Χάλια ψυχολογία

[EKPLIKTIKOS]

Αν δε νιώθεις καλά το μυστικό της επιτυχίας είναι να μην το σκέφτεσαι. Όλα αυτά οι ψυχολόγοι κτλ είναι μαλακιες. Μη χάνεις χρόνο και χρήμα ασκοπα, οι περισσοτεροι απο αυτούς είναι οι ιδιοι ναυάγια. Εξις δευτερα φυσις έλεγε ο αρχαίος ημών πρόγονος και αν εθίζεσαι στο να κάνεις μαύρες σκέψεις θα κάνεις ακόμα περισσότερο μαύρες σκέψεις. Γραψτα όλα στ αρχιδια σου, πιάσε δουλειά, άρχισε γυμναστική κ θα μπουν σε μια σειρά τα υπόλοιπα. Ε άμα θες κ γκομενα φτιάξε κ ένα περιποιημενο ινσταγκραμ κ θα βρεις. Που αρχιδια είναι αυτά, τι να την κανεις; Να θυμάσαι ότι grass is always greener on the other side

[GreekGuy]

Τα έχω γράψει ξανά σε παλιό θέμα ( Να τα πω κάπου... ) και απλά να κάνω το εξής update: δεν άλλαξε τίποτα σε αυτό το διάστημα 1 μήνα από τότε που το έγραψα, παραμένω άνεργος και δεν έχω φίλους (για τον λόγο που αναφέρω εκεί) για να μοιραστώ μαζί τους το πόσο χάλια νιώθω... αν είχα χρήματα θα πήγαινα σε ψυχολόγο, πραγματικά με έχει πάρει πολύ από κάτω τελευταία, συνέχεια κάθομαι και σκέφτομαι τις λάθος επιλογές που πήρα και με οδήγησαν εδώ που βρίσκομαι τώρα, θα έλεγα στο σημείο μηδέν, σε ένα σημείο που πραγματικά μόνο ένας που αποφυλακίστηκε ίσως και να είναι..

Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί (ο/η οποιοσδήποτε το διαβάζει αυτό) μαζί μου και να μου δώσει κάποια συμβουλή καθώς όλοι/ες ή έχουν δουλειά, ή έχουν σχέση, ή έχουν φίλους/ες, ανήκω στη κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που αναζητούν εργασία αλλά είναι απίστευτα πιο ψυχοφθόρο (και η λέξη "ψυχοφθόρο" ακούγεται απίστευτα αισιόδοξη σε σχέση με αυτό που νιώθω) το να μην έχεις κυριολεκτικά ΚΑΝΕΝΑΝ να μοιραστείς τα όσα αισθάνεσαι/σκέφτεσαι..

Κάνω πολλές μαύρες σκέψεις τελευταία οι οποίες σίγουρα θα περνούσαν για καταθλιπτικές άμα τις έγραφα εδώ αλλά πιστεύω πως είναι αποτέλεσμα της κατάστασης που βιώνω και μακάρι να γινόταν να τις έγραφα χωρίς να λογοκριθούν από κάποιον mod ή να με ειρωνευτούν για αυτές, δυστυχώς όμως δε γίνεται αυτό, έχω διαβάσει πολλά θέματα τα οποία είτε διαγράφτηκαν είτε κλειδώθηκαν επειδή τόλμησε κάποιος/α να περιγράψει με όσο γίνεται πιο αναπαραστατικό τρόπο τα όσα βιώνει και αισθάνεται, απλά μερικά θέματα είναι πολύ ευαίσθητα και δεν "εγκρίνονται" -ή εγκρίνονται και παρεξηγούνται / πέφτουν θύμα τρολ-.

Ελπίζω το 2023 να είναι η χρονιά που θα αλλάξουν όλα, να βρω μία δουλειά και να αποκτήσω κάποια σχέση καθώς το έχω πάρει απόφαση πλέον πως "ή τώρα ή ποτέ", στα 27 μου είμαι ένας άνεργος χωρίς καθόλου φίλους και γνωριμίες και όταν σκέφτομαι πόσο άθλια είναι η ζωή μου, θέλω/εύχομαι να υπήρχε μία μηχανή του χρόνου να τα άλλαζα όλα αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και ο χρόνος μπροστά πηγαίνει μόνο...

