Άγνωστοι Ήρωες

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 03 Δεκ 2018, 04:58

Κάπτεν Μίλτον - Μιλτιάδης Χούμας

Γεννήθηκε στην Σάμο το 1913 και η κατοχή τον βρήκε με δικό του ψαροκάικο 9 μέτρων.
Ήταν ρωμαλέος, ψύχραιμος και εύστροφος και γι' αυτό αντιμετώπιζε κάθε δυσκολία με επιτυχία.

Το 1941 βρέθηκε στην Λεμεσό και το Ελληνικό προξενείο επίταξε το καΐκι του για τις ανάγκες της εξόριστης κυβέρνησης.
Παράλληλα τον πλεύρισαν οι Άγγλοι που τον μύησαν στην οργάνωση Force A που είχε στόχο την δημιουργία ενός δικτύου για παράνομες μεταφορές από και προς την Ελλάδα μέσω των Μικρασιατικών παραλίων και ειδικά το 41 κυρίως αποκομμένων Άγγλων.

Το καΐκι του μετατράπηκε στον Τσεσμέ από τον πεθερό του που ήταν ξυλουργοναυπηγός σε εμπορικό με κρύπτες για τα όπλα και τον ασύρματο και οι Άγγλοι φρόντισαν να αλλάξει την μηχανή με ισχυρότερη και ξεκίνησε τις αποστολές.
Μόνιμο πλήρωμα του ήταν ο Γ. Κατσουλάκης και οι Σ. Καραμπλάκας και Ν. Αναγνώστου.

Σε όλη την κατοχή έκανε 65 επιτυχημένες αποστολές χωρίς καμία αποτυχία.
Μετά την αποτυχημένη απόπειρα στην Λέρο από τους Άγγλους πέρασε στην Μ.Ασία 48 Βρετανούς και 100 Ιταλούς και πολλούς Έλληνες.

Εντυπωσιακή ήταν η διάσωση του Άγγλου θερμαστή John Capes μοναδικού επιζώντα από το Αγγλικό υποβρύχιο Περσέας που βυθίστηκε από νάρκη νότια της Κεφαλονιάς.
Ο Capes κρυβόταν επί 18 μήνες στην Κεφαλονιά από τους ντόπιους μέχρι να καταφέρει να πιάσει επαφή με την Αγγλική κατασκοπία και να οργανωθεί η μεταφορά του στην Τουρκία που ανατέθηκε στον Χούμα που από την Σάμο πήγε στην Κεφαλονιά τον παρέλαβε και τον μετέφερε στην Τουρκία, σύνολο πάνω από 650 ναυτικά μίλια πλεύση και με το Αιγαίο γεμάτο Γερμανούς.

Τιμήθηκε από την Ελληνική κυβέρνηση με τον πολεμικό σταυρό και το χάλκινο μετάλλιο ναυτικού αγώνα και από τους Άγγλους με τις ανώτερες διακρίσεις D.S.O και Ο.B.E.

Πέθανε το 1989 στον Πειραιά και ετάφη στην Σάμο όπου έχει τοποθετηθεί προτομή του.

Από το ημερολόγιο του :

Εικόνα

Εικόνα

Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 03 Δεκ 2018, 18:35

Μανώλης Πατεράκης

Γεννήθηκε στο Κουτσογέρακο της επαρχίας Σελίνου των Χανίων.

Ο πόλεμος τον βρήκε νεαρό χωροφύλακα.

Κατά την διάρκεια της μάχης της Κρήτης έχασε τον πατέρα του και τα δυο αδέλφια του και αυτό τον γέμισε με αισθήματα εκδίκησης.

Μετά τη συνθηκολόγηση μεταβαίνει αμέσως στη Μέση Ανατολή, όπου εκπαιδεύεται πλάι στους κομάντο των Συμμάχων στα σαμποτάζ και τον ανταρτοπόλεμο.
Εκεί θα γνωρίσει τον Ταγματάρχη Πάτρικ-Λι Φέρμορ και θα μπει στο σχέδιο της απαγωγής του Γερμανού διοικητή της Κρήτης από τις πρώτες στιγμές της σύλληψής του.

Ο Φέρμορ με την συνθηκολόγηση της Ιταλίας φυγαδεύει τον Ιταλό στρατηγό Ατζέλικο Κάρτα που ζήτησε να παραδοθεί στους συμμάχους και τότε του κατεβαίνει η ιδέα να απαγάγει τον Γερμανό διοικητή Κρήτης Μίλερ και να τον φυγαδεύσει στο Κάιρο με τον ίδιο τρόπο.
Πείθει τους ανωτέρους του να του αναθέσουν την επιχείρηση με τα επιχειρήματα ότι οι Γερμανοί θα πιστέψουν ότι ετοιμάζονται στρατιωτικές ενέργειες για την Κρήτη και ότι μια τέτοια ενέργεια θα εξυψώσει το ηθικό των αντιστασιακών του νησιού αλλά και όλων των κατοίκων και συστήνει την ομάδα που θα πάει στην Κρήτη και που αποτελείται από τον ίδιο, τον Λοχαγό Στάνλευ Μορς, τον Πατεράκη και τον Τυράκη.

Η ομάδα εκπαιδεύεται πρώτα στα αλεξίπτωτα στην Χάϊφα και μετά μεταφέρεται στο Πρίντιζι όπου εκπαιδεύεται σε πραγματικές συνθήκες πολέμου στα σαμποτάζ και τον Φεβρουάριο του 44 πέφτει με αλεξίπτωτα στην Κρήτη.
Ο Πατεράκης εκτός από σύνδεσμος και μεταφραστής του Φέρμορ βοηθάει σημαντικά να σχηματιστεί ο πρώτος πυρήνας της ομάδας με την συμμετοχή αξιόπιστων αντιστασιακών.

Την ώρα που προετοιμάζουν όμως το πλάνο, συμβαίνει κάτι που παραλίγο να το τινάξει στον αέρα:
Ο Μίλερ αναχωρεί για την επόμενη μετάθεσή του, τα Χανιά, αφήνοντας φρούραρχο του Ηρακλείου τον ταξίαρχο Κράιπε, που είχε μόλις προβιβαστεί σε υποστράτηγο. Η ομάδα δεν ακυρώνει την επιχείρηση, αλλάζει απλώς στόχο.
Κανένας όμως δεν ήξερε πολλά πράγματα για τον στρατηγό των ναζί, παρά μόνο ότι είχε μόλις φτάσει από το Ανατολικό Μέτωπο για να ξεκουραστεί από τις συνεχείς μάχες.

Ο Πατεράκης επεκτείνει τον αρχικό πυρήνα των οργανωτών και η ομάδα περιλαμβάνει τώρα τους αντιστασιακούς Γιώργο Τυράκη, Στρατή Σαβιολάκη, Μιχάλη Ακουμιανάκη, Ηλία Αθανασάκη, Αντώνη Ζωιδάκη, Μήτσο Τζατζά, Χναράκη, Κόμη, Παπαλεωνίδα και Ζωγραφιστό.

Παρά την πολύ καλή οργάνωση, το σχέδιο που επεξεργάζονταν Άγγλοι και Κρήτες μήνες πριν από την απαγωγή του παρασημοφορημένου αξιωματικού της Βέρμαχτ ήταν γεμάτο κινδύνους και τα ποσοστά επιτυχίας κρίνονταν ακόμα και από τους οργανωτές πολύ μικρά.
Χρειαζόταν άψογος συντονισμός κινήσεων των εμπλεκομένων, κάτι που θα εξασφάλιζε και με το παραπάνω ο Πατεράκης.

Σε καθημερινή βάση, οι Βρετανοί κομάντο με κρητικές ενδυμασίες και οι ντόπιοι που παρίσταναν τους βοσκούς παρακολουθούσαν και κατέγραφαν το πρόγραμμα του διοικητή Κράιπε. Είχαν γίνει σκιά της Βίλας Αριάδνης, της έπαυλης που είχε χτίσει ο ίδιος ο Έβανς απέναντι από τα ερείπια της Κνωσού και είχε επιτάξει ο κατακτητής για κατοικία του Γερμανού διοικητή.

Οι συνωμότες καταλήγουν στο τελικό σχέδιο, να τον απαγάγουν την ώρα που θα πήγαινε στο στρατηγείο του (17 χιλιόμετρα μακριά από την κατοικία του). Βρίσκουν μάλιστα και το ιδανικό σημείο, μια κατηφορική στροφή της διαδρομής, όπου τα αυτοκίνητα αναγκάζονταν να κόψουν ταχύτητα και πλάι στον δρόμο υπήρχαν αρδευτικά χαντάκια, ιδανικά για να κρυφτούν εκεί οι απαγωγείς.

Μέσω του Πατεράκη, οι απαγωγείς εξασφαλίζουν τη βοήθεια τοπικών καπεταναίων, όπως του Ζωγραφάκη και του Μπαντουβά, οι οποίοι είναι έτοιμοι να τρέξουν σε βοήθεια αν κάτι στραβώσει.
Όλα ήταν έτοιμα πια και για την τελική αποστολή είχαν συνεργαστεί πολλοί ντόπιοι αντιστασιακοί.

Την 26η Απριλίου 1944, στις 9:25 το βράδυ, το Opel του Κράιπε επέστρεφε από το στρατηγείο του ασυνόδευτο. Οι μόνοι επιβάτες ήταν ο στρατηγός και ο οδηγός του. Οι απαγωγείς είχαν ακροβολιστεί στα προκαθορισμένα σημεία του δρόμου, με τους Βρετανούς κομάντο να καμώνονται τους δεκανείς της γερμανικής Στρατιωτικής Αστυνομίας που θα σταματούσαν το αμάξι για έλεγχο.

Το αμάξι σταμάτησε πράγματι και πριν καλά-καλά το καταλάβει, ο Κράιπε βρίσκεται με το περίστροφο κολλημένο στον κρόταφο μαθαίνοντας πως είναι αιχμάλωτος των Βρετανών! Αφού ακινητοποίησαν και τον οδηγό, έδεσαν και φίμωσαν τον στρατηγό και μπήκαν όλοι τους στο αμάξι: Μος οδηγός, Φέρμορ συνοδηγός και πίσω Πατεράκης, Τυράκης και Σαβιολάκης. Ο Κράιπε δεμένος στο πάτωμα του αυτοκινήτου!

Δεν είχαν όμως τελειώσει, καθώς λίγο παρακάτω έπεσαν σε πραγματικό μπλόκο των Γερμανών. Η σημαία του στρατηγού στα πλευρά του αυτοκινήτου τούς έσωσε, όπως έκανε και αργότερα στο Ηράκλειο, όταν το αμάξι περνούσε από τον κεντρικό δρόμο ανάμεσα σε στρατιώτες και αξιωματικούς του εχθρού. Τα μπλόκα ήταν όμως ατέλειωτα και ήταν μόνο χάρη στο θράσος του Φέρμορ, που καμωνόταν τον εξοργισμένο με τους συνεχείς ελέγχους που τους έσωσε.

Οι απαγωγείς είχαν τώρα να σκεφτούν τις πράξεις αντιποίνων των ναζί κατά του ντόπιου πληθυσμού, γι’ αυτό και άρχισαν να διαδίδουν μαζικά φήμες πως ήταν οι ξενόφερτοι βρετανικοί κομάντο αυτοί που το έκαναν και μάλιστα μόνοι, χωρίς εμπλοκή του γηγενούς στοιχείου. Στο αμάξι που παράτησαν μάλιστα στον όρμο που πίστευαν οι Γερμανοί ότι γίνονταν οι συμμαχικές ανταλλαγές, φρόντισαν να αφήσουν αγγλικά διακριτικά αλλά και μια επιστολή ανάληψης ευθύνης που έλεγε πως τον Κράιπε τον είχαν απαγάγει μόνο Βρετανοί.

Την ώρα που το επόμενο πρωινό οι Γερμανοί χτένιζαν το νησί για να βρουν τον στρατηγό τους, ο Κράιπε και οι απαγωγείς του ήταν ήδη πάνω στις απάτητες πλαγιές του Ψηλορείτη. Εκεί θα αναλάβουν πρωταγωνιστικό ρόλο και πάλι οι καπεταναίοι, που ενημερώνουν τους απαγωγείς για τις κινήσεις του εχθρού και τους παρέχουν τρόφιμα και προστασία στα κρησφύγετα τους.

Οι αντάρτες των καπεταναίων λειτούργησαν και ως οδηγοί στα χιονισμένα μονοπάτια των ορεινών όγκων, καθώς ο κλοιός των Γερμανών έσφιγγε συνεχώς ολόγυρά τους. Η πεζοπορία γινόταν πια στο πυκνό σκοτάδι και η ομάδα ήταν εξαντλημένη από τις κακουχίες. Είμαστε ήδη στις 2 Μαΐου, όταν αρχίζουν να καίγονται τα πρώτα χωριά (Λοχριά, Καμάρες και Μαργαρικάρι), καθώς ο εχθρός προσπαθεί να εκβιάσει μια απάντηση για το πού βρίσκεται ο στρατηγός.

Βλέποντας από ψηλά τον όρμο που θα ερχόταν το υποβρύχιο, η ελπίδα της αποστολής ότι κοντοζύγωνε στον στόχο της έδωσε τη θέση της στην απελπισία.
Γερμανικά περίπολα χτένιζαν την περιοχή και η κάθοδος ήταν αδύνατη.
Από μηχανής θεός στάθηκαν οι ΕΑΜίτες, που σε συνεννόηση με τους απαγωγείς αρχίζουν ένα κύμα επιθέσεων για να δημιουργήσουν αντιπερισπασμό.

Οι Γερμανοί αιφνιδιάστηκαν πράγματι από τις επιθέσεις των ανταρτών τα ξημερώματα της 4ης Μαΐου και απέσυραν τα μπλόκα τους από τη Φανερωμένη. Από κει (περιοχή του Ροδάκινου) θα τους παραλάβει το συμμαχικό υποβρύχιο τα ξημερώματα της 15ης Μαΐου ξεγλιστρώντας κυριολεκτικά κάτω από τις μύτες του εχθρού.

Ο αιχμάλωτος Κράιπε οδηγήθηκε από το Κάιρο στην Αγγλία και τον Καναδά μετά, όπου παρέμεινε έγκλειστος σε στρατόπεδο αιχμαλώτων μέχρι το 1947 που απελευθερώθηκε. Ο Χίτλερ έπεσε από τα σύννεφα όταν του μετέφεραν τα νέα για τον προβεβλημένο υποστράτηγο και ζωντανό θρύλο της Βέρμαχτ που βρισκόταν στα χέρια του εχθρού!

Ο ήρωας Πατεράκης βρέθηκε μετά τον πόλεμο χωρίς δουλειά.
Και χωρίς καμία αναγνώριση της αντιστασιακής δράσης του βεβαίως, παρά το γεγονός ότι το όνομα του χωροφύλακα-κομάντο είχε φτάσει μέχρι και το Λονδίνο!
Η αναγνώριση της προσφοράς του στον τόπο μας θα έρθει πολύ αργότερα και μάλιστα από τους ανθρώπους που τόσο γελοιοποίησε στον Β’ Παγκόσμιο: τους Γερμανούς.
Τιμώντας τον για τον ιπποτικό τρόπο με τον οποίο φέρθηκε στον Κράιπε στα κορφοβούνια της Κρήτης, τον έκαναν φύλακα του γερμανικού στρατιωτικού νεκροταφείου Μάλεμε κι έτσι δεν είχε βιοποριστικό πρόβλημα μέχρι τα γεράματα του.

Εικόνα


Κυρίως από το https://www.newsbeast.gr/portraita/arth ... -germanous
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
Yochanan
Δημοσιεύσεις: 16179
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 13:44
Phorum.gr user: Yochanan

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Yochanan » 03 Δεκ 2018, 18:47

Κυριάκος ο Χρυσογέννητος, του Οίκου των Μητσοτακιδών, Πρώτος του Ονόματός του, Κύριος των Κρητών και των Πρώτων Ελλήνων, Προστάτης της Ελλάδος, Μπαμπάς της Δρακογενιάς, ο Κούλης του Οίνοπα Πόντου, ο Ατσαλάκωτος, ο Απελευθερωτής από τα Δεσμά των Μνημονίων.

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 03 Δεκ 2018, 19:07

Yochanan έγραψε:
03 Δεκ 2018, 18:47
Chainis έγραψε:
03 Δεκ 2018, 18:35
Μανώλης Πατεράκης
Κυρίως από το https://www.newsbeast.gr/portraita/arth ... -germanous
https://en.wikipedia.org/wiki/Kidnap_of ... #Aftermath
https://en.wikipedia.org/wiki/Holocaust ... #Aftermath

:goodpost:

Γιόχι είσαι δύναμη!

Συλλεκτικό κομμάτι που δεν το είχα πετύχει.

Ότι και να είναι ο Μαστοράκης έκανε εκπομπές που τώρα ούτε στα όνειρα μας.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 23 Δεκ 2018, 23:16

Θέμης Μαρίνος

Έφυγε πλήρης ημερών στα 101 του.
Ο Θεμιστοκλής Μαρίνος (Ζάκυνθος 1917- 23 Δεκεμβρίου 2018) υπήρξε στρατιωτικός, αντιστασιακός και οικονομολόγος. Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο, ήταν μέλος της Βρετανικής Συμμαχικής Αποστολής (BLO) κατά τη διάρκεια της κατοχής και συγγραφέας ιστορικών βιβλίων για την εθνική αντίσταση στην Ελλάδα.

Το 1940-41 πολέμησε στο ΕλληνοΑλβανικό Μέτωπο και στη Μάχη της Κρήτης ως έφεδρος αξιωματικός. Συνελήφθη από τον Γερμανικό στρατό και αφού δραπέτευσε συνεργάστηκε με την αντίσταση στο νομό Ρεθύμνης, διέφυγε αργότερα στην Αίγυπτο με υποβρύχιο και κατατάχτηκε στην 1η Ελληνική Ταξιαρχία. Αποσπάστηκε από τον Πρίγκιπα Πέτρο στο βρετανικό Κέντρο Ειδικής Εκπαιδεύσεως στην Παλαιστίνη όπου και εκπαιδεύτηκε.

Το Σεπτέμβριο του 1942 ως μέλος της βρετανικής ομάδος αλεξιπτωτιστών προσγειώθηκε μαζί με άλλους Βρετανούς αξιωματικούς στην Ελλάδα και ανατίναξαν τη σιδηροδρομική γέφυρα του Γοργοποτάμου με τη βοήθεια των δύο μεγάλων αντιστασιακών οργανώσεων ΕΔΕΣ και ΕΛΑΣ, διακόπτοντας τον εφοδιασμό των Γερμανών στη Β. Αφρική. Παρέμεινε στην Ελλάδα ως σύνδεσμος του Γενικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής.
Τον Ιούλιο του 1943, με την απόβαση των συμμάχων στη Σικελία κατεύθυνε τις επιχειρήσεις παραπλανήσεως και δολιοφθοράς κατά του Άξονα στην Αιτωλο-Ακαρνανία, παίρνοντας μέρος στις ανατινάξεις των γεφυρών από το Μακρυνόρος ως την Άρτα και συγκεκριμένα τις Αννίνου, Κομποτίου, Αγ. Νικολάου και Ζούτου.
Τον Ιανουάριο 1944, επέστρεψε στην Αίγυπτο και από εκεί στα Επτάνησα για να αναλάβει νέα αποστολή με διαταγή του Γενικού Στρατηγείου στα νησιά του Ιονίου, όπου οργάνωσε και διοίκησε το μυστικό δίκτυο πληροφοριών και δολιοφθορών μέχρι τον Νοέμβριο του 1944.

Το 1945 - 1949 χρημάτισε μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στη Διεθνή Επιτροπή Ελέγχου Βουλγαρίας και σύνδεσμος της Ελληνικής Κυβερνήσεως στη Βαλκανική Επιτροπή Παρατηρητών του ΟΗΕ κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Eργάστηκε ως οικονομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Συντονισμού, Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής των ΣΕΚ (ΟΣΕ), Γενικός Διευθυντής Οικονομικού της ΔΕΗ, Σύμβουλος της ΕΤΕΒΑ και Πρόεδρος της Τραπέζης Επενδύσεων, ενώ υπήρξε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων (ΛΙΠΤΟΛ, ΚΕΠΕ, ΙΟΒΕ, ΣΕΒ, κλπ).

Στο εξωτερικό εργάστηκε ως εμπειρογνώμων των Ηνωμένων Εθνών σε αναπτυξιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ στο Ιραν, της Διεθνούς Τραπέζης στην Αιθιοπία και του Γραφείου Δοξιάδη (Γκάνα, Λιβύη).

Του απενεμήθη ο βαθμός του Βρετανού λοχαγού και στη συνέχεια ταγματάρχη. Έλαβε πολλές πολεμικές διακρίσεις, ελληνικά και ξένα παράσημα.

Συγγραφικό έργο
Μυστική αποστολή στο Ιόνιο (1944)
Ο Εφιάλτης της Εθνικής Αντίστασης (2 τόμοι)
Αποστολή Harling 1942
Harling mission 1942
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσιεύσεις: 17016
Εγγραφή: 01 Απρ 2018, 00:44

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ » 23 Δεκ 2018, 23:31

Με λιγα λογια οι αγνωστοι ηρωες ηταν ανθρωποι που συμμετειχαν σε καποιες επιχειρησεις πολεμικες η μη
Αρα μιλαμε για δεκαδες εκατομμυρια αγνωστους ηρωες και λιγοστοι απο αυτους ηταν Ελ
Αρίστος for Tsirpas
Eχουμε ΔΙΠΛΗ πολιτειακη εκτροπη
Μια γιατι ο πρωθυπουργος επραξε αντιθετα στο ΟΧΙ του δημοψηφισματος...
Και δευτερη γιατι μεσω του Ταμειου Ξεπουληματος Χωρας παρεδωσε την εθνικη κυριαρχια και τον εθνικο πλουτο στους δανειστες

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 23 Δεκ 2018, 23:37

Πουλούσαν και το λάδι τους σε εμπόρους με τιμολόγια.

Άσε μας ρε Γιαννόπουλε.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

the comet the course the tail

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από the comet the course the tail » 23 Δεκ 2018, 23:51


Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 24 Δεκ 2018, 15:00

Ταγματάρχης πυροβολικού Δημήτριος Κωστάκης

Εικόνα

Γεννήθηκε στην Μπεστιά Λάκκας Σουλίου το 1891, τελείωσε το σχολαρχείο Πεδινών Ζαγορίου και δούλεψε σαν δάσκαλος σε χωριά των Ιωαννίνων αλλά εγκατέλειψε αυτή την δουλεία και πήγε να δουλέψει στην Αλεξάνδρεια όπου τον βρήκαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι.

Έρχεται στην Ελλάδα αρχές του 1913 και κατατάσσεται εθελοντής και πολεμάει για την απελευθέρωση της Ηπείρου.
Έκτοτε παραμένει στον στρατό και πολεμάει από το 14 μέχρι το 16 στην Βόρεια Ήπειρο μετά στην εκστρατεία της Κριμαίας όπου γίνεται ανθυπασπιστής και μετά στην Μ.Ασία όπου γίνεται ανθυπολοχαγός.

Αποστρατεύεται τον Φεβρουάριο του 40 με τον βαθμό του ταγματάρχη και πολλές διακρίσεις και παράσημα και ανακαλείται στην υπηρεσία τον Αύγουστο του 40 και τοποθετείται στην 8η Μεραρχία διοικητής της μοίρας ορειβατικού πυροβολικού όπου η δράση του καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου τον κάνει θρύλο.

Η αποτελεσματικότητα του Ελληνικού πυροβολικού κατά τις πρώτες μέρες της επίθεσης των Ιταλών οφείλεται εν πολλοίς σε αυτόν.
Πάντα υπολόγιζε την σκόπευση χωρίς όργανα και πάντα είχε επιτυχείς βολές.
Χαρακτηριστικά :
- Στα Δολιανά, δίπλα στο άγαλμα του Γεωργίου Γενναδίου, ένας Ιταλός υποστράτηγος και δύο συνταγματάρχες παρατηρούν με κιάλια το Καλπάκι, όπου οι Έλληνες αμύνονται. Ένα βλήμα του Κωστάκη τους θέρισε, χωρίς το άγαλμα του Γεννάδιου να πάθει μεγάλες ζημιές. Οι τρεις Ιταλοί αξιωματικοί ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο Δολιανών.
- Για ψυχολογικούς καθαρά λόγους, μια μέρα που οι Ιταλοί έπαιρναν συσσίτιο στα νερά της Σιταριάς, μια βολή του Κωστάκη και το καζάνι των Ιταλών, όπου έβραζε το φαγητό, τινάχτηκε στον αέρα!

Να πώς περιγράφει τον Κωστάκη ο Άγγελος Τερζάκης:

«…Από καιρό, προτού ακόμη μπούμε στα Αλβανικά χώματα, μας ακολουθούσε η φήμη ενός γεροταγματάρχη του πυροβολικού, εφέδρου εκ μονίμων. Είχε τη διοίκηση μιας μοίρας ορειβατικού. Σκαρφάλωνε στ΄ αρβανίτικα βουνά έστηνε τις πυροβολαρχίες του μονονυχτίς, στις πιο απίθανες κορφές που μονάχα ο ήλιος βλέπει. Και χαράματα την άλλη μέρα, ράντιζε τον σαστισμένο εχθρό με φωτιά και με σίδερο, του βούλωνε τα κανόνια. Ο τρόπος που ήξερε να χειρίζεται το πυροβολικό του χωρίς να χάνει ούτε βολή ,η λεβέντικη παλληκαριά του η δυσανάλογη με τα χρόνια που τον βάραιναν, άλλες ακόμη πολεμικές αρετές συνδυασμένες με βαθιά συναδελφικότητα για τον φαντάρο τον έφεραν στην ολόπρωτη γραμμή των αρχηγών του αγώνα…. Ήταν εγγύηση η συνεργασία του ταγματάρχη Κωστάκη , σε μίαν οποιαδήποτε επιχείρηση....

«Θεός Εφέσιος στεκότανε για μας, εκεί στην Αλβανία, ο Κωστάκης. Τον ακούγαμε, μα δεν τον είχαμε δει. Τον καιρό που βρισκόμουνα στο στρατηγείο, ο Κωστάκης πολεμούσε αδιάκοπα με τις πυροβολαρχίες του στη Χιμάρα και σ' άλλες περιοχές της Βορείου Ηπείρου. Ξάφνου ο Αρχηγός Πυροβολικού, που ήταν συντοπίτης και φίλος, αποφάσισε να τον ξεκουράσει. Τον μετακάλεσε στο στρατηγείο για ένα διάστημα.
Η είδηση κυκλοφόρησε αστραπιαία: Έρχεται ο Κωστάκης!
Περιέργεια ανυπόμονη, συγκίνηση γέμισε όλους εμάς, που τον καρτερούσαμε να φτάσει. Και μια μέρα, το βήμα του βαρύ, βροντερό, αντρίκιο, ακούστηκε ν' ανεβαίνει τη σκάλα της Διοίκησης Πυροβολικού.
Ήταν ένας μάλλον ψηλός στ' ανάστημα γέροντας, πρόσωπο χαρακωμένο από τα χρόνια και τις κακουχίες. Βροντούσε περπατώντας με την αχώριστη μαγκούρα του με νταϊλίκι πεισματερό.
– Γεια σας παιδιά!
Σταθήκαμε προσοχή να περάσει. Όμως στα χείλη μας σχεδιάστηκε κιόλας ένα χαμόγελο φιλικό. Ο γέροντας αυτός με την Κολοκοτρωνέικη μορφή,
την κόψη του οπλαρχηγού, ήταν ανώτερός μας, όμως όχι και διαφορετικός. Ο ταγματάρχης Κωστάκης ερχόταν ολόισια από τα σπλάχνα του λαού».

Τιμήθηκε "μετά θάνατον" (πέθανε το 1961) με Προεδρικό Διάταγμα το οποίο τον προήγαγε στο βαθμό του υποστρατήγου και του απένεμε τα μετάλλια του Πολεμικού Σταυρού και Εξαιρέτων Πράξεων. Ο δήμος Ιωαννίνων για να τον τιμήσει έχει αποδώσει το όνομά του σε δρόμο της πόλης και στη γενέτειρά του Μπεστιά, από το 2000 με δαπάνη και πρωτοβουλία τοπικών πολιτιστικών συλλόγων, έχει στηθεί προτομή του. Το 2014 πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια προτομής του Κωστάκη στη Σχολή Πυροβολικού που εδρεύει στην Αθήνα.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

kingstonian
Δημοσιεύσεις: 107
Εγγραφή: 27 Απρ 2018, 13:44
Phorum.gr user: kingstonian

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από kingstonian » 27 Δεκ 2018, 08:39

Chainis έγραψε:
24 Δεκ 2018, 15:00
Ταγματάρχης πυροβολικού Δημήτριος Κωστάκης

Εικόνα

Γεννήθηκε στην Μπεστιά Λάκκας Σουλίου το 1891, τελείωσε το σχολαρχείο Πεδινών Ζαγορίου και δούλεψε σαν δάσκαλος σε χωριά των Ιωαννίνων αλλά εγκατέλειψε αυτή την δουλεία και πήγε να δουλέψει στην Αλεξάνδρεια όπου τον βρήκαν οι Βαλκανικοί πόλεμοι.

Έρχεται στην Ελλάδα αρχές του 1913 και κατατάσσεται εθελοντής και πολεμάει για την απελευθέρωση της Ηπείρου.
Έκτοτε παραμένει στον στρατό και πολεμάει από το 14 μέχρι το 16 στην Βόρεια Ήπειρο μετά στην εκστρατεία της Κριμαίας όπου γίνεται ανθυπασπιστής και μετά στην Μ.Ασία όπου γίνεται ανθυπολοχαγός.

Αποστρατεύεται τον Φεβρουάριο του 40 με τον βαθμό του ταγματάρχη και πολλές διακρίσεις και παράσημα και ανακαλείται στην υπηρεσία τον Αύγουστο του 40 και τοποθετείται στην 8η Μεραρχία διοικητής της μοίρας ορειβατικού πυροβολικού όπου η δράση του καθ' όλη την διάρκεια του πολέμου τον κάνει θρύλο.

Η αποτελεσματικότητα του Ελληνικού πυροβολικού κατά τις πρώτες μέρες της επίθεσης των Ιταλών οφείλεται εν πολλοίς σε αυτόν.
Πάντα υπολόγιζε την σκόπευση χωρίς όργανα και πάντα είχε επιτυχείς βολές.
Χαρακτηριστικά :
- Στα Δολιανά, δίπλα στο άγαλμα του Γεωργίου Γενναδίου, ένας Ιταλός υποστράτηγος και δύο συνταγματάρχες παρατηρούν με κιάλια το Καλπάκι, όπου οι Έλληνες αμύνονται. Ένα βλήμα του Κωστάκη τους θέρισε, χωρίς το άγαλμα του Γεννάδιου να πάθει μεγάλες ζημιές. Οι τρεις Ιταλοί αξιωματικοί ενταφιάστηκαν στο νεκροταφείο Δολιανών.
- Για ψυχολογικούς καθαρά λόγους, μια μέρα που οι Ιταλοί έπαιρναν συσσίτιο στα νερά της Σιταριάς, μια βολή του Κωστάκη και το καζάνι των Ιταλών, όπου έβραζε το φαγητό, τινάχτηκε στον αέρα!

Να πώς περιγράφει τον Κωστάκη ο Άγγελος Τερζάκης:

«…Από καιρό, προτού ακόμη μπούμε στα Αλβανικά χώματα, μας ακολουθούσε η φήμη ενός γεροταγματάρχη του πυροβολικού, εφέδρου εκ μονίμων. Είχε τη διοίκηση μιας μοίρας ορειβατικού. Σκαρφάλωνε στ΄ αρβανίτικα βουνά έστηνε τις πυροβολαρχίες του μονονυχτίς, στις πιο απίθανες κορφές που μονάχα ο ήλιος βλέπει. Και χαράματα την άλλη μέρα, ράντιζε τον σαστισμένο εχθρό με φωτιά και με σίδερο, του βούλωνε τα κανόνια. Ο τρόπος που ήξερε να χειρίζεται το πυροβολικό του χωρίς να χάνει ούτε βολή ,η λεβέντικη παλληκαριά του η δυσανάλογη με τα χρόνια που τον βάραιναν....
Ήταν ένας μάλλον ψηλός στ' ανάστημα γέροντας, πρόσωπο χαρακωμένο από τα χρόνια και τις κακουχίες. Βροντούσε περπατώντας με την αχώριστη μαγκούρα του με νταϊλίκι πεισματερό.
– Γεια σας παιδιά!
Σταθήκαμε προσοχή να περάσει. Όμως στα χείλη μας σχεδιάστηκε κιόλας ένα χαμόγελο φιλικό. Ο γέροντας αυτός με την Κολοκοτρωνέικη μορφή...
Θα επιτρέψετε το άσχετο της παρέμβασης αλλα γέροντας στα 49 για την εποχή εκεινη...ειναι καπως.

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 27 Δεκ 2018, 11:28

Χα!

Σε αναδημοσίευση εφημερίδας του 1850 περίπου είχα διαβάσει:

Χθες στην οδό Αθηνάς αφήνιασαν τα άλογα άμαξας και παρέσυραν και φόνευσαν τεσσαρακονταετή γέροντα.

Για τους 20αρηδες ο 50αρης είναι γέρος.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 11 Ιαν 2019, 20:25

11/01/2019
Λοχαγός Σταυριανάκος Σωτήριος (11 Ιανουαρίου 1941-16 Αυγούστου 1974),
Ο «Λεωνίδας της Κύπρου»


Εικόνα

«Μπόρα βαριά και όλεθρος και σίφουνας και σκόνη.

Και αντιχάει και βροντά το τουρκικό κανόνι, κι’ εσύ αητός, ακοίμητος εις τα στενά κει κάτου ακούεις τα πατήματα του φοβερού θανάτου.

Κι’ όμως πατάεις, δεν δείλια, κι’ έχεις στον κόρφο Ελλάδα κι’ έχεις της Μάνης τη φωνή ορθόστητη λαμπάδα »


Ο Σωτήρης Σταυριανάκος, γεννήθηκε στο χωριό Σκουτάρι Λακωνίας, στην Μάνη, την 11η Ιανουαρίου 1941. Κατατάχθηκε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων την 30ή Σεπτεμβρίου 1961, απ’ όπου αποφοίτησε την 27η Ιουλίου 1965 ως Ανθυπολοχαγός Μηχανικού.

Στην ΕΛΔΥΚ υπηρέτησε από 6 Αυγούστου 1972 μέχρι 16 Αυγούστου 1974, ως Διμοιρίτης Διμοιρίας Μηχανικού του Λόχου Διοικήσεως.

Φονεύθηκε την 16η Αυγούστου 1974 κατά τη μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά την οποία, ως επικεφαλής της Διμοιρίας του υπερασπίστηκε με πείσμα και αυταπάρνηση το στρατόπεδο.

Ο Σωτήρης Σταυριανάκος δεν ήτανε ο μαχητής, ο οποίος εβλήθη τυχαία από μια σφαίρα του εχθρού στο πεδίο της Μάχης. Όρθωσε το ανάστημά του, με την συμπεριφορά του έσυρε και τους στρατιώτες του στον «χορό του Ζαλόγγου», όπου ο θάνατος ήτανε βέβαιος, οδηγώντας τους στην αθανασία.

Ένας μαχητής του διηγείται: «Λίγο προ των γεγονότων, είχε έλθει η μετάθεσις του λοχαγού Σταυριανάκου. Αρνήθηκε να φύγει από την Κύπρο, λέγοντας στην σύζυγό του: «Δεν μπορώ να φύγω και να αφήσω τα παιδιά μου»». Αυτά τα παιδιά, ήσαν οι στρατιώτες του. Ήσαν οι υπερασπιστές της πατρίδος. Ο Σταυριανάκος θυσίασε μαζί με την ζωή του και την οικογένειά του. Οποίο μεγαλείο, οποίο θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότης, οποία υπερηφάνεια, πίστις και αυτοθυσία, ενός πραγματικού στρατιωτικού ηγέτη, ενός Έλληνα Αξιωματικού !

Σύμφωνα με μαρτυρίες επιζησάντων, φονεύθηκε από βλήμα πυροβόλου τουρκικού άρματος από μικρή απόσταση. Μετά θάνατον προήχθη στο βαθμό του Ταγματάρχη.

Την 16η Αυγούστου 1974, και ενώ βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη η μάχη του Στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, ο Λοχαγός Σταυριανάκος Σωτήριος, μαζί με τους στρατιώτες του, είναι ανάμεσα στους τελευταίους υπερασπιστές του Στρατοπέδου. Ένας από αυτούς, ο Λοχίας Πλέσσας Διονύσιος (Λόχος Διοικήσεως / πυροβολητής), βλέποντας τις συνεχείς επιθέσεις του τουρκικού στρατού και τη συντριπτική υπεροχή των Τούρκων με άρματα και πολυάριθμο πεζικό, απευθύνεται στο Λοχαγό του και έχει την παρακάτω στιχομυθία μαζί του (αφήγηση του ιδίου): «Δε μου λες, κύριε Λοχαγέ εμείς εδώ οι λίγοι, τι κάνουμε; Τι παριστάνουμε; Τους 300 του Λεωνίδα; Γιατί όσο και να αντέξουμε, όσο και να κρατήσουμε, σε κάποια στιγμή θα πέσουμε».

Και ο Σταυριανάκος απάντησε : «Άκουσε να σου πω Λοχία. Είμαστε Έλληνες Στρατιώτες, εδώ είναι Ελλάδα και είμαστε υποχρεωμένοι να πέσουμε μέχρι ενός. Τα άρματα θα περάσουν από πάνω μας».

Αυτός ήταν ο Λοχαγός Σταυριανάκος. Λίγο αργότερα, σηκώθηκε από τη θέση μάχης που κατείχε για να εξουδετερώσει πολυβολητή επερχόμενου τουρκικού άρματος. Εκείνη τη στιγμή τον βρήκε το φονικό βλήμα. Το στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, πήρε το όνομά του.

Εικόνα
https://ethnikismos.net/2019/01/11/%ce% ... %b7%cf%81/

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 17 Ιαν 2019, 04:09

Εικόνα

Αντώνης Φωστερίδης

Ή Τσαούς Αντών

Γεννήθηκε στο Ερουκλί της Μπάφρας το 1912.
Ο πατέρας του Κυριάκος ήταν τοπικός καπετάνιος στο Ποντιακό αντάρτικο.Έγινε μόνιμος λοχίας πυροβολικού και αποτάχτηκε το 1935 με το κίνημα των Βενιζελικών.
Μετά την αποστρατεία του έγινε αγροφύλακας.
Πολέμησε στην Αλβανία και μετά τον πόλεμο γύρισε στο χωριό του τις Κρηνίδες Καβάλας.

Αντίσταση.

Οι πρώτοι σχηματισμοί που βγήκαν και έδρασαν στο Μενοίκιο και Μποζ Νταγ Δράμας ήταν το αντάρτικο σώμα του Καπετάνιου Παντελή Παπαδάκη, τον Μάιο του 1941.
Ακολούθως τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς τα τμήματα του Καπετάνιου Αναστάση Αβραμίδη στους Παππάδες και στο Μπόζοβο Δράμας, του οπλαρχηγού Μακρόπουλου στο Παρανέστι, του Καπετάνιου Αναστάση Τοπούζογλου στην Ξάνθη, του Καπετάνιου Μπάρμπα Θόδωρου στο Παγγαίο και του Αντώνη Φωστερίδη στο Τσαλ Νταγ της Δράμας.
Αρχές του 1942 δημιουργούνται και άλλα ένοπλα τμήματα. Του Θωμά Πεχλιβανίδη επίσης στο Τσαλ Νταγ, του Καπετάνιου Κάπα από την Ελευθερούπολη στο Σύμβολο και του Καπετάνιου Λευτέρη στη Μαυροθάλασσα Νιγρίτσας. Το τελευταίο αυτό ένοπλο σώμα ανήκε στον ΕΔΕΣ του Ναπολέοντα Ζέρβα, που από τις αρχές του 1942 δημιούργησε ένοπλα τμήματα και στην Μακεδονία, με έδρα την Θεσσαλονίκη υπό την ευθύνη του απόστρατου συνταγματάρχη Αθανάσιου Παπαχριστοδούλου και του δικηγόρου και υπεύθυνου Επιτροπής Εθνικού Αγώνος στη Θεσσαλονίκη, Γεωργίου Μπακατσέλου.

Η δράση των σωμάτων αυτών όμως ήταν μεμονωμένη και δεν είχε οργανωμένη καθοδήγηση ώστε να απασχολεί ουσιαστικά τον κατακτητή. Αυτό ανάγκασε τους ηγήτορες των παραπάνω ομάδων να συναντηθούν στις 22 Φεβρουαρίου 1943 στο Τσαλ Νταγ και να αποφασίσουν ομόφωνα την ενοποίηση των αντάρτικων τμημάτων τους υπό την διοίκηση και την αρχηγεία του Αντώνη Φωστερίδη ή «Τσαούς Αντών».

Τότε ιδρύθηκαν και οι «Εθνικαί Ανταρτικαί Ομάδες», με τα αρχικά ΕΑΟ.
Έτσι καθορίσθηκαν οι τομείς δράσεις κάθε ομάδας:

ΓΕΝΙΚΟΝ ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ: Έδρα το όρος Τσαλ Νταγ.

Γενικός Αρχηγός: Αντώνης Φωστερίδης, Υπαρχηγός: Αναστάσιος Καραβασίλης.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΤΣΑΛ ΝΤΑΓ: Έδρα παρά τω Γενικώ Αρχηγείω ο Θωμάς Πεχλιβανίδης.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΚΑΡΑ ΝΤΕΡΕ (ΕΛΑΤΙΑΣ, ΣΙΔΗΡΟΝΕΡΟΥ – ΔΡΑΜΑΣ):

Αρχηγός: Αναστάσιος Π. Αβραμίδης, Υπαρχηγός: Κυριάκος Λαζαρίδης.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΜΠΟΖ ΝΤΑΓ ΔΡΑΜΑΣ:

Αρχηγός: Παντελής Παπαδάκης, Υπαρχηγός: Οδυσσεύς Μακρίδης.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΜΠΑΪΡΑΜ ΤΕΠΕ:

Αρχηγός: Θεόδωρος Μακρόπουλος, Υπαρχηγός: Βασίλειος Σιδηρόπουλος.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΠΑΓΓΑΙΟΥ:

Αρχηγός: Θεόδωρος Τσακιρίδης, Υπαρχηγός: Θεολόγος Καραμπουγιούκουγλου.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΚΟΤΖΑ ΟΡΜΑΝ (ΧΡΥΣΟΥΠΟΛΕΩΣ):

Αρχηγός: Ευάγγελος Καρανάσος, Υπαρχηγός: Ευστράτιος Τσουτσέρογλου.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΣΥΜΒΟΛΟΝ ΟΡΟΣ:

Αρχηγός: Νικόλαος Κάππας.

ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΣ (ΚΑΤΑΣΚΟΠΕΙΑΣ, ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΩΣ, ΔΟΛΙΟΦΘΟΡΩΝ ΚΛΠ):

Αρχηγός: Παναγιώτης Παπαδόπουλος – Γενικός Γραμματέας Οργάνωσης.


