Συμμετοχή Ιρανών στον πόλεμο της Βοσνίας
Δημοσιεύτηκε: 11 Ιούλ 2024, 00:17
Πως στελέχη των Φρουρών της Επανάστασης συμμετείχαν (κεκαλυμένα) ως εκπαιδευτές των Μουτζαχεντίν της Βοσνίας
Οι αναμνήσεις ενός Ιρανού στρατηγού από τον πόλεμο στη Βοσνία
Αποσπάσματα συνέντευξης του Ιρανού υποστράτηγου των Φρουρών της Επανάστασης, Σαΐντ Γκασεμί, στις 13 Μαΐου 2019 (η αγγλική μετάφραση βρίσκεται στο Memri Tv)
του Α.Π.
Μετά το ψήφισμα 598 του ΟΗΕ [τερματισμός του πολέμου Ιράν-Ιράκ, τον Ιούλιο του 1988], οι δυνάμεις του ΟΗΕ ήρθαν στο ιρανικό έδαφος σαν ειρηνευτική αποστολή. Εμείς και τα παιδιά [από τους Φρουρούς της Επανάστασης] πήγαμε τότε στο ξενοδοχείο Azadi για να λειτουργήσουμε ως σύνδεσμοι με τους άνδρες του ΟΗΕ.
Είδα ότι οι άνδρες του ΟΗΕ φορούσαν στρατιωτικές στολές. Ήμουν έτοιμος να ανοίξω την πόρτα του ασανσέρ όταν είδα έναν Αμερικανό, ύψους 2,10, με δυτικά ρούχα: ένα δερμάτινο γιλέκο, παπούτσια με σπιρούνια και μια δερμάτινη ζώνη με πόρπη, έτσι... Το μόνο πράγμα που δεν είχε ήταν περίστροφο. Όταν άνοιξε η πόρτα του ασανσέρ, έπεσα πάνω στο στήθος του. Έπρεπε να κοιτάξω ψηλά για να δω το πρόσωπό του. Έφεραν στρατιώτες τέτοιου τύπου για να μας επιτηρούν - καουμπόικα ρούχα, αμερικανικό στυλ... Ότι βλέπετε στις ταινίες. Φορούσε ένα δυτικό καπέλο. Μου έδωσε ένα χαστούκι στην πλάτη και είπε: «Γεια σου, φίλε μου!».
Την επόμενη μέρα, είδα τους στρατιώτες του ΟΗΕ να πηγαίνουν στη διασταύρωση Park Vey, να παίρνουν κορίτσια από το Ιράν, να τα φέρνουν στο λόμπι του ξενοδοχείου και να τα πηγαίνουν στα δωμάτιά τους. Με συγχωρείτε, αλλά είμαστε φρουροί του στρατού του Ισλάμ! Πολεμήσαμε οχτώ χρόνια! Γιατί πολεμήσαμε; Για να μας εκπορνεύουν τα κορίτσια οι ξένοι; Την επόμενη μέρα, μας είπαν να τους πάμε στην πρώτη γραμμή κοντά στο Fakkeh, όπου βρισκόταν ακόμα το νεκρό σώμα ενός από τους πολεμιστές μας. Έπιναν αλκοόλ και πέταξαν τα μπουκάλια στο χαντάκι. Εκείνη τη στιγμή είπα: «Αυτό ήταν. Φεύγω. Αντίο σε όλους».
Για αρκετά χρόνια μετά από αυτό, δεν εκφώνησα καμία ομιλία. Όλοι το γνωρίζουν αυτό. Διανοητικά, ήμουν ένα ερείπιο. Ακόμα και τώρα, όταν λέω την ιστορία, με βασανίζει. Το ίδιο ισχύει σήμερα. Αν οι πολιτικοί κυβερνώντες του Ιράν αποδεχτούν τη συμφωνία με τη Δύση για τα πυρηνικά, θα έρθουν – οι Γάλλοι, οι Ολλανδοί, οι Αμερικανοί με τη μορφή του ΟΗΕ – και θα κάνουν ότι έκαναν στην Ιαπωνία και την Οκινάβα – βιασμούς. Επίσημους βιασμούς. Έρχονται και παίρνουν [τα κορίτσια] μπροστά στα μάτια σου, και εσύ, ως φρουρός στο στρατό του Ισλάμ, θα κάθεσαι εκεί και θα βλέπεις την τιμή σου να λεηλατείται, και θα είσαι αυτός που φυλάει [τους βιαστές]. Είπα: «Αντίο σε όλους σας!»
Το 1993, λοιπόν, ο [τότε ανώτερος αξιωματούχος των Φρουρών της Επανάστασης] Hossein Allahkaram ήρθε στο σπίτι μου και μου είπε για τη Βοσνία.
Είπα: «Βοσνία;» και είπε: «Ναι». Καθώς έφευγε, η γυναίκα μου είπε: «Τι συμβαίνει; Ο πρεσβευτής του θανάτου ήρθε ξανά;» Είπα: «Όχι». Μου είπε: «Πού πας;». Απάντησα: «Θέλουμε να πάμε στη Βοσνία». Είπε: «Βοσνία;» Εκείνη την εποχή, γινόταν λόγος για σφαγή μουσουλμάνων [εκεί]. Είπα: «Μη φοβάσαι. Θα πάμε ως διπλωμάτες». Η γυναίκα μου ξέσπασε σε γέλια. Είπε: «Διπλωμάτης; Ο Σαΐντ Γκασεμί θέλει να γίνει διπλωμάτης;».
Στη Βοσνία, ο ρόλος μας ήταν συμβουλευτικός. Εκπαιδεύαμε μαχητές. Όχι μόνο ντόπιους μουσουλμάνους. Τρεις ανώτεροι στρατιωτικοί ήμασταν, που είχαμε τον βαθμό του υποστράτηγου, αυτοί που είχαμε πάει στη Βοσνία. Ο Ρεζά (Ναγκντί), ο Κασέμ (Σολεϊμανί) και εγώ. Και κάπου 5.000 προσωπικό, όλοι από τους Φρουρούς. Τώρα μπορώ να σας πω ποιος ήταν ο ρόλος μας. Όλοι γνωρίζουν τώρα. Πήγαμε ως μέλη της Ερυθράς Ημισελήνου για να παρέχουμε στρατιωτική εκπαίδευση στις δυνάμεις των μουτζαχεντίν. Έτσι, η Ερυθρά Ημισέληνος ήταν μια κάλυψη και λειτουργούσαμε ως στρατιωτικοί σύμβουλοι.
Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί έχουν προ πολλού γράψει ήδη γι' αυτό στα βιβλία τους, δεν είναι πια μυστικό. Αρκετά βιβλία έχουν εκδοθεί μέχρι στιγμής. Αυτή η κυρία. Η «συμπατριώτισσά» μας. Η δημοσιογράφος που είχε έρθει εδώ και έκανε ανταποκρίσεις κατά τη διάρκεια των ταραχών του 2009, αυτή η Κριστιάν [Αμανπούρ]. Σε όλους τους πολιτικούς μας αρέσει να δίνουν συνέντευξη σε αυτήν. Στον κ. Αχμαντινετζάντ αρέσει να μιλάει μαζί της, και στον κ. Ρουχανί, για παράδειγμα... Είναι μάλλον σαν νονά για τους πολιτικούς μας. Μια από τους ανθρώπους που ήταν υπεύθυνοι για την αποκάλυψη αυτών των πληροφοριών [ότι δηλαδή εμείς χρησιμοποιούσαμε την Ερυθρά Ημισέληνο ως κάλυμμα για να μπαίνουμε στη Βοσνία] ήταν αυτή η άτιμη κατάσκοπος του CNN και του BBC, αυτή η Κριστιάν.
Η τελευταία φορά που ήρθε στο Ιράν ήταν κατά τη διάρκεια της αναταραχής του 2009. Η τελευταία της ανταπόκριση ήταν απευθείας από την Πλατεία της Επανάστασης (την κεντρική πλατεία της Τεχεράνης). Είπε: «Αυτό είναι το τέλος του δρόμου της επανάστασης» – δηλαδή, «αυτό το ρεπορτάζ που κάνω είναι ο τελευταίος σταθμός της επανάστασης». Ήθελε να περάσει το μήνυμα ότι η ισλαμική επανάσταση, που ξεκίνησε το 1979, τέλειωνε το 2009.
Η αλήθεια είναι ότι στη Βοσνία – στην καρδιά της Ευρώπης – συνέβησαν πράγματα που έγιναν αφορμή να γεννηθούν νέα ισλαμικά κινήματα. Η Αλ Κάιντα ήρθε τότε στη Βοσνία. Υπήρξε μια εποχή που ήμασταν στη Βοσνία και την Ερζεγοβίνη μαζί με μέλη της Αλ Κάιντα. Αντέγραψαν το στυλ μας, από τον κεφαλόδεσμο και τις σημαίες... Ονόμασαν τα συντάγματα τους με ισλαμικά ονόματα. Όταν έκαναν την επιχείρησή τους κατά των αμερικανικών συμφερόντων στην Ανατολική Αφρική το 1998, αν θυμάστε, ανέλαβαν την ευθύνη με την ονομασία «Ισλαμικός Στρατός για την Απελευθέρωση των Αγίων Τόπων», και μάλιστα με δύο τάγματα «Καάμπα και «Αλ Άκσα». Αυτά τα ονόματα δεν τα είχαν όταν πολεμούσαν τους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν. Αυτά ήταν ονόματα που δίναμε εμείς στις μεραρχίες μας στον πόλεμο Ιράν-Ιράκ, και στη Βοσνία τα έμαθαν αυτοί [η Αλ Κάιντα] και τα πήραν από εμάς.
Κάτι νέο συνέβη εκεί στη Βοσνία – η ίδρυση μουσουλμανικών διεθνών μονάδων. Αυτό που συμβαίνει τα τελευταία πέντε ή έξι χρόνια στη Συρία συνέβη τη δεκαετία του 1990 στη Βοσνία. Τούρκοι πιστοί στο καθεστώς και μαθητές του Ιμάμη Χομεϊνί ήρθαν από την Τουρκία. Ήρθαν και άλλοι μουτζαχεντίν από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Τυνησία. Ήταν ένα θαυμάσιο γεγονός. Ήταν οι Διεθνείς Ταξιαρχίες του μουσουλμανικού κόσμου – ήταν το όνειρο του Αγιατολάχ Χομεϊνί. Οι πρώτοι σπόροι της αντίστασης σχηματίστηκαν εκεί. Είχε στείλει μαχητές και η Χεζμπολάχ, με προσωπική ευθύνη του Νασράλα. Τι να πω γι' αυτόν τον άνθρωπο; Είναι ο πραγματικός σημαιοφόρος του επαναστατικού κινήματος του Ισλάμ και ο αληθινός γιος του Αγιατολάχ Χομεϊνί.
Τώρα, αν φτάσουμε να πούμε τι είναι και πώς δημιουργήθηκε το ISIS, η Χίλαρι Κλίντον είπε: «Εγώ το δημιούργησα. Είμαι η μητέρα των μελών του ISIS». Και μετά ο Τραμπ της απάντησε, λέγοντας: «Εσύ το δημιούργησες, τώρα πήγαινε να καθαρίσεις το χάος σου». Ο Νετανιάχου είπε στη Χίλαρι: «Ηλίθια, δεν είχαμε ποτέ Ιρανούς στα σύνορα μας! Τι είναι αυτό το ανεξέλεγκτο πράγμα που έχετε δημιουργήσει;» Η ήττα του ISIS ήταν μια μεγάλη νίκη του ισλαμικού Ιράν και του άξονα της αντίστασης εναντίον της ηγεσίας της αίρεσης. Διότι αυτοί δημιούργησαν το ISIS για να βάλουν φωτιά στα σύνορα του Ιράν, αλλά τελικά αυτό που έγινε ήταν να φτάσουμε εμείς - πολεμώντας το δημιούργημά τους - ως τα δικά τους σύνορα, ως το Γκολάν και τον Νότιο Λίβανο.
Να πω εδώ ότι οι πολιτικοί καθόλου δεν βοήθησαν σε αυτή τη νίκη. Αυτοί το μόνο που κάνουν είναι να λιβανίζουν την ανόητη και αποτυχημένη συμφωνία με τους δυτικούς για τα πυρηνικά, αλλά δεν λένε τίποτα για τη μεγάλη νίκη του στρατού του Ισλάμ στην απελευθέρωση της Συρίας. Ο Ρουχανί δεν είναι ακόμα έτοιμος να ταξιδέψει στη Συρία, ούτε μία φορά - αλλά πάει σε χώρες ασήμαντες όπως η Ταϊλάνδη. Αυτοί όλοι λοιπόν οι πολιτικάντηδες αρέσκονται να φωτογραφίζονται δίπλα στον Κασέμ [Σολεϊμανί] όταν αυτός επιστρέφει στο Ιράν από τα πεδία των μαχών, γιατί ξέρουν ότι ο λαός αυτόν αγαπάει, και θέλουν να καρπωθούν κατιτίς από τις νίκες του, δεν είναι άξιοι όμως ούτε μια τρίχα του να ακουμπήσουν.
https://mavroskrinos.blogspot.com/2024/ ... ost_7.html