θα σου πω αυτό που μου έλεγε ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, μην περιμένεις να βρεις φίλο στη σημερινή εποχή μείνε με την αγάπη των δικών σου ανθρώπων και μην περιμένεις φίλο να μπορεί να θυσιαστεί για σένα, τέτοια φιλια σήμερα δεν υπάρχει, εγω θα σου προσθέσω ότι και σχέση ακόμα πολύ δύσκολα θα βρεις γι αυτό κοίτα μόνο να βρεις καμιά δουλειά της προκοπής και θα δεις διαφορά στη ψυχολογία σου

Γιατί το λες αυτό; (οτί τέτοια φιλία σήμερα δεν υπάρχει)

Από προσωπική εμπειρία/διαπίστωση; Ή απλά οτί σπανίζουν τέτοιες φιλίες;

[vagabondo]

Όλοι έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση. Και εγώ την διετία 2014-2016 ήμουν με κομμένα φτερά, μετά άρχισαν να βελτιώνονται τα πράγματα.

Πέρα από τα της ψυχολογίας, της γυμναστικής και τα γκομενικά που είναι σημαντικά, το πιο σημαντικό είναι να βρεις δουλειά. Θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου, θα δεις κάποια χρήματα στην τσέπη σου, θα σου ανοίξει νέους δρόμους, θα γνωρίσεις νέα άτομα και όλα αυτά μαζί θα αλλάξουν κατά πολύ την ζωή σου.

Αφού δεν έχεις εργασιακή εμπειρία, θα αναγκαστείς να ξεκινήσεις από χαμηλά, και με βασικό μισθό. Τα call center δεν είναι ιδανικός τόπος εργασίας και απαιτούν τσαμπουκά και αρχίδια, αλλά σε μαθαίνουν πολλά και αποτελούν μία καλή εισαγωγή στην αγορά εργασίας. Υπάρχουν μερικές εταιρείες εκεί έξω (Teleperformance ας πούμε) που δίνουν ευκαιρίες κυριολεκτικά στον οποιονδήποτε, αρκεί να μπορεί να μιλήσει σαν άνθρωπος. Θα είναι γαλέρα, αλλά θα είναι μία διέξοδος από το τώρα.

Αλλιώς θα είναι η ζωή σου σε 3 χρόνια αν παραμείνεις άνεργος στο παιδικό σου δωμάτιο, και αλλιώς αν εργάζεσαι επί 3 χρόνια στην ίδια δουλειά που πλέον γνωρίζεις, βγάζεις 1000+ τον μήνα μαζί με τα μπόνους και έχεις μία σχέση που ίσως πηγαίνει σοβαρά.

Μου κάνει πολύ καλό όταν αναφέρετε (εσείς και άλλοι εδώ) πως περάσατε και εσείς από τέτοια περίοδο, κάποτε. Το έχω πάρει πολύ προσωπικά "γιατί σε μένα" και έτσι, οπότε όταν διαβάζω κάτι τέτοια στυλ "me too" , νιώθω μία ανακούφιση.

Ψάχνω για δουλειά και η αλήθεια είναι πως δοκίμασα και σε τηλεφωνικές πωλήσεις/call center αλλά σε 2 συνεντεύξεις που πήγα μου είπαν λίγο πολύ οτί όσα παίρνω είναι ανάλογα με όσα πουλάω, άμα δε κάνω πωλήσεις είναι ελάχιστα χρήματα. Αλλά συμφωνώ με το γενικό πνεύμα της συμβουλής, καλύτερα 3 χρόνια έχοντας δουλειά παρά 3 ακόμα χρόνια άνεργος.

Εγώ κοιτάω κυρίως ως ανειδίκευτος εργάτης σε εργοστάσια στην Βι.Πε. Θεσσαλονίκης επειδή εκεί δίνουν 600-700€ στον απλό ανειδίκευτο, αλλά απέχει μακριά από εδώ που μένω, 2+ ώρες με τα αστικά +περπάτημα. Κοιτάω και στον τομέα της καθαριότητας επίσης.

Δυστυχώς σε όλα τα τεχνικά επαγγέλματα τρώω πόρτα επειδή και για βοηθός του βοηθού του τάδε χρειάζεται κάποια προυπηρεσία ή γνώση εργαλείων. Άμα κοιτάξει κάποιος τις αγγελίες σε ιστοσελίδες όπως jobfind, indeed, κτλπ, ή από εφημερίδες, οι περισσότερες είναι τεχνικές δουλειές ή για αποθηκάριους/οδηγούς.

Αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που πήγα στο ιεκ για ηχοληψία, ένα επάγγελμα που μόνο με μέσο βρίσκεις δουλειά και έχει φουλ ανταγωνισμό... έπρεπε να πήγαινα αρτοποιός/αρτοζαχαροπλάστης, συνέχεια ζητάνε σε φούρνους....

Ντελίβερι δεν θέλεις;
Συνήθως υπάρχει ζήτηση.

[GreekGuy]

Αν δε νιώθεις καλά το μυστικό της επιτυχίας είναι να μην το σκέφτεσαι. Όλα αυτά οι ψυχολόγοι κτλ είναι μαλακιες. Μη χάνεις χρόνο και χρήμα ασκοπα, οι περισσοτεροι απο αυτούς είναι οι ιδιοι ναυάγια. Εξις δευτερα φυσις έλεγε ο αρχαίος ημών πρόγονος και αν εθίζεσαι στο να κάνεις μαύρες σκέψεις θα κάνεις ακόμα περισσότερο μαύρες σκέψεις. Γραψτα όλα στ αρχιδια σου, πιάσε δουλειά, άρχισε γυμναστική κ θα μπουν σε μια σειρά τα υπόλοιπα. Ε άμα θες κ γκομενα φτιάξε κ ένα περιποιημενο ινσταγκραμ κ θα βρεις. Που αρχιδια είναι αυτά, τι να την κανεις; Να θυμάσαι ότι grass is always greener on the other side

Προσπαθώ να μη τα σκέφτομαι τόσο αλλά είναι δύσκολο επειδή συνήθισα στο να τα σκέφτομαι, ίσως επειδή όταν κάποιος δεν έχει φίλους, δεν τα μοιράζεται με κανέναν πέρα από τον εαυτό του οπότε εύκολα ανακυκλώνται οι ίδιες σκέψεις... όταν τα γράφω κάπου νιώθω αμέσως καλύτερα αλλά είναι φουλ περιληπτικά προφανώς οπότε δεν νιώθω οτί έκφρασα 100% τον ταραγμένο εσωτερικό μου κόσμο.. π.χ στο άλλο θέμα που άνοιξα πριν 1 μήνα, περιέγραψα περιληπτικά 27 χρόνια ζωής, κάτι που με έκανε να νιώσω τόσο άσχημα επειδή ήξερα οτί από την οπτική γωνία του αναγνώστη/σχολιαστή, δεν ήταν καν ενδιαφέροντα όλα αυτά και αυτός περνούσε τις σειρές μία-μία, ενώ για μένα η κάθε λέξη έκρυβε από κάτω άλλες 100 ή και 1000.. είναι δύσκολο να τα βγάλεις από μέσα σου όταν συνήθισες στο να μην μιλάς , σαν να φράκαρε ένας αγωγός νερού και βγαίνει λίγο λίγο μετά το νερό, σταγόνα σταγόνα λόγω υπερβολικής πίεσης στον σωλήνα..

[GreekGuy]

Όλοι έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση. Και εγώ την διετία 2014-2016 ήμουν με κομμένα φτερά, μετά άρχισαν να βελτιώνονται τα πράγματα.

Πέρα από τα της ψυχολογίας, της γυμναστικής και τα γκομενικά που είναι σημαντικά, το πιο σημαντικό είναι να βρεις δουλειά. Θα σε βοηθήσει να νιώσεις καλύτερα με τον εαυτό σου, θα δεις κάποια χρήματα στην τσέπη σου, θα σου ανοίξει νέους δρόμους, θα γνωρίσεις νέα άτομα και όλα αυτά μαζί θα αλλάξουν κατά πολύ την ζωή σου.

Αφού δεν έχεις εργασιακή εμπειρία, θα αναγκαστείς να ξεκινήσεις από χαμηλά, και με βασικό μισθό. Τα call center δεν είναι ιδανικός τόπος εργασίας και απαιτούν τσαμπουκά και αρχίδια, αλλά σε μαθαίνουν πολλά και αποτελούν μία καλή εισαγωγή στην αγορά εργασίας. Υπάρχουν μερικές εταιρείες εκεί έξω (Teleperformance ας πούμε) που δίνουν ευκαιρίες κυριολεκτικά στον οποιονδήποτε, αρκεί να μπορεί να μιλήσει σαν άνθρωπος. Θα είναι γαλέρα, αλλά θα είναι μία διέξοδος από το τώρα.

Αλλιώς θα είναι η ζωή σου σε 3 χρόνια αν παραμείνεις άνεργος στο παιδικό σου δωμάτιο, και αλλιώς αν εργάζεσαι επί 3 χρόνια στην ίδια δουλειά που πλέον γνωρίζεις, βγάζεις 1000+ τον μήνα μαζί με τα μπόνους και έχεις μία σχέση που ίσως πηγαίνει σοβαρά.

Μου κάνει πολύ καλό όταν αναφέρετε (εσείς και άλλοι εδώ) πως περάσατε και εσείς από τέτοια περίοδο, κάποτε. Το έχω πάρει πολύ προσωπικά "γιατί σε μένα" και έτσι, οπότε όταν διαβάζω κάτι τέτοια στυλ "me too" , νιώθω μία ανακούφιση.

Ψάχνω για δουλειά και η αλήθεια είναι πως δοκίμασα και σε τηλεφωνικές πωλήσεις/call center αλλά σε 2 συνεντεύξεις που πήγα μου είπαν λίγο πολύ οτί όσα παίρνω είναι ανάλογα με όσα πουλάω, άμα δε κάνω πωλήσεις είναι ελάχιστα χρήματα. Αλλά συμφωνώ με το γενικό πνεύμα της συμβουλής, καλύτερα 3 χρόνια έχοντας δουλειά παρά 3 ακόμα χρόνια άνεργος.

Εγώ κοιτάω κυρίως ως ανειδίκευτος εργάτης σε εργοστάσια στην Βι.Πε. Θεσσαλονίκης επειδή εκεί δίνουν 600-700€ στον απλό ανειδίκευτο, αλλά απέχει μακριά από εδώ που μένω, 2+ ώρες με τα αστικά +περπάτημα. Κοιτάω και στον τομέα της καθαριότητας επίσης.

Δυστυχώς σε όλα τα τεχνικά επαγγέλματα τρώω πόρτα επειδή και για βοηθός του βοηθού του τάδε χρειάζεται κάποια προυπηρεσία ή γνώση εργαλείων. Άμα κοιτάξει κάποιος τις αγγελίες σε ιστοσελίδες όπως jobfind, indeed, κτλπ, ή από εφημερίδες, οι περισσότερες είναι τεχνικές δουλειές ή για αποθηκάριους/οδηγούς.

Αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που πήγα στο ιεκ για ηχοληψία, ένα επάγγελμα που μόνο με μέσο βρίσκεις δουλειά και έχει φουλ ανταγωνισμό... έπρεπε να πήγαινα αρτοποιός/αρτοζαχαροπλάστης, συνέχεια ζητάνε σε φούρνους....

Ντελίβερι δεν θέλεις;
Συνήθως υπάρχει ζήτηση.

Δεν έχω μηχανάκι + δίπλωμα για μηχανή.

Έχω το Β' για Ι.Χ αλλά δεν οδηγάω μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχα, είχα τρακάρει με έναν Ρομά και επειδή με απειλούσε με ξύλο (ενώ αυτός έφταιγε επειδή έστριψε περνόντας ξαφνικά μπροστά μου χωρίς να ανάψει φλας) κάπως δημιουργήθηκε μέσα μου η έλλειψη εμπιστοσύνης στις οδηγικές μου ικανότητες και κατ'όπιν από αυτό το περιστατικό πούλησα το αμάξι.

[Αλητάκι88]

Τα έχω γράψει ξανά σε παλιό θέμα ( Να τα πω κάπου... ) και απλά να κάνω το εξής update: δεν άλλαξε τίποτα σε αυτό το διάστημα 1 μήνα από τότε που το έγραψα, παραμένω άνεργος και δεν έχω φίλους (για τον λόγο που αναφέρω εκεί) για να μοιραστώ μαζί τους το πόσο χάλια νιώθω... αν είχα χρήματα θα πήγαινα σε ψυχολόγο, πραγματικά με έχει πάρει πολύ από κάτω τελευταία, συνέχεια κάθομαι και σκέφτομαι τις λάθος επιλογές που πήρα και με οδήγησαν εδώ που βρίσκομαι τώρα, θα έλεγα στο σημείο μηδέν, σε ένα σημείο που πραγματικά μόνο ένας που αποφυλακίστηκε ίσως και να είναι..

Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί (ο/η οποιοσδήποτε το διαβάζει αυτό) μαζί μου και να μου δώσει κάποια συμβουλή καθώς όλοι/ες ή έχουν δουλειά, ή έχουν σχέση, ή έχουν φίλους/ες, ανήκω στη κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που αναζητούν εργασία αλλά είναι απίστευτα πιο ψυχοφθόρο (και η λέξη "ψυχοφθόρο" ακούγεται απίστευτα αισιόδοξη σε σχέση με αυτό που νιώθω) το να μην έχεις κυριολεκτικά ΚΑΝΕΝΑΝ να μοιραστείς τα όσα αισθάνεσαι/σκέφτεσαι..

Κάνω πολλές μαύρες σκέψεις τελευταία οι οποίες σίγουρα θα περνούσαν για καταθλιπτικές άμα τις έγραφα εδώ αλλά πιστεύω πως είναι αποτέλεσμα της κατάστασης που βιώνω και μακάρι να γινόταν να τις έγραφα χωρίς να λογοκριθούν από κάποιον mod ή να με ειρωνευτούν για αυτές, δυστυχώς όμως δε γίνεται αυτό, έχω διαβάσει πολλά θέματα τα οποία είτε διαγράφτηκαν είτε κλειδώθηκαν επειδή τόλμησε κάποιος/α να περιγράψει με όσο γίνεται πιο αναπαραστατικό τρόπο τα όσα βιώνει και αισθάνεται, απλά μερικά θέματα είναι πολύ ευαίσθητα και δεν "εγκρίνονται" -ή εγκρίνονται και παρεξηγούνται / πέφτουν θύμα τρολ-.

Ελπίζω το 2023 να είναι η χρονιά που θα αλλάξουν όλα, να βρω μία δουλειά και να αποκτήσω κάποια σχέση καθώς το έχω πάρει απόφαση πλέον πως "ή τώρα ή ποτέ", στα 27 μου είμαι ένας άνεργος χωρίς καθόλου φίλους και γνωριμίες και όταν σκέφτομαι πόσο άθλια είναι η ζωή μου, θέλω/εύχομαι να υπήρχε μία μηχανή του χρόνου να τα άλλαζα όλα αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και ο χρόνος μπροστά πηγαίνει μόνο...

θα σου πω αυτό που μου έλεγε ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου, μην περιμένεις να βρεις φίλο στη σημερινή εποχή μείνε με την αγάπη των δικών σου ανθρώπων και μην περιμένεις φίλο να μπορεί να θυσιαστεί για σένα, τέτοια φιλια σήμερα δεν υπάρχει, εγω θα σου προσθέσω ότι και σχέση ακόμα πολύ δύσκολα θα βρεις γι αυτό κοίτα μόνο να βρεις καμιά δουλειά της προκοπής και θα δεις διαφορά στη ψυχολογία σου

Γιατί το λες αυτό; (οτί τέτοια φιλία σήμερα δεν υπάρχει)

Από προσωπική εμπειρία/διαπίστωση; Ή απλά οτί σπανίζουν τέτοιες φιλίες;

σου είπα κάτι που μου το είχε πει πριν χρόνια ο πατέρας μου, άρα κάτι είχε καταλάβει για την κωλοεποχη μας

[GreekGuy]

Προσωπικά, ποτέ δεν είχα φίλους. Άτομα με τα οποία κάναμε παρέα, να περάσει η ώρα και έτσι χαβαλέ, ναι. Φίλο να σε νιώθει, να του ανοίγεις την ψυχή σου, να μη φοβάσαι ή ντρέπεσαι να του δείξεις τα αληθινά σου συναισθήματα μπροστά του, ακόμα και να κλαις σαν παιδί άμα χώρισες π.χ , ποτέ δεν είχα. Πιστεύω πως δε θα αποκτήσω και ποτέ επειδή αν μέχρι τώρα δεν είχα, δε νομίζω να έχω ξαφνικά όταν όλοι έχουν ήδη τις δικές τους παρέες και φιλίες.

Αλλά δεν με πειράζει τόσο αυτό, επειδή όσο ήμουν σε σχέση, της μιλούσα για όλα οπότε τα έβγαζα από μέσα μου.

Βέβαια, αλλιώς μιλάς σε έναν φίλο (και άλλα πράματα λες) και αλλιώς στη κοπέλα σου, αλλά από το να μην έχεις τίποτα από τα δύο...

[Yochanan]

έχε υπόψη σου πως οι περισσότεροι εδώ μέσα, ακόμη κι αν δεν είμαστε μόνοι,
έτσι αισθανόμαστε, και ακριβώς γι αυτό βρισκόμαστε εδώ

...


καλή δύναμη

[GreekGuy]

έχε υπόψη σου πως οι περισσότεροι εδώ μέσα, ακόμη κι αν δεν είμαστε μόνοι,
έτσι αισθανόμαστε, και ακριβώς γι αυτό βρισκόμαστε εδώ

...


καλή δύναμη

Ναι, κατάλαβα γιατί το έγραψε αλλά το θέμα είναι οτί έχετε εναλλακτικές. Θα μιλήσετε στην κοπέλα/στο αγόρι, θα μιλήσετε στον τάδε φίλο/η, θα μιλήσετε στη παρέα, θα μιλήσετε στον συγγενή, και αν δεν όλοι αυτοί, τότε εδώ. Εγώ δεν το έχω αυτό ως εναλλακτικό αλλά μοναδικό τρόπο έκφρασης.. οπότε υπάρχει μία συσσωρευμένη απελπισία όσο να'ναι..

[vagabondo]

Μου κάνει πολύ καλό όταν αναφέρετε (εσείς και άλλοι εδώ) πως περάσατε και εσείς από τέτοια περίοδο, κάποτε. Το έχω πάρει πολύ προσωπικά "γιατί σε μένα" και έτσι, οπότε όταν διαβάζω κάτι τέτοια στυλ "me too" , νιώθω μία ανακούφιση.

Ψάχνω για δουλειά και η αλήθεια είναι πως δοκίμασα και σε τηλεφωνικές πωλήσεις/call center αλλά σε 2 συνεντεύξεις που πήγα μου είπαν λίγο πολύ οτί όσα παίρνω είναι ανάλογα με όσα πουλάω, άμα δε κάνω πωλήσεις είναι ελάχιστα χρήματα. Αλλά συμφωνώ με το γενικό πνεύμα της συμβουλής, καλύτερα 3 χρόνια έχοντας δουλειά παρά 3 ακόμα χρόνια άνεργος.

Εγώ κοιτάω κυρίως ως ανειδίκευτος εργάτης σε εργοστάσια στην Βι.Πε. Θεσσαλονίκης επειδή εκεί δίνουν 600-700€ στον απλό ανειδίκευτο, αλλά απέχει μακριά από εδώ που μένω, 2+ ώρες με τα αστικά +περπάτημα. Κοιτάω και στον τομέα της καθαριότητας επίσης.

Δυστυχώς σε όλα τα τεχνικά επαγγέλματα τρώω πόρτα επειδή και για βοηθός του βοηθού του τάδε χρειάζεται κάποια προυπηρεσία ή γνώση εργαλείων. Άμα κοιτάξει κάποιος τις αγγελίες σε ιστοσελίδες όπως jobfind, indeed, κτλπ, ή από εφημερίδες, οι περισσότερες είναι τεχνικές δουλειές ή για αποθηκάριους/οδηγούς.

Αναθεματίζω την ώρα και τη στιγμή που πήγα στο ιεκ για ηχοληψία, ένα επάγγελμα που μόνο με μέσο βρίσκεις δουλειά και έχει φουλ ανταγωνισμό... έπρεπε να πήγαινα αρτοποιός/αρτοζαχαροπλάστης, συνέχεια ζητάνε σε φούρνους....

Ντελίβερι δεν θέλεις;
Συνήθως υπάρχει ζήτηση.

Δεν έχω μηχανάκι + δίπλωμα για μηχανή.

Έχω το Β' για Ι.Χ αλλά δεν οδηγάω μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχα, είχα τρακάρει με έναν Ρομά και επειδή με απειλούσε με ξύλο (ενώ αυτός έφταιγε επειδή έστριψε περνόντας ξαφνικά μπροστά μου χωρίς να ανάψει φλας) κάπως δημιουργήθηκε μέσα μου η έλλειψη εμπιστοσύνης στις οδηγικές μου ικανότητες και κατ'όπιν από αυτό το περιστατικό πούλησα το αμάξι.

Αν έχεις δίπλωμα για αμάξι, έχεις και για μηχανάκι εως 125 κυβικά.
Υπάρχουν μαγαζιά που έχουν δικά τους μηχανάκια.
Έχω τρακάρει κι εγώ με ρομά, εγώ με μηχανάκι αυτός με βαν. Έφταιγα εγώ. Διαλύθηκαν τα πλαστικά στο μηχανάκι, εγώ με αίματα στο κεφάλι γιατί δεν φορούσα και κράνος, κι αυτός μου ζητούσε χίλιες φορές συγνώμη. Έτυχα σε καλό ρομά.

[Exodus]

Τα έχω γράψει ξανά σε παλιό θέμα ( Να τα πω κάπου... ) και απλά να κάνω το εξής update: δεν άλλαξε τίποτα σε αυτό το διάστημα 1 μήνα από τότε που το έγραψα, παραμένω άνεργος και δεν έχω φίλους (για τον λόγο που αναφέρω εκεί) για να μοιραστώ μαζί τους το πόσο χάλια νιώθω... αν είχα χρήματα θα πήγαινα σε ψυχολόγο, πραγματικά με έχει πάρει πολύ από κάτω τελευταία, συνέχεια κάθομαι και σκέφτομαι τις λάθος επιλογές που πήρα και με οδήγησαν εδώ που βρίσκομαι τώρα, θα έλεγα στο σημείο μηδέν, σε ένα σημείο που πραγματικά μόνο ένας που αποφυλακίστηκε ίσως και να είναι..

Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί (ο/η οποιοσδήποτε το διαβάζει αυτό) μαζί μου και να μου δώσει κάποια συμβουλή καθώς όλοι/ες ή έχουν δουλειά, ή έχουν σχέση, ή έχουν φίλους/ες, ανήκω στη κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που αναζητούν εργασία αλλά είναι απίστευτα πιο ψυχοφθόρο (και η λέξη "ψυχοφθόρο" ακούγεται απίστευτα αισιόδοξη σε σχέση με αυτό που νιώθω) το να μην έχεις κυριολεκτικά ΚΑΝΕΝΑΝ να μοιραστείς τα όσα αισθάνεσαι/σκέφτεσαι..

Κάνω πολλές μαύρες σκέψεις τελευταία οι οποίες σίγουρα θα περνούσαν για καταθλιπτικές άμα τις έγραφα εδώ αλλά πιστεύω πως είναι αποτέλεσμα της κατάστασης που βιώνω και μακάρι να γινόταν να τις έγραφα χωρίς να λογοκριθούν από κάποιον mod ή να με ειρωνευτούν για αυτές, δυστυχώς όμως δε γίνεται αυτό, έχω διαβάσει πολλά θέματα τα οποία είτε διαγράφτηκαν είτε κλειδώθηκαν επειδή τόλμησε κάποιος/α να περιγράψει με όσο γίνεται πιο αναπαραστατικό τρόπο τα όσα βιώνει και αισθάνεται, απλά μερικά θέματα είναι πολύ ευαίσθητα και δεν "εγκρίνονται" -ή εγκρίνονται και παρεξηγούνται / πέφτουν θύμα τρολ-.

Ελπίζω το 2023 να είναι η χρονιά που θα αλλάξουν όλα, να βρω μία δουλειά και να αποκτήσω κάποια σχέση καθώς το έχω πάρει απόφαση πλέον πως "ή τώρα ή ποτέ", στα 27 μου είμαι ένας άνεργος χωρίς καθόλου φίλους και γνωριμίες και όταν σκέφτομαι πόσο άθλια είναι η ζωή μου, θέλω/εύχομαι να υπήρχε μία μηχανή του χρόνου να τα άλλαζα όλα αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και ο χρόνος μπροστά πηγαίνει μόνο...

Αυτό που σου δημιουργεί η κατάθλιψη είναι ένα ψέμα που αδικεί τον εαυτό σου. Αλλά σου προτείνω να ζητήσεις βοήθεια ειδικού. Αλλά τι γράφω ο μαλάκας, λες, δεν έχεις λεφτά. Δεν ξέρω πώς είναι εκεί που ζεις, δεν έχει καμιά γραμμή βοηθείας;

[GreekGuy]

Ντελίβερι δεν θέλεις;
Συνήθως υπάρχει ζήτηση.

Δεν έχω μηχανάκι + δίπλωμα για μηχανή.

Έχω το Β' για Ι.Χ αλλά δεν οδηγάω μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που είχα, είχα τρακάρει με έναν Ρομά και επειδή με απειλούσε με ξύλο (ενώ αυτός έφταιγε επειδή έστριψε περνόντας ξαφνικά μπροστά μου χωρίς να ανάψει φλας) κάπως δημιουργήθηκε μέσα μου η έλλειψη εμπιστοσύνης στις οδηγικές μου ικανότητες και κατ'όπιν από αυτό το περιστατικό πούλησα το αμάξι.

Αν έχεις δίπλωμα για αμάξι, έχεις και για μηχανάκι εως 125 κυβικά.
Υπάρχουν μαγαζιά που έχουν δικά τους μηχανάκια.
Έχω τρακάρει κι εγώ με ρομά, εγώ με μηχανάκι αυτός με βαν. Έφταιγα εγώ. Διαλύθηκαν τα πλαστικά στο μηχανάκι, εγώ με αίματα στο κεφάλι γιατί δεν φορούσα και κράνος, κι αυτός μου ζητούσε χίλιες φορές συγνώμη. Έτυχα σε καλό ρομά.

Χαχα

[GreekGuy]

Τα έχω γράψει ξανά σε παλιό θέμα ( Να τα πω κάπου... ) και απλά να κάνω το εξής update: δεν άλλαξε τίποτα σε αυτό το διάστημα 1 μήνα από τότε που το έγραψα, παραμένω άνεργος και δεν έχω φίλους (για τον λόγο που αναφέρω εκεί) για να μοιραστώ μαζί τους το πόσο χάλια νιώθω... αν είχα χρήματα θα πήγαινα σε ψυχολόγο, πραγματικά με έχει πάρει πολύ από κάτω τελευταία, συνέχεια κάθομαι και σκέφτομαι τις λάθος επιλογές που πήρα και με οδήγησαν εδώ που βρίσκομαι τώρα, θα έλεγα στο σημείο μηδέν, σε ένα σημείο που πραγματικά μόνο ένας που αποφυλακίστηκε ίσως και να είναι..

Ξέρω πως είναι πολύ δύσκολο να ταυτιστεί (ο/η οποιοσδήποτε το διαβάζει αυτό) μαζί μου και να μου δώσει κάποια συμβουλή καθώς όλοι/ες ή έχουν δουλειά, ή έχουν σχέση, ή έχουν φίλους/ες, ανήκω στη κατηγορία εκείνη των ανθρώπων που αναζητούν εργασία αλλά είναι απίστευτα πιο ψυχοφθόρο (και η λέξη "ψυχοφθόρο" ακούγεται απίστευτα αισιόδοξη σε σχέση με αυτό που νιώθω) το να μην έχεις κυριολεκτικά ΚΑΝΕΝΑΝ να μοιραστείς τα όσα αισθάνεσαι/σκέφτεσαι..

Κάνω πολλές μαύρες σκέψεις τελευταία οι οποίες σίγουρα θα περνούσαν για καταθλιπτικές άμα τις έγραφα εδώ αλλά πιστεύω πως είναι αποτέλεσμα της κατάστασης που βιώνω και μακάρι να γινόταν να τις έγραφα χωρίς να λογοκριθούν από κάποιον mod ή να με ειρωνευτούν για αυτές, δυστυχώς όμως δε γίνεται αυτό, έχω διαβάσει πολλά θέματα τα οποία είτε διαγράφτηκαν είτε κλειδώθηκαν επειδή τόλμησε κάποιος/α να περιγράψει με όσο γίνεται πιο αναπαραστατικό τρόπο τα όσα βιώνει και αισθάνεται, απλά μερικά θέματα είναι πολύ ευαίσθητα και δεν "εγκρίνονται" -ή εγκρίνονται και παρεξηγούνται / πέφτουν θύμα τρολ-.

Ελπίζω το 2023 να είναι η χρονιά που θα αλλάξουν όλα, να βρω μία δουλειά και να αποκτήσω κάποια σχέση καθώς το έχω πάρει απόφαση πλέον πως "ή τώρα ή ποτέ", στα 27 μου είμαι ένας άνεργος χωρίς καθόλου φίλους και γνωριμίες και όταν σκέφτομαι πόσο άθλια είναι η ζωή μου, θέλω/εύχομαι να υπήρχε μία μηχανή του χρόνου να τα άλλαζα όλα αλλά δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν υπάρχει και ο χρόνος μπροστά πηγαίνει μόνο...

Αυτό που σου δημιουργεί η κατάθλιψη είναι ένα ψέμα που αδικεί τον εαυτό σου. Αλλά σου προτείνω να ζητήσεις βοήθεια ειδικού. Αλλά τι γράφω ο μαλάκας, λες, δεν έχεις λεφτά. Δεν ξέρω πώς είναι εκεί που ζεις, δεν έχει καμιά γραμμή βοηθείας;

Ή ψυχιατρείο για επείγον περιπτώσεις ή μια φορά το μήνα (με ραντεβού 1 ώρας) και όποτε στο βάλουν..

[Αχθος Αρουρης]

φιλε μου, δοκιμασε τον κασμα, την τσαπα.....
θα σου φυγουν ολα τα αγχη.....παντα κοντα με
καποιον εμπειρο στις αγροτικες δουλειες......
δεν εχεις καποιον που να ασχολειται με
καλλιεργειες ........... ;;

[GreekGuy]

φιλε μου, δοκιμασε τον κασμα, την τσαπα.....
θα σου φυγουν ολα τα αγχη.....παντα κοντα με
καποιον εμπειρο στις αγροτικες δουλειες......
δεν εχεις καποιον που να ασχολειται με
καλλιεργειες ........... ;;

Όχι δυστυχώς φίλε, εδώ που μένω (προάστιο Θεσσαλονίκης) έχουμε μερικά φυτώρια αλλά δεν έχουμε χωράφια και τέτοια...καταλαβαίνω όμως γιατί το λες, η χειρωνακτική δουλειά σε κάνει να ξεχνάς τα άλλα προβλήματα που βασανίζουν το μυαλό σου..