Η Θεσσαλονίκη «δώρο» των ναζί στο Βελιγράδι

[Ζαποτέκος]

Βεβαια για να εχουμε σφαιρικη εικονα της εποχης καλον ειναι να δουμε και τι εταζαν οι Αγγλοι στους Τουρκους για να βγουν στον πολεμο.

Παζάρευαν Δωδεκάνησα, αλλά όσο περνούσε ο πόλεμος η στάση της Αγγλίας γινόταν πιο αρνητική. Οι Τούρκοι ζητούσαν να προστατεύσουν και την Λέσβο και την Αίγυπτο .

Μην τους παρεξηγείς που απαιτουσαν και την Αίγυπτο.

Το 1940 ουτε καν 60 ετη δεν ειχαν περάσει απο τοτε που εφυγε η Αίγυπτος υπο την τουρκική κυριαρχία.

Συγκεκριμένα για την Αίγυπτο ήθελαν να στείλουν στρατό να την προστατεύσουν.

[Οργισμένος]

και υπάρχουν ελ που στηρίζουν κουμουνιστες και ναζι....
ποση προδοτιλα ρε γαμωτο;

ηλιθιοτητα το λεω γω.

[Yochanan]

καλά στους Τούρκους ο Χίτλερ μέχρι και ταταρικό προτεκτοράτο στην Κριμαία είχε τάξει για να τους πείσει να πολεμήσουν μαζί του στο Ανατολικό Μέτωπο.

Ο Ινονού βέβαια δε χαμπάριαζε από τέτοια γιατί είχε μάθει καλά το μάθημα από τον Α' π.π.

Μια περίληψη από σχετικό κεφάλαιο του "Επιτήδειος Ουδέτερος" του καθηγητή ΑΕΙ Τέμπλ των ΗΠΑ Frank Weber σχετικά με την Τουρκία και τον Παντουρανισμό.
Το 1941οι Γερμανοί την πέφτουν στην Ρωσία με την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα. Οι Τούρκοι κοιτάζουν να δούν μήπως σε περίπτωση ήττας των Ρώσων μπορούν να πάρουν κάτι από τους Τούρκους της Ρωσίας σε συμφωνία με τους Γερμανούς . Όλες οι συζητήσεις σε ανεπίσημο επίπεδο. Ο Τούρκος πρεσβευτής στο Βερολίνο Γκερεντέ αναφέρει στον Γερμανό υφυπουργό Βάιτζαίκερ για τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Μπακού, στην Κριμαία κ.α. Τα ίδια μεταφέρει και ο Γερμανός πρεσβευτής Φράντς φόν Πάπεν από την Τουρκία. Η Τουρκική Ιστορική Εταιρεία της Άγκυρας ήταν εστία μαχητικού παντουρανισμού. Επισήμως οι Τούρκοι βέβαια τα αρνούνταν όλα. Αν και οι παντουρανιστές ήταν κυρίως οι πρώην σουλτανικοί, οι κυβερνώντες κεμαλικοί δεν δίστασαν να τους χρησιμοποιήσουν γι’αυτό τον σκοπό (παντουρκισμό). Καταλληλότερος για να μιλήσει στους Γερμανούς ήταν ο Νουρή πασάς, αδελφός του Ενβέρ πασά που είχε πετύχει την συμμαχία Γερμανίας και Οθωμανίας στον Α΄Π. Π. Επί κεμαλισμού ο Νουρή είχε καταλήξει εργοστασιάρχης και είχε τις ευλογίες του Σαράτσογλου και του Γκερεντέ. Μεταξύ άλλων ο Νουρή μίλησε στους Γερμανούς και για τις παντουρανικές διεκδικήσεις σε Κριμαία, Υπερκαυκασία, Αζερία, Ουράλια, Βόλγα, Νταγκεστάν, Ταταρία, λίγο Συρία, λίγο Ιράκ, λίγο Ιράν και Τουρκεστάν ( και Ανατολικό Τουρκεστάν = Σινκιάγκ = Ουιγουρία ). Στην παρατήρηση των Γερμανών ότι ο Ατατούρκ δεν είχε παντουρανικές τάσεις αλλά ήταν υπέρ ενός καθαρά εθνικού κράτους, ο Νουρή είπε ότι :
η εξωτερική πολιτική του Ατατούρκ ήταν μόνο προσωρινή και υπαγορεύθηκε από την αδυναμία της νεογέννητης τουρκικής δημοκρατίας και από τον φόβο της Σοβιετικής Ρωσίας.
Ο Σαράτσογλου έλεγε στον Πάπεν ότι δεν ενθαρρύνει τους παντουρανιστές γιατί αν ο Στάλιν μάθαινε για τις κινήσεις τους θα εξαφάνιζε όλους τους Τουρανούς από την Σοβιετία. Βέβαια οι Τουρανοί της Σοβιετίας δεν συμμερίζονταν τα παντουρανικά αισθήματα των Τούρκων. Ναι μέν ήθελαν να την κάνουν από την τυραννική Σοβιετία, αλλά καθόλου δεν γούσταραν και την κεμαλική δημοκρατία. Οι Τουρανοί του Τουρκεστάν μισούσαν τους κομμουνιστές , αλλά ταυτόχρονα απέρριπταν την κεμαλική Τουρκία.
Οι άνθρωποι αυτοί επέκριναν τον Κεμάλ Ατατούρκ επειδή είχε διαλύσει το χαλιφάτο, και απέρριπταν τους Τούρκους της Μικράς Ασίας χαρακτηρίζοντάς τους ένα ανυπόληπτο συνονθύλευμα Αλβανών , Κιρκασίων και Αράβων αποκαλώντας τους μάλιστα περιφρονητικά «Λεβαντίνους». Από την άλλη πάλι πλευρά, η τουρανική αυτή φατρία αυτοχαρακτηριζόταν φυλετικά καθαρόαιμη και περισσότερο συγγενής με την αρχική φυλή των Οθωμανών εισβολέων που ήρθαν στην Ευρώπη στον 14ο αι.
Αρχηγός των τελευταίων ήταν ο Μεχμέτ Εμίν Ρεζουλσάντε που επεδίωκε την δημιουργία ενός μεγάλου Αζερμοαϊτζάν με εδάφη της Σοβιετίας και του Ιράν. Ήταν πρώην Μενσεβίκος, άλλοτε φίλος του Στάλιν και παλιός συνεργάτης του στρατάρχη Πιλσούντσκι της Πολωνίας.
Τελικά οι Γερμανοί σταμάτησαν να ενθαρρύνουν τους Τούρκους. Όχι γιατί τους ένοιαζε π.χ. για τους Γεωργιανούς ή τους Αζέρους. Αλλά έβλεπαν κάπως καλύτερα τους Αρμένιους που οι σουλτανικοί Τούρκοι είχαν δολοφονήσει 750.000 από δαύτους για «λόγους ασφαλείας». Στο τέλος ο Ρίμπεντρομπ έδινε μόνο την Κριμαία. Δεν ήθελε πόλεμο Καυκασίων και Τούρκων. Οι Γερμανοί σταμάτησαν να χρησιμοποιούν και τον όρο τουρανισμό. Προτιμούσαν τον όρο τιμορισμό ή νταγκεστανισμό. Καμμιά από τις σοβιετικές μουσουλμανικές λεγεώνες που θα έφτιαχναν δεν την ονόμασαν τουρανική. Προτίμησαν τις ονομασίες ταταρική, καυκασιανή και γεωργιανή λεγεών. Σχέδια έγιναν και για αρμενική ταξιαρχία. Ο Γκερεντέ διαμαρτυρήθηκε και ζήτησε την επωνυμία «Τουρκεστάν». Οι Γερμανοί το απέρριψαν .
Τέλος να πούμε ότι ενώ ο Ρίμπεντρομπ και ο Στρατός ήθελαν να χρησιμοποιήσουν για στρατιωτικούς λόγους τους Κοζάκους, ( Κιρκάσιους, )Τάταρους και Ουζμπέκους, ο Άλφρεντ Ρόζενμπεργκ ( υπουργείο Ανατολικών υποθέσεων – ρατσιστόμουτρο φούλ ) τους κακομεταχειρίστηκε. Αργότερα μαλάκωσε, αλλά οι Τούρκοι ( της Μ.Ασίας ) είχαν ήδη θυμώσει και διαμαρτυρήθηκαν για την βάναυση κακομεταχείριση και τον θάνατο μερικών Ουζμπέκων αιχμαλώτων.

εξαιρετικα ποστ

[Ζαποτέκος]

εξαιρετικα ποστ

Γειά σου φίλε Yochι !

[Υδράργυρος]

Ο χιτλερ εταζε παντου σαν τον μιλοσεβιτς. Ουτως ή αλλως ο γιουγκοσλαβος βασιλιας ηταν υπο καταρρευση. Αυτα τα ντοκουμεντα εχουν μηδενικη ιστορικη αξια

Γιατί δεν αντάμειψε τους φίλους του ο Χίτλερ;



Ποιος μας λέει ότι αν δεν πετύχαινε το φιλοβρετανικό πραξικόπημα στην Γιουγκοσλαβία, δεν θα εκτελούνταν η συνθηκη Γιούγκων-Αξονα;

Η προσχώρηση της Γιουγκοσλαβίας στον άξονα υπογράφεται στις 25 Μαρτίου 1941 στο ανάκτορο Μπελβεντέρε της Βιέννης. Η συνθήκη ισχύει ένα 48ωρο.

Η λογική των Γερμανών δεν ηταν να μεινουν μονιμα στην Ελλάδα αν επικρατούσαν

«Η Ελλάδα δεν θα είναι σε θέση να κρατήσει τις θέσεις της στη Θεσσαλονίκη και τα γερμανικά στρατεύματα θα αποσυρθούν κάποια μέρα από τα Βαλκάνια. Αν η Γιουγκοσλαβία δεν έχει διασφαλίσει εγκαίρως τις απαιτήσεις της διαρέχει τον κίνδυνο να αντικρύσει μια τρίτη δύναμη να αναπτύσσεται στο Αιγαίο», συνοψίζει ο Ρίμπεντροπ τα λόγια του Χίτλερ.

Συζητούσαν κιόλας ορισμενοι στρατηγοί της Γιουγκοσλαβίας δική τους ταυτόχρονη εισβολή

Ο αρχηγός του γενικού επιτελείου της Γιουγκοσλαυίας που αποχώρησε πρόσφατα, ένας καλός και στοχοπροσηλωμένος στρατιώτης, ασχολείτο διαρκώς με την ιδέα ότι η Γιουγκοσλαυία θα μπορούσε με τη βοήθεια και τη σύμφωνη γνώμη της Γερμανίας να αποκτήσει τη Θεσσαλονίκη... Η προσωπική του άποψη, ωστόσο, είναι ότι αν η Γερμανία εισβάλει με τη Βουλγαρία στη Θράκη, θα μπορούσε να εισβάλει η ίδια (σ.σ. στη Θεσσαλονίκη)»...

Δεν υπάρχουν "αν δεν είχει πετύχει θα...". Αν η γιαγιά μου είχε...
Αναπτύξεις στρατευμάτων ήταν αυτές. Και πολλες φορές στριμωγμένων συμμάχων που δε μπορούσαν να κάνουν αλλιώς.
Αυτά που έταζε ο Χίτλερ δεν είχαν καμιά αξία. Ο Χίτλερ από την αρχή ήξερε οτι θα χάσει τον πόλεμο όπως αποκαλύπτεται από το ηχητικό με τον Φον Μάννερχάιμ.
Γερμανοί ιστορικοί, σύντομο ανέκδοτο. Κάνουνε παιχνίδι με τα αρχεία του γ ράιχ.

[Cavaliere]

Πονάει ο κώλος των Βαλκανίων που έχουμε το φιλέτο, την έξοδο στο Αιγαίο, τη Σαλόνικα, και είναι κρυμμένοι πίσω από τα βουνά, μαζί με τις κατσίκες.

[Cavaliere]

Το Τσιρίγο το έφαγε η μαρμάγκα.

[Sid Vicious]

Γιατί φίλε Καμπουρογλύφτη λες ανιστόρητες μαλακίες; Αυτές που λες για μας τους Έλληνες εννοώ. Για τους Σέρβους καλά τα λές. Οι Σέρβοι είναι ο αξιοπρεπέστερος και καλύτερος από όλους τους γείτονες μας και ένας από τους αξιοπρεπέστερους λαούς της Ευρώπης για να μην πω ο αξιοπρεπέστερος. Διαφορές έχουν υπάρξει μεταξύ μας αλλά οι τελευταίες συγκρούσεις ήταν τον 12ο αιωνα. Να κατηγορήσουμε αν είναι και τους Ισπανούς. Εκτοτε οι σχεσεις μας είναι πραγματικα καλές, ακόμη και στη Σερβικη επανάσταση πολέμησαν Ελληνες (Γιωργάκης Ολύμπιος και ως και η αυτονομία που πέτυχαν οι Σέρβοι ονομάστηκε αυτονομία του Ίτσκου λόγω του Ελληνα διπλωμάτη του Καραγιώργη που την πέτυχε, του Πέτρου Ιτσκου - εξ αγχιστείας συγγενής μου αυτός). Και τα τελευταια χρόνια η ΕλληνοΣερβική φιλία ενδυναμώθηκε ακόμη περισσότερο.
Καμπουρογλύφτη ελπίζω μονάχα να μην είσαι Ερυθρός Αστέρας, στηρίζουμε Ραντ.

[Sid Vicious]

Για να δικαιολογήσεις την ανικανότητα σας βγάζεις και τον Μιλόσεβιτς προδότη τρομάρα σου, ο Μιλόσεβιτς ήταν απλώς ανίκανος όπως όλοι οι Σέρβοι, έκανε ότι μπορούσε κι όσο του έκοβε και η μεγαλύτερη ηλιθιότητα του ήταν που πήγε με τους Ρώσους και κοντραρίστηκε με το ΝΑΤΟ την εποχή που το ΝΑΤΟ ήταν παντοδύναμο.

Σέρβοι, τι περιμένεις.

Λίγο σεβασμός ρε συ Χαϊνη για τους Σέρβους, αγωνίστηκαν και δοκιμαστηκαν περισσότερο από κάθε άλλο λαο της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετιες, εκαναν το παν για να τους διαλυσουν και αντισταθηκαν.

[Chainis]

Για να δικαιολογήσεις την ανικανότητα σας βγάζεις και τον Μιλόσεβιτς προδότη τρομάρα σου, ο Μιλόσεβιτς ήταν απλώς ανίκανος όπως όλοι οι Σέρβοι, έκανε ότι μπορούσε κι όσο του έκοβε και η μεγαλύτερη ηλιθιότητα του ήταν που πήγε με τους Ρώσους και κοντραρίστηκε με το ΝΑΤΟ την εποχή που το ΝΑΤΟ ήταν παντοδύναμο.

Σέρβοι, τι περιμένεις.

Λίγο σεβασμός ρε συ Χαϊνη για τους Σέρβους, αγωνίστηκαν και δοκιμαστηκαν περισσότερο από κάθε άλλο λαο της Ευρώπης τις τελευταίες δεκαετιες, εκαναν το παν για να τους διαλυσουν και αντισταθηκαν.

Άμα το Πουτινάκι ο κάτι-γλείφτης δεν σταματήσει να βρίζει την Ελλάδα και να με λέει Αλβανό θα του γράψω κι άλλα, σε αυτόν απευθύνομαι.

[deCaritaine]

Σε αυτό το άρθρο του ΜΙΧΑΕΛ ΜΑΡΤΕΝΣ απάντησε μετά κάποιες μέρες ο Σπυρίδων Σφέτας καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Βαλκανικής Ιστορίας στο ΑΠΘ με άρθρο επίσης στην Καθημερινή.

Με αφορμή την αποσπασματική προδημοσίευση ορισμένων σελίδων στην «Καθημερινή» από το αναμενόμενο βιβλίο του Γερμανού δημοσιογράφου Mίχαελ Μάρτενς για τον Iβο Αντριτς, αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι η σερβοκεντρική Γιουγκοσλαβία του Μεσοπολέμου διεκδικούσε την πόλη της Θεσσαλονίκης και ότι η Γερμανία προσέφερε αυτό το αναπάντεχο δώρο. Τα γερμανικά έγγραφα που χρησιμοποίησε ο Γερμανός δημοσιογράφος είναι γνωστά στους ιστορικούς εδώ και δεκαετίες, το θέμα έχει μελετηθεί με πολλές πηγές και ξεκαθαριστεί. Με βάση το δημοσίευμα μπορεί ο πολίτης που τάσσεται με τις επιταγές του θυμικού κατά της Συμφωνίας των Πρεσπών, χωρίς να την έχει μελετήσει, να εξυφαίνει θεωρίες συνωμοσίας, ότι και η Βόρειος Μακεδονία θα προβάλει ανάλογες διεκδικήσεις.

H Γιουγκοσλαβία του Μεσοπολέμου με κυρίαρχο το σερβικό στοιχείο αντιμετώπιζε, όπως και η Ελλάδα, την ιταλική απειλή. Η Ιταλία ήλεγχε πλήρως την Αδριατική, κατέχοντας την Ιστρια, τα λιμάνια Zαντάρ και Φιούμε (1920-1924), επέβαλε συγκυριαρχία στη Δαλματία (1925-1928) και μετέβαλε την Αλβανία σε ιταλικό προτεκτοράτο (1926-1927). Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ήταν ζωτικής σημασίας για την οικονομία της Γιουγκοσλαβίας. Ως μη αναθεωρητική κατά βάση δύναμη, δεν επιδίωκε την κατάληψη της πόλης, αλλά ελεύθερη πρόσβαση στο λιμάνι, μετά την οριστική αποκοπή της από την Αδριατική. Το θέμα διευθετήθηκε οριστικά από τον Βενιζέλο το 1928-29, χωρίς να θιγεί η ελληνική κυριαρχία. Την περίοδο 1929-1941 δεν υπήρξαν παράπονα του Βελιγραδίου σχετικά με τη λειτουργία της σερβικής ελεύθερης ζώνης. Με την προσάρτηση της Αυστρίας στη Γερμανία το 1938, η Γιουγκοσλαβία συνόρευε πλέον με το Τρίτο Ράιχ. Εγκλωβισμένο μεταξύ ναζιστικής Γερμανίας και φασιστικής Ιταλίας, χωρίς ουσιαστική στήριξη των πρώην δυτικών του συμμάχων, το Βελιγράδι έπρεπε να ασκεί μια ευέλικτη πολιτική ουδετερότητας.

Μετά την ιταλική επίθεση κατά της Ελλάδος, η κυβέρνηση των Τσέφτκοβιτς-Μάτσεκ (σερβοκροα-τική) εξέτασε το σενάριο της προσωρινής κατάληψης του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, για να μην περιέλθει αυτό σε ιταλικά χέρια και αποκοπεί η Γιουγκοσλαβία από το Αιγαίο. Ηταν μια κίνηση που γιουγκοσλαβικοί κύκλοι την ερμήνευ-αν ως μη στρεφόμενη κατά της Ελλάδος, η οποία θα προτιμούσε μια προσωρινή γιουγκοσλαβική κατάληψη του λιμανιού (με τη διαβεβαίωση επιστροφής) παρά μια ιταλική. Επειδή στο Βελιγράδι εκτιμούσαν ότι η Ιταλία θα εκλάμβανε κάθε κίνηση της Γιουγκοσλαβίας προς τη Θεσσαλονίκη ως εχθρική πράξη, ζητήθηκε η διαμεσολάβηση της Γερμανίας. Αλλά το Βερολίνο, στο οποίο πρέσβης της Γιουγκοσλαβίας ήταν ο γνωστός νομπελίστας Iβο Aντριτς, σιωπούσε. Εγκαιρα ενημερωμένη για τα γιουγκοσλαβικά σχέδια, η Ιταλία διέταξε ως αποτροπή τον βομβαρδισμό του Μοναστηρίου, στις 5 Νοεμβρίου 1940, κατά τη διάρκεια της ημέρας. Με την έναρξη της ελληνικής αντεπίθεσης κατά της Ιταλίας, τα γιουγκοσλαβικά σχέδια εγκαταλείφθηκαν. Ο σερβικός επί της ουσίας στρατός βοήθησε με πολεμικό υλικό τον μαχόμενο στην Αλβανία ελληνικό στρατό και αρνήθηκε να επιτρέψει τη διέλευση ιταλικού στρατού από γιουγκοσλαβικό έδαφος για ιταλική κυκλωτική κίνηση του ελληνικού στρατού.

Με τη γερμανική εμπλοκή στα Βαλκάνια (σχέδιο Μπαρμπαρόσα κατά της Σοβιετικής Ενωσης, σχέδιο Μαρίτα κατά της Ελλάδας), το Βερολίνο ενέτεινε τις πιέσεις στο Βελιγράδι για προσχώρηση της Γιουγκοσλαβίας στον Αξονα με ευνοϊκούς όρους που θα μπορούσαν να δημοσιευθούν: Η χώρα de facto θα παρέμενε ουδέτερη, θα εξασφαλιζόταν η εδαφική της ακεραιότητα, δεν θα συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις, ούτε πολεμικό υλι-κό θα μεταφερόταν από το έδαφός της, μεταπολεμικά θα προσαρτούσε τη Θεσσαλονίκη. Η Γερμανία ήθελε να ελέγχει τη Γιουγκοσλαβία με την προσχώρηση στον Αξονα. Ο Χίτλερ ως Αυστριακός γνώριζε τη μαχητικότητα των Σέρβων το 1914, το Βερολίνο γνώριζε επίσης για τη βοήθεια των Σέρβων προς τον ελληνικό στρατό στο αλβανικό μέτωπο. Οταν έπεσε η Γαλλία (Ιούνιος 1940), οι Γερμανοί βρήκαν στο Υπουργείο Πολέμου στο Παρίσι αλληλογραφία του Γενικού Επιτελείου της Γαλλίας με το αντίστοιχο γιουγκοσλαβικό, το 1939, για τη δυνατότητα συμμαχικής απόβασης στη Θεσσαλονίκη.

Ο αγγλόφιλος αντιβασιλέας Παύλος, νυμφευμένος με Ελληνίδα, δεν φάνηκε πρόθυμος να δεχθεί το δώρο και επισήμανε ότι στην περίπτωση αυτή δεν θα παρέμενε ούτε έξι μήνες στην εξουσία. Οι Γερμανοί υποτίμησαν τον γιουγκοσλαβικό στρατό όπου κυριαρχούσαν Σέρβοι αξιωματικοί.

Οι νωπές μνήμες από τις θηριωδίες των Αυστριακών κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο καθιστούσαν τους Σέρβους απρόθυμους να «εξαγοραστούν» και να διαπράξουν ατιμία κατά των πρώην Συμμάχων τους.

Ο στρατός προετοίμαζε πραξικόπημα, για τη χρονική στιγμή απλά περίμενε να το δει στις κινήσεις του Παύλου. Οταν έπειτα από αφόρητες γερμανικές απειλές διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας, ο Παύλος υποχώρησε και η χώρα προσχώρησε στον Αξονα, στις 25 Μαρτίου 1941, με τους δελεαστικούς γερμανικούς όρους, στις 27 Μαρτίου 1941 πραξικόπημα του στρατηγού Ντούσαν Σίμοβιτς ανέτρεψε την κυβέρνηση και ο Παύλος εγκατέλειψε τη χώρα. Το πραξικόπημα προκάλεσε ενθουσιασμό στη Σερβία (καλύτερα πόλεμος παρά σύμφωνο, καλύτερα στον τάφο παρά στη δουλεία).

Για λόγους παραπλάνησης, οι πραξικοπηματίες τόνιζαν στο Βερολίνο ότι δεν θίγονταν οι δεσμεύσεις της Γιουγκοσλαβίας έναντι του Αξονα, η νέα κυβέρνηση ήθελε να κερδίσει απλά χρόνο για να προετοιμάσει την άμυνα της χώρας, όντας σίγουρη για γερμανική επίθεση. Πνέοντας μένεα κατά των Σέρβων, ο Χίτλερ διέταξε μαζί με την Ελλάδα, στις 6 Απριλίου 1941, να εξουδετερωθεί και η Γιουγκοσλαβία.

[brb και tyt]

Επιβεβαίωσε κι αυτός ότι ο Χίτλερ θα έδινε την Θεσσαλονίκη στους Γιουγκοσλάβους.

Το ακουν αυτό τα ορφανά του Χίτλερ; Το ακούν αυτό οι ψηφοφόροι της Χρυσής Αυγής που έχει στην ηγεσία της Νεοναζί;

Με τη γερμανική εμπλοκή στα Βαλκάνια (σχέδιο Μπαρμπαρόσα κατά της Σοβιετικής Ενωσης, σχέδιο Μαρίτα κατά της Ελλάδας), το Βερολίνο ενέτεινε τις πιέσεις στο Βελιγράδι για προσχώρηση της Γιουγκοσλαβίας στον Αξονα με ευνοϊκούς όρους που θα μπορούσαν να δημοσιευθούν: Η χώρα de facto θα παρέμενε ουδέτερη, θα εξασφαλιζόταν η εδαφική της ακεραιότητα, δεν θα συμμετείχε σε πολεμικές επιχειρήσεις, ούτε πολεμικό υλι-κό θα μεταφερόταν από το έδαφός της, μεταπολεμικά θα προσαρτούσε τη Θεσσαλονίκη. Η Γερμανία ήθελε να ελέγχει τη Γιουγκοσλαβία με την προσχώρηση στον Αξονα. Ο Χίτλερ ως Αυστριακός γνώριζε τη μαχητικότητα των Σέρβων το 1914, το Βερολίνο γνώριζε επίσης για τη βοήθεια των Σέρβων προς τον ελληνικό στρατό στο αλβανικό μέτωπο. Οταν έπεσε η Γαλλία (Ιούνιος 1940), οι Γερμανοί βρήκαν στο Υπουργείο Πολέμου στο Παρίσι αλληλογραφία του Γενικού Επιτελείου της Γαλλίας με το αντίστοιχο γιουγκοσλαβικό, το 1939, για τη δυνατότητα συμμαχικής απόβασης στη Θεσσαλονίκη.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

Πούτσα και σούβλα σε φαιούς και ερυθρούς εθνολαικιστές

[Υδράργυρος]

Εχει ενδιαφερον παντως ο αναθεωρητισμος που προερχεται απο γερμανους "ιστορικους", και μεταδιδεται απο το συγκροτημα καθημερινη-σκαι. Δες καθηγητη ριχτερ, αυτο το νημα, παλιοτερα αρθρα και δημοσκοπησεις της καθημερινης για την καταργηση της εθνικης εορτης της 28ης οκτωβριου, κλπ

[Golden Age]

Επιβεβαίωσε κι αυτός ότι ο Χίτλερ θα έδινε την Θεσσαλονίκη στους Γιουγκοσλάβους.

Εγώ θα κάνω το δικηγόρο του διαβόλου τώρα και θα ρωτήσω. Αφού δεν την έδωσε στους Βούλγαρους, τί είναι αυτό που δημιουργεί την πεποίθηση ότι θα την έδινε στους Γιουγκοσλάβους;