Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Ιστορικά γεγονότα, καταστάσεις, αναδρομές
Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 12 Μαρ 2021, 14:27

Μερικά πράγματα σχετικά με τα καπάκια των Ρουμελιωτών οπλαρχηγών . Απ' το βιβλίο του Δημητρίου Τσιάμαλου Οι Αρματολοί της Ρουμελης.

Όταν οι Αρματολοί των Αγράφων ( Καραϊσκάκης), του Ασπροποτάμου (Νικολός Στορνάρης) και του Κλινοβού ( Γρηγόρης Λιακατάς) υπέγραφαν με τον Χουρσίτ πασά τη συνθήκη των καπακιών ουσιαστικά <<και οι μεν και ο δε εξαγόραζον τον καιρόν περιμένοντες τα αποτελέσματα των εκστρατειών κατά του Μεσολογγιού, κατά της Ανατολικής Ελλάδος και <της> του Δράμαλη>> χωρίς αυτό βέβαια να σημαίνει σε καμία περίπτωση απαξίωση του Αγώνα και πλήρη υποταγή στο τουρκικό δοβλέτι εκ μέρους των Αρματολών. Απλώς στην αρχή του Αγώνα και κάτω από συγκεχυμένες επαναστατικά συνθήκες η διατήρηση του αρματολικιού βρισκόταν σε προτεραιότητα έναντι του κοινού Αγώνα. Γι’ αυτό μένουν μεν οι προσκυνημένοι οπλαρχηγοί στο αρματολίκι τους σπεύδουν δε να ενισχύσουν το ελληνικό στρατόπεδο με αποστολές στρατιωτικών σωμάτων <<επειδή αυτοί [Καραϊσκάκης, Στορνάρης, Λιακατάς] έχουν Καπάκι εκεί, αν χρειάζονται [στην Ανατολική Ελλάδα] στρατιωτικήν βοήθεια να τους πέμψη [ο Καραϊσκάκης] κ.λ.π.>>. ( Κασομούλης )

Το γεγονός ότι οι οπλαρχηγοί που συνάπτουν καπάκια με τους Τούρκους όχι μόνο δεν απορρίπτουν την Επανάσταση αλλά βοηθούν το ελληνικό στρατόπεδο στις διάφορες μάχες αποστέλλοντας στρατιωτικές ενισχύσεις ή ενισχύσεις άλλου είδους αποδεικνύεται από τις συμπεριφορές του <<προσκυνημένου>> Καραϊσκάκη και του Γώγου Μπακόλα. Ο Καραϊσκάκης, αν και διατελεί υπό το καθεστώς των καπακιών στα Άγραφα, αποστέλλει στρατιωτικές ενισχύσεις (Οκτώβριο 1822) στο ελληνικό στρατόπεδο κατά την πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου. Το ίδιο πράττει και ο <<προσκυνημένος>> Γώγος Μπακόλας, καθώς <<προσφέρει βοήθεια στις επιχειρήσεις των επαναστατών σε περιοχές που γειτονεύουν με τη δική του>>. Επίσης για το ίδιο θέμα πρβλ:<<Ώστε ενωθέντες οι τρεις Καραϊσκάκης, Στορνάρης, Λιακατάς, είχον την αυτήν συμφωνίαν με τον Χουρσίτ πασιά Ρούμελην Βαλισί· […] και ότι επειδή αυτοί έχουν Καπάκι εκεί, αν χρειάζονται στρατιωτικήν βοήθειαν να τους πέμψη…>>. ( Απόσπασμα επιστολής Γ. Καραϊσκάκη προς τον Πανουργιά, παραμονές της εκστρατείας του Ομέρ Βρυώνη στη Στερεά, Νικολάου Κασομούλη, Ενθυμήματα Στρατιωτικά της Επαναστάσεως των Ελλήνων (1821-1833), ό. π., τόμ. Α΄, σ. 248. )

Πολιτική σκοπιμότητα βλέπουν στα καπάκια και στρατιωτικοί άνδρες της Επανάστασης με εξέχοντα, στην αρχή, ρόλο στα εξουσιαστικά πράγματα
της επαναστατημένης Ελλάδας, όπως είναι ο Δημήτριος Υψηλάντης. Σε επιστολή του προς τον Νικηταρά, το Νοέμβριο του 1822, επαινεί το
ψευτοπροσκύνημα του Οδυσσέα στην Ανατολική Ελλάδα,
διότι ο τελευταίος <<πάσχει με διαφόρους απάτας να αργοπορή τους εχθρούς εκεί και να τους καταπείση να επιστρέψουν στο Ζητούνι· ηξεύρεις το πνεύμα του και ταις διαβολιαίς του, ίσως τους απατήσει>>.

Η πρακτική των καπακιών στα χρόνια της Επανάστασης άγγιξε σχεδόν όλους τους οπλαρχηγούς της Ρούμελης. Ιδιαίτερα μετά την πτώση του Μεσολογγίου και με την πολιτική του Κιουταχή να μοιράζει <<απλόχερα προσκυνοχάρτια>> στη Στερεά Ελλάδα δια μέσου των μαυροκορδατικών Τάτση Μαγγίνα και Βασίλη Μπαρλά οι περισσότεροι εντόπιοι οπλαρχηγοί έκλεισαν καπάκια με τους Τούρκους. Εξαίρεση αποτέλεσαν ο Καραϊσκάκης, ο Δ. Μακρής, ο Νάκος Πανουργιάς, ο Δήμος Σκαλτσάς, ο Κριεζώτης και ο Βάσος Μαυροβουνιώτης, που τράβηξαν ο καθένας το δικό του δρόμο για διαφορετικούς λόγους.