Την ίδια εποχή η δύναμη του ΕΛΑΣ στην Ανατολική Μακεδονία ήταν αρκετά περιορισμένη. Πολύ ασθενή τμήματα παρουσιάσθηκαν στα τέλη του 1942. Εξαίρεση αποτελούσε η πόλη της Καβάλας, όπου ο τοπικός ΕΛΑΣ ήταν πιο οργανωμένος υπό την ηγεσία του Καπετάνιου Άρη και του Κωνσταντάρα, πρώην μόνιμο Λοχαγό Πεζικού. Η πρώτη ουσιαστική συγκρότηση τμημάτων του ΕΛΑΣ άρχισε μέσα στο 1943. Η πρώτη ομάδα έδρασε με το όνομα «Ρήγας Φεραίος» και είχε έδρα το Ορεινό (Ερέν Ντερέ). Το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ στο Παγγαίο έγινε από την ένωση ομάδων ενόπλων των γύρω χωριών αλλά η δράση του, κατά των κατακτητών και όχι μόνο, ξεκίνησε από τον Σεπτέμβριο του 1943.

Τον Αύγουστο του 1943 γίνεται η πρώτη σύσκεψη μεταξύ των οργανώσεων της περιοχής στην Πρώτη Παγγαίου, με εκπροσώπους και του Στρατηγείου Μέσης Ανατολής. Κατά την διάρκεια της σύσκεψης και ενώ η συζήτηση στράφηκε προς την αντιμετώπιση του Βούλγαρου κατακτητή ο εκπρόσωπος του ΕΛΑΣ υποστήριξε: «… Και οι Βούλγαροι είναι μαζί μας, γιατί κατά βάθος είναι εχθρός του Χίτλερ. Ο πραγματικός εχθρός εδώ δεν είναι οι Βούλγαροι αλλά η Ελληνική Χωροφυλακή. Αυτοί είναι οι εχθροί του λαού!». Μετά από αυτό ο Τσαούς Αντών αντιλήφθηκε τον ρόλο του ΚΚΕ πίσω από το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά και τους σκοπούς που αυτό ουσιαστικά είχε, δηλαδή την κατάληψη της εξουσίας. Την ίδια περίοδο ο ΕΛΑΣ διέλυε την ΠΑΟ στη υπόλοιπη Μακεδονία, κάτι για το οποίο ήταν ενήμερος ο Φωστερίδης, λόγω των επαφών και των σχέσεων και με αυτή την οργάνωση.

Στις 16 Δεκεμβρίου 1943 αρχίζει ο κατοχικός εμφύλιος στην Ανατολική Μακεδονία. Ο ΕΛΑΣ Σερρών συγκεντρώνει δυνάμεις στο Παγγαίο και επιτίθεται κατά των ΕΑΟ του Φωστερίδη. Ήταν η εποχή που το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ εφάρμοζε την πολιτική που αποφασίστηκε στη Β’ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Κόμματος τον Δεκέμβριο του 1942 και ήταν η έναρξη του κατοχικού εμφυλίου. Η επίθεση αυτή του ΕΛΑΣ δεν άφηνε πολλές επιλογές στους οπλαρχηγούς των ΕΑΟ. Έπρεπε ή να υποταχθούν στον ΕΛΑΣ ή να διαλυθούν και να εγκαταλείψουν το αντάρτικο ή να εξοντωθούν.

Ο Τσαούς Αντών αποφάσισε την αντίσταση στον ΕΛΑΣ σκεπτόμενος πως έτσι θα εξασφάλιζε και την ενίσχυση από τους Βρετανούς (μέχρι τότε ενίσχυαν μόνο τον ΕΛΑΣ μια και ο ταγματάρχης Μύλλερ ήταν ουσιαστικά απομονωμένος για να μην έχει επαφή με άλλες οργανώσεις), οι οποίοι θα ήταν πρόθυμοι να ενισχύσουν μια εθνικιστική πατριωτική οργάνωση που θα ήταν νομοταγής έναντι της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης.

Η αντεπίθεση του Τσαούς Αντών ανάγκασε τον ΕΛΑΣ να προτείνει ανακωχή και συζήτηση ώστε να λυθεί η «παρεξήγηση». Ήταν χαρακτηριστικό γνώρισμα του ΚΚΕ να δείχνει φιλικό πρόσωπο προκειμένου να πιάσει στον ύπνο τον ταξικό εχθρό (βλέπε περιπτώσεις Σαράφη – Κωστόπουλου, Ψαρρού, Παπαιωάνου κλπ). Ο Φωστερίδης αντελήφθη αμέσως τον δόλο όταν ο Σπάρτακος του ΕΑΜ ζήτησε συνάντηση με τον ίδιο για να λύσουν ειρηνικά τις διαφορές τους. Οργάνωσε λοιπόν το δικό του σχέδιο και συμφώνησε με τον Σπάρτακο την συνάντηση.

Τη νύχτα της 31ης Δεκεμβρίου 1943 προς την 1η Ιανουαρίου του 1944 οι Εθνικές Ομάδες του Τσαούς Αντών περικυκλώνουν αυτές του ΕΛΑΣ χωρίς να το αντιληφθούν. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς του 1944 ο Τσαούς Αντών με μερικούς άνδρες του Επιτελείου του έμπαιναν στην Λεκάνη Παγγαίου για να συναντηθούν με τον Σπάρτακο. Τότε ένοπλοι αντάρτες του ΕΛΑΣ πίστεψαν ότι θα αφοπλίσουν και θα συλλάβουν τον Φωστερίδη. Οι δυνάμεις του Τσαούς Αντών όμως είχαν καταλάβει το πεδίο και οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ βρέθηκαν εγκλωβισμένες. Η μάχη κράτησε 24 ώρες με ολοκληρωτική νίκη των δυνάμεων του Τσαούς Αντών, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ είχαν διαλυθεί και μόλις πρόλαβε να διαφύγει ο Καπετάνιος Άρης.

Στη συνέχεια, στις 5 Ιανουαρίου, ισχυρές εθνικιστικές ομάδες κύκλωσαν το αρχηγείο του ΕΛΑΣ στο Μποζ Νταγ, σκότωσαν περίπου 4 με 10 ελασίτες και απέσπασαν τον Βρετανό σύνδεσμο, Μίλλερ.
Ο ταγματάρχης Μίλερ (Γκάι Μίκλεθουεϊτ) διαπίστωσε ότι οι απαγωγείς του ήταν πρόθυμοι να υπακούσουν στις εντολές της εξόριστης κυβέρνησης και του συμμαχικού στρατηγείου και αποφάσισε την ενίσχυσή τους με πολεμικό υλικό, τρόφιμα και χρήμα.

Οι επιθέσεις του ΕΛΑΣ συνεχίστηκαν. Οι «Εθνικαί Ανταρτικαί Ομάδες» όχι απλώς άντεξαν αλλά διέλυσαν επανειλημμένα αυτές του ΕΛΑΣ.
Τον Δεκέμβριο του 1944 η δυναμική των ΕΑΟ έφτασε τους 3.650 αντάρτες. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Αντώνης Φωστερίδης είναι ο μοναδικός ηγέτης μη κομμουνιστικής οργανώσεως, μετά τον Ν. Ζέρβα, που κατόρθωσε να επιζήσει μεταξύ επιθέσεων του ΕΛΑΣ και των κατακτητών σε όλη την διάρκεια του κατοχικού εμφυλίου.


Η σύγκρουση με τους Βουλγάρους

Πέρα από την αντιπαλότητα με το ΕΑΜ ο Τσαούς Αντών έδωσε σημαντικές μάχες με τους κατακτητές Βούλγαρους.
Πολλές φορές έκανε και διμέτωπο πόλεμο, όχι περίεργο για αντιστασιακή ομάδα που ήθελε να επιζήσει από τον ΕΛΑΣ.

Από τις πλέον γνωστές θεωρούνται οι μάχες
του Κοτζά Ορμάν (16 – 20 Φεβρουαρίου 1944),
των Κρηνίδων (10 Μαΐου 1944),
του οροπεδίου Καρά – Ντερέ (22 – 29 Αυγούστου 1944)
και της Γέφυρας Παππάδων (7 – 11 Μαΐου 1944).
Η τελευταία ήταν και η πιο σημαντική.
Οι Βούλγαροι ζητούσαν την εκκαθάριση όλης της Ανατολικής Μακεδονίας από τις Εθνικές Αντάρτικες Ομάδες του Τσαούς Αντών.
Για τον λόγο αυτό, συγκέντρωσαν όλες τις διαθέσιμες δυνάμεις τους συμπεριλαμβανομένης της Μεραρχίας Πεζικού που έδρευε στη Δράμα καθώς και ενισχύσεις από την Καβάλα. Σε αυτές τις ενισχύσεις συμμετείχαν και 4 αεροπλάνα, δύο βουλγαρικά και δύο γερμανικά.

Στόχος της επιχείρησης ήταν η κατάληψη των ορμητηρίων των Ομάδων του Τσαούς Αντών στην περιοχή Βόρεια των Παππάδων του Καρά Ντερέ.
Στις 6 Μαίου οι Βούλγαροι, ενώ είχε ομίχλη, προσπάθησαν να περάσουν την γέφυρα για να αιφνιδιάσουν τους αντάρτες που βρίσκονταν στο άλλο άκρο. Η ομίχλη όμως απομακρύνθηκε και αυτοί βρέθηκαν ακάλυπτοι μια και δεν είχαν περάσει όλες οι απαραίτητες δυνάμεις την γέφυρα. Οι δυνάμεις του Φωστερίδη κατείχαν τις βόρειες περιοχές της γέφυρας και είχαν πλεονέκτημα σε σχέση με τους Βούλγαρους. Η επίθεση τους ήταν καταιγιστική και προξένησε σημαντικές απώλειες στους Βούλγαρους. Μέχρι την 11η Μαΐου οι Βούλγαροι έχαναν παρότι ενισχύονταν συνεχώς και επαναλάμβαναν τις επιθέσεις τους. Τα Στούκας των Γερμανών που ενίσχυαν τους Βούλγαρους ανάγκασαν τη νύχτα της 11ης προς 12ης Μαΐου τις δυνάμεις του Φωστερίδη σε σύμπτυξη σε δεύτερη τοποθεσία στο οροπέδιο του Καρά Ντερέ, όπου μπόρεσαν να εξουδετερώσουν εν τέλει τις δυνάμεις του Βουλγαρικού στρατού. Οι Βούλγαροι έπαθαν πανωλεθρία με 360 στρατιώτες και 42 αξιωματικούς νεκρούς. Οι τραυματίες σύμφωνα με τις πλέον συγκρατημένες εκτιμήσεις έφτασαν τους 341. Αντιθέτως οι δυνάμεις του Τσαούς Αντών ήταν 37 νεκροί αντάρτες μεταξύ των οποίων 3 γυναίκες.

Απόρροια των απωλειών που προκάλεσε στους Βούλγαρους κατακτητές ο Τσαούς Αντών ήταν το γνωστό τραγούδι:

«Κέλμε Πούλγκαρ κέλμε πενίμ ιστουμέ
Αντών-τσαους τερλέρ πενίμ ισμιμέ
κέλμε Πούλγκαρ πουσμάν όλουρσουν
ουρούμ τσετελερινέ κουρπάν όλουρσουν»

«Βούλγαροι μην έρχεστε μην έρχεστε πάνω μου
Αντών-τσαους είναι το όνομα μου
Βούλγαροι μην έρχεστε γιατί πικρά θα μετανιώστε
Στους Ρωμιούς αντάρτες θα γίνετε πρόβατα για σφαγή»

Τον Δεκέμβριο του 1944 βρισκόταν στην Αθήνα και συμμετείχε στη μάχη στο Σύνταγμα Χωροφυλακής στου Μακρυγιάννη.

Στον Εμφύλιο Πόλεμο ήταν επικεφαλής δικής του ομάδας, αρχικά στη Θράκη και το 1947 στην Ανατολική Μακεδονία.
Τον Αύγουστο το 1948 του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντισυνταγματάρχη πυροβολικού και ορίστηκε διοικητής του "Τάγματος Φωστερίδη" στο οποίο στρατεύτηκαν πολλά μέλη των πρώην ανταρτικών ομάδων του.

Μετά τον πόλεμο εκλέχτηκε βουλευτής Δράμας, το 1952, με τον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου.
Πέθανε στη Δράμα στις 30 Αυγούστου 1979 από ανίατη ασθένεια.

*******
Μεγάλο αλάνι!
Όταν στρατηγοί και συνταγματάρχες έκαναν τουμπεκί στον ΕΛΑΣ για να σώσουν το κεφάλι τους ο πρώην λοχίας πρώην αγροφύλακας κατάφερε όχι μόνο να επιβιώσει πολεμώντας τους κατακτητές και τους προδότες κομουνιστές σε μια δύσκολη περιοχή που δεν προσφερόταν για μεγάλους ελιγμούς, αλλά να έχει στο τέλος του πολέμου δύναμη 3.600 ανδρών στα τμήματα που διοικούσε, όσο περίπου μια μεραρχία του ΕΛΑΣ.

Αιωνία του η μνήμη.
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

2019
Δημοσιεύσεις: 299
Εγγραφή: 31 Δεκ 2018, 03:01

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από 2019 » 17 Ιαν 2019, 04:30

aLiCat έγραψε:
17 Ιαν 2019, 02:28
Πάνας έγραψε:
17 Ιαν 2019, 02:27


Μας διώχνετε;
Μήπως μας εκβιάζετε οτι θα φύγετε;

Άβαταρ μέλους
Chainis
Δημοσιεύσεις: 21282
Εγγραφή: 03 Απρ 2018, 19:39
Phorum.gr user: Chainis

Re: Άγνωστοι Ήρωες

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chainis » 17 Ιαν 2019, 12:38

Αναρωτιέμαι γιατί το έβαλες εδώ.

Ο αστυνομικός φέρθηκε σαν αστυνομικός, όπως πρέπει να φέρονται όλοι, δεν νομίζω ότι έκανε κάτι το ηρωικό.

Εκτός αν θεωρείς ήρωα τον γύφτο που έπεσε προσπαθώντας να απαγάγει την γριούλα. :lol:
Όπου δεν κατάφερε να επικρατήσει ο ΕΛΑΣ εξοντωνοντας τις άλλες αντιστασιακες οργανώσεις δεν υπήρξαν και τάγματα ασφαλείας

Μάργκαρετ Θάτσερ:
Ο σοσιαλισμός είναι πολύ καλός μέχρι να τελειώσουν τα λεφτά των αλλων

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών