Subliminal cuts - αλήθεια ή ψέμματα ;
Δημοσιεύτηκε: 24 Απρ 2019, 21:26
Στο επεισόδιο του Columbo "double exposure" ο δολοφόνος πιάνεται με τη βοήθεια των "subliminal cuts".
Μου κίνησε λοιπόν την περιέργεια αυτή η θεωρία.
Πρόκειται για το εξής πράγμα:
Παίζει μία ταινία στο σινεμά, ή στην τηλεόραση, ή στο youtube. Ανάμεσα στα frames βάζουν ένα μπιφτέκι Mac Donalds, ή μία κόκα κόλα.
Το frame αυτό δεν το βλέπουμε γιατί διαρκεί κάτω από 1/10ο του δευτερολέπτου (κάτω από το level of perception) αλλά υποτίθεται περνάει από το μάτι στον εγκέφαλο και μετά πάμε όλοι και τρώμε Mac Donalds.
Ή περίπου έτσι.
Πιστεύω ότι -αν η θεωρία είναι αληθινή- όσοι από τους θεατές δεν πεινάνε δεν θα πάνε στα Mac Donalds. Από αυτούς που πεινάνε πολλοί δεν γουστάρουν καθόλου Mac Donalds και θα πάνε αλλού, στα Goodies ίσως. Αλλά στην τελική θα πάνε Mac Donalds μετά την προβολή πολλοί περισσότεροι από όσοι θα πήγαιναν κανονικά σε ένα τυχαίο δείγμα. Ας πούμε στους 500 θεατές οι 30 ενώ το κανονικό είναι 5.
Τώρα έχει απαγορευτεί αυτό από τα "consumer associations" αλλά άσχετα από αυτό είναι υποτίθεται επιστημονικά εξακριβωμένο.
Ισχύει όμως ;
Το frame με το μπιφτέκι δεν το κάνουν να φαίνεται καλά, διότι βέβαια θα χάλαγε την ταινία. Δεν ξέρω αν υπάρχει και άλλος λόγος αλλά θα χάλαγε την ταινία.
Έχω τη γνώμη ότι δεν ισχύει αλλά είναι παραμύθι.
Έχω τη γνώμη ότι γίνεται το εξής:
Για να πάρουν οι μακντοναλντοποιοί και οι διάφοροι μία διαφήμιση κανονική, μετά το διάλειμμα ή πριν την έναρξη της παραστάσεως έχει ένα ωρισμένο κόστος. Δίνουν όσα δίνουν για τέτοιες διαφημίσεις, αλλά οι διαφημιστάκηδες τους λένε -ή τους έλεγαν- "δώστε μας και κάτι λίγα παραπάνω για να σας βάλουμε subliminal cuts".
Έβγαλαν και ένα pseudo science paper να το αποδεικνύει δήθεν.
Το έργο με τον Peter Falk:
Μου κίνησε λοιπόν την περιέργεια αυτή η θεωρία.
Πρόκειται για το εξής πράγμα:
Παίζει μία ταινία στο σινεμά, ή στην τηλεόραση, ή στο youtube. Ανάμεσα στα frames βάζουν ένα μπιφτέκι Mac Donalds, ή μία κόκα κόλα.
Το frame αυτό δεν το βλέπουμε γιατί διαρκεί κάτω από 1/10ο του δευτερολέπτου (κάτω από το level of perception) αλλά υποτίθεται περνάει από το μάτι στον εγκέφαλο και μετά πάμε όλοι και τρώμε Mac Donalds.
Ή περίπου έτσι.
Πιστεύω ότι -αν η θεωρία είναι αληθινή- όσοι από τους θεατές δεν πεινάνε δεν θα πάνε στα Mac Donalds. Από αυτούς που πεινάνε πολλοί δεν γουστάρουν καθόλου Mac Donalds και θα πάνε αλλού, στα Goodies ίσως. Αλλά στην τελική θα πάνε Mac Donalds μετά την προβολή πολλοί περισσότεροι από όσοι θα πήγαιναν κανονικά σε ένα τυχαίο δείγμα. Ας πούμε στους 500 θεατές οι 30 ενώ το κανονικό είναι 5.
Τώρα έχει απαγορευτεί αυτό από τα "consumer associations" αλλά άσχετα από αυτό είναι υποτίθεται επιστημονικά εξακριβωμένο.
Ισχύει όμως ;
Το frame με το μπιφτέκι δεν το κάνουν να φαίνεται καλά, διότι βέβαια θα χάλαγε την ταινία. Δεν ξέρω αν υπάρχει και άλλος λόγος αλλά θα χάλαγε την ταινία.
Έχω τη γνώμη ότι δεν ισχύει αλλά είναι παραμύθι.
Έχω τη γνώμη ότι γίνεται το εξής:
Για να πάρουν οι μακντοναλντοποιοί και οι διάφοροι μία διαφήμιση κανονική, μετά το διάλειμμα ή πριν την έναρξη της παραστάσεως έχει ένα ωρισμένο κόστος. Δίνουν όσα δίνουν για τέτοιες διαφημίσεις, αλλά οι διαφημιστάκηδες τους λένε -ή τους έλεγαν- "δώστε μας και κάτι λίγα παραπάνω για να σας βάλουμε subliminal cuts".
Έβγαλαν και ένα pseudo science paper να το αποδεικνύει δήθεν.
Το έργο με τον Peter Falk: