Οργισμένος έγραψε: ↑17 Δεκ 2018, 18:15
Jolly Roger έγραψε: ↑17 Δεκ 2018, 01:51
Οργισμένος έγραψε: ↑17 Δεκ 2018, 01:41
Επισης αναρρωτιεμαι γιατι επιμελως απεφυγες να περιγραψεις αριστερα της γαλλικης εθνοσυνελευσης ποιοι καθοταν...
oι αντιμοναρχικοί αστοί της Τρίτης Τάξης.
The political terms "Left" and "Right" were coined during the French Revolution (1789–1799), referring to the seating arrangement in the French Estates General: those who sat on the left generally opposed the monarchy and supported the revolution, including the creation of a republic and secularization,[6] while those on the right were supportive of the traditional institutions of the Old Regime.
Συζηταμε ασκοπα καθως οι θεωρητικοι του μαρξισμου εχουν καταταξει ως αστικες αυτες τις επαναστασεις ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ (εφοπλιστες+γαιοκτημονες).
Αστικές φυσικά (αν και οι γαιοκτήμονες δεν είναι αστική τάξη). "Δεξιές" ούτε κατά διάνοια. Δεξιά κοινωνική επανάσταση δεν έχει υπάρξει, καθώς η δεξιά είναι η δύναμη εκείνη που επιδιώκει, σε κάθε εποχή, τη διατήρηση του υπάρχοντος κοινωνικού καθεστώτος, άρα εκ φύσεως αντιτίθεται στις "από τα κάτω" επαναστάσεις.
Στην μεταφεουδαλικη εποχη δεξια ειναι ο καπιταλισμος και αριστερα ο μαρξισμος, η κατανομη των μεσων παραγωγης.
Τα λοιπα περι δεξιας ειναι ενα ειδος μαρξιστοειδους προπαγανδας. Σε ολον τον πλανητη στη συγχρονη ιστορια αριστεροι ειναι οι μαρξιστες και δεξιοι οι καπιταλιστες.
Αυτο που περιγραφεις εσυ ως δεξια ειναι ο συντηρητισμος ο οποιος υπαρχει και αριστερα και δεξια.
H μεταφεουδαλική εποχή αρχίζει στα τέλη του 18ου αιώνα, ενώ ο μαρξισμός εμφανίζεται ως σοβαρή πολιτική δύναμη στην Ευρώπη μόνο στα τέλη του 19ου-αρχές 20ού αιώνα. Οπότε με το να λες "στη μεταφεουδαλική εποχή αριστερά είναι ο μαρξισμός" παρακάμπτεις αυθαίρετα 100 χρόνια ιστορίας.
Σε
όλο τον πλανήτη, η αριστερά περιλαμβάνει από αναρχικούς μέχρι σοσιαλδημοκράτες και κοινωνικούς φιλελεύθερους, όχι μόνο μαρξιστές, και η δεξιά από συντηρητικούς και χριστιανοδημοκράτες μέχρι μοναρχικούς και φααίστες, και φυσικά όχι μόνο καπιταλιστές - ο καπιταλιστής επιχειρηματίας ως άτομο μπορεί να έχει την οποιαδήποτε ιδεολογία ή να μην έχει καμία.
O σκωτσέζος κοινωνιολόγος Robert McIver, το 1947 (δηλαδή πολύ μετά το τέλος της φεουδαρχίας) συνοψίζει τους όρους έτσι:
The right is always the party sector associated with the interests of the upper or dominant classes, the left the sector expressive of the lower economic or social classes, and the centre that of the middle classes. Historically this criterion seems acceptable. The conservative right has defended entrenched prerogatives, privileges and powers; the left has attacked them. The right has been more favorable to the aristocratic position, to the hierarchy of birth or of wealth; the left has fought for the equalization of advantage or of opportunity, for the claims of the less advantaged. Defense and attack have met, under democratic conditions, not in the name of class but in the name of principle; but the opposing principles have broadly corresponded to the interests of the different classes.
