Η προδοσία του Έπους του 1940 από την αριστερά!

[vatraxos]

http://www.xryshaygh.com/gengramateas/v ... z5STpDq9LG

Και τι θέλουν τώρα στη ΧΑ, να βρουν φιλοναζιστές συμμάχους στο ΚΚΕ;

[Υπερκουλτουριάρης]

Ο Λακης ο εισαγομενος ηταν καρικατουρα των 80'ς που χαρακτηριζε ενα φαινομενο που αναπτυχθηκε οταν κυβερνησε καποιος που αλλα ελεγε και αλλα εκανε. Νομιζω τον αποκαλεις Ανδρεα88

Δεν είναι ετσι ακριβώς. Ασφαλώς η ξενομανία χαρακτήριζε και τα 80ς, αλλά το εθνικοσοσιαλιστικό κράτος έκανε τα πάντα για να την μαζέψει. Να θυμηθώ τις καμπάνιες με τον Εισαγόμενο και τα Επιμένων Ελληνικά, ή τους ξένους δίσκους που υποχρεωτικά κυκλοφορούσαν με Ελληνική επιγραφή;
Ο Ανδρέας αυτή την κατάσταση παρέλαβε και ίσως γιατί αυτή η μικρή χώρα έλαχε στην ιδιοφυία του να εκπροσωπήσει, αποφάσισε αυτούς τους γύφτους να τους κάνει Έθνος με μια κάποια υπερηφάνεια. Αν παρακολουθήσεις το τουρ στην Κρήτη το 77, αναλύει στους λόγους του, σε χαί κατάσταση, τον πολιτισμικό ιμπεριαλισμό της Δύσης και τον ουσιαστικά ανώτερο Ελληνικό πολιτισμό, με τον Άκη δίπλα του και εκχριστιανισμένους άραβες για ακροατήριο να μην καταλαβαίνουν Χριστό.
Ο Ανδρέας όταν έφυγε από την Ελλάδα,όντας απλά ερωτευμένος με τον εαυτό του, αποφάσισε να ρίξει μαύρη πέτρα πίσω του. Τα πρώτα χρόνια του, πήγε να γίνει κανονικός αμερικάνος. Έκοψε την καλημέρα στον πατέρα του, χώρισε την Ελληνίδα, πήρε ξένη, κάπνιζε πούρα, φόραγε καουμπόικο καπέλο, άκουγε τζάζ,ονόμασε το παιδί του Τζέφρευ. Σε κάτι επιστολές που έστελνε στους παιδικούς του φίλους, έλεγε πως δεν θα γύριζε ποτέ. Μετα σαν να ανακάλυψε πως οι αμερικάνοι είναι αστεία ανθρωπάκια,χωρίς εξαίρεση της οικογένειας πιράνχας που έφτιαξε, κάτι και η νοσταλγία για τα μπουζούκια και τα χασικλίδικα που τον ενέπνεαν στις νεανικές του αναζητήσεις, κάτι που είδε πως θα μπορούσε να γίνει Αρχηγός της Ελλάδας και όχι της Αμερικής, έπεισε τον εαυτό να γίνει εθνικιστής. Στα γεράματα άρχισε να πείθεται πως υπάρχει Θεός επίσης και καλούσε παππάδες για ευχέλαια. Τα πάντα ρει, το αποτύπωμα στο όλον μετρά.

Επίσης ο Καραγάτσης ήταν δεξιός σοβαρός.

Σοβαρός ήταν, το δεξιός είναι συζητήσιμο.Δεν υπάρχει καθόλου συντηρητικό υπόβαθρό στο έργο του,το αντίθετο. Είναι άθεος,τον τραβά η αμαρτία. Το έθνος το αντιλαμβάνεται πολιτισμικά, τους Έλληνες τους θεωρεί μείξη αλβανών,ρουμάνων, σλάβων αλλά δεν το αντιλαμβάνεται μειονεκτικά, όλα τα Έθνη έτσι είναι. Αν και περιφρονεί την δημοκρατία, φαίνεται η αντιπάθεια του για τα φασιστικά καθεστώτα.
Στις νεανικές του ιστορίες, είναι μάλλον ταυτισμένος με την μαρξίζουσα σοσιαλιστικη ματιά. Έπειτα αλλάζει, λόγο της θηριωδίας στην ΕΣΣΔ και του παραρτήματος στην Ελλάδα. Παρόλα αυτά είναι αρκετά οξύνους να δεχθεί πως πιθανόν, αυτές οι καταστάσεις να είναι σαν τις ακρότητες των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού και μετά να το πράγμα να κατασταλάξει σε κάτι ανθρώπινο και ελκυστικό. Πατρίς- Θρησκεία-Οικογένεια ή νεοφιλ Αριστεία, στο έργο του Μήτια δεν υπάρχει.




Για να τελειώσουμε με τον πόλεμο, η ανάμνηση που εχω από αυτούς που τον έζησαν, είναι πως τους άφησε ένα τραύμα. Δεν θέλανε να τον συζητούν, ούτε είχαν το κουράγιο να διηγηθούν φανταστικά ηρωικά παραμύθια, μόνο να ξεχάσουν. Αν ρώταγες για τον Μεταξά ή τον Κορυζη, άσχετα με το τι έγινε, η απάντηση ήταν πως τους εφαγαν οι Άγγλοι, για να μην γίνει ειρήνη. Ξερανε για ποιον τους στείλανε σαν πρόβατα στην σφαγή.
Ένας άλλος Εθνικός μύθος, ήταν το ξεκαθάρισμα προσωπικών λογαριασμών στην αναζήτηση λιρών και λαφύρων, αυτή η παρανοική γενοκτονία του Ελληνικού λαού, που ονομάστηκε Εθνική Αντίσταση.

[Golden Age]

Ωραία. Ας πούμε ότι δεν γνώριζε το λαϊκό αίσθημα, ας δεχτούμε ότι δεν ήταν σε θέση ούτε να υποψιαστεί ποιο μπορεί να ήταν αυτό, τότε όμως ποιος ήταν ο λόγος να γράψει ανεπιφύλακτα υπέρ ενός πολέμου που σίγουρα βόλευε τους Άγγλους ιμπεριαλιστές;

.... την ώρα που ήταν μάλιστα ενήμερος για το σύμφωνο Μολότοφ, συμπληρώνω.

Αν δεν απατώμαι, τη 2η επιστολή την έγραψε μετά απο "χέρι" που του έβαλε ο Πλουμπίδης(;) ή κάποιο άλλο στέλεχος που τον είχε επισκεφθεί στην Ακροναυπλία και τον ενημέρωσε για τη γραμμή της ΕΣΣΔ και της 3ης Διεθνούς.

Στην πρώτη επιστολή (και γενικότερα στην εντύπωση για το προφίλ του Ν.Ζ. που έχεις σχηματίσει), σημαντικό ρόλο έπαιξε η "Προσωρινή Διοίκηση του ΚΚΕ", δηλαδή ο Μανιαδάκης (άλλο ένα εθνικό επίτευγμα αυτού του εθνικού ευργέτου, διάβρωσε ένα αεθνιστικό κόμμα και το εκπατριώτισε· σε κάθε συνοικία πόλεως, κωμοπόλεως και χωριού θα 'πρεπε να υπάρχει απο τουλάχιστον ένας ανδριάντας του).

[Υπερκουλτουριάρης]

Ο Πλουμπίδης δεν του έβαλε χέρι, πως θα μπορούσε; Από μνήμης όμως θυμάμαι, πως ήταν έξω, ως επικεφαλής της Π.Δ. του ΚΚΕ και θεώρησε με ανακοίνωση του την επιστολή πλαστή.
Τι εννοείς πως έπαιξε ρόλο ο Μανιαδάκης;

[Golden Age]

Ο Πλουμπίδης δεν του έβαλε χέρι, πως θα μπορούσε; Από μνήμης όμως θυμάμαι, πως ήταν έξω, ως επικεφαλής της Π.Δ. του ΚΚΕ και θεώρησε με ανακοίνωση του την επιστολή πλαστή.
Τι εννοείς πως έπαιξε ρόλο ο Μανιαδάκης;

Ο Πλουμπίδης ήταν στην "Παλιά Κεντρική Επιτροπή", που ήταν η αυθεντική διοίκηση του ΚΚΕ. Η Π.Δ. (που είχε αντιπαλότητα με την Π.Κ.Ε. για το ποιοι είναι το αυθεντικό ΚΚΕ) αποτελούνταν απο τον Μανωλέα και άλλους και ήταν όργανο του Μανιαδάκη. Κατάφερναν όμως να ξεγελούν τον Ζαχαριάδη και να τον έχουν με το μέρος τους συνήθως.

[Υπερκουλτουριάρης]

Πιθανόν. Δεν το έχω ψάξει με τόση λεπτομέρεια.

[vatraxos]

Δεν καταλαβαίνω το νόημα του νήματος. Μετά από 78 χρόνια, τι προσπαθείτε να αναθεωρήσετε που δε σας βολεύει στο αφήγημά σας;

[μίστερ μαξ]

Διαβασα το κειμενο του ΚΚΕ. Ανεβηκε πολύ στην εκτιμηση μου.

[Sid Vicious]

Να θυμηθώ τις καμπάνιες με τον Εισαγόμενο και τα Επιμένων Ελληνικά, ή τους ξένους δίσκους που υποχρεωτικά κυκλοφορούσαν με Ελληνική επιγραφή;

Αυτό με τους ελληνικούς χαρακτήρες στους δίσκους ήταν ένα μέτρο που επέβαλαν πολυεθνικές δισκογραφικές και κυρίως η ΕΜΙ όταν ανακάλυψαν ότι οι Ελληνες αντιπρόσωποι τους έκαναν εξαγωγή σε Βουλγαρία και άλλες χώρες τους δίσκους.

[Maspoli]

Να θυμηθώ τις καμπάνιες με τον Εισαγόμενο και τα Επιμένων Ελληνικά

Ολα στο πλαισιο του αλλα στα λογια, αλλα στις πραξεις. Θυμαμαι λιποθυμια της Μελινας Μερκουρη στη Βουλη την εποχη που ηταν στο φορτε ο εισαγομενος και τον Δημητρακη τον Ριζο να παιρνει τη φωτο ζουμαρισμενη στην ξενη ετικεττα του φορεματος. Τι εποχαρες ...
Η ουσια ειναι μια. Το 1979 το οχι στην ΕΟΚ θα κερδιζε, μετα απο μια πενταετια θα εχανε με Ανδρεα88 κυβερνητη. Τη δεκαετια του '70 ο κοσμος επαιρνε εσκιμο κ πιτσος τη δεκαετια του 80 η καθε πατσαβουρα ξυνιζε τη φατσα αν η γερμανικη κουζινα ειχε τις οδηγιες κ στα ελληνικα (ενιωθε οτι χανονταν η "γνησιοτητα"). Και για καθε εισαγομενο υπηρχε η Υβετ να λεει "οπως αμερικη"

[arvanitis]

Ειδικά τις πρώτες ημέρες του πολέμου και λιποταξίες αρκετές είχαμε και συνοπτικές δίκες και εκτελέσεις είχαμε.

Υπάρχουν μαρτυρίες για εκτελέσεις το 1940 τις πρώτες μέρες; Για ΑΠΠ απο το βενιζελικο καθεστώς εχω δει πολλές. Στην Μικρά Ασία αν και είχε μπουχτίσει το στράτευμα τον τελευταίο χρόνο δεν πρεπει να υπήρχαν πολλές εκτελέσεις λιποτακτών.

Λοιπόν δες κάτι χωρίς κομπορρημοσύνες.

Πριν χρόνια επισκέφτηκα τα μέρη που διεξήχθησαν οι πρώτες μάχες . Καλπάκι,Γκραμπάλα, Ζαγοροχώρια , Πινδο γενικότερα
Μιλησα και διάβασα ότι βρήκα.
Τις πρώτες μέρες τα πράγματα δεν ήταν καλά . Δες ενδεικτικά το παρακάτω κείμενό μου (και όσο πλησιάζουν οι μέρες θα το ανεβάσω όλο)

Την άλλη νύχτα, της 29ης προς 30ή Οκτωβρίου, τα καταπονημένα τμήματα Προκαλύψεως της VIII Μεραρχίας συμπτυσσόμενα, συμπλήρωσαν τον επιβραδυντικό τους αγώνα κι εγκαταστάθηκαν μαζί με τον όγκο της μεραρχίας στην κύρια αμυντική γραμμή: Νότια όχθη ποταμού Καλαμά-Καλπάκι. Τα τμήματα αυτά δεν αριθμούσαν πάρα πάνω από τρία Τάγματα ... Η σύμπτυξή τους περιείχε όλο το τραγικό μεγαλείο της πρώτης μάχης ενός πολέμου. Αλλού άφθαστοι ηρωισμοί και μικρές, τοπικές αμυντικές επιτυχίες κι αλλού λιποψυχίες και αταξία. Στο κέντρο περίπου της κύριας αμυντικής γραμμής, ο συνταγματάρχης Τσακαλώτος είχε παραλάβει το σύνταγμά του, το 3/40 Ευζώνων, κυριολεκτικά πάνω στην έναρξη του πυρός... Ο τομέας ευθύνης του εκτεινόταν σε μήκος 22 χιλιομέτρων, από το γνωστό οινοπαραγωγό χωριό της Ζίτσας κατά μήκος του Καλαμά μέχρι τη Βροσίνα. Μπροστά στο ποτάμι σχηματιζόταν ένα είδος φυσικού προγεφυρώματος, μια περιοχή που έφερε το γραφικό όνομα Γρανιτσοπούλα, σημειωμένη με ιδιαίτερη έμφαση σ' όλους τους στρατιωτικούς χάρτες. Ο τομέας του Τσακαλώτου ήταν εξαιρετικά ευαίσθητος. Διότι δέσποζε της παλιάς οδικής αρτηρίας Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας και σε ευρεία έννοια κάλυπτε το αριστερό του κόμβου Ελαίας (Καλπάκι). Κι ενώ ο Τσακαλώτος διαθέτοντας ελάχιστους πεπειραμένους αξιωματικούς, κράτησε με τα δόντια τις θέσεις του, μαθαίνοντας στους απλοϊκούς ευζώνους πώς να προστατεύονται από τους πρωτόγνωρους σ' αυτούς πολυβολισμούς των αεροπλάνων, διαπίστωσε, ότι στο αριστερό του, στον παραλιακό τρόπον τινά τομέα, τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά... Η μεραρχία ΣΙΕΝΑ προχωρούσε ταχύτατα πετυχαίνοντας όλο και βαθύτερη διείσδυση. Ο Τσακαλώτος είχε καταληφθεί από οργή για τον ηγήτορα του διπλανού του τομέα. Αργότερα θα γράψει: «...Ο διοικητής του Αποσπάσματος Φιλιατών απέπνεε την ακαταλληλότητα ...» Δεν είναι γνωστό πού ακριβώς, διότι οι μαύρες σελίδες πάντοτε σκίζονται όταν περάσει η μπόρα, αλλά σε μερικά σημεία του μετώπου τις πρώτες μέρες σημειώθηκαν κρούσματα πανικού και αμαχητί εγκαταλείψεως των θέσεων από αξιωματικούς και στρατιώτες. Η «κρυάδα» που περνούν αυτοί που, ως επί το πλείστον χωρίς καμιά πολεμική πείρα, δέχονται τα πρώτα πλήγματα μιας σύγχρονης και ισχυρής στρατιωτικής μηχανής, δικαιολογεί μια κάμψη της ανθρώπινης αντοχής.
Αλλά ο στρατιωτικός νόμος είναι αμείλικτος. Κι ο στρατηγός Κατσιμήτρος, όπου δεν πέτυχε η επί τόπου προσπάθειά του να εμψυχώσει όσους δείλιασαν, αναγκάστηκε να στήσει έκτακτα στρατοδικεία και να εκτελέσει μερικούς λιπόψυχους με συνοπτικές διαδικασίες !



Η αντίσταση του Δαβάκη στην Πίνδο

Κι ενώ στην Ήπειρο τα πάντα κρεμόντουσαν από το Καλπάκι, χαώδης κατάσταση είχε δημιουργηθεί στην Πίνδο. Κι ο εφιάλτης για μια κάθοδο της μεραρχίας ΤΖΟΥΛΙΑ ως το Μέτσοβο κρατούσε άγρυπνους τους ελάχιστους ανθρώπους που γνώριζαν ή απλώς μάντευαν τι γινόταν στις χαράδρες του Γράμμου και του Σμόλικα.

Η εποποιία της Πίνδου, όπως την έχουμε βαφτίσει, είχε αρχίσει λίγο μετά τις πέντε το πρωί στις 28 Οκτωβρίου. Στον Σταθμό Διοικήσεως του Δαβάκη, στο Επταχώρι, ο διοικητής του ΤΣΔΜ στρατηγός Πιτσίκας ειδοποιούσε από την Κοζάνη τον Δαβάκη ότι στις 6 το πρωί θ' άρχιζε η ιταλική επίθεση! Εκεί που βρισκόταν ο Δαβάκης δεν ήταν σε θέση να ξέρει, ότι μερικά συνοριακά φυλάκια είχαν ήδη προσβληθεί από ανυπόμονους αλπινιστές στις 4 το πρωί... Λίγο μετά τις πέντε οι κορφές του Γράμμου και του Σμόλικα φωτίστηκαν σαν από αστραπές. Το βαρύ πυροβολικό που συνόδευε τη μεραρχία ΤΖΟΥΛΙΑ είχε αρχίσει το προπαρασκευαστικό «μπαράζ»... Αλλά εδώ οι μάχες δεν επρόκειτο να κριθούν με πυροβολικό και άρματα. Εδώ ο αγώνας θα γινόταν σώμα με σώμα. Και το «Απόσπασμα Πίνδου», που όλο-όλο διέθετε με βία τρία τάγματα, δεν είχε προκάλυψη επιβραδυντική άλλη παρά τις μικρές φρουρές των μεθοριακών φυλακίων!
Η ιταλική ορεινή μεραρχία εισέδυσε με πρωτοφανή τόλμη στον ορεινό όγκο της Πίνδου, χρησιμοποιώντας δύο κυρίως συντάγματα. Το 8ο και το 9ο. Το πρώτο από αυτά επετέθη στο βορειότερο άκρο του μετώπου με κατεύθυνση προς Αετομηλίτσα και Λυκορράχη αφ' ενός και νοτιότερα προς τη Βούρμπιανη. Στην πρώτη κατεύθυνση το ιταλικό σύνταγμα διέθεσε σχετικά περιορισμένες δυνάμεις, αλλά πάντως συντριπτικά υπέρτερες των δικών μας, που έχασαν κάθε επικοινωνία με τον Σταθμό Διοικήσεως στο Επταχώρι. Στην κατεύθυνση Βούρμπιανης και Πυρσόγιαννης προς την οποία στράφηκε ο όγκος του 8ου συντάγματος της ΤΖΟΥΛΙΑ, υπήρχαν μόνο δύο ελληνικοί λόχοι για να το αντιμετωπίσουν...
Κράτησαν όσο μπορούσαν κι έπειτα συμπτύχθηκαν. Από τη δύναμη αυτή μια διμοιρία γενναίων υπό τον ανθυπασπιστή Καφαντάρη και τον λοχία Σκυλογιάννη διολίσθησαν προς τα βόρεια και εγκαταστάθηκε στην Κιάφα σε ύψος 2.400 μέτρων υπό συνθήκες πολικού ψύχους...
Στο νότιο άκρο του ορεινού μετώπου προς το οποίο μ' αιχμή την Κόνιτσα ετοιμαζόταν να επιτεθεί το άλλο σύνταγμα, το 9ο, ολόκληρη τη μέρα της 28 Οκτωβρίου βασίλευε μια ανησυχαστική ηρεμία... Και ξαφνικά στις 5 το απόγευμα μπροστά σε δύο λόχους του Αποσπάσματος Πίνδου, στην περιοχή Μόλιστας και Καστάνιανης, στα βόρεια της Κόνιτσας, ξεφυτρώνει ολόκληρο το 9ο σύνταγμα της ΤΖΟΥΛΙΑ! Οι δύο λόχοι ανατρέπονται κι αυτοί...

Απεγνωσμένα ο Δαβάκης ζητάει ενισχύσεις από το τάγμα Προκαλύψεως της Κόνιτσας, που υπάγεται στην VIII Μεραρχία. Δεν υπάρχει τηλεφωνική επικοινωνία και ο Δαβάκης ζητάει να φύγουν σύνδεσμοι με «κτήνη ιδιωτικά και οδηγούς...» για να ειδοποιήσουν το τάγμα Κονίτσης. Αλλά δεν το βρίσκουν... Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ Αποσπάσματος Δαβάκη και VIII Μεραρχίας έχει σπάσει... Η νύχτα της 28ης Οκτωβρίου βρίσκει το Απόσπασμα (σε πλήρη σύμπτυξη, αλλού με τ' όπλο στο χέρι, αλλού μ' εκδηλώσεις μεγάλης αταξίας. Για τον Δαβάκη αρχίζει τώρα ο εφιάλτης. Για το Γενικό Στρατηγείο θ' αρχίσει τις επόμενες τρεις μέρες. Φυγάδες φτάνουν στο Επταχώρι κι ένας διμοιρίτης ανθυπολοχαγός φυλακίζεται με βαριά κατηγορία δειλία ενώπιον του εχθρού. Τον περιμένει το Στρατοδικείο. Τι να κάνουν οι άνδρες της ισχνής αυτής προκαλύψεως; Με την εξαίρεση του Δαβάκη, των ανώτερων επιτελών του και τριών λοχαγών, όλοι οι άλλοι αξιωματικοί και άνδρες βλέπουν για πρώτη φορά πόλεμο. Θα πάρουν το βάπτισμα του πυρός στην Πίνδο... Τις τρεις επόμενες μέρες 29, 30 ακόμα και στις 31 Οκτωβρίου, η ιταλική απειλή στην Πίνδο παίρνει διαστάσεις δραματικές...
Λόχοι και διμοιρίες αποκόπτονται, ένα όργιο φημών απλώνεται που φέρνει αλπινιστές παντού, ακόμα και κει που δεν έχουν εμφανιστεί. Αλλά το πιο επικίνδυνο από στρατιωτική άποψη είναι, ότι οι διεισδύσεις της ΤΖΟΥΛΙΑ, το επιτελείο της οποίας μοιάζει να έχει μελετήσει όλες τις διαβάσεις, δείχνουν πλέον καθαρά τις απώτερες προθέσεις της μεραρχίας. Στο βόρειο άκρο του μετώπου η επιθετική αιχμή δείχνει προς το Νομό Καστοριάς, προς τον σπουδαίο οδικό κόμβο του Νεστορίου.

[Beria]

Ειδικά τις πρώτες ημέρες του πολέμου και λιποταξίες αρκετές είχαμε και συνοπτικές δίκες και εκτελέσεις είχαμε.

Υπάρχουν μαρτυρίες για εκτελέσεις το 1940 τις πρώτες μέρες; Για ΑΠΠ απο το βενιζελικο καθεστώς εχω δει πολλές. Στην Μικρά Ασία αν και είχε μπουχτίσει το στράτευμα τον τελευταίο χρόνο δεν πρεπει να υπήρχαν πολλές εκτελέσεις λιποτακτών.

Λοιπόν δες κάτι χωρίς κομπορρημοσύνες.

Πριν χρόνια επισκέφτηκα τα μέρη που διεξήχθησαν οι πρώτες μάχες . Καλπάκι,Γκραμπάλα, Ζαγοροχώρια , Πινδο γενικότερα
Μιλησα και διάβασα ότι βρήκα.
Τις πρώτες μέρες τα πράγματα δεν ήταν καλά . Δες ενδεικτικά το παρακάτω κείμενό μου (και όσο πλησιάζουν οι μέρες θα το ανεβάσω όλο)

Την άλλη νύχτα, της 29ης προς 30ή Οκτωβρίου, τα καταπονημένα τμήματα Προκαλύψεως της VIII Μεραρχίας συμπτυσσόμενα, συμπλήρωσαν τον επιβραδυντικό τους αγώνα κι εγκαταστάθηκαν μαζί με τον όγκο της μεραρχίας στην κύρια αμυντική γραμμή: Νότια όχθη ποταμού Καλαμά-Καλπάκι. Τα τμήματα αυτά δεν αριθμούσαν πάρα πάνω από τρία Τάγματα ... Η σύμπτυξή τους περιείχε όλο το τραγικό μεγαλείο της πρώτης μάχης ενός πολέμου. Αλλού άφθαστοι ηρωισμοί και μικρές, τοπικές αμυντικές επιτυχίες κι αλλού λιποψυχίες και αταξία. Στο κέντρο περίπου της κύριας αμυντικής γραμμής, ο συνταγματάρχης Τσακαλώτος είχε παραλάβει το σύνταγμά του, το 3/40 Ευζώνων, κυριολεκτικά πάνω στην έναρξη του πυρός... Ο τομέας ευθύνης του εκτεινόταν σε μήκος 22 χιλιομέτρων, από το γνωστό οινοπαραγωγό χωριό της Ζίτσας κατά μήκος του Καλαμά μέχρι τη Βροσίνα. Μπροστά στο ποτάμι σχηματιζόταν ένα είδος φυσικού προγεφυρώματος, μια περιοχή που έφερε το γραφικό όνομα Γρανιτσοπούλα, σημειωμένη με ιδιαίτερη έμφαση σ' όλους τους στρατιωτικούς χάρτες. Ο τομέας του Τσακαλώτου ήταν εξαιρετικά ευαίσθητος. Διότι δέσποζε της παλιάς οδικής αρτηρίας Ιωαννίνων-Ηγουμενίτσας και σε ευρεία έννοια κάλυπτε το αριστερό του κόμβου Ελαίας (Καλπάκι). Κι ενώ ο Τσακαλώτος διαθέτοντας ελάχιστους πεπειραμένους αξιωματικούς, κράτησε με τα δόντια τις θέσεις του, μαθαίνοντας στους απλοϊκούς ευζώνους πώς να προστατεύονται από τους πρωτόγνωρους σ' αυτούς πολυβολισμούς των αεροπλάνων, διαπίστωσε, ότι στο αριστερό του, στον παραλιακό τρόπον τινά τομέα, τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά... Η μεραρχία ΣΙΕΝΑ προχωρούσε ταχύτατα πετυχαίνοντας όλο και βαθύτερη διείσδυση. Ο Τσακαλώτος είχε καταληφθεί από οργή για τον ηγήτορα του διπλανού του τομέα. Αργότερα θα γράψει: «...Ο διοικητής του Αποσπάσματος Φιλιατών απέπνεε την ακαταλληλότητα ...» Δεν είναι γνωστό πού ακριβώς, διότι οι μαύρες σελίδες πάντοτε σκίζονται όταν περάσει η μπόρα, αλλά σε μερικά σημεία του μετώπου τις πρώτες μέρες σημειώθηκαν κρούσματα πανικού και αμαχητί εγκαταλείψεως των θέσεων από αξιωματικούς και στρατιώτες. Η «κρυάδα» που περνούν αυτοί που, ως επί το πλείστον χωρίς καμιά πολεμική πείρα, δέχονται τα πρώτα πλήγματα μιας σύγχρονης και ισχυρής στρατιωτικής μηχανής, δικαιολογεί μια κάμψη της ανθρώπινης αντοχής.
Αλλά ο στρατιωτικός νόμος είναι αμείλικτος. Κι ο στρατηγός Κατσιμήτρος, όπου δεν πέτυχε η επί τόπου προσπάθειά του να εμψυχώσει όσους δείλιασαν, αναγκάστηκε να στήσει έκτακτα στρατοδικεία και να εκτελέσει μερικούς λιπόψυχους με συνοπτικές διαδικασίες !



Η αντίσταση του Δαβάκη στην Πίνδο

Κι ενώ στην Ήπειρο τα πάντα κρεμόντουσαν από το Καλπάκι, χαώδης κατάσταση είχε δημιουργηθεί στην Πίνδο. Κι ο εφιάλτης για μια κάθοδο της μεραρχίας ΤΖΟΥΛΙΑ ως το Μέτσοβο κρατούσε άγρυπνους τους ελάχιστους ανθρώπους που γνώριζαν ή απλώς μάντευαν τι γινόταν στις χαράδρες του Γράμμου και του Σμόλικα.

Η εποποιία της Πίνδου, όπως την έχουμε βαφτίσει, είχε αρχίσει λίγο μετά τις πέντε το πρωί στις 28 Οκτωβρίου. Στον Σταθμό Διοικήσεως του Δαβάκη, στο Επταχώρι, ο διοικητής του ΤΣΔΜ στρατηγός Πιτσίκας ειδοποιούσε από την Κοζάνη τον Δαβάκη ότι στις 6 το πρωί θ' άρχιζε η ιταλική επίθεση! Εκεί που βρισκόταν ο Δαβάκης δεν ήταν σε θέση να ξέρει, ότι μερικά συνοριακά φυλάκια είχαν ήδη προσβληθεί από ανυπόμονους αλπινιστές στις 4 το πρωί... Λίγο μετά τις πέντε οι κορφές του Γράμμου και του Σμόλικα φωτίστηκαν σαν από αστραπές. Το βαρύ πυροβολικό που συνόδευε τη μεραρχία ΤΖΟΥΛΙΑ είχε αρχίσει το προπαρασκευαστικό «μπαράζ»... Αλλά εδώ οι μάχες δεν επρόκειτο να κριθούν με πυροβολικό και άρματα. Εδώ ο αγώνας θα γινόταν σώμα με σώμα. Και το «Απόσπασμα Πίνδου», που όλο-όλο διέθετε με βία τρία τάγματα, δεν είχε προκάλυψη επιβραδυντική άλλη παρά τις μικρές φρουρές των μεθοριακών φυλακίων!
Η ιταλική ορεινή μεραρχία εισέδυσε με πρωτοφανή τόλμη στον ορεινό όγκο της Πίνδου, χρησιμοποιώντας δύο κυρίως συντάγματα. Το 8ο και το 9ο. Το πρώτο από αυτά επετέθη στο βορειότερο άκρο του μετώπου με κατεύθυνση προς Αετομηλίτσα και Λυκορράχη αφ' ενός και νοτιότερα προς τη Βούρμπιανη. Στην πρώτη κατεύθυνση το ιταλικό σύνταγμα διέθεσε σχετικά περιορισμένες δυνάμεις, αλλά πάντως συντριπτικά υπέρτερες των δικών μας, που έχασαν κάθε επικοινωνία με τον Σταθμό Διοικήσεως στο Επταχώρι. Στην κατεύθυνση Βούρμπιανης και Πυρσόγιαννης προς την οποία στράφηκε ο όγκος του 8ου συντάγματος της ΤΖΟΥΛΙΑ, υπήρχαν μόνο δύο ελληνικοί λόχοι για να το αντιμετωπίσουν...
Κράτησαν όσο μπορούσαν κι έπειτα συμπτύχθηκαν. Από τη δύναμη αυτή μια διμοιρία γενναίων υπό τον ανθυπασπιστή Καφαντάρη και τον λοχία Σκυλογιάννη διολίσθησαν προς τα βόρεια και εγκαταστάθηκε στην Κιάφα σε ύψος 2.400 μέτρων υπό συνθήκες πολικού ψύχους...
Στο νότιο άκρο του ορεινού μετώπου προς το οποίο μ' αιχμή την Κόνιτσα ετοιμαζόταν να επιτεθεί το άλλο σύνταγμα, το 9ο, ολόκληρη τη μέρα της 28 Οκτωβρίου βασίλευε μια ανησυχαστική ηρεμία... Και ξαφνικά στις 5 το απόγευμα μπροστά σε δύο λόχους του Αποσπάσματος Πίνδου, στην περιοχή Μόλιστας και Καστάνιανης, στα βόρεια της Κόνιτσας, ξεφυτρώνει ολόκληρο το 9ο σύνταγμα της ΤΖΟΥΛΙΑ! Οι δύο λόχοι ανατρέπονται κι αυτοί...

Απεγνωσμένα ο Δαβάκης ζητάει ενισχύσεις από το τάγμα Προκαλύψεως της Κόνιτσας, που υπάγεται στην VIII Μεραρχία. Δεν υπάρχει τηλεφωνική επικοινωνία και ο Δαβάκης ζητάει να φύγουν σύνδεσμοι με «κτήνη ιδιωτικά και οδηγούς...» για να ειδοποιήσουν το τάγμα Κονίτσης. Αλλά δεν το βρίσκουν... Ο συνδετικός κρίκος μεταξύ Αποσπάσματος Δαβάκη και VIII Μεραρχίας έχει σπάσει... Η νύχτα της 28ης Οκτωβρίου βρίσκει το Απόσπασμα (σε πλήρη σύμπτυξη, αλλού με τ' όπλο στο χέρι, αλλού μ' εκδηλώσεις μεγάλης αταξίας. Για τον Δαβάκη αρχίζει τώρα ο εφιάλτης. Για το Γενικό Στρατηγείο θ' αρχίσει τις επόμενες τρεις μέρες. Φυγάδες φτάνουν στο Επταχώρι κι ένας διμοιρίτης ανθυπολοχαγός φυλακίζεται με βαριά κατηγορία δειλία ενώπιον του εχθρού. Τον περιμένει το Στρατοδικείο. Τι να κάνουν οι άνδρες της ισχνής αυτής προκαλύψεως; Με την εξαίρεση του Δαβάκη, των ανώτερων επιτελών του και τριών λοχαγών, όλοι οι άλλοι αξιωματικοί και άνδρες βλέπουν για πρώτη φορά πόλεμο. Θα πάρουν το βάπτισμα του πυρός στην Πίνδο... Τις τρεις επόμενες μέρες 29, 30 ακόμα και στις 31 Οκτωβρίου, η ιταλική απειλή στην Πίνδο παίρνει διαστάσεις δραματικές...
Λόχοι και διμοιρίες αποκόπτονται, ένα όργιο φημών απλώνεται που φέρνει αλπινιστές παντού, ακόμα και κει που δεν έχουν εμφανιστεί. Αλλά το πιο επικίνδυνο από στρατιωτική άποψη είναι, ότι οι διεισδύσεις της ΤΖΟΥΛΙΑ, το επιτελείο της οποίας μοιάζει να έχει μελετήσει όλες τις διαβάσεις, δείχνουν πλέον καθαρά τις απώτερες προθέσεις της μεραρχίας. Στο βόρειο άκρο του μετώπου η επιθετική αιχμή δείχνει προς το Νομό Καστοριάς, προς τον σπουδαίο οδικό κόμβο του Νεστορίου.

To αποτέλεσμα κρίνει και το αφήγημα
Η νίκη στην Αλβανία -κόντρα σε κάθε λογική- άφησε στην άκρη και τις αρχικές αστοχίες των αξιωματικών και το όποιο κλίμα πανικού των στρατιωτών
Άλλωστε, ανεξάρτητα από το φρόνημα, η εικόνα του στρατού του Μουσολίνι ήταν ενός ισχυρού και σύγχρονου. Λογικό είναι να δημιουργούσε φόβο τις πρώτες μέρες της επίθεσης

[arvanitis]

To αποτέλεσμα κρίνει και το αφήγημα
Η νίκη στην Αλβανία -κόντρα σε κάθε λογική- άφησε στην άκρη και τις αρχικές αστοχίες των αξιωματικών και το όποιο κλίμα πανικού των στρατιωτών
Άλλωστε, ανεξάρτητα από το φρόνημα, η εικόνα του στρατού του Μουσολίνι ήταν ενός ισχυρού και σύγχρονου. Λογικό είναι να δημιουργούσε φόβο τις πρώτες μέρες της επίθεσης

Συμφωνώ

[μίστερ μαξ]

To αποτέλεσμα κρίνει και το αφήγημα
Η νίκη στην Αλβανία -κόντρα σε κάθε λογική- άφησε στην άκρη και τις αρχικές αστοχίες των αξιωματικών και το όποιο κλίμα πανικού των στρατιωτών
Άλλωστε, ανεξάρτητα από το φρόνημα, η εικόνα του στρατού του Μουσολίνι ήταν ενός ισχυρού και σύγχρονου. Λογικό είναι να δημιουργούσε φόβο τις πρώτες μέρες της επίθεσης

Συμφωνώ

Μονο που δεν υπήρξε νικη στην Αλβανία, αλλά δεν βαριέσαι. Το παραμύθι καλά κρατεί και βολεύει και μεταξιστές και ΚΚΕδες.

[Beria]

To αποτέλεσμα κρίνει και το αφήγημα
Η νίκη στην Αλβανία -κόντρα σε κάθε λογική- άφησε στην άκρη και τις αρχικές αστοχίες των αξιωματικών και το όποιο κλίμα πανικού των στρατιωτών
Άλλωστε, ανεξάρτητα από το φρόνημα, η εικόνα του στρατού του Μουσολίνι ήταν ενός ισχυρού και σύγχρονου. Λογικό είναι να δημιουργούσε φόβο τις πρώτες μέρες της επίθεσης

Συμφωνώ

Μονο που δεν υπήρξε νικη στην Αλβανία, αλλά δεν βαριέσαι. Το παραμύθι καλά κρατεί και βολεύει και μεταξιστές και ΚΚΕδες.

Οκ, νίκη της Ανθρωπιάς και της Αδερφοσύνης δεν υπήρξε, αλλά μια πούτσα, όσο να 'ναι, την άρπαξαν οι φασίστες