Re: Φλάβιος Βελισσάριος Ultimus Romanorum
Δημοσιεύτηκε: 21 Μάιος 2022, 19:51
Αμεσως μετα ο Βελισσάριος διέταξε να σκαφτει τάφρος γυρω από τα Αυρηλιανα Τειχη της Ρωμης και να επισκευαστουν μερη της οχυρωσης που ειχαν καταρρευσει λογω παλαιότητας. Και χρησιμοποιωντας την πολη σαν κεντρο διοικησεως και επιχειρήσεων εστειλε αποσπάσματα για να επεκτεινει την Αυτοκρατορικη εξουσία και στις γυρω περιοχες της Ρωμης.
Πρωτος εφυγε ο Στρατηγος Κωνσταντινος με αποσπασμα Βουκελλαριων, πεζικαριων και βοηθητικων για να ασφαλισει την Τοσκάνη.
Πολύ συντομα επεσαν στα χέρια του Κωνσταντινου το Σπολέτο και η Περούτζια. Το Σπολέτο ασφαλιστηκε με φρουρά ενώ στην Περούτζια κατέλυσε ο ιδιος με το στρατο του.
Μετα εφυγε από τη Ρώμη ο Στρατηγος Βήσσας με στρατο και ασφάλισε την Νάρνια.
Εχοντας θεσει υπο Αυτοκρατορικη κυριαρχια την Τοσκάνη και την Νάρνια ο Βελισσάριος καταφερε να ελεγξει την Φλαμινία Οδό και αλλους δευτερευοντες δρόμους και να εξασφαλισει τα περάσματα των Απεννινων Ορέων ανατολικα και βορειοανατολικα της Ρωμης.
Ο Βελισσάριος παρέμεινε στη Ρώμη για να σχεδιάσει την αμυνα της πολης καθως περιμενε αντιδραση από τους Γότθους στοκάροντας προμηθειες παρολο που οι κάτοικοι δεν πιστευαν ότι η Ρωμη μπορει να αμυνθει αποτελεσματικα.
Στο μεταξυ ο Ουιτιγης παρεμενε στην Ραβέννα περιμένοντας τις ενισχυσεις του Στρατηγου Μαρκιανού.
Όταν εμαθε ότι η Τοσκάνη ειχε καταληφθει αλλα πως ο Βελισσαριος βρισκόταν στη Ρώμη αντιληφθηκε πως μπορουσε να χτυπησει τους Ρωμαιους οσο ηταν διασκορπισμένοι.
Ετσι έστειλε στρατο υπο τους Στρατηγους Ουνίλα και Πίσσα στην Περουτζια να χτυπησουν τους Ρωμαιους εκει.
Παρότι όμως οι Γοτθοι υπερτερουσαν αριθμητικα οι Ρωμαιοι νικησαν στη μάχη της Περούτζια σκοτώνοντας τα 2/3 του Γοτθικου στρατου σε καταδιωξη. Οι Στρατηγοι Ουνίλας και Πίσσας συνεληφθησαν αιχμάλωτοι και ο Κωνσταντινος τους εστειλε σιδηροδέσμιους στον Βελισσάριο στη Ρώμη.
Όταν εμαθε τα νεα της ηττας ο Ουιτίγης εξοργίστηκε και διέταξε τους Στρατηγους Ασινάριο και Ουλιγιζάλο να παρουν μερος του στρατου και τους Σουηβούς μισθοφόρους, να εισβάλλουν στην Δαλματια και να πολιορκησουν τα Σάλωνα. Ενώ ο ιδιος επικεφαλης του υπολοιπου στρατου θα βάδιζε κατά της Ρώμης.
Ο Ασινάριος εφυγε βορεια για να φέρει τους Σουηβούς μισθοφόρους από την Γαλατια ενώ ο Ουλιγιζαλος με τον υπολοιπο στρατο περασε στη Λιβουρνία αλλα στη μαχη του Σκάρντον ηττήθηκε από τον Στρατηγο Κωνσταντινιανο και αναγκάστηκε να υποχωρησεει στην πολη Μπουρνους και να περιμένει τον Ασινάριο με τους Σουηβούς.
Από την άλλη μερια ο Κωνσταντινιανός εμαθε πως ερχονται ενισχυσεις και καταλαβε ότι δεν ειχε αρκετους στρατιωτες για να αντιμετωπισει Γοτθους και Σουηβους μαζι. Ετσι υποχώρησε στα Σάλωνα εσκαψε τάφρο γυρω από την πολη και οχυρώθηκε εκει περιμενοντας πολιορκία.
Όταν εφτασε ο Ασινάριος ενωθηκε με τον Ουλιγιζάλο και μαζι βαδισαν κατά των Σαλωνων υποστηριζόμενοι από στόλο.
Στρατοπεδευσαν εξω από την πολη αποκλειοντας την ενώ ο στολος εκανε ναυτικο αποκλεισμο στο λιμάνι.
Ο Ρωμαικος στολος που βρισκόταν στο λιμάνι εκανε εξοδο και στη ναυμαχία που επακολουθησε οι Γοτθοι διαλυθηκαν και πολλα πλοια τους βυθιστηκαν ενώ αλλα αιχμαλωτιστηκαν. Πλεον οι Ρωμαιοι μπορουσαν να μπαινοβγαινουν ανενοχλητοι από το λιμάνι και να ανεφοδιαζονται από
εκει. Από την ξηρα όμως συνεχιστηκε ο αποκλεισμός.
Στο μεταξυ ο Ουιτιγης συνεχιζε να κατεβαίνει προς την Ρώμη και στο δρόμο εμαθε από προσφυγες που ειχαν εγκαταλειψει τη Ρώμη πως ο Βελισσάριος εχει μικρη δυναμη στην πολη.
Πεπεισμένος ότι υπερτερει αριθμητικα του Βελισσάριου ηταν σιγουρος για τη νικη του εάν παγιδευε τον Βελισσάριο στη Ρώμη. Ετσι επιτάχυνε την πορεια του για να προλαβει τον Βελισσάριο πριν φυγει από τη Ρώμη.
Πισω στη Ρώμη ο Βελισσάριος συνεχιζε να ασφαλιζει τη θέση του. Εχοντας τον ελεγχο της Τοσκάνης, της Νάρνια και της Φλαμινίας Οδού και εστηνε συνεχως φρουρια σε ολη την περιοχη και ασφάλισε τα περάσματα των Απεννίνων.
Ο Βελισσάριος ηθελε να αποδυναμωσει τους Γοτθους που θα κατεβαιναν στη Ρώμη με πολεμο φθοράς από τις συνεχεις επιθεσεις από τα φρουρια. Επισης εάν οι Γοτθοι ηθελαν να κατέβουν ανενοχλητοι θα επρεπε να πολιορκουν το κάθε φρουριο στο δρομο τους χανοντας συνεχως στρατιωτες στην πορεια. Τελος εχτισε και ένα πυργο ως παρατηρητηριο και τελευταια γραμμη αμυνας πριν τη Ρώμη στην Μουλβια Γέφυρα του Τίβερη και τοποθετησε διοικητη του τον Στρατηγο Ιννοκέντιο με μια μονάδα ιππικου ως φρουρά.
Συντομα ηρθαν αναφορες από ανιχνευτές πως ερχεται ο Βασιλιας των Γοτθων στη Ρώμη. Ο Βελισσάριος καταλαβε από τις αναφορες ότι μειονεκτει αριθμητικα και αμέσως εστειλε επειγοντα μηνυματα στους Στρατηγους Κωνσταντινο και Βήσσα να αφησουν φρουρές στις περιοχες που κατέλαβαν και να επιστρέψουν στη Ρώμη με τον υπολοιπο στρατο τους.
Ο Στρατηγος Κωνσταντινος εδρασε αστραπιαια αφηνοντας φρουρές σε Σπολέτο και Περουτζια και αμεσως ετρεξε να γυρισει στη Ρώμη.
Ο Στρατηγος Βήσσας όμως καθυστέρησε και η εμπροσθοφυλακη του Ουιτίγη τον προλαβε στη Νάρνια.
Ακολουθησε σφοδρη μάχη με τους Γότθους αλλα ο Βήσσας κατάφερε να τους απωθησει. Στην καταδιωξη που ακολουθησε ο Βήσσας επεσε πάνω στον κυριο ογκο του Γοτθικου στρατου και καταλαβαινοντας ότι δεν είναι σε θεση να αντιμετωπισει μια τοσο τεράστια δυναμη γυρισε πισω στη Νάρνια τρέχοντας. Αφησε φρουρα εκει και πηρε τους υπολοιπους στρατιωτες και καλπασε οσο πιο γρήγορα για τη Ρώμη οπου ανέφερε στον Βελισσάριο πως πλησιαζει ο Ουιτιγης και πως ο στρατος του είναι μεγαλυτερος από τις εκτιμησεις των ανιχνευτων.
Ο Ουιτιγης από την άλλη καταλαβε το κόλπο του Βελισσάριου να τον οδηγήσει σε πολεμο φθοράς με επιθεσεις hit and run από τα φρουρια ή με διαδοχικες πολιορκίες φρουριων και δεν τσιμπησε το δόλωμα.
Ετσι προσπέρασε τη Νάρνια χωρις να την πολιορκησει και απέφυγε τα φρουρια που ειχε στησει ο Βελισσάριος κανοντας παρακαμψη μεσω Σαμπίνα και εφτασε στη Μουλβια Γέφυρα αιφνιδιαστικα. Ηθελε τη Ρώμη και τον Βελισσάριο και όχι καποια ασημαντα φρουρια.
Η φρουρα στο παρατηρητηριο ξαφνιαστηκε από την εμφάνιση των Γότθων αλλα καταφεραν να ειδοποιησουν τον Βελισσάριο εγκαιρως.
Ετσι ο Στρατηγος βγηκε από τη Ρώμη με 1000 ιππεις για να μπορεσει να σταματησει η να καθυστερησει την Γοτθικη προέλαση.
Φτανοντας στην Γέφυρα ο Βελισσάριος ξαφνιάστηκε βλεποντας την εμπροσθοφυλακη των Γοτθων να εχει περάσει τον Τίβερη ηδη. Και σοκαρίστηκε ακομα περισσότερο όταν εμαθε πως 22 στρατιωτες από τη φρουρα του παρατηρητηριου ειχαν ηδη αυτομολήσει στον Ουιτίγη. Η υπολοιπη φρουρά αποφάσισε ότι δεν μπορουσε να πολεμησει αυτή την ορδη και το εσκασαν στην Καμπανία.
Ο Βελισσάριος διέταξε εφοδο του ιππικου του στην εμπροσθοφυλακη των Γοτθων με τον ιδιο τον Βελισσάριο να βρισκεται στην πρωτη γραμμη της μάχης. Αυτό το ειδαν οι Ρωμαιοι λιποτακτες που ειχαν αυτομολησει στους Γοτθους και τον έδειχναν στους στρατιωτες της εμπροσθοφυλακης λεγοντας τους “χτυπηστε τον καβαλλάρη με το ασπροκέφαλο αλογο” (το αλογο του Βελισσάριου ηταν καφε αλλα ειχε ασπρο κεφάλι).
Οι Γοτθοι συγκέντρωσαν τις επιθέσεις τους στον Βελισσάριο αλλα η σωματοφυλακη του εκλεισε γυρω του προστατευοντας τον από τις επιθέσεις.
Επειδη όμως οι Γοτθοι εκαναν ακριβως αυτό, επικεντρώθηκαν δλδ σε ένα σημειο αφησαν ακαλυπτες τις πτέρυγες των Ρωμαιων με αποτέλεσμα να κλεισουν γυρω τους και να τους πλευροκοπησουν.
Η εμπροσθοφυλακη κατερρευσε χανοντας 1000 ανδρες και αρχισε να υποχωρει. Ο Βελισσάριος διέταξε καταδιωξη και τους κυνηγησε μεχρι που επεσε πανω στον Ουιτίγη και το κυριο σωμα στρατου.
Βλεποντας ο Ουιτίγης ότι η εμπροσθοφυλακη του σφαγιαζεται διέταξε το ιππικο του να επιτεθει στον Βελισσάριο και τωρα ηταν η σειρά των Ρωμαιων να υποχωρήσουν και να γυρισουν πισω στη Ρώμη.
Ο Βελισσάριος διέταξε να ανεβουν σε ένα λοφο και να αμυνθουν εκει και κατάφεραν να ανακοψουν την επιθεση του Γοτθικου ιππικου προς στιγμην.
Μετα συνέχισαν να καλπαζουν προς την Ρώμη ενώ το Γοτθικο ιππικο ανασυγκροτηθηκε και συνεχισε την καταδιωξη.
Ο Βελισσάριος και οι ιππεις του εφτασαν στην Σαλαρία Πυλη της Ρώμης φωνάζοντας και κανοντας σινιάλα από μακρια για να τους ανοιξουν τις πυλες αλλα προς μεγάλη εκπληξη τους οι φρουροι αρνουνταν να τους ανοιξουν τις πυλες.
Οι φρουροι ειχαν ακουσει φήμες που διαδοθηκαν από καποιους στρατιωτες που ειχαν λιποτακτησει ότι ο Βελισσάριος σκοτώθηκε και νομιζαν ότι είναι κόλπο του Ουιτιγη για μπει στην πολη.
Ο Βελισσάριος εγινε εξω φρενών αλλα βλεποντας ότι οι Γοτθοι ιππεις τους πλησιαζουν και δεν ειχε χρονο να πεισει τους ηλιθιους φυλακες για το ποιος είναι στην πραγματικοτητα γυρισε το αλογο του προς την πλευρά τους αναδιάταξε τους ιππεις του και διέταξε εφοδο με το ξίφος ανα χείρας.
Η εφοδος ηταν τοσο σφοδρη που οι Γοτθοι διώκτες τους διαλυθηκαν on impact και εγκατέλειψαν την καταδιωξη.
Ο Βελισσάριος γυρισε πισω στην Σαλαρία Πυλη εβγαλε το κράνος του δειχνοντας ποιος είναι και αφου τους ξεχεσε πατόκορφα για την ηλιθιοτητα τους οι φρουροι πειστηκαν πως ο Βελισσάριος είναι ζωντανος και τους ανοιξαν τις Πυλες για να μπουν μεσα.
Η πολιορκια της Ρώμης θα αρχιζε σε μερικές ωρες.
Συνεχίζεται…
Πρωτος εφυγε ο Στρατηγος Κωνσταντινος με αποσπασμα Βουκελλαριων, πεζικαριων και βοηθητικων για να ασφαλισει την Τοσκάνη.
Πολύ συντομα επεσαν στα χέρια του Κωνσταντινου το Σπολέτο και η Περούτζια. Το Σπολέτο ασφαλιστηκε με φρουρά ενώ στην Περούτζια κατέλυσε ο ιδιος με το στρατο του.
Μετα εφυγε από τη Ρώμη ο Στρατηγος Βήσσας με στρατο και ασφάλισε την Νάρνια.
Εχοντας θεσει υπο Αυτοκρατορικη κυριαρχια την Τοσκάνη και την Νάρνια ο Βελισσάριος καταφερε να ελεγξει την Φλαμινία Οδό και αλλους δευτερευοντες δρόμους και να εξασφαλισει τα περάσματα των Απεννινων Ορέων ανατολικα και βορειοανατολικα της Ρωμης.
Ο Βελισσάριος παρέμεινε στη Ρώμη για να σχεδιάσει την αμυνα της πολης καθως περιμενε αντιδραση από τους Γότθους στοκάροντας προμηθειες παρολο που οι κάτοικοι δεν πιστευαν ότι η Ρωμη μπορει να αμυνθει αποτελεσματικα.
Στο μεταξυ ο Ουιτιγης παρεμενε στην Ραβέννα περιμένοντας τις ενισχυσεις του Στρατηγου Μαρκιανού.
Όταν εμαθε ότι η Τοσκάνη ειχε καταληφθει αλλα πως ο Βελισσαριος βρισκόταν στη Ρώμη αντιληφθηκε πως μπορουσε να χτυπησει τους Ρωμαιους οσο ηταν διασκορπισμένοι.
Ετσι έστειλε στρατο υπο τους Στρατηγους Ουνίλα και Πίσσα στην Περουτζια να χτυπησουν τους Ρωμαιους εκει.
Παρότι όμως οι Γοτθοι υπερτερουσαν αριθμητικα οι Ρωμαιοι νικησαν στη μάχη της Περούτζια σκοτώνοντας τα 2/3 του Γοτθικου στρατου σε καταδιωξη. Οι Στρατηγοι Ουνίλας και Πίσσας συνεληφθησαν αιχμάλωτοι και ο Κωνσταντινος τους εστειλε σιδηροδέσμιους στον Βελισσάριο στη Ρώμη.
Όταν εμαθε τα νεα της ηττας ο Ουιτίγης εξοργίστηκε και διέταξε τους Στρατηγους Ασινάριο και Ουλιγιζάλο να παρουν μερος του στρατου και τους Σουηβούς μισθοφόρους, να εισβάλλουν στην Δαλματια και να πολιορκησουν τα Σάλωνα. Ενώ ο ιδιος επικεφαλης του υπολοιπου στρατου θα βάδιζε κατά της Ρώμης.
Ο Ασινάριος εφυγε βορεια για να φέρει τους Σουηβούς μισθοφόρους από την Γαλατια ενώ ο Ουλιγιζαλος με τον υπολοιπο στρατο περασε στη Λιβουρνία αλλα στη μαχη του Σκάρντον ηττήθηκε από τον Στρατηγο Κωνσταντινιανο και αναγκάστηκε να υποχωρησεει στην πολη Μπουρνους και να περιμένει τον Ασινάριο με τους Σουηβούς.
Από την άλλη μερια ο Κωνσταντινιανός εμαθε πως ερχονται ενισχυσεις και καταλαβε ότι δεν ειχε αρκετους στρατιωτες για να αντιμετωπισει Γοτθους και Σουηβους μαζι. Ετσι υποχώρησε στα Σάλωνα εσκαψε τάφρο γυρω από την πολη και οχυρώθηκε εκει περιμενοντας πολιορκία.
Όταν εφτασε ο Ασινάριος ενωθηκε με τον Ουλιγιζάλο και μαζι βαδισαν κατά των Σαλωνων υποστηριζόμενοι από στόλο.
Στρατοπεδευσαν εξω από την πολη αποκλειοντας την ενώ ο στολος εκανε ναυτικο αποκλεισμο στο λιμάνι.
Ο Ρωμαικος στολος που βρισκόταν στο λιμάνι εκανε εξοδο και στη ναυμαχία που επακολουθησε οι Γοτθοι διαλυθηκαν και πολλα πλοια τους βυθιστηκαν ενώ αλλα αιχμαλωτιστηκαν. Πλεον οι Ρωμαιοι μπορουσαν να μπαινοβγαινουν ανενοχλητοι από το λιμάνι και να ανεφοδιαζονται από
εκει. Από την ξηρα όμως συνεχιστηκε ο αποκλεισμός.
Στο μεταξυ ο Ουιτιγης συνεχιζε να κατεβαίνει προς την Ρώμη και στο δρόμο εμαθε από προσφυγες που ειχαν εγκαταλειψει τη Ρώμη πως ο Βελισσάριος εχει μικρη δυναμη στην πολη.
Πεπεισμένος ότι υπερτερει αριθμητικα του Βελισσάριου ηταν σιγουρος για τη νικη του εάν παγιδευε τον Βελισσάριο στη Ρώμη. Ετσι επιτάχυνε την πορεια του για να προλαβει τον Βελισσάριο πριν φυγει από τη Ρώμη.
Πισω στη Ρώμη ο Βελισσάριος συνεχιζε να ασφαλιζει τη θέση του. Εχοντας τον ελεγχο της Τοσκάνης, της Νάρνια και της Φλαμινίας Οδού και εστηνε συνεχως φρουρια σε ολη την περιοχη και ασφάλισε τα περάσματα των Απεννίνων.
Ο Βελισσάριος ηθελε να αποδυναμωσει τους Γοτθους που θα κατεβαιναν στη Ρώμη με πολεμο φθοράς από τις συνεχεις επιθεσεις από τα φρουρια. Επισης εάν οι Γοτθοι ηθελαν να κατέβουν ανενοχλητοι θα επρεπε να πολιορκουν το κάθε φρουριο στο δρομο τους χανοντας συνεχως στρατιωτες στην πορεια. Τελος εχτισε και ένα πυργο ως παρατηρητηριο και τελευταια γραμμη αμυνας πριν τη Ρώμη στην Μουλβια Γέφυρα του Τίβερη και τοποθετησε διοικητη του τον Στρατηγο Ιννοκέντιο με μια μονάδα ιππικου ως φρουρά.
Συντομα ηρθαν αναφορες από ανιχνευτές πως ερχεται ο Βασιλιας των Γοτθων στη Ρώμη. Ο Βελισσάριος καταλαβε από τις αναφορες ότι μειονεκτει αριθμητικα και αμέσως εστειλε επειγοντα μηνυματα στους Στρατηγους Κωνσταντινο και Βήσσα να αφησουν φρουρές στις περιοχες που κατέλαβαν και να επιστρέψουν στη Ρώμη με τον υπολοιπο στρατο τους.
Ο Στρατηγος Κωνσταντινος εδρασε αστραπιαια αφηνοντας φρουρές σε Σπολέτο και Περουτζια και αμεσως ετρεξε να γυρισει στη Ρώμη.
Ο Στρατηγος Βήσσας όμως καθυστέρησε και η εμπροσθοφυλακη του Ουιτίγη τον προλαβε στη Νάρνια.
Ακολουθησε σφοδρη μάχη με τους Γότθους αλλα ο Βήσσας κατάφερε να τους απωθησει. Στην καταδιωξη που ακολουθησε ο Βήσσας επεσε πάνω στον κυριο ογκο του Γοτθικου στρατου και καταλαβαινοντας ότι δεν είναι σε θεση να αντιμετωπισει μια τοσο τεράστια δυναμη γυρισε πισω στη Νάρνια τρέχοντας. Αφησε φρουρα εκει και πηρε τους υπολοιπους στρατιωτες και καλπασε οσο πιο γρήγορα για τη Ρώμη οπου ανέφερε στον Βελισσάριο πως πλησιαζει ο Ουιτιγης και πως ο στρατος του είναι μεγαλυτερος από τις εκτιμησεις των ανιχνευτων.
Ο Ουιτιγης από την άλλη καταλαβε το κόλπο του Βελισσάριου να τον οδηγήσει σε πολεμο φθοράς με επιθεσεις hit and run από τα φρουρια ή με διαδοχικες πολιορκίες φρουριων και δεν τσιμπησε το δόλωμα.
Ετσι προσπέρασε τη Νάρνια χωρις να την πολιορκησει και απέφυγε τα φρουρια που ειχε στησει ο Βελισσάριος κανοντας παρακαμψη μεσω Σαμπίνα και εφτασε στη Μουλβια Γέφυρα αιφνιδιαστικα. Ηθελε τη Ρώμη και τον Βελισσάριο και όχι καποια ασημαντα φρουρια.
Η φρουρα στο παρατηρητηριο ξαφνιαστηκε από την εμφάνιση των Γότθων αλλα καταφεραν να ειδοποιησουν τον Βελισσάριο εγκαιρως.
Ετσι ο Στρατηγος βγηκε από τη Ρώμη με 1000 ιππεις για να μπορεσει να σταματησει η να καθυστερησει την Γοτθικη προέλαση.
Φτανοντας στην Γέφυρα ο Βελισσάριος ξαφνιάστηκε βλεποντας την εμπροσθοφυλακη των Γοτθων να εχει περάσει τον Τίβερη ηδη. Και σοκαρίστηκε ακομα περισσότερο όταν εμαθε πως 22 στρατιωτες από τη φρουρα του παρατηρητηριου ειχαν ηδη αυτομολήσει στον Ουιτίγη. Η υπολοιπη φρουρά αποφάσισε ότι δεν μπορουσε να πολεμησει αυτή την ορδη και το εσκασαν στην Καμπανία.
Ο Βελισσάριος διέταξε εφοδο του ιππικου του στην εμπροσθοφυλακη των Γοτθων με τον ιδιο τον Βελισσάριο να βρισκεται στην πρωτη γραμμη της μάχης. Αυτό το ειδαν οι Ρωμαιοι λιποτακτες που ειχαν αυτομολησει στους Γοτθους και τον έδειχναν στους στρατιωτες της εμπροσθοφυλακης λεγοντας τους “χτυπηστε τον καβαλλάρη με το ασπροκέφαλο αλογο” (το αλογο του Βελισσάριου ηταν καφε αλλα ειχε ασπρο κεφάλι).
Οι Γοτθοι συγκέντρωσαν τις επιθέσεις τους στον Βελισσάριο αλλα η σωματοφυλακη του εκλεισε γυρω του προστατευοντας τον από τις επιθέσεις.
Επειδη όμως οι Γοτθοι εκαναν ακριβως αυτό, επικεντρώθηκαν δλδ σε ένα σημειο αφησαν ακαλυπτες τις πτέρυγες των Ρωμαιων με αποτέλεσμα να κλεισουν γυρω τους και να τους πλευροκοπησουν.
Η εμπροσθοφυλακη κατερρευσε χανοντας 1000 ανδρες και αρχισε να υποχωρει. Ο Βελισσάριος διέταξε καταδιωξη και τους κυνηγησε μεχρι που επεσε πανω στον Ουιτίγη και το κυριο σωμα στρατου.
Βλεποντας ο Ουιτίγης ότι η εμπροσθοφυλακη του σφαγιαζεται διέταξε το ιππικο του να επιτεθει στον Βελισσάριο και τωρα ηταν η σειρά των Ρωμαιων να υποχωρήσουν και να γυρισουν πισω στη Ρώμη.
Ο Βελισσάριος διέταξε να ανεβουν σε ένα λοφο και να αμυνθουν εκει και κατάφεραν να ανακοψουν την επιθεση του Γοτθικου ιππικου προς στιγμην.
Μετα συνέχισαν να καλπαζουν προς την Ρώμη ενώ το Γοτθικο ιππικο ανασυγκροτηθηκε και συνεχισε την καταδιωξη.
Ο Βελισσάριος και οι ιππεις του εφτασαν στην Σαλαρία Πυλη της Ρώμης φωνάζοντας και κανοντας σινιάλα από μακρια για να τους ανοιξουν τις πυλες αλλα προς μεγάλη εκπληξη τους οι φρουροι αρνουνταν να τους ανοιξουν τις πυλες.
Οι φρουροι ειχαν ακουσει φήμες που διαδοθηκαν από καποιους στρατιωτες που ειχαν λιποτακτησει ότι ο Βελισσάριος σκοτώθηκε και νομιζαν ότι είναι κόλπο του Ουιτιγη για μπει στην πολη.
Ο Βελισσάριος εγινε εξω φρενών αλλα βλεποντας ότι οι Γοτθοι ιππεις τους πλησιαζουν και δεν ειχε χρονο να πεισει τους ηλιθιους φυλακες για το ποιος είναι στην πραγματικοτητα γυρισε το αλογο του προς την πλευρά τους αναδιάταξε τους ιππεις του και διέταξε εφοδο με το ξίφος ανα χείρας.
Η εφοδος ηταν τοσο σφοδρη που οι Γοτθοι διώκτες τους διαλυθηκαν on impact και εγκατέλειψαν την καταδιωξη.
Ο Βελισσάριος γυρισε πισω στην Σαλαρία Πυλη εβγαλε το κράνος του δειχνοντας ποιος είναι και αφου τους ξεχεσε πατόκορφα για την ηλιθιοτητα τους οι φρουροι πειστηκαν πως ο Βελισσάριος είναι ζωντανος και τους ανοιξαν τις Πυλες για να μπουν μεσα.
Η πολιορκια της Ρώμης θα αρχιζε σε μερικές ωρες.
Συνεχίζεται…