Ο πύρινος λόγος του επαναστάτη προλετάριου

[Bazoomba]

Ο Μακιαβέλι ελπίζει ότι θα ανατραπούν ξανά οι Μέδικοι;

Όχι, δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα να ανατραπούν, περισσότερο τον ενδιέφερε όποιο καθεστώς και αν ήταν στην εξουσία, να λειτουργούσε σωστά, αλλά τον ενδιέφερε περισσότερο να καταλάβει πως ήρθαν στην εξουσία και πως τη διατηρούσαν. Η ιδιαιτερότητα που έχει το κείμενο παραπάνω είναι ότι ο αποδέκτης ήταν ο Πάπας, ο Κλήμης ο Ζ΄, ο οποίος ήταν επίσης Μέδικος, και de facto κεφαλή της οικογενείας. Στην επιφάνεια, ο επαναστατημένος προλετάριος, είναι ακριβώς αυτό που πιθανότατα είχε στο μυαλό του ο Κλήμης, ένας αχρείος που δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα απο το πλιάτσικο. απο κάτω, είναι η αμφισβήτηση, αν όχι αποδόμηση της ηθικής του μεσαίωνα

σημείωσε ότι είχε μια έξτρα δυσκολία όταν έγραφε τα συγκεκριμένα γεγονότα, γιατί είναι παράλλη και οι απαρχές της εξουσίας των Μεδίκων. Οι Μέδικοι δεν ήταν παλιά αριστοκρατία, ήταν οι λεγόμενοι nuovi homini, νεόπλουτοι οι οποίοι κατάγονταν απο την επαρχία και οι οποίοι τότε συμμάχησαν με τους εργάτες της βιοτεχνίας του μαλλιού και υποστήριξαν την εξέγερση. Οι Μέδικοι ήταν οι κερδισμένοι απο την αναδιανομή της τράπουλας που έκανε το λαικό καθεστώς που περιγράφω εδώ:

Μικρο-ομολογιούχοι αναλαμβάνουν την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος

ήταν αυτοί που είχαν κεφάλαια στο εξωτερικό, οπότε η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η επαναδιαπραγμάστευση των κρατικών ομολόγων τους έκανε πλούσιους. Όποιος είχε κεφάλαιο αγόραζε κρατικό χρέος που είχε μπει στην αγορά για ψίχουλα και αν είχες κεφάλαια στο εξωτερικό που δεν τα επηρέαζε η κρίση ρευστότητας, έκανες την τύχη σου.

Ο ήρωάς μας ήταν πρακτικά σύμμαχος των Μεδίκων κατά της παλιάς αριστοκρατίας στην αρχή τουλάχιστον, γιατί η επανάσταση των ciompi σ'εκείνο το σημείο είχε χωριστεί στα δυο, ο αδίστακτος ποπολάνος ήταν ο ριζοσπάστης αλλά υπήρχε μια μετριοπαθής μερίδα που ήρθε σε συμβιβασμό με την αριστοκρατία και διατήρησε το λαϊκό καθεστώς στην εξουσία με αντάλλαγμα ορισμένες παραχωρήσεις. Οι ριζοσπάστες έχασαν και η συντεχνία των ανειδίκευτων εργατών διαλύθηκε-αυτό ήταν το πιο ριζοσπαστικό μέτρο γιατί συντεχνία= πολιτική εκπροσώπηση και συμμετοχή στην κυβέρνηση, οπότε συντεχνία ανειδίκευτων εργατών μαλλιού πάει να πει πολιτική συμμετοχή σχεδόν του συνόλου της πόλης, ή τουλάχιστον μέρος του κατώτατου στρώματος, της χειρότερης πλέμπας

[Σενέκας]

για να το κάνω πιο λιανά, ο τύπος του αρχικού ποστ, είναι της άνω πλατείας. Οι αγανακτησμένοι της εποχής μπήκαν στη βουλή και ήρθαν σε συνεννόηση, όχι με τον ΓΑΠ αλλά με τον Βενιζέλο, και κατάφεραν να διατηρήσουν στην εξουσία ένα λαϊκό καθεστώς για 3 χρόνια κάνοντας κάποιες παραχωρήσεις, και φυσικά έδωσαν στεγνά την άνω πλατεία που ήθελε να συνεχίσει τον αγώνα και να στήσει κρεμάλες, τους κατέπνιξαν με τη βία με τη βοήθεια του Μπένυ

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

ε;

[Σενέκας]

στο ποστ για τους μικρο-ομολογιούχους ξέχασα να αναφέρω ότι η αναδιάρθρωση που έκανε εκείνη η απίθανη κυβέρνηση της εργατιάς, τελικά δεν ωφέλησε τα λαϊκά στρώματα όσο ωφέλησε όσους είχαν διαθέσιμα κεφάλαια τα οποία όμως δεν ήταν συνδεδεμένα είτε με το κράτος, είτε με το παλιό τραπεζικό σύστημα που είχε καταρρεύσει...oops

[ΓΑΛΗ]

για να το κάνω πιο λιανά, ο τύπος του αρχικού ποστ, είναι της άνω πλατείας. Οι αγανακτησμένοι της εποχής μπήκαν στη βουλή και ήρθαν σε συνεννόηση, όχι με τον ΓΑΠ αλλά με τον Βενιζέλο, και κατάφεραν να διατηρήσουν στην εξουσία ένα λαϊκό καθεστώς για 3 χρόνια κάνοντας κάποιες παραχωρήσεις, και φυσικά έδωσαν στεγνά την άνω πλατεία που ήθελε να συνεχίσει τον αγώνα και να στήσει κρεμάλες, τους κατέπνιξαν με τη βία με τη βοήθεια του Μπένυ

Εννοείς τους αφελείς τύπους της άνω πλατείας, που υπερεκτίμησαν εαυτόν;

Και όλως τυχαίως σήμερα, παίζει ριμέικ της συγκεκριμένης επαναστατικής αφέλειας;

[Σενέκας]

για να το κάνω πιο λιανά, ο τύπος του αρχικού ποστ, είναι της άνω πλατείας. Οι αγανακτησμένοι της εποχής μπήκαν στη βουλή και ήρθαν σε συνεννόηση, όχι με τον ΓΑΠ αλλά με τον Βενιζέλο, και κατάφεραν να διατηρήσουν στην εξουσία ένα λαϊκό καθεστώς για 3 χρόνια κάνοντας κάποιες παραχωρήσεις, και φυσικά έδωσαν στεγνά την άνω πλατεία που ήθελε να συνεχίσει τον αγώνα και να στήσει κρεμάλες, τους κατέπνιξαν με τη βία με τη βοήθεια του Μπένυ

Εννοείς τους αφελείς τύπους της άνω πλατείας, που υπερεκτίμησαν εαυτόν;

Και όλως τυχαίως σήμερα, παίζει ριμέικ της συγκεκριμένης επαναστατικής αφέλειας;

οι δικοί μας είναι αφελείς, για τους τότε δεν είμαι σίγουρος. Κατάλαβαν αμέσως ότι ο Μιχάλης ο γιος της λαχαναγορίτησας που τον έβαλαν σημαιοφόρο και ξυπόλυτο στο κοινοβούλιο, δεν θα έφερνε λαϊκή κυριαρχία αλλά αφού τον βάλανε μέσα, ήρθε σε διαπραγματεύσεις και το πρώτο πράγμα που συμφώνησαν, ήταν αφήσει στην άκρη το νταούλι και να πάρει πίσω το αίτημα για πολιτική εκπροσώπηση των ανειδίκευτων προλετάριων, που ήταν και το βασικότερο απο τα λαϊκά αιτήματα. Προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά δυστυχώς έχασαν

[AlienWay]

Αν η ηθική σε εμποδίζει από το να ξετινάξεις τον καταπιεστή σου, χρειάζεσαι καινούργια ηθική.

Μεταμοντερνιστής είσαι; Βασικά, τι ρωτάω; Αυτό είναι ο ορισμός του μεταμοντερνισμού.

[Σενέκας]

ε;

ναι, τι

[Parrot]

Όντως, μου θύμισε αυτο

Τί ηλίθιο animation..

[Βίνγκιλοτ]

Όχι, δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα να ανατραπούν, περισσότερο τον ενδιέφερε όποιο καθεστώς και αν ήταν στην εξουσία, να λειτουργούσε σωστά, αλλά τον ενδιέφερε περισσότερο να καταλάβει πως ήρθαν στην εξουσία και πως τη διατηρούσαν. Η ιδιαιτερότητα που έχει το κείμενο παραπάνω είναι ότι ο αποδέκτης ήταν ο Πάπας, ο Κλήμης ο Ζ΄, ο οποίος ήταν επίσης Μέδικος, και de facto κεφαλή της οικογενείας. Στην επιφάνεια, ο επαναστατημένος προλετάριος, είναι ακριβώς αυτό που πιθανότατα είχε στο μυαλό του ο Κλήμης, ένας αχρείος που δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα απο το πλιάτσικο. απο κάτω, είναι η αμφισβήτηση, αν όχι αποδόμηση της ηθικής του μεσαίωνα

σημείωσε ότι είχε μια έξτρα δυσκολία όταν έγραφε τα συγκεκριμένα γεγονότα, γιατί είναι παράλλη και οι απαρχές της εξουσίας των Μεδίκων. Οι Μέδικοι δεν ήταν παλιά αριστοκρατία, ήταν οι λεγόμενοι nuovi homini, νεόπλουτοι οι οποίοι κατάγονταν απο την επαρχία και οι οποίοι τότε συμμάχησαν με τους εργάτες της βιοτεχνίας του μαλλιού και υποστήριξαν την εξέγερση. Οι Μέδικοι ήταν οι κερδισμένοι απο την αναδιανομή της τράπουλας που έκανε το λαικό καθεστώς που περιγράφω εδώ:

Μικρο-ομολογιούχοι αναλαμβάνουν την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος

ήταν αυτοί που είχαν κεφάλαια στο εξωτερικό, οπότε η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η επαναδιαπραγμάστευση των κρατικών ομολόγων τους έκανε πλούσιους. Όποιος είχε κεφάλαιο αγόραζε κρατικό χρέος που είχε μπει στην αγορά για ψίχουλα και αν είχες κεφάλαια στο εξωτερικό που δεν τα επηρέαζε η κρίση ρευστότητας, έκανες την τύχη σου.

Ο ήρωάς μας ήταν πρακτικά σύμμαχος των Μεδίκων κατά της παλιάς αριστοκρατίας στην αρχή τουλάχιστον, γιατί η επανάσταση των ciompi σ'εκείνο το σημείο είχε χωριστεί στα δυο, ο αδίστακτος ποπολάνος ήταν ο ριζοσπάστης αλλά υπήρχε μια μετριοπαθής μερίδα που ήρθε σε συμβιβασμό με την αριστοκρατία και διατήρησε το λαϊκό καθεστώς στην εξουσία με αντάλλαγμα ορισμένες παραχωρήσεις. Οι ριζοσπάστες έχασαν και η συντεχνία των ανειδίκευτων εργατών διαλύθηκε-αυτό ήταν το πιο ριζοσπαστικό μέτρο γιατί συντεχνία= πολιτική εκπροσώπηση και συμμετοχή στην κυβέρνηση, οπότε συντεχνία ανειδίκευτων εργατών μαλλιού πάει να πει πολιτική συμμετοχή σχεδόν του συνόλου της πόλης, ή τουλάχιστον μέρος του κατώτατου στρώματος, της χειρότερης πλέμπας

Επειδή ο ίδιος ο Κλήμης είχε ζητήσει από τον Μακιαβέλι μια ιστορία της πόλης και επειδή οι σχέσεις του τελευταίου με την οικογένεια είχαν εξομαλυνθεί κάπως, αναρωτήθηκα μήπως εννοούσες ότι προσπαθεί να κάνει κάποιου είδους λανθάνουσα αντιπολίτευση, πέρα από τον προειδοποιητικό χαρακτήρα που έχει το απόσπασμα.

Όπως και να έχει, πολύ ωραία απάντηση, ευχαριστώ.

[Σενέκας]

Όχι, δεν τον ενδιέφερε ιδιαίτερα να ανατραπούν, περισσότερο τον ενδιέφερε όποιο καθεστώς και αν ήταν στην εξουσία, να λειτουργούσε σωστά, αλλά τον ενδιέφερε περισσότερο να καταλάβει πως ήρθαν στην εξουσία και πως τη διατηρούσαν. Η ιδιαιτερότητα που έχει το κείμενο παραπάνω είναι ότι ο αποδέκτης ήταν ο Πάπας, ο Κλήμης ο Ζ΄, ο οποίος ήταν επίσης Μέδικος, και de facto κεφαλή της οικογενείας. Στην επιφάνεια, ο επαναστατημένος προλετάριος, είναι ακριβώς αυτό που πιθανότατα είχε στο μυαλό του ο Κλήμης, ένας αχρείος που δεν τον νοιάζει τίποτα άλλο πέρα απο το πλιάτσικο. απο κάτω, είναι η αμφισβήτηση, αν όχι αποδόμηση της ηθικής του μεσαίωνα

σημείωσε ότι είχε μια έξτρα δυσκολία όταν έγραφε τα συγκεκριμένα γεγονότα, γιατί είναι παράλλη και οι απαρχές της εξουσίας των Μεδίκων. Οι Μέδικοι δεν ήταν παλιά αριστοκρατία, ήταν οι λεγόμενοι nuovi homini, νεόπλουτοι οι οποίοι κατάγονταν απο την επαρχία και οι οποίοι τότε συμμάχησαν με τους εργάτες της βιοτεχνίας του μαλλιού και υποστήριξαν την εξέγερση. Οι Μέδικοι ήταν οι κερδισμένοι απο την αναδιανομή της τράπουλας που έκανε το λαικό καθεστώς που περιγράφω εδώ:

Μικρο-ομολογιούχοι αναλαμβάνουν την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος

ήταν αυτοί που είχαν κεφάλαια στο εξωτερικό, οπότε η αναδιάρθρωση της οικονομίας και η επαναδιαπραγμάστευση των κρατικών ομολόγων τους έκανε πλούσιους. Όποιος είχε κεφάλαιο αγόραζε κρατικό χρέος που είχε μπει στην αγορά για ψίχουλα και αν είχες κεφάλαια στο εξωτερικό που δεν τα επηρέαζε η κρίση ρευστότητας, έκανες την τύχη σου.

Ο ήρωάς μας ήταν πρακτικά σύμμαχος των Μεδίκων κατά της παλιάς αριστοκρατίας στην αρχή τουλάχιστον, γιατί η επανάσταση των ciompi σ'εκείνο το σημείο είχε χωριστεί στα δυο, ο αδίστακτος ποπολάνος ήταν ο ριζοσπάστης αλλά υπήρχε μια μετριοπαθής μερίδα που ήρθε σε συμβιβασμό με την αριστοκρατία και διατήρησε το λαϊκό καθεστώς στην εξουσία με αντάλλαγμα ορισμένες παραχωρήσεις. Οι ριζοσπάστες έχασαν και η συντεχνία των ανειδίκευτων εργατών διαλύθηκε-αυτό ήταν το πιο ριζοσπαστικό μέτρο γιατί συντεχνία= πολιτική εκπροσώπηση και συμμετοχή στην κυβέρνηση, οπότε συντεχνία ανειδίκευτων εργατών μαλλιού πάει να πει πολιτική συμμετοχή σχεδόν του συνόλου της πόλης, ή τουλάχιστον μέρος του κατώτατου στρώματος, της χειρότερης πλέμπας

Επειδή ο ίδιος ο Κλήμης είχε ζητήσει από τον Μακιαβέλι μια ιστορία της πόλης και επειδή οι σχέσεις του τελευταίου με την οικογένεια είχαν εξομαλυνθεί κάπως, αναρωτήθηκα μήπως εννοούσες ότι προσπαθεί να κάνει κάποιου είδους λανθάνουσα αντιπολίτευση, πέρα από τον προειδοποιητικό χαρακτήρα που έχει το απόσπασμα.

Όπως και να έχει, πολύ ωραία απάντηση, ευχαριστώ.

το συγκεκριμένο το έκανε, αλλά με έμμεσο τρόπο. Υπάρχει προσωπικό του γράμμα στο οποίο εξηγεί ότι υπήρχαν ορισμένες αλήθειες που ήθελε να πει αλλά δε μπορούσε να το κάνει ευθέως γιατί δεν ήθελε να προσβάλει τον Κλήμη, οπότε το έκανε πονηρά

I cannot write this history from the time when Cosimo took over the government up to the death of Lorenzo just as I would write it if I were free from all reasons for caution. The actions will be true, and I shall not omit anything; merely I shall leave out discussing the universal causes of the events. For instance, I shall relate the events and the circumstances that came about when Cosimo took over the government; I shall leave untouched any discussion of the way and of the means and tricks with which one attains such power; and if anyone nevertheless wants to understand Cosimo, let him observe well what I shall have his opponents say, because what I am not willing to say as coming from myself, I shall have his opponents say. (Machiavelli 1965, III, 1028)

https://escholarship.org/content/qt4sc5 ... f?t=n1lhy1

οι δημηγορίες όπως η παραπάνω εμπίπτουν σ'αυτή την κατηγορία, μάλλον όχι ακριβώς όπως το υπέθεσες

[Βίνγκιλοτ]

το συγκεκριμένο το έκανε, αλλά με έμμεσο τρόπο. Υπάρχει προσωπικό του γράμμα στο οποίο εξηγεί ότι υπήρχαν ορισμένες αλήθειες που ήθελε να πει αλλά δε μπορούσε να το κάνει ευθέως γιατί δεν ήθελε να προσβάλει τον Κλήμη, οπότε το έκανε πονηρά

I cannot write this history from the time when Cosimo took over the government up to the death of Lorenzo just as I would write it if I were free from all reasons for caution. The actions will be true, and I shall not omit anything; merely I shall leave out discussing the universal causes of the events. For instance, I shall relate the events and the circumstances that came about when Cosimo took over the government; I shall leave untouched any discussion of the way and of the means and tricks with which one attains such power; and if anyone nevertheless wants to understand Cosimo, let him observe well what I shall have his opponents say, because what I am not willing to say as coming from myself, I shall have his opponents say. (Machiavelli 1965, III, 1028)

https://escholarship.org/content/qt4sc5 ... f?t=n1lhy1

οι δημηγορίες όπως η παραπάνω εμπίπτουν σ'αυτή την κατηγορία, μάλλον όχι ακριβώς όπως το υπέθεσες

Εξαιρετικό τεκμήριο το συγκεκριμένο.

[GoBzi]

Όντως, μου θύμισε αυτο

Τί ηλίθιο animation..

Σου χάλασε την κοσμοθεωρία; Με τι διαφωνείς;

[Parrot]

Όντως, μου θύμισε αυτο

Τί ηλίθιο animation..

Σου χάλασε την κοσμοθεωρία; Με τι διαφωνείς;

Όχι, το βίντεο αποτυπώνει μια αλήθεια: Έτσι αχταρμά τα έχουν στο μυαλό τους οι κομμουνιστές..!
Εντωμεταξύ, οι κομμουνιστές πολύ συχνά παρομοιάζουν τους καπιταλιστές με τα γουρούνια, που πιο "άτυχο" ζώο στη φύση δεν υπάρχει..
the irony (and the audacity)..

[ΓΑΛΗ]

για να το κάνω πιο λιανά, ο τύπος του αρχικού ποστ, είναι της άνω πλατείας. Οι αγανακτησμένοι της εποχής μπήκαν στη βουλή και ήρθαν σε συνεννόηση, όχι με τον ΓΑΠ αλλά με τον Βενιζέλο, και κατάφεραν να διατηρήσουν στην εξουσία ένα λαϊκό καθεστώς για 3 χρόνια κάνοντας κάποιες παραχωρήσεις, και φυσικά έδωσαν στεγνά την άνω πλατεία που ήθελε να συνεχίσει τον αγώνα και να στήσει κρεμάλες, τους κατέπνιξαν με τη βία με τη βοήθεια του Μπένυ

Εννοείς τους αφελείς τύπους της άνω πλατείας, που υπερεκτίμησαν εαυτόν;

Και όλως τυχαίως σήμερα, παίζει ριμέικ της συγκεκριμένης επαναστατικής αφέλειας;

οι δικοί μας είναι αφελείς, για τους τότε δεν είμαι σίγουρος. Κατάλαβαν αμέσως ότι ο Μιχάλης ο γιος της λαχαναγορίτησας που τον έβαλαν σημαιοφόρο και ξυπόλυτο στο κοινοβούλιο, δεν θα έφερνε λαϊκή κυριαρχία αλλά αφού τον βάλανε μέσα, ήρθε σε διαπραγματεύσεις και το πρώτο πράγμα που συμφώνησαν, ήταν αφήσει στην άκρη το νταούλι και να πάρει πίσω το αίτημα για πολιτική εκπροσώπηση των ανειδίκευτων προλετάριων, που ήταν και το βασικότερο απο τα λαϊκά αιτήματα. Προσπάθησαν να αντιδράσουν, αλλά δυστυχώς έχασαν

Κάπου το 'χασα με τον Μιχάλη. Ποιον εννοείς;

Και προσωπικώς είμαι σίγουρη και για τους τότε "αφελείς". Κάποιοι όντως ήταν, κάποιοι βρήκαν ευκαιρία να το παίξουν πολυσυλλεκτικοί ηγέτες για να τρουπώσουν, πάντα πίσω από πλάτες άλλων.

Ανήκω στους αφελείς μπολντ αλλά ΚΑΙ στους πρώτους που μυρίστηκαν νωρίς τη συγκεκριμένη φάση και την έκαναν νωρίς. Οι ζαίοι γενικώς, πασοκοφρουρίζοντες/εθνοφρουρίζοντες/εντεχνοκάτιδες γενικώς, μυρίζουν πάντα το ίδιο.