Θα πηγαινατε σε ενα Συμπόσιο στην Αρχαία Αθηνα?

[taxalata xalasa]

Καλά μην φας θα είχατε γλαροσουπα.

η Γλαροσουπα ειναι σπεσιαλιτε του taxalataxalasa... κερναει αβερτα στο πχορουμ... εχουν δοκιμασει πολλοι και εχουν ξετρελαθει με την νοστιμαδα της... μενουν αφωνοι ... αν θες να σε καμνω πασα τα μυστικα της συνταγης...

Μη φας κι εσύ, έχει γλαροσουπα.

ειμαι σε διαιτα διαρκειας... δεν τρωω ειτε το πεις, ειτε δεν το πεις... κερνα τους αλλους να δεις αν ειναι πχιο ωραια απ την δικη μου...

[Καραμελίτσα]

Αν οι ζωγραφιές αποτυπώνουν την πραγματικότητα, κάτι χάσατε οι Ελληνες.

Ο καλλιτεχνης μπορει να υπερβάλλει λιγο αλλα ουσιαστικα αποτυπωνει αυτα που ξερει.

Μάλλον υπερβάλει πολύ με τα σωματικά χαρακτηριστικά. Ή κάτι πήγε στραβά με το αρσενικό φύλο με το πέρασμα των αιώνων.

Βασικά, την κλασική εποχή προτιμούσαν τα μικρά πέη για αισθητικούς λόγους, ότι είναι ένδειξη μετριοφροσύνης, κυριαρχίας απί των παθών και ανώτερης ευφυϊας. (Οι Έλληνες άντρες βέβαια τα έλεγαν αυτά, η γυναικεία άποψη δεν έχει καταγραφεί πουθενά.)

[taxalata xalasa]

Ο καλλιτεχνης μπορει να υπερβάλλει λιγο αλλα ουσιαστικα αποτυπωνει αυτα που ξερει.

Μάλλον υπερβάλει πολύ με τα σωματικά χαρακτηριστικά. Ή κάτι πήγε στραβά με το αρσενικό φύλο με το πέρασμα των αιώνων.

Βασικά, την κλασική εποχή προτιμούσαν τα μικρά πέη για αισθητικούς λόγους, ότι είναι ένδειξη μετριοφροσύνης, κυριαρχίας απί των παθών και ανώτερης ευφυϊας. (Οι Έλληνες άντρες βέβαια τα έλεγαν αυτά, η γυναικεία άποψη δεν έχει καταγραφεί πουθενά.)

μπορει να τους ποναγε ο κωλος τους και να προτιμουσαν τα μικρα...

[Naida]

Ο καλλιτεχνης μπορει να υπερβάλλει λιγο αλλα ουσιαστικα αποτυπωνει αυτα που ξερει.

Μάλλον υπερβάλει πολύ με τα σωματικά χαρακτηριστικά. Ή κάτι πήγε στραβά με το αρσενικό φύλο με το πέρασμα των αιώνων.

Βασικά, την κλασική εποχή προτιμούσαν τα μικρά πέη για αισθητικούς λόγους, ότι είναι ένδειξη μετριοφροσύνης, κυριαρχίας απί των παθών και ανώτερης ευφυϊας. (Οι Έλληνες άντρες βέβαια τα έλεγαν αυτά, η γυναικεία άποψη δεν έχει καταγραφεί πουθενά.)

Ψεμμα παντού.

[George_V]

Παντως οι περισσοτεροι απο οτι βλεπω θα πηγαινατε για ολα τα υπολοιπα εκτος απο την πολιτικη/κοινωνικη/φιλοσοφικη συζητηση.

[taxalata xalasa]

Παντως οι περισσοτεροι απο οτι βλεπω θα πηγαινατε για ολα τα υπολοιπα εκτος απο την πολιτικη/κοινωνικη/φιλοσοφικη συζητηση.

πολιτικη/κοινωνικη/φιλοσοφικη συζητηση...

[zteo]

Παντως οι περισσοτεροι απο οτι βλεπω θα πηγαινατε για ολα τα υπολοιπα εκτος απο την πολιτικη/κοινωνικη/φιλοσοφικη συζητηση.

Να μια καλή ιδέα αντί για ντιμπέιτ πολιτικών αρχηγών για τις εκλογές να κάνουμε ένα συμπόσιο πολιτικών αρχηγών.

[George_V]

Παντως οι περισσοτεροι απο οτι βλεπω θα πηγαινατε για ολα τα υπολοιπα εκτος απο την πολιτικη/κοινωνικη/φιλοσοφικη συζητηση.

Να μια καλή ιδέα αντί για ντιμπέιτ πολιτικών αρχηγών για τις εκλογές να κάνουμε ένα συμπόσιο πολιτικών αρχηγών.

Με full accessories η μονο συζητηση δειπνο και κρασι?

[Feindflug]

Τύπε, τρώγανε τίποτα κροκόδειλους και δράκους του Κομόντο στα συμπόσια;

[George_V]

Τύπε, τρώγανε τίποτα κροκόδειλους και δράκους του Κομόντο στα συμπόσια;

Πιθανοτατα στην Αιγυπτο ισως αλλα δεν εξετάζουμε αυτο τωρα.

Stay on topic.

[Εκτωρ]

Συμπόσιο στην Αρχαία Αθήνα

Ενας ευχάριστος τρόπος να περάσει το βράδυ του καποιος πλουσιος Αθηναιος ηταν να διοργανωσει ένα συμπόσιο ή να παει σε καποιο συμπόσιο φιλου η ακομα και καποιου αγνωστου μιας και η εισοδος δεν απαγορευόταν σε κανέναν ακομα και αν ηταν εντελως ξενος προς τον διοργανωτη.

Και φυσικα δεν υπηρχε και καποια ιδιαιτερη αφορμη για συμποσιο. Θα μπορουσε να ηταν ένα πολιτικο ζητημα, μια φιλοσοφικη συζητηση, ένα νέο θεατρικο εργο που ειδαν και τους αρεσε, ένα αθλητικο γεγονος, ένα γαμο, μια γέννηση κτλ.

Βασικα αν καποιος ηθελε να διοργανωσει ένα συμποσιο θα το εκανε ουτως η αλλως και με οποιαδηποτε αφορμη

Κατά τη διάρκεια ενός συμποσιου τα παντα μπορουσαν να συμβουν, από μια φιλοσοφικη συζητηση μεχρι party games και σεξ. Και ολο αυτό διαρκουσε από την δυση του ηλιου μεχρι τις πρωινες ωρες συνοδεια κρασοκατάνυξης.

Όπως ειπαμε υπηρχε λιστα καλεσμένων από τον διοργανωτη ο οποιος δεν περιοριζόταν όμως μονο σε φιλους αλλα μπορουσε να καλέσει οποιονδήποτε ακομα και καποιον άγνωστο τον οποιο συνάντησε μολις την προηγουμενη μερα στην Αγορά η στον δρόμο.

Επισης οι καλεσμένοι μπορουσαν να φέρουν και φιλους τους μαζι χωρις να ζητησουν την αδεια του διοργανωτη ακομα και αν αυτοι ηταν ξενοι η παντελως αγνωστοι

Φυσικά μονο άνδρες επιτρεπονταν στα συμποσια με την εξαίρεση των μουσικών, χορευτριων, ακροβατών, αυλητρίδων και των σκλάβων οπου θα ηταν ενδεχομενως γυναικες.

Την ωρα του συμποσιου οι γυναίκες του σπιτιου δλδ η γυναικα του διοργάνωτη, οι κορες του και αλλα θηλεα (μητέρα π.χ.) θα ηταν περιορισμένες αυστηρα στον γυναικωνιτη χωρις να μπορουν να βγουν από εκει χωρις την αδεια του πατέρα/συζυγου/γιου κτλ.
Μαζι με τις γυναικες θα ηταν και τα ανηλικα αγορια του διοργανωτη. Στο Συμποσιο θα επιτρεπονταν μονο ανω των 14 ετων αγορια και βασικα ηταν ένα milestone προς την ενηλικιωση τους η συμμετοχη τους στο πρωτο τους Συμπόσιο.

Οι πλουσιοτεροι που μπορουσαν να ανταπεξελθουν οικονομικα στις αναγκες ενός καλου συμποσιου (γιατι δεν ηταν και φτηνο πράγμα η διοργάνωση ενός συμποσιου) μπορουσαν να διοργανωνουν μεχρι και 10 φορες το μηνα συμπόσια.

Το κάθε συμπόσιο ειχε αυστηρους κανόνες συμπεριφοράς αλλα μονο για αρχη. Μετα από μερικα ποτηράκια κρασι οι κανονες αυτοι χαλάρωναν ως που στο τέλος της νυχτας ειχαν εξαφανιστεί τελειως.

Όπως ειπαμε η εισοδος ηταν ελευθερη για ολους αλλα για μπεις σε ένα συμπόσιο επρεπε πρωτα να εχετε κουρευτει, περιποιηθει την γενειαδα, κανει μπάνιο και να φορέσετε καινουρια και καθαρα χιτώνα και σανδάλια. Η ελλειψη ατομικης υγιεινης και καθαρων ρουχων ηταν λογος να σε πετάξουν εξω από το συμπόσιο (βασικα δεν θα περνουσατε ουτε την πορτα της αυλης αν πηγαινατε σαν λετσοι και όχι δεν υπαρχει δικαιολογια του τυπου
“δουλευα ολη μερα και τωρα γυρισα”).

Σε καποιες περιπτωσεις που καλεσμενοι εφτασαν με ρουχα πιο τριμενα η μη-καθαροι οι σκλαβοι με εντολη του διοργανωτη τους εκαναν μπάνιο και τους εδιναν καινουρια ρουχα για να μπορεσουν να μπουν στο συμπόσιο.

Οι καλεσμένοι εφταναν στην οικια του διοργανωτη την προκαθορισμένη ωρα (πολλες φορές και λιγο νωριτερα για να εχουν καποιο χρονο να καθισουν και να συνομιλησουν με αλλους η με τον διοργανωτη για ιδιωτικες η άλλες υποθέσεις πριν ξεκινησει το παρτυ).

Στην εισοδο τους υποδεχόταν ο σκλαβος που ηταν επιφορτισμένος με το φεις κοντρολ (ουσιαστικα ελεγχε αν είναι καθαροι και με καινουρια ρουχα) και σημειωνε τα ονοματα τους στη λιστα των καλεσμένων.

Από εκει σκλαβοι/σκλαβες τους παραλαμβαναν και τους οδηγουσαν στον Ανδρώνα δλδ το ειδικο δωμάτιο του σπιτιου οπου θα γινόταν το συμπόσιο το οποιο συνηθως ηταν μια μεγάλη αιθουσα ειτε σε στυλ αιθριο (για τα καλοκαιρια) ειτε κλειστή για τον χειμώνα. Και φυσικα θα ηταν πλουσια
διακοσμημένη με τοιχογραφίες συνηθως (και αν ηταν κλειστη αιθουσα και το ταβάνι θα ηταν επισης διακοσμημενο) και το πάτωμα θα ηταν
επενδυμένο με πολυχρωμο μάρμαρο η πλακακια.

Στην εισοδο του Ανδρώνα οι σκλαβοι επαιρναν τα πανωφορια τους (αν ειχαν) και τα σανδάλια τους και τους επλεναν τα χέρια και τα ποδια πριν μπουν στην αιθουσα οπου τους περιμενει ο διοργανωτης για να τους υποδεχτει έναν έναν.
Μετα την υποδοχη οι σκλαβοι/σκλάβες θα τους οδηγουσαν τον καθένα καλεσμένο ξεχωριστά σε ανακλιντρα

Ο κωδικας σωστης συμπεριφοράς επέβαλλε στους καλεσμένους να επαινέσουν το σπιτι και τον Ανδρωνα του διοργανωτη με την εισοδο τους.
Αφου θα ειχαν προσέλθει οι καλεσμενοι (η εστω οι περισσότεροι) ο διοργάνωτης του συμποσιου θα διέταζε τους σκλαβους να προσφέρουν δείπνο στους καλεσμενους του.

Εν τουτοις ηταν αγένεια να αργησεις παρα πολύ και να σκάσεις την ωρα του δειπνου.

Παντα ετσι άρχιζε ένα καλο συμποσιο με ένα καλο δειπνο.

Οι σκλαβοι αμεσως αρχιζαν να φέρνουν πιάτα με τυρι, ελιες, συκα και σκορδα για αρχη ως ορεκτικα και μετα παιρνουσαν σε χυλο από λιωμενα φασολια και φακές.

Μετα ερχοταν το κυριως πιατο που ηταν ποικιλιες κρεάτων και ψαριων.

Και τελος ερχοταν το γλυκο το οποιο ηταν συνηθως φρουτα και μελοπιτες.

Φυσικα δεν χρησιμοποιουσαν μαχαιροπηρουνα και ετρωγαν με τα χέρια

Επισης δεν ειχαν εφευρεθει ακομα οι χαρτοπετσέτες και ετσι για να σκουπισουν τα χέρια και τα δάχτυλα τους από τις σαλτσες και τα λιπη που μαζευαν τρωγοντας με τα χέρια χρησιμοποιουσαν κομματια ψωμιου τα οποια τα πετουσαν στο πάτωμα όταν τελειωναν για να τα φάνε οι σκυλοι του διοργανωτη.

Κατά τη διάρκεια του δειπνου δεν την εβγαζαν στα μουγκά. Μιλουσαν για οποιοδηποτε πολιτικο, φιλοσοφικο η άλλο θεμα ηταν της επικαιροτητας.
Και ουτε ξεροσφυρι την εβγαζαν. Επιναν μικρες ποσοτητες κρασιου για να τους κατεβαινει το φαγητο αλλα με μετρο. Η οινοποσια θα ακολουθουσε σε μεγαλυτερο βαθμο μετα το δειπνο.

Εν τουτοις μπορει να ηταν heavy drinkers αλλα επρεπε παραλληλα να διατηρουν και μια ισορροπια. Θεωρουνταν εξαιρετικα αγενες να μεθυσεις τοσο πολύ ώστε να μην μπορεις καν να μπεις σε μια συζητηση ή να σταθεις ορθιος.

Επρεπε να κανεις κεφάλι αλλα παραλληλα να εισαι και σε θεση να συνομιλησεις λογικα και με τους συνδαιτημονες σου.

Μετα το πέρας του δειπνου λοιπον ερχοταν η ωρα της οινοποσιας.

Το κρασι που επιναν οι αρχαιοι ημων προγονοι ηταν οινος κεκαρμενος. Δλδ κρασι το οποιο εχει νερωθει με αναλογια 2 μερη κρασιου με 5 μερη νερου ή 1 μερος κρασιου με 3 μερη νερου. Αρκετοι εβαζαν και αλλα πραγματα στο κρασι τους εκτος από νερο όπως αρωματικα βοτανα, γυψο ή ρετσινι.

Η ποση ακρατου οινου δλδ κρασιου που δεν εχει νερωθει εκτος του ότι θεωρουνταν βαρβαρο εθιμο ηταν και επικινδυνο καθως τους χτυπουσε κατευθειαν στο κεφάλι με το πρωτο ποτηρι με εντελως απροβλεπτα αποτελεσματα.

Το κρασι δεν ειχε και πολύ σχέση με αυτό που ξερουμε σημερα. Ο ακρατος οινος ηταν κατευθειαν από το πατητηρι χωρις να εχει γινει ζυμωση η με ελαχιστη ζυμωση με αποτελεσμα να χρειαζεται ουτως η αλλως νερωμα γιατι ηταν και σχετικα πηχτο.

Ετσι λοιπον με το τελος του δειπνου οι σκλαβοι επαιρναν τα αποφάγια και τα τραπεζια και εφερναν μεγάλους κρατηρες με κρασι στην αιθουσα.
Παράλληλα ο διοργανωτης μοιραζε στους καλεσμένους αρώματα με τα οποια αλειφονταν παντου και τους εδινε επισης και στεφάνια από μυρτια τα οποια θεωρουσαν ότι τους προστάτευαν από μεθυσι και hangover όταν τα φορουσαν στο κεφάλι.

Η πρωτη δουλεια όμως ηταν να εκλέξουν τον Συμποσιάρχη.

Ο Συμποσιαρχης θα ηταν αυτος (όχι απαραιτητα ο διοργανωτης) ο οποιος θα κατηυθυνε το Συμποσιο.
Η εκλογη θα γινοταν κληρο στους παριστάμενους και αναμεσα στα καθηκοντα του ηταν να οριζει το ποσο νερωμενο θα είναι το κρασι και το ποια θεματα θα συζητουσαν κατά την διαρκεια της οινοποσιας. Γενικοτερα θα ηταν ο εποπτης του Συμποσιου.

Οι εντολες του Συμποσιαρχη ηταν υποχρεωτικες για ολους ανεξαρτητα αν συμφωνουσαν με αυτές η όχι. Ακομα και ο διοργανωτης του Συμποσιου ηταν υποχρεωμενος να υπακουσει τον Συμποσιαρχη και ας ηταν μεσα στο σπιτι του.

Π.χ. αν εισαι ετοιμος να ξεράσεις ξερω γω γιατι εχεις πιει τον κωλο σου και ο Συμποσιάρχης σε διατάξει να πιεις κι άλλο κρασι εισαι υποχρεωμενος να το πιεις ολο και ας ξερασεις στην πρωτη γουλια αλλιως θα πεταχτεις εξω από το Συμποσιο

Παράλληλα όμως ο Συμποσιαρχης μπορει να πετάξει καποιον εξω από το Συμποσιο αν θεωρησει ότι εχει ασεμνη συμπεριφορα (π.χ. εχεις μεθυσει τοσο πολύ που χορευεις γυμνος ας πουμε στη μεση της αιθουσας) ή αν παρενοχλει τους παριστάμενους.

Αλλα αυτό είναι τον χαρακτηρα του κάθε Συμποσιαρχη. Αλλοι ηταν αυστηροι με τους κανονες αλλα υπηρχαν και αυτοι που εκαναν τα στραβα ματια στις πιο πολλες περιπτώσεις.

Κάθε Συμποσιο ηταν διαφορετικο καθως οι Συμποσιαρχες εκλεγονταν με κληρο οποτε δεν ηξερες ποιος θα σου κάτσει.

Μπορει να κατέληγες με καποιον που θα τους μεθουσε ολους. Μπορει με καποιον που θα ηταν ξενερωτος. Μπορει με καποιον που θα ηταν χορευταρας. Η με καποιον που θα είναι πλακατζης και παει λεγοντας.

Μετα την εκλογη του Συμποσιάρχη αρχιζε η οινοποσία.

Οι καλεσμενοι ειτε θα επαιρναν τα ατομικα τους κυπελλα με κρασι από τους σκλαβους οι οποιοι θα περιφέρονταν στην αιθουσα ξαναγεμιζοντας τα είτε θα μοιράζονταν έναν μεγάλο κρατηρα κρασι τον οποιο θα περνουσαν από καλεσμενο σε καλεσμενο πινωντας.

Στο μεταξυ η συζητηση συνεχιζοταν παραλληλα με την κρασοκατάνυξη γυρω από τα θεματα που ειχε ορισει ο Συμποσιαρχης ότι θα συζητηθουν (πολιτικα, κοινωνικα, αθλητικα, κουτσομπολιο κτλ.)

Και δωστου οι υπηρέτες να ξαναγεμιζουν τα κυπελλα και τους κρατηρες και να φέρνουν κι άλλο κράσι από τα πιθάρια του αφεντικου τους ετοιμαζοντας το μειγμα κεκαρμένου οινου συμφωνα με τις οδηγιες του Συμποσιάρχη.

Ειχαν και ειδικα σκεύη που λεγονταν ψυκτρες τα οποια με τη βοηθεια κρυου νερου ή χιονιου διατηρουσαν το κρασι κρυο.

Ένα πραγμα ειχε να φροντισει ο διοργανωτης του Συμποσιου. Να μην ξεμεινει από κρασι. Θα ηταν μεγιστη ντροπη για αυτόν και μεγάλη προσβολη στους καλεσμένους του να τελειωσει το κρασι στη μεση του Συμποσιου. Την άλλη μερα δεν θα τολμουσε να βγει από το σπιτι του για κανα μηνα καθως θα ειχε γινει περιγελως ολης της Αθηνας από Φυλη μεχρι Πειραια.

Καποια στιγμη προς την μεση του Συμποσιου οι σκλαβοι θα εφερναν κρατηρα με ακρατο οινο που θα τον εβαζαν στην μέση της αιθουσας και οι καλεσμενοι ενας ενας με τη σειρα θα επιναν μια μικρη γουλια από αυτό (καθως όπως ειπαμε θεωρουσαν τον ακρατο οινο βαρβαρο) και θα εχυναν μερικες σταγονες στο πάτωμα ως σπονδη στους Θεους (ιδιαιτερα στον Διονυσο).

Και παλι δεν επιναν απλα. Παράλληλα με το κρασι που τους εφερναν οι σκλαβοι τους προσφεραν και μεζεδάκια τα οποια λεγονταν “Τραγηματα” και ηταν συνηθως αποξηραμενα φρουτα, ψημενα φασολια η αλλα οσπρια και μερικα κομματια κρεατος που περισσεψαν από το δειπνο.

Αυτό ειχε πρακτικη σημασία καθως αυτά ειχαν την ιδιοτητα να τραβανε το αλκοολ από το αιμα με αποτελεσμα να επιβραδυνουν την μεθη.
Εχοντας φτάσει στο τσακιρ κέφι εχει ερθει η ωρα των παιχνιδιων.

Οι αρχαιοι ημων προγονοι ειχαν εφευρει αρκετα party games για να περνάνε την ωρα τους.
Το πιο διαδεδομενο παιχνιδι συμποσιου ηταν ο “Koτταβος”

Και παιζοταν ως εξης:

Εβαζαν έναν στοχο μεσα στην αιθουσα οτιδηποτε (ας πουμε έναν αμφορεα, μια γλάστρα, έναν κρατηρα κτλ) και κάθε φορά που τελειωναν ένα κυπελλο κρασι το πετουσαν στον στοχο προσπαθωντας να τον χτυπησουν.

Παιζοταν και διαφορετικα οπου κερδιζε οποιος εσπαγε τον στοχο.

Στην αρχικη του εκδοχη ηταν ένα love game. Πριν πεταξει το κυπελλο του καποιος ελεγε το ονομα της γυναικας που αγαπα/επιθυμει και αν πετυχαινε τον στόχο τοτε σημαινε ότι οι Θεοι τον ευνοουν στα ερωτικα του σχέδια.

Σε άλλες εκδοχες γεμιζαν τον κρατηρα με νερο και εβαζαν καρυδοτσουφλα να επιπλεουν και προσπαθουσαν να τα βυθισουν.
Σε άλλη περιπτωση πετουσαν κερματα σε κυπελλα στη σειρα προσπαθωντας να τα βαλουν μεσα (μοιαζει με το παιχνιδι που παιζουμε και σημερα ακομα).

Η ακομα στερεωναν ένα σκευος πηλινο η σιδερενιο σε ένα ακοντιο και προσπαθουσαν να το χτυπησουν ώστε να πέσει.

Και ολο αυτό γινοταν με τους καλεσμενους να είναι σχεδον μεθυσμενοι οποτε οδηγουσε σε κωμικα αποτελεσματα συνηθως.

Όταν θα βαριουνταν το παιχνιδι ο διοργανωτης θα εφερνε στην αιθουσα αλλου ειδους ψυχαγωγια με μουσικους, χορευτριες, ακροβάτες και αυλητρίδες οποτε οι καλεσμενοι ζητουσαν τραγουδια και τραγουδουσαν οι ιδιοι ενώ οι χορευτριες και οι ακροβάτες θα χορευαν αισθησιακους χορους γυρω τους ντυμενοι μονο με τα απολυτως απαραιτητα.

Οι αυλητριδες οι οποιες ηταν και ντυμενες πολύ ελαφρά επισης δεν βρισκονταν εκει μονο για την μουσικη. Ειχαν ερθει και για ένα ακομα λογο.
Ετσι μεταξυ μουσικης, μεθυσιου και προκλητικου ντυσιματος οι καλεσμενοι πολύ γρηγορα τα εβρισκαν με τις αυλητριδες και πολύ γρηγορα αυτό οδηγουσε σε one night stand μαζι τους σε καποιο σημειο του κηπου η του σπιτιου (με το αζημιωτο φυσικα)

Το ιδιο συνεβαινε και με τις χορευτριες, μουσικους κτλ. Ακομα και με τις σκλαβες του διοργανωτη. Ηταν κατι αναμενομενο δλδ.

Επισης ο διοργανωτης θα ειχε προνοησει να φέρει και εταιρες στο συμποσιο του. Αυτές ερχονταν περιπου την ιδια στιγμη με τους μουσικους και τις αυλητριδες.

Παροτι η λεξη εταιρα εχει συνδεθει με την πορνεια δεν ηταν ακριβως ετσι. Οι εταιρες ειχαν υψηλη μορφωση και μπορουσαν να σταθουν σε μια συζητηση όπως και οι αντρες. Ηταν η ελληνικη εκδοχη της Γιαπωνεζικης Γκεισας αν θελουμε να κανουμε μια αναλογια.

Ηταν η γυναικεια συντροφια στα συμποσια που μπορουσες να συνομιλησεις μαζι τους, να κανεις παρεα, να γελασεις κτλ. Αλλα δεν ηταν αποκλειστικα για σεξ εκει. Όχι ότι δεν συνεβαινε και αυτό. Συνεβαινε αρκετα συχνα αλλα η πρωτη τους δουλεια ηταν ξεκαθαρα εσκορτ.

Αρκετοι ειχαν παθει κράς με εταιρες (βλ. Περικλης αν και εκει από ένα σημειο και μετα υπηρξε genuine love) και τις πληρωναν χρυσαφι μονο για την παρεα τους και ας μην κανανε σεξ ποτε μαζι της. Οκ καποια στιγμη θα τους καθοτανε και η εταιρα οσο την πληρωνες αλλα καταλαβαινετε τι θελω να πω.

Mετα από όλα αυτά καποια στιγμη προς το ξημερωμα οποτε αποφάσιζε ο Συμποσιαρχης το συμποσιο θα εφτανε στο τέλος του οποτε οι καλεσμενοι επρεπε να φυγουν.

Βεβαια οσοι περνουσαν καλα μεχρι εκεινη την ωρα αυτή η αποφαση δεν τους αρεσε καθολου αλλα επρεπε να την υπακουσουν.
Αυτό βεβαια δεν σημαινε απαραιτητα ότι το γλεντι θα σταματουσε εκει. Ετσι αναχωρουσαν ανα ομαδες μεθυσμενοι και περπατουσαν στον δρόμο τραγουδωντας και πινοντας ψάχνοντας για ταβέρνα ανοιχτη να συνεχίσουν την κρασοκατάνυξη (αν εβρισκαν καμια. Αν δεν εβρισκαν αναγκαστικα θα πηγαιναν σπιτια τους).

Αυτή η παραδοξη πορεια λεγοταν “κωμός” (εξ ου και η λεξη Κωμωδια). Aυτο προκαλουσε βεβαια αναταραχη μεσα στη νυχτα και καποια στιγμη η Αθηναικη κυβερνηση προσπαθησε να το περιορισει ως φαινομενο αλλα απετυχε. Ετσι απλα οι νυχτοφυλακες τις περισσοτερες φορές εκαναν τα στραβα ματια αν συναντουσαν μεθυσμενους που γυριζαν από συμποσιο ξημερωματα.

Τελικα αν δεν εβρισκαν τιποτα θα γυρνουσαν στα σπιτια τους να ξεκουραστουν μεχρι το επομενο Συμποσιο.



Λοιπον τι λετε?

Θα περνουσατε ωραια σε ενα Συμποσιο στην Αρχαια Αθηνα η θα ξενερωνατε?

Τι θα προτιμουσατε? Το δειπνο? Το κρασι? Τη μουσικη και τις αυλητριδες? Τα παιχνιδια? Το τραγουδι?

Αν μου υπόσχονταν ότι δε θα γλείφαν δάχτυλα (ο λόγος που πάντα τρώω μόνος απ'τα 5 μου), θα πήγαινα.

[Υδράργυρος]

Ποιος σας ειπε οτι θα εβαζαν τυπους σαν και σας στα συμποσια; θα φωναζαν τους ροπαλοφορους αν εσκαγαν τυποι σαν και σας

[runner]

Προσωπικά, δεν θα ήθελα καν να ζω στην αρχαία Αθήνα και γενικά στον ελλαδικό χώρο της αρχαιότητας.
Προτιμώ την εποχή που ζούμε τώρα.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Συμπόσιο είναι το όργιο ανδρών;

[Υδράργυρος]

Και τωρα γινονται κατι συμποσιαρες πολυ καλες