Όταν οι Έλληνες δούλευαν χωρίς χαρτιά σαν «λαθρομετανάστες» στις ΗΠΑ και έχαναν τη ζωή τους – Η έκρηξη στα ορυχεία της Γ

[ΜπλεΜπουμπυς]

Μετανάστη μάθε κάτι Γαλλικά Γερμανικά ίδια είναι τα αφεντικά και ίδια κλέβουν τον εργάτη

Όταν οι Έλληνες δούλευαν χωρίς χαρτιά σαν «λαθρομετανάστες» στις ΗΠΑ και έχαναν τη ζωή τους –
Η έκρηξη στα ορυχεία της Γιούτα



Λαός που έχει κοντή μνήμη, έχει πρόβλημα. Σήμερα οι ακροδεξιοί, οι νεοναζί, οι φασίστες, αποκαλούν τους μετανάστες «λαθροπίθηκους» που έρχονται στη χώρα μας και μας παίρνουν τις δουλειές. Ξεχνάνε πολλοί ότι ενδεχομένως και οι παππούδες τους να είχαν βρεθεί κάποτε στην ίδια θέση. Και είχαν βρεθεί. Πήγαιναν στις ΗΠΑ χωρίς χαρτιά για να αναζητήσουν ένα καλύτερο αύριο για τα παιδιά τους.

Δούλευαν σαν σκλάβοι κάτω από άθλιες συνθήκες, για ένα ξεροκόμματο που θα το έκοβαν στη μέση και το μισό θα το έστελναν σαν έμβασμα πίσω στην Ελλάδα στους δικούς τους ανθρώπους που πεινούσαν.

Το 1924 στα ορυχεία της Γιούτα 50 Έλληνες εργάτες θάφτηκαν κάτω από τόννους βράχων και βρήκαν φριχτό θάνατο. Ήταν όλοι τους χωρίς χαρτιά. Ήταν παράτυποι και δούλευαν εκεί.

Στο ορυχείο του Castle Gate στις αρχές του Μαρτίου, έγινε το κακό στα βάθη της γης.

Οι εργάτες δούλευαν εκατοντάδες μέτρα κάτω από την επιφάνεια. Συνθήκες ασφαλείας δεν υπήρχαν. Δεν τους είχαν δώσει ούτε καν το κλασικό κλουβί με τα καναρίνια (τα οποία εντόπιζαν τα τοξικά αέρια). Κάποια στιγμή έσβησε μια λάμπα. Ένας από τους εργάτες προσπάθησε να την ανάψει, πυροδότησε την σκόνη άνθρακα και τα εύφλεκτα αέρια στο χώρο με αποτέλεσμα να προκληθούν διαδοχικές εκρήξεις σε όλες τις σήραγγες.



Η πρώτη έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που βαγόνια ορυχείου και πάσσαλοι υποστήριξης εκτινάχτηκαν ως την απέναντι πλευρά του φαραγγιού σε απόσταση δυο χιλιομέτρων. Οι τεράστιες ατσάλινες πόρτες του ορυχείου εκσφενδονίστηκαν και τα τσιμεντένια τοιχώματα γίνανε θρύψαλα μαζί με τους άτυχους ανθρακωρύχους.



Ο νεαρότερος ανθρακωρύχος που έχασε τη ζωή του ήταν 15 χρονών και ο γηραιότερος 73. Όλοι οι παραπάνω αφήσανε πίσω τους δεκάδες χήρες και ορφανά οι οποίοι δεν πήραν ποτέ καμία αποζημίωση από κανέναν. Γιατί; Γιατί ήταν παράτυποι. Δεν είχαν χαρτιά. Είχαν πάει στις ΗΠΑ όχι με τον νόμιμο τρόπο. Δούλευαν παράνομα εκεί και οι υπεύθυνοι τους εκβίαζαν να μην ζητάνε δικαιώματα γιατί θα τους καταγγείλουν που δεν είχαν χαρτιά, θα τους απελάσουν οι αρχές και θα πεινάσουν τα παιδιά τους.

[Υπερκουλτουριάρης]

Οι ΗΠΑ εχω την εντυπωση πως το 1927, εθεσαν για πρωτη φορα περιορισμο στην μεταναστευση.
Πιο πριν ολοι λαμβαναν χαρτια. Πιεσε πολυ και τα εργατικά συνδικάτα για να σταματήσει αυτή η κατάσταση

[Jolly Roger]

btw η δεύτερη Κου Κλουξ Κλαν (της δεκαετίας του 1920) σε αντίθεση με την πρώτη (1870s) δεν ήταν τόσο εναντίον των μαύρων όσο εναντίον των μη Προτεσταντών Ευρωπαίων μεταναστών. Των καθολικών κυρίως (Ιταλών και Ιρλανδών) αλλά και ορθόδοξων (Ελλήνων και ανατολικοευρωπαίων).

[southern]

Το αριστερό αντίπαλο δέος του wooded glade.

[southern]

Ο μετανάστης θυμάται την σοβιετική επέμβαση στο Αφγανιστάν και θα προτιμήσει το DEB

[Juno]

Οι ΗΠΑ εχω την εντυπωση πως το 1927, εθεσαν για πρωτη φορα περιορισμο στην μεταναστευση.
Πιο πριν ολοι λαμβαναν χαρτια. Πιεσε πολυ και τα εργατικά συνδικάτα για να σταματήσει αυτή η κατάσταση

Αλλά άμα δεν ποστάρει τρολλοάρθρα ο μπούμπης, δεν θα του πάει καλά η μέρα.
Μπούμπη, ψάξε στο διαδίκτυο και για το νησί Έλλις να δεις τι εύκολα που περνούσαν λαθρομετανάστες στις ΗΠΑ.

[Μπίστης]

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; ότι πρέπει να στηρίζουμε λάθρο διότι μας θεωρούν νέγρους κλπ ...

[ΓΑΛΗ]

Από το 1890 περίπου, το "ξεσκαρτάρισμα" των μεταναστών, γινόταν στη νήσο Έλις με συνοπτικές διαδικασίες, όπου εκτός από τα χαρτιά γινόταν και έλεγχος υγείας λόγω του φόβου μετάδοσης ασθενειών. Από το 1924 και μετά, τον έλεγχο των μεταναστών αναλάμβαναν τα προξενεία.

Με λίγα λόγια, υπήρχε απόλυτα ελεγχόμενη είσοδος μεταναστών στις ΗΠΑ. Οι "παράτυπες" είσοδοι γινόντουσαν και γίνονται ακόμα από τη Ν. Αμερική.


Επ' ευκαιρία, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον, η σύγκριση των δεύτερων και τρίτων γενιών των Ελλήνων της Αμερικής, Αυστραλίας και λοιπών υπερατλαντικών προορισμών και των Ελλήνων μεταναστών και προσφύγων παγκοσμίως, με τις αντίστοιχες δεύτερες και τρίτες γενιές των οικονομικών μεταναστών.

[Ηράκλειτος]

...Το 1924 στα ορυχεία της Γιούτα 50 Έλληνες εργάτες θάφτηκαν κάτω από τόννους βράχων και βρήκαν φριχτό θάνατο. Ήταν όλοι τους χωρίς χαρτιά. Ήταν παράτυποι και δούλευαν εκεί.
...Όλοι οι παραπάνω αφήσανε πίσω τους δεκάδες χήρες και ορφανά οι οποίοι δεν πήραν ποτέ καμία αποζημίωση από κανέναν. Γιατί; Γιατί ήταν παράτυποι. Δεν είχαν χαρτιά. Είχαν πάει στις ΗΠΑ όχι με τον νόμιμο τρόπο. Δούλευαν παράνομα εκεί και οι υπεύθυνοι τους εκβίαζαν να μην ζητάνε δικαιώματα γιατί θα τους καταγγείλουν που δεν είχαν χαρτιά, θα τους απελάσουν οι αρχές και θα πεινάσουν τα παιδιά τους...

Τα συνήθη προπαγανδιστικά ψεύδη από το bot.
Of the 171 fatalities, 50 were native-born Greeks, 25 were Italians, 32 English or Scots, 12 Welsh, four Japanese, and three Austrians (or South Slavs).

The death benefits from the Utah State Workmen's Compensation Fund, established in 1917, provided $5,000 per dependent, paid out in $16 per week for six years. However, the Castle Gate Relief Fund, which had solicited funds from each county in Utah, continued to disburse benefits to some dependents as late as 1936.

Πηγή: https://en.wikipedia.org/wiki/Castle_Gate_Mine_disaster

[Χαοτικός]

Μας έπεισες. Αφού το γράφει και η βικιπαίδεια!

[Ηράκλειτος]

Σωστά, ο ΟΡ είναι πιο αξιόπιστη πηγή.

[Γαληνός]

[Γαληνός]

Λούης Τίκας the Greek. Ο Έλληνας πρωτεργάτης απεργίας στο Κολοράντο, η οποία κατέληξε σε πρωτοφανή σφαγή. Τον εκτέλεσαν εν ψυχρώ...

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/louis-tig ... n-psichro/

Στην Αμερική των αρχών του αιώνα οι Έλληνες που δούλευαν στους σιδηροδρόμους και τα εργοστάσια ήταν συχνά απεργοσπάστες. Αν και δούλευαν σκληρά, σέρνονταν στα καφενεία και έμπλεκαν σε καβγάδες, είχαν τα χαρακτηριστικά που ταίριαζαν στα τσιράκια της εργοδοσίας: αποτελούσαν έναν κλειστό, ανδρικό κόσμο, τρομαγμένο από το αμερικάνικο περιβάλλον και τρομακτικό λόγω των πρωτόγονων ηθών του. Ήταν αναλφάβητοι, ανοργάνωτοι και επιρρεπείς στις κλεψιές και τα συνοπτικά μαχαιρώματα. Ήταν θύματα, αν και καθόλου αθώα. Ωστόσο, αυτή είναι η μισή αλήθεια μονάχα. Η άλλη μισή είναι ότι ανάμεσα στο θορυβώδες ελληνοαμερικανικό πλήθος, υπήρχε, κιόλας από τη δεκαετία του ’10, μια ριζοσπαστική μειοψηφία που συνδέθηκε με τους Βιομηχανικούς Εργάτες του Κόσμου, το Κομμουνιστικό Κόμμα των ΗΠΑ και αργότερα, με τις σοσιαλιστικές ομάδες όπως ήταν το Εργατικό Κόμμα. Ένας από τους ηγέτες αυτής της μειοψηφίας ήταν ο Λούης Τίκας....