές του 238 όταν ο λαος της Βορειας Αφρικής αγανακτησε με την υψηλή φορολογία και ανακήρυξε τον 80χρονο Ανθύπατο της Αφρικής Γορδιανό ως Αυτοκράτορα.

Η Συγκλητος επικύρωσε αμέσως την εκλογη και καθαιρεσε τον Μαξιμινο καθως ο Γορδιανος ηταν Συγκλητικος, ηταν ενας από αυτους και δεν ηταν καποιος αξεστος στρατιωτης όπως ο Μαξιμίνος.

Η πρωτη πράξη του Αυτοκράτορα Γορδιανου ηταν να ορίσει Συναυτοκράτορα του τον γιο του Γορδιανό με το ονομα Γορδιανός Β’ και μετα κυρηξαν τον πολεμο στον Μαξιμίνο.

Το προβλημα όμως ηταν ότι δεν ειχαν στρατο. Η επαρχία της Αφρικής ηταν παντα μια ησυχη επαρχία και οι Λεγεωνες δεν ειχαν βάσεις εκει. Οι κοντινότερες Λεγεωνες που μπορουσαν να καλέσουν ηταν στην Ισπανία και παλι δεν ηξεραν εάν θα στηριζαν αυτους η τον Μαξιμίνο.

Στο μεταξυ ο Κυβερνήτης της Νουμιδίας Καπελλιανός ο οποιος ηταν πιστός στο Μαξιμίνο μαζεψε τις δυνάμεις του και βάδισε κατά των στασιαστών στην Αφρική.

Ο προχειρος στρατος που μαζεψε ο Γορδιανός οπλισμένος με ξυλα, πετρες και μαχαίρια δεν μπορουσε να αντισταθει στον επαγγελματικο στρατό του Καπελλιανου και εξοντώθηκε στις 20 Ιανουαρίου 238.

Ο Γορδιανός Β’ σκοτώθηκε στη μάχη και το σώμα του δε βρέθηκε ποτε.
Ο 80χρονος Γορδιανός Α’ ο οποιος λογω ηλικιας δεν πηρε μέρος στη μάχη όταν εμαθε για την καταστροφη και το θάνατο του γιου του αυτοκτόνησε με τη ζώνη του.

Ετσι τελειωσε η βασιλεια των δυο Γορδιανών η οποια κράτησε μολις λιγες εβδομάδες.



ΜΑΞΙΜΙΝΟΣ Α' 235-238

Μετα την καταστροφη του Γορδιανού η Σύγκλητος βρέθηκε σε πανικο. Πολύ συντομα ο Μαξιμίνος θα κατέβαινε στην Ιταλια μολις τελειωνε με τους Γερμανους και τοτε δεν θα τους γλιτωνε τιποτα.

Ετσι εξέλεξαν στα γρηγορα 2 Συγκλητικους ως Συναυτοκράτορες τον Βαλβίνο και τον Πουπιένο για να αντιμετωπίσουν τον Μαξιμίνο.

Όμως και ο Μαξιμίνος ειχε προβληματα. Η εξουσια του στην Ιταλια απλα δεν υπηρχε. Όταν σταμάτησε στην Ακουιλια για να ξεκουράσει τους στρατιωτες του και να ανεφοδιαστει η πολη του εκλεισε τις πυλες της στα μουτρα.

Ο Μαξιμίνος προσβεβλημένος πολιορκησε την πολη αλλα οι κατοικοι της αμυνθηκαν σθεναρα.
Συντομα το ηθικο στο στρατο του Μαξιμίνου κατέρρευσε και οι προμηθειες του τελειωναν.

Τελικα οι στρατιωτες της Δευτερης Παρθικης Λεγεώνας αποφάσισαν ότι ως εδώ και μη παρέκει και πως ο Μαξιμίνος επρεπε να πεθάνει.
Ετσι στις 20 Μαρτιου 238 το μεσημερι σε ένα διαλειμμα της πολιορκιας και ενώ ο Μαξιμινος ειχε επιστρέψει στη σκηνή του, ηρθαν οι στασιαστές της Παρθικης Λεγεωνας και αφου πηραν τα αυτοκρατορικα λαβαρα εσπασαν την εικόνα του Αυτοκρατορα και τα πέταξαν.

Μαζι τους ενωθηκαν και οι σωματοφύλακες του Μαξιμίνου.

Ο Μαξιμίνος με τον γιο του ακουσαν τη φασαρια και βγηκαν εξω να ηρεμησουν τους στρατιωτες.

Αλλα οι στασιαστές δεν ακουγαν τιποτα και πριν προλαβει να τελειωσει ο Μαξιμίνος τους σκοτωσαν και τους δυο με πολλαπλες μαχαιριες.

Τα σωματα του Μαξιμίνου και του γιου του αφέθηκαν στο στρατοπεδο εκει που πετουσαν τα σκουπίδια ενώ τα κεφάλια τους στάλθηκαν στη Ρώμη.



ΒΑΛΒΙΝΟΣ και ΠΟΥΠΙΕΝΟΣ 238

Ο θανατος του Μαξιμίνου δεν ελυσε το προβλημα. Οι δυο Συναυτοκράτορες ειχαν μεγαλυτερο προβλημα. Παροτι η Συγκλητος τους ειχε εκλεξει μαζι για να κυβερνουν και οι δυο, αυτοι μισουσαν θανάσιμα ο ενας τον άλλο.

Επισης δεν ηταν δημοφιλεις με τον στρατο και ακομα χειροτερα δεν ηταν δημοφιλεις με τους Πραιτωριανους.

Η κατάσταση εφτασε στο κρισιμοτερο σημειο της κατά τη διαρκεια της γιορτης του Καπιτωλίνου Διός τον Μαιο του 238 όταν οι Πραιτωριανοι φοβουμενοι ότι θα απομακρυνθουν και θα αντικατασταθουν από ανδρες πιο πιστους στους Συναυτοκράτορες βαδισαν κατά του Παλατιου.

Ακομα βεβαια και αυτή την τελευταια ωρα οι δυο Συναυτοκράτορες διαφωνουσαν για το πως θα χειριστουν την κατάσταση.
Ο Πουπιένος προτεινε να στειλουν τους σωματοφυλακες τους να αμυνθουν κατά των Πραιτωριανων και ο Βαλβινος τον κατηγορουσε ότι αυτό είναι κολπο δικο του για να τον ξεφορτωθει όταν δεν θα εχει σωματοφυλακες.

Οι δυο Συναυτοκράτορες ακομα τσακώνονταν για το τι να κάνουν όταν οι Πραιτωριανοι ορμησαν στο Παλάτι.

Επιασαν και τους δυο, τους εσκισαν τα Αυτοκρατορικα Διάσημα και τους έσυραν εξω. Και αυτοι ακομα τσακωνονταν για το ποιανου είναι το φταίξιμο που τους επιασαν.

Στην αυλη τους κακοποιησαν, τους ξερίζωσαν τα μαλλια, τα φρυδια και τις γενειάδες, τους εδειραν και γενικοτερα εκαναν ότι μπορουσαν για να εχουν έναν αργό θάνατο.

Όταν τελικα οι σωματοφυλακες τους πηραν ειδηση τι γινόταν και ετοιμαστηκαν για αντεπίθεση, οι Πραιτωριανοι τους εκτέλεσαν και τους δυο Συναυτοκράτορες επι τοπου.

Βλεποντας τους Συναυτοκράτορες νεκρους, οι σωματοφύλακες παραδοθηκαν στους Πραιτωριανους.
Μετα οι Πραιτωριανοι εξέλεξαν ως νέο Αυτοκράτορα τον 13χρονο εγγονο του Αυτοκράτορα Γορδιανού Α΄ με το ονομα Γορδιανός Γ’.


ΓΟΡΔΙΑΝΟΣ Γ' 238-244

Όπως πάντα η Συγκλητος επικυρωσε την εκλογη του Γορδιανου στο θρόνο γιατι δεν ειχε άλλη επιλογη και δεν ηθελε να παει κοντρα στους Πραιτωριανους.

Το καλο με τον Γορδιανο Γ’ ηταν ότι ειχε ως Συμβουλο τον συνετο Τιμησίθεο τον οποιο και διόρισε Διοικητη των Πραιτωριανών.
Στα 6 χρονια περιπου που έμεινε στον θρόνο ειχε μια ηρεμη βασιλεία συγκριτικά με τους προκατοχους του.

Το μονο προβλημα που αντιμετώπισε ηταν οι Περσικές εισβολές του Βασιλια Σαπώρη Β’ ο οποιος ειχε αποσπασει Ρωμαικα εδάφη.
Τελικά καταφερε να τον νικήσει το 243 στη μάχη της Ρεσάινα και να τον αναγκάσει να επιστρέψει τα εδάφη. Όμως κατά τη διάρκεια της εκστρατειας πέθανε ο Τιμησίθεος και ο Γορδιανός τον αντικατέστησε με τον Φίλιππο τον Αραβα.

Και αυτό ηταν μια πολύ κακη επιλογή. Ολοι ηξεραν ότι ο Φιλιππος ηταν τρομερα φιλόδοξος και εποφθαλμιουσε τον θρόνο.
Διέδιδε ένα καρο φήμες εναντιον του Γορδιανου και ηταν τοσο καλος σε αυτό που σχεδον ολοι τις πιστευαν για αληθινες.

Ετσι λοιπον οι στρατιωτες στο στρατοπεδο της Κτησιφώντας που από καιρο ειχαν προβλημα στον ανεφοδιασμο με σιτάρι πιστεψαν τις φημες για τον Γορδιανο και θεώρησαν ότι είναι ακατάλληλος για Αυτοκράτορας.

Επρεπε λοιπον να βρουν έναν δυνατο ανδρα να διοικησει την Αυτοκρατορια.

Ετσι υπο την πιεση των Λεγεωνων ο Γορδιανός αναγκάστηκε να ορισει τον Φιλιππο ως Συναυτοκράτορα.
Αλλα ο Φιλιππος δεν ηταν ακομα ευχαριστημενος. Κάθε μερα εσπρωχνε τον Γορδιανο περισσοτερο στο περιθώριο. Και ο Γορδιανος βρεθηκε να του παραδιδει μια προς μια τις εξουσιες του.

Στο τέλος ειχε μεινει απλα ένα συμβολο ενώ την πραγματικη εξουσια ασκούσε ο Φιλιππος.

Καποια στιγμη δεν αντεξε και ανέβηκε σε ένα βάθρο για να απευθυνθει στους στρατιωτες και να τους εξηγησει πως δεν είναι αυτος υπευθυνος για την ελλειψη σιτου, ουτε είναι ακαταλληλος για Αυτοκράτορας και πως καμια από τις φημες δεν είναι αληθινη.

Στην πραγματικοτητα υπευθυνος για την ελλειψη σιταριου ηταν ο Φιλιππος. Αυτος ειχε διατάξει τα φορτια σιτου να κατευθυνονται αλλου και όχι στα στρατοπεδα.

Απελπισμένος ο Γορδιανός ρωτησε τους στρατιωτες ευθέως ποιον θελουν για Αυτοκράτορα? Αυτόν? Η τον Φίλιππο?
Οι στρατιωτες τον γουχάρισαν και διαλεξαν τον Φιλιππο και ετσι ο Γορδιανος απογοητευτηκε ακομα περισσοτερο.

Ο Φιλιππος χάρηκε που διαλεξαν αυτόν αλλα καταλαβε επισης πως οσο μενει ο Γορδιανος στο στρατοπεδο θα του είναι προβλημα. Σημερα οι στρατιωτες τον γιουχαρησαν. Αλλα αν καποια άλλη φορα τους ξαναμιλησει με αποδειξεις και τον πιστεψουν?

Ετσι διέταξε τους Πραιτωριανους να τον συνοδευσουν στη σκηνη του και εκει αφου του αφαιρέσουν τα Αυτοκρατορικα Διάσημα να τον δολοφονησουν. Όμως δεν πρεπει να πουν τιποτα σε κανεναν. Ετσι στις 10 Φεβρουαριου 244 ο Γορδιανος Γ’ στραγγαλιστηκε στη σκηνη του.

Αφου του ανεφεραν το θανατο του Γορδιανου ο Φιλιππος εστειλε επιστολη στη Συγκλητο λεγοντας πως ο Γορδιανός πεθανε ειρηνικά από αρρωστια και πως αυτος ειχε εκλεγει Αυτοκράτορας από τον στρατο.

Η Συγκλητος φυσικα επικυρωσε την εκλογη όπως παντα.

Το σωμα του Γορδιανου επεστραφη στη Ρώμη για κηδεια και οι σταχτες του τοποθετηθηκαν στο Μαυσωλειο του Αυγουστου ενώ η Συγκλητος τον αποθεωσε.


ΦΙΛΙΠΠΟΣ ο ΑΡΑΨ 244-249

Μετα την εκλογη του ο Φιλιππος εκλεισε βιαστικα ειρήνη με τον Σαπώρη το 245 καθως εφταναν αναφορές πως Γοτθικα φυλα περνάνε τον Δουναβη.
Ετσι το 246-247 απωθησε τους Γοτθους και το 247 τελεσε Θριαμβο στη Ρώμη.

Τον Απριλιο του 248 διοργάνωσε τους μεγαλύτερους αγωνες που εγιναν ποτε σε Κολοσσαιο και Σιρκους Μαξιμους για να εορταστουν τα 1000 χρόνια από την ιδρυση της Ρώμης.

Το 249 οι Λεγεωνες του Δουναβη οι οποιες θεωρουσαν ότι ο Αυτοκράτορας ειχε αγνοησει τα αιτηματα τους για περισσοτερους ανδρες και αυξηση μισθου στασιασαν και ανακηρυξαν Αυτοκράτορα τον Πακατιανο.

Ο Φιλιππος με ομιλια του στη Συγκλητο τους ειπε πως “Εάν είναι για το συμφέρον της Ρώμης να παραιτηθω από το θρονο τοτε θα το κανω αμέσως”.
Mετα τον Φιλιππο όμως μιλησε ο Συγκλητικος Δέκιος ο οποιος ειπε “Aς μη βιαζομαστε να μιλησουμε για παραιτηση. Οι στασιαστες δεν εχουν υποστηριξη ουτε προμηθειες για να βαδισουν εναντιον μας. Θα το δειτε αμεσα”.

Kαι ο Δέκιος ειχε δικιο. Λιγο καιρο μετα ο Πακατιανος δολοφονηθηκε από τους στρατιωτες του και το κινημα διαλυθηκε.

Όμως σχεδον αμεσως ξεσπασε νέο κινημα υπο τον Στρατηγο Ιοταπιανό στην Καππαδοκία. Αλλα και αυτος δολοφινηθηκε από τους στρατιωτες του μετα από λιγο.

Την ιδια τυχη ειχε και ο Στρατηγος Ουράνιος που ανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας στη Συρία.

Επειδη όμως οι Γοτθοι αρχισαν να ξανακινουνται στον Δουναβη ο Φιλιππος αποφασισε να αναλάβει δράση.
Δεν πηγε όμως ο ιδιος εκει αλλα διορισε ως Στρατηγο τον Συγκλητικο Δέκιο.

Τον Ιουνιο του 249 ο Στρατηγος Δέκιος συνέτριψε τους Γοτθους αλλα οι Λεγεωνες του Δουναβη στασιασαν και παλι και εξελεξαν Αυτοκράτορα τον Δέκιο.

Ο Φιλιππος δεν ανησχυσε αρχικα καθως θυμοταν τι ειχε πει ο ιδιος ο Δεκιος για τη στάση του Πακατιανου στον Δουναβη και θεωρουσε πως συντομα ο Δέκιος θα δολοφονηθει από τοςυ στρατιωτες του.

Εν τουτοις όμως για να είναι σιγουρος μαζεψε στρατο και τον εστειλε εναντιον του Δέκιου.
Οι δυο στρατοι συναντηθηκαν στην Ελλάδα κοντα στην Βέροια τον Οκτώβριο του 249.

Ο Φιλιππος ειχε τον μεγαλυτερο στρατο αλλα ο Δέκιος ειχε τον πιο εμπειρο στρατο και με το ηθικο στα υψη από τις προσφατες νικες κατά των Γοτθων.

Η νικη του Δέκιου ηταν συντριπτικη και ο Φιλιππος σκοτώθηκε στη μάχη. Την ιδια μέρα εκτελεστηκε και ο 12χρονος γιος του Φιλιππου, Φιλιππος και αυτος τον οποιο ειχε διορισει Καίσαρα ο πατέρας του.

Όταν εφτασαν τα νεα του θανατου του Φιλιππου στη Ρώμη η Συγκλητος με διαταγη του Δεκιου ψήφισε Damnatio Memoriae εναντιον του και το ονομα του Φιλίππου σβήστηκε από παντου.


ΔΕΚΙΟΣ και ΕΡΕΝΝΙΟΣ ΕΤΡΟΥΣΚΟΣ 249-251

Ο Δεκιος είναι ενας από τους πιο γνωστους Αυτοκράτορες του 3ου αιώνα όχι γιατι κατάφερε και σημαντικο η ειχε μεγάλες νικες κτλ. . Αλλωστε δεν εμεινε πολύ στην εξουσια για να ασκησει ουσιαστικη πολιτικη. αλλα γιατι εξαπέλυσε τον πιο αγριο και απηνη διωγμο κατά των Χριστιανων. Τον περισσοτερο καιρο του τον μοιραζε μεταξυ εκστρατειων και διωγμου των Χριστιανων

Στα 2 χρονια που εμεινε Αυτοκράτορας προσπαθησε να σταματησει την επιρροη του Χριστιανισμου χωρις ιδιαιτερο αποτέλεσμα. Περιοριστηκε η επιρροη του Χριστιανισμου λογω της αγριοτητας του διωγμου αλλα δεν σταμάτησε η επεκταση του.

Τον Ιουνιο του 251 ο Δέκιος βρισκόταν και παλι στον Δουναβη οπου οι Γοτθοι ειχαν λεηλατησει την Φιλιππουπολη στη Θράκη και επεστρεφαν φορτωμένοι λαφυρα.

Ο Δεκιος προσπαθησε να τους αποκοψει και να τους περικυκλώσει στο Δέλτα του Δουναβη. Το σχέδιο ηταν πως ο Δεκιος θα οδηγουσε το ένα τμημα του στρατου ενώ ο Κυβερνητης της Μοισίας Τρεβωνιανός Γάλλος θα διοικουσε το άλλο και σαν ταναλια θα επιαναν τους Γοτθους στη μέση.

Το σχέδιο ηταν εξαιρετικο αλλα δεν δουλεψε γιατι ο Γάλλος προδοσε τον Δέκιο για να του πάρει τον θρονο.
Πριν τη μάχη ο Γάλλος εκλεισε συμμαχια με τους Γότθους εναντιον του Δεκιου και ο Γάλλος τους ενημερωσε για τις θεσεις και το σχέδιο του Ρωμαικου στρατου ετσι ώστε να τοποθετηθουν καταλληλα στην περιοχη Αμπριτους.

Το πεδιο μαχης που προτεινε ο Γάλλος ηταν ενας τεράστιος βαλτος οπου ο Δεκιος δε θα μπορουσε να χρησιμοποιησει το ιππικο του αλλα και οι Λεγεωναριοι με τις βαριες πανοπλιες θα ηταν δυσκινητοι μεσα στις λασπες. Οι Γοτθοι επρεπε απλα να παρασυρουν τον Δεκιο εκει. Και ο Γαλλος θα φροντιζε να μη λαβει ποτε τις ενισχυσεις ο Δέκιος.

Ακομα και με όλα αυτά τα μειονεκτηματα ο Δέκιος κατάφερε να συντριψει 2 από τις 3 στρατιες των Γοτθων.
Ο Δεκιος διέταξε καταδιωξη των Γοτθων μεσα στον βάλτο και αυτό ηταν το λαθος του. Κολλησαν στις λάσπες και δεν μπορουσαν να κινηθουν.

Οσο οι Ρωμαιοι βουλιαζαν στον βουρκο οι Γοτθοι εριχναν εκατοντάδες βελη εναντιον τους σκοτωνοντας τους περισσοτερους.
Ο Δέκιος και ο γιος του Ερέννιος Ετρούσκος ο οποιος μολις ειχε διοριστει Συναυτοκράτορας από τον πατέρα του λιγο πριν τη μάχη σκοτωθηκαν κατατρυπημένοι από βέλη. Τα σωματα τους δεν βρέθηκαν ποτε.

Ηταν η χειρότερη Ρωμαικη ηττα από βαρβάρους από την εποχη που εξοντωθηκαν οι 3 Λεγεωνες του Βάρου το 9 μ.Χ. στον Τευτοβουργειο Δρυμο και την μάχη των Καννων του 216 π.Χ.

Επισης ο Δέκιος ηταν ο πρωτος Αυτοκράτορας που σκοτώθηκε σε μάχη με βαρβάρους. Η Συγκλητος τον Αποθέωσε μολις εμαθε τα νεα του θανατου του.


ΤΡΕΒΩΝΙΑΝΟΣ ΓΑΛΛΟΣ, ΟΣΤΙΛΙΑΝΝΟΣ και ΒΟΛΟΥΣΙΑΝΟΣ 251-253

Μετα τον θανατο του Δεκίου ο στρατος εξέλεξε Αυτοκράτορα τον Τρεβωνιανο Γάλλο.

Λιγο μετα την εκλογητου εκλεισε ειρηνη με τον Βασιλια των Γοτθων Κνίβα και του επετρεψε να κρατησει τα λαφυρα και τους αιχμαλωτους και εφυγε για τη Ρωμη.

Εκει εκανε κατι το οποιο πολλοι θεωρησαν αδιανοητο. Υιοθετησε και εκανε Συναυτοκράτορα τον δευτερο γιο του Δεκίου τον Οστιλιανό.
Ισως ειχε τυψεις για την προδοσια κατά του Δεκιου? Μηπως ειχε σκοπο να τον βγάλει από τη μεση? Κανεις δεν ξερει και μαλλον δεν θα μαθουμε ποτε.

Όμως ο Οστιλιαννος πεθανε το ιδιος ετος από πανώλη και ετσι ο Γάλλος διόρισε Συναυτοκράτορα τον γιο του Βολουσιανό.

Στα 2 χρονια που εμεινε Αυτοκράτορας ο Γάλλος δεν βρηκε ησυχια. Οι Περσες με τον Σαπωρη αρχισαν και παλι να κινουνται κατά της Αυτοκρατορίας εισβαλλοντας στην Συρία και καταλαμβανοτνας την Αντιόχεια.

Οι Γοτθοι παλι εκαναν επιδρομες στον Δουναβη προκαλωντας χαος και καταστροφες. Και ο Γαλλος δεν εκανε τιποτα για αυτά.
Τοτε η Συγκλητος διορισε τον πρωην Υπατο Αιμιλιανό ως Στρατηγο και αυτος με στρατο συνέτριψε τους Γοτθους σφαγιαζοντας τους κατά χιλιαδες.

Ότι απέμεινε από τους Γοτθους το απώθησε πισω από τον Δουναβη και τους ακολουθησε καιγοντας τη γη τους.
Οι στρατιωτες ορκιστηκαν αεναη πιστη στον Αιμιλιανο που τους οδηγησε στην νικη. Τον εβλεπαν σαν Στρατηγο των παλιων καιρων όπως ηταν ο Σκιπιωνας και ο Καίσαρας.

Ο ενθουσιασμος των στρατιωτων παρέσυρε και τον Αιμιλιανο ο οποιος τεθηκε επικεφαλης του στρατου και βαδισε κατά της Ρώμης για να καθαιρέσει τον Γάλλο.

Ο Γαλλος πανικοβληθηκε και εστειλε επειγοντα μηνυματα στον Βαλεριανο Διοικητη των Βορειων Λεγεωνων να ερθει στην Ιταλια να τον βοηθησει.
Αλλα ο Βαλεριανος καθυστερησε και ο Αιμιλιανος εφτασε πρωτος στην Ιταλια και συγκρουστηκε με τις δυναμεις του Γάλλου στην Ιντεράμνα 80 χλμ βορειως της Ρώμης τον Αυγουστο του 253.

Ο στρατος του Αιμιλιανου υπερτερουσε αριθμητικα και ειχε υψηλο ηθικο από τις προσφατες νικες του στον Δουναβη.
Ετσι μετα την πρωτη αψιμαχια οι στρατιωτες του Γάλλου κατάλαβαν ότι δεν ειχαν τυχη και οι περισσοτεροι αυτομολησαν στον Αιμιλιανο.

Ο Γαλλος με ότι του απέμεινε προσπαθησε να υποχωρησει αλλα τελικα δολοφονηθηκε από τους στρατιωτες του μαζι με το γιο του Βολουσιανο.
Ο Αιμιλιανός εδωσε πλουσια δώρα στους δολοφονους του Γάλλου και του Βολουσιανου που του εφεραν τα κεφαλια τους.

Συνεχίζεται...
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 11:37

ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ 253

Μετα τον θάνατο του Γάλλου ο Αιμιλιανος ηταν ο Αυτοκράτορας.

Αλλα δεν εμεινε στο θρόνο για πολύ ακομα. Ο Βαλεριανός που ερχόταν στην Ιταλία με τις Βορειες Λεγεωνες εμαθε για το θάνατο του Γάλλου και

αμεσως ανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας.

Συντομα τα νεα εφτασαν και στο στρατόπεδο του Αιμιλιανού και οι στρατιωτες του επειδη εκτιμουσαν τον Βαλεριανο περισσότερο αλλα και επειδη ο
Αιμιλιανος καθυστερουσε τις πληρωμές τους τον δολοφόνησαν και αυτομόλησαν στον Βαλεριανό τον Αυγουστο του 253 και ηταν Αυτοκράτορας μολις τρεις μηνες.


ΒΑΛΕΡΙΑΝΟΣ 253-260

Όταν ανέβηκε στο θρόνο ο Βαλεριανός ηταν 58 ετών. Η Συγκλητος ομόφωνα επικυρωσε την εκλογη του καθως ηταν ικανοποιημενη που επιτέλους εξελέγη καποιος από τις παλιες Συγκλητικες οικογένειες.

Η πρωτη πραξη του Βαλεριανου ηταν να ορίσει τον γιο του Γαλλιηνό ως Συναυτοκρατορα. Αλλα αμεσως μετα επρεπε να φροντισουν τα σύνορα καθως η Αυτοκρατορια απειλουνταν στον Ρηνο από τους Γοτθους και στην Ανατολη από τους Πέρσες.

Ετσι ο Βαλεριανός εστειλε το γιο του να υπερασπιστει την Γαλατία από τους Γότθους ενώ ο Βαλεριανος θα πηγαινε στην Ανατολη.
Ο Γαλλίηνος ειχε μερικές αρχικες επιτυχιες αλλα οι Φράγκοι κατορθωσαν να του ξεφυγουν και εφτασαν μεχρι την Βορεια Ισπανια οπου κατέστρεψαν την πολη Ταρρακο (σημερινη Ταραγώνα).

Στην Ανατολη παλι ο Βαλεριανος τα πηγε καπως καλυτερα. Συνέτριψε την επανασταση του Στρατηγου Ουράνιου Αντωνινου και πηρε την Αντιόχεια από τα χέρια του Σαπώρη.

Στα 7 χρονια που εμειναν στο θρόνο πατέρας και γιος δεν πηραν ανασα καθως ετρεχαν από μαχη σε μαχη. Και καπως ετσι εφτασε και το τελος του Βαλεριανου το 260.

Το καλοκαίρι του 260 ο Βαλεριανος υπερασπιζόταν την πολη της Εδεσσας από τους Πέρσες με οσες δυνάμεις του ειχαν μεινει καθως μια επιδημια πανώλης ειχε αποδεκατισει το στρατο του.

Ο Βαλεριανος κατάλαβε ότι δεν θα αντεξει για πολύ η πολη και τον Ιουλιο του 260 εστειλε πρεσβεις στον Σαπώρη για ανακωχή.
Ο Σαπώρης απαντησε πως θα συζητησει για ανακωχη μονο σε προσωπικη συναντηση με τον Αυτοκράτορα.

Ο Βαλεριανος δεχτηκε και με λιγους σωματοφυλακες βγηκε να συναντησει τον Σαπώρη. Δεν ειχαν όμως ξεκινήσει να μιλανε καλα καλα όταν Πέρσες στρατιωτες πλημμυρισαν τη σκηνη του Σαπώρη, εξοντωσαν τους σωματοφυλακες και επιασαν τον Βαλεριανο.

Ηταν ο πρωτος Ρωμαιος Αυτοκράτορας που πιανοταν αιχμάλωτος. Ο επομενος θα ηταν 800 χρονια μετα ο Ρωμανος Δ' Διογένης.

Ο Βαλεριανος φυλακιστηκε και ο Σαπώρης τον προσεβαλλε και τον κακοποιουσε καθημερινα.
Μαλιστα τον υποχρεωσε να γονατιζει κάθε φορα που ηθελε να ανεβει η να κατέβει από το αλογο η το αρμα του ετσι ώστε να παταει στη ραχη του χρησιμοποιωντας τον σαν σκαμνακι.

Μετα από 4 χρονια κακομεταχειρισης και προσβολων ο Βαλεριανός πεθανε στη φυλακη του.
Αλλα ο Σαπώρης δεν ειχε τελειώσει μαζί του. Διέταξε να τον γδάρουμ και το τομάρι του βάφτηκε πορφυρο και κρεμάστηκε στο Μεγάλο Ναό της Φωτιάς στην Κτησιφώντα οπου εμεινει εκει σαν δειγμα περιφρόνησης προς τους Ρωμαιους.

Για χρόνια όταν ερχονταν Ρωμαιοι πρέσβεις υποχρεωνονταν πρωτα να περάσουν από το Ναο για να δουν το τομάρι του Αυτοκράτορα Βαλεριανου.

100 χρονια μετά το 363 όταν ο Ιουλιανός εφτασε στην Κτησιφώντα έκαψε τον Ναό και πήρε το τομάρι του Βαλεριανου για να μπορέσει να το θάψει όπως ακριβως αξίζε σε ένα Ρωμαίο Αυτοκράτορα.



ΓΑΛΛΙΗΝΟΣ 253-268

Ο Γαλλιηνος ηταν 40 χρονων το 253. Επτα χρόνια μετα ο Βαλεριανος συνεληφθη από τους Πέρσες και εξαφανιστηκε και ο Γαλλιηνος εμεινε μονος Αυτοκράτορας να υπερασπιστει την Ρωμη.

Τα προβληματα μεγάλωναν, η κατασταση στα συνορα ηταν ασταθης και διεκδικητες του θρόνου ξεφυτρωναν πλεον σαν τα μανιτάρια.

Πρωτος επαναστάτησε ο Ιντζένιος Κυβερνητης της Παννονιας. Η επανασταση του συνετριβη από στρατευματα πιστα στον Γαλλιηνο.
Αλλα αμεσως μετα επαναστατησε στον Δουναβη ο Στρατηγος Ρεγαλιανός αλλα συντομα δολοφονηθηκε από τους στρατιωτες του.

Παράλληλα στην Ανατολη επαναστάτησε ο Μακριανός ο Κομης των Θείων Θησαυρων (Υπουργος Οικονομικων) του Γαλλιηνου ο οποιος όμως καθως ειχε παραμορφωμενα ποδια δεν διεκδικησε τον θρόνο αλλα επεβαλλε τα παιδια του Μακριανό και Κουιετο ως Συναυτοκράτορες.

Αλλα και αυτοι ηττήθηκαν στην Θράκη και ο Μακριανος επεσε στη μάχη ενώ ο Κουιετος δολοφονηθηκε από τον Βασιλια Οδενάθο της Παλμύρας.

Η σοβαρότερη απειλη όμως ηρθε από την επανασταστη του Πόστουμου Διοικητη των Βορειων Λεγεώνων ο οποιος κατάφερε να αποσπασει την Γαλατια, την Ισπανια. Τη Γερμανια και την Βρετανια και να δημιουργήσει δικη του Αυτοκρατορια, τη λεγομενη “Γαλλική Αυτοκρατορια” ανεξάρτητη από τη Ρώμη για περιπου 10 χρόνια.

Αλλα και στην Ανατολη ο Βασιλιας Οδενάθος ενώ τυπικα ηταν υποτελης στον Γαλλιηνο, στην πραγματικότητα ειχε αποσπαστει από την Αυτοκρατορία και κυβερνουσε και αυτος μια ανεξαρτητη Αυτοκρατορία στην Ανατολη που περιελαμβανε την Μ. Ασια, την Συρία και την Αιγυπτο.

Η αλλοτε κραταια Ρωμαικη Αυτοκρατορία ειχε σπασει σε 3 ανεξάρτητα κράτη και πάλευε πλεον να επιβιωσει. Ποτε αλλοτε δεν ειχε ζησει μια τοσο βαθια κριση που να την εφερε στο χειλος της διαλυσης και της καταστροφης.

Ο Γαλλιηνος από την άλλη βουλιαξε στην αδράνεια. Δεν ασχολιοταν πλεον με τις κρατικες υποθέσεις αφηνοντας την γραφειοκρατια να παραλυσει και ουσιαστικα παρέδωσε το κράτος στα χέρια της ερωμένης του Πίπα που ηταν κόρη ενός εκρωμαισμένου Γερμανου Στρατηγου.

Και σε οικονομικο επιπεδο η Αυτοκρατορια ειχε πιασει πατο. Τα εξοδα ανεβαιναν κατακορυφα και εσοδα απλα δεν υπηρχαν. ΤΟ συστημα που δουλευε ρολοι για αιωνες πλεον κατέρρεε με πάταγο.

Λογω αυτης της αδράνειας οι Γοτθοι με τους Ερούλους βρηκαν ευκαιρια το 268 να περάσουν τον Δουναβη και να πλημμυρίσουν τα Βαλκανια.
Εφτασαν μεχρι την Αθηνα την οποια την λεηλάτησαν.

Μετα από αυτό ο Γαλλιηνος αναγκάστηκε να αναλάβει δράση πια και με το στρατό του συναντησε τους Γοτθους στη Ναισσό της Μοισίας και τους νικησε.

Αλλα δεν προλαβε καν να παρει ανασα καθως εμαθε ότι ο Στρατηγός Αυρέολος επαναστάτησε στα Μεδιολανα και αυτομόλησε στον Ποστουμο.
Ετσι επεστρεψε γρηγορα και νικησε τους επαναστάτες εξω από τα τειχη των Μεδιολάνων και μετα πολιορκησε την πολη.

Προς στιγμην ο Γαλλιηνος νομιζε ότι ειχε τελειωσε και πως η πολη θα επεφτε και ο ελεγχος θα αποκαθιστονταν ξανα.
Αλλα εκανε λαθος. Αυτή τη φορά ξεσπασε πραξικοπημα εντος του στρατοπεδου του καθως ο Διοικητης των Πραιτωριανων Ηρακλειανός αποφάσισε ότι ο Στρατηγός Κλαυδιος ενας στρατιωτης καριέρας θα ηταν πιο αποτελεσματικος από τον Γαλλιηνο που τοσα χρονια δεν εκανε τιποτα και αφησε
τους βαρβάρους να εισβάλλουν και επετρεψε να σπάσει η Αυτοκρατορια σε 3 κομμάτια.

Μαζι με τον Ηρακλειανο στη συνομωσια ενεπλακησαν ο Διοικητης του Ιππικου Αυρηλιανός, ο Στρατηγός Μαρκιανός και ο Κεκρόπιος Διοικητης του Δαλματικου Ελαφρου Ιππικου.

Ετσι το βράδυ της 20 Οκτωβρίου 268 και μολις ο Γαλλίηνος ειχε κατσει για δείπνο ηρθε ο Κεκρόπιος και ανακοινωσε πως ο προδοτης Στρρατηγος Αυρεολος εγκαταλειπει τα Μεδιόλανα.

Ο Γαλλιηνος εφυγε αμεσως από το τραπέζι φορεσε την πανοπλια του και ανεβαινοντας στο αλογο του καλεσε το στρατο να τον ακολουθησει.
Εφτασε εκει που του ειχε πει ο Κεκρόπιος ότι ειδε τον προδοτη αλλα δεν βρηκε κανέναν εκει παρα μονο τους συνομώτες. Κοιταξε πισω του και ειδε ότι κανενας στρατιωτης δεν τον ειχε ακολουθησει.

Οι συνομωτες επεσαν πανω του, τον εριξαν από το αλογο και αρχισαν να τον μαχαιρωνουν με μανια.
Όταν σηκωθηκαν διαπιστωσαν ότι ο Γαλλιηνος ζουσε ακόμα και τοτε ο Κεκρόπιος τον αποτελειωσε καρφωντοντας του ένα δόρυ στην καρδια.

Το σωμα του Γαλλιηνου μεταφέρθηκε στην Ρώμη και θαφτηκε στον οικογενειακο τάφο τους στην Βια Αππια.


ΚΛΑΥΔΙΟΣ Β' ΓΟΤΘΙΚΟΣ 268-270

Αμεσως μετα την δολοφονια ο Κλαυδιος εξελέγη Αυτοκράτορας από το στρατο. Το μονο που ξέρουμε για το παρελθον του είναι ότι ηταν στρατιωτης καριέρας εχοντας περάσει από κάθε βαθμο της ιεραρχιας και πως ηταν ένας πολύ δυνατός παλαιστης.

Καποτε ελεγαν πως με μια γροθια ειχε ξεδοντιασει πληρως ένα αλογο. Και μια άλλη φορα σε έναν αγωνα πάλης όταν ο αντίπαλος τον επιασε από τα αρχίδια και του τα τραβαγε ζουλωντας τα αυτος βρηκε τη δυναμη να του ριξει μια τοσο δυνατη μπουνια ώστε ο αντιπαλος να χάσει όλα του τα δοντια και να παραμορφωθει μονιμως το προσωπο του.

Ως Αυτοκράτορας ηταν ο πρωτος εδώ και πολύ καιρο που ηταν δημοφιλης και με τη Συγκλητο και με το λαο και με το στρατό.
Η πρωτη πράξη του ηταν να συνεχισει και να εντεινει την πολιορκία των Μεδιολανων ως που τελικα ο Αυρέολος παραδοθηκε και διαταχθηκε η αμεση εκτελεση του.

Αμεσως μετα επρεπε να σταθεροποιηθουν τα συνορα. Οι Αλαμανοι ειχαν φτασει μεχρι την Βορεια Ιταλια.
Ο Κλαυδιος τους απωθησε και εκλεισε τα περασματα για να μην ξαναρθουν και μετα στραφηκε στα Βαλκανια που ειχαν γεμισει Γοτθους.
Ηταν τοσο αποτελεσματικος στην εκκαθαριση των Βαλκανιων από τους Γοτθους που η Συγκλητος του απένειμε τον τιτλο “Γοτθικός” και με αυτόν εμεινε στην ιστορια ως Κλαύδιος Β’ Γοτθικός.

Στο μεταξυ η Γαλλικη Αυτοκρατορια στα δυτικα σπαρασσόταν από εσωτερικα προβληματα καθως ο Πόστουμος ειχε δολοφονηθει από τους στρατιωτες του το 269 και ο διάδοχος του Μάριος ειχε δολοφονηθει και αυτος μετα 3 μέρες από έναν στρατιωτη τον οποιο απέλυσε από το οπλουργειο. Επισης την ιδια τυχη ειχε και ο δευτερος διαδοχος Βικτωρίνος ο οποιος δολοφονηθηκε στις αρχές του 271 από έναν αξιωματικο του
οποιου τη γυναικα ειχε βιάσει.

Ο Κλαυδιος όμως δεν προλαβε να εκμεταλλευτει την κατάσταση καθως τον Αυγουστο του 270 και ενώ βρισκότταν στο Σίρμιο σχεδιαζοντας νεα εκστρατεια κατά των Γοτθων κόλλησε πανωλη και πέθανε.

Ο θανατος του προκάλεσε θλιψη στο στρατο ο οποιος τον αγαπουσε. Ακομα και η Συγκλητος εκλαψε τον θανατο του καθως ηταν ο πρωτος Αυτοκράτορας εδώ και δεκαετιες που αν και δεν ηταν Συγκλητικος εν τουτοις φερθηκε με σεβασμό στη Συγκλητο.

Η Συγκλητος τον αποθέωσε και διέταξε ένα χρυσο αγαλμα του να στηθεί στο Καπιτώλιο ενώ η μορφη του Κλαυδιου θα χαραζόταν σε μια χρυση ασπιδα και θα κρεμοταν για πάντα στην Αιθουσα της Συγκλήτου.




Μετα τον θανατο του Κλαύδιου ολοι ηταν βεβαιοι πως ο επομενος Αυτοκράτορας θα ηταν ο Αυρηλιανος. Αλλωστε ειχε παρει μερος και στη συνομωσια που δολοφονησε τον Γαλλιηνο.
Αλλα η Συγκλητος ειχε άλλες προθεσεις. Φοβονταν ότι ο Αυρηλιανος δε θα σεβοταν την Συγκλητο και δεν θα προωθουσε τα συμφεροντα τους και ετσι αντι για αυτόν εξέλεξαν ως Αυτοκράτορα τον Κουιντιλλο ο οποιος ηταν ο αδελφος του Κλαυδίου και επι του παροντος διοικουσε το στρατό στη Βορεια Ιταλία.
Όταν εφτασαν τα νεα της εκλογης στο στρατοπεδο του οι στρατιωτες ανακηρυξαν και αυτοι τον Κουιντιλλο Αυτοκράτορα.
Αλλα τα προβληματα ηταν πολύ μεγάλα. Αντιθετα με τον αδελφο του η εξουσια του Κουιντιλλου ηταν ανυπαρκτη εκτος Βορειας Ιταλιας και περαν των στρατιωτων που διέθετε ολοι οι αλλοι δεν τον αναγνωριζαν.
Ετσι στο Σιρμιο οι Λεγεώνες του Δουναβη ανακύρηξαν τον Αυρηλιανό ως Αυτοκράτορα.
Ο Κουιντιλλος προσπαθησε να πεισει τους στρατιωτες του να πολεμησουν τον Αυρηλιανο αλλα οι στρατιωτες αρνηθηκαν. Εκει καταλαβε και αυτος πως ειχε χάσει το παιχνιδι.
Απελπισμένος καλεσε τον γιατρό του και τον διέταξε να του ανοιξει τις φλέβες και να αυτοκτονησει ετσι με τον παραδοσιακο Ρωμαικο τρόπο τον Σεπτέμβριο του 270.



ΑΥΡΗΛΙΑΝΟΣ 270-275

Ο νεος Αυτοκράτορας Αυρηλιανος ηταν και αυτος ενας στρατιωτης καριερας. Από τις πρωτες πραξεις του ηταν να σταθεροοιησει τα βορεια συνορα καθως οι βαρβαροι εισβολεις ειχαν ηδη φτάσει μεχρι την κοιλαδα του Πάδου στην Ιταλια.

Ο Αυρηλιανος ειχε φοβηθει ότι ακομα και η ιδια η Ρώμη κινδυνευε και για αυτό αποφάσισε να χτισει νεα τειχη γυρω από την πολη τα οποια εμειναν γνωστα ως Αυρηλιανα Τείχη και υπαρχουν μεχρι σημερα.
Περαν των βαρβάρων ειχε να αντιμετωπισει και τις αντιπαλες Αυτοκρατοριες. Την Γαλλικη στη Δυση και την Αυτοκρατορια της Παλμυρας στην Ανατολη.

Ετσι με αγωνα μεχρι το 274 ο Αυρηλιανος με το γιο του κατάφεραν να νικησουν τον Αυτοκράτορα Τέτρικους και το γιο του και να απορροφησουν παλι την Γαλλικη Αυτοκρατορια στην Ρωμαικη.

Μετα στράφηκε ανατολικα και μεχρι τις αρχές του 275 νικησε τη Βασίλισσα της Παλμυρας Ζηνοβία και απορροφησε εκ νεου την Αυτοκρατορια της Παλμυρας πισω στη Ρωμαικη Αυτοκρατορια.

Ετσι εγινε Αυτοκράτορας μιας επανενωμένης Αυτοκρατορίας. Και για αυτό το λογο η Συγκλητος του απένειμε τον τιτλο “Restitutor Orbis” δλδ “Αποκαταστάτης του Κοσμου”.

Το ιδιο ετος βαδισε κατά των Περσων και τον Οκτώβριο εφτασε στη Θρακη.

Στις 15 Οκτωβριου στρατοπεδευσε στο Καινοφρουριο της Θρακης και το βράδυ ζήτησε να κανει έναν ελεγχο στα οικονομικα.
Ο απελευθερος Μνησθεας ο οποιος ηταν υπευθυνος για αυτά φοβήθηκε ότι ο Αυτοκράτορας θα ανακαλυψει ότι κλεβει χρήματα από την τσέπη του και μετα δεν τον γλιτώνει κανεις και ετσι αποφάσισε να χτυπησει πρωτος.

Εφτιαξε μια λιστα ατομων που υποτιθεται ότι παρακολουθουσε ο Αυτοκράτορας και τους ειχε ετοιμους για εκτέλεση και πλαστογράφησε από κατω την υπογραφη του Αυρηλιανου. Φυσικα εβαλε και το δικο του ονομα μεσα για ξεκαρφωμα.

Και μετα απλα εδειξε τη λιστα στα πιο θερμοκέφαλα ατομα. Αυτοι εξοργιστηκαν καθως φυσικα δεν ειχαν συνομωτησει ποτε εναντιον του Αυρηλιανου για να είναι σε τετοια λιστα και αποφασισαν να εκδικηθουν.

Ετσι το επομενο πρωι μολις ο Αυτοκράτορας εκανε μερικα βήματα με ελαχιστους σωματοφυλακες οι συνωμοτες επεσαν πανω του με τα σπαθια τους και τον σκότωσαν.

Οι στρατιωτες λυπηθηκαν παρα πολύ για τον θανατο του Αυρηλιανου και του εκαναν μια μεγαλοπρεπη κηδεια στο μέρος που επεσε νεκρός.
Η Συγκλητος και ο λαος της Ρώμης δεν μπορουσαν να το πιστεψουν ότι πεθανε και σε μια θλιμμένη τελετη η Συγκλητος προεβη στην Αποθέωση του.
Ηταν ο μονος που μπορουσε να σταματησει την πτωση της Αυτοκρατοριας και πλεον η κατηφορα ηταν ανεξελεγξτη.



ΤΑΚΙΤΟ 275-276

Ολοι περιμεναν από το στρατο να εκλεξει τον νέο Αυτοκράτορα. Αλλα αυτό δε συνέβη. Οι στρατιωτες ηταν ακομα μουδιασμένοι από τον ξαφνικο θανατο του Αυρηλιανου και δεν εκαναν τιποτα.

Όμως και η Συγκλητος δεν προέβη σε εκλογη νεου Αυτοκράτορα συντομα. Στο μεσοδιαστημα βεβαια τον ελεγχο ειχε η χηρα του Αυρηλιανου καθως εχουν βρεθει νομισματα με τη μορφη της (είναι η πρωτη φορα που ιστορικο γυναικειο προσωπο εικονιζεται σε νομισμα) και την φράση από κατω “Mater Castrorum” δλδ Μητερα του Στρατοπεδου.

Τουλαχιστον εντος στρατοπεδου αυτή κρατουσε τα ηνια για την ωρα μεχρι να εκλεγει καποιος άλλος.

Τελικα μετα από μερες Συγκλητος και στρατος συμφωνησαν στην εκλογη του 75χρονου Συγκλητικου Τάκιτου.
Ο Τακιτος ηταν ενας απλος χαρακτηρας που δεν ηταν ποτε στο προσκηνιο και κανενας δεν σκεφτηκε ποτε ότι θα γινοταν Αυτοκρατορας η ότι θα ειχε την επιθυμια να γινει.

Όταν η Συγκλητος του προσέφερε το θρόνο, ο Τάκιτος αρχικα αρνηθηκε και κρυφτηκε στην βιλα του στη Βαια στον Κολπο της Νεάπολης.
Στο τελος πειστηκε όμως και δεχτηκε το θρονο 2 μηνες μετα τη δολοφονια του Αυρηλιανου. Η πρωτη πράξη του ηταν να διορίσει τον ετεροθαλη αδελφο του Φλωριανό ως Διοικητη των Πραιτωριανών.

Δεν εμεινε πολύ στη Ρώμη καθως εφυγε για την Ανατολη για να εκκαθαρισει τους εναπομειναντες Γοτθους.

Δεν εκστρατευσε εναντιον των Περσων όμως παροτι αυτοι εκαναν συνεχεις επιδρομες αλλα επελεξε να γυρισει στη Ρώμη.

Τον Ιουλιο του 276 όμως εφτασε στα Τυανα και εκει επεσε θυμα συνομωσιας. Λιγο καιρο πριν ειχε δολοφονηθει ο τοπικος Κυβερνητης Μαξιμίνος.

Οι δολοφονοι του Μαξιμίνου φοβηθηκαν ότι θα τιμωρηθουν αυστηρα από τον Αυτοκράτορα καθως ο Μαξιμινος ηταν συγγενης του και ετσι αποφάσισαν να τον βγάλουν και αυτόν από τη μεση.

Ετσι στις 12 Ιουλιου 276 δολοφονηθηκε ο Αυτοκράτορας Τακιτος στα Τυανα της Καππαδοκιας.
Πεθανε όπως εζησε. Αχρωμος, αοσμος, αγευστος. Σχεδον ξεχαστηκε μετα το θανατο του. Ακομα και η Συγκλητος δεν τον αποθέωσε. Απλα τον αφησε να περάσει.


Συνέχιζεται....
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 17:22

ΦΛΩΡΙΑΝΟΣ 276


Αμέσως μετα τη δολοφονια του Τάκιτου ο ετεροθαλης αδελφος του Φλωριανός ανέλαβε την εξουσια αμεσα.
Από καιρο εποφθαλμιουσε τον θρόνο και ο θανατος του αδελφου του σε συνδιασμο με τη θεση του Διοικητη των Πραιτωριανων που κατειχε του εδωσαν την κατάλληλη ευκαιρια.

Η Συγκλητος όπως παντα επικυρωση την εκλογη του στο Αυτοκρατορικο αξίωμα.
Εν τουτοις όμως δεν ηταν αποδεκτός από ολη την Αυτοκρατορια. Η Δυση τον αναγνωρισε ως Αυτοκράτορα αλλα η Ανατολη στασίασε και οι στρατιωτες σε Αιγυπτο και Συρία εξελεξαν τον Στρατηγό Πρόβο ως νέο Αυτοκράτορα.

Η κατάσταση ηταν κρισιμη και ο Πρόβος δεν εχασε ευκαιρια. Πηρε αμέσως το στρατο και βαδισε κατά του Φλωριανού στη Μ. Ασία.
Οι δυο στρατοι συναντηθηκαν κοντα στην Ταρσό της Κιλικίας. Ο στρατος του Φλωριανού υπερτερούσε αριθμητικα ενώ ο στρατός του Πρόβου ηταν καλυτερα εκπαιδευμένος και φυσικα εχοντας τις βάσεις του στην Ανατολη ηταν συνηθισμένοι οι στρατιωτες να πολεμάνε μεσα στον αποπνικτικο καλοκαιρινο καυσωνα της περιοχης.

Περαν των ανωτέρω ο Πρόβος ηταν και μαστερ της τακτικης. Και αυτό φάνηκε στις μερες πριν τη μαχη ενώ ηταν στρατοπεδευμενοι κοντα.
Ο Φλωριανος προκαλουσε κάθε μερα τον Πρόβο για μαχη αλλα αυτος απεφευγε να τον συναντησει. Το σχέδιο του ηταν να τους κουράσει με το να
τους αναγκάζει να βγαινουν κάθε μερα εξω και να περιμένουν μεχρι το βράδυ στη ζέστη μεχρι να εξαντληθουν τελειως οσο ο δικος του στρατος θα
περιμενε την κατάλληλη στιγμη στη σκια και στη δροσια του στρατοπεδου του.

Και το σχέδιο του πέτυχε. Οι στρατιωτες του Φλωριανου αρχισαν να αυτομολουν προς αυτόν κατά δεκαδες καθως το ηθικο τους βουλιαξε εντελως.
Ο Φλωριανος προσπαθησε να σταματησει τις αυτομολήσεις αλλα κανενας δεν τον ακουγε πια.

Τελικα τον Σεπτέμβριο του 276 μετα από βασιλεια 88 ημερών δολοφονήθηκε από τους στρατιωτες του.


ΠΡΟΒΟΣ 276-282

Ο νεος Αυτοκράτορας Πρόβος ειχε δουλεια να κανει. Τα πρωτα 2 χρονια της εξουσιας του αναλώθηκε σε μαχες εναντιον των Βανδάλων, Φράγκων και Βουργουνδων που ειχαν περάσει τον Ρηνο και μετα επρεπε να τρέξει να υπερασπισει και τον Δουναβη οπου οι Γοτθοι εμφανιστηκαν ξανα.
Αφου κατάφερε να τους απωθησει αναλώθηκε αλλα δυο χρονια σε μάχες με τους Περσες αυτή τη φορα και στο τέλος του 279 η Συγκλητος του απένειμε τον τιτλο “Persicus”.

Aφου εκλεισε ειρηνη και με τους Περσες θα μπορουσε επιτέλους να παρει μια ανασα.
Αλλα όχι δεν θα επαιρνε καμια ανάσα καθως ξεσπασαν μια σειρά από στασιαστικα κινηματα εναντιον του. Τα περισσότερα κατερρευσαν μονα τους όμως.

Το 280 επαναστάτησαν οι στρατιωτες στην Κολωνια και ανακηρυξαν Συναυτοκράτορες τους Πρόκλο και Βονόσο αλλα γρηγορα συνετρίβησαν από τον Προβο όπως συνέτριψε και το 281 το κινημα του Σατουρνίνου στη Συρία.

Το 281 τελεσε Θριαμβο στη Ρώμη και οργάνωσε τους μεγαλυτερους αγώνες που ειχε δει η πολη εδώ και δεκαετιες. 4000 μονομάχοι και πανω από 10000 εξωτικα θηρία ελαβαν μερος.

Το 282 σχεδιασε εκστρατεια κατά των Περσών η οποια εμελλε να μη γινει ποτε ομως
Εκει στο Σιρμιο ο Πρόβος εβγαλε λογο στους στρατιωτες και τους ειπε πως:

“Δεν είναι μακρια ο καιρος που δεν θα εχουμε αναγκη ισχυρους στρατους. Εχουμε νικησει τους παντες και τωρα που θα συντριβουν οι Πέρσες δεν
είναι αναγκαια η διατηρηση μεγάλων στρατων”

Aλλα οι στρατιωτες δυσανασχέτησαν. Μικροτερος στρατος σημαινε περιορισμο της εξουσιας τους, δεν θα μπορουσαν πλεον να ελεγχουν την πολιτικη. Επισης σημαινε ότι πολλοι από αυτους θα επρεπε να αλλαξουν επαγγελμα, αλλα δεν ηξεραν να κανουν κατι άλλο από το να είναι στρατιωτες. Και τριτον χωρις ισχυρο στρατο τερμα οι εισβολες και οι επιδρομες σε εχθρικα εδαφη, οποτε τερμα οι λεηλασιες αρα δεν θα εχουμε εξτρα χρηματα από κατι τετοια.

Και ετσι η δημοφιλια του στο στρατο από 100% πηγε 0% μεσα σε 1 ωρα.

Και όταν τους εβαλε να κανουν χαμαλοδουλειες στις διαφορες πολεις όπως να αποξηραινουν βάλτους, να μαζευουν σοδειες και να αναμορφωνουν λιμάνια αποφάσισαν ότι τον μισουν και πρέπει να βγει από τη μεση.

Τον Σεπτέμβριο του 282 παλι τους εχωσε να αποξηράνουν ένα βάλτο στο χωριο της καταγωγης του κοντα στο Σιρμιο και να σκάψουν ένα αρδευτικο κανάλι μεχρι τον ποταμο Σαυο.

Εκει οι στρατιωτες αποφάσισαν ότι φτάνει πια και επιτέθηκαν στον Αυτοκράτορα.
Ο Προβος ετρεξε για να γλιτώσει και ανέβηκε σε μια σκοπιά για να κρυφτει αλλα τον βρηκαν οι στρατιωτες και τον μαχαιρωσαν πολλαπλως και ανελεητα.

Ανεξάρτητα με ότι συνεβαινε στο Σιρμιο και χωρις να εχουν συνεννοηθει ή να εχουν μαθει για το φονο του Πρόβου στασίασαν οι στρατιωτες σε Ραίτια και Νορικό και ανακήρυξαν τον Διοικητη των Πραιτωριανών Κάρο ως νέο Αυτοκράτορα.

Η Συγκλητος επικυρωσε την εκλογη και ψηφισε Damnatio Memoriae κατά του Πρόβου o οποιος αν ειχε ζησει παραπανω θα ειχε μεινει στην ιστορια ως ενας καλος Αυτοκράτορας.


ΚΑΡΟΣ 282-283

Ο Κάρος ηταν ενας εντελως διαφορετικος χαρακτήρας από τον προκάτοχο του. Δε ζητησε από την Συγκλητο να επικυρωσει την εκλογη του όπως ηταν το έθιμο, αλλα τους εστειλε ένα τελεσιγραφο πως εάν δεν επικυρωθει η εκλογη τοτε θα εκτελεσει τους μισους Συγκλητικους. Και η Συγκλητος θελοντας και μη υπακουσε.

Η πρωτη πράξη του ηταν να διορίσει Καισαρες τους δυο γιους του Καρίνο και Νουμεριανο και τον μεν Καρίνο τον αφησε στη Ρώμη για να διοικει την Δυση, τον Νουμεριανό τον έστειλε στην Ανατολή.

Ο Κάρος εφυγε με το στρατό για τον Δουναβη για εκστρατεια κατά των Σαρματων τους οποιους νικησε και απωθησε και αμεσως μετα στράφηκε ανατολικα κατά των Περσων οι οποιοι σπαρασσονταν από εσωτερικες εριδες και ηταν αδυναμοι. Ηταν λοιπον τωρα η ευκαιρια να τελειωνουν μαζι τους μια και καλη.

Ετσι τον Αυγουστο του 283 ειχε φτάσει βαθια στη Μεσοποταμία όταν στις 15 Αυγουστου ξέσπασε μια τρομερη καταιγίδα. Ο ουρανος μαυρισε τοσο πολύ που εγινε σαν να είναι νυχτα και να μη μπορει να δει κανεις στα 2 μετρα

Αστραπές και κεραυνοι έσκιζαν τον ουρανο κανοντας το τοπιο ακομα πιο τρομακτικο.

Και τοτε φωνες αρχισαν να ακουγονται πως ο Αυτοκράτορας ηταν νεκρός.

Πως πεθανε όμως? Δολοφονηθηκε μεσα στο χαος της καταιγιδας?

Όχι. Ο Κάρος χτυπηθηκε από κεραυνο καθως πηγε να βγει από τη σκηνη του και σχεδον εγινε στάχτη. Ηταν Αυτοκράτορας μολις για 6 μηνες.



ΝΟΥΜΕΡΙΑΝΟΣ 282-284

Με τον θανατο του Κάρου εμειναν οι δυο γιοι του να συνεχισουν ως Συναυτοκράτορες. Ο Καρίνος στη Δυση και ο Νουμεριανός στην Ανατολή.
Από τους δυο ο Νουμεριανος ηταν ο πιο ευγενης και απαλος και ισως ο λιγοτερο κατάληλος για τη θεση. Πιο πολύ ενδιαφεροταν για τις καλές τέχνες και τη Ρητορικη παρα για τις κρατικές υποθέσεις.

Και αυτό βόλευε τον πεθερο του Απερ τον Διοικητη των Πραιτωριανών ο οποιος ασκουσε την πραγματικη εξουσια. Περαν όμως της αδιαφοριας του Νουμεριανου ειχε και άλλο ένα προβλημα. Επασχε από μια φλογωση στους οφθαλμους και ηταν σχεδον τυφλος για την ωρα. Κανεις δεν ηξερε έαν θα επανερχοταν η οραση του ή θα εμενε τυφλος. Και για αυτό το λογο τον μετέφεραν μεσα σε κλειστη αμαξα με σκουρες κουρτίνες για να μην επιδεινωνει το φως τα ματια του.

Με τον θανατο του Κάρου και τον Νουμεριανο άρρωστο ο Απερα αποφάσισε να διακοψει την εκστρατεια και να γυρίσουν πισω.
Τον Νοέμβριο του 284 στη Νικομήδεια ο Απερ θεώρησε ότι ειχε ερθει η ωρα να κανει το πραξικοπημα του και να παερει το θρόνο.

Ετσι δολοφόνησε τον Νουμεριανό μεσα στην αμαξα του και διεδωσε τη φημη πως ο Αυτοκράτορας είναι βαρια αρρωστος και δεν πρεπει να τον ενοχλει κανεις προσπαθωντας να κερδισει χρόνο μεχρι να στερεωσει την εξουσια του.

Οι στρατιωτες αρχισαν να υποψιαζονται ότι κατι δεν παει καλα. Ο Απερ δικαιολογηθηκε πως ο δυνατος ηλιος και ο αερας επηρρεαζαν τα ματια του Νουμεριανου και για αυτό δεν βγαινει καθολου εξω.

Λιγες μερες μετα όμως οι στρατιωτες αρχισαν να παρατηρουν μια απαισια μυρωδια να βγαινει από την αμαξα του Νουμεριανου οποτε ανοιξαν τις πορτες και βρηκαν τον Νουμεριανό σφαγμένο.

Αμεσως επιασαν τον Απερ και τον εσυραν σε εκτακτο στρατοδικειο ενωπιον ολου του στρατου.

Πριν προλαβει να απολογηθει όμως ο Στρατηγος Διοκλης τραβηξε το σπαθι του και τον σκοτωσε εκδικουμενος όπως ειπε τον δολοφονο του Αυτοκράτορα. Η όπως οι κακες γλωσσες ελεγαν πριν προλαβει να ξεράσει ότι και ο Διοκλής ηξερε για τη συνομωσια κατά του Νουμεριανου και ειχε βοηθησει.

Μετα σηκωσε το ματωμενο σπαθι στον ηλιο και ορκιστηκε πως δεν ηταν συνενοχος στο φόνο του Νουμεριανου.
Αμεσως οι στρατιωτες τον ανακήρυξαν Αυτοκράτορα με το ονομα Διοκλητιανος.



ΚΑΡΙΝΟΣ 282-285

Ο θανατος του Νουμεριανου δεν αλλαξε κατι στην Αυτοκρατορια. Παλι υπηρχαν 2 Αυτοκράτορες. Ο Διοκλητιανος στην Ανατολη και ο Καρίνος στη Δυση.

Ο Διοκλητιανος εξασφάλισε την υποστηριξη του Κυβερνητη της Δαλματιας Κωνστάντιου και αρχισε να βαδιζει κατά του Καρινου.

Ο Καρινος όμως δεν εχασε καιρο. Μαζεψε έναν τεράστιο στρατό και ηταν ετοιμος να αντιμετωπισει τον Διοκλητιανό

Οι δυο στρατοι συγκρουστηκαν στο Μαργο κοντα στο σημερινο Βελιγράδι.
Η μάχη ηταν σφοδρη και οι γραμμες του Διοκλητιανου εσπασαν. Η νικη ηταν στο χέρι του Καρινου.
Αλλα καπου εκει στράβωσε το πραγμα για τον Καρινο. Λογω παρεξηγησεων αναμεσα σε αξιωματικους και λογω αντικρουομενων διαταγων εχασε το μομέντουμ και προκληθηκε χαος στις γραμμες του. Αυτό εδωσε την ευκαιρια στον Διοκλητιανο να ανασυντάξει τις δυναμεις του και να αντεπιτεθει.

Ο Διοκλητιανος που τα επαιζε όλα για όλα εκανε τοσο σφοδρη αντεπιθεση που οι στρατιωτες του Καρινου τα εχασαν.
Μεσα στη συγχυση ο Καρινος δολοφονηθηκε από έναν Χιλιαρχο του καθως του ειχε αποπλανησει τη γυναικα παλιοτερα.

Με τον Καρινο νεκρο οι στρατιωτες δεν ειχαν πλεον λογο να πολεμουν και παραδοθηκαν στον Διοκλητιανο και ορκιστηκαν πιστη σε αυτόν.
Ο Διοκλητιανος ηταν πλεον ο μονος Αυτοκράτορας και διεταξε Damnatio Memoriae κατά του Καρου, του Καρινου και του Νουμεριανου.



ΔΙΟΚΛΗΤΙΑΝΟΣ 283-305

Ο Διοκλητιανος ηταν και αυτος στρατιωτης καριέρας. Και εποφθαλμιουσε και αυτος τον θρόνο.
Πριν πολλα χρονια όταν ηταν ακομα νεαρος αξιωματικος στη Γαλατία συναντησε μια Δρυιδισσα από τις τελευταιες των Δρυιδων που ειχαν μεινει στη χώρα και αυτή του ειπε:

“Θα γινεις Αυτοκράτορας. Το μονο που εχεις να κανεις είναι να σκοτώσεις ένα αγριογουρουνο”.

Kαι εκτοτε ο Διοκλης (όπως λεγοταν τοτε) αρχισε να κυνηγα και να σκοτωνει αγριογουρουνα κατά δεκαδες. Αλλα δεν επαλθευοταν η προφητεια της Δρυιδισσας.

Τελικα εγινε Αυτοκράτορας όταν σκοτωσε τον Διοικητη των Πραιτωριανών Απερ. Και τοτε θυμηθηκε πως στα λατινικα η λεξη “Aper” σημαινει οντως αγριογουρουνο. Η Δρυιδισσα αποδειχτηκε σωστη.

Ο Διοκλητιανος παρέλαβε μια Αυτοκρατορια στο χειλος της διαλυσης και χρεοκοπημένη και αρχισε να την αναμορφωνει.
Αναμορφωσε αρχικα το στρατο για να γινει πιο ευκινητος και διαχώρησε τις μονάδες σε Comitatenses δλδ τον επαγγελματικο βαρια οπλισμενο στρατο και τους Limitanei δλδ τους συνοριοφυλακες οι οποιοι θα ηταν η πρωτη γραμμη αμυνας σε κάθε απειλη με αποστολη να κρατησουν μεχρι να ερθουν οι Comitatenses.

Το 287 εκδηλωθηκε στασιαστικο κινημα στην Βρεταννια από τον Ναυαρχο Καρόσιο και το νησι αποσχιστηκε για 10 χρονια από την Αυτοκρατορια. Ο Καρόσιος δολοφονηθηκε από έναν αξιωματικο του και ο διαδοχος του Αλλέκτος δολοφονηθηκε το 297 οποτε το νησι ξαναενωθηκε με την Αυτοκρατορια.

Ο Διοκλητιανος τοτε κατάλαβε πως η Αυτοκρατορια δεν μπορει να κυβερνηθει από έναν ανθρωπο και μονο και ετσι σχεδιασε το συστημα της Τετραρχίας.

Το 293 διόρισε ως Συναυτοκράτορα του τον Στρατηγο Μαξιμιανο και αυτοι οι δυο θα ηταν οι δυο Αυγουστοι. Οι δυο κεφαλες της Αυτοκρατοριας. Ενας για την Δυση και ενας για την Ανατολη.

Ο κάθε Αυγουστος διόρισε και από έναν βοηθο με τον τιτλο του Καίσαρα. Ο Διοκλητιανος στην Ανατολη διόρισε τον Γαλέριο ως Καισαρα και ο Μαξιμιανός στη Δυση διόρισε τον Κωνστάντιο.

Και οι 4 μαζι θα αποτελουσαν το Αυτοκρατορικο Κολλέγιο την Ανωτατη Αρχη της Αυτοκρατοριας. Και φυσικα όταν θα εξελιπε ο Αυγουστος θα τον διαδεχοταν ο αντιστοιχος Καισαρας που θα προαγοταν σε Αυγουστο και θα διόριζε νέο Καισαρα, λυνοντας ετσι το προβλημα της διαδοχης.

Για να δέσει καλυτερα τους Τετράρχες μεταξυ τους ο Διοκλητιανος παντρεψε την κόρη του Βαλέρια με τον Γαλέριο, ενώ ο Μαξιμιανός παντρεψε τον Κωνστάντιο με την προγονη του Θεοδώρα. Οι επιγαμιες αυτές ηταν ο κυριος λογος που η Συγκλητος δεν μπορουσε να στρεψει τον έναν εναντιον του αλλου και για αυτό δουλεψε τοσο καλα (αρχικα τουλαχιστον) η Τετραρχία.

Η Συγκλητος πλεον εχασε το ρολο που ειχε. Ουτε καν επικυρωση δε ζητηθηκε. Ακομα και ο Διοκλητιανος δε γιορταζε την επετειο της ανοδου του στο θρονο από τη μερα που τον επικυρωσε η Συγκλητος όπως ολοι οι προκατοχοι του αλλα από τη μερα που τον εξελεξε ο στρατος.

Πλεον ο Αυτοκράτορας δεν δεχοταν συμβουλες από την Συγκλητο αλλα από ένα κλειστο κυκλο συμβουλων το Consistorium Sanctum. Και όπως είναι ορατο η αποσταση μεταξυ Αυτοκράτορα και πολιτη μεγαλωσε πολύ. Ο Αυτοκράτορας δεν ηταν πλεον ο Πρωτος μεταξυ ισων. Ηταν ενας Δεσπότης ανατολικου τυπου. Και ηταν ο πρωτος που εγκατελειψε τον παλιο Ρωμαικο τιτλο του Princeps και αποκαλεσε εαυτον Dominus et Deus.

Ο Διοκλητιανός εθαψε το πτώμα της Ρωμαικης Δημοκρατιας που ειχε μεινει άταφο απο την εποχη της δολοφονιας του Καισαρα πριν 350 χρονια και στη θεση της εβαλε μια ανατολικου τυπου βασιλεια. Αλλωστε αυτο ειχε γινει η Αυτοκρατορια. Δεν ωφελουσε σε κατι να κρυβονται πισω απο το δαχτυλο τους.

Το 305 μετα από μια βαρια ασθένεια που τον εφερε στα προθυρα του θανατου αλλα τελικα κατάφερε να επιβιωσει ο Διοκλητιανος καταλαβε ότι πλεον δεν εχει τη δυναμη να ασχολειται με την Αυτοκρατορια.

Ετσι αποφάσισε να αυτοκτονησει. Συντομα όμως καταλαβε ότι δεν εχει το σθενος να το κανει αυτό.
Η ασθενεια του και το γεγονος ότι εφτασε χιλιοστα από τον θανατο του ειχαν σαλεψει το μυαλο και το mood swing του ξεπερνουσε και εκκρεμες.

Τελικα αποφάσισε να παραιτηθει από το θρόνο για να βρει την ησυχια του. Σε σχεδον 300 χρονια ηταν ο πρωτος και μεχρι στιγμης ο μονος Αυτοκράτορας που παραιτηθηκε από την εξουσια οικεια βουλησει χωρις να αναγκαστει από εξωτερικους παραγοντες.

Παράλληλα όμως αναγκασε και τον Μαξιμιανο να παραιτηθει από τον θρόνο μαζι του. Ετσι σε μια διπλη τελετη παραλληλη σε Νικομήδεια και Μεδιολανα οι δυο Αυγουστοι εβγαλαν τα Αυτοκρατορικα τους Διασημα και τα φορεσαν στους αντιστοιχους Καίσαρες οι οποιοι εκεινη τη στιγμη προηχθησαν σε Αυγουστοι.

Ο Διοκλητιανος ευτυχισμένος πλεον αποσυρθηκε στο εξοχικο παλατι του στο Σπαλατο (σημερινο Σπλιτ Κροατιας) το οποιο υπαρχει ακομα και ασχοληθηκε με την καλλιεργεια λαχανικων. Για πρωτη φορά μετα από πολλα χρονια ηταν πραγματικα χαρουμενος και ξενοιαστος.

Το 308 όταν η Τετραρχια κατέρρεε και εμφυλιος απειλουσε την Αυτοκρατορια ο πρωην Αυτοκράτορας Διοκλητιανος προσκληθηκε και πηγε στο Συνέδριο των Καρνουτων οπου του προσφέρθηκε και παλι το στέμμα για να μπορέσει να αποτρέψει την διαλυση της Τετραρχιας και τον εμφυλιο.

Αυτος όμως αρνηθηκε το στέμμα λέγοντας: “Aν μπορουσατε να δειτε τι ωραια που είναι τα λαχανα μου και πως μεγαλωνουν δεν θα μου κανατε αυτή την προταση”.

Kαι ετσι αποσυρθηκε και παλι στο εξοχικο παλατι του οπου περνουσε ξενοιαστα τον καιρο του καλλιεργωντας φρουτα και λαχανικα ως που πεθανε τον Δεκέμβριο του 311.



Συνεχίζεται...
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Στύγιος
Δημοσιεύσεις: 22168
Εγγραφή: 09 Μαρ 2019, 22:58
Phorum.gr user: C'est fini

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Στύγιος » 12 Μάιος 2022, 18:25

Ευχαριστώ :smt038:smt023

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 21:46

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΟΣ Α΄ 305-306

Tην 1η Μαρτιου 293 ο Αυγουστος της Δυσης Μαξιμιανός συμφωνα με τις επιταγές του νεου μοντέλου της Τετραρχίας διόρισε τον Κωνστάντιο ως Καίσαρα της Δυσης και τον υιοθετησε οριζοντας τον με αυτόν τον τροπο διάδοχο του και του εδωσε τη διακυβέρνηση της Γαλατίας, της Ισπανιας και της Βρετανιας.

Το 305 την 1η Μαιου ο Διοκλητιανος όπως ειδαμε παραιτηθηκε αυτοβουλως από την εξουσια και ανέλαβε νεος Αυγουστος της Ανατολης ο Γαλέριος.
Ο Μαξιμιανος από την άλλη δεν ηθελε να παραιτηθει και το εκανε μονο μετα από ασφυκτικη πιεση από τον Διοκλητιανο και με το ζορι.
Οποτε σε μια διπλη τελετη σε Μεδιολανα και Νικομηδεια ανελαβαν οι νεοι Αυγουστοι Γαλέριος στην Ανατολη και Κωνστάντιος στην Δυση.
Αμέσως διορισαν και αυτοι δυο νεους Καισαρες με δικαίωμα διαδοχης. Ο μεν Γαλέριος ορισε Καισαρα της Ανατολης τον Μαξιμίνο Δάια και ο Κωνστάντιος τον Σεβήρο στη Δυση αντιστοιχα.

Ο Διοκλητιανος που η υγεια του ειχε κλονιστει αποσυρθηκε στο Σπαλατο και ο Μαξιμιανος στη Ρώμη αλλα επειδη ειχε εξαναγκαστει σε παραιτηση σχεδον αμεσως ξεκινησε τις συνομωσιες για να επανελθει στο θρόνο. Η ζωη του απλου πολιτη δεν του ταιριαζε καθολου.
Ο Κωνσταντιος λιγο μετα την ονομασια του σε Αυγουστο εγκατέλειψε την Γαλατια και πηγε στην Βρετανια για να αντιμετωπισει τις συνεχεις εισβολές των Πικτων από το βορρα.

Η υγεία του η οποια δεν ηταν ποτέ καλη χειροτέρεψε από το υγρο κλιμα της Βρετανιας και συντομα αρρώστησε βαρια και παρέμεινε στο Εβόρακο (Υορκη) κλινηρης.

Από εκει εσειλε επιστολη στον Μαξιμιανό να στειλει τον γιο του Κωνσταντινο στην Βρετανια καθως ο Κωνσταντινος βρισκόταν στη Ρώμη οπου ειχε μολις παντρευτει την κορη του Μαξιμιανου τη Φαυστα.

Ο Μαξιμιανος αρνηθηκε να στειλει τον Κωνσταντινο και εκανε τα παντα για να τον εμποδισει να φτάσει στη Βρετανια.
Ο Κωνσταντινος όμως χρησιμοποιωντας το συστημα του Αυτοκρατορικου Ταχυδρομειου κατάφερε να περάσει ανενοχλητος (ποιος θα σταματουσε καποιον που μετεφερε υποτιθεται την Αυτοκρατορικη αλληλογραφια) και περασε στην Βρετανια.

Εκει πηρε τη θέση του άρρωστου πατέρα του και επικεφαλης του στρατου νικησε τους Πικτους και τους απώθησε περαν του Τειχους του Αδριανού.
Όταν επέστρεψε στο Εβόρακο βρηκε τον πατέρα του ετοιμοθάνατο.

Στις 25 Ιουλίου 305 ο Κωνστάντιος του παρέδωσε τη διοικηση των Βρετανικων Λεγεωνων και μαζι με αυτές τα Αυτοκρατορικα Διάσημα του Αυγουστου της Δυσεως. Μεχρι το μεσημέρι ο Κωνσταντιος ηταν νεκρός.

Οι στρατιωτες του αμέσως ανακηρυξαν τον Κωνσταντινο ως Αυτοκράτορα της Δυσεως και αυτό ηταν ένα μεγάλο πρόβλημα που ουσιαστικα βραχυκύκλωσε το συστημα της Τετραρχίας.

Συμφωνα με το νομο με τον θανατο του Κωνστάντιου νεος Αυγουστος της Δυσης επρεπε να γινει ο Σεβήρος.
Όμως ο Κωνσταντιος διόρισε το γιο του Αυγουστο και οι στρατιωτες τον ανακυρηξαν Αυτοκράτορα.

Η Τετραρχια αρχισε ηδη να καταρρεει.


ΣΕΒΗΡΟΣ 305-307

Στις 28 Οκτωβρίου 306 μετα από συνομωσια του Μαξιμιανου και θεωρόντας ακυρες τις αποφάσεις του μακαρίτη Κωνστάντιου η Συγκλητος και οι Πραιτωριανοι ανακηρυξαν Αυγουστο της Δυσης τον Μαξέντιο τον γιο του Μαξιμιανού. Και αυτοι με τη σειρά τους αγνοησαν απλα τον Σεβηρο.
Η Τετραρχια βραχυκυκλωθηκε ακομα περισσοτερο και η κατασταση εγινε ακομα πιο περιπλοκη όταν ο Μαξέντιος ορισε τον πατερα του Μαξιμιανο ως Συναυτοκρατορα.

Η Δυση μολις ειχε καταληξει με 4 Αυγουστους να μαχονται ο ενας τον άλλο.

Ο Σεβήρος εισέβαλλε στην Ιταλία για επιβληθει εναντι του Μαξεντιου αλλα οι στρατιωτες του τον εγκατέλειψαν και αυτομόλησαν στον Μαξέντιο και τον Μαξιμιανό.

Ο Σεβήρος δραπετευσε στη Ραβέννα οπου και παραδόθηκε στον Μαξιμιανο αφου ελαβε εγγυησεις πως θα σεβαστει τη ζωη του.
Αλλα ο Μαξιμιανος δεν ειχε σκοπο να σεβαστει την συμφωνια. Αφου τον διαπομπευσε στη Ρώμη τον φυλακισε στο χωριο Τρεις Ταβέρνες 60 χλμ νοτιως της Ρώμης και εκει ο Σεβήρος εξαναγκαστηκε να αυτοκτονησει κοβοντας τις φλέβες του.


ΜΑΞΙΜΙΑΝΟΣ 285-305

Ο Μαξιμιανός ειχε οριστει Συναυτοκράτορας του Διοκλητιανου από το Δεκεμβριο του 285 και ειχε εξαναγκαστει σε παραιτηση από τον Διοκλητιανο την 1η Μαιου 305.

Αλλα όπως ειδαμε δεν μπορουσε να μεινει μακρια από την εξουσια.
Μετα την αυτοκτονια του Σεβήρου, ο Γαλέριος αποφασισε να καλεσει ολους τους Αυγουστους και ολους τους Καισαρες στην πολη Καρνουτι για να αποφασισουν ειρηνικα τι πρεπει να γινει και να λυσουν το θεμα.

Μαλιστε εφερε και τον πρωην Αυτοκρατορα Διοκλητιανο θεωροντας πως το πρεστιζ του Διοκλητιανου θα εφερνε τη λυση. Αν τον επειθε δε να ξαναγυρισει στο θρόνο τοτε θα ελυνε και το προβλημα του.

Ο Διοκλητιανος όμως όπως ειδαμε αρνηθηκε να επιστρέψει στην εξουσια εχοντας βαρεθει την πολιτικη και τα παιχνιδια της. Εν τουτοις όμως κατάφερε να αποτρέψει τον Μαξιμιανο να γινει Αυτοκράτορας και τον εξαναγκασε για δευτερη φορά σε παραίτηση και τον έστειλε να μεινει τους Τρεβήρους μαζι με το γαμπρο του Κωνσταντινο ο οποιος θα φροντιζε να μην ξανακινηθει ο Μαξιμιανος.

Αλλα ο Μαξιμιανος ανησυχος όπως παντα ηθελε να ξαναερθει για τριτη φορά στην εξουσία.
Το 310 και ενώ ο Κωνσταντινος ελειπε σε εκστρατεια στην Γαλατία ο Μαξιμιανός βρηκε ευκαιρια να ανακηρυχτει για τριτη φορά Αυτοκρατορας και κατέφυγε στο Αρελατουμ (σημεριν Αρλ) της νοτιας Γαλατιας.

Ο Κωνσταντινος εξοργίστηκε και βαδισε αμεσα κατά του Μαξιμιανου.
Ο Μαξιμιανος πριν προλαβει να οργανωσει την αμυνα της πολης βρεθηκε πολιορκημενος από τον Κωνσταντινο και πανικόβλητος δραπετευσε στη Μασσαλία.

Εκει όμως αναγνωριστηκε συνεληφθη και παραδοθηκε στον Κωνσταντινο.
Ο Κωνσταντινος τον συγχωρεσε και τον αφησε να ζησει αλλα ο Μαξιμιανος ηταν εξαλλος από την ντροπη του και τον εξευτελισμο του και αρχισε να συνομωτει κατά του Κωνσταντινου για να τον βγάλει από τη μεση.

Δε διστασε να στρατολογησει και την κορη του στη συνομωσια και υποσχέθηκε στην Φαυστα ότι θα της βρει καλυτερο συζυγο από τον Κωνσταντινο ο οποιος θα δολοφονουνταν το βραδυ στο κρεβατι του.

Η Φαυστα όμως πηρε το μερος του Κωνσταντινου και αποκάλυψε την συνομωσια στον αντρα της.

Ο Κωνσταντινος τοτε πηρε τα μετρα του. Εβαλε έναν ευνουχο να κοιμηθει στο κρεβάτι του και αυτος κρυφτηκε σε μια ντουλαπα.
Ετσι καπου μετα τα μεσάνυχτα ο Μαξιμιανος μπηκε κρυφά στο δωμάτιο του Κωνσταντινου με ένα στιλετο και αρχισε να μαχαιρώνει τον ευνουχο στο
κρεβάτι νομιζοντας ότι είναι ο Κωνσταντινος.

Μετα βγηκε εξω χαρουμενος πιστευοντας ότι εχει ξεφορτωθει το γαμπρο του αλλα πολύ γρηγορα του κοπηκε το γέλιο όταν ειδε τον Κωνσταντινο να ερχεται προς το μερος του με στρατιωτες.

Ο Κωνσταντινος διέταξε τη συλληψη του και τον περιορισε στο δωματιο του. Την επομενη μερα τον συγχωρησε ξανα και τον αφησε ελευθερο.
Μερικες μερες αργοτερα όμως ο Μαξιμιανος βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωματιο του.

Δε θα μαθουμε ποτε εάν ο Μαξιμιανός αυτοκτόνησε ή αν τον αυτοκτόνησε ο Κωνσταντινος.



ΓΑΛΕΡΙΟΣ 305-311

Στο μεταξυ στην Ανατολη κυβερνουσε ο Γαλέριος.
Εχοντας θεωρητικα λυσει το προβλημα της Τετραρχίας στο Συνέδριο των Καρνουτων ειχε επικεντρωθει στον διωγμο των Χριστιανων μαζι με τον Καισαρα του Μαξιμινο Δαια.

Όμως το 310 η υγεια του αρχισε να κλονιζεται.

Στην αρχη παρουσιασε μια μολυνση στα γεννητικα του οργανα η οποια σιγα σιγα μεγάλωσε και εγινε ογκος και οι πιο πιθανες διαγνωσεις ηταν πως ειτε καρκινος των ορχεων είτε γάγγραινα Φουρνιε.

Όπως γράφει ο Λακτάντιος τα γεννητικα του οργανα σάπισαν και σκουληκια εβγαιναν από τις πληγες του ενώ ειχε αφόρητους πόνους.
Οι γιατροι του δεν μπορουσαν να κανουν κατι για να τον θεραπευσουν. Ακομα και το οπιο για τους πονους δεν τον επιανε.
Πανω στην τρέλα που του ειχε προκαλέσει η ασθένεια ο Γαλέριος διέταξε να αποκεφαλιστουν οι γιατροι του καθως ηταν ανικανοι να τον θεραπευσουν.

Ειχε γινει ένα γκροτέσκο θέαμα με το πανω μερος του σωματος του εντελως αδυνατισμενο σε σημειο που να κολλαει το δέρμα του στα πλευρα του και να φαίνονται τα κοκκαλα του ενώ το κατω μερος του σωματος του ειχε πρηστει σε υπερβολικο βαθμο. Τα ποδια του ειχαν χασει πλεον το σχημα τους και ειχαν γινει σαν μπάλες.

Παρέμεινε ετσι και με αγωνιωδεις πονους για ένα χρονο. Πέθανε τον Μαιο του 311 και ενταφιάστηκε στη Ροτόντα στη Θεσσαλονικη (υπαρχει μεχρι και σημερα).



ΜΑΞΕΝΤΙΟΣ 306-312

Όπως ειδαμε ο Μαξέντιος ειχε οριστει Αυγουστος της Δυσης στις 28 Οκτωβρίου 306. Η συνυπαρξη του στη Δυση με τον Κωνσταντινο υπηρξε επεισοδιακη ως που το 312 ο Κωνσταντινος αποφάσισε ότι πρέπει να τον ξεφορτωθει επιτέλους καθως ειχε τον ιδιο και χειρότερο χαρακτηρα με τον πατέρα του Μαξιμιανό.

Ετσι από τη Γαλατία εισέβαλλε στην Ιταλια χωρις να συναντησει αντίσταση.

Στις 15 Οκτωβριου εφτασε 15 χλμ εξω από τη Ρώμη.

Ο Μαξέντιος φοβηθηκε μηπως η Συγκλητος και ο λαος πανε με τον Κωνσταντινο καθως παραδοσιακα ειχαν την τάση να αλλαζουν στρατοπεδα και ετσι αφου τους απειλησε με αντιποινα κλειστηκε στην Ρώμη οπου θα μπορουσε να αντέξει πολιορκια για πολύ καιρο.

Επειδη όμως ηταν και προληπτικός συμβουλευτηκε τα Σιβυλλικα Βιβλια και οι ιερεις του ειπαν ότι μεσα στο βιβλιο γράφει πως:

“Στις 28 Οκτωβρίου ο Εχθρος της Ρώμης θα πεθάνει”

Ο Μαξέντιος πιστεψε πως ο Εχθρος της Ρώμης είναι ο Κωνσταντινος και ετσι αντι να κατσει μεσα στη πολη και να αντέξει την πολιορκία (κατι το οποιο ηταν στρατηγικα σωστο καθως ο Κωνσταντινος δεν ειχε πολεμικες μηχανες για πολιορκια τετοιου βεληνεκους αλλα ουτε και προμηθειες)
βγηκε με το στρατο να πολεμησει τον Κωνσταντινο.

Την προηγουμενη της μάχης στις 27 Οκτωβρίου ο Κωνσταντινος ειδε το γνωστο οραμα με τον Σταυρο και το Εν τουτω νικα (ειτε σε ονειρο ειτε μερα μεσημερι στον ηλιο) και διέταξε να φτιαχτει λαβαρο με το συμβολο αυτό ενώ επισης διέταξε και τους στρατιωτες του (ένα μεγαλο μερος του στρατου του ηταν χριστιανοι) να ζωγραφισουν το συμβολο αυτό στις ασπιδες τους.

Την επομένη μερα 28 Οκτωβρίου 312 οι δυο στρατοι συγκρουστηκαν κοντα στη Μουλβια Γέφυρα του Τιβερη στη θέση Saxa Rubra (δλδ Κοκκινος Βράχος).

Ο Μαξέντιος τοποθετησε τους στρατιωτες του στην πεδιαδα με τον Τιβερη πισω τους και το ιππικο στα πλαγια για να μπορεσει να χτυπησει τον Κωνσταντινο στα μετοπισθεν σε κυκλωτικη κινηση.

Αλλα όταν ξεκινησε η μάχη αντιληφθηκε ότι οι στρατιωτες του Κωνσταντινου ηταν πιο εμπειροι, καλυτερα εκπαιδευμενοι και πιο δυνατοι.
Το ιππικο του συνετριβη από το ιππικο του Κωνσταντινου πριν προλαβει να κινηθει ενώ το κεντρο της παραταξης του δεχοταν απιστευτη πιεση από
τις Λεγεωνες του Κωνσταντινου και κρεμοταν από μια τριχα πριν διαλυθει.

Οι στρατιωτες του Μαξέντιου κρατουσαν με λυσσα οσο μπορουσαν αλλα πλεον ο Κωνσταντινος υπερτερουσε αριθμητικα και καποια στιγμη δεν αντεξαν άλλο.

Οι γραμμες εσπασαν και αρχισαν να υποχωρουν ατακτως προς τον Τιβερη. Πολλοι ποδοπατηθηκαν μεσα στο χάος και αλλοι σφαγιαστηκαν.
Μονη τους ελπιδα ηταν μια προχειρη γέφυρα με βάρκες που ειχε στησει ο Μαξεντιος για την περιπτωση ηττας να περάσουν απεναντι και μετα να την καταστρέψουν ώστε να μη τους ακολουθησουν οι αντιπαλοι.

Αλλα η γέφυρα δεν αντεξε το βάρος των στρατιωτων και κατέρρευσε παρασερνοντας πολλους στο ποτάμι οι οποιοι πνιγηκαν υπο το βαρος των πανοπλιων τους. Ελαχιστοι κατάφεραν να περάσουν απέναντι και να φτάσουν στη Ρώμη.

Ο Μαξέντιος το εσκασε εφιππος και κυνηγημενος από αποσπασματα του Κωνσταντινου προς την γέφυρα αλλα όταν εφτασε αυτή ειχε ηδη καταρρευσει.

Εκει στριμωχτηκε μεταξυ του ποταμιου και των διωκτων του όταν ξαφνικα το αλογο του γλιστρησε στα συντρίμια της γέφυρας και επεσε στο νερο παρασυροντας μαζι του και τον Μαξέντιο.

Ο Μαξέντιος κατάφερε να βγάλει την πανοπλια του και να επιπλευσει. Προσπαθησε να κολυμπησει προς την απεναντι οχθη αλλα στα μισα της διαδρομης ένα δυνατο ρευμα του ποταμου τον παρέσυρε και τελικα πνιγηκε στον Τιβερη.



ΜΑΞΙΜΙΝΟΣ Β' ΔΑΙΑ

Με το θανατο του Μαξεντιου ο Κωνσταντινος εμεινε μονος Αυγουστος στην Δυση. Ειχε όμως αλλους δυο ανταγωνιστες στην Ανατολη που και αυτοι ηθελαν την απολυτη εξουσια.

Τον Λικίνιο και τον Μαξιμίνο Δαια. Ο πολεμος μεταξυ αυτων των δυο ηταν αναποφευκτος στην Ανατολη. Ο Κωνσταντινος για την ωρα θα στηριζε τον Λικίνιο καθως μολις ειχε παντρεψει την ετεροθαλη αδελφη του Κωνσταντια μαζι του και ειχαν υπογράψει μαζι το Διαταγμα των Μεδιολάνων.

Οσο ο Λικινιος βρισκοταν στα Μεδιολανα για το γάμο του και τις διαπραγματευσεις με τον Κωνσταντινο ο Μαξιμινος Δαια ανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας τον Φεβρουαριο του 313 στην Συρία.

Από εκει αφου κατέκτησε τη Μ. Ασια περασε απεναντι και εφτασε στην Αδριανουπολη με 70000 στρατιωτες οπου τον περιμενε ο Λικίνιος με 30000 στρατιωτες.

Στις 30 Απριλιου 313 συγκρουστηκαν οι δυο στρατοι στην Αδριανουπολη και ο Λικινιος που ειχε καλυτερες στρατιωτικες ικανοτητες βγηκε νικητης.
Ο Μαξιμίνος δραπετευσε από το πεδιο της μάχης μεταμφιεσμένος σε δούλο και κατέφυγε στην Κιλικια με τα υπολλειματα του στρατου του. Εκει οχυρωσε τα περάσματα του Ταύρου για να μην περάσει ο Λικινιος αλλα ηταν ματαιο.

Ο Λικινιος περασε τον Ταυρο και πολιορκησε τις δυναμεις του Μαξιμίνου στην Ταρσό το καλοκαίρι του 313

Ο Μαξιμινος καταλαβε ότι είναι χαμένος πλεον και αποφάσισε να αυτοκτονησει με δηλητηριο.
Πριν αυτοκτονησει όμως ζητησε να φάει ένα τεράστιο γεύμα και ηπιε παρα πολύ κρασι.

Όλα αυτά όμως εμποδισαν το δηλητηριο να δράσει γρηγορα καθως το στομάχι του ηταν σκασμένο από το πολύ φαγητο και δεν μπορουσε να απορροφησει το δηλητηριο αμεσα και ολο αυτό ειχε σαν αποτέλεσμα να εχει φρικτους πονους αλλα να μην πεθαινει.

Για 4 μερες βασανιστηκε από τρομερους πονους που τον οδηγησαν στην τρέλα. Μεχρι χώμα εφαγε από την τρέλα του.
Οι πονοι όμως εγιναν τοσο αφόρητοι που τον τρελαναν εντελως και από τη μανια του κοπάνησε το κεφάλι του στον τοιχο τραυματιζοντας σοβαρα τα ματια του και εκτοτε εμεινε τυφλος ως που πεθανε την επομενη μέρα.



ΛΙΚΙΝΙΟΣ 311-324

Με τον θανατο του Μαξιμινου εμειναν μονο δυο Αυγουστοι πλεον. Ο Κωνσταντινος στην Δυση και ο Λικίνιος στην Ανατολη.
Το 315 ο Λικινιος ζητησε να οριστει o μικρος γιος του Λικινιανός ως Καισαρας αλλα ο Κωνσταντινος αρνηθηκε την παρακληση και αντιθετα ορισε ως Καισαρα τον Συγκλητικο Βασσιανό τον συζυγο της αλλης ετεροθαλους αδελφης του Αναστασιας.

Ακολουθησε μια σειρα αψιμαχιων μεταξυ τους ως που το 317 βρηκαν ένα σημειο συμβιβασμου.
Ο Κωνσταντινος θα οριζε τον γιο του Κρισπο Καισαρα της Δυσης και ο Λικινιος θα οριζε τον δικο του γιο Λικινιανο Καισαρα της Ανατολης.

Μετα από μια περιοδο ανήσυχης ειρήνης το 321 ξεσπασε πολεμος μεταξυ των 2 Αυγουστων.
Ο Κωνσταντινος αφου εκκαθαρισε τους Σαρμάτες θέλησε να εκκαθαρισει και τους Γοτθους που λεηλατουσαν την Θρακη.

Ο Λικινιος το ειδε αυτό ως παρεμβαση στα εσωτερικα του και θεωρησε ότι ο Κωνσταντινος ειχε παραβιασει τις συμφωνιες που εκαναν το 317.
Στις 3 Ιουλιου 324 ο Κωνσταντινος και ο Λικινιος συγκρουστηκαν στην Αδριανουπολη και ο Κωνσταντινος συνέτριψε τον Λικίνιο ο οποιος το εσκασε στο Βυζάντιο και από εκει στη Χαλκηδόνα αφηνοντας πισω τον Διοικητη της σωματοφυλακης του Μαρτινιανό να σταματησει τον Κωνσταντινο ενώ αυτος θα μαζευε νέο στρατό.

Τελικα όλα ηταν ματαια καθως ο Κρίσπος νικησε τον Λικινιο στη Ναυμαχια της Χρυσόπολης στις 18 Σεπτεμβριου 324.
Παράλληλα η αδελφη του Κωνσταντινου πηγε στο στρατοπεδου του και ικετευσε για τη ζωη του αντρα της.

Ο Κωνσταντινος της υποσχέθηκε ότι θα του χαρισει τη ζωη και μετα από αυτό ο Λικινιος παραδόθηκε και του δοθηκε η αδεια να μεινει ως απλος πολιτης στην Θεσσαλονίκη.

Όμως την ανοιξη του 325 ο Κωνσταντινος ξαφνικα αλλαξε γνωμη και διέταξε να απαγχονιστει ο Λικίνιος.
Το γιατι αλλαξε γνωμη τοσο ξαφνικα παραμενει και σημερα ένα μυστηριο κανενας συγγραφεας δεν δινει πειστικη εξηγηση γιατι. Η μονη εξηγηση που δοθηκε γραφτηκε 100 χρονια μετα από συγγραφεις που δεν ηταν συγχρονοι τους οποτε δεν μπορουμε να ξερουμε μετα βεβαιοτητας αν είναι αληθινη. Η εξηγηση ελεγε πως ο Λικινιος προσπαθησε να επικοινωνησει με Γοτθους του Δουναβη και να κλεισει συμμαχια μαζι τους κατά του Κωνσταντινου.



Συνεχίζεται....
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16502
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 12 Μάιος 2022, 22:51

....το ονοματα στα ελληνικα...
•Caracalla > Καρακάλλα = Καλλοκέφαλος

•Geta > Γκέτα = Γέτης

•Macrinus > Μακρινός = Μακρινός

•Elagabalus > Ελαγκάμπαλος = Θεόβουνος إِلٰه‎ (ʾilāh, “god”) and Arabic جَبَل‎ (jabal, “mountain”).

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maximinus > Μαξιμίνος = Μεγάμικρος

•Gordian I > Γκόρδιαν = Φαρδύς, Χονδρός

•Pupienus Maximus > Πουπίενος Μάξιμος = Παιδικός Μέγιστος

•Balbinus > Μπαλμίνος = Μβαμβαλύζων, Τραυλός

•Decius > Δέκιος = Δέκαος (10ος)

•Hostilian > Χοστιλιανός = Οστιλιανός, Ξενικός, Εχθρικός

•Gallus > Γκάλλος = Ευνουχισμένος Κόκκορας

•Aemilian > Αιμίλιαν = Αιμάτινος

•Valerian > Βαλέριαν = Βαλλώνιος, Γενναίος

•Gallienus > Γκαλλιένος = Ευνουχισμένος Κοκκορίσιος

•Claudius II > Κλάουδιος = Κολοβός, Ατελής

•Quintillus > Κοιντίλλιος = Πεντέλιος (5έλιος)

•Aurelian > Αουρέλιαν = Χρυσάφιος, Λαμπηϊκός

•Tacitus > Τάκιτος = Τακωτός, Τουμπεκίς

•Florian > Φλοριάν = Φῠ́λλόνιος, Ανθηρός

•Probus > Πρόβος = Πρόβιος, Τίμιος, Πρόβατος

•Carus > Κάρος = Κώμας, Υπνοβαθύξ

•Numerian > Νουμέριαν = Νεμόκιος, Κατοχικός

•Carinus > Κάρινος = Καστανός

•Diocletian > Διοκλέτιαν = Διοκλητιανός

•Maximian > Μαχσίμιαν = Μέγιστος

..... συνεχιζεται.....
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 23:06

taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 22:51
....το ονοματα στα ελληνικα...
•Caracalla > Καρακάλλα = Καλλοκέφαλος

•Geta > Γκέτα = Γέτης

•Macrinus > Μακρινός = Μακρινός

•Elagabalus > Ελαγκάμπαλος = Θεόβουνος إِلٰه‎ (ʾilāh, “god”) and Arabic جَبَل‎ (jabal, “mountain”).

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maximinus > Μαξιμίνος = Μεγάμικρος

•Gordian I > Γκόρδιαν = Φαρδύς, Χονδρός

•Pupienus Maximus > Πουπίενος Μάξιμος = Παιδικός Μέγιστος

•Balbinus > Μπαλμίνος = Μβαμβαλύζων, Τραυλός

•Decius > Δέκιος = Δέκαος (10ος)

•Hostilian > Χοστιλιανός = Οστιλιανός, Ξενικός, Εχθρικός

•Gallus > Γκάλλος = Ευνουχισμένος Κόκκορας

•Aemilian > Αιμίλιαν = Αιμάτινος

•Valerian > Βαλέριαν = Βαλλώνιος, Γενναίος

•Gallienus > Γκαλλιένος = Ευνουχισμένος Κοκκορίσιος

•Claudius II > Κλάουδιος = Κολοβός, Ατελής

•Quintillus > Κοιντίλλιος = Πεντέλιος (5έλιος)

•Aurelian > Αουρέλιαν = Χρυσάφιος, Λαμπηϊκός

•Tacitus > Τάκιτος = Τακωτός, Τουμπεκίς

•Florian > Φλοριάν = Φῠ́λλόνιος, Ανθηρός

•Probus > Πρόβος = Πρόβιος, Τίμιος, Πρόβατος

•Carus > Κάρος = Κώμας, Υπνοβαθύξ

•Numerian > Νουμέριαν = Νεμόκιος, Κατοχικός

•Carinus > Κάρινος = Καστανός

•Diocletian > Διοκλέτιαν = Διοκλητιανός

•Maximian > Μαχσίμιαν = Μέγιστος

..... συνεχιζεται.....
Aσχολιαστες πιπες...

Μπορουσες να τις βαλεις σε αλλο νημα και να μη γαμας το δικο μου...
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16502
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 12 Μάιος 2022, 23:19

George_V έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:06
taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 22:51
....το ονοματα στα ελληνικα...
•Caracalla > Καρακάλλα = Καλλοκέφαλος

•Geta > Γκέτα = Γέτης

•Macrinus > Μακρινός = Μακρινός

•Elagabalus > Ελαγκάμπαλος = Θεόβουνος إِلٰه‎ (ʾilāh, “god”) and Arabic جَبَل‎ (jabal, “mountain”).

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maximinus > Μαξιμίνος = Μεγάμικρος

•Gordian I > Γκόρδιαν = Φαρδύς, Χονδρός

•Pupienus Maximus > Πουπίενος Μάξιμος = Παιδικός Μέγιστος

•Balbinus > Μπαλμίνος = Μβαμβαλύζων, Τραυλός

•Decius > Δέκιος = Δέκαος (10ος)

•Hostilian > Χοστιλιανός = Οστιλιανός, Ξενικός, Εχθρικός

•Gallus > Γκάλλος = Ευνουχισμένος Κόκκορας

•Aemilian > Αιμίλιαν = Αιμάτινος

•Valerian > Βαλέριαν = Βαλλώνιος, Γενναίος

•Gallienus > Γκαλλιένος = Ευνουχισμένος Κοκκορίσιος

•Claudius II > Κλάουδιος = Κολοβός, Ατελής

•Quintillus > Κοιντίλλιος = Πεντέλιος (5έλιος)

•Aurelian > Αουρέλιαν = Χρυσάφιος, Λαμπηϊκός

•Tacitus > Τάκιτος = Τακωτός, Τουμπεκίς

•Florian > Φλοριάν = Φῠ́λλόνιος, Ανθηρός

•Probus > Πρόβος = Πρόβιος, Τίμιος, Πρόβατος

•Carus > Κάρος = Κώμας, Υπνοβαθύξ

•Numerian > Νουμέριαν = Νεμόκιος, Κατοχικός

•Carinus > Κάρινος = Καστανός

•Diocletian > Διοκλέτιαν = Διοκλητιανός

•Maximian > Μαχσίμιαν = Μέγιστος

..... συνεχιζεται.....
Aσχολιαστες πιπες...

Μπορουσες να τις βαλεις σε αλλο νημα και να μη γαμας το δικο μου...
αφου λες τα ονοματα λαθος ρε ανθρωπε... σε χαλαει που κανουμε παρενθεση με τις μεταφρασεις των ονοματων που βαζεις; να μην σε χαλαει...

βλεπεις να σχολιαζουμε τις πληροφοριες που δινεις;

συμπληρωμα κανουμε με παρενθεσεις, και το γραφω οτι ειναι παρενθεσεις...

γιατι χαλιεσε ανευ σεβερου λογου...;

παρε και τα τελευταια για τωρα ....



•Constantius I > Κονστάντιος = Συνίστατος

•Galerius > Γκαλέριος = Γκαλιλαίος

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maxentius > Μαξέντιος = Μεγίστιος

•Constantine I > Κονστάντινος = Συνιστατικός

•Licinius > Λικίνιος = Λυγικός Λοξικός

•Constans I > Κονστάνς= Συνίστας

•Jovian > Τζόβιαν = Υιόβιος

•Valens > Βάλενς = Βαλής, Γενναίος

•Gratian > Γκράτιαν = Χαριτωμένος

•Magnus Maximus > Μάγνος Μάξιμος = Μέγας Μέγιστος

•Honorius > Χονόριος = Τιμιοπτόλεμος, Μπεσαλής


κλεινει η παρενθεση.....

λεγε τα δικα σου τωρα..... αλλα πλεον ξερουμε και τα ονοματα που βαζεις, τι σημαινουν....

:vp15:
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Άβαταρ μέλους
George_V
Δημοσιεύσεις: 26899
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
Phorum.gr user: George_V
Τοποθεσία: Kαλαμαι

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από George_V » 12 Μάιος 2022, 23:27

taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:19

:vp15:
Πιπες.

Και για να σου αποδειξω οτι δεν εχεις ιδέα απο λατινικα θα σου πως 4 πραγματα μονο.

Το ονομα Αιμιλιανος εχει τη ριζα του στο ετρουσκικο aemula που σημαινει φιλος. Ειναι δάνειο της λατινικης απο τα ετρουσκικα. Εσυ το μεταφράζεις σαν να εχει ελληνικη ριζα.

Το ονομα Καρακαλλα ειναι δανειο απο τα γαλατικα και εσυ το μεταφραζεις μισα ελληνικα μισα λατινικα.

Το Carus στα λατινικα σημαινει αγαπητος.

To Constantius εχει ριζα το constans που σημαινει σταθερος και εσυ γραφεις κατι πιπες.

Πηγαινε μαθε λατινικα πρωτα και να ξεχωριζεις τα ξενα δάνεια απο αλλες γλωσσες. Εδω δεν υπαρχει χωρος για τσαρλατάνους.

Αντε στο καλο λοιπον...
Original προταση:

ΙΙΙ. Veteres: Αυτοι ειναι μονομάχοι που κατάφεραν να επιβιώσουν 1 χρόνο στη σχολή.

Google translate Hebrew to Greek

ΙΙΙ. Βετεράνοι: Δεν θα μπορείτε να υπογράψετε μια γάτα κατά το πρώτο εξάμηνο του έτους.

Άβαταρ μέλους
elchav
Δημοσιεύσεις: 8659
Εγγραφή: 17 Μάιος 2018, 16:27

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από elchav » 12 Μάιος 2022, 23:30

taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:19
George_V έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:06
taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 22:51
....το ονοματα στα ελληνικα...
•Caracalla > Καρακάλλα = Καλλοκέφαλος

•Geta > Γκέτα = Γέτης

•Macrinus > Μακρινός = Μακρινός

•Elagabalus > Ελαγκάμπαλος = Θεόβουνος إِلٰه‎ (ʾilāh, “god”) and Arabic جَبَل‎ (jabal, “mountain”).

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maximinus > Μαξιμίνος = Μεγάμικρος

•Gordian I > Γκόρδιαν = Φαρδύς, Χονδρός

•Pupienus Maximus > Πουπίενος Μάξιμος = Παιδικός Μέγιστος

•Balbinus > Μπαλμίνος = Μβαμβαλύζων, Τραυλός

•Decius > Δέκιος = Δέκαος (10ος)

•Hostilian > Χοστιλιανός = Οστιλιανός, Ξενικός, Εχθρικός

•Gallus > Γκάλλος = Ευνουχισμένος Κόκκορας

•Aemilian > Αιμίλιαν = Αιμάτινος

•Valerian > Βαλέριαν = Βαλλώνιος, Γενναίος

•Gallienus > Γκαλλιένος = Ευνουχισμένος Κοκκορίσιος

•Claudius II > Κλάουδιος = Κολοβός, Ατελής

•Quintillus > Κοιντίλλιος = Πεντέλιος (5έλιος)

•Aurelian > Αουρέλιαν = Χρυσάφιος, Λαμπηϊκός

•Tacitus > Τάκιτος = Τακωτός, Τουμπεκίς

•Florian > Φλοριάν = Φῠ́λλόνιος, Ανθηρός

•Probus > Πρόβος = Πρόβιος, Τίμιος, Πρόβατος

•Carus > Κάρος = Κώμας, Υπνοβαθύξ

•Numerian > Νουμέριαν = Νεμόκιος, Κατοχικός

•Carinus > Κάρινος = Καστανός

•Diocletian > Διοκλέτιαν = Διοκλητιανός

•Maximian > Μαχσίμιαν = Μέγιστος

..... συνεχιζεται.....
Aσχολιαστες πιπες...

Μπορουσες να τις βαλεις σε αλλο νημα και να μη γαμας το δικο μου...
αφου λες τα ονοματα λαθος ρε ανθρωπε... σε χαλαει που κανουμε παρενθεση με τις μεταφρασεις των ονοματων που βαζεις; να μην σε χαλαει...

βλεπεις να σχολιαζουμε τις πληροφοριες που δινεις;

συμπληρωμα κανουμε με παρενθεσεις, και το γραφω οτι ειναι παρενθεσεις...

γιατι χαλιεσε ανευ σεβερου λογου...;

παρε και τα τελευταια για τωρα ....



•Constantius I > Κονστάντιος = Συνίστατος

•Galerius > Γκαλέριος = Γκαλιλαίος

•Severus > Σεβέρος = Σοβαρός

•Maxentius > Μαξέντιος = Μεγίστιος

•Constantine I > Κονστάντινος = Συνιστατικός

•Licinius > Λικίνιος = Λυγικός Λοξικός

•Constans I > Κονστάνς= Συνίστας

•Jovian > Τζόβιαν = Υιόβιος

•Valens > Βάλενς = Βαλής, Γενναίος

•Gratian > Γκράτιαν = Χαριτωμένος

•Magnus Maximus > Μάγνος Μάξιμος = Μέγας Μέγιστος

•Honorius > Χονόριος = Τιμιοπτόλεμος, Μπεσαλής


κλεινει η παρενθεση.....

λεγε τα δικα σου τωρα..... αλλα πλεον ξερουμε και τα ονοματα που βαζεις, τι σημαινουν....

:vp15:
Σκασμός, βλάκα

Κανείς δεν μπαίνει στο νήμα για να διαβάσει τις παπαριές που αραδιάζεις, αλλά για τα ποστ του GeorgeV
Άγνωστος Πατέρας Χελώνων

Άβαταρ μέλους
taxalata xalasa
Δημοσιεύσεις: 16502
Εγγραφή: 27 Αύγ 2021, 20:52

Re: Το τέλος των Αυτοκρατορων. Η πως πεθανε ο καθενας τους.

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από taxalata xalasa » 12 Μάιος 2022, 23:51

George_V έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:27
taxalata xalasa έγραψε:
12 Μάιος 2022, 23:19

:vp15:
Πιπες.

Και για να σου αποδειξω οτι δεν εχεις ιδέα απο λατινικα θα σου πως 4 πραγματα μονο.

Το ονομα Αιμιλιανος εχει τη ριζα του στο ετρουσκικο aemula που σημαινει φιλος. Ειναι δάνειο της λατινικης απο τα ετρουσκικα. Εσυ το μεταφράζεις σαν να εχει ελληνικη ριζα.

και το aemula απο το αιμα βγανει και το φιλος ειναι ερμηνεια....

Το ονομα Καρακαλλα ειναι δανειο απο τα γαλατικα και εσυ το μεταφραζεις μισα ελληνικα μισα λατινικα.

το καρακαλλα ειναι η κουκουλα απο το γαλατικο πανωφορι.... που ειναι καλλος πανω στο κεφαλι.........εσυ δεν καταλαβαινεις τα ονοματα τι σημαινουν και πως βγαιναν τα cognomen...


Το Carus στα λατινικα σημαινει αγαπητος.

δεν σημαινει αγαπητος.... σημαινει ακριβος, εκτιμημενος, πολυτιμος .... εσυ δεν ξες κυριολεκτικα λατινικα, αλλα ερμηνειακα και επεσες στην παγιδα .... εβαλα την εννοια του καρος απο τα αρχαια ελληνικα να δω αν θα πεσεις στην φακα και επεσες γεωργιε....

To Constantius εχει ριζα το constans που σημαινει σταθερος και εσυ γραφεις κατι πιπες.

η παλαιο-ιταλικη ριζα ειναι *komstaēō. και στα υστερα λατινικα εγινε con+sto = συν+εστι+ω > Συν+ίστα+τος....


Πηγαινε μαθε λατινικα πρωτα και να ξεχωριζεις τα ξενα δάνεια απο αλλες γλωσσες. Εδω δεν υπαρχει χωρος για τσαρλατάνους.

Αντε στο καλο λοιπον...

ασε τα γλωσσολογικα γεωργιε γιατι δεν το χεις....
...γραφε τα ιστορικα σου με την ερμηνεια που δινεις στα ελληνικα και θα δουμε μετα αν ειναι οπως τα λενε στα λατινικα...

προς το παρον....αντι για τρομπονι με τις λιγες παρατηρησεις που εφερες,
θα σου δωσω και αλλο λαικ για τις πληροφοριες που βαζεις γιατι ειμαι αβερτος....

:+1:

κι ας ξυνιζεις που μεταφραζουμε κυριολεκτικα τα ονοματα... 99%... καπου υπαρχει λεπτομερεια ακομα....


ο elagabal της συριας εγινε ηλιογαβαλος.... :smt005:
𐀲𐀏𐀨𐀲𐀏𐀨𐀭 𐀀𐀗𐀨:𐀣𐀬𐀔:𐀓𐀫:𐀀𐀗𐀨:𐀏𐀬:𐀣𐀦

Μέσα στα πλαίσια μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και εξευτελισμού της έννοιας της ίδιας της πολιτικής.

Με πρᾰ́σῐνους, κῠᾰνέους και ἐρῠθρούς Κοκούς...

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών