Τελικα οι αρβανιτες ειναι Αλβανοί

[Καλαβρία]

Eπειδη εκανες λογο για τον διαχωρισμό που κανανε οι Φράγκοι .
Εγω δεν ειπα οτι δεν τους διαχωριζαν
αλλα εσυ τι εχεις να πεις αμα σε πω οτι
οι Ρωμιοι το 1821 διαχωριζανε τις 2 αλβανικες φυλές σαν να ηταν διαφοερικοι λαοι ;;;;;;


Τους Γκεκηδες [ τα δύο τριτα περιπου των Αλβανων] και τους Τοσκηδες [ το ενα τρίτο περιπου ]

α]Τους αντιμετωπιζαν τις περισσοτερες φορες
τις δυο αυτες φαρες
ως διαφορετικους λαους
ονομαζοντας συνηθως
τους μεν ως Τοσκηδες ως Αλβανους-Αρβανιτες ους δε ως Γκεκηδες-Ιλλυριους και πολυ σπάνια Αλβανους

β]Θεωρουσανε καποιες φορες
οτι η Τοσκικη αυτη φυλη
και μονο αυτη
ως συγγενικης της Γραικικης.

Λιγα παραδειγματα πηγων πολλες φορες βεβαια υπερβολικων η πολιτικα στοχευμενων αλλα με μικρες η μεγαλυτερες δοσεις αληθειας.


Σουρμελης ..
''Ησαν μετ αυτων πολλα γενη βαρβαρων,Βοσνακηδες,Γκεκηδες ,Aλβανοι ,Ασιανοι κλπ''
Βλεπουμε τον διαχωρισμο Γκεκηδων και Τοσκηδων [ Αλβανων οπως λεει] απο τον Αθηναιο Σουρμελη .

Κασομουλης σελ 198...
''Γκεκηδες , Κονιαροι ,Αλβανοι [ Τοσκηδες]...'''
Διαχωριζει και αυτος τις δυο αυτες σκιπεταρικες φυλες σαν να ειναι διαφορετικοι λαοι......

Σουλιωτης Κουτσονικας...
''Ο Πασας της Σκονδρας ηρχισε να στρρατολογει στις επαρχιες Ιλλυριας και Αλβανιας'''
Εδω εχουμε τον σιγουρα γεωγραφικο διαχωρισμο.....
'''Περί τά μέσα τού Ιουλίου 1823 ο Μουσταφά πασσάς .....επεθεώρησε καί συνεκέντρωσε τόν στρατόν του συγκείμενον ....
από τά μικρά πασαλίκια τής Γκεκαριάς, Ιπέκα, Πίσδενα, Ιάκωβα, Βράννα, Τρίμπρα, Όχριδα, Αλμπάσανη
καίλ οιπά καί από Αλβανούς, ..'''
Και εδω διαχωριζει τους ''Αλβανους''[Τοσκηδες] απο τους κατοικους των πασαλικιων της Γκεκαριας


Δημήτριος Αινιάν σελ 232 Μάχη Διστόμου

'''Οι εχθροι επιτίθεντο εις το χωριό από τρία διαφορετικά μέρη,
από δεξιά οι Αλβανοί ,
κατά πρόσωπο οι Χαλδουπηδες
από δε αριστερά οι Γκέκηδες..'''


Και ο Σουρμέλης σελ 174 Ιστορια των Αθηνών ,
αναφέρει κάτι παρόμοιο....
''Οι Γκέκηδες καθοπτώμενοι αλαζονικώς των Αλβανών ,οτι εδήχθησαν άνανδροι στη κατάληψη του Λεονταρίου''

Ο Τρικούπης αναφέρει στην πολιορκία της Ακρόπολης υπό τον Κιουταχή περιστατικό όπου Αλβανοί ειρωνεύονται Γκέγκηδες μετά από αποτυχημένη έφοδό τους. .


Ακομα και προσεχτικοι ξενοι περιηγητες οπως ο Πουκεβιλ....
'''''.... τή ταχύτητει τής οπισθοχωρήσεως ενέπεσαν εν τώ μέσω τήν Γκέκηδων Σκυπετάρων (Αλβανοί τής Σκόδρας),
οίτινες έκραζον ότι τούς εδολοφόνουν καί ότι οι Αλβανοί Ηπειρώται [Τοσκηδες] τούς επρόδιδον.
[Απομνημονεύματα Πουκεβίλ β]


Αλλος ένας διαχωρισμός μεταξύ των 2 αλβανικών φυλών
από τους ιδιους τους Αλβανούς
[Χρυσανθακόπουλος Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως - Τόμος β΄ ]

Ανέφερε προς τους Ελληνες ένας Αλβανός λιποτάκτης
'''Και αν θελετε να φυγετε να περασετε απο το ταμπούρι το δικό μας , αλλά να φυλάγεσθε από τους Γκέκηδες μην σας βαρέσουν....
Aυτά είπε ο Αλβανός προς τον Σταυρόπουλο...
Τα οχυρώματα των Αλβανων δεν τους βάρεσαν , από τα δε Γκέκικα ταμπούρια οι Γκέκηδες δεν βγήκαν καθόλου από αυτά'''

Επιστολη του Υψηλαντη στους αρχηγους των Τοσκηδων κατα τις αρχες της επαναστασης....
''Αλλα εσεις ω ανδρειοι Τοσκηδες.......Εισθε απογονοι των προγονων μας ηρωων...'''
Βλεπουμε εδω οτι κανει αναφορα μονο στους Τοσκηδες ως απογονους Των Ελληνων
και οχι γενικοτερα σε ολους τους Σκιπεταρους.



Ο Σουλιωτης Κουτσονικας αναφέρει

Για του Τοσκοφωνους ....
''προερχοντε εκ της ελληνικης φυλης
διαφεροντες μονο κατα τη διαλεκτο
αλλα εχοντες την αυτη φυσιογνωμια ηθη εθιμα .... εκ των εθιμων μετεβληθησαν οσοι παρεδεχθησαν τον ισλαμισμο.....

Ενω για τους Γκεκηδες αναφερει ....
'''...Εις τους κατοικους της Ιλλυριας δεν βλεπει τις τα αυτα πραγματα
γιατι αν μεταβη στα ενδοτερα ,προς το Ιλλυρικο.
αμεσως παρουσιαζοντε
φυσιογνωμιαι διαφορετικαι,
αναστηματα μεγαλυτερα ,
γλωσσα τραχυτερα,
και ηθη διαφορετικα....''''

[Καλαβρία]

Να προσέχεις τις λεπτομέρειες.
Ο ΘΚ δεν ήξερε γράμματα. Πολύ αμφιβάλω πως τέτοιοι μπαρουτοκαπνισμένοι άνθρωποι θα έδιναν σημασία σε επουσιώδη πράγματα.

''''τα βιβλία που εδιάβαζα συχνά ήταν η Ιστορία της Ελλάδας, η Ιστορία του Αριστομένη και η Ιστορία του Σκεντέρμπεη.'''
'''Ανέγνωσα ,έλεγε, τον βίον του Σκεντέρμπεη, εσυλλογούμην τα έργα του, δενεκλείσθη ποτέ εις την Κρόγια», έγραφε επίσης ο «Γέρος του Μοριά».

Αλλά για ποιο λόγο αγνοείς επιδεικτικά όλες τις φραγκικες/ελληνικές πηγές της εποχής που διαρκώς διαχωρίζουν εθνοτικά τους Αρβανίτες από τους Έλληνες

Αν έλεγες πχ σε έναν Ιωαννιτη ή σε έναν Αιτωλό κατά το 14ο αιώνα ότι είναι ο ίδιος λαός με τους Αρβανίτες θα σου έπαιρνε το κεφάλι...

Η πηγη των Ρωμαιων και Αρβανιτων της επαρχιας Χειμαρας
που λενε το γενος μας των Γραικων δεν ειναι ελληνική;;;;

[sport billy]

ΛΕΗΛΑΣΙΕΣ-ΦΟΡΟΙ-ΛΗΣΤΕΙΕΣ-ΠΛΙΑΤΣΙΚΟ-ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΜΠΑΙΡΑΚΙΑ

Η ελληνική επανάσταση τελείωνε και ένας ακόμα ρωσσοτουρκικός πόλεμος άρχιζε.
Όλα τα προηγούμενα χρόνια οι πληθυσμοί των περιοχών θεσσαλίας, ηπείρου , μακεδονίας υπέστησαν τα πάνδεινα από τις τακτικές ή άτακτες τουρκο-αλβανικές στρατιωτικές δυνάμεις που κατέβαιναν ή γύριζαν από τις επαναστατημένες περιοχές. Ήταν μια ευκαιρία για τα ηττημένα οθωμανικά στρατεύματα να πλιατσικολογήσουν, αφού γύριζαν ηττημένα στις βάσεις τους.

1828. Τρίκαλα ό Άρσλάν μπέης

fE’ôâ) καμνο εν’θνμησιν δτι: εις τους 1828 : Οκτωβρίου 29' όταν εϊτον / τερβέ- ναγας εις το βιλαέτι τον τρικκαλου ό άσλάμπήμης κ(α'ι) ο καπλάμπεης / κ(αϊ) ο ρακονμπεής ήτον κ(αί) τά τρία αδέλφια ήτ ον από την άλβαν ιτιάν: / κ( al) εμπήκαν τερβενάγάδες κ(αί) ήλθεν ο καιρός τους διά νά εύγουν άπό την τιμήν / κ(α'ι) αυτή λέγουν δτι δεν εύγένομεν διότι βέλο μεν: 170: πουγκιά διά νά εί'γομεν: I κ(αϊ) ήχαν το άσκέρι τους χωρίς λωφεν'/ χρόνον καιρόν άπλέροτον. / κ(al) ήθελεν νά το [το άρθρον τούτο έκ διορθώσεως] πληρώαη tò άσχέρι τον κ(al) τότε πηγένη κα(ι) πηάνει το κάζρον / κ(αι) συνάζη δλον ληάιπηδες έως πόσους νά είπώ έους τεσσαράκοντα χιλιάδες ήτον / κ(al) εγέμησεν δλως ό τόπος κ(al) τους άπόλησε διά νά κάμουν ζημίες εις τον κόσμον: / κ(α'ι) τούς λέγει κάνετε οίον θέλεται κ(al) αυτή κοντά ωσάν επηραν το ιτζήνη: / κ(ai) έκαμναν δπως ϊξευραν εϋγεναν έξω είς το παζάρη οι άνθρωποι : / κ(al) τούς έπιαναν κ(al) τούς ξε- πλέτζοναν κ(al) γρόσια τούς έπερναν κ(al) εμε τότε με / επήραν ένα φέσιον άπό την κεφαλήν μου κ(αι) πάη: κ(αΐ) έδωκαν οι αν(Ορωπ)οι / γρ: χιλιάδες: 600: κ(al) έως όπου άν δεν τά έπερναν δεν εσικόνονταν1.



Ό Αλβανός Άρσλάν μπέης, επωφελούμενος άπό τήν έκρηξη του ρωσοτουρκικοϋ πολέμου καί τήν έκρυθμη κατάσταση στήν οθωμανική αυτοκρατορία καί περιφερόμενος στο βιλαέτι τής Ρούμελης ανεξέλεγκτος, διαπράττει ληστείες καί αυθαιρεσίες σέ βάρος των ραγιάδων μέσα στήν Κοζάνη καί στά περίχωρα.
Συγκεκριμένα ό Άρσλάν μπέης καί άλλοι ’Αλβανοί υστέρα άπό τήν ήττα τους στή γνωστή μάχη τής Πέτρας (13 Σεπτεμβρίου 1829), τήν τελευταία τής έλληνικής ανεξαρτησίας άποχωρώντας άπό τή Στερεά Ελλάδα κατέφυγαν στήν Τσαρίτσανη καί Ελασσόνα, όπου διαχείμασαν καί άργότερα, τήν 1η Μαΐου 1830, με 2.000 άνδρες κατέλαβαν τήν Κοζάνη, όπου έπί 27 μέρες διέπραξαν κάθε είδους βιαιοπραγίες καί λεηλασίες. Οί κάτοικοι τρομοκρατημένοι έγκατέλειψαν τήν πόλη τους.

Κατόπιν ό Άρσλάν μπέης στράφηκε εναντίον τής Σιάτιστας, άλλά οί κάτοικοί της αγωνίστηκαν καί πάλι γενναία καί κατόρθωσαν ν’ άποφύγουν τον κίνδυνο

’Εδώ δεν είναι Τρίκαλα, ΤαφΙλ κι Άσλάν μπέη!
Δεν είναι ’Ελασσόνα!
’Εδώ τά λένε Σιάτιστα, πρώτο κεφαλοχώρι.
"Οσο είναι ό Νιόπλιος ζωντανός κανένα δεν φοβάται.
’Έχει τρακόσιονς ατό απαθ'ι καί χίλιονς ατό ντουφέκι.
Καί το μπογάζι ’έπιανε το χάνι το δικό τον.
Καιρόν καιρόν κουβέντιαζε μέ τους Άρβανιτάδες.
«Το Μπονρινο να φτάαετε αντίκρυ ατήν Τοερβένα.
Στη Σιάτιατα είν άδύνατο μέθα γιά να πατήατε.
Τ’ έχει Κορούμ πασάς καρτέρ, σπαθιά ξεγυμνωμένα.
Παιδιά γιοροΰαι κάμετε ατό τούρκικο ασκέρι!»
Γιοροναι κάμνουν τά παιδιά τά Σιατιατινά
και πάνε στην Τσερβένα. Κι’ άφοϋ τους κατασκόρπισαν
τά πλιάτσκα τους επήρανε π’ άρπαξαν στην Κοζάνη1


Σαμπάν Γκίκα
Έκτος άπό τούς ’Αλβανούς αύτούς πού έρχονταν άπό τή Νότια Ελλάδα μετά τή λήξη των πολεμικών έπιχειρήσεων εκεί, άλλοι ’Αλβανοί μέ έπικεφαλής τον Σαμπάν Γκίκα ή Γκέκα άπό τό Μάτ τής Βόρειας ’Αλβανίας, μέ μερικούς άτακτους (μπασιμποζούκους) καί ληστές, πού κατέβαιναν άπό τή Σούμλα μετά τή λήξη του Ρωσοτουρκικοϋ πολέμου (1828-1829) όρμησαν στούς καζάδες Κιλκίς, Στρώμνιτσας, Πετριτσίου καί Σιδηροκάστρου λεηλατώντας καί κακοποιώντας τούς κατοίκους, αλλά οί τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις των περιοχών αυτών, καθώς καί των Σερρών τούς νίκησαν καί τούς ανάγκασαν νά τραπούν σέ φυγή προς τήν περιοχή Θεσσαλονίκης. Κατόπιν ατιμώρητοι πέρασαν στον καζά Θεσσαλονίκης, διάβηκαν τόν ’Αξιό καί όδευσαν προς τήν πατρίδα τους2


1830
Ό σουλτάνος κατά τά μέσα τού 1830 στέλνει εναντίον τους τόν μεγάλο βεζίρη του Μεχμέτ Ρεσίτ πασά, τόν επονομαζόμενο Κιουταχή,

Ό πασάς στις πρώτες δύσκολες μέρες ύστερ’ άπό την άφιξη του, στερημένος άπό χρήματα καί πολεμικά εφόδια, βρίσκει ισχυρό οικονομικό στήριγμα στούς Έλληνες έμπορους τού Μοναστηριού. Αυτοί, μολονότι εξαντλημένοι άπό τις άλλεπάλληλες οικονομικές έπιβαρύνσεις καί καταπιέσεις των τουρκικών αρχών καί αναστατωμένοι άπό τήν αναρχία πού βασίλευε στις γειτονικές περιοχές έξαιτίας των επιδρομών των ’Αλβανών, δεί- χθηκαν πρόθυμοι να τόν βοηθήσουν καί τού δάνεισαν ενα μεγάλο ποσό γιά τις πρώτες του άνάγκες.


Ό Μαχμούτ Β' μπορεί νά συγκαταλεχθεΐ στήν πρώτη σειρά τών μεταρρυθμιστών σουλτάνων. Ο Μαχμούτ Β', στά 1830, άπαλλαγμένος άπό τούς μεγάλους άντιπερισπασμούς, άπό τούς γενιτσάρους, άπό τήν έλληνική επανάσταση καί τόν ρωσοτουρκικό πόλεμο τού 1828-1829, στρέφεται προς τήν επιβολή τής τάξης καί τή δημιουργία προϋποθέσεων γιά τόν έξευρωπαϊσμό τού κράτους του.
Παγιώνει τόν θεσμό τού τακτικού στρατού, πού είχε σταθεί άδύνατο νά τόν στερεώσει ό Σελίμ Γ', καί μέ τή συνδρομή τής εκτελεστικής αύτής δυνάμεως θέλει νά εξαλείψει τά κατάλοιπα μακροχρόνιων στοιχείων ανωμαλίας μέσα στό κράτος, όπως τούς άνυπότακτους ’Αλβανούς αρχηγούς τών μισθοφορικών σωμάτων, πού άναστάτωναν τις βόρειες περιοχές τής έλληνικής χερσονήσου,
καθώς καί τούς άνήσυχους "Ελληνες κλεφταρματολούς, πού πηγαινοέρχονταν στήν ελεύθερη Ελλάδα καί στις βόρειες σκλαβωμένες χώρες της.

’Εκτός άπ’ αυτούς, μεγάλο πονοκέφαλο γιά τήν Πύλη δημιουργούσαν οί ανήσυχοι πάντα διάδοχοι τού άντάρτη Καρά Μουσταφά Μπουσάτι της Σκόδρας. Καί γιά τήν εξόντωσή τους βρίσκει τό κατάλληλο εκτελεστικό όργανο, τόν προαναφερμένο ικανό Μεχμέτ Ρεσίτ πασά.
Τώρα ό σουλτάνος μπορούσε νά υπολογίσει στήν αποτελεσματική δύναμη του τακτικού στρατού, του nizam cedit. Ή συγκρότησή του είχε προχωρήσει πολύ, τόσο μέσα στήν πρωτεύουσα, όσο καί σέ ορισμένες πόλεις τής Ευρωπαϊκής Τουρκίας, όπως π.χ. στό Μοναστήρι (Βιτόλια). Τό θέαμα μάλιστα των εντυπωσιακών παρελάσεων καί γυμνασίων τοϋ στρατού αύτοΰ καί μέ άληθινά πυρά ήταν πρωτόφαντο καί άπό τά πιό αγαπητά γιά τό κοινό

Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΤΣΑΠΛΙΑΔΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ

Γιά μιά τέτοια ακριβώς επίδειξη έβγαλε έξω άπό τό Μοναστήρι ό Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς τούς ’Αλβανούς αρχηγούς Άρσλάν μπέη, Καπλάν μπέη καί Βελίκο Γιάτζο, καθώς καί άλλους μικρότερους αρχηγούς μέ τούς άνδρες τους, πού τούς εΐχε προσκαλέσει στήν έδρα του, γιά νά τούς πληρώσει δήθεν τούς καθυστερημένους μισθούς πού διεκδικοΰσαν.
Οί άνδρες όμως τού τουρκικού στρατού κάποια στιγμή, ΰστερ’ άπό σχετικό σύνθημα, έστρεψαν τά όπλα τους έναντίον τών ’Αλβανών καί τούς έξόντωσαν, έκτος άπό πολύ λίγους πού κατόρθωσαν νά διαφύγουν.
Στήν ανέκδοτη έκθεσή του τής 17ης Αύγούστου 1830 ό Αυστριακός πρόξενος Θεσσαλονίκης άφηγεΐται τά γεγονότα μέ βάση τις ειδήσεις πού περισυνέλεξε άπό τούς ταξιδιώτες διαφόρων καραβανιών καί άπό ιδιωτικές επιστολές. Ξαφνικά, όπως λέγει, ένα τμήμα τού τακτικού στρατού άρχισε τις ομοβροντίες μέ αληθινές σφαίρες έναντίον τών ’Αλβανών, πού —έκτος άπό δύο—έπεσαν όλοι, 800 συνολικά, νεκροί. Κατόπιν ό Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς έστειλε έσπευσμένα ενα ταχυδρόμο στον γιό του στά ’Ιωάννινα, γιά νά συλλάβει τρεις άλλους ’Αλβανούς άρχηγούς, τούς πανούργους καί δύσπιστους πού δέν είχαν παρουσιαστεί στο Μοναστήρι. Ό γιός του πραγματικά τα κατάφερε νά τούς ξεγελάσει, να τούς φέρει κοντά του, νά τούς απομονώσει άπό τούς άκολούθους τους καί νά τούς άποκεφαλίσει. Οί άνδρες τους κατέφυγαν τότε σέ δύο γειτονικά σπίτια, γιά νά άμυνθοΰν, άλλά οί τακτικοί έβαλαν φωτιά σ’ αυτά καί τούς έκαψαν ζωντανούς1

Στή Βόρεια Μακεδονία ό Μεχμέτ Ρεσίτ πασάς, άπερίσπαστος πιά άπό κινδύνους, έδρεύει μόνιμα τώρα στό Μοναστήρι. Ή θέση τής πόλης καί τής περιοχής είναι επίκαιρη: μέ τήν ’Αχρίδα καί τά γύρω δερβένια έξουσιάζει τις ψηλές βουνοκορφές καί τά στενά των οροσειρών πού διασταυρώνονται. Έτσι ό Μεχμέτ Ρεσίτ μπορεί νά επιτηρεί τήν ’Αλβανία καί ιδίως τόν Μου- σταφά πασά τής Σκόδρας πού κινείται ύποπτα.

1831 Σκόδρα
Ο Μουσταφά πασάς ξεσηκώνει τους Αλβανούς σε εξέγερση σε συνεργασία με τους Τσάμηδες ήρθε σε ανοικτή σύγκρουση με την Πύλη.
Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι Αυλώνας, Βερατίου, Αργυροκάστρου ακολουθώντας τον, σφάζουν όλους τους διορισμένους από την Πύλη διοικητές.
Ο Μεχμέτ Ρεσίτ καταφέρει άλλεπάλληλα πλήγματα έναντίον τού πασά αύτοϋ (πού είχε επαναστατήσει) πρώτα στις 20 ’Απριλίου καί κατόπιν στις 4 Μαΐου, ώστε νά άναγκάσει τούς ’Αλβανούς ν’ άποσυρθοϋν πέρα άπό τά Σκόπια καί νά έγκαταλείψουν στό στρατόπεδό τους τροφές καί πολεμοφόδια. Ταυτόχρονα ή Πύλη κηρύσσει τόν άποκλεισμό τών παραλίων άπό τόν Άμβρακικό ώς τό Κάτταρο, όπου πλέει μοίρα στόλου άπό 5 κορβέτες καί 1 φρεγάτα.
Στις 11 Νοεμβρίου ό Μουσταφά πασάς παραδίδεται καί κατά διαταγή τού Ρεσίτ πασά επιβιβάζεται σέ πλοίο στό Δυρράχιο, γιά ν’ άποσταλεΐ στήν Κωνσταντινούπολη. Ή επανάσταση τής ’Αλβανίας ουσιαστικά έχει κατασταλεΐ.
Τό Μοναστήρι τώρα εξελίσσεται άνεμπόδιστα σ’ ένα άκμαίο οικονομικό κέντρο.

Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ
Ή συντριβή τού Μουσταφά πασά τής Σκόδρας θεωρείται νίκη τών μεταρρυθμιστικών σχεδίων τοϋ σουλτάνου Μαχμούτ Β'.
Παράλληλα οί Τούρκοι κινούνται μέ δραστηριότητα, γιά νά εκμηδενίσουν καί τη δύναμη των Ελλήνων κλεφταρματολών.
Καταδιώκουν τούς καπετάνιους τού Όλύμπου καί καίουν τά διάφορα χωριά του, καθώς καί τό μοναστήρι τού 'Αγίου Διονυσίου, γιατί κατηγορούν τούς μοναχούς ότι έδιναν άσυλο στούς κλέφτες. Οί 'Έλληνες αρχηγοί τού Όλύμπου περιμένουν νέα άπό τήν ελληνική κυβέρνηση, αλλά οί απαντήσεις τόσο τού στρατάρχη Δημ. Ύψηλάντη,τόν Νοέμβριο τού 1828, όσο καί τού Καποδίστρια, τόν ’Ιούλιο τού 1829, τούς έκοβαν καί τις τελευταίες έλπίδες. Έτσι όσοι αρχηγοί έμεναν άκόμη στή Μακεδονία αναγκάζονται νά ύποκύψουν στή σκληρή ανάγκη, ν’ άποκαταστήσουν δηλαδή ομαλές σχέσεις μέ τούς Τούρκους, γιά νά έξασφαλίσουν τ’ άρματολίκια τους. Τά όνειρά τους νά ίδούν έλεύθερη τήν πατρίδα τους ξεγλιστρούν προς τό μακρινό μέλλον.
Τώρα είναι πολύ καλή ή ευκαιρία γιά τούς Τούρκους νά έξοφλήσουν τούς λογαριασμούς των μαζί τους.
"Ετσι, ύστερα άπό μυστική διαταγή τού Μεχμέτ Ρεσίτ πασά, έξοντώνονται μέσα στά Τρίκαλα στις 12 Δεκεμβρίου 1830, τού 'Αγίου Σπυρίδωνος, ό Στέργιος Στορνάρης (πού δεν είχε πάρει καθόλου μέρος στήν έπανάσταση τού 1821 κατ’ αντίθεση προς τόν άδελφό του Νικόλα, άρματολό τού Άσπροποτάμου πού είχε βρει ένδοξο θάνατο κατά τήν έξοδο τού Μεσολογγίου) καί ό Σωτήρης Λιακατάς μέ 100 άνδρες καί έξω άπό τόν Δομοκό ό άρματολός τής περιοχής Σάββας. Τά τουρκικά στρατεύματα τήν άνοιξη τού 1830 έκαψαν μερικά χωριά στήν περιοχή των Άγράφων καί κατέστρεψαν τό χωριό Ριζό. Οί αρματολοί των Χασίων Νάσιος Μάνδαλος, Ψειραίοι καί Θεόδωρος Ζιάκας κατέφυγαν στήν έλεύθερη Ελλάδα. Επίσης άποκλείονται τά παράλια άπό τήν Κατερίνη ως τόν Πλαταμώνα καί Τσάγεζι καί έτσι οί αρματολοί τού Όλύμπου άναγκάζονται νά βρούν άσυλο στήν Ελλάδα μέ τή μεσολάβηση τού προξένου τής Ρωσίας ’Αγγέλου Μουστοξύδη. Μολαταύτα στήν περιοχή τού Όλύμπου καί Βερμίου ή κατάσταση είναι άνώμαλη.
Ό Διαμαντής Νικολάου κατηγορεϊται άπό τούς Τούρκους ότι άπό τήν έλεύθερη Ελλάδα στέλνει ληστές στις παραπάνω περιοχές.
Οί Τούρκοι, έφόσον δέν μπορούν μέ ριζικά μέτρα νά έξαλείψουν τις ληστείες, προσπαθούν μέ ήπιο τρόπο νά επιβάλουν τήν εξουσία τους. Ό θεσμός των κλεφταρματολών διατηρείται μέ ορισμένες τροποποιήσεις, πού δείχνουν συγκαταβατικό πνεύμα. "Αλλωστε αύτό συμβαδίζει μέ τή γενικότερη άλλαγή τής πολιτικής τού Μαχμούτ Β' στά τελευταία του χρόνια. Εγκαινιάζει μιά νέα πολιτική ήπιότητας, ή όποια υπαγορεύεται άπό τή νέα κατάσταση πού προέκυψε μετά τήν άνεξαρτησία τής Ελλάδας καί τήν έναρξη ειρηνικών σχέσεων μαζί της.
Γιά νά κατευνάσουν ασφαλώς τά πνεύματα των Ελλήνων, οί Τούρκοι έγκαινιάζουν τή νέα τακτική άπέναντι των ραγιάδων: εισακούουν τις αιτήσεις τους καί άποκαθιστοΰν ακόμη τούς παλιούς άρματολούς, αν αυτοί δείξουν πώς είναι πρόθυμοι νά συνεργαστούν μαζί τους. ’Έτσι π.χ. άπό έγγραφο τής 16ης Αύγούστου 1834 πληροφορούμαστε ότι ό ’Αθανάσιος Συρόπουλος, άλλοτε καπετάνιος τής περιοχής Κόκοβας (Πολυδενδρίου) τής Βέροιας, δηλώνει υποταγή καί μεταμέλεια καί γίνεται δεκτός νά φρουρεί τήν περιοχή αυτή μέ 40 άνδρες, άπό τούς οποίους όμως οί 20 έπρεπε νά είναι μουσουλμάνοι.

’Αναταραχή παρατηρεΐται καί στή Δυτική Μακεδονία, άλλά γιά λίγο διάστημα, στήν περιοχή τού Ζουπανίου. Ό τελευταίος έκεί καπετάν Γιωργάκης πού έκανε τόν άρματολό, έπειδή άρχισε νά καταπιέζει τούς κατοίκους πιάστηκε στά 1836 καί άποκεφαλίστηκε αύτός καί οί 17 άνδρες του.

Η αναταραχή που ακολούθησε την Ελληνική επανάσταση σε Αλβανία και Ηπειρο συνεχίστηκε με λεηλασίες χριστιανικών χωριών στις περιφέρειες, Πρέβεζας, Αρτας, Ιωαννίνων, Κορυτσάς, Πρεμετής, Οπαρίου από τις Αλβανικές συμμορίες και τις βιαιοπραγίες του Τούρκικου στρατού.
Οι προετοιμασίες και οι μετακινήσεις των τουρκικών στρατευμάτων και η στρατολόγηση των μουσουλμάνων της Πρέβεζας όξυνε ακόμη περισσότερο τον ερεθισμό των Ελληνικών πνευμάτων, ενώ φήμες κυκλοφορούσαν ότι οι Τούρκοι σχεδίαζαν να μετατοπίσουν τους Αλβανικούς πληθυσμούς στην Μικρά Ασία.

Οι Αλβανοί αρχηγοί Ταφίλ Μπούζης, Γκιώνης Λέκας, Μαχμούτ Μπαιρακτάρης και Νούρτζος Τότσκας οι οποίοι γλύτωσαν την μαζική εξόντωση των συμπατριωτών τους από τον Κιουταχή δραστηριοποιήθηκαν ξανά. Εναντίον τους κινήθηκε ο Εμίν πασάς αλλά δεν πέτυχε να τους συλλάβει . Τον Μάιο του 1833 έφτασε στην Αρτα ο Τουρκικός στρατός και την λεηλάτησε ενώ οι Αλβανοί οπλαρχηγοί κατέφυγαν στην Ελλάδα.



1835
Επιστροφή Ταφίλ Μπούζη, Γκιώνη Λέκα, Μαχμούτ Μπαιρακτάρη και Νούρτζο Τότσκα στην ένοπλη δράση και πύκνωση των ληστρικών επιδρομών σε Βεράτιο, Ζαγόρι και Αυλώνα. Τέλος με μεσολάβηση του Τσέλιου Πιτζιάρι συνθηκολόγησαν και τους δόθηκε αμνηστία. Η αμνήστευση τους καταπραυνε προσωρινά την οξυμένη κατάσταση και απάλλαξε τους ελληνικούς πληθυσμούς από μια αληθινή μάστιγα.
1836 Εξέγερση καθολικών Αλβανών βόρειας Αλβανίας
1837 Εξέγερση μουσουλμάνων Τόσκηδων Μουζακιάς, Βερατίου και Αυλώνας με επικεφαλής τον Αλή μπέη Φαγκούλα
1839 Επέκταση της εξέγερσης σε Κοσσυφοπέδιο Πρίσρεν (1839), Σκόπια-Τέτοβο και Πρίστινα (1843,1845)
Τραγικοί μάρτυρες των ταραχών οι ελληνικοί πληθυσμοί Αυλώνας, Δελβίνου, Αργυροκάστρου, Πρεμετής, Κορυτσάς και Μοσχόπολης οι οποίοι υπέμεναν με κουράγιο και μοναδική αντοχή τις καταστροφές και τις λεηλασίες των περιουσιών τους καθώς και τις βιαιοπραγίες και τις κακοποιήσεις τους από τις αλληλομαχίες των Αλβανών μπέηδων και αγάδων, οι οποίοι αντιδρούσαν δυναμικά στα προβλεπόμενα από την εφαρμογή της πρώτης φάσης των Οθωμανικών μεταρρυθμίσεων (ΤΑΝΖΙΜΑΤ) του Γκιουλχανέ Χαττί-Σερίφ (1839).

Οι κατά τόπους ισχυρότατοι Αλβανοί μπέηδες και αγάδες καθώς και οι γαιοκτήμονες (σπαχήδες), των οποίων τα συμφέροντα πλήττονταν σοβαρά από την αποφασιστικότητα της Πύλης να καταστείλει τα στασιαστικά κινήματα τους και να καταργήσει το φεουδαρχικό καθεστώς, επέβαλαν με τις αντιδράσεις τους μια χαώδη κατάσταση στην Βόρεια Ήπειρο και την Αλβανία.

Από το 1846 η Πύλη ήταν αποφασισμένη να επιβάλει και σ’αυτό τον γεωγραφικό χώρο της μεταρρυθμίσεις, την εφαρμογή των οποίων δυναμίτιζαν οι Αλβανοί τοπάρχες με κάθε τρόπο και με όλα τα μέσα που είχαν στην διάθεση τους.
Ο κατακερματισμός των μεγάλων ιδιοκτησιών στρατιωτικού-φεουδαρχικού τύπου, η κατάργηση του τιμαριωτικού συστήματος, η περιστολή των δικαιωμάτων των τσιφλικούχων σε μικρές και μεγάλες ιδιοκτησίες, η δημιουργία παραγωγικών
μονάδων και η προσαρμογή τους στα σύγχρονα δεδομένα της εποχής εκείνης αλλά και η αναχαίτιση της εθνικής αντίστασης των Αλβανών και της ραγδαίας διαδικασίας της εθνικής αφύπνισης τους, αποτελούσαν τους κυριότερος στόχους της κεντρικής εξουσίας.

Η προσπάθεια της Πύλης να κατασιγάσει τις οξυμένες εθνικές αντιστάσεις των εθνικών μειονοτήτων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας με πρόσχημα την εισαγωγή καθεστώτος ισονομίας και ισοπολιτείας για όλους τους υπηκόους της, ουσιαστικά προκάλεσε και στην Ήπειρο και Αλβανία τα αντίθετα αποτελέσματα.
Επιτάχυνε τα εθνικά κινήματα και τις αποσχιστικές τάσεις των εθνικών μειονοτήτων, διεύρυνε το χάσμα χριστιανών-μουσουλμάνων και οδήγησε το χριστιανικό στοιχείο στο έσχατο όριο της αντοχής του.
Οι φόροι γίνονταν διαρκώς βαρύτεροι, οι βιαιοπραγίες του μουσουλμανικού στοιχείου πολλαπλασιάζονταν και οι βίαιοι εξισλαμισμοί αποτελούσαν ένα μόνιμο φαινόμενο.
Η αυθαίρετη φορολογική πολιτική επεκτεινόταν πέρα από την δεκάτη, το φόρο της υποτιθέμενης περιουσίας (βεργκή) και το χαράτσι με συνέπεια την τέλεια εξουθένωση του χριστιανικού πληθυσμού.
Πολυάριθμες ελληνικές κοινότητες της Βόρειας Ηπείρου προσπαθώντας να αντιδράσουν στις επιθέσεις των Αλβανών μπέηδων και των πολυάριθμων λιποτακτών, όπως π.χ στην Μοσχόπολη, εξακολουθούσαν να πληρώνουν μεγάλα χρηματικά ποσά, για να διατηρούν προστατευτικές φρουρές στις περιοχές τους.
1841 δημιουργήθηκαν στην Ήπειρο υγειονομεία και επιβλήθηκαν νέοι φόροι για την κάλυψη των εξόδων.
1842 Κατάργηση υγειονομείων ξηράς και διατήρηση όσων ήταν στα λιμάνια.
Τον ίδιο χρόνο προστέθηκαν οι εξής φόροι:
Α) «Μετζιλχανέ» για κάλυψη ελλειμμάτων Οθωμανικού δημοσίου
Β) «Σουρειχουμαγιούν» για κάλυψη δαπανών Οθωμανών εκπροσώπων στα μουσουλμανικά τεμένη της Αραβίας.
Γ) Ο φόρος για τα έξοδα της υπηρεσίας ληξιαρχείων-στρατολογικών γραφείων
Δ) Ποιμενικός φόρος
Ε) Φόρος «τατζόν» 10% για όλα τα αλιεύματα

Τις παραμονές του Κριμαϊκού πολέμου (1853) προστέθηκαν οι παρακάτω φόροι:
Α) «Ταμιτσάτ» φόρος κατ’ εκτίμηση των προϊόντων
Β) «Εσναφιέ» φόρος επιτηδεύματος
Γ) «Τζεμιγιέ» φόρος φωτιάς
Δ) «Ιμδαδιέ» φόρος βοήθειας
Ε) «Ικραμιέ» φόρος πολυτελείας
ΣΤ) «Τινζαρέτ» φόρος εμπορίου
και άλλοι.

ΠΗΓΕΣ:
«ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ οι Δωριείς του νεώτερου Ελληνισμού» Κώστα Μπίρη

«ΗΠΕΙΡΟΣ ιστορία του Βορείου Ελληνισμού» Κ.Α ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

"Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΜΙΣΘΟΦΟΡΩΝ ΤΗΣ ΠΥΛΗΣ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ (ΜΕΣΑ 1830), Η ΚΑΤΑΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΛΕΦΤΑΡΜΑΤΟΛΩΝ (1830-1834)
ΚΑΙ Η ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥΣ"Κ.Α ΒΑΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ

[Giorgos 574]

''''τα βιβλία που εδιάβαζα συχνά ήταν η Ιστορία της Ελλάδας, η Ιστορία του Αριστομένη και η Ιστορία του Σκεντέρμπεη.'''
'''Ανέγνωσα ,έλεγε, τον βίον του Σκεντέρμπεη, εσυλλογούμην τα έργα του, δενεκλείσθη ποτέ εις την Κρόγια», έγραφε επίσης ο «Γέρος του Μοριά».

Αλλά για ποιο λόγο αγνοείς επιδεικτικά όλες τις φραγκικες/ελληνικές πηγές της εποχής που διαρκώς διαχωρίζουν εθνοτικά τους Αρβανίτες από τους Έλληνες

Αν έλεγες πχ σε έναν Ιωαννιτη ή σε έναν Αιτωλό κατά το 14ο αιώνα ότι είναι ο ίδιος λαός με τους Αρβανίτες θα σου έπαιρνε το κεφάλι...

Η πηγη των Ρωμαιων και Αρβανιτων της επαρχιας Χειμαρας
που λενε το γενος μας των Γραικων δεν ειναι ελληνική;;;;

Το εξήγησα και πριν, η τουρκική κατάκτηση έφερε τους λαούς πιο κοντά. Και με Βουλγάρους να ζούσαν στη Χειμάρρα τα ίδια θα έλεγαν.
Οι Τόσκηδες μετά από τόσους αιώνες έχουν επηρεαστεί πολιτισμικά από τους Έλληνες και τους Βλάχους, με τους τελευταίους έχουν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό ήδη από την κάθοδο τους.
Αυτό τον διαχωρισμό μεταξύ Τοσκηδων και Γκεγκηδων άλλοι συγγραφείς της εποχής τον κάνουν, άλλοι όχι. Όμως μετά από τόσους αιώνες ο πολιτισμός και η διάλεκτος των δυο ομάδων λογικό είναι να έχει διαφοροποιηθεί.
Και η Βλάχοι των Βαλκανίων έχουν κοινή ρίζα αλλά ο καθένας επηρεάστηκε από τον πολιτισμό της περιοχής που κατέληξε.
Και δε νομίζω πχ ο Υψηλάντης ή ο Κουτσονικας να ήξεραν καλύτερα από τους βυζαντινούς συγγραφείς του μεσαίωνα...

[Giorgos 574]

Eπειδη εκανες λογο για τον διαχωρισμό που κανανε οι Φράγκοι .
Εγω δεν ειπα οτι δεν τους διαχωριζαν
αλλα εσυ τι εχεις να πεις αμα σε πω οτι
οι Ρωμιοι το 1821 διαχωριζανε τις 2 αλβανικες φυλές σαν να ηταν διαφοερικοι λαοι ;;;;;;


Τους Γκεκηδες [ τα δύο τριτα περιπου των Αλβανων] και τους Τοσκηδες [ το ενα τρίτο περιπου ]

α]Τους αντιμετωπιζαν τις περισσοτερες φορες
τις δυο αυτες φαρες
ως διαφορετικους λαους
ονομαζοντας συνηθως
τους μεν ως Τοσκηδες ως Αλβανους-Αρβανιτες ους δε ως Γκεκηδες-Ιλλυριους και πολυ σπάνια Αλβανους

β]Θεωρουσανε καποιες φορες
οτι η Τοσκικη αυτη φυλη
και μονο αυτη
ως συγγενικης της Γραικικης.

Λιγα παραδειγματα πηγων πολλες φορες βεβαια υπερβολικων η πολιτικα στοχευμενων αλλα με μικρες η μεγαλυτερες δοσεις αληθειας.


Σουρμελης ..
''Ησαν μετ αυτων πολλα γενη βαρβαρων,Βοσνακηδες,Γκεκηδες ,Aλβανοι ,Ασιανοι κλπ''
Βλεπουμε τον διαχωρισμο Γκεκηδων και Τοσκηδων [ Αλβανων οπως λεει] απο τον Αθηναιο Σουρμελη .

Κασομουλης σελ 198...
''Γκεκηδες , Κονιαροι ,Αλβανοι [ Τοσκηδες]...'''
Διαχωριζει και αυτος τις δυο αυτες σκιπεταρικες φυλες σαν να ειναι διαφορετικοι λαοι......

Σουλιωτης Κουτσονικας...
''Ο Πασας της Σκονδρας ηρχισε να στρρατολογει στις επαρχιες Ιλλυριας και Αλβανιας'''
Εδω εχουμε τον σιγουρα γεωγραφικο διαχωρισμο.....
'''Περί τά μέσα τού Ιουλίου 1823 ο Μουσταφά πασσάς .....επεθεώρησε καί συνεκέντρωσε τόν στρατόν του συγκείμενον ....
από τά μικρά πασαλίκια τής Γκεκαριάς, Ιπέκα, Πίσδενα, Ιάκωβα, Βράννα, Τρίμπρα, Όχριδα, Αλμπάσανη
καίλ οιπά καί από Αλβανούς, ..'''
Και εδω διαχωριζει τους ''Αλβανους''[Τοσκηδες] απο τους κατοικους των πασαλικιων της Γκεκαριας


Δημήτριος Αινιάν σελ 232 Μάχη Διστόμου

'''Οι εχθροι επιτίθεντο εις το χωριό από τρία διαφορετικά μέρη,
από δεξιά οι Αλβανοί ,
κατά πρόσωπο οι Χαλδουπηδες
από δε αριστερά οι Γκέκηδες..'''


Και ο Σουρμέλης σελ 174 Ιστορια των Αθηνών ,
αναφέρει κάτι παρόμοιο....
''Οι Γκέκηδες καθοπτώμενοι αλαζονικώς των Αλβανών ,οτι εδήχθησαν άνανδροι στη κατάληψη του Λεονταρίου''

Ο Τρικούπης αναφέρει στην πολιορκία της Ακρόπολης υπό τον Κιουταχή περιστατικό όπου Αλβανοί ειρωνεύονται Γκέγκηδες μετά από αποτυχημένη έφοδό τους. .


Ακομα και προσεχτικοι ξενοι περιηγητες οπως ο Πουκεβιλ....
'''''.... τή ταχύτητει τής οπισθοχωρήσεως ενέπεσαν εν τώ μέσω τήν Γκέκηδων Σκυπετάρων (Αλβανοί τής Σκόδρας),
οίτινες έκραζον ότι τούς εδολοφόνουν καί ότι οι Αλβανοί Ηπειρώται [Τοσκηδες] τούς επρόδιδον.
[Απομνημονεύματα Πουκεβίλ β]


Αλλος ένας διαχωρισμός μεταξύ των 2 αλβανικών φυλών
από τους ιδιους τους Αλβανούς
[Χρυσανθακόπουλος Απομνημονεύματα περί της Ελληνικής Επαναστάσεως - Τόμος β΄ ]

Ανέφερε προς τους Ελληνες ένας Αλβανός λιποτάκτης
'''Και αν θελετε να φυγετε να περασετε απο το ταμπούρι το δικό μας , αλλά να φυλάγεσθε από τους Γκέκηδες μην σας βαρέσουν....
Aυτά είπε ο Αλβανός προς τον Σταυρόπουλο...
Τα οχυρώματα των Αλβανων δεν τους βάρεσαν , από τα δε Γκέκικα ταμπούρια οι Γκέκηδες δεν βγήκαν καθόλου από αυτά'''

Επιστολη του Υψηλαντη στους αρχηγους των Τοσκηδων κατα τις αρχες της επαναστασης....
''Αλλα εσεις ω ανδρειοι Τοσκηδες.......Εισθε απογονοι των προγονων μας ηρωων...'''
Βλεπουμε εδω οτι κανει αναφορα μονο στους Τοσκηδες ως απογονους Των Ελληνων
και οχι γενικοτερα σε ολους τους Σκιπεταρους.



Ο Σουλιωτης Κουτσονικας αναφέρει

Για του Τοσκοφωνους ....
''προερχοντε εκ της ελληνικης φυλης
διαφεροντες μονο κατα τη διαλεκτο
αλλα εχοντες την αυτη φυσιογνωμια ηθη εθιμα .... εκ των εθιμων μετεβληθησαν οσοι παρεδεχθησαν τον ισλαμισμο.....

Ενω για τους Γκεκηδες αναφερει ....
'''...Εις τους κατοικους της Ιλλυριας δεν βλεπει τις τα αυτα πραγματα
γιατι αν μεταβη στα ενδοτερα ,προς το Ιλλυρικο.
αμεσως παρουσιαζοντε
φυσιογνωμιαι διαφορετικαι,
αναστηματα μεγαλυτερα ,
γλωσσα τραχυτερα,
και ηθη διαφορετικα....''''

Το ξέρω, θα μου πεις υπάρχει και εκείνη η πηγή με το Δυρράχιο. Αλλά η κάθοδος των Αρβανιτων δεν είχε ήδη αρχίσει εκείνη την εποχή; Και επίσης οι Γκέγκηδες που ζουν στο Δυρράχιο σήμερα αυτό το καπέλο έχουν ως παραδοσιακή ενδυμασία. Και από τη στιγμή που οι Έλληνες σήμερα δεν έχουν αυτό το καπέλο εγώ πως ξερω ότι οι Έλληνες του Δυρραχίου δεν το αντέγραψαν από τους Αλβανούς;; Στη βόρεια Αλβανία υπήρχαν και ορθόδοξοι, δεν ήταν όλοι καθολικοί. Η οριστική μεταστροφή της περιοχης στον Καθολικισμό νομίζω ότι έγινε επί Σκεντέρμπεη.

Και κάτι ακόμη πολύ σημαντικό από την ίδια πηγή:
''For it is inhabited by Latins, Greeks, perfidious Jews and BARBARIC Albanians.''
Επομένως ανήκαν σε ξεχωριστή κοινωνική τάξη, κάτι που νομίζω ότι αποδεικνύει πως δεν αναμειγνυονταν..

Και μη σου φανεί καθόλου περίεργο ένας πολιτισμικά ανώτερος λαός να αντιγράψει έναν κατώτερο του ή το αντίστροφο χωρίς να σχετίζεται με κάποια ανάμειξη, π.χ λαοί που ήρθαν σε επαφή με τους Οθωμανούς, όπως οι Πολωνοί και οι Ούγγροι, αντέγραψαν το ντύσιμο τους και κάποιες συνήθεις τους, δε νομίζω όμως αυτό να δείχνει ότι είναι ''αναμειγμένοι''...
και οι Βόσνιοι το ίδιο.. για αιώνες είχαν ίδια έθιμα και ίδιο ντύσιμο με τους Τούρκους... όμως δεν είναι καθόλου ανάμεικτοι. Πολύ περισοτερο μοιάζουν οι Σέρβοι ή οι Βούλγαροι με τους Τούρκους παρά αυτοί...

[Καλαβρία]

Αλλά για ποιο λόγο αγνοείς επιδεικτικά όλες τις φραγκικες/ελληνικές πηγές της εποχής που διαρκώς διαχωρίζουν εθνοτικά τους Αρβανίτες από τους Έλληνες

Αν έλεγες πχ σε έναν Ιωαννιτη ή σε έναν Αιτωλό κατά το 14ο αιώνα ότι είναι ο ίδιος λαός με τους Αρβανίτες θα σου έπαιρνε το κεφάλι...

Η πηγη των Ρωμαιων και Αρβανιτων της επαρχιας Χειμαρας
που λενε το γενος μας των Γραικων δεν ειναι ελληνική;;;;

Το εξήγησα και πριν, η τουρκική κατάκτηση έφερε τους λαούς πιο κοντά. Και με Βουλγάρους να ζούσαν στη Χειμάρρα τα ίδια θα έλεγαν.
Οι Τόσκηδες μετά από τόσους αιώνες έχουν επηρεαστεί πολιτισμικά από τους Έλληνες και τους Βλάχους, με τους τελευταίους έχουν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό ήδη από την κάθοδο τους.
Αυτό τον διαχωρισμό μεταξύ Τοσκηδων και Γκεγκηδων άλλοι συγγραφείς της εποχής τον κάνουν, άλλοι όχι. Όμως μετά από τόσους αιώνες ο πολιτισμός και η διάλεκτος των δυο ομάδων λογικό είναι να έχει διαφοροποιηθεί.
Και η Βλάχοι των Βαλκανίων έχουν κοινή ρίζα αλλά ο καθένας επηρεάστηκε από τον πολιτισμό της περιοχής που κατέληξε.
Και δε νομίζω πχ ο Υψηλάντης ή ο Κουτσονικας να ήξεραν καλύτερα από τους βυζαντινούς συγγραφείς του μεσαίωνα...

Εγω ξερω οτι απο οσους λαους περασανε απο τον ελλαδικο χωρο
μονο για τους Αρβανιτες εχουμε τετοιες αναφορες
και απο ξενους και από Ελληνες.

Επισης για τους Βλαχους υπαρχουν ενα σωρο αντικρουμενες αποψεις που καμια δεν ειναι πιο ισχυρη της αλλης οποτε μην ανοιξουμε καλυτερα το θεμα σε αυτο το νημα.



Ο Υψηλαντες , ο Κουτσονικας
και ενα σωρο αλλοι αυτοπτες μαρτυρες
οπως ειδες παραπάνω
διαφοροποιουσανε ως ξεχωριστους λαους τις 2 αυτές ομάδες.

Αν εσένα δεν σου κάνει ενύπωση ,
αυτο ειναι θέμα άλο

Επισης αναφέρεις για Γκεκηδες στο Δυρράχιο ξεχνωντας οτι η πηγη αυτή ειναι πριν 7 αιώνες
όταν οι Γκεκηδες κατοικουσανε βορειοτερα του Δυρραχίου

[Καλαβρία]

Οι Αρβανίτες από την αρχή της καθόδου τους στον ελληνικό χώρο ή έστω αργότερα ήταν δίγλωσσοι.
Κατά την Οθωμανική περίοδο γνωρίζανε ρωμαίικα αρκετοί και ήτανε και ορθόδοξοι χριστιανοί ΟΛΟΙ.
Άρα δεν δυσκολευτήκανε στην επιλογή τους ανάμεσα στους ομόγλωσσους αλλά μουσουλμάνους τουρκαλβανούς και στους επίσης ομόγλωσσους αλλά Ορθόδοξους Ρωμαίους/Γρεκούς.

Συνδρομή στα λεγόμενα σου


Αρβανίτες και παράλια Αλβανία

Τό οτι οι Αρβανίτες προέρχοντε κυρίως από την παράλια Αλβανία και λιγότερο από ενδοχώρα φαίνεται από πολλές ενδείξεις,

Το σημαντικό είναι οι παραδόσεις των ιδιων των Αρβανίτων όπως κάποτε είχε παρουσιάσει ο Μπουας.

¨Το κείμενο που ακολουθεί είναι απ' το βιβλίο “Athenes, Ancienne et Nouvelle” του Guillet de la Guilletiere, 1676, σελίδα 89.

Ils sont en par....... Magnottes sont sur mer...”

Μτφ

''''Ενα μέρος τους προέρχεται ... απ' τα μέρη που είναι κοντά στην Απολιμένα και την Σαπόζα
κι ένα άλλο απ' την περιοχή της Ηπείρου κοντά στα βουνά της Χειμάρας.
Είναι γενναίοι απ' την φύση τους, αποφασιστικοί κι ακούραστοι....'''''

Το όνομα Απολιμένα είναι στην πραγματικότητα μια παραφθορά του ονόματος της αρχαίας Απολλωνίας (η Πογιάνας η Μπογιάνας).
Κι αυτό σημαίνει πως ένα μέρος των Αρβανιτών της Αττικής προερχόταν απ' την περιοχή η οποία σήμερα έχει το, λατινικό και σχεδόν Ιταλικό, όνομα Φίερι.

Το όνομα Σαπόζα είναι στην πραγματικότητα η Σόπεζα στην σημερινή κεντρική Αλβανία,
βόρεια της πόλης Φίερι. Το αρχαιότερο όνομα της ήταν Σπαλάτο ενώ σήμερα λέγεται Κριεκούκι κι αποτελεί τμήμα της περιοχής της Μουζακίας.


ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΤΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΤΗΛΘΑΝΕ ΟΙ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

Kάτι ακόμα σημαντικό μαζι με όλα αυτά
Mιχάλης Κοκκολάκης
Κάνει αναφορά στηΣελίδα 51 το ύστερο Γιαννιώτικο Πασαλίκι : χώρος, διοίκηση και πληθυσμός στην τουρκοκρατούμενη Ηπειρο (1820-1913),]
''''ελληνικό τοπωνυμικό υπόστρωμα των αλβανόφωνων περιοχών
στις παράλιες πεδινές ζώνες Φαναριού, Πλαταριάς και Μουζακιάς ......''''


'''''Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΙΔΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΧΙΜΑΡΑΣ ΜΕ ΤΑ ΑΛΛΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΑ ΙΔΙΩΜΑΤΑ'''''
Άρθρο του Δώρη Κ. Κυριαζή ….'
''''Τοπωνύμια ελληνικής αρχής διαπιστώνουμε ότι, αν και απαντάνε καθ’ όλη την παραλιακή γραμμή από την/τον Αυλώνα και μέχρι το Βουθρωτό, πυκνώνουν ωστόσο σε ορισμένα σημεία του Bregu i Detit (Παλάσα, Δρυμάδες, Χιμάρα), ενώ αλλού αραιώνουν (Πικέρας – Piqeras) ή απαντάνε κυρίως ως μακροτοπωνύμια.'''''

Συνεπώς ....
Στη Μουζακιά όπως στις παραλιες περιοχες και λιγότερο στην ενδοχώρα αυτών , της Χειμάρας του Δυραχιου κλπ
οι οποίες ειναι περιοχές από οπου κατήλθε μεγάλο μέρος των Αρβανιτών
οπως φάνηκε παραπάνω από τις παραδόσεις τους
υπάρχει πλυθωρα ελληνικων τοπονυμιακού και ελληνικο υπόστρωμα
σε αντίθεση με την ενδότερη σημερινή Σκιπερία



ΚΑΤΙ ΑΚΟΜΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΥ ΤΗς ΕΛΛΗΝΙΚΗς ΣΤΑ ΜΕΡΗ ΕΚΕΙΝΑ ΩΣ ΠΡΙΝ 5 ΑΙΩΝΕΣ

Μαρτυρία του 1570 αυτή τη φορά ''Da Dulcino fino alla Vallona e suoi confini si usa ancoi la linqua Greca'''
Rellagione anonima sull ' Albania [Dokumente 1989 ,273]

Δηλαδή στη παράλια σημερινή Αλβανία , [κυρίως στις πόλεις λογικα και δευτερευοντως στα χωρια ιδιως ως το Δυρράχιο ]
ομιλείτε και η ελληνικη γλωσσα


Αυτό δηλαδη η πολυγλωσσια ,σε αντίθεση με την παράλια περιοχη πάνω απο την Αυλώνα οπου δεν διατηρήθηκε ,
διατηρήθηκε όμως στη παραλια επαρχία Χειμάρας ως και την εποχη του 1913 αλλα και του Χότζα

Γράφει χαρακτηριστικά ο Σίλβεστρος Κωνσταντίνος Σλάδης, για τη περιοχή της Χειμάρας , σε επιστολή του στο Βατικανό (1780)
«…
Οι άνθρωποι των παραλίων
ομιλούν νέα ελληνικά και αλβανικά,
ενώ του εσωτερικού αλβανικά. Οι λειτουργίες τους γίνονται στα αρχαία ελληνικά…».



Ας γίνουμε αναλυτικότεροι στο τι συνεβαινε γλωσσολογικά στη περιοχή .....

Πχ μαρτυρία [πρώην] δίγλωσσσου χωριού της Χειμάρας....
Πυλιουρι ,μαρτυρία του Υποστράτηγου Ιωαννου Αλεξάκη για το 1913 , χαρακτηριστικά αποσπάσματα


Τό Πύλιουρι ήτο ολόκληρον 'Ελληνικόν μέ άγνούς "Ελληνας . Συνειργάζον το πρότερον μέ τούς Κρήτας πολεμιστάς κατά τών Αλβανών καί πλησίον τού χωρίου, άνατολικώς αύτού, ύπήρχε τάφος τού φονευθέντος εκεί εις μάχην Κρητός οπλαρχηγού Γ. Στυλ. Τζουλάκη, εξ 'Αγίας Βαρβάρας ' Ηρακλείου.
Κατά τήν εσπέραν τής έκεΐ άφίξεώς μου, εις συγκέντρωσιν τών κατοίκων ώμίλησα εις αύτούς διά τήν Πατρίδα 'Ελλάδα καί έξεδήλωσαν μεγάλην χαράν, έλπίζοντες εις τήν πλήρη έλευθέρωσιν τής Βορείου ’Ηπείρου καί ένωσιν μέ τήν ' Ελλάδα..


Εκεί κατεγινόμην εις τήν έκμάθησιν τής 'Αλβανικής γλώσσης, με βοηθούς κατοίκους,
οί όποιοι έγνώριζον καί τήν 'Αλβανικήν καί τήν Ελληνικήν.
Κατήρτισα τετράδιον με λέξεις καί φράσεις, τάς χρησίμους διά συνεννόησιν καί έξέτασιν 'Αλβανών. '

'''Αναπολώ έκτοτε τήν διαμονήν μου εις τό ώραϊον Πύλιουρι, πλησίον τών άγνών Ελλήνων κατοίκων του.


Journals of a Landscape Painter in Albania
Από τον/την Edward Lear

Ονομαζει τα χωρια της Xειμαρας ως »’as a body o greek christians»»

Ενω μαρτυραει την ελληνοφωνια και ελληνικη καταγωγη της Χωρας των Χειμαριωτων
»’The people οf Chimara are all of Greek origin and speak Romeic ,though those of the towns i have passed on my way , although Christians are all Albanians»’
Δηλαδη μιλανε ρωμεικα και ειναι Ελληνες στη καταγωγη ,
σε αντιθεση με τους χριστιανους των βορειοτερων πολεων που οπως λεει ,ηταν Αλβανοι.

Eνω για τα βορειοτερα της Χειμαρας αλβανομουσουλμανικα Λιαμποχωρια οπως οι Τραγιαδες αναφερει ο ιδιος στο βιβλιο του
»’Albania only is spoken and very little Greek undrestood here»
Αρα εκει μιλιοτανε μονο τα αλβανικα και μονο ελαχιστες λεξεις ελληνικες γνωριζανε προφανως οι ανδρες του χωριου.
Ειδαμε εδω τη γλωσσολογική διαφορά
Χειμαρας ,Πυλιουριου ,και Τραγκιαδ

Δηλαδη είχαμε ελληνοφωνα χωρια -Χειμάρα
δίγλωσσα -Πυλιουρι
αλβανοφωνα -Τραγκιασ



Κάτι παρόμοιο συνέβαινε προ του 1500 και βορειότερα αυτής
δηλαδή πάνω από τη σημερινη βορεια Ηπειρο
, στην παράλια σημερινη Σιπερία
οπως ειδαμε στα αρχικα στοιχεία

Με λίγα λόγια
όπως στην σημερινή νότια Αλβανια πριν 100 χρόνια
υπήρχανε ελληνοφωνοι
διγλωσσοι
και αλβανόφωνοι

ετσι συνέβαινε και κάποτε στη παράλια Αλβανία
μεχρι την κάθοδο των Αρβανιτων οπότε μεινανε PISV μονο οι Αλβανόφωνοι ,[ και λίγοι Βλάχοι μετεπειτα ]

[Giorgos 574]

Η πηγη των Ρωμαιων και Αρβανιτων της επαρχιας Χειμαρας
που λενε το γενος μας των Γραικων δεν ειναι ελληνική;;;;

Το εξήγησα και πριν, η τουρκική κατάκτηση έφερε τους λαούς πιο κοντά. Και με Βουλγάρους να ζούσαν στη Χειμάρρα τα ίδια θα έλεγαν.
Οι Τόσκηδες μετά από τόσους αιώνες έχουν επηρεαστεί πολιτισμικά από τους Έλληνες και τους Βλάχους, με τους τελευταίους έχουν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό ήδη από την κάθοδο τους.
Αυτό τον διαχωρισμό μεταξύ Τοσκηδων και Γκεγκηδων άλλοι συγγραφείς της εποχής τον κάνουν, άλλοι όχι. Όμως μετά από τόσους αιώνες ο πολιτισμός και η διάλεκτος των δυο ομάδων λογικό είναι να έχει διαφοροποιηθεί.
Και η Βλάχοι των Βαλκανίων έχουν κοινή ρίζα αλλά ο καθένας επηρεάστηκε από τον πολιτισμό της περιοχής που κατέληξε.
Και δε νομίζω πχ ο Υψηλάντης ή ο Κουτσονικας να ήξεραν καλύτερα από τους βυζαντινούς συγγραφείς του μεσαίωνα...

Εγω ξερω οτι απο οσους λαους περασανε απο τον ελλαδικο χωρο
μονο για τους Αρβανιτες εχουμε τετοιες αναφορες
και απο ξενους και από Ελληνες.

Επισης για τους Βλαχους υπαρχουν ενα σωρο αντικρουμενες αποψεις που καμια δεν ειναι πιο ισχυρη της αλλης οποτε μην ανοιξουμε καλυτερα το θεμα σε αυτο το νημα.



Ο Υψηλαντες , ο Κουτσονικας
και ενα σωρο αλλοι αυτοπτες μαρτυρες
οπως ειδες παραπάνω
διαφοροποιουσανε ως ξεχωριστους λαους τις 2 αυτές ομάδες.

Αν εσένα δεν σου κάνει ενύπωση ,
αυτο ειναι θέμα άλο

Επισης αναφέρεις για Γκεκηδες στο Δυρράχιο ξεχνωντας οτι η πηγη αυτή ειναι πριν 7 αιώνες
όταν οι Γκεκηδες κατοικουσανε βορειοτερα του Δυρραχίου

Αφού το καπέλο που αναφέρεται το έχουν και οι Γκεγκηδες σήμερα, δε θα το λεγα αν δεν ήταν έτσι.

[Καλαβρία]

Το εξήγησα και πριν, η τουρκική κατάκτηση έφερε τους λαούς πιο κοντά. Και με Βουλγάρους να ζούσαν στη Χειμάρρα τα ίδια θα έλεγαν.
Οι Τόσκηδες μετά από τόσους αιώνες έχουν επηρεαστεί πολιτισμικά από τους Έλληνες και τους Βλάχους, με τους τελευταίους έχουν αναμειχθεί σε μεγάλο βαθμό ήδη από την κάθοδο τους.
Αυτό τον διαχωρισμό μεταξύ Τοσκηδων και Γκεγκηδων άλλοι συγγραφείς της εποχής τον κάνουν, άλλοι όχι. Όμως μετά από τόσους αιώνες ο πολιτισμός και η διάλεκτος των δυο ομάδων λογικό είναι να έχει διαφοροποιηθεί.
Και η Βλάχοι των Βαλκανίων έχουν κοινή ρίζα αλλά ο καθένας επηρεάστηκε από τον πολιτισμό της περιοχής που κατέληξε.
Και δε νομίζω πχ ο Υψηλάντης ή ο Κουτσονικας να ήξεραν καλύτερα από τους βυζαντινούς συγγραφείς του μεσαίωνα...

Εγω ξερω οτι απο οσους λαους περασανε απο τον ελλαδικο χωρο
μονο για τους Αρβανιτες εχουμε τετοιες αναφορες
και απο ξενους και από Ελληνες.

Επισης για τους Βλαχους υπαρχουν ενα σωρο αντικρουμενες αποψεις που καμια δεν ειναι πιο ισχυρη της αλλης οποτε μην ανοιξουμε καλυτερα το θεμα σε αυτο το νημα.



Ο Υψηλαντες , ο Κουτσονικας
και ενα σωρο αλλοι αυτοπτες μαρτυρες
οπως ειδες παραπάνω
διαφοροποιουσανε ως ξεχωριστους λαους τις 2 αυτές ομάδες.

Αν εσένα δεν σου κάνει ενύπωση ,
αυτο ειναι θέμα άλο

Επισης αναφέρεις για Γκεκηδες στο Δυρράχιο ξεχνωντας οτι η πηγη αυτή ειναι πριν 7 αιώνες
όταν οι Γκεκηδες κατοικουσανε βορειοτερα του Δυρραχίου

Αφού το καπέλο που αναφέρεται το έχουν και οι Γκεγκηδες σήμερα, δε θα το λεγα αν δεν ήταν έτσι.

Δεν αναφερεται σε Γκεκηδες γιατι λεει οτι ηταν ομοιοι των Ελληνων [ενδυμασιες τροπου ςκλπ ]
πραγμα που ειχαν ως και το 1821 οι Τοσκηδες.
Επισης σου ξαναματα λεω οτι οι Γκεκηδες τοτε δεν κατοικουσανε στο Δυρράχιο αλλα βορεότερα

[Giorgos 574]

Εγω ξερω οτι απο οσους λαους περασανε απο τον ελλαδικο χωρο
μονο για τους Αρβανιτες εχουμε τετοιες αναφορες
και απο ξενους και από Ελληνες.

Επισης για τους Βλαχους υπαρχουν ενα σωρο αντικρουμενες αποψεις που καμια δεν ειναι πιο ισχυρη της αλλης οποτε μην ανοιξουμε καλυτερα το θεμα σε αυτο το νημα.



Ο Υψηλαντες , ο Κουτσονικας
και ενα σωρο αλλοι αυτοπτες μαρτυρες
οπως ειδες παραπάνω
διαφοροποιουσανε ως ξεχωριστους λαους τις 2 αυτές ομάδες.

Αν εσένα δεν σου κάνει ενύπωση ,
αυτο ειναι θέμα άλο

Επισης αναφέρεις για Γκεκηδες στο Δυρράχιο ξεχνωντας οτι η πηγη αυτή ειναι πριν 7 αιώνες
όταν οι Γκεκηδες κατοικουσανε βορειοτερα του Δυρραχίου

Αφού το καπέλο που αναφέρεται το έχουν και οι Γκεγκηδες σήμερα, δε θα το λεγα αν δεν ήταν έτσι.

Δεν αναφερεται σε Γκεκηδες γιατι λεει οτι ηταν ομοιοι των Ελληνων [ενδυμασιες τροπου ςκλπ ]
πραγμα που ειχαν ως και το 1821 οι Τοσκηδες.
Επισης σου ξαναματα λεω οτι οι Γκεκηδες τοτε δεν κατοικουσανε στο Δυρράχιο αλλα βορεότερα

Σου είπα από τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό το καπέλο εγώ πως ξερω ποιος το αντέγραψε από ποιον; Και πως ξερεις πως ντύνονταν οι Έλληνες στο Δυρράχιο;; τους πήρες φωτο; Το συγκεκριμένο φοριέται και στα πιο βόρεια μέρη της Αλβανίας.
Για τους Γεγκηδες πραγματικά δεν ξερω που είδες ότι ήταν ποιο βόρεια, μπορεί να το έμαθες από τον Χολέβα ή τον bouririmi...

[Esperos]

Για να ομιλούν την ίδια γλώσσα, αυτό υποδηλώνει κοινή καταγωγή.
Αλβανοί και Αρβανίτες, μόνο στην ελληνική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται ο όρος Αρβανίτες, την ξενόγλωσση τους αποκαλούν Αλβανούς.
Οι Αρβανίτες των Σπετσών είναι Γκέκηδες. Έχουν διαφορετική ομιλία απ τους Υδραίους.

Δεν είναι ούτε κακό ούτε υποτιμητικό να είναι κάποιος αρβανίτης και απώτερη κοινή καταγωγή με τους Αλβανούς.

Και μόνο η μανία να αποδειχθεί το αντίθετο, προκαλεί ερωτηματικά και τα λοιπά.

[Καλαβρία]

Για να ομιλούν την ίδια γλώσσα, αυτό υποδηλώνει κοινή καταγωγή.
Αλβανοί και Αρβανίτες, μόνο στην ελληνική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται ο όρος Αρβανίτες, την ξενόγλωσση τους αποκαλούν Αλβανούς.
Οι Αρβανίτες των Σπετσών είναι Γκέκηδες. Έχουν διαφορετική ομιλία απ τους Υδραίους.

Δεν είναι ούτε κακό ούτε υποτιμητικό να είναι κάποιος αρβανίτης και απώτερη κοινή καταγωγή με τους Αλβανούς.

Και μόνο η μανία να αποδειχθεί το αντίθετο, προκαλεί ερωτηματικά και τα λοιπά.

Οτι ναν ναι
Τα ιδια και τα ιδια...

Εδω εβγαλες τους κατα πολυ Ινδιανους του Περου
και τους κατα πολυ Βορειοκεντροευρωπαιους της Αργεντινης ενα λαο ,
εκει θα κωλονες;;

[Καλαβρία]

Αφού το καπέλο που αναφέρεται το έχουν και οι Γκεγκηδες σήμερα, δε θα το λεγα αν δεν ήταν έτσι.

Δεν αναφερεται σε Γκεκηδες γιατι λεει οτι ηταν ομοιοι των Ελληνων [ενδυμασιες τροπου ςκλπ ]
πραγμα που ειχαν ως και το 1821 οι Τοσκηδες.
Επισης σου ξαναματα λεω οτι οι Γκεκηδες τοτε δεν κατοικουσανε στο Δυρράχιο αλλα βορεότερα

Σου είπα από τη στιγμή που στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό το καπέλο εγώ πως ξερω ποιος το αντέγραψε από ποιον; Και πως ξερεις πως ντύνονταν οι Έλληνες στο Δυρράχιο;; τους πήρες φωτο; Το συγκεκριμένο φοριέται και στα πιο βόρεια μέρη της Αλβανίας.
Για τους Γεγκηδες πραγματικά δεν ξερω που είδες ότι ήταν ποιο βόρεια, μπορεί να το έμαθες από τον Χολέβα ή τον bouririmi...

Τα χει γραψει ο Μπουας κάποτε


Οι Γκέγκηδες κατοικούν σήμερα, στην πλειοψηφία τους, την περιοχή της βόρειας Αλβανίας και του Κοσόβου. Ομως, σύμφωνα με τις δικές τους παραδόσεις, οι Γκέγκηδες δεν είναι αυτόχθονες των περιοχών που ακτοικούν σήμερα αλλά ήρθαν στα μέρη εκείνα απο διάφορες άλλες περιοχές αλλά κυρίως απ' την Βοσνία. Ας το δούμε αυτό.

Το 1908 η (Αλβανόφιλη) Βρετανίδα δημοσιογράφος και συγγραφέας Mary Edith Durham επισκέφθηκε την βόρεια Αλβανία κι, ανάμεσα σε άλλους, τις “φυλές” των Γκέγκηδων. Κι οι Γκέγκηδες της είπαν πως, σύμφωνα με τις δικές τους (προφορικές) παραδόσεις, δεν κατοικούσαν πάντα σ’ εκείνα τα μέρη, αλλά πως είχαν έλθει εκεί προερχόμενοι κυρίως απο την Βοσνία η την Ερζεγοβίνη. Κι η Durham κατέγραψε αυτές τις (προφορικές) παραδόσεις στα βιβλία της “High Albania and its Customs in 1908”, “High Albania” και “Some Tribal Origins, Laws and Customs of the Balkans”.

Παρ' όλο που, για την υπόθεση που εξετάζουμε, το βιβλίο που ίσως θα ταίριαζε καλύτερα θα ήταν το “Some Tribal Origins, Laws and Customs of the Balkans” το οποίο αναφέρεται πιο αναλυτικά απ' τα υπόλοιπα στην καταγωγή των Γκέγκηδων αλλά κι άλλων πληθυσμών της ίδιας περιοχής, θα χρησιμοποιήσουμε εδώ κείμενα απ' το πιο “λιτό” και συνοπτικό βιβλίο της M.E. Durham το οποίο είναι το “High Albania and its Customs in 1908”.

Το κείμενο που ακολουθεί είναι απ' το βιβλίο της Mary Edith Durham “High Albania and its Customs in 1908”, σελίδα 454. Στο κείμενο αυτό η M.E. Durham καταγράφει τις (προφορικές) παραδόσεις των Γκέγκηδων της Maltsia e Madhe σχετικά με την καταγωγή τους.

“These tribes are divided into several marked groups. The first group Ι visited was Maltsia e madhe,......... precise district unknown.”

Ας το μεταφράσουμε...

"Αυτές οι “φυλές” διαιρούνται σε αρκετές “ξεχωριστές” ομάδες. Η πρώτη ομάδα που επισκέφθηκα ήταν της Maltsia e Madhe , της Μεγάλης Ορεινής Γής. Αυτή αποτελείται από πέντε μεγάλες “φυλές” και τρείς μικρές. Κάθε μία απο τις τέσσερεις απο τις πέντε μεγάλες [“φυλές”], διηγείται πως οι πρόγονοι της ήρθαν απο τον βορρά με τις οικογένειες τους δεκατρείς η δεκατέσσερες γενιές πριν, υποχωρώντας απο τους Τούρκους που προέλαυναν. Σε μερικές περιπτώσεις βρήκαν έρημη γη και εγκαταστάθηκαν σ’ αυτή. Σε άλλες, πολέμησαν με τους ανθρώπους που κατοικούσαν ήδη την γη και τελικά εγκαταστάθηκαν ανάμεσα τους. Αυτούς, τους προηγούμενους κατοίκους, τους αποκαλούν Άνα, το οποίο, στο σύγχρονο Αλβανικό Λεξικό ερμηνέυεται ως “αυτόχθονες...”

Παντρεύτηκαν με τους Άνα. Λίγες οικογένειες στους Hoti εξιστορούν ακόμη την απ’ ευθείας καταγωγή τους απο τους Άνα, από την πατρογονική γραμμή. Και οι τεσσέρεις αυτές “φυλές” (Skreli, Hoti, Gruda, Kilmeni) διηγούνται πως ήλθαν απ' την Βοσνία ή την Ερζεγοβίνη, χωρίς να γνωρίζουν την ακριβή περιοχή...”''

Σε σχέση με τον χρόνο “άφιξης” τους στην βόρεια Αλβανία, η αλήθεια είναι πως όλες οι φυλές των Γκέγκηδων δεν έφτασαν ταυτοχρονα σ' εκείνα τα μέρη. Μία απ' αυτές τις φυλές έφθασε πολύ νωρίτερα απ' τις υπόλοιπες, γύρω στα 1350, κι “άνοιξε” τον δρόμο για τους υπόλοιπους. Αυτή η “φυλή” ήταν οι “Κράσνικι” η οποία “ήλθε” σ' εκείνα τα μέρη για να “βοηθήσει” την οικογένεια/δυναστεία των Δουκατζίνη. Κι επειδή αυτή η ομάδα “υπηρέτησε” εκείνη την δυναστεία, πήρε και το όνομα Δουκατζίνη.

Επιβαιωση της καθοδου τους μεσα πο πολιτισμικα στοιχεια.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απ' το βιβλίο “Albanian Folk Verse: Structure and Genre” του Σκυπετάρου (πατριώτη) διανοούμενου Arsi Pipa, σελίδες 126-127. Αναφέρεται στα επικά τραγούδια των Γκέγκηδων.

“An area in northern Albania including Malci e Madhe, Dukagjin, and Kosove, cultivates a particular genre of epic songs sung .........he same with minor modifications...”.

Ας το μεταφράσουμε...

“Σε μία περιοχή της βόρειας Αλβανίας που περιλαμβάνει την Maltsia e Madhe, την [περιοχή του] Δουκατζίνη και το Κόσοβο “καλλιεργείται' ένα ιδιαίτερο είδος “επικών τραγουδιών” τα οποία τραγουδιούνται με την χρήση της lahute, ενός [μουσικού] οργάνου που είναι το ίδιο με την Σερβο-Κροατική gusla. Ενα συνηθισμένο όνομα γι' αυτά τα τραγούδια είναι “ kange kreshnikesh”, [δηλαδή] “ηρωϊκά τραγούδια”. Η λέξη kreshnik προέρχεται απ' την [λέξη] “krajisnik” (Σερβο-Κροατικά “krajina”, σύνορο) που αντιστοιχεί στην Ελληνική “ακρίτης”, “στρατιώτης των συνόρων”, “miles limitaneus” (=στρατιώτης των συνόρων). Αυτά τα τραγούδια είναι όντως τραγούδια των συνόρων, ακριβώς όπως εκείνα που αποτελούν τον “κύκλο” του Διγενή Ακρίτα. Σύμφωνα με τον Stavro Skendi, τα Αλβανικά “ηρωϊκά τραγούδια” (kreshnike) προέρχονται απ' τα Βοσνιακά “επικά τραγούδια”. Τα περισσότερα απ' τα “θέματα” είναι τα ίδια, αν κι η “ανάπτυξη” τους συχνά αποκλίνει, αντικατοπτρίζοντας ηθικές και εθνικές διαφορές. Όταν οι Τούρκοι κατέλαβαν την Κροατία στο πρώτο μισό του 16ου αιώνα), δύο απ' τις περιοχές της, η Lika και η Krbva, έγιναν μία συνοριακή ζώνη στην οποία οι Τούρκοι κι οι Σλάβοι έδωσαν αιματηρές μάχες. Ο Mujo κι ο Alil (Αλβανικά: Muji και Halili), οι γιοί ένος Τούρκου “ιππότη” που κυριαρχούσε σ' εκείνη την περιοχή, ξεχώρισαν σ' εκείνες τις μάχες, και “ξεκίνησαν” την δημιουργία πολλών “επικών τραγουδιών”.

Σαν αποτέλεσμα της Αλβανικής επέκτασης στα Μετόχια, το Κόσοβο και το Σαντζάκ προς τα τέλη του 17ου αιώνα οι Γκέγκηδες ήλθαν σ' επαφή με τους Ερζεγοβίνιους και τους Βόσνιους οι οποίοι είχαν ήδη μεταστραφεί στον Μωαμεθανισμό. Εφόσον κι οι ίδιοι οι Γκέγκηδες ήταν ήδη Μουσουλμάνοι κι αφού τα Βοσνιακά τραγούδια “επαινούν” τους Μουσουλμάνους που μάχονται ενάντια σε Ορθόδοξους Σλάβους, τους παραδοσιακούς εχθρούς των Γκέγκηδων, Μουσουλμάνων και Καθολικών, οι Γκέγκηδες υιοθέτησαν και “καλλιέργησαν” αυτά τα τραγούδια. Οι πιο όμορφες ραψωδίες μπορούν πραγματικά να βρεθούν ανάμεσα στους Καθολικούς Γκέγκηδες, μια απόδειξη πως η εθνικότητα, κι όχι η θρησκεία, είναι αυτό που έχει διαχρονική αξία για τους Αλβανούς. Υιοθετώντας τον “κύκλο” Muji-Halil, οι Γκέγκηδες διατήρησαν ανέπαφο το γεωγραφικό υπόβαθρο. Οι δύο ήρωες δίνουν τις μάχες τους πολύ μακριά απ' την Αλβανία: η [πόλη] Jutbine (Udbine) κι η (Velika) Kladusha, δύο κύριες “ηρωικές τοποθεσίες” βρίσκονται στην “καρδιά” της Κροατίας, νότια και βόρεια απ' το Bihac αντίστοιχα, ενώ ακόμη ένα “κέντρο” το Sinje (Sinj) βρίσκεται βόρεια απ' το Σπαλάτο (Spilt). Οι ήρωες κι οι ηρωίδες είναι επίσης ίδιοι με μικρές τροποποιήσεις...”

Ας το αναλύσουμε...

Στις περιοχές που κατοικούν οι Γκέγκηδες, λέει ο (Σκυπετάρος πατριώτης διανοούμενος) Arshi Pipa τραγουδιέται ένα “ιδιαίτερο” είδος επικών τραγουδιών, που έχουν αντίστοιχίες με τα Ελληνικά ακριτικά τραγούδια του κύκλου του Διγενή Ακρίτα. Όπως και τα τραγούδια του κύκλου του Διγενή Ακρίτα, αυτά τα επικά τραγούδια εξυμνούν τα ηρωϊκά κατορθώματα μιας ομάδας ανθρώπων που ζεί σε κάποια συνοριακή περιοχή και μάχεται εναντίον “εχθρικών” πληθυσμών που ζούν στις γειτονικές περιοχές.

Αυτό βέβαια δεν είναι παράξενο. Σχεδόν όλοι οι Ευρωπαϊκοί λαοί έχουν αντίστοιχα επικά τραγούδια. Κι αυτά τα επικά τραγούδια έχουν μία χρησιμότητα για τους ερευνητές. Απ΄τα τοπωνύμια που αναφέρονται σ' αυτά τα τραγούδια μπορεί κάποιος να προσδιορίσει την συνοριακή περιοχή στην οποία έζησε ο λαός που τα πρωτοδημιούργησε. Ετσι, για παράδειγμα, τα τραγούδια του κύκλου του Διγενή Ακρίτα μας “οδηγούν” στα σύνορα του Βυζαντινού κόσμου με τον Αραβικό. Θα περίμενε λοιπόν κανείς κάτι αντίστοιχο και για τα επικά τραγούδια των Γκέγκηδων. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Αντί τα τοπωνύμια των επικών τραγουδιών των Γκέγκηδων να βρίσκονται στην βόρεια Αλβανία ή ακόμη και το Κόσοβο, όπως θα περίμενε κανείς, τα τοπωνύμια αυτά εντοπίζονται σε περιοχές που είτε βρίσκονται σήμερα στην Κροατία, είτε στην Βοσνία. Με άλλα λόγια οι ήρωες των επικών τραγουδιών των Γκεγκηδων δεν ζούσαν στην βόρεια Αλβανία αλλά στην Βοσνία.

Ποια είναι η εξήγηση γι' αυτην την “παραδοξότητα”; Οι Σκυπετάροι διανοούμενοι δεν μπορούν βέβαια να αρνηθούν την Βοσνιακή καταγωγή αυτών των επικών τραγουδιών. Όμως ταυτόχρονα δεν μπορούν να αποδεχθούν και μία συνύπαρξη των Γκέγκηδων με τους Βόσνιους στην περιοχή της Βοσνίας αφού κάτι τέτοιο θα κατέρριπτε τον “μύθο” της “αυτοχθονίας” των Γκεκηδων Σκυπετάρων στην βόρεια Αλβανία και στο Κόσοβο, έναν καθαρά πολιτικό μύθο.

Για να “ξεπεράσουν” αυτό το πρόβλημα οι Σκυπετάροι διανοούμενοι “ανακάλυψαν” τον “δανεισμό” των επικών τραγουδιών απ' τους Βόσνιους και τους Ερζεγοβίνιους στα τέλη του 17ου αιώνα, όταν οι πρόγονοι των Σκυπετάρων του Κοσόβου “εισήλθαν” υποθετικά απ' την βόρεια Αλβανία στο Κόσοβο, στα Μετόχια και στο Σαντζάκ. Όμως η αλήθεια είναι πως οι Σκυπετάροι του Κοσόβου, οι οποίοι όντως εισήλθαν στις περιοχές εκείνες στα τέλη του 17ου και στις αρχές του 18ου αιώνα, δεν δανείστηκαν τα επικά τραγούδια απ' τους Βόσνιους, όπως υποθέτουν οι Σκυπετάροι διανοούμενοι, αλλά τα έφεραν μαζί τους, απ' την Βοσνία, απ' όπου κι αυτοί προέρχονταν.

Οι Σκυπετάροι του Κοσόβου προέρχονται, κατά κύριο λόγο, απ΄την “φυλή” των Χότι. Κι όπως οι “αυθεντικοί” Χότι, προέρχονταν κι αυτοί απ' την Βοσνία. Κι αυτό δικαιολογεί την “σίγουρη” Βοσνιακή προέλευση των Σκυπετάρικων επικών τραγουδιών. Απ΄τους Σκυπετάρους του Κοσόβου, οι οποίοι είναι μια μεταγενέστερη μετανάστευση απ' αυτή των “αυθεντικών” Χότι, τα τραγούδια αυτά “πέρασαν” και στους υπόλοιπους Γκέγκηδες.

[Καλαβρία]

Οι Αρβανίτες των Σπετσών είναι Γκέκηδες.

[Giorgos 574]

Για να ομιλούν την ίδια γλώσσα, αυτό υποδηλώνει κοινή καταγωγή.
Αλβανοί και Αρβανίτες, μόνο στην ελληνική βιβλιογραφία χρησιμοποιείται ο όρος Αρβανίτες, την ξενόγλωσση τους αποκαλούν Αλβανούς.
Οι Αρβανίτες των Σπετσών είναι Γκέκηδες. Έχουν διαφορετική ομιλία απ τους Υδραίους.

Δεν είναι ούτε κακό ούτε υποτιμητικό να είναι κάποιος αρβανίτης και απώτερη κοινή καταγωγή με τους Αλβανούς.

Και μόνο η μανία να αποδειχθεί το αντίθετο, προκαλεί ερωτηματικά και τα λοιπά.

Οτι ναν ναι
Τα ιδια και τα ιδια...

Εδω εβγαλες τους κατα πολυ Ινδιανους του Περου
και τους κατα πολυ Βορειοκεντροευρωπαιους της Αργεντινης ενα λαο ,
εκει θα κωλονες;;

Οι Χοτι είναι αναμειγμενοι με Σέρβους πρόσφατα στην ιστορία τους για αυτό τους έχει μείνει η ανάμνηση... δεν ισχύει όμως το ίδιο για όλους τους Γκεγκηδες...
Απλως πήρες ένα παράδειγμα που το χες έτοιμο για να στηρίξεις την άποψη σου.. και εγώ σου λέω πως οι Γκεγκηδες το έχουν αυτό το καπέλο που αναφέρεται στο κείμενο.
Δεν αναφέρεται πουθενά ότι ήρθαν όλοι από Βοσνία.