οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
sys3x
Δημοσιεύσεις: 37590
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 21:40
Τοποθεσία: m lagou

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από sys3x » 10 Απρ 2018, 01:15

paul25 έγραψε:
10 Απρ 2018, 00:32
Rakomelofronas έγραψε:
10 Απρ 2018, 00:09
Η Ελλάδα έχει υψηλό ποσοστό εξόντωσης Εβραίων γιατί η μεγάλη πλειοψηφία ήταν μαζεμένοι σε μία πόλη, τη Θεσσαλονίκη, κι έπαιζε κόντρα μεταξύ τους και των λοιπών Θεσσαλονικέων, ιδίως των προσφύγων, οπότε αυτοί που κατάφεραν να κρυφτούν και να φυγαδευτούν ήταν σχετικά πιο λίγοι, παρά τις προσπάθειες ατόμων όπως ο Μητροπολίτης Γεννάδιος.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει σημαντική ενασχόληση με την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Ο Μπουτάρης δεν ξεκίνησε αυτή την τάση, απλώς τη χρησιμοποιεί. Η αρχή αυτής της τάσης έγινε από το βιβλίο που έβγαλε ο Μαζάουερ το 2008 για τη Θεσσαλονίκη, με έμφαση στην εβραϊκή της κοινότητα. Ο Μπουτάρης βγήκε το 2010. Ως τότε, η ιστορία της εβραϊκής κοινότητας δεν προσφερόταν για πολιτική εκμετάλλευση γιατί η Δεξιά είχε πάντα τουλάχιστον ανεκτική στάση απέναντί τους, ενώ ο Μεταξάς ήταν ξεκάθαρα προστατευτικός. Γενικά, στην Ελλάδα δεν υπάρχει σημαντικός ακτιβιστικός δεξιός αντισημιτισμός, το οποίο θεωρητικά αντιφάσκει με το ότιοι Έλληνες πιστεύουν σε μεγαλύτερο βαθμό από τους περισσότερους λαούς κάθε στερεότυπο που αφορά Εβραίους.

Στην πράξη, αυτό το φαινομενικό παράδοξο εξηγείται εύκολα. Ο αντισημιτισμός συντηρείται από την Αριστερά και όσους από τη Δεξιά είναι αραβόφιλοι (καλή εμπειρική ένδειξη ότι ένας δεξιός είναι ευεπίφορος στο ψέκασμα). Πριν το 2012, δεν υπήρχε Χρυσή Αυγή στο προσκήνιο και το Ολοκαύτωμα των Εβραίων δεν προβαλλόταν ιδιαίτερα (από το 2005-2006 και μετά, διαβάζεται ένα τυπικό σχετικό μήνυμα στα σχολεία τέλη Ιανουαρίου αλλά όχι κάτι ιδιαίτερο), αντίθετα υπήρχε κι εξακολουθεί να υπάρχει έντονη συμπάθεια προς τους Παλαιστίνιους και αντίστοιχα αντιπάθεια προς το κράτος του Ισραήλ (αντισιωνισμός), δηλαδή αισθήματα και πεποιθήσεις που, αν δεν γίνει διαχωρισμός μεταξύ Εβραίων γενικά και Ισραήλ ειδικά, εύκολα γίνονται αν όχι αντισημιτισμός, σίγουρα η κατάλληλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα για να αναπτυχθεί αντισημιτισμός.

Η αλήθεια είναι ότι αυτή η περίεργη συνύπαρξη αραβοφιλίας και απουσίας αντισημιτικών εγκλημάτων, σε συνδυασμό με το εκκλησιαστικό δίκτυο, δίνει στην Ελλάδα ιδανικό προφίλ διαμεσολαβητή στην περιοχή αλλά αυτή είναι κουβέντα για άλλο νήμα - εποχή - πραγματικότητα - σύμπαν. Η ουσία είναι ότι οι Έλληνες δεν είναι αντισημίτες, απλώς πιστεύουν πολλά στερεότυπα περί Εβραίων. Ίσως θεωρητικά αυτή η τάση θα μπορούσε να εξελιχτεί σε αντισημιτισμό αλλά η ιστορική εμπειρία ως τώρα δεν δείχνει κάτι τέτοιο.
Όταν λέω Αντισημιτισμό δεν εννοώ ένα ακτιβιστικό Ελληνικό εθνικιστικό κίνημα εναντίον τους (τέτοιο δεν είχαμε ποτέ) αλλά ρε αδερφέ δε τους χωνεύουμε κι'όλας. Όπως είπες η στήριξη μας (ιδιαίτερα τη περίοδο κυριαρχίας του ΠΑΣΟΚ στα 80s) στη Παλαιστίνη με τον Γιάσερ Αραφατ κλπ (τότε που η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ήταν αριστερή) είναι χαρακτηριστική.
κάνεις μεγάλο λάθος, ακόμη και αυτοί που λένε διάφορες μαλακίες για Εβραίους κτλ, στην πράξη (αυτούς που αξίζουν ασχέτως καταγωγής) μην σου πω ότι τους θαυμάζουν κιόλας. ναι υπάρχει ένα κόλλημα με πολλούς στο θέμα Εβραίος κτλ αλλά πρακτικά όχι μόνο δεν υπάρχει πρόβλημα, ίσα ίσα. επίσης είναι πολύ λογικό να αντιταχθεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Ελλήνων στο καθεστώς απαρνχάηντ του σημερινού Ισραήλ, είναι απολύτως φυσιολογικό τόσο για έναν Έλληνα όσο και για οποιοδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο.


*επίσης να συμπληρώσω ότι στο Ελλάντα παπάργια φασίστες και παπάργια αντισημίτες έχουμε, θα θέλανε.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

.

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 10 Απρ 2018, 05:49

Εμπεδοκλής έγραψε:
09 Απρ 2018, 19:26
Να θυμίσουμε επίσης ότι μετά τον απαγχωνισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε' οι Εβραίοι φερθηκαν τόσο υπάνθρωπα που αγόρασαν το λειψανο του νεκρού για να το μεταφέρουν στον όχλο, να το κακομεταχειριστούν και φυσικά να το πετάξουν άταφο στη θάλασσα. Και μετά έπρεπε να τους λυπηθούμε. Και το πράξαμε. Αλλά η λύπηση έχει και τα όρια της...
Εμπεδοκλή, αγγίζεις πράγματι ένα σημαντικό θέμα, το οποίο μάλιστα σχετίζεται άμεσα με τον τίτλο τού νήματος.

Παραθέτω ένα εκτενές σχετικό σχόλιό μου, που έκανα στην σελίδα των Ελληνικών Hoaxes, κάτω από μία ανάρτηση με τίτλο «Η αληθινή καταγωγή των Εβραίων και ο εγχώριος αντισημιτισμός». Δεν μπορώ να αντιγράψω όλα τα σχόλια, ορισμένα εκ των οποίων με οδήγησαν στο να γράψω το εν λόγω κείμενο, όποιος όμως θέλει, μπορεί να τα διαβάσει εδώ (όπου θα βρει και τα σχόλιά μου): https://www.facebook.com/EllinikaHoaxes ... 4753199374

Το κείμενό μου, που αναφερόταν ανάμεσα σε άλλες και στην περίπτωση τού Γρηγορίου Ε΄, είναι το ακόλουθο (θεωρώ δε σημαντικό ότι πριν από αυτό, έχω γράψει το προηγούμενο ποστ για τους Εβραίους που διέσωσαν κατά την Κατοχή οι Έλληνες και η Ορθόδοξος Εκκλησία, ώστε να υπάρχει ολοκληρωμένη εικόνα - Παλαιομνήμων @ οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες ):

Ως προς τις κατηγορίες που ειπώθηκαν σε ορισμένα σχόλια ότι ο Χριστιανισμός τάχα ευθύνεται για τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα, οφείλω να θυμίσω ότι χάρις εις την Ορθόδοξη Εκκλησία σώθηκαν πάρα πολλοί αθώοι Εβραίοι κατά την Κατοχή. Νομίζω πως το θέμα είναι γνωστό και συνεπώς δεν χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες επ' αυτού. Αν κάποιος όμως τις επιθυμεί, ευχαρίστως να προβώ σε παράθεση αναλυτικών ιστορικών στοιχείων. Και βεβαίως, παράλληλα πρέπει να θυμηθούμε και πόσοι Εβραίοι κρύφτηκαν από Έλληνες, για να σωθούν από τους Γερμανούς.

Ο Ρωμιός λοιπόν, στην πράξη, έχει αποδείξει ότι ακόμα και αν έχει κάποιου είδους ενδόμυχη αντισημιτική διάθεση (οφειλόμενη σε συγκεκριμένους ιστορικούς λόγους, όπως θα δούμε παρακάτω), στην πράξη αυτή δεν είναι επικίνδυνη, παρά αντιθέτως συμπεριφέρεται προς τον αλλόφυλο συνάνθρωπό του αγαπητικά και σωτήρια για εκείνον.

Ακόμα και προς τον εχθρό μας, οι Έλληνες έχουμε μια ιδιαίτερη ανθρωπιστική στάση. Θυμίζω την στάση του Ελληνικού Στρατού προς τους Ιταλούς στρατιώτες αιχμαλώτους. Τους συμπεριφέρονταν τόσο καλά, που υπήρχαν εύλογα παράπονα από ορισμένους Έλληνες στρατιώτες, ότι οι Ιταλοί αιχμάλωτοι έτρωγαν καλύτερα από τους ίδιους και είχαν καλύτερη περιποίηση, όταν οι ίδιοι ταλαιπωρούντο από τις κακουχίες!

Θα συμφωνήσω όμως, ότι στον Έλληνα υπάρχει μια ενδόμυχη αντιπάθεια προς τους Εβραίους (τελείως όμως ακίνδυνη, όπως κατέδειξα), για την οποία αντιπάθεια όμως εν πολλοίς φταίει ο ανθελληνισμός και αντιχριστιανισμός των Εβραίων (όχι φυσικά όλων), οπότε μη σπεύδουμε να κατηγορήσουμε τους Έλληνες, μα ας αποδίδουμε «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι».

Υπάρχουν δε πολλά επιβεβαιωμένα ιστορικά στοιχεία που το καταδεικνύουν αυτό. Θα περιοριστώ όμως ενδεικτικώς στις περιπτώσεις τριών γνωστών εκκλησιαστικών ανδρών και σε κάποια περιστατικά της ζωής τους (και δη του θανάτου τους), που σχετίζονται με τους Εβραίους, και καταδεικνύουν με εύλογο τρόπο τα ανωτέρω:

Α) Μητροπολίτης Τρίκκης και Λαρίσσης Διονύσιος Φιλόσοφος (γνωστός περισσότερο ως "Σκυλόσοφος", όπως τον ονόμαζαν χλευαστικά οι εχθροί του). Εξαιτίας της δεύτερης αποτυχημένης επαναστάσεώς του στα Ιωάννινα της Ηπείρου τον Σεπτέμβριο του 1611, οι Τούρκοι τον συνέλαβαν και τον... έγδαραν ζωντανό και κατόπιν, το δέρμα του, παραγεμισμένο με άχυρα, ντυμένο με τα αρχιερατικά του άμφια, στερεωμένο, με τα χέρια απλωτά σ’ ένα ξύλινο σταυρό, περιφέρθηκε γύρω στην πόλη με ζουρνάδες και ταμπούρλα προκειμένου να τρομοκρατήσει τους χριστιανικούς πληθυσμούς.

Πώς σχετίζονται οι Εβραίοι; Τα γεγονότα της επαναστάσεως καταγράφονται στο λεγόμενο «Ηπειρωτικό Χρονικό» ή «Χρονικό των Ιωαννίνων» (απ’ όπου και αντλούν οι ιστορικοί τις περισσότερες από τις πληροφορίες για τα γεγονότα αυτά). Σε αυτό μαθαίνουμε ότι ο Διονύσιος, για να αποφύγει την σύλληψη, κρυβόταν σε μια σπηλιά, όπου τελικά τον βρήκαν Ιουδαίοι, οι οποίοι σιδηροδέσμιο των παρέδωσαν στους Τούρκους. Συγκεκριμένα, γράφει: «ουδείς άλλος ηδυνήθη να εύρη τον καλόγηρον, παρά το μισόχριστον των Ιουδαίων γένος, οι οποίοι φέροντές τον δέσμιον, τον παρέδωσαν εις τους κριτάς».

Και δεν είναι μόνον αυτό, αλλά έχει και συνέχεια σχετική με τους Εβραίους, η οποία, εκτός από το «Ηπειρωτικό Χρονικό», επιβεβαιώνεται και από τον ίδιο τον Τούρκο Οσμάν Πασσά (που έδωσε την εντολή εκτελέσεως του Διονυσίου), όπως αυτός τα διηγήθηκε σε έναν απεσταλμένο των Ενετών:

Αφού βασανίστηκε ο Διονύσιος, του έγινε πρόταση από τον Πασσά να αλλαξοπιστήσει για να γλυτώσει την ζωή του. Αρνουμένου του Διονυσίου, ακολούθησε το φρικτό μαρτύριο, που πρανέφερα, δηλ. τον έγδαραν ζωντανό. Το ενδιαφέρον όμως είναι πως, όπως μαθαίνουμε, αυτοί που εκτέλεσαν την ποινή του γδαρσίματος ήταν Εβραίοι! Το γεγονός αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Ο λόγος ήταν ότι εκείνα τα χρόνια, πολλοί από τους Εβραίους, εκτός από τα άλλα επαγγέλματα που ασκούσαν, ήταν και σφαγείς ζώων (δηλ. χασάπηδες), και γι’ αυτό τον λόγο πολλοί μελλοθάνατοι Χριστιανοί παραδίδονταν από τους Τούρκους στα «έμπειρα χέρια» τους. Λογικό λοιπόν είναι πως ένα τέτοιο γεγονός καθιστούσε στα μάτια των Χριστιανών τους Εβραίους πολύ αντιπαθείς έως και απεχθείς.

Β) Κοσμάς Αιτωλός. Ο γνωστός καλόγερος, που με το τριμμένο ράσο του γύρναγε όλη την Ελλάδα, για να πείσει τους Έλληνες να ιδρύουν σχολεία και να μαθαίνουν γράμματα, αγαπιόταν απ' όλους, ακόμα και από πολλούς Τούρκους, όχι όμως από τους Εβραίους. Ένας από τους λόγους, ήταν ότι παρότρυνε τους Χριστιανούς να μην κάνουν τα παζάρια τους την Κυριακή (ημέρα αργίας των Χριστιανών), αλλά Σάββατο (ημέρα αργίας των Εβραίων).

Να τι έλεγε ο ίδιος χαρακτηριστικά για την σχέση του με τους Εβραίους: «Δέκα χιλιάδες χριστιανοί με αγαπώσι και ένας με μισεί. Χίλιοι Τούρκοι με αγαπώσι και ένας όχι τόσον. Χιλιάδες Εβραίοι θέλουν τον θάνατόν μου και ένας όχι». Και πράγματι, όπως είναι γνωστό από την βιογραφία του, οι Εβραίοι της Ηπείρου ήταν αυτοί που προκάλεσαν τον θάνατό του, συκοφαντώντας τον προς τις Τουρκικές Αρχές ότι τάχα είναι όργανο των Ρώσσων και υποκινητής επαναστάσεως, και αφού έδωσαν αρκετά χρήματα στον Κουρτ πασά του Βερατίου, πέτυχαν την θανάτωσή του (24 Αυγούστου 1779).

Γ) Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄. 1821. Όταν οι Τούρκοι τον Κρέμασαν στην Πύλη του Πατριαρχείου, παρότι οι Χριστιανοί ζητούσαν το σεπτό σώμα του, για να το θάψουν με τιμές, οι Εβραίοι έδωσαν 800 γρόσια στους Τούρκους και πέτυχαν να το πάρουν εκείνοι. Τον γδύσανε, του δέσανε τα πόδια, τον σύρανε στις λάσπες των δρόμων, βρομίζοντας τα λευκά του γένια και μαλλιά, και στο τέλος, με βλαστήμιες και σαρκασμούς, τον πήγαν έως την παραλία, όπου τον έριξαν στην θάλασσα.

Τέτοια περιστατικά, που υπάρχουν πολλά στην ελληνική ιστορία, καταδεικνύουν την αντιπάθεια (αν όχι μίσος) των Εβραίων προς τους Ορθοδόξους, η οποία λογικό ήταν να προκαλέσει και την ανάλογη αντιπάθεια των Ορθοδόξων προς τους Εβραίους. Η δράση έχει αντίδραση. Ή, όπως λέγει εύστοχα μια παροιμία, «ο καθρέπτης, όπως τον κοιτάξεις, θα σε κοιτάξει».

Τέλος, πέραν των ανωτέρω, υπάρχει και ο εξής πρόσθετος λόγος που προκάλεσε την ενδόμυχη αντιπάθεια των Ελλήνων έναντι των Εβραίων: Ως γνωστόν, ο Χριστιανισμός απαγορεύει την τοκογλυφία. Ο Χριστιανός μπορεί να χαρίσει χρήματα (εν είδει φιλανθρωπίας) ή να δανείσει χρήματα, αλλά να τα πάρει πίσω χωρίς τόκο. Έτσι, επί αιώνες, οι μόνοι "τοκογλύφοι" ήταν Εβραίοι, καθώς η δική τους θρησκεία δεν το απαγορεύει (αντιθέτως το επικροτεί, όταν γίνεται εις βάρος αλλοπίστων). Φυσικό λοιπόν ήταν, αυτό το γεγονός να τους κατατάξει στην συνείδηση του μέσου Έλληνα ως κάτι το αρνητικό, ιδίως μάλιστα αν ληφθεί υπ' όψιν και η σχεδόν παροιμιώδης φιλοχρηματία των Εβραίων.

Εν κατακλείδι λοιπόν, αν υπάρχει κάποιου είδους ενδόμυχη αντισημιτική διάθεση στους Έλληνες, α) αυτή σίγουρα δεν είναι επικίνδυνη για τους Εβραίους, ώστε να επιφέρει ανησυχία και να πρέπει να αντιμετωπιστεί και β) αυτό δεν συμβαίνει διότι οι Έλληνες είναι παράλογοι και αποφάσισαν να αντιπαθούν κάποιον λαό χωρίς λόγο. Υπάρχουν ορισμένοι ιστορικοί λόγοι που αυτό συμβαίνει.
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
paul25
Δημοσιεύσεις: 6583
Εγγραφή: 02 Απρ 2018, 12:43

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από paul25 » 10 Απρ 2018, 12:32

sys3x έγραψε:
10 Απρ 2018, 01:15
κάνεις μεγάλο λάθος, ακόμη και αυτοί που λένε διάφορες μαλακίες για Εβραίους κτλ, στην πράξη (αυτούς που αξίζουν ασχέτως καταγωγής) μην σου πω ότι τους θαυμάζουν κιόλας. ναι υπάρχει ένα κόλλημα με πολλούς στο θέμα Εβραίος κτλ αλλά πρακτικά όχι μόνο δεν υπάρχει πρόβλημα, ίσα ίσα. επίσης είναι πολύ λογικό να αντιταχθεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Ελλήνων στο καθεστώς απαρνχάηντ του σημερινού Ισραήλ, είναι απολύτως φυσιολογικό τόσο για έναν Έλληνα όσο και για οποιοδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο.


*επίσης να συμπληρώσω ότι στο Ελλάντα παπάργια φασίστες και παπάργια αντισημίτες έχουμε, θα θέλανε.
Παντως sysx μπηκα στο link του αρθρου που αναφερεται ο Παλαιομνημων και αυτοι μας βγαζουν αντισημητες με ποσοστο 67% πιο πανω και απο το Ιραν λεει.

http://global100.adl.org/#map/2015update
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος paul25 την 10 Απρ 2018, 12:43, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
«Μνημείο περιβαλλοντικού χάους, αρρώστιας και ανθρώπινου πόνου».
Για τον ΧΥΤΑ ΦΥΛΗΣ η Επιτροπη Αναφορων του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου.

Εμπεδοκλής
Δημοσιεύσεις: 20839
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 13:13

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Εμπεδοκλής » 10 Απρ 2018, 12:37

Πολύ σωστός. Είχε τους λόγους του ο Κολοκοτρώνης που χαρίστηκε στους Αλβανούς και όχι στους Εβραίους της Τριπολιτσάς. Ούτε τρελός ήταν, ούτε ρατσιστής...

Άβαταρ μέλους
sys3x
Δημοσιεύσεις: 37590
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 21:40
Τοποθεσία: m lagou

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από sys3x » 10 Απρ 2018, 13:51

paul25 έγραψε:
10 Απρ 2018, 12:32
sys3x έγραψε:
10 Απρ 2018, 01:15
κάνεις μεγάλο λάθος, ακόμη και αυτοί που λένε διάφορες μαλακίες για Εβραίους κτλ, στην πράξη (αυτούς που αξίζουν ασχέτως καταγωγής) μην σου πω ότι τους θαυμάζουν κιόλας. ναι υπάρχει ένα κόλλημα με πολλούς στο θέμα Εβραίος κτλ αλλά πρακτικά όχι μόνο δεν υπάρχει πρόβλημα, ίσα ίσα. επίσης είναι πολύ λογικό να αντιταχθεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού των Ελλήνων στο καθεστώς απαρνχάηντ του σημερινού Ισραήλ, είναι απολύτως φυσιολογικό τόσο για έναν Έλληνα όσο και για οποιοδήποτε φυσιολογικό άνθρωπο.


*επίσης να συμπληρώσω ότι στο Ελλάντα παπάργια φασίστες και παπάργια αντισημίτες έχουμε, θα θέλανε.
Παντως sysx μπηκα στο link του αρθρου που αναφερεται ο Παλαιομνημων και αυτοι μας βγαζουν αντισημητες με ποσοστο 67% πιο πανω και απο το Ιραν λεει.

http://global100.adl.org/#map/2015update
ναι, πρακτικά μιλάω εγώ, παπάργια αντισημίτες.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ

.

Άβαταρ μέλους
Alexander the Great
Δημοσιεύσεις: 1660
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 15:42

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Alexander the Great » 10 Απρ 2018, 16:11

paul25 έγραψε:
09 Απρ 2018, 23:53
akirav έγραψε:
09 Απρ 2018, 23:47
ναι ο,τι πεις
ειδικα το νημα γεμισε αντισημιτες.
Το τραβας απο τα αυτια αλλα δε σου βγαινει
Νομίζω δε κατάλαβες, αντισημίτες χαρακτηρίζω ένα μεγάλο μέρος του Ελληνικού πληθυσμού του τότε αλλά και του σήμερα που παραμένουν ίσως για διάφορους λόγους και όχι τα μέλη του νήματος και του φορουμ συγκεκριμένα, αν είσαι στο ποσοστό των ατόμων που δεν είναι, εντάξει! :D

Οχι αντισημιτες αλλα αντισιωνιστες.Και πολυ καλα κανουμε γιατι στοχος του σιωνισμου ειναι η παγκοσμια εβραικη κυριαρχια.Στους σημιτες συμπεριλαμβανονται και οι αραβες,με τους οποιους και οι εθνικοσοσιαλιστες της γερμανιας ειχαν πολυ καλες σχεσεις και εμεις.Ειδικα με τους παλαιστινιους(που αναφερθηκαν πριν)με τους οποιους εχουμε και φυλετικη συγγενεια(απογονοι κρητικων)

Άβαταρ μέλους
Nandros
Δημοσιεύσεις: 26961
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:41
Phorum.gr user: Nandros
Τοποθεσία: Όπου συχνάζουν ναυτικοί και λοιπά κακοποιά στοιχεία

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Nandros » 10 Απρ 2018, 18:48

Παλαιομνήμων έγραψε:
10 Απρ 2018, 05:49
Εμπεδοκλή, αγγίζεις πράγματι ένα σημαντικό θέμα, το οποίο μάλιστα σχετίζεται άμεσα με τον τίτλο τού νήματος.

Παραθέτω ένα εκτενές σχετικό σχόλιό μου, που έκανα στην σελίδα των Ελληνικών Hoaxes, κάτω από μία ανάρτηση με τίτλο «Η αληθινή καταγωγή των Εβραίων και ο εγχώριος αντισημιτισμός». Δεν μπορώ να αντιγράψω όλα τα σχόλια, ορισμένα εκ των οποίων με οδήγησαν στο να γράψω το εν λόγω κείμενο, όποιος όμως θέλει, μπορεί να τα διαβάσει εδώ (όπου θα βρει και τα σχόλιά μου): https://www.facebook.com/EllinikaHoaxes ... 4753199374
.........
Ρε Παλαιομνήμωνα, θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι μια περίεργη ιστορία που ακουγόταν - ευτυχώς όχι στο σπίτι μου, αλλά στην γειτονιά - ότι οι Εβραίοι λέει κλέβουν παιδιά τα βράδια, τα βάζουν σε ένα βαρέλι με καρφιά από μέσα και τα τσουλάνε για να πάρουν το αίμα τους και να το πιούν.
Νομίζω είχα δει μέχρι και αφίσα! Ανατριχιαστικά πράγματα, αλλά εγώ - τετράγωνη λογική από τότε - τα άκουγα με μισό αυτί!

Αν δεν είναι θρησκευτική αυτή η προκατάληψη και το μίσος για τους "θεοκτόνους" Εβραίους, τότε τί είναι; Η εκκλησία γιατί δεν το καταπολέμησε;
.
ΚΚΕ 6η Ολομέλεια: Κάναμε το διεθνιστικό μας καθήκον (εννοεί τον Συμμοριτοπόλεμο)
ΧΑ: Είμαστε η σπορά των ηττημένων του '45. Οι εθνικοσοσιαλιστές, οι φασίστες!

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 12 Απρ 2018, 02:23

Nandros έγραψε:
10 Απρ 2018, 18:48
Παλαιομνήμων έγραψε:
10 Απρ 2018, 05:49
Εμπεδοκλή, αγγίζεις πράγματι ένα σημαντικό θέμα, το οποίο μάλιστα σχετίζεται άμεσα με τον τίτλο τού νήματος.

Παραθέτω ένα εκτενές σχετικό σχόλιό μου, που έκανα στην σελίδα των Ελληνικών Hoaxes, κάτω από μία ανάρτηση με τίτλο «Η αληθινή καταγωγή των Εβραίων και ο εγχώριος αντισημιτισμός». Δεν μπορώ να αντιγράψω όλα τα σχόλια, ορισμένα εκ των οποίων με οδήγησαν στο να γράψω το εν λόγω κείμενο, όποιος όμως θέλει, μπορεί να τα διαβάσει εδώ (όπου θα βρει και τα σχόλιά μου): https://www.facebook.com/EllinikaHoaxes ... 4753199374
.........
Ρε Παλαιομνήμωνα, θυμάμαι όταν ήμουν παιδάκι μια περίεργη ιστορία που ακουγόταν - ευτυχώς όχι στο σπίτι μου, αλλά στην γειτονιά - ότι οι Εβραίοι λέει κλέβουν παιδιά τα βράδια, τα βάζουν σε ένα βαρέλι με καρφιά από μέσα και τα τσουλάνε για να πάρουν το αίμα τους και να το πιούν.
Νομίζω είχα δει μέχρι και αφίσα! Ανατριχιαστικά πράγματα, αλλά εγώ - τετράγωνη λογική από τότε - τα άκουγα με μισό αυτί!

Αν δεν είναι θρησκευτική αυτή η προκατάληψη και το μίσος για τους "θεοκτόνους" Εβραίους, τότε τί είναι; Η εκκλησία γιατί δεν το καταπολέμησε;
.
Το αστείο με την Εκκλησία, είναι πως άλλοι την κατηγορούν για αντισημιτισμό και άλλοι για φιλοεβραϊσμό, ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει τίποτα από τα δύο (εξάλλου και λογικά να το δει κανείς, αν μη τι άλλο δεν θα μπορούσαν να ισχύουν ΚΑΙ τα δύο! :lol: ).

Στην Ευρώπη πάντως γενικότερα, για να φύγουμε από την Ελλάδα, ο αντισημιτισμός έχει τις ρίζες της, ανάμεσα σε άλλα και στα οικονομικά. Ως γνωστόν, όπως αναφέρω και στο κείμενο από τα ελληνκά Hoaxes, για τις χριστιανικές κοινωνίες ίσχυε παλαιότερα η απαγόρευση τού τοκισμού, δηλ. τού να δανείζεις σε κάποιον χρήματα με σκοπό να τα πάρεις αυξημένα με τόκο. Οι Εβραίοι πάλι, τέτοιου είδους "κωλύματα" δεν είχαν. Η θρησκεία τους δεν τους απαγορεύει τον τοκισμό. Εκμεταλλευόμενοι λοιπόν αυτό το "κενό", πολλοί Εβραίαοι έγιναν τοκογλύφοι, με αποτέλεσμα με τα χρόνια το όνομα Εβραίος να γίνει συνώνυμο τού τοκογλύφου. Και φυσικά τους τοκογλύφους κανείς δεν τους συμπαθεί, πολύ δε περισσότερο αυτοί που τους χρωστάνε και χρήματα!...
Δεν είναι καθόλου τυχαίο και άσχετο με τα ανωτέρω, το γεγονός ότι οι πρώτοι τραπεζίτες ήταν Εβραίοι, ενώ έως σήμερα είναι γνωστά τα ονόματα μεγάλων τραπεζιτών (Ροκφέλερ, Ρότσιλ κτλ).

Τώρα, όσον αφορά τον θρύλο με τα παιδάκι που τα τρώγανε (φαντάζομαι όχι και σήμερα!) Εβραίοι (υποτίθεται για τελετουργικό λόγο, προκειμένου να χρησιμοποιήσουν το αίμα τους για τελετουργικούς λόγους και ειδικότερα για την παρασκευή τού άζυμου άρτου που τρώνε κατά το εβραϊκό Πάσχα, τα πράγματα έχουν βαθιές ρίζες, που έρχονται από την Ευρώπη. Με μια σχετική αναζήτηση βρήκα τον παρακάτω σύνδεσμο, που είναι αρκετά αναλυτικός σε σχέση με αυτήν την δοξασία και το ιστορικό της:
http://antiethnikistiki.blogspot.gr/2014/01/1925.html

Επιλεκτικά παραθέτω ένα κομμάτι, καθώς το κείμενο είναι μεγάλο και ευρύτερο (φυσικά, όποιος θέλει, μπορεί να το διαβάσει όλο):
SpoilerShow
<<Το κυρίαρχο μοτίβο του «τελετουργικού φόνου» ή περισσότερο γνωστής ως «θυσίας αίματος» είναι ο ισχυρισμός ότι υπάρχει ένα εβραϊκό έθιμο σύμφωνα με το οποίο οι Εβραίοι κάθε χρόνο την παραμονή του εβραϊκού Πάσχα απάγουν χριστιανόπαιδα, τα οποία είτε σταυρώνουν είτε σφάζουν, για να συλλέξουν το αίμα τους προκειμένου να το χρησιμοποιήσουν σε θρησκευτικές ιεροτελεστίες και ειδικότερα για την παρασκευή του άζυμου άρτου, της matza, που τρώνε οι Εβραίοι κατά την εορτή του Πάσχα σε ανάμνηση της εξόδου από την Αίγυπτο.

Η πρώτη τελετουργική παιδοκτονία που αποδίδεται στους Εβραίους ανάγεται στο 1144 στο Norwich της Αγγλίας, μετά την ανακάλυψη του φρικτά ακρωτηριασμένου σώματος του δωδεκάχρονου Ουϊλλιαμ στο δάσος της Θόρπης. Τότε, η μητέρα και ο θείος του παιδιού κατηγόρησαν τους Εβραίους ότι το σκότωσαν αφού προηγουμένως το είχαν βασανίσει. Ο δικαστής κρίνει ως ανυπόστατη την κατηγορία, η οποία ωστόσο κυκλοφορεί υπό μορφή φημών. Στη συνέχεια, μερικά χρόνια αργότερα, υπό την εξουσία ενός νέου δικαστή και ενός νέου επισκόπου, ο θρύλος του παιδιού-μάρτυρα, «που σκοτώθηκε από τους Εβραίους», μορφοποιήθηκε από τον βενεδικτίνο μοναχόThomas de Monmouth: ο φόνος του Ουϊλλιαμ τελέστηκε με τελετουργικό τρόπο, με σκοπό να αναπαραχθεί η σταύρωση του Ιησού. Θαύματα λαμβάνουν χώρα πάνω στον τάφο του Ουϊλλιαμ, πράγμα που φαίνεται να επιβεβαιώνει την κατηγορία, ενώ η λατρεία του μάρτυρα Ουϊλλιαμ προσελκύει πλήθη προσκυνητών. Το 1189, Οι Εβραίοι υσφίστανται επιθέσεις στο Λονδίνο κι έπειτα σε όλο το βασίλειο. Στις 6 Φεβρουαρίου 1190, όλοι οι Εβραίοι του Νόργουιτς σφαγιάζονται, εκτός εκείνων που κατάφεραν να καταφύγουν στο κάστρο.

Την υπόθεση του Ουϊλλιαμ θα την ακολουθήσουν στο Μεσαίωνα πολυάριθμες άλλες υποθέσεις τελετουργικού φόνου, και η διασύνδεση του με τους Εβραίους θα προκαλέσει και νομιμοποιήσει βίαιες αντιεβραϊκές εκδηλώσεις και τρομακτικές σφαγές Εβραίων, οι οποίες συχνά έγιναν το πρόσχημα για επιβολή μέτρων απέλασης: Οι Εβραίοι θα εκδιωχθούν από την Αγγλία το 1290, τη Γαλλία το 1306, τα γερμανικά πριγκιπάτα το 1450, την Ισπανία το 1492 κλπ.>>


Αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία δίνουν φυσικά και ορισμένες αντιεβραϊκές σελίδες, όπως οι παρακάτω:
http://antipliroforisi.blogspot.gr/2009 ... st_09.html
(σ.σ. το "μετετεστράφη", το "διεπράχθη" και γενικώς όλοι οι Αόριστοι Β΄ γράφονται με -η στο τέλος και όχι -ει! :) )

<<Ο Εβραίος Εμμανουήλ, που μετεστράφει στον Χρι­στιανισμό, κατήγγειλε την φρικώδη ανθρωποθυσία που διεπράχθει από τους Εβραίους της Σαβώννης (Savone) στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας, γευθείς μάλιστα και ο ίδιος από το αίμα σφαγιασθέντος βρέφους Χριστι­ανών γονεών.
Να πώς τα περιγράφει ο ιστορικός Αλφόνσο Σπίνας (Alphonse Spina).

Ό νεόφυτος Εμμανουήλ μου ανακοί­νωσε — γράφει ο παραπάνω ιστορικός — ότι κάποια ημέρα του 1452 ο πατέρας του τον οδήγησε σε κάποιο υπόγειο ενός Ε­βραϊκού σπιτιού της Σαβώννης, στην ο­ποία βρήκαν συγκεντρωμένους άλλους 7 ομοθρήσκους τους. Όλοι υποσχέθηκαν με όρκο να μην αποκαλύψουν ποτέ σε κανέ­ναν ό,τι δα έκαναν εκείνη την ώρα μέχρι θανάτου. Μετά τον όρκο αυτό, ένας από αυτούς έφερε από παρακείμενο διαχώρι­σμα διετές Χριστιανικό βρέφος, το οποίο εγύμνωσαν και το τοποδέτησαν σε δοχεί­ο ούτως ώστε να συλλέγουν το αίμα του. Έπειτα, 4 από τους παρευρισκόμενους, άρχισαν πρώτοι το απαίσιο έργο της ανθρωποθυσίας. Ο ένας κρατούσε τεντωμέ­νο το δεξί χέρι του αθώου βρέφους και ο άλλος το αριστερό, ο τρίτος εκράτη υψω­μένο το κεφάλι του βρέφους, ώστε να σχηματίζεται έτσι σταυρός, ο δε τέταρτος έβαλε στουπιά στο στόμα του δυστυχισμέ­νου πλάσματος, για να εμποδίζει τις κραυγές του. Κατόπιν, όλοι πήραν μακριά και αιχμηρά σιδερένια όργανα και άρχι­σαν να κατατρυπούν το σώμα του βρέ­φους σε όλες τις κατευθύνσεις, ιδίως ό­μως γύρω από την καρδιακή χώρα. Το αί­μα έτρεχε από παντού μέσα στο σκεύος. Το φρικώδες αυτό θέαμα με κατατρόμαξε τόσο — λέει ο Εμμανουήλ - που με εγκα­τέλειπαν οι δυνάμεις μου και μόλις που μπόρεσα να αποσυρθώ και να πέσω στο πιο σκοτεινό μέρος του υπογείου, καλύ­πτοντας τα μάτια μου ώστε να μη βλέπω πια. Μετά από λίγο, ήρθε ο πατέρας μου και με σήκωσε και με ανάγκασε να ορκι­στώ και πάλι ότι δεν θα αποκαλύψω σε κανέναν τα όσα είδα. Έπειτα με κολάκευσε και με χάϊδεψε και με έφερε κοντά στους άλλους, όπου δεν είδα παρά το πτώμα του βρέφους διαμελισμένο, τα δε τεμάχια αυτά τα έριξαν μετά από λίγο στον απόπατο του σπιτιού.
Μετά την εξαφάνιση του πτώματος, α­φού καθάρισαν και έκοψαν σε μικρά κομ­μάτια διάφορα φρούτα, μήλα, καρύδια, α­μύγδαλα, σύκα κ.λπ., τα εβύθισαν μέσα στο σκεύος με το αίμα. Από το βδελυρό και φρικώδες αυτό γεύμα, όλοι έφαγαν χωρίς να εξαιρεθώ κι εγώ, πιεσθείς γι’ αυτό. Τόσο πολύ αηδίασα, ώστε για δύο μέρες είχα εμετούς και επί πολύ χρόνο αποστρεφόμουν κάθε ζωϊκή τροφή”. (Πη­γή: Alphonse Spina — De bello judoerum lib III consid 7).

ΕΝΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΕΓΓΡΑΦΟ 250 ΕΤΩΝ!
Εν Ζακύνθω, περί τον μήνα Απρίλιον του έ­τους 1712, την Κυριακήν των Βαΐων, εχάθη πενταε­τές άρρεν παιδίον, το οποίον, με όλας τας των τε­θλιμμένων γονέων του και της Κυβερνήσεως ερεύ­νας, δεν ηδυνήθη να ευρεθή. Το Μέγα Σάββατον μετά την μεσημβρίαν, επιστρέφων ο Κ. Βουρδέρης εκ των παρά το ακρωτήριον Ταβία κειμένων κτημάτων του, είδε επί της παραλίας ερριμένον υ­πό των Θαλασσίων κυμάτων σώμα τί ελκύσαν την προσοχήν του. Προσεγγίσας δε, μετά Θαυμασμού είδεν ότι ήτο πνιγμένον άρρεν παιδίον ως έγγιστα πέντε ετών, έχον εις την κεφαλήν, εις τας χείρας και εις τους πόδας τραύματα. Το λυπηρόν τούτο Θέαμα επί τοσούτον συνεκίνησε τον Κ.Βουρδέκην, ώστε λαβών ούτος το νεκρόν παιδίον μετέφερεν αυτό παραχρήμα εις την πόλιν, και το εξέθεσεν εις τον πρώτον ον απήντησεν Ναόν, όπως αναγνωρισ-θή εις ποίους ανήκε γονείς. Διαδοθείσης της φή­μης συνέρρευσε εν ακαρεί πλήθος πολιτών παντός φύλου και πάσης τάξεως, εν οίς και οι τεθλιμμένοι γονείς του απολεσθέντος παιδός, οίτινες ανεγνώρι­σαν ότι το νεκρόν ευρεθέν παιδίον ήτο το προσφι­λές αυτών τέκνον. Τα τραύματα, άτινα εφαίνοντο, ως ειρήθη, επί των άκρων του πτώματος, εγέννησαν εις τους παρεστώτας υπονοίας μήπως αυτά ε-προξένησαν τον θάνατον του παιδός, ως εκ τούτου δε προσεκλήθη ιατρός, ίνα εξακρίβωση την αλήθειαν, αλλ’ ούτος απεφάνθη ότι το παιδίον είχε πνίγη πεσόν τυχαίως εις την θάλασσαν.
Επεκράτει τότε εις Ζάκυνθον η ιδέα ότι οι Ε­βραίοι κατά τας εορτάς του Πάσχα επροσπάθουν να προμηθεύωνται με αίμα Χριστιανών, όπως το μεταχειρίζονται εις την κατασκευήν των αζύμων. Ως εκ τούτου ηγέρθη υπόνοια μήπως το απολεσθέν παιδίον συνελήφθη υπό των Εβραίων και υπεβλήθη εις τον μαρτυρικόν θάνατον, ίνα το αίμα του χρη-σιμεύση εις αυτούς, ως είρηται.

Εν τούτοις, καθ’ ήν ημέραν ευρέθη το ρηθέν πτώ­μα εις την παραλίαν, παίς τίς του λαού λιθοβολή-σας ένα Εβραίον, εγρονθοκοπήθη υπ’ αυτού ανη­λεώς. Η θρασύτης αύτη του Εβραίου ηρέθισε τους εκεί συρρεύσαντας ως εκ κλαυθμών του παιδός φωνάζοντος “ότι τώρα πλέον οι Εβραίοι ασυστόλως θα μας δέρωσιν, αφ’ ού προχθές εσταύρωσαν το απολεσθέν παιδίον”. Οι λόγοι ούτοι του παιδός η-ρέθισαν τον λαόν, όστις, βλέπων εκ της Ιουδαϊκής ταύτης τόλμης ενισχυμένος τας υπόνοιας περί της του παιδός σταυρώσεως άμα μετά την εύρεσιν του παιδός τρέχει ομοθυμαδόν εις το φρούριον και ζη­τεί διά κραυγών παρά του τότε Προβλεπτού Πέ­τρου Βρεγαδίνου να τιμωρηθώσιν αυστηρώς οι τα τοιαύτα τολμήσαντες Ιουδαίοι. Ο Προβλεπτής βλέ­πων τον θόρυβον και την από στιγμής εις στιγμήν αύξουσαν αγανάκτησιν και οργήν του λαού διέταξε να ανοίξωσι παραχρήμα τον μόλις κλεισθέντα τά-φον του ως είρηται εις την παραλίαν Ταβία ευρεθέ­ντος παιδός, και έστειλε τεσσάρας Ιατρούς, τους Κυρίους Βίντερ, Χιόνην, Σιγούρον και Παλλα-δάν, ίνα εξετάσωσι το σώμα και εξακριβώσωσιν αν αληθώς το παιδίον υπέστη σταυρικόν θάνατον. Πραγματικώς εξηκριβώθη ότι αι χείρες, οι πόδες του παιδός ήσαν τετρυπημένοι. Ο λαός αυτόπτης μάρτυς της νεκροψίας, χωρίς να περιμένη το εξα-γόμενον της ανακρίσεως, την οποίαν διέταξε ο Προβλεπτής προς ανεύρεσιν των κακούργων και τιμωρίαν αυτών, την Τρίτην της Διακαινησίμου, ώρ-μησε κατά των Εβραίων, εισβαλών εις τας οικίας αυτών, κατοικούντων τότε εις διάφορα μέρη της πόλεως και εχόντων τρεις διαφόρους Συναγωγάς, και εις χωριστήν θέσιν τα μακελλεία των εν τη ο-δώ τότε καλούμενη STRADA PIETA, και ήτις εισέ­τι διατηρεί το όνομα, Εβραϊκά μακελλεία. Οι Ε­βραίοι τότε εδοκίμασαν τα αποτελέσματα της ορ­γής του λαού.

Ο Προβλεπτής έπεμπε στρατιώτας, ίνα αναχαίτιση την ορμήν του πλήθους, αλλά συ-νεπλάκη τούτο μετά των στρατιωτών, και το προφυλακτικόν μέτρον απέβη μάταιον, ερεθίσαν μάλιστα περισσότερον τον λαόν. Οι Άρχοντες του τόπου και οι τότε λεγόμενοι Σύνδικοι της Κοινότητος έ­τρεξαν όπως διά της παρουσίας των και του λό­γου δυνηθώσι να προλάβωσιν απαισιώτερα αποτε­λέσματα, αναθέσαντες εις ανθρώπους της υπηρεσί­ας των την φύλαξιν των Εβραϊκών οικιών και υπο-σχεθέντες την αυστηρήν τιμωρίαν, ήτοι εξορίαν και θάνατον των κακοποιών Εβραίων. Κοπάσαντος ού­τω του ερεθισμού του λαού, ήρξατο τότε η τακτική ανάκρισις, ταφέντος του παιδός κατά την ημέραν του Πάσχα εις τον Ναόν της Μητροπόλεως. Τότε τρεις πολυάριθμοι Εβραϊκαί οικογένειαι, Τσεκούλη, Ζαμπάτη και Μπούλη, ησπάσθησαν τον Χριστιανισμόν. Προς ελάττωσιν δε της προς τους Ε­βραίους δυσμένειας των Χριστιανών εξεδόθη ψήφι­σμα της Κοινότητος Ζακύνθου επικυρωθέν υπό του Βενετού Προβλεπτού, δι’ ής υπεχρεώθησαν οι Ε­βραίοι να συνοικήσωσιν εντός δύο οδών σχηματι-ζουσών σταυρόν, διετάχθη δε να τειχισθώσι τα ά­κρα των δύο οδών θυρών εις τας τέσσαρα μέρη, εφ’ ών να χαραχθή η εξής επιγραφή:

IN CRUCE QUIA CRUCIFIXERUNT(Οι εν σταυρώ σταυρώσαντες σταυρωθήτωσαν). Η επι­γραφή αύτη αφηρέθη μετά του Βενετικού στέμμα­τος καθ’ ήν εποχήν έπεσεν η Βενετική Δημοκρατία.
Διά του αυτού ψηφίσματος απηγορεύθη η εκ της συνοικίας των έξοδος των Εβραίων από της Μεγά­λης Πέμπτης μέχρι της Τρίτης της Διακαινησίμου, και διετάχθη κατά το διάστημα τούτο να μένωσι κεκλεισμένοι αι θύραι της Εβραϊκής συνοικίας, ε-πονομασθείσης Γκέτο.
Το άνω εκτεθέν γεγονός του σταυρικού θανάτου του παιδός αποδεικνύεται εξ επισήμων εγγράφων, καίτοι η της εποχής εκείνης ποινική δικογραφία ε-ξηφανίσθη εκ του Δημοσίου Χαρτοφυλακίου εις ό υπήρχε παρακατατεθειμένη ενεργεία ίσως των ενδι­αφερομένων Εβραίων. Δυστυχώς επί της διεφθαρ­μένης κυβερνήσεως, των τότε Προβλεπτών τοιαύ-ται υπεξαιρέσεις ήσαν ευκατόρθωτοι, απόδειξιν δε τούτου παρέχει η έλλειψις πολλών βι…..”.

Αν και το χειρόγραφο δεν είναι ολόκληρο, παρ’όλα αυτά είναι αποκαλυπτικότατο.
Πηγή YERMAC «Το Τέρμα»

Όλα τα παραπάνω αναφέρονται στο βιβλίο το Ξεσκέπασμα του Ταλμούδ.
Πιστέψτε με, υπάρχουν και άλλες χειρότερες αναφορές μέσα στο βιβλίο αυτό.
>>




Συνέχεια των ανωτέρω στοιχείων βρίσκουμε και εδώ, όπου υπάρχει ένας ατελείωτος κατάλογος περιστατικών (σ.σ. η πρώτη περίπτωση είναι η ίδια με την παραπάνω -ίδιο κείμενο) όπου αναφέρονται ως θύτες οι Εβραίοι και θύματά τους χριστιανοπαίδες (Βεβαίως, δεν υιοθετούμε -εφ' όσον μάλιστα δεν μπορούμε να τις διασταυρώσουμε- τις πληροφορίες· τις παραθέτω όμως -λόγω μεγέθους, το κάνω εντός spoiler- διότι αφορούν άμεσα αυτό που συζητάμε, Nandros, και είναι ενδιαφέρον να τις δούμε, έστω και στα πλαίσια τού θρύλου):
https://olympospress.blogspot.gr/2014/0 ... st_38.html
SpoilerShow
<<
• Ο Εβραίος Εμμανουήλ, που μετεστράφει στον Χριστιανισμό, κατήγγειλε την φρικώδη ανθρωποθυσία που διεπράχθει από τους Εβραίους της Σαβώννης ( Savone ) στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας, γευθείς μάλιστα και ο ίδιος από το αίμα σφαγιασθέντος βρέφους Χριστιανών γονέων.
Να πώς τα περιγράφει ο ιστορικός Αλφόνσο Σπίνας (Alphonse Spina).
Ό νεόφυτος Εμμανουήλ μου ανακοίνωσε — γράφει ο παραπάνω ιστορικός — ότι κάποια ημέρα του 1452 ο πατέρας του τον οδήγησε σε κάποιο υπόγειο ενός Εβραϊκού σπιτιού της Σαβώννης, στην οποία βρήκαν συγκεντρωμένους άλλους 7 ομοθρήσκους τους. Όλοι υποσχέθηκαν με όρκο να μην αποκαλύψουν ποτέ σε κανέναν ό,τι θα έκαναν εκείνη την ώρα μέχρι θανάτου. Μετά τον όρκο αυτό, ένας από αυτούς έφερε από παρακείμενο διαχώρισμα διετές Χριστιανικό βρέφος, το οποίο εγύμνωσαν και το τοποθέτησαν σε δοχείο ούτως ώστε να συλλέγουν το αίμα του. Έπειτα, 4 από τους παρευρισκόμενους, άρχισαν πρώτοι το απαίσιο έργο της ανθρωποθυσίας. Ο ένας κρατούσε τεντωμένο το δεξί χέρι του αθώου βρέφους και ο άλλος το αριστερό, ο τρίτος εκράτη υψω-μένο το κεφάλι του βρέφους, ώστε να σχηματίζεται έτσι σταυρός, ο δε τέταρτος έβαλε στουπιά στο στόμα του δυστυχισμένου πλάσματος, για να εμποδίζει τις κραυγές του. Κατόπιν, όλοι πήραν μακριά και αιχμηρά σιδερένια όργανα και άρχισαν να κατατρυπούν το σώμα του βρέφους σε όλες τις κατευθύνσεις, ιδίως όμως γύρω από την καρδιακή χώρα. Το αίμα έτρεχε από παντού μέσα στο σκεύος. Το φρικώδες αυτό θέαμα με κατατρόμαξε τόσο -λέει ο Εμμανουήλ — που με εγκατέλειψαν οι δυνάμεις μου και μόλις που μπόρεσα να αποσυρθώ και να πέσω στο πιο σκοτεινό μέρος του υπογείου καλύπτοντας τα μάτια μου ώστε να μη βλέπω πια. Μετά από λίγο, ήρθε ο πατέρας μου και με σήκωσε και με ανάγκασε να ορκιστώ και πάλι ότι δεν θα αποκαλύψω σε κανέναν τα όσα είδα. Έπειτα με κολάκευσε και με χάϊδεψε και με έφερε κοντά στους άλλους, όπου δεν είδα παρά το πτώμα του βρέφους διαμελισμένο, τα δε τεμάχια αυτά τα έριξαν μετά από λίγο στον απόπατο του σπιτιού.
Μετά την εξαφάνιση του πτώματος, αφού καθάρισαν και έκοψαν σε μικρά κομμάτια διάφορα φρούτα, μήλα, καρύδια, αμύγδαλα, σύκα κ.λπ., τα εβύθισαν μέσα στο σκεύος με το αίμα. Από το βδελυρό και φρικώδες αυτό γεύμα, όλοι έφαγαν χωρίς να εξαιρεθώ κι εγώ, πιεσθείς γι' αυτό. Τόσο πολύ αηδίασα, ώστε για δύο μέρες είχα εμετούς και επί πολύ χρόνο αποστρεφόμουν κάθε ζωϊκή τροφή ". (Πηγή: Alphonse Spina - De bello judoerum lib III consid 7).
• To 1451, στην Καστίλλη της Ισπανίας, οι Εβραίοι άρπαξαν παιδί από την περιοχή που ανήκε στο Δούκα Λουδοβίκο Ντ' Αλμάντσα, και αφού το οδήγησαν σε ένα ερημότοπο, το έσφαξαν και το τεμάχισαν στα δύο. Επειτα, απέσπασαν την καρδιά του και έθαψαν το πτώμα. Κατόπιν ειδοποίησαν τους ομόθρησκους τους να συναθροιστούν μυστικά όλοι σε ένα σπίτι. Πράγματι, εκεί έκαψαν την αιμοσταγή καρδιά του παιδιού και έρριψαν τη στάχτη της σε κρασί από το οποίο ήπιαν όλοι. Οι δικαστικές ανακρίσεις για το έγκλημα αυτό δεν άφησαν καμία αμφιβολία. Με χρυσό προσπάθησαν να δωροδοκή-σουν τοπικούς αξιωματούχους και επί 5ετία ανεβάλετο η εκτέλεση της απόφασης του δικαστηρίου. Στο τέλος όμως η δικαιοσύνη εθριάμβευσε, και οι κύριοι δράστες τιμωρήθηκαν σε θάνατο με δικαστική απόφαση, η δε Ιουδαϊκή φυλή εξεδιώχθη από την Ισπανία.
Ενώ οι Εβραίοι βρίσκονταν υπόδικοι στην παραπάνω δίκη οι κακούργοι και αδίστακτοι Εβραίοι κάνουν νέα απόπειρα ανθρωποθυσίας στην Ισπανική πόλη Τόρω το 1475, αρπάζοντας παιδί, αλλά -δόξα τω θεώ- απέτυχαν να το σφαγιάσουν. Πέτυχαν όμως να το ακρωτηριάσουν κόψαντες τεμάχιο από την γαστροκνήμη και διέφυγαν στην πόλη Ζαμόραν ( Πηγή:Ηenry Desportes-Le Myste-re du Sang ).

• Και άλλος Εβραίος , ο Φραγκίσκος - μεταστραφείς στον Χριστιανισμό ομολόγησε παρόμοια εγκλήματα.

Ο Φραγκίσκος διηγείται:
• " Το 1453, ο γνωστός Εβραίος ιατρός Συμεών από την Αγκώνα είχε φιλικές σχέσεις με κάποιον διεφθαρμένο Χριστιανό, τον οποίο και έπεισε να απαγάγει Χριστιανόπαιδα. Πράγματι αυτός απήγαγε 4ετές νήπιο, το οποίο και παρέδωσε στον Εβραίο γιατρό, αντί μεγάλης αμοιβής. Αυτός μόλις παρέλαβε το νήπιο, το μετέφερε στην Πίζα όπου και διέμενε. Μόλις μπήκε στο σπίτι του απομονώθηκε, πήρε το νήπιο και το ξάπλωσε σε κάποιο τραπέζι και εκεί το έσφαξε, συλλέγοντας με προσοχή το αίμα του. Έπειτα αποκόψας τελείως το κεφάλι, το άφησε στο τραπέζι και καταγίνονταν να μεταφέρει το κορμί στο διπλανό δωμάτιο. Εν τω μεταξύ ο σκύλος του σπιτιού, ένας μεγάλος μολοσσός, οσφρανθείς το αίμα και επειδή πεινούσε, μπαίνει στο δωμάτιο και ορμά πάνω στο τραπέζι και αρπάζει το κεφαλάκι του νηπίου. Στον κρότο που έκανε ο σκύλος, φοβηθείς ο Εβραίος τρέχει μέσα στο δωμάτιο, ο δε σκύλος τρομοκρατημένος από την α πειλητική διάθεση του αφεντικού του πηδά από το ψηλό παράθυρο στον δρόμο και φεύγει συναποκομίζων και την αποκομένη κεφαλή του νηπίου. Έτσι η αστυνομία ανακάλυψε το έγκλημα και ακολουθώντας τα ίχνη του αίματος, φθάνει στο σπίτι του Εβραίου γιατρού. Ο Εβραίος, όμως, αντιλαμβανόμενος τον κίνδυνο, πήρε τα πιο πολύτιμα αντικείμενα του και έφυγε την ίδια μέρα με πλοίο για την Τουρκία " . ( Πηγή: Henri Desportes — Le Mystere du Sang ).

• To 1459, σαν αποτέλεσμα και νέας απόπειρας και της καταδικαστικής απόφασης της ανθρωποθυσίας του 1454, όλοι οι Εβραίοι εκδιώχθηκαν από την Ισπανία.

• Το 1462, θυσίασαν στο Ριν, κοντά στο Ινσπρούκ ( Rinn pres Inspruck ), τον μικρό Ανδρέα, ο οποίος λόγω του μαρτυρίου του κατατάχθηκε στους Αγίους της Δυτικής Εκκλησίας.

• Το 1468, δηλαδή 9 μόλις χρόνια μετά της γενικής απέλασης των Εβραίων από την Ισπανία, και πάλι οι ανθρωποθύτες Εβραίοι διαπράττουν νέα ανθρωποθυσία στην Σεπουλβέδη ( Sepulveda ) με εντολή και καθοδή γηση του Αρχιραββίνου Σολομώντα Πέχω ( Solomon Pecho ). To θύμα αυτή τη φορά υπήρξε μια φτωχιά Χριστιανή, την οποία βασάνισαν τη Μεγάλη Παρασκευή μέ χρι θανάτου αφού την καθήλωσαν σε σταυρό. Το έγκλημα ξεσκεπάστηκε αμέσως, χάρις δε στην ενεργητικό τητα του επισκόπου Ιωάννου Δ' Αβίλα ( Jean d' Avila ), οι ένοχοι συνελήφθησαν και φυλακίσθηκαν στη Σεγγοβία ( Segovie ). Μετά από 4 μήνες ανακρίσεων το δικαστήριο καταδίκασε τους κύριους αυτουργούς και τον ηθικό αυτουργό Αρχιραββίνο Σολομών Πέχω σε θάνατο διά πυράς, άλλους με τροχό και άλλους με απαγχονισμό. Οι αιμοδέκτες Εβραίοι κατεδικάσθηκαν σε ισόβια δεσμά. ( Πηγή: Golmenares Hist ds Segovie ).

• To 1475, στο Τιρέντο, θυσιάζεται από τους αιμοσταγείς Εβραίους το 2 χρονών Χριστιανό νήπιο Συμεών. Η ανθρωποθυσία αυτή και η απoκάλυψή της γέννησε την πολύκροτον και πολυετή δίκη στην οποία έλαβαν μέρος οι διασημότεροι νομικοί και λόγιοι της Ευρώπης και της οποίας αποτέλεσμα ήταν η καταδίκη των δολοφόνων σε ποικιλότροπους θανάτους.
Ένας από τους κυριότερους ενόχους στη δίκη αυτή, ο Εβραίος Σαμουήλ, ομολόγησε στα δικαστήρια τα εξής:
"Προ αμνημονεύτων χρόνων - ακριβώς δεν θυμάμαι να καθορίσω την εποχή, αλλά από τότε άρχισε να εξαπλώνεται ο Χριστιανισμός - οι πιο διάσημοι Εβραίοι της Βαβυλώνας συνεκάλεσαν Συνέδριο και αποφάσισαν ότι: Το αίμα Χριστιανού παιδιού το οποίο ρέει εξαιτίας βασανιστηρίων είναι χρησιμότατο για την ψυχική μας σωτηρία. Το αίμα αυτό πρέπει οπωσδήποτε να εξάγεται από τα παιδιά των Χριστιανών και το θύμα είναι απαραίτητο να μαρτυρήσει όπως και ο Χριστός, τον οποίο εσείς τιμάτε σαν Θεό. Προτιμούνται παιδιά κάτω των 7 ετών, άρρενα, και μόνο σε απόλυτη ανάγκη επιβάλλεται η ανθρωποθυσία θηλέων καίτοι δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα που απαιτούν οι κανονισμοί του Ταλμούδ.

• Το 1476, θυσιάζεται ο έφηβος Γοτράνδος, ανθρωπο θυσία για την οποία αναφέρουν οι πιο σπουδαίοι ιστορικοί, ο Βαρώνιος και Βαρτολότσης (Baronius και Barto- locu).

• To 1480, οι Εβραίοι θυσιάζουν τον Χριστιανόπαιδα Σεβαστιανό στο Πόρτο—Βουφόλε της Βεργάμου (Por to Buf- fole in Bergamo). Οι ένοχοι αυτού του εγκλήματος δικασθέντες στη Βενετία καταδικάσθηκαν σε θάνατο διά πυράς. (Πηγή: Henri Desportes —Le mystere du Sang).

• To ίδιο έτος, το 1480, και άλλη ανθρωποθυσία εκτελείται από τους Εβραίους στην Τρεβίζα ( Πηγή: Henri Desportes -Le Mystere du Sang ).

• To 1481, στη Μόλτα της Ενετίας, και άλλο Χριστια νικό θύμα προσφέρεται από τους Ραββίνους στον βωμό του Μολόχ.

• Το 1485, στην Βικεντία, ( Vicence ) σφαγιάζεται από την αιμοδιψη φυλή με τρομερά βασανιστήρια ο Λαυ ρέντιος, παιδομάρτυρας τον οποίο η Δυτική Εκκλησία κατέταξε στους Αγίους. Η ανθρωποθυσία αυτή υπήρξε η αφορμή να εκδόσει ο Πάπας Βενέδικτος 14ος Βούλλα γνωστή με τον τίτλο " Beatus Andreas ", με την οποία α ναγνωρίζεται επισήμως από τη Δυτική Εκκλησία ως υπάρχον το Εβραϊκό έθιμο των ανθρωποθυσιών.

• Το 1490, στην Γουάρδια ( Guardia ), κοντά στο Τολέδο, οι Εβραίοι καθήλωσαν σε Σταυρό μικρό Χριστιανό και τον θανάτωσαν με φρικτά βασανιστήρια, χλευαζοντας τα πάθη του Χριστού. Οι κάτοικοι αυτής της πόλης μέχρι σήμερα σέβονται και τιμούν τα λείψανα του θύματος, το οποίο αποκαλούν Μάρτυρα της Γουαρδίας. Η εφημερίδα " Ο Σταυρός " (La Croix) ανέφερε το 1886 όλες τις λεπτομέρειες της ανθρωποθυσίας αυτής, οι δικογραφίες της οποίας διατηρούνται στα αρχεία του Καθεδρικού Ναού της Τολέδης. Οι ένοχοι κατόπιν δίκης υπέστησαν την ποινή του θανάτου.

• Το 1494, στην Τυρνώ ( Tyrnaux ) της Ουγγαρίας, οι Εβραίοι μεταχειρισθέντες ως δόλωμα δύο γυναίκες της φυλής των, παρέσυραν νεαρό Χριστιανό σε ένα σπίτι της συνοικίας τους. Εκεί επέπεσαν 12 Εβραίοι και του φίμωσαν το στόμα και έδεσαν τα πόδια και τα χέρια του. Του άνοιξαν τις φλέβες και συνέλεξαν το αίμα του και αφού πρώτα ήπιαν οι ίδιοι οι δράστες, διαφύλαξαν το υπόλοιπο για τους ομόθρησκους τους. Το πτώμα το έκοψαν σε τεμάχια και τα παρέχωσαν στη γη. Μάταια έψαχναν οι συγγενείς του νέου να τον βρουν. Μόνο ένας πολίτης τους βεβαίωνε ότι την προηγούμενη μέρα της ε ξαφάνισης είδε το νεαρό να τον συνοδεύουν 2 Εβραίες και να κατευθύνονται προς την Εβραϊκή συνοικία. Από τη μαρτυρία αυτή εγέρθησαν υπόνοιες και οι συγγενείς ζήτησαν τη βοήθεια των Αρχών, που αμέσως διέταξε έρευνες σε διάφορα Εβραϊκά σπίτια. Σ' ένα σπίτι από αυτά, ανακαλύφθηκαν ίχνη αίματος και ο ιδιοκτήτης Εβραίος συνελήφθη αμέσως μαζί με όλους τους διαμένοντες σ' αυτό. Οι ανακρίσεις άρχισαν από τις γυναίκες, οι οποίες μετά από ορισμένα ψέματα απεκάλυψαν στο τέλος τα πάντα, ακόμη και τις λεπτομέρειες. Συνέπεια αυτών των μαρτυριών και άλλων αποδείξεων, το δικαστήριο με απόφαση του που επικυρώθηκε από τον Γενικό Διοικητή, κατεδίκασε τους αυτουργούς σε διά πυράς Θάνατο και τους υπόλοιπους τους έβαλε πρόστιμα και χρηματικές αποζημιώσεις. (Πηγή: Ada Sancta - Vol 11 ρ.839)

• To 1503, στο Βαλτκίρκ ( Waltkirk ) της Αλσατίας, ένας λιμοκτονών Χριστιανός πείθεται από τους Εβραίους με 10 χρυσά φλουριά να παραδώσει σ' αυτούς το τετραετές παιδί του υπό τον όρο να το επιστρέψουν σ' αυτόν αφού του αφαιρέσουν μικρή μόνο ποσότητα αίματος. Οι Εβραϊκές όμως βδέλλες απέδωσαν στον πατέρα το πτώμα μόνο του παιδιού του. Από οργή και αγανάκτηση, θρήνοι του άσπλαχνου πατέρα απεκάλυψαν το ανοσιούργημα. Η Δικαιοσύνη κατεδίκασε τον πατέρα μαζί με τους Εβραίους σε θάνατο. Κάποιος άλλος Χριστιανός, ο οποίος εν γνώσει του ανέλαβε τη μεταφορά αίματος του παιδιού στους Εβραίους της Αλγγάσης ( Algasa ), επίσης καταδικάστηκε σε θάνατο.

Το 1505, στην Βουδβεϊς ( Budweiss ) της Βοημίας, γίνεται όμοια με την παραπάνω απόπειρα αφαίμαξης. Οι δράστες όμως διέφυγαν από την τσιμπίδα της Δικαιοσύνης και το παιδί, άλλωστε, επέζησε. ( Πηγή: Spectateur de Zirgler )

• To 1509, στο Ποσίγγ ( Posing ), κωμόπολη της Ουγγαρίας, οι Εβραίοι άρπαξαν το παιδί ενός Χριστιανού αμαξοποιού, απέκοψαν τις φλέβες του και με καλαμάκι από φτερά συνέλεξαν το αίμα. Κατόπιν έριξαν το πτώμα σε φράχτη ενός κήπου της κωμόπολης, όπου και ανακαλύφθηκε από μια γυναίκα. Η Δικαιοσύνη άρχισε τις ανακρίσεις. Οι ένοχοι Εβραίοι συνελήφθησαν και ομολογήσαντες την πράξη, καταδικάστηκαν σε θάνατο ( Πηγή: Spectateur de Zirgler p.588 )

• To 1510 και άλλη ανθρωποθυσία αναφέρει ο Βαρώνιος.

• Το 1520, εξαιτίας νέων ανθρωποθυσιών που δια πράχθηκαν στο Τυρνώ και Βίριγκ (Tyrneau et Biring) δύο Χριστιανοπαίδων μικρός ηλικίας, αρρένων, 30 μεν Εβραίοι καταδικάζονται και υφίστανται διά πυράς θάνατο και οι υπόλοιποι εκδιώκονται από όλη την Ουγγαρία. (Πηγή: Acta Sancta 11 vol p.839)

• To 1525, 5 χρόνια μόλις από την εκδίωξη τους από την Ουγγαρία, επανευρίσκουμε τους ίδιους κατακλύσα- ντες πάλι τη χώρα αυτή και διαπράττοντες νέα στυγερά ανθρωποθυσία στην Βούδη. Η πόλη όλη εξεγείρεται κατά των τεράτων αυτών. ( Πηγή: Henri Desportes — Le Mystere du Sang )

• To 1540, στην Σαππενφέλδη ( Sappenfeld ) της Βαυαρίας, ο τετραετής Μιχαήλ, παιδί του Γεωργίου Πιζενχάρτεν (George Pisenharter), θανατώνεται από τους Εβραίους τις παραμονές του Πάσχα. Οι Εβραίοι απαγάγουν τον μικρό Μιχαήλ, τον μεταφέρουν στην κοντινή πόλη Τιτίγγη ( Titing ), εκεί τον προσέδεσαν σε πάσσαλο ενός υπογείου Εβραϊκής οικία και τον βασάνισαν φρικωδώς 3 ολόκληρες μέρες. Έπειτα τον σταύρωσαν, του άνοιξαν τις φλέβες, τον ακρωτηρίασαν τα πόδια και τα χέρια, και τον τραυμάτισαν σε όλο το σώμα, ώστε ήταν αδύνατη η καταμέτρηση των πληγών του πτώματος. Το φρικώδες αυτό έγκλημα καταμαρτυρήθηκε κατ' αρχάς από ένα Εβραιόπουλο, το οποίο ενώ έπαιζε στο δρόμο με άλλα Χριστιανόπουλα, ακούστηκε να λέει: " Το βρωμόσκυλο ψόφησε, αφού 3 μέρες τώρα ούρλιαζε ". Οι γείτονες που άκουσαν την παραπάνω φράση δεν τόλμησαν να καταγγείλουν το κακούργημα. Ευτυχώς όμως, ο σκύλος του βοσκού του παρακειμένου δάσους ανακάλυψε το πτώμα του άτυχου νηπίου φέρων τα ίχνη των βασανιστηρίων και της προσφάτου περιτομής που υπέστει. Οι ένοχοι ανευρέθησαν και δικασδέντες τιμωρήθηκαν. ( Πηγή: Spectateur de Zirgler p.588 )

• To 1547, στο Ρωβ ( Raw ) της Πολωνίας, οι Εβραίοι άρπαξαν το παιδί ενός ράπτη και το έσφαξαν τις παρα μονές του Πάσχα. Μετά από δίκη, 2 Εβραίοι ονόματι Μωυσής και Αβραάμ θανατώνονται διά πυράς και όλοι οι υπόλοιποι Εβραίοι εκδιώκονται από την Πολωνία ( Πηγή: Acta Santa 11 vol p. 839 ).

• Το 1551, εξαιτίας νέας φρικώδους ανθρωποθυσίας που διαπράχθηκε στο Πουλτώβ ( Pultow ) της Μοραβίας, οι 5 Εβραίοι δολοφόνοι καταδικάζονται σε θάνατο, όλοι δε οι υπόλοιποι Εβραίοι εκδιώκονται από την επαρχία αυτή και δεν τους επιτρέπεται πια η παρουσία παρά μόνο στα εμπορικά πανηγύρια (Πηγή: Henri Desportes —Le Mystere du Sang.).

• To 1569, στην Βιτόβη (Witow) της Πολωνίας, ο Ιωάννης, διετές παιδί της χήρας Μαργαρίτας Κοζανίνας, θυσιάζεται από τον Ραββίνο Ιακώβ του καταγόμενου από την Λειι^ία, με τρομερά βασανιστήρια. Ο Ραββίνος και οι συνεργάτες του καταδικάζονται σε θάνατο. Ο τότε Δι οικητής της Κρακοβίας Λουδοβίκος Ντυέξ ( Louis Dyex ) απέστειλε στον Βασιλιά εκτεταμένη αναφορά ανθρωπο θυσιών στην οποία αναφέρει ότι και στην Βιέλκο ( Bielko ) και σε άλλα μέρη της επαρχίας του οι Εβραίοι διέπραξαν ανθρωποθυσίες.

• Το 1571 και 1572, δύο ανθρωποθυσίες αποκαλύπτονται στην Ταρνόβη ( Tarnow ) και σε μια κωμόπολη της Πιλλικίας.

• Το 1574, στην Πούνια (Punia) της Λιθουανίας, μια Μέρα του Μαρτίου προ της Κυριακής των Βαΐων, σφαγιάζεται η επταετής Ελισάβετ. Από τις δικαστικές ανακρίσεις απεδείχθει ότι πολλοί Εβραίοι συνήργησαν, αλλά ο κύριος αυτουργός υπήρξε ο Ιωακείμ Σμερλοβέτς ( Ioahim Smierlowiez ), ο οποίος και καταδικάσθηκε σε θάνατο. Διατηρείται ακόμη στην Εκκλησία του Αγίου Στεφάνου στην Βίλνα εικόνα με επιγραφή αναπαριστάνουσα την ανάμειξη του αίματος της Μάρτυρος με τα Εβραϊκά άζυμα.

• Το 1575, ο Μιχαήλ, παιδί Χριστιανών, αφαιμάσσεται στο Πιμέν από τους Εβραίους, οι οποίοι όμως κατόρθωσαν να δραπετεύσουν και να αποφύγουν την ποινή.

• Το 1590, στην κωμόπολη Στσυδώλφ ( Szydlow ), οι Εβραίοι αρπάζουν το παιδί ενός αγρότη των περιχώρων, διατρυπώντας το παντού, ανοίγουν τις φλέβες και συλλέγουν όλο το αίμα του. Έπειτα το πτώμα το ρίπτουν σε απόκεντρο μέρος. Οι γονείς του εξαφανισθέντος παιδιού, βοηθούμενων και από άλλους χωρικούς, έφεραν στο φως το έγκλημα, οι δε ένοχοι ανακαλύφθηκαν και απεδείχθει η πράξη τους. Όλοι καταδικάσθηκαν σε θάνατο.

• Το 1592, στην Βίλνα, ο επταετής Συμεών κατακρεουργήθηκε τόσο σκληρά από τις ύαινες της Εβραϊκής Συναγωγής, ώστε καταμέτρησαν στο πτώμα του θύματος πάνω από 170 πληγές, μη υπολογισθέντων και εκείνων που προξενήθηκαν από τη βίαιη εισαγωγή αιχμηρών καλάμων στα νύχια των χεριών και των ποδιών. Τα λείψανα του τραγικού Μάρτυρος μεταφέρθηκαν το 1623 στην Βίλνα και φυλάσσονται στη Μονή Βερναρδίνων.

• Το 1595, στην Γγόστιν, μια γυναίκα παραπλανώμενη πωλεί στους Εβραίους ένα Χριστιανόπαιδο, το οποίο θυσιάζουν με βασανιστήρια. Δύο Εβραίοι αποδειχθέντες ένοχοι καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται δια πυράς.

• Το 1597, σε έναν αγρόκηπο, όχι μακριά από την Στσυδλώφ ( Szydlow ), οι Εβραίοι εποφθαλμιούν το άρρεν παιδί ενός Χριστιανού αγρότη. Με ποικίλες προφάσεις τάχα εμπορίας, συχνάζουν στον αγρόκηπο και μιά μέρα επωφελούμενοι την απουσία του χωρικού, αρπάζουν το 9ετές παιδί και το θανατώνουν με φρικώδη βασανιστήρια. Συνέλεξαν μετά προσοχής το αίμα, για τελέσουν τις Εβραϊκές εορτές του Πάσχα και να ραντίσουν με αυτό τη νέα Συναγωγή τους στην Στσυδλώφ. Μετά έριξαν το πτώμα μακριά από τα όρια της κωμόπολης. Όταν το πτώμα ανευρέθει, η θέα του προξένησε σε όλους φρίκη. Είχε τα βλέφαρα, τον λάρυγγα και τις φλέβες κομμένες, τα μέλη ακρωτηριασμένα, τα γεννητικά μόρια απεσπασμένα, όλο δε το σώμα του είχε ίχνη βασανισμού με φωτιά.