Ο Ιωάννης Κωλέττης <<καταδίδεται>> από οπλαρχηγούς της Ρούμελης ότι <<συναλλάσσεται>> με τον Κιουταχή και τους Τούρκους και δίνει σημαντικές πληροφορίες για τον Αγώνα :

<<Έρχομαι να σας φανερώσω ένα μυστήριον, το οποίον επιβουλεύεται σημαντικώς την πατρίδα μας. Το υποκείμενον αυτό είναι άκρος φίλος μου, αλλά φίλον μεγαλύτερον από την πατρίδαν άλλον δεν είναι δίκαιον με φαίνεται να έχωμεν. Ο κύριος Κωλέττης, με λύπην μου το λέγω, έχει συχνάς ανταποκρίσεις με τον Κιουταχήν, δια μέσου ενός συγγενή του οπού είναι εκεί. Κάθε σχέδιον ελληνικόν, κάθε αδυναμία της πατρίδος, είναι αμέσως πηγαιμένον εις τον Κιουταχήν, από μέρους του κυρίου Κωλέττου. Αυτά μας τα βεβαιοί μεθ’ όρκου άνθρωπος σημαντικός, φιλογενής και φιλαλήθης, όστις κατά το παρόν σιωπάται δια να μην μαθευθή και κινδυνεύση, επειδή και πολλάκις πλησιάζει εις πολλάς μυστηριώδους υποθέσεις του Κιουταχή. Ετούτο κύριε μην το νομίσετε διαφορετικά, ή ότι παρακινούμαι από κανένα πάθος εναντίον αυτού του υποκειμένου. Σας ορκίζομαι εις τον Ιησούν Χριστόν, ότι αυτό είναι αληθινόν και εις κάθε καιρόν θέλει το αποδείξω και εμπράκτως. Βάλε βάσιν, εκλαμπρότατε, εις τους λόγους μου, και το υποκείμενον αυτό, ας απομακρυνθή κατά το παρόν από τα πράγματα του έθνους.>> ( Απόσπασμα επιστολής του Ανδρίτσου Σαφάκα προς τον Γεώργιο Κουντουριώτη, 18 Μαρτίου 1827 από το στρατόπεδο Επάχτου, Αρχεία Λ. και Γ. Κουντουριώτη, ό. π., τόμ. 8ος, αρ. 156. )

Εκείνο όμως που λειτουργεί πολλαπλασιαστικά και ενισχύει την νοοτροπία των οπλαρχηγών της Ρούμελης για τη σύναψη καπακιών με τον εχθρό είναι η φημολογία εν είδει Ευρωπαϊκής ειδησεογραφίας που κυκλοφορεί στα μέσα του 1824 μεταξύ των οπλαρχηγών της περιοχής ότι <<εις το Κογκρέσσον της Ευρώπης απεφασίσθη, ότι όσοι τόποι ελευθερώθησαν με τα άρματά των, να μείνουν ελεύθεροι, όσοι δε προσκυνημένοι με καπάκια να δίδουν ένα χαράτζι και μία δεκατιά και όχι άλλο τίποτες και έτζι ήλθε φερμάνι εις τον Ρούμελη και άνοιξε τα μπουγιουρδιά του εις όλα τα βιλαέτια, οπού όποιος θέλει εις αυτόν τον τρόπον, να βάλη καπάκια χωρίς ριέμι και χωρίς τίποτες· μάλιστα ο ελτζής ο Ρώσος προσμένεται εις την πόλιν και ετούτον τον μήνα όλα αυτά βγαίνουσι εις το μεϊδάνι και δια τούτο σας δίδω την είδησιν>>.

Υπ’ αυτές τις συνθήκες και με δεδομένη την παράδοση των καπακιών ανάμεσα στους οπλαρχηγούς της Ρούμελης και στους Τούρκους δεν είναι
καθόλου παράξενο και δυσερμήνευτο το γεγονός ότι ένας μεγάλος αριθμός οπλαρχηγών της εν λόγω περιοχής προσκύνησε τον Κιουταχή, ύστερα από την πτώση του Μεσολογγίου. Οι πηγές οι αναφερόμενες στο σχετικό γεγονός όλες σχεδόν συγκλίνουν στην αδυσώπητη αναγκαιότητα της σύναψης των καπακιών προκειμένου <<να σώσουν [οι οπλαρχηγοί] τον πτωχόν και τον απηλπισμένον λαόν>>.

<<Ποίος εκ των οπλαρχηγών της Δυτικής και Ανατολικής Ελλάδος δεν επροσκύνησε τότε εις τον Κιουταχήν, δια να ημπορέση να σώση την επαρχίαν του από την επαπειλουμένην παρά του Σατράπου τούτου αιχμαλωσίαν; Όλοι εν γένει εκτός του Μακρύ μόνον απ’ τον Ζυγόν και αν δεν μεταχειριζώμεθα το σόφισμα τούτο προς τον τύραννον ήθελε να υπάρχει σήμερον Στερεά Ελλάς ελευθέρα; * >>.( Απόσπασμα απαντητικής επιστολής του Γεωργίου Πεσλή στον Σωτήρη Κοτζαμάνη, 31 Οκτωβρίου 1843, Αθήνα, Εφημ. <<Αιών>>, 6 Ιανουαρίου 1844, Συλλ. Γ. Βλαχογιάννη, ΣΤ φ15, δελτ. 763, Γ.Α.Κ. )


Απολογητική επιστολή του Ανδρίτσου Σαφάκα προς τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη:

<<Γενναιότατε στρατηγέ και αδελφέ μου.

Προ ημερών με επίτηδες άνθρωπόν μου σας έγραφα παριστάνοντάς σας την κατάστασιν της δυσχερεστάτης πατρίδος μας, της στερεάς Ελλάδος, λοιπόν ο άνθρωπός μου ακόμη δεν επέστρεψεν από αυτού, δια να ιδώ την απόκρισίν σας και ευρίσκομαι εις άκραν ανησυχίαν, όθεν και δια του πατρός μου πάλιν δεν λείπω να σας ειδοποιήσω, ότι τα πράγματα εδώ τρέχουν εις το ίδιον και ημείς προσμένομεν την βοήθειαν του Θεού και του έθνους δια να κάμωμεν το χρέος μας, δια τούτο παρακαλώ να με φανερώσητε τα αυτόθεν και να με οδηγήσητε με όλην την αλήθειαν, συμβουλεύοντάς με πώς να φερθώμεν, μην στοχασθής αδελφέ μου ότι άλλαξα γνώμην, παρά να ηξεύρης ότι είμαι εκείνος ο πατριώτης, όπου με εγνώρισες προ καιρού και κανένας μην ειπή ότι πλανώμεθα εις τα προσωρινά γελάσματα των εχθρών, διότι ο Σαφάκας δεν χάνει τόσους αγώνας και θυσίας, όπου δια την γλυκυτάτην πατρίδα έκαμεν, καλλίτερον προκρίνει τον θάνατον, μα τι να κάμω αδελφέ όπου υποφέρω τόσους πειρασμούς, δια να μην χάσωμεν τόσους Χριστιανούς, όπου ευρίσκονται με πατριωτισμόν και μη δυνάμενοι σήμερον να καταφύγουν εις τα αυτόθι, μάλιστα έχω και τόσα άρματα όπου με ακολουθούν και ακονίζουν τας μαχαίρας των δια τους εχθρούς, προσμένοντας τον καιρόν. Γέροντά μου, όσας γλώσσας όπου ακούεις και μελετούν την κατηγορίαν μας όλας να τας απαντάς και να τους πληροφορής ηξεύροντας τον πατριωτισμόν μου· προς τούτοις σας λέγω την γνώμην μου, και να μοι αποκριθήτε όσον το συντομώτερον, ότι αν καταλαμβάνετε, ότι είναι καμμία ελπίς δια να ελευθερωθή ο εδώ τόπος όπου έπεσεν εις τον ζυγόν, εγώ υποφέρω όλα τα βάσανα και τους πειρασμούς, δια να επιτύχω δια μέσου δυνάμεων να κάμω θυσίας και να αγωνισθώ καθώς και πρότερον, ειδέ και καταλαμβάνετε, ότι δεν υπάρχει καμμία ελπίς, σας παρακαλώ να μοι αναγγείλητε όλην την αλήθειαν, και αμέσως να εύρω καιρόν ν’ απεράσω τα αυτόθεν με όσους πιστούς πατριώτας με ακολουθήσουν, εν τοσούτω και μένω, με όλον το αδελφικόν σέβας.

1826 Αυγούστου 3 Λιδωρίκι

Ο Πατριώτης και αδελφός σας Αντρούτζος Σαφάκας.>>


* Εφημερίδα <<Ο Φίλος του Νόμου>>, 10 Ιουλίου 1825 :

Όχι πόλις, όχι χωρίον, αλλ’ ουδέ καλύβη έμεινεν άκαυστος [στη Στερεά Ελλάδα]. Εμπορεί άραγε μ’ όλα ταύτα να καυχηθή ο Σουλτάνος ότι εξουσίασεν αυτόν τον τόπον; Πολλά μακράν είναι ...
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 12 Μαρ 2021, 14:47

Μετά την Μάχη των Βασιλικών ( 1821 ) και των Δερβενακίων ( 1822 ) εδώ , η μάχη του Πέτα ( 1822 ) :

… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 12 Μαρ 2021, 22:48

Για το πώς αντιλαμβάνονταν οι κοτζαμπάσηδες την ταξική τους διαφορά με τους Αρματολούς και την έπαρση που η κοινωνική τους πρωταρχία γεννούσε πρβλ. την πληροφορία του στρατηγού Κ. Μαζαράκη την σχετική με την πρόθεση των Αρματολών Κοντογιανναίων να ζητήσουν για νύφη κόρη των Χατζίσκων, μεγαλοκοτζαμπάσηδων του Μαυρίλου:<<Όταν οι Κοντογιανναίοι εζήτησαν συμπεθεριά, οι Χατζίσκοι εστόλισαν μίαν γαϊδάραν ως είδος νύμφης και τους την έστειλαν>>. :lol: ( Συλλ. Γιάννη Βλαχογιάννη, Ε 25, αρ. 903, Γ.Α.Κ. )

Η σφαγή των Χατζίσκων

Έτσι οι Κοντογιανναίοι έσφαξαν τους Χατζίσκους <<ως προδότας της Εταιρίας και της επαναστάσεως των Ελλήνων ανέκαθεν και τότε>> ( Κασομούλης ) ενώ στην πραγματικότητα ο αρχηγός της αρματολικής οικογένειας Μήτσος Κοντογιάννης <<εσκέφθη κατά την Επανάστασιν να οικειοποιηθή το πλείστον μέρος της περιουσίας του Χατζή-Δημάκη, και να εξοντώση την ισχυράν του τόπου οικογένειαν ταύτην, ίνα γίνη απόλυτος άρχων της επαρχίας >> ( Κασομούλης ) με το πρόσχημα ότι <<ο Χατζή-Δημάκης δήθεν αντέπραττεν εις το κίνημα των Ελλήνων ως φιλότουρκος>>.( Κασομούλης )

( Δημήτρης Τσιάμαλος , Οι Αρματολοί της Ρούμελης )
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 12 Μαρ 2021, 23:03

Μερικά για την Φιλική Εταιρεία απ' το έργο του Δημητρίου Τσιάμαλου Οι Αρματολοί της Ρούμελης .

Η Φιλική Εταιρεία που ιδρύθηκε το καλοκαίρι του 1814 στην Οδησσό από τους: Αθανάσιο Τσακάλωφ (γιο γουνεμπόρου στη Μόσχα), Νικόλαο Σκουφά (μεγαλέμπορο στην Οδησσό) και Εμμανουήλ Ξάνθο ( γραμματέα του εμπορικού οίκου του Βασιλείου Ξένου) ήταν αποτέλεσμα μακρόχρονων ιδεολογικών ζυμώσεων στο χώρο του υπόδουλου ελληνισμού. Στόχος της συγκεκριμένης επαναστατικής Εταιρείας που οργανωτικά αντέγραφε τη λεγόμενη Εταιρεία του Ρήγα, η οποία ιδρύθηκε στη Βιέννη τη δεκαετία του 1790, και τις Μασσονικές στοές, ήταν η εθνικοαπελευθερωτική εξέγερση των Ελλήνων και η δημιουργία εθνικού κράτους.
SpoilerShow
Το 1813 ιδρύθηκε στην Αθήνα η Φιλόμουσος Εταιρεία με την υποστήριξη των Άγγλων που σκοπό είχε την πολιτιστική αναγέννηση του υπόδουλου ελληνισμού στο πλαίσιο της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Την ίδια εποχή ο Ιωάννης Καποδίστριας, υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας, ιδρύει στη Βιέννη μια νέα ομώνυμη Εταιρεία με τους ίδιους ορατούς στόχους (ανύψωση πνευματικού επιπέδου του ελληνικού λαού) και ταυτόχρονα στόχευση την αντιστάθμιση της αγγλικής επιρροής στο χώρο της Ανατολής.


Μέχρι το τέλος του 1816, ύστερα από δυο χρόνια δράσης, η Φιλική Εταιρεία παρουσίαζε θλιβερή εικόνα, αφού οι τρεις ιδρυτές της δεν μπόρεσαν να εγγράψουν περισσότερα από είκοσι μέλη :o και τα οικονομικά της ήταν σχεδόν ανύπαρκτα. Το επόμενο έτος (1817) η Εταιρεία αν και διπλασιάζει τον αριθμό των μελών της (42) δεν μπορεί όμως να αναπτυχθεί επιτυχώς βάσει του σχεδίου των ιδρυτών της για δύο κυρίως λόγους: Ο πρώτος είχε να κάνει με την αδυναμία των ιδρυτών της να εισχωρήσουν στην υπόδουλη ελληνική κοινωνία, διότι χρόνια εκπατρισμένοι δεν είχαν την απαραίτητη κοινωνική αναγνωρισιμότητα· και ο δεύτερος λόγος σχετιζόταν με την αδυναμία επίσης των ιδρυτών της, λόγω κατώτερης κοινωνικά τάξης, να εισχωρήσουν στην ανώτερη τάξη των εύπορων Ελλήνων εμπόρων της διασποράς.

Στη συνέχεια όμως με τη μεταφορά της έδρας της Εταιρείας από την Οδησσό στην Κωνσταντινούπολη το 1818 και με την εκεί εγκατάσταση των κυριότερων αρχηγών της, οι οποίοι εκπονούν ένα πιο ρεαλιστικό και πρακτικό πρόγραμμα δράσης, η Εταιρεία αναπτύσσεται ραγδαία. Έτσι το 1820 η Εταιρεία είχε εξαπλωθεί σχεδόν σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας και σε αρκετές ελληνικές παροικίες του εξωτερικού. Σ’ αυτή την επιτυχία συνέβαλε και η αλλαγή της οργάνωσης της Φιλικής Εταιρείας το 1818. Αποφάσισαν οι αρχηγοί της να εγκαταλείψουν το τεκτονικό σύστημα με τους πυρήνες και τις διακλαδώσεις και να υιοθετήσουν το χριστιανικό <<σύστημα των αποστόλων>>.


Επέλεξαν λοιπόν δώδεκα άνδρες εγνωσμένου κύρους και τους επιφόρτισαν με την ευθύνη της στρατολόγησης ανδρών από συγκεκριμένες περιοχές.

Από τους δώδεκα αποστόλους της Φιλικής Εταιρείας που εστάλησαν σε διάφορες τουρκοκρατούμενες ελληνικές περιοχές ως προπαγανδιστές της ιδέας της απελευθέρωσης από τον τουρκικό ζυγό και σε χώρες τους εξωτερικού πέντε ήταν παλιοί Καπεταναίοι:
Γιάννης Φαρμάκης (στη Μακεδονία και Θράκη),
Παναγιώτης Παπαγεωργίου γνωστότερος ως Αναγνωσταράς (στα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου),
Ηλίας Χρυσοσπάθης (στη Μάνη και Μεσσηνία),
Δημήτριος Βατικιώτης (στη Βουλγαρία),
Γεωργάκης Ολύμπιος (στη Σερβία).

Άλλοι πέντε από τους αποστόλους ήταν μεγαλέμποροι:
Ασημάκης Κροκιδάς (στην Ήπειρο),
Αντώνης Πελοπίδας (στην Πελοπόννησο),
Κωνσταντίνος Πεντεδέκας (στις Ηγεμονίες),
Χριστόδουλος Λουριώτης (στην Ιταλία) και
Κυριάκος Καμαρινός με ειδική αποστολή να μυήσει τον Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη και άλλους σημαίνοντες Μανιάτες·
η μύηση του Μαυρομιχάλη έγινε τον Αύγουστο του 1818.
Από τους άλλους δύο αποστόλους ο Δημήτριος Ύπατρος, που πιθανότατα ήταν πρώην ιερέας :vp20: , εστάλη στην Κύπρο και στην Αίγυπτο και ο Γαβριήλ Κατακάζης, γραμματέας στη ρωσική πρεσβεία της Κωνσταντινούπολης, εστάλη στη Ρωσία.
Έτσι γίνονται πλέον πολλές μυήσεις στο μυστικό της Εταιρείας και στην Ελλάδα από τους αποστόλους που στέλνονται για να εκτιμήσουν, εκτός των άλλων, τη λαϊκή στήριξη στο σχεδιαζόμενο επαναστατικό εγχείρημα, την πληθυσμιακή σχέση Ελλήνων και Τούρκων στις διάφορες περιοχές και τον αριθμό των Ελλήνων ανδρών που μπορούν να φέρουν όπλα.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 13 Μαρ 2021, 19:39

Σας αρέσουν τα φραγκόσυκα ;

Εικόνα

Ο Κολοκοτρώνης ζητά στις 26/9/1827 από την Βουλή πολεμοφόδια και τρόφιμα για να μπορέσει να διατηρήσει το στρατόπεδο στην κατεστραμμένη Μεσσηνία :

Σας παρακαλώ όταν λαβόντες συμπάθειαν εις τα δεινά τούτου του μέρους, προς ανταμοιβήν και εμψύχωσιν της γενναιότητος των κατοίκων να μοι προφθάση και τώρα τροφάς και πολεμεφόδια ενταύθα εις Αλμυρόν εδικήν μου και του αντιπροσώπου μου Νικηταρά· διά να χρησιμεύσωσι διά το στρατόπεδον της Μεσσηνίας. Εξ εναντίας δε εις εμέ δεν μένει καμμία κατηγορία, μολονότι και με τα φραγκόσυκα, ει δυνατόν θέλει προσπαθήσω να το διατηρήσω· ο δε Θεός ας παρηγορή τους αξίους παντός επαίνου Μεσσηνίους ανταμοίβων την υπομονήν των, και ας φωτίση έκαστον εις τα χρέη του.

(Πηγή : http://www.etlasp.gr/meletes/81-meletes ... -ths-manhs)
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 13 Μαρ 2021, 19:54

Ο θάνατος του Αλέξανδρου Υψηλάντη σε συγκλονιστική περιγραφή Ιωάννη Φιλήμονος (Δοκίμιον πέρι της Ελληνικής Επαναστάσεως) :

Πραγματικώς το εκ του εξαετούς μαρτυρίου της Μουγκάστης και της Θειρεσιουπόλεως γεννηθέν άσθμα έκοψε το νήμα της ζωής αυτού, άγοντος το 37ον έτος της ηλικίας. (…) φέροντα τον Λασσάνην εις χείρας την εφημερίδα του Αυστριακού Παρατηρητού, ηρώτησε, «Τι περιέχει νέον ;» Αποκριθέντος δε αυτού, «Περιέχει ότι ο Καποδίστριας έφθασεν εις Μελίτην, και εκείθεν φρεγάτα αγγλική μεταφέρει τούτον εις την Ελλάδα», ηυχήθη από καρδίας ειπών: «Δόξα σοι ο Θεός!» Κατόπιν δε παρακαλέσας τον Λασσάνην, ίνα ανατρίψη την αριστεράν χείρα αυτού, ήρξατο, ανατείνας τους οφθαλμούς προς τον ουρανόν, της Κυριακής προσευχής : «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου , γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης…τον… τον …» Ήδη εξελείποντο και αυταί αι διανοητικαί δυνάμεις, ο νους αυτού εσκοτοδινίασεν, η γλώσσα περιεπλέχθη, και μόλις τραυλίσας γερμανιστί την κατόπιν λέξιν «βρόδ, βρόδ» αντί της ελληνικής του κειμένου «άρτον», απέπνευσε. Ο νεκρός εκηδεύθη εν τη πρωτευούση της Αυστρίας, φέρων την ελληνικήν στρατιωτικήν στολή του ιερολοχίτου, και ουδέν έτερον.

https://books.google.gr/books?id=iA372C ... 82&f=false

:a040::c040::c040::a040:
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 13 Μαρ 2021, 20:57

H Μανιάτισσα αγωνίστρια Σάββαινα

ΓΑΚ, Συλλ. Βλαχ, Α’, Υπ. Εσωτ., φάκ. 50, έγγρ. 139 της 15 Απριλίου 1822.

Πιστοποιητικό στη Σάββαινα Σπαρτιάτισσα


Πιστοποιείται ότι η νέα Σπαρτιάτισσα ονόματι Σάββενα απ’ αρχής του Ιερού τούτου αγώνος έτρεξε προθύμως υπό την οδηγίαν μου εις τον κατά τους εχθρούς Μπαρδούνιας Μυστρός κυνηγώντας αυτούς έως Βλαχοκερασίες, καθώς δεν έλειψε και εκ του Βαλτετσίου τον πόλεμον μαχομένη γενναιότατα διά την πατρίδα, σκοτώνοντας με τα χέρια της δύο εχθρούς ακολουθώντας με όπου εδιορίσθην και απέρασα εις την Κόρινθον διά τα ντερβένια κάνοντας εκείθεν έως Αθήνας, Θήβα και Λεβαδιά διαφόρους πολέμους ευρέθη και αυτή όπου και εγώ και με την επιστροφήν μας εις Τροπολιτζά εστάθη έως της πτώσεώς της καθώς και εις την εκστρατείαν της Καρύστου ήτον μαζί μου ως άνωθεν. Τώρα δε όπού διορίζομαι διά την Ήπειρον η άνωθεν ήτον έτοιμη με την συνηθισμένην της γενναιοτητα διά να …ακολουθήση μαζί μου, εν βία όμως την αφήνω διά αναγκαίας υποθέσεις μου και εκ δευτέρου να έλθη όθεν ευρίσκομαι. Της δίδω λοιπόν το παρόν αποδεικτικόν μου διά να της χρησιμεύση.

1822 Απριλίου 15, Κιτριές

Κυριακούλης Μαυρομιχάλης


Η ίδια έστειλε αναφορά της στην Εθνοσυνέλευση το 1829 :

Εικόνα

Η απάντηση :
Εικόνα
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 21 Μαρ 2021, 14:44

Είναι γνωστό πως οι αρχηγοί των ατάκτων στην Επανάσταση του '21 ζητούσαν χρήματα για την συντήρηση περισσότερων ανδρών απ' αυτούς που πραγματικά διέθεταν. Αυτό είχε ξεκινήσει απ' την Επανάσταση στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.

( Απόστολος Βακαλόπουλος )

Εικόνα
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 21 Μαρ 2021, 15:31

Επανάσταση '21 στην Θράκη
Απόστολος Βακαλόπουλος

( Δεν βάζω τις σφαγές αμάχων , ιεραρχών , επαναστατικό φρόνημα, κάθοδος στην επαναστατημένη Ελλάδα ή στην Μολδοβλαχία κ.λπ. Μόνο στρατιωτικές ενέργειες στην Θράκη που αν κατάλαβα καλά μαρτυρούνται σε 2 τουρκικές πηγές και στην ελληνική παράδοση ).

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 21 Μαρ 2021, 15:41

Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Απόστολος Βακαλόπουλος :

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα

Βλ. και εδώ :
1η Σεπτεμβρίου 1821: Το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης
Εικόνα
Après le massacre de Samothrace
Πίνακας του Auguste Vinchon (Λούβρο)


https://www.istorikathemata.com/2012/09/1-1821.html
SpoilerShow
Η Σαμοθράκη από το 1459 ήταν υπόδουλη με έντονη την οθωμανική παρουσία. Η κήρυξη της επανάστασης στη Σαμοθράκη από τα τοπικά μυημένα μέλη στη Φιλική Εταιρεία, ακολούθησε ο γενικός ξεσηκωμός των Ελλήνων. Οι Σαμοθρακίτες που είχαν συνδέσμους με συμπατριώτες τους στην Κωνσταντινούπολη και με τον μητροπολίτη Μαρωνείας Κωνστάντιο, είχαν ήδη δημιουργήσει το ψυχολογικό υπόβαθρο. Έτσι ξεσηκώθηκαν και τον Αύγουστο του 1821 επαναστάτησαν κατά του Muhammed Bey Selihtar.

Η αντίδραση από τους Οθωμανούς ήρθε το Σεπτέμβριο του 1821, την 1η του μηνός, την «πρωτοσταυρινιά» όπως λένε οι ντόπιοι, όταν αποβιβάστηκαν στο νησί δύο χιλιάδες στρατιώτες υπό τον Τούρκο υποναύαρχο μπέη Καρά-Αλή. Η καταστροφή ήταν ολοκληρωτική. Η Σαμοθράκη μετατράπηκε σε κέντρο λεηλασίας, ζώνη θανάτου και ερείπια, και το νησί έμεινε ακατοίκητο για έξι χρόνια. Σφαγιάσθηκαν περίπου 10.000 άνδρες και αγόρια (κατ’ άλλες πηγές 8.000). Τα γυναικόπαιδα και όσοι σώθηκαν από την σφαγή πουλήθηκαν στα σκλαβοπάζαρα της Σμύρνης και της Κωνσταντινούπολης.

Εφτακόσιοι από τους κατοίκους που είχαν καταφύγει στα βουνά, οι Οθωμανοί τους έφεραν πίσω με δόλο δίνοντάς τους την εντύπωση ότι θα τους δώσουν χάρη. Όμως στην τοποθεσία «Εφκάς» στο κάστρο της πρωτεύουσας, της Χώρας, τους δολοφόνησαν όλους. Από τη μαζική αυτή δολοφονία, επέζησαν σύμφωνα με μαρτυρίες ξένων περιηγητών και του Σαμοθρακίτη ιερέα Γ. Μανωλάκη από 25 έως 30 οικογένειες, οι οποίες ζούσαν τα επόμενα χρόνια σε άθλια κατάσταση. Σημαντική μαρτυρία για το ολοκαύτωμα αποτελεί το έργο του Ίωνος Δραγούμη «Σαμοθράκη», ο οποίος διέσωσε το συμβάν, αλλά και την αναφορά για το τρυπημένο Ευαγγέλιο της εκκλησίας της Παναγίας στη Χώρα, το οποίο φυλάσσεται στο Εθνολογικό Μουσείο.

Σημαντική παράμετρος του ολοκαυτώματος αποτελεί και ο βίαιος εξισλαμισμός πολλών Σαμοθρακιτών, που κατέληξαν όπως αναφέραμε δούλοι. Πέντε από τους επιζώντες του ολοκαυτώματος γύρισαν το 1837 στη Σαμοθράκη και επέστρεψαν στην αρχική τους θρησκεία. Για αυτό το λόγο βασανίστηκαν και θανατώθηκαν στην απέναντι Θρακική ακτή, όπου μεταφέρθηκαν στο χωριό Μάκρη της Αλεξανδρούπολης. Η μνήμη τους τιμάται την Κυριακή του Θωμά και αποτελούν τους πέντε νεομάρτυρες (Μανουήλ Παλογούδας, Θεόδωρος Δημητρίου, Γεώργιος Κουρούνης, Γεώργιος Καλακίκος και Μιχαήλ Κύπριος), τα λείψανα των οποίων υπάρχουν στην εκκλησία της Παναγίας στη Χώρα και στις εικόνες στις εκκλησίες του νησιού απεικονίζονται με φουστανέλες.

Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης παρέμεινε άγνωστο και η τυπική αναφορά στη θυσία των κατοίκων της στην εθνική παλιγγενεσία, αναγνωρίστηκε από την Ακαδημία των Αθηνών μόλις το 1980. Την καταστροφή της Σαμοθράκης την απεικόνισε πολύ χαρακτηριστικά ο Γάλλος Αύγουστος Βινσόν (Αuguste Vinchon) ο οποίος λίγο αργότερα ζωγράφισε ένα πίνακα με θέμα τη σφαγή της Σαμοθράκης, που βρίσκεται στο Λούβρο.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Κατσαρίδης
Δημοσιεύσεις: 306
Εγγραφή: 27 Αύγ 2020, 12:40

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Κατσαρίδης » 21 Μαρ 2021, 16:10

Ζαποτέκος έγραψε:
21 Μαρ 2021, 15:41
Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Απόστολος Βακαλόπουλος :
Στα νεότερα χρόνια εγκαταστάθηκαν ποτέ στη Σαμοθράκη Βούλγαροι;

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 21 Μαρ 2021, 16:29

Κατσαρίδης έγραψε:
21 Μαρ 2021, 16:10
Ζαποτέκος έγραψε:
21 Μαρ 2021, 15:41
Το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης

Απόστολος Βακαλόπουλος :
Στα νεότερα χρόνια εγκαταστάθηκαν ποτέ στη Σαμοθράκη Βούλγαροι;
Δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει κάτι σχετικό. :102:
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
Mitharadir
Δημοσιεύσεις: 3671
Εγγραφή: 09 Νοέμ 2020, 22:21

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Mitharadir » 21 Μαρ 2021, 20:11

Ζαποτέκος έγραψε:
12 Μαρ 2021, 14:47
Μετά την Μάχη των Βασιλικών ( 1821 ) και των Δερβενακίων ( 1822 ) εδώ , η μάχη του Πέτα ( 1822 ) :

Στη μάχη του Πέτα πολλές πηγές επιρρίπτουν την ευθύνη της ήττας στον Γώγο Μπακόλα.Αυτό γιατί απο ότι φαίνεται είχε δωροδοκηθεί απο τους Οθωμανούς με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τις θέσεις του στην πιο κρίσιμη φάση της μάχης και να επιτρέψει έτσι στους Τουρκαλβανούς στρατιώτες να σφαγιάσουν τους έλληνες και φιλέλληνες που κυκλώθηκαν.

Άβαταρ μέλους
Ζαποτέκος
Δημοσιεύσεις: 8928
Εγγραφή: 14 Ιαν 2019, 17:08

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Ζαποτέκος » 21 Μαρ 2021, 21:42

Mitharadir έγραψε:
21 Μαρ 2021, 20:11
Ζαποτέκος έγραψε:
12 Μαρ 2021, 14:47
Μετά την Μάχη των Βασιλικών ( 1821 ) και των Δερβενακίων ( 1822 ) εδώ , η μάχη του Πέτα ( 1822 ) :

Στη μάχη του Πέτα πολλές πηγές επιρρίπτουν την ευθύνη της ήττας στον Γώγο Μπακόλα.Αυτό γιατί απο ότι φαίνεται είχε δωροδοκηθεί απο τους Οθωμανούς με αποτέλεσμα να εγκαταλείψει τις θέσεις του στην πιο κρίσιμη φάση της μάχης και να επιτρέψει έτσι στους Τουρκαλβανούς στρατιώτες να σφαγιάσουν τους έλληνες και φιλέλληνες που κυκλώθηκαν.
:smt023
Λέει και το βιντεάκι μερικά σχετικά.
… εις μικράς μεν ατυχίας ευρεθήσεται φίλος, εις μεγίστην δε και επιμένουσαν συμφοράν μηδείς σε πλανήση , φίλος ουκ έσται . ( Στρατηγικόν Κεκαυμένου )

Άβαταρ μέλους
The Rebel
Δημοσιεύσεις: 28702
Εγγραφή: 31 Μαρ 2018, 18:18
Phorum.gr user: Wild Rebel

Re: Πότε θα διδαχθούν τα παιδιά μας την αλήθεια για το 1821;Αρθρο του Νίκου Δήμου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από The Rebel » 22 Μαρ 2021, 19:28

Μαρτίου 21, 2021
Η επιστολή του Οδυσσέα Ανδρούτσου που την εξαφάνισαν απο τα αναγνωστικά.

Εικόνα

Ἀγαπητοί μου Γαλαξιδιῶται,
Ἦτο θέλημα Θεοῦ νὰ ἁρπάσωμεν τὰ ὅπλα μίαν ἡμέραν

καὶ νὰ ριφθῶμεν κατὰ τῶν τυράννων μας.

Τί τὴν θέλομεν, ἀδελφοί μου, τὴν πολυπικραμένην ζωὴν

τοῦ δούλου; Δὲν βλέπετε, ὅτι δὲν μᾶς ἀπέμεινε τίποτε; Καὶ αὐταὶ αἱ ἐκκλησίαι μας ἔγιναν τζαμιὰ καὶ στάβλοι τῶν

Τούρκων. Δὲν εἶναι πρέπον νὰ σταυρώσωμεν τὰς χεῖρας.

Ἄς ἐρωτήσωμεν τὴν καρδίαν μας καὶ ὅ,τι ἀποφασίσωμεν, νὰ τὸ

βάλωμεν ἐμπρὸς σύντομα. Ἄν βραδύνωμεν, θὰ μετανοήσωμεν

καὶ τότε ἄδικα θὰ κτυπῶμεν τὴν κεφαλὴν μας.

Τὴν ἐποχὴν αὐτὴν ἡ Τουρκία εἶναι ἀπησχολημένη εἰς

πολέμους. Ἄς ὠφεληθῶμεν ἀπὸ τὴν περίστασιν αὐτήν, τὴν

ὁποίαν μᾶς ἔστειλεν ὁ Θεὸς εἰσακούων τα δίκαια παράπονά

μας.

Εἰς τὰ ὅπλα, ἀδελφοί! Ἤ νὰ ἐλευθερωθῶμεν ἦ νὰ


ἀποθάνωμεν ὅλοι. Καλύτερον θάνατον δὲν ἠμπορεῖ νὰ

ἐπιθυμήσῃ Ἕλλην καὶ χριστιανός.

Ἐγώ, καθὼς γνωρίζετε, ἠμπορῶ νὰ ζήσω λαμπρὰ μὲ

πλούτη καὶ τιμὰς καὶ δόξαν. Ὅ,τι καὶ ἂν ζητήσω, οἱ Τοῦρκοι

προθύμως θὰ μοῦ τὸ δώσουν, διότι φοβοῦνται τὸ σπαθὶ τοῦ

Ἀνδρούτσου. Ἀλλὰ σᾶς λέγω τὴν ἀλήθειαν, ἀδελφοί μου,

δὲν θέλω νὰ καλοπερνῶ ἐγὼ καὶ τὸ Γένος μου νὰ ὑποφέρῃ

εἰς τὴν δουλείαν.

Ἀπὸ τὴν Πελοπόννησον μοῦ γράφουν, ὅτι εἶναι ὅλοι

ἓτοιμοι μὲ τὰ παλικάρια των. Θέλω ὅμως νὰ εἶμαι βέβαιος,

ὅτι θὰ μὲ ἀκολουθήσετε. Ἄν κάμετε σεῖς ἀρχὴν ἀπὸ τὸ ἕν

μέρος καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὸ ἄλλο, θὰ σηκωθῇ ὅλη ἡ Ρούμελη.

Περιμένω ἀπάντησιν μὲ τὸν κομιστὴν τῆς ἐπιστολῆς μου.

Τὴν μπαρούτην καὶ τὰ βόλια τὰ ἔλαβα καὶ τὰ ἐμοίρασα.

22 Μαρτίου 1821
Σᾶς χαιρετῶ καὶ σᾶς γλυκοφιλῶ
Ὁ ἀγαπητός σας
Ὀδυσσεὺς Ἀνδροῦτσος
https://dovires.blogspot.com/2021/03/bl ... .html#more





21 Μαρτίου 2021
Τα όπλα της Επανάστασης: Ποιος ήταν ο οπλισμός των εξεγερμένων Ελλήνων.

Εικόνα

Η σύνδεση του Έλληνα με τα όπλα έχει βαθιές ρίζες, όπως έχει επισημανθεί. Από τους προεπαναστατικούς χρόνους, αρχές του 19ου αιώνα, τα όπλα της ηπειρωτικής Ελλάδας προέρχονταν κυρίως από την Ανατολή.

Αντίθετα οι νησιώτες προμηθεύονταν όπλα, τρομπάνια και πιστόλες από την αγορά της Ευρώπης και συγκεκριμένα από τη Μασσαλία, Ιταλία, Αγγλία και Ισπανία. Την προεπαναστατική περίοδο υπάρχει ποικιλία οπλισμού.

Το κυρίαρχο όπλο όμως που δεσπόζει στον ελλαδικό χώρο και κράτησε στα χέρια του ο Έλληνας μέχρι την απελευθέρωσή του ήταν το «καριοφίλι». Η ονομασία του προέρχεται κατά μία εκδοχή από το φυτό καρυόφυλλον που σκαλιζόταν στη μια πλευρά της κάνης. Άλλη εκδοχή είναι το οπλοποιείο της Βενετίας Carlo e figli (Καρόλου και υιών), όπου κατασκευάζονταν πολλά καριοφίλια και ίσως να είναι η πιθανότερη.

Το καριοφίλι ήταν όπλο εμπροσθογεμές, λειόκανο και λειτουργούσε με μηχανισμό πυρόλιθο (τσακμακόπετρα). Το μήκος του ήταν μεταξύ 1,20 και 1,70 με ιδιόμορφο κοντάκι.

Η μακριά κάνη επέτρεπε αρκετό βεληνεκές, αλλά για ευστοχία το όπλο έπρεπε να στηρίζεται. Το καριοφίλι ήταν βαρύ και δύσχρηστο όπλο, ο δε μηχανισμός του πυρόλιθου πολλές φορές δεν πυροδοτούσε εξαιτίας κυρίως των καιρικών συνθηκών. Τα παλαιότερα καριοφίλια τοποθετούνται χρονικά περίπου το 1750 και οι μηχανισμοί πυροδοτήσεώς τους προέρχονταν κυρίως από την Ιταλία.

Εκτός από το καριοφίλι οι κλέφτες και αρματολοί έφεραν επιπρόσθετα οπλισμό 1 ή 2 πιστόλες και επιπλέον μαχαίρα, γιαταγάνι (χαντζάρα) και πάλα (σπάθα). Οι πιστόλες ήταν επίσης βραχύκανα, λειόκανα όπλα με μηχανισμό πυρόλιθου και ανάλογα με την προέλευσή τους, διακρίνονται σε ευρωπαϊκές, ανατολίτικες ή αρβανίτικες.

Εφέροντο στη ζώνη, «σελάχι», του πολεμιστή σε διαμορφωμένες θήκες. Το γιαταγάνι ήταν ελαφρά κυρτή σπάθα με λαβή χούφτας απλή. Η πάλα ήταν πολύ κυρτή σπάθα με σταυροειδή λαβή, το κυρίως επιθετικό όπλο στις μάχες σώμα με σώμα (γιουρούσια) και εφέρετο από τους αγωνιστές στη μέση τους ή στην ωμοπλάτη περασμένη με κορδόνια.

Πολλές φορές τα γιαταγάνια και οι πάλες καθώς και οι θήκες τους ήταν περίτεχνα διακοσμημένες με ασήμι ή χρυσό. Τα όπλα συμπλήρωναν οι παλάσκες, θήκες που είχαν τα πυρομαχικά (βόλια) καθώς και διάφορα άλλα εξαρτήματα.

Τα παραπάνω όπλα, που έμοιαζαν μεταξύ τους αλλά δεν είχαν ενιαίο τύπο, χρησιμοποιήθηκαν από τα τακτικά σώματα, μέχρις όταν άρχισε η σταδιακή αντικατάστασή τους κατά τη διάρκεια του αγώνα από ευρωπαϊκά τυφέκια. Πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο στην προεπαναστατική περίοδο όσο και κατά την επανάσταση, είχαν αναπτυχθεί στην ηπειρωτική Ελλάδα βιοτεχνίες και εργαστήρια παραγωγής όπλων με εισαγωγές μηχανισμών από την Ιταλία αλλά και άλλες Ευρωπαικές χώρες.

Τροφοδότης των όπλων της επανάστασης με πυρομαχικά ήταν κυρίως οι μπαρουτόμυλοι των Αφών Σπηλιοτόπουυ στη Δημητσάνα, που ήταν ουσιαστικά η έδρα της πρώτης ελληνικής πολεμικής βιομηχανίας.

Ανακεφαλαιώνοντας, ο οπλισμός των ατάκτων, ημιατάκτων αλλά και των τακτικών στρατευμάτων σε όλη τη διάρκεια της επανάστασης, αποτελούνταν αρχικά από καριοφίλια και πιστόλες που προέρχονταν από Τούρκους και Βαλκάνιους οπλοπουργούς και βιοτεχνίες, ενώ κάποιοι αγωνιστές έφεραν και ευρωπαϊκά όπλα.

Σταδιακά όμως το σκηνικό αυτό άλλαξε όταν άρχισαν να φθάνουν φορτία ευρωπαϊκών όπλων από τα φιλελληνικά κομιτάτα (επιτροπές) που είχαν ιδρυθεί στις χώρες της Ευρώπης και εργάζονταν για την ενίσχυση της επανάστασης, καθώς και από τα λάφυρα που κυρίευσαν οι επαναστατημένοι Έλληνες από τον τουρκικό στρατό, ο οποίος είχε τα ίδια όπλα που έχουμε ήδη αναφέρει.

Τέλος, ο πρώτος τακτικός στρατός της επανάστασης χρησιμοποίησε το τυφέκιο με λόγχη τύπου CHARLEVILLE, γαλλικής προελεύσεως, μοντέλο 1777, εμπροσθογεμές, με μηχανισμό πυρόλιθου και διαμέτρημα 17,53 χιλιοστά.

Επίσης άρχισε να λειτουργεί από το Σεπτέμβριο του 1825 στο Ναύπλιο εργοστασιο επισκευής τυφεκίων και πυροβόλων και κατασκευής πυρομαχικών και βλημάτων πυροβολικου που υπό τη διοίκηση του Γάλλου συνταγματάρχη Αρνώ, ο οποίος έφερε από τη Γαλλία τα αναγκαία μηχανήματα και επιτελείο πυροτεχνουργών.
https://crashonline.gr/epikairotita/148 ... n-ellinon/

Απάντηση


  • Παραπλήσια Θέματα
    Απαντήσεις
    Προβολές
    Τελευταία δημοσίευση

Επιστροφή στο “Ιστορία”

Phorum.com.gr : Αποποίηση Ευθυνών