Τὸ πρωὶ ἀπεσύρθημεν εἰς τόπον ἀσφαλῆ, ἔνθα ἔμεινα κατὰ τὸ σύνηθες κατακεκλιμένος καὶ κοιμώμενος μέχρι τῆς ἐννάτης. Αμα μὲ εἶδεν ἐγερθέντα ὁ Ευθύμιος, προσῆλθε κρατῶν ξύλινον ὀβελὸν (σουβλαν), ἐπὶ τοῦ ὁποίου ἦτον ἀψημένη ἡ ὄρνις καὶ μὲ ειπε "ελπίζω σήμερον, Κύριε Σωτηρόπουλε, νὰ εὐχαριστηθῆς πολὺ, διότι ἢ κόττα εἰναὶ παχεῖα καὶ τὴν ἔψησα ὡραῖα. Ἔστρωσεν εὐθὺς ἐνώπιόν μου τὸ ταγάρι, ἔθηκεν ἐπ᾽ αὐτοῦ ἄρτον καὶ ἔκοπε τὴν ὄρνιθα, ἀρχίσας νὰ τρώγω, εἶπον καὶ εἰς αὐτὸν νὰ μὲ συντροφεύσῃν ἀλλ᾽ ἀπεκρίθη, ὅτι ἔχει φυλαγμένον κρέας καὶ ὅτι ἢ ὄρνις εἶναι διὰ μόνον ἐμέ. Ἔφαγα τὸ ἢμισυ αυτής, επια δὲ καὶ δύο τάσια οἴνου, καὶ τὸ γεῦμά μου αὐτὸ ἦτον τὸ καλήτερον ἀπ᾽ ὅσα ἔλαβα, ἐνόσῳ διεμεινα μετὰ τῶν ληστῶν.
Μετ’ ὀλίγον ἦλθεν ἐνώπιόν μου ὁ Λαφαζάνης, πολὺ δὲ πλησίον ἐκάθητο καὶ ὁ Κουμπάρος, κρυπτόμενος πάντοτε ὄπισθεν δένδρου διὰ νὰ μὴ τὸν βλέπω. Ὁ πρῶτος παρεπονεῖτο, διότι δὲν εἶχε τί νὰ φάγῃ, ὁ δὲ ἄλλος τὸν ἔλεγε νὰ περάση ὅπως δυνηθῇ σήμερον καὶ αὔριον καὶ τὸ ἑσπέρας θὰ στείλι ἐπίτηδες ἀνθρωπον νὰ φέρη ὀρύζιον καὶ ὄκταπόδιον: ἐρώτησε δὲ καὶ ἐμὲ ἐὰν θέλω νὰ φέρουν καφὲν, ἀλλ᾽ ἐγὼ τῷ ἀπεκρίθην, ὅτι δὲν μὲ μέλλει πολὺ διὰ τὸν καφὲν, περισσοτέραν δὲ ἀνάγκην αἰσθάνομαι νὰ ἀναγινώσκω καὶ τὸν παρακαλῶ νὰ φροντίση περὶ προμηθείας βιβλίου τινός.
Ακολούθως ἐζήτησεν ὁ Λαφαζάνης νὰ χαρτοπαίξωμεν: ἐνῷ δὲ ἐπαίζομεν οἱ δύο καὶ πλησίον ἡμῶν ἐκάθητο ὁ Εὐθύμιος μετὰ τοῦ Κουμπάρου, «βλέπω είπα ὅτι ὅλοι εἶσθε χριστιανοὶ καὶ καλοὶ μάλιστα χρίστιανοὶ, διότι καὶ νηστεύετε καὶ τὸν σταυρόν σας κάμνετε καὶ τοὺς ἁγίους ἐπικαλεῖσθε εἰς πᾶσαν περίστασιν. Δὲν μεὶ λέγετε λοιπὸν πῶς συμβιβάζετε τας πράξεις σας μὲ τὰ παραγγέλματα τῆς θρησκείας; Πῶς κάμνετε ληστείας καὶ φονεύετε ἀνθρώπους, χωρὶς νὰ συλλογίζησθε, ὅτι μετὰ θάνατον ὑπάρχει καὶ ἄλινη ζωὴ, εἰς τὴν ὁποίαν κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον περιμένει αἰωνία κόλασις ὅλους, ὅσοι κάμνουν τοιαύτα πράξεις»
Πῶς σεῖς οἱ ὑπουργοὶ, ἀπεκρίθη ὁ Λαφαζάνης, κόφτετε τοὺς ἀνθρώπους μὲ τὴν λαιμητόμον χωρὶς νὰ συλλογίζεσθε τὴν κόλασιν;» -«Δὲν τοὺς κόπτουν, ἀπήντησα, οἱ ὑπουργοὶ, αλλά ἢ δικαιοσύνη καὶ ὁ νόμος διὰ τὰς πράξεις τῶν - «Καθὼς ἐσεῖς, ἐπανέλαθεν ὁ ληστὴς, ἔχετε τοὺς νόμους σας καὶ ὅσα γράφουν οἱ νόμοι σας δεν θεωρεῖτε ἁμαρτίαν νὰ τὰ κάνετε, ἀπαράλλαχτα καὶ ἡμεῖς οἱ λησταὶ ἔχομεν τοὺς ἐδικούς μας νόμους καὶ ἐνόσῳ τοὺς φυλάττωμεν δὲν φοθούμεϑα οὔτε εἰς τοῦτον τὸν κόσμον νὰ πάθωμεν, οὔτε εἰς τὸν ἄλλον νὰ κολασθοῦμεν' οἵ νόμοι μας δὲ μᾶς συγχωροῦν 1) νὰ κυνηγοῦμεν καὶ νὰ σκοτόνωμεν ὅλους, ὅσοι μᾶς κατατρέχουν καὶ ζητοῦν νὰ μᾶς ἐξοντώσουν' 2) νὰ κόφτωμεν τὴν μύτην καὶ τὰ αὐτιὰ ἐκείνων, ὁποῦ μᾶς προδίδουν εἰς τὴν ἐξουσίαν καὶ νὰ τοὺς ἀφίνωμεν νὰ ζοῦν σημειωμένοι διὰ νὰ τοὺς βλέπη ὁ κόσμος καὶ νὰ ἀποφεύγῃ τὴν προδοσίαν 3) νὰ πέρνωμεν χρήματα ἀπὸ ὅσους ἔχουν διὰ νὰ ζοῦμεν καὶ ἡμεῖς, νὰ βοηθοῦμεν δὲ καὶ κανένα πτωχόν καὶ 4) νὰ σκλαβόνωμεν τοὺς μεγάλους καὶ τοὺς πλουσίους καὶ νὰ ζητοῦμεν ἐξαγορὰν, ἐὰν δὲ δὲν τὴν λάβωμεν νὰ κόφτωμεν τὰς κεφαλάς των καὶ νὰ τα στέλνωμεν εἰς τοὺς συγγενεῖς των.
Απὸ τὸ ἄλλο μέρος μᾶς διατάττουν οἱ νόμοι μας νὰ μὴ κάνωμεν ἀπιστίας, νὰ μὴ κακοποιῶμεν, οὔτε νὰ χύνωμεν χωρὶς ἀνάγκην αἷμα, νὰ μὴ πέρνωμεν ἀπὸ κανένα ὅλην τοῦ τὴν περιουσίαν καὶ τὸν ἀφίνωμεν πτωχὸν, καὶ πρὸ πάντῶν νὰ μὴ πλισιάζωμεν γυναῖκας.» - «Αλλὰ δὲν καταλαμβάνετε, τοὺς εἶπον, ὅτι πολλοὶ ἐκ τῶν νόμων σας ἀντιβαίνουν εἰς τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὰ παραγγέλματα τῆς θρησκείας καὶ ὅτι... «αφες αὖτὰς τὰς διδασκαλίας, μὲ διέκοψε λέγων ὁ Λαφαζάνης, ἐκεῖνοι, ὁποῦ ἔκαμαν τοὺς ἰδικούς μας νόμους, εἶχον περισσοτέραν γνῶσιν ἀπὸ ὅλους ἡμᾶς»