• Το 1598, σε μία κωμόπολη της Πολωνικής επαρχίας Ποδλακύ, κατοικημένης κατά κύριο λόγο από Ορθόδοξους, υπήρχε και ένας χωρικός του Λατινικού δόγματος ο οποίος είχε ένα μόνο παιδί, τον τετραετή Αλβέρτο.
Δύο μέρες μετά την εορτή του Πάσχα των Δυτικών, ο παραπάνω αναφερόμενος χωρικός παρέλαβε μαζί του στα χωράφια και το παιδί του. Το απόγευμα ο μικρός μόνος του θέλησε να γυρίσει στο σπίτι του αλλά έχασε το δρόμο και άρχισε να κλαίει. Δύο Εβραίοι εμφανίζονται και παρασύρουν το παιδί στο υπόγειο της πατρικής τους οικίας. Τέσσερις μέρες προ του Εβραϊκού Πάσχα, προσέρχονται στο σπίτι αυτό οι εξέχοντες των Εβραίων αυτής της επαρχίας και εκεί, αφού πρώτα έσφιξαν με σχοινί το λαιμό του βρέφους για να πνίξουν τις κραυγές του άνοιξαν τις φλέβες των χεριών και των ποδιών του και σούβλισαν το σώμα του σε διάφορα μέρη. Το αίμα του παιδιού το συνέλεξαν σε δοχεία και ένα μέρος απ" αυτό άφησαν στον κύριο του σπιτιού στο οποίο έγινε το κακούργημα, το υπόλοιπο δε το μοίρασαν στους παρόντες για να χρησιμοποιηθεί για την προπαρασκευή των αζύμων.
Στη δίκη για την ανθρωποθυσία αυτή, η Εβραϊκή κοινότητα με άφθονο χρήμα προσπάθησε να απαλλάξει τους ενόχους ομόθρησκους των. Αλλά ούτε το Εβραϊκό Χρήμα, ούτε η εξαγορά ψευδομαρτύρων, ούτε οι πιέσεις και έμμεσες απειλές κατά των μαρτύρων, εμπόδισαν τη δικαιοσύνη να λάμψει. Τρεις από τους ενόχους Εβραίους Καταδικάσθηκαν και υπέστησαν θάνατο διά τροχού και οι υπόλοιποι συνένοχοι καταδικάσθηκαν σε διάφορες βαριές ποινές. Στη δίκη απεδείχθει όχι μόνο ότι για θρησκευτικούς ( Εβραϊκούς ) σκοπούς διαπράχθηκε η ανθρωποθυσία, αλλά και οι ίδιοι οι ένοχοι ομολόγησαν το Ταλμουδικό έθιμο της χρησιμοποίησης Χριστιανικού αίματος για τις άνομες τελετές τους.
Ο Ραββίνος Ισαάκ ενώπιον του Δικαστηρίου ομολόγησε ότι το αίμα της ανθρωποθυσίας αναμιγνύεται στον οίνο για διάφορες θρησκευτικές τελετές τους και την παρασκευή αζύμων.

• Το 1650, στο Καάδεν ( Caaden ) της Βοημίας, σφαγιάζεται από τους Εβραίους το τετραετές βρέφος Ματθαίος Τιλλίχ ( Mathias Tillich ). Οι ένοχοι Ταλμουδιστές καταδικάσθηκαν σε θάνατο.

• Το 1651, 1652, 1653 οι ιστορικοί σημειώνουν και άλ λες ανθρωποθυσίες που διεπράχθησαν από τις ύαινες της Συναγωγής στην Στενερμάρκ ( Stfeyer-Marck ), στην Καρντέ ( Karntcy ) και Κραίν ( Crain ) αντίστοιχα.

• Το 1655, οι Εβραίοι της Γερμανικής πόλης Τυνγγύχ ( Tunguch) τις παραμονές του Πάσχα τους σφαγιάζουν μαρτυρικά ένα μικρό Χριστιανό. Πολλοί από τους ενόχους καταδικασθέντες θανατώθηκαν με φωτιά.

• Το ίδιο έτος, το 1655, 12 Μαΐου μια Χριστιανή γυναί κα πέφτει θύμα του Ταλμουδικού φανατισμού. Το πτώμα της ανευρέθει σε κάποιο έλος που πειρβάλλει την Βιέν νη, μέσα σε σάκκο, μαζί με μια πέτρα 38 οκάδων. Το πτώμα είχε αφαιμαχθεί, γεμάτο πληγές και αποκεφαλι σμένο καθώς και ακρωτηριασμένο από τους βραχίονες των χεριών και τις κνήμες από τα γόνατα.

• Το 1669, τελείται σε τριετές βρέφος η πολύκροτος ανθρωποθυσία του Μετζ, που αναστάτωσε όλη τη Γαλλία. Με τρεις αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων, πολλοί Εβραίοι αποδείχθηκαν ένοχοι και συνεργοί της ανθρωποκτονίας για θρησκευτικούς σκοπούς και καταδικάσθη καν σε διάφορες ποινές. Ο κύριος ένοχος απ' αυτούς, ο Ραφαήλ Λεβί, καταδικάσθηκε σε θάνατο διά πυρός, τον οποίο και υπέστη στις 5/17 Ιανουαρίου 1670.

• Στις 13 Απριλίου 1712, Κυριακή των Βαΐων, οι Εβραίοι της Ζακύνθου θυσιάζουν τον εξαετή Νικόλαο, μονογενές παιδί της Νικολέτας, χήρας του Θεοδώρου Βαλσαμάκη. Τον μικρό Νικόλαο τον υπέβαλαν σε βασανιστήρια σταυρικής καθηλώσεως.

Αν και το χειρόγραφο δεν είναι πλήρες, είναι παρ' όλα αυτά ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΤΑΤΟ ( Πηγή: YERMAC- Το Τέρμα ).
• Στις 19 Ιουνίου 1764, στο Ορκούλ (Orkul) της Ουγγαρίας, το δεκαετές, παιδί του Ιωάννου Βάλλα ( Jean Balla ) εξελθών το πρωί στους αγρούς να μαζέψει λουλούδια, εξαφανίζεται. Στις 25 Ιουνίου ανευρίσκεται το πτώμα του φέρων τα χέρια του δεμένα, το δεξί μάτι του οξωρυγμένο, τον λαιμό του σφιγμένο με σχοινί, βαθιά πληγή στον λάρυγγα, 18 μαχαιριές στο πρόσωπο, 14 στα χέρια, 32 στο στήθος, 17 στο πίσω μέρος του θώρακα και τα νώτα και 19 στα πόδια και τους μηρούς. Στο λαιμό του παιδιού είχε χαραθεί με αιχμηρό εργαλείο η εξής επιγραφή με Εβραϊκά γράμματα: " Ενας Θεός υπάρχει, γι' αυτό ας λείψει ο ένας από τους Δύο ".
Πίνακας που φέρει την εικόνα του φρικιαστικού αυτού θεάματος διατηρείται ακόμη στα αρχεία της Βουδαπέστης.
Όταν ανακάλυψαν το πτώμα, όλοι θυμήθηκαν ότι την ημέρα της εξαφάνισης του παιδιού παρετηρήθει στην κωμόπολη ασυνήθιστη προσέλευση Εβραίων της Πολωνίας. Συνελήφθησαν 3 Εβραίοι για τους οποίους υπήρχαν προηγούμενες ενδείξεις. Αξιόπιστοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι το απόγευμα της προηγούμενης μέρα που εξαφανίσθηκε το παιδί, είδαν και άκουσαν 2 ξένους Εβραίους να συνομιλούν με το θύμα και να του προτείνουν να μαζεψει από τα χωράφια λουλούδια και βότανα τα οποία τάχα είχαν ανάγκη. Στο τέλος η διάπραξει της ανθρωποθυσίας ομολογήθηκε από τους συλληφθέντες Εβραίους, οι οποίοι και καταδικάσθηκαν σε θάνατο, τον οποίο υπέστησαν οι δύο. Ο τρίτος Εβραίος τιμωρήθηκε ελαφρότερα και λόγω των καταθέσεων του και διότι ασπάσθηκε τον Χριστιανισμό στο τέλος.

• Το 1774, μια Χριστιανή νεαρά ήταν υπηρέτρια σε μια Εβραϊκή Συνοικία της Βουδαπέστης (Therese Vil- le, Rue de Roi). Μια μέρα αποκοιμήθηκε με κάποια ναρκωτική ουσία από τους Εβραίους κύριους της, κατά την παραμονή της Εβραϊκής εορτής του Φουρίμ, και εξύ- πνησε 24 ώρες μετά. Μόλις σηκώθηκε, αισθάνθηκε τον εαυτό της τόσο αδύναμο ώστε να μη μπορεί να βηματί σει καθόλου. Συγχρόνως ένιωσε όλα τα μέλη της να πονούν. Εξέτασε το σώμα της και βρήκε στο κάτω μέ ρος του δεξιού και αριστερού βραχίονα μικρές τρύπες που έμοιαζαν με δήγματα βδελλών. Αμέσως εγκατέλεψε το Εβραϊκό σπίτι. Ο ιατρός ο οποίος την εξέτασε απέ δωσε τα συμπτώματα της αδυναμίας στην αφαίρεση με γάλης ποσότητας αίματος.
• Το 1775, στην Πολωνία, ο Στανίσλαος Στρόσκυς, παιδί Χριστιανών, θανατώνεται με φρικώδη βασανιστήρι α από Εβραίους, τους οποίους καθοδηγούσε ο Ραββίνος Ιούδας. (Πηγή: Τίζα - Ελζάρ, Ούγγρου βουλευτού)

• Το 1784, χάθηκε στην Ζάκυνθο ο δωδεκαετής Ιωάννης Ζερβός. Το πτώμα του βρέθηκε εντός σάκκου από τους συγγενείς του 8 μέρες μετά την εξαφάνιση του φέρων τους τύπους των ήλων, τομές στα χέρια και τα πόδια, καθώς και λόγχης στα πλευρά. Από αυτά τα ση μάδια ο λαός της Ζακύνθου κατάλαβε ότι το έγκλημα διαπράχθηκε από τους Εβραίους. Ο λαός εξεγέρθει κατά των Εβραίων της Ζακύνθου και πλήγωσε μερικούς απ' αυτούς και προξένησε ζημιές στις Εβραϊκές περιουσίες. Ο παιδομάρτυρας ετάφει μέσα στην Μητρόπολη και μετά από 12 χρόνια κατόπιν οράματος ανευρέθη σώος. Πλη ροφορηθείς το γεγονός ο Λατίνος της νήσου Επίσκο πος, άρπαξε το σώμα και το έστειλε στην Ενετία, όπου σώζεται έκτοτε εκεί με το όνομα "Αγιος Ιωάννης του Σταυρού". Στην Ζάκυνθο περισώζεται μόνο το ένα πόδι του Αγίου Παιδομάρτυρα. (" Βήμα " Πύργου και " Καιρούς " Αθηνών, Μάιος 1890 και εφημερίδα " Ακρόπολη ", Απρίλιος 1980)

Το 1791, στην Τασνάδ (Tasnad) της Τρανσυλβανίας, οι Ταλμουδικές τίγρεις διέπραξαν νέα ανθρωποθυσία σφαγιάζοντας τον 12ετή Ανδρέα. Οι Ούγγροι δικαστές, άξιοι της θέσης τους, καταδίκασαν σε θάνατο 4 Εβραίους που κρίθηκαν ένοχοι, μεταξύ αυτών και ο Ραββίνος Καρολυέ ( Karolye ) της Τασνάδ.

• Το 1798, ενώ βασίλευε ο Σουλτάνος Σελίμ ο Τρίτος ( 1789—1808 ) στην Τουρκία, εξαιτίας ανθρωποθυσίας Ορθοδόξου παιδιού, ανευρέθει σε κάποιο Εβραϊκό σπίτι - λίγες στιγμές πριν το θάνατο του - με ανοιγμένες φλέβες και με το κεφάλι κρεμασμένο προς τα κάτω. 60 Εβραίοι κατηγορήθηκαν για το έγκλημα αυτό και καταδικάσθηκαν σε θάνατο δι' απαγχονισμού. Η ποινή εκτε λέσθηκε απαγχονισθέντες ανά 10, στις θύρες του Βεζεστενίου της Κωνσταντινούπολης.

• Ο Δόκτωρ Φέλλερ {Feller} παραθέτει στην " Ιστορία της Μεγάλης Στρατιάς του 1812 " μερικές σελίδες από το έργο που έγραψε ο Στρατηγός του Μεγάλου Ναπολέοντα, ο κόμης Σέγγυρος.
"20.000 άνδρες - λέγει ο ανωτέρω ιστορικός - εκ των οποίων 300 αξιωματικοί διαφόρων βαθμών και 7 στρατηγοί έμειναν στην Βίλνα της Ρωσίας μη δυναμένων των στρατιωτών αυτών λόγω των πληγών και των κακουχιών τους, ν' ακολουθήσουν την οπισθοχώρηση της υπόλοιπης στρατιάς. Οι Λιθουανοί, τους οποίους ενοχοποιήσαμε απέναντι στους Ρώσους και τους οποίους ήμασταν αναγκασμένοι να τους εγκαταλείψουμε στον κίνδυνο, χορηγούσαν αφιλοκερδώς κάθε βοήθεια και φροντίδα για τους ανήμπορους στρατιώτες μας, οι Εβραίοι, τους οποίους στις πρώτες επιτυχίες μας στη Ρωσία τους προστατεύσαμε, όχι μόνο δεν συγκινήθηκαν κατ' ελάχιστο από τις δυστυχίες μας, αλλά απεναντίας οι δυστυχίες αυτές εξήψαν και υποδαύλισαν το αρπακτικό και ληστρικό χαρακτήρα της μυσαράς αυτής φυλής σε ανήκουστο βαθμό. Και αν βέβαια αρκούνταν οι Εβραίοι μόνο στην απογύμνωση των ασθενών θυμάτων, τα οποία είχαν παραλάβει στα σπίτια τους με το πρόσχημα της φιλανθρωπίας, - η Ιστορία δεν θα κατερχόταν μέχρι του να ρυπάνει τις σελίδες της, αναγράφουσα τη ληστεία, την απογύμνωση και τα μαρτύρια, τα οποία είχαν υποστεί οι τραυματίες μας στρατιώτες από τις ειδεχθείς αυτές βδέλλες, αλλ' εκείνο που δεν μπορούμε να αποσιωπήσουμε, εκείνο το οποίο οφείλουμε να καταγγείλουμε σ' όλη την ανθρωπότητα είναι ότι οι Εβραίοι, οι "φίλοι" μας, μόλις προσέγγισαν τα Ρωσικά στρατεύματα, αφού πρώτα ατίμως δολοφόνησαν τους περισσότερους από τους τραυματίες μας, έριξαν γυμνά και μισοπεθαμένα τα θύματα από τα παράθυρα στους δρόμους, σε καιρό δριμύτατου χειμώνα. Επειτα, επαιρόμενα για το "γενναίο" αυτό έργο, τόλμησαν να προσέλθουν στους Ρώσους και υποκρινόμενοι αφοσίωση και πίστη σ' αυτούς, να καυχηθούν με υψηλή φωνή για τα φρικώδη βασανιστήρια στα οποία υπέβαλαν τα θύματα τους. Τέτοια μυσαρά κακουργήματα πρέπει να γίνονται γνωστά και στους σημερινούς και στους μέλλοντες αιώνες. (General Comte de Segur - Histoire de la Grand Annee de 1812 L.Livre XII chap.ll)

• To 1810, στο Χαλέπι, κάποια φτωχιά Χριστιανή μεταπράτρια θυσιάσθηκε στο σπίτι του Εβραίου μεσίτη Ραφφούλ Αγκώνα και από πολλούς άλλους της ίδιας φυλής, με σκοπό τη χρησιμοποίηση του αίματος της κατά τις εορτές του Εβραϊκού Πάσχα.

• Τον Οκτώβριο του 1812, 3 Εβραίοι στην Κέρκυρα καταδικάζονται σε θάνατο εξαιτίας της ανθρωποκτονίας ενός παιδιού.
Τα δικόγραφα της εν λόγω ανθρωποθυσίας βρίσκονται στα επίσημα αρχεία της Κέρκυρας. Να τί διαβάζουμε σ' ένα φύλλο της εφημερίδας " Ακρόπολης ":

• Το 1815, στο ίδιο νησί της Κέρκυρας, το παιδί του Ι.Ρήγα, ο οποίος μετέπειτα μετανάστευσε στην Αλεξάνδρεια, πέφτει θύμα στο βωμό του Εβραϊκού Μολόχ.

• Το 1823 στην Βηρυτό, ο Χριστιανός Φατάλλας Σαγιέχ, διερμηνεύς του Κωνσταντινοπολίτη κ.Λάσκαρη, φονεύεται με τρομερά βασανιστήρια, από τους Εβραίους, στο σπίτι των οποίων διέμενε. Οι διενεργηθείσες τότε ανακρίσεις απέδειξαν ότι η ανθρωποκτονία αυτή διεπράχθει από τους Εβραίους, χάριν θρησκευτικού εθίμου.

• Το 1825, η προσήλυτος Εβραία Βενούδ είχε δει - διηγείται - κατά το πρώτο της ταξίδι στην Αντιόχεια, ό ταν ήταν 7 ετών και στο σπίτι το οποίο διέμενε, "δύο βρέφη κρεμασμένα από τα πόδια από την οροφή, με το κεφάλι προς τα κάτω". Τρομοκρατημένη ρώτησε τη θεία της, η οποία της είπε ότι τα δύο παιδάκια τιμωρούνταν έτσι, διότι ήταν άτακτα. Με τρόπο αυτά λέγοντα η θεία της, την διέταξε να εξέλθει στο δρόμο για να παίξει. "Κατά την επιστροφή μου" - όπως διηγείται η Βενούδ - "δεν είδα βέβαια τα δύο σώματα, αλλ' αντ' αυτών και στο ίδιο δωμάτιο παρετήρησα πολλά αίματα".

• Το 1829 στο Χαμάθ (Hamath), πόλη της Συρίας, ανευρέθει το πτώμα μιας Οθωμανίδος μικράς, σε κάποιο κήπο στις όχθες του Ορόντο. Το σώμα ήταν φρικωδώς ακρωτηριασμένο και γεμάτο πληγές που προξενήθησαν από επιμήκεις βελόνες που ράβουν τα πανιά των πλοίων. Οι ανακρίσεις απέδειξαν ότι οι διαμένοντες στην πόλη αυτή Εβραίοι απατήθηκαν για το θρήσκευμα της παιδίσκης και προέβησαν κατά λάθος στην ανθρωποθυσία αυτή. Μόλις μετά βίας κατόρθωσαν να γλυτώσουν τη ζωή τους με βοήθεια άφθονου Εβραϊκού χρυσού, εκδιωχθέντες από την πόλη αυτή.

• Το 1830, συμβαίνει το επόμενο γεγονός στο μέσο της Ευρώπης, το οποίο δείχνει το θράσος της Εβραϊκής φυλής, όταν καταλαμβάνεται από τη δίψα του αίματος.
Ο κ. Γερβαλών (Gervalon), Γάλλος έμπορος στο Τορίνο, εισήλθε μια μέρα μαζί με τη σύζυγο του στην Εβραϊκή συνοικία, σε κάποιο εμπορικό κατάστημα Εβραϊκής ιδιοκτησίας, για να αγοράσει μια παλαιά εικόνα. Επειδή όμως οι διαπραγματεύσεις επιμηκύνοντα, η γυναίκα του στενοχωρηθείσα στο σκοτεινό μαγαζί, εξήλθε στο σοκάκι της Εβραϊκής συνοικίας για να αναπνεύσει καθαρό αέρα. Μόλις όμως προχώρησε δύο βήματα, ένα σμήνος Εβραίων δήθεν αλληλομαχομένων την περικύκλωσε κραυγάζον και αλλαλάζον. Με αυτόν τον πανούργο τρόπο κατόρθωσαν να αποκρύπτουν τις φωνές της και σπρώχνοντας την, την έβαλαν σε μια τρώγλη και την έριξαν στο υπόγειο. Εκεί την ξεγύμνωσαν μέχρι τη μέση και έχοντας δύο Ραββίνους επικεφαλής, άρχισαν να ψάλλουν όλοι μαζί.
Ενώ αυτά συνέβαιναν στο υπόγειο, ο σύζυγος παρά-φρων από την ανησυχία και τον τρόμο, αναζητούσε τη γυναίκα του. Τρέχει στον πρώτο αστυνομικό σταθμό και συνοδευόμενος από μερικούς αστυνομικούς, εισορμά στην Εβραϊκή συνοικία κραυγάζω ασταμάτητα ως μαινόμενος "Ιουλία, Ιουλία...".
Τις δυνατές αυτές κραυγές, ο ήχος των οποίων εισχώρησε από κάποιο μικρό φεγγίτη στο υπόγειο, όπου βρισκόταν φυλακισμένη η δυστυχής γυναίκα, τις άκουσε και συγκεντρώνοντας όλες τις δυνάμεις της φωνάζει "Αντώνιε, εδώ είμαι, σώσε με!". Ο κ.Γέρβαλών ορμά τότε ακάθεκτος στο Εβραϊκό σπίτι, ακολουθούμενος από τους αστυνομικούς και βγάζουν από την κρύπτη την δύστυχη γυναίκα.

• Ο Αμόντ, που ταξίδειψε στην Συρία, Αραβία και Αί γυπτο, αναφέρει ότι άκουσε διήγηση από τους Μουσουλμάνους που κατοικούν στα μέρη αυτά ότι "εάν οι Ε βραίοι, οι σταυρώσαντες τον Προφήτη Χριστό, δεν μπορέσουν το Πάσχα των να αγοράσουν κάποιο τέκνο Χριστιανών, διάλεγαν ένα ευτραφές πρόβατο, το οποίο τρυπούσαν με μαχαίρια και μακριές βελόνες, προφέροντας ύβρεις και βλασφημίες κατά του Προφήτου των Χριστιανών και ότι πολλές φορές οι Εβραίοι προσέφεραν σε μερικούς από τις Μουσουλμανικές φυλές μεγάλα ποσά για να τους προμηθεύσουν άρρενα τέκνα Χριστιανών".
Οι κάτοικοι της Αιγύπτου βεβαίωσαν τον περιηγητή, λέει ο ίδιος, ότι " είδαν Εβραίους να εξαγοράζουν αντί αδρών ποσών Ελληνόπουλα από τους αιχμάλωτους του Μεσολογγίου και της Πελοποννήσου και αφού τα εξέθρεψαν τα θυσίασαν κατά την Εβραϊκή εορτή του Πάσχα ".

• Το 1834, αναφέρει και πάλι η προσήλυτος Εβραία Βενούδ, ότι ενώ βρισκόταν στην Τρίπολη της Αφρικής σε κάποιο συγγενή της, από το δωμάτιο της που είχε θέα στον κήπο παρακείμενης Εβραϊκής Συναγωγής, παρέστει μάρτυς σε τρομερό και ειδεχθές θέαμα, από το οποίο διετήρησε έκτοτε ζωντανές αναμνήσεις. Κάποιος γέροντας Χριστιανός έμπορος από το Χαλέπι προσεκλήθει από τους Εβραίους γείτονες της - με τους οποίους είχε εμπορικές συναλλαγές - να έλθει και να γευθεί πορτοκάλια από τον κήπο. Όταν ήρθε στον κήπο αυτό ο γέρων Χριστιανός οι παρευρισκόμενοι φίλοι του Εβραίοι έσπευσαν πράγματι να του προσφέρουν ναργιλέ, ρακή και πορτοκάλια. Ενώ ο δύσμοιρος γέρων βρισκόταν εκεί, 5-6 Εβραίοι πέφτουν ξαφνικά πάνω του τον δένουν, του φιμώνουν το στόμα και έπειτα τον κρεμούν ξεγυμνωμένο από ένα δέντρο με το κεφάλι προς τα κάτω. Μετά από τρίωρη αγωνία σ' αυτή τη δέση και αφού προσήλθαν οι Ραββίνοι και πολλοί άλλοι ομόθρησκοί των, οι Εβραίοι τον έσφαξαν με το πλατύ ειδικό μαχαίρι με το οποίο οι Ραββίνοι σφάζουν τα ζώα που προορίζονται για την διατροφή των ομοφύλων τους. Το πτώμα παρέμεινε κρεμασμένο μέχρι αργά τη νύχτα, ενώ το αίμα έρρεε στην αρχή κρουνηδών και έπειτα κατά σταγόνες στα χάλκινα μεγάλα δοχεία τα οποία είχαν θέσει για τη συλλογή του αίματος κάτω από το κεφάλι του θύματος.>>
Εικόνα
Την ανωτέρω εικόνα την βάζω για "ντύσιμο" τού κειμένου και κυρίως για αστείο (μιας που έγιναν οι σχετικές αναφορές) και όχι φυσικά με σοβαρή διάθεση (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων).
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 18 Απρ 2018, 02:23

Εδώ, τι έγινε; Εγκατελήφθη η συζήτησις πάνω που είχε αρχίσει να "ανάβει"; :003:
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

Άβαταρ μέλους
Rakomelofronas
Δημοσιεύσεις: 4537
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 19:00
Phorum.gr user: Pegasus - erkebrad

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Rakomelofronas » 23 Απρ 2018, 00:25

Εμ αφού πας και γράφεις για γεύμα με φρούτα βουτηγμένα στο αίμα μωρού :)
Ο κόσμος που θυμάσαι δεν υπάρχει πια.
Τargetnews

Άβαταρ μέλους
Παλαιομνήμων
Δημοσιεύσεις: 766
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 19:56
Τοποθεσία: Κάπου εδώ...

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Παλαιομνήμων » 26 Απρ 2018, 01:29

Rakomelofronas έγραψε:
23 Απρ 2018, 00:25
Εμ αφού πας και γράφεις για γεύμα με φρούτα βουτηγμένα στο αίμα μωρού :)
Πρόκειται για υψηλή γκουρμέ κουζίνα· δεν ξέρει η πλέμπα από αυτά! Εικόνα
Ανησύχησα! Μα κάποιοι έσπευσαν αμέσως να με "καθησυχάσουν"...
----------
9 Αυγ. 2016: https://web.archive.org/web/20160809180 ... d6eccbaaf4

skartados
Δημοσιεύσεις: 997
Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:39

Re: οι Εβραιοι στην Ελλαδα,εργα και ημερες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από skartados » 19 Ιούλ 2018, 17:13

Οι ναζί στη Θεσσαλονίκη έλεγαν μια παροιμία.
Θες ρουφιάνο
Βρες ραββινο

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών