28 Οκτωβριου 312 μ.Χ.
Μία από τις πιο μεγάλες και σημαντικές μάχες όλων των εποχών, αυτή της Μουλβιας Γέφυρας ( Pons Mulvius, 3χλμ έξω από την Ρώμη) μεταξύ του στρατού του Κωσταντίνου (90.000 άνδρες) που "κατέβαινε " από το York της Βρετανιας, έχοντας σαν πυρήνα τις 3 Βρετανικές Λεγεώνες ( II Augusta, VI Gemina, VII Valeria Victrix), συγκροτήματα μάχης (Vexillationes) από 8 (!) Λεγεώνες του Ρηνου, την "θαρραλεα και πίστη" VII Gemina, που ερχόταν πάνοπλη από τη Leon της Ισπανιας, πλήθος βοηθητικών Γαλατικων μονάδων, καθώς και μια μονάδα από Βλεμμυες ( περιοχή της Νουβιας) που άγνωστο πως, ενώθηκαν με τις δυνάμεις του, αφού δεν είχε Ανατολικά στρατεύματα στην διάθεση του.
Ο δε αντίπαλος του, Μαξεντιος διέθετε μία κολοσσιαία στρατιά 170.000 ανδρών, με πυρήνα τους εξόχους Πραιτωριανούς του ( 10 Cohortes Praitorianii-10.000 άνδρες) , καθώς και την άκρως παγανιστική και εμπειροπόλεμη Legio II Parthica που έδρευε στο όρος Αλβανον 20χλμ ΝΔ της Ρώμης, σε πλήρη σύνθεση (6.000 άνδρες) καθώς και το σύνολο της Στρατιάς Αφρικής ( Magister militum per Africa, Mauritania, Africa Proconsularis, Libya& Tripolitania- 30.000 άνδρες, με πυρήνα την παλαίμαχη Legio III Augusta, που ερχόταν "ακάθεκτη" από το οχυρωμένο στρατόπεδο της Lambaecis, κοντά στην ιστορική Καρχηδών. Ο Μαξεντιος διέθετε επίσης μονάδες Υπερβαρεως ιππικού ( Equites Catafractarii), το σύνολο των Λεγεώνων του Δούναβη, (7 Λεγεώνες) σε μία επιβλητική παρουσία της τάξης του 70℅ (30-35.000 άνδρες), ενώ μπορούσε να υπολογίζει σε πλήθος βοηθητικών από την Παννονία, Νωρικο, και τις Κοττιαιες Άλπεις. Οι Λεγεώνες της Ανατολής, Συρία ( Legio III Gallica, III Parthica) , Μικράς Ασίας ( XV Apollinaris, XVII Fulminata), Παλαιστίνης- Ιουδαίας ( X Fretensis) Υπεριορδανιας ( ΙΙΙ Cyrenaica) και Αιγύπτου ( II Traiana) δεν συμμετείχαν καθόλου σε αυτήν την τιτάνια σύγκρουση που έκρινε την πορεία του Χριστιανισμού και του Ελληνισμού με την νίκη του Μεγάλου Κωσταντινου και την μεταφορά της Αυτοκρατορικής πρωτεύουσας στην Ελληνική Ανατολή, με ότι αυτό σήμαινε.
πηγή: