Η κατάθλιψη.

[Antares]

Κατάθλιψη δεν έχω βιώσει. Είμαι της άποψης του 1451. Υπάρχει κάποιος λόγος που είμαστε αυτοί που είμαστε. Περισσότερο αισθάνομαι στρατιώτης σε αποστολή, αν τα πράγματα φτάσουν σε κακό σημείο, παρά καταθλιπτική. Το μόνο που έχω σκεφτεί, είναι αν χρειαζόταν να πεθάνω για να ζήσει κάποιο κοντινό μου πρόσωπο, ιδιαιτέρως ένα παιδί, νομίζω θα πέθαινα ευχαρίστως.
Όχι βέβαια κάτω από εκβιασμό. Εκεί πάμε στην εγκληματικότητα. Εκεί θα κάνεις τον στρατιώτη και τον κομάντο.
Φαντάζομαι να πεθαίνει η casper (χτυπάω ξύλο) τώρα και να ζει στην θέση της κανένα κάθαρμα που θα προκαλέσει κακά σε άλλους ανθρώπους.

[- Casper -]

Αφού ζεις, καλά είσαι. Άλλοι δεν έζησαν ποτέ.

Έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές ότι θα ήθελα να γινόταν με κάποιο μαγικό τρόπο να έδινα την ζωή μου σε κάποιον άνθρωπο που όντως θα ήθελε να ζήσει και θα χαιρόταν την ζωή του, αποχωρώντας έτσι ήρεμα και ωραία έχοντας κάνει ένα καλό σ' αυτό τον κόσμο.

Κατά τ' άλλα, είναι προφανές ότι δεν ξέρεις καν για τι πράγμα μιλάς. Η ανηδονία είναι το κύριο "συναίσθημα" της κατάθλιψης (που βασικά είναι η ανικανότητα να αισθανθείς το οτιδήποτε) και εσύ του λες να ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ότι έχει. Τόσο εύκολο λοιπόν.

Δεν υπάρχει τίποτα. Αυτό είναι κατασκεύασμα. Οτιδήποτε βιώνεις, είναι κάτι. Και να μην αισθάνεσαι τίποτα, να αφήνεις τον χρόνο να κυλά κι εσύ μέσα του, χωρίς πάθη, φιλοδοξίες, και βάσανα, είναι μια κατάσταση που μπορεί να βγει και με θετικό πρόσημο. Γιατί ντε και καλά πρέπει να νιώθουμε, να βιώνουμε δυνατά, να ερωτευόμαστε, κλπ. Επειδή μας μάθανε έτσι; το θέμα είναι μην παίζουν ρόλο εξωτερικοί παράγοντες, θάνατοι, άθλια εργασία, φτώχεια, κλπ. Αν καταφέρεις κάποιο επίπεδο αυτονομίας στη ζωή σου, μετά οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον και αξίζει.

Δεν μπορώ να δω τίποτα θετικό στο να ζει κανείς ζωντανός νεκρός απλά και μόνο επειδή αναπνέει. Μάλλον δεν έχεις ζήσει την ανηδονία της κατάθλιψης και γι' αυτό σχημάτισες αυτή την άποψη.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Έχω σκεφτεί πάρα πολλές φορές ότι θα ήθελα να γινόταν με κάποιο μαγικό τρόπο να έδινα την ζωή μου σε κάποιον άνθρωπο που όντως θα ήθελε να ζήσει και θα χαιρόταν την ζωή του, αποχωρώντας έτσι ήρεμα και ωραία έχοντας κάνει ένα καλό σ' αυτό τον κόσμο.

Κατά τ' άλλα, είναι προφανές ότι δεν ξέρεις καν για τι πράγμα μιλάς. Η ανηδονία είναι το κύριο "συναίσθημα" της κατάθλιψης (που βασικά είναι η ανικανότητα να αισθανθείς το οτιδήποτε) και εσύ του λες να ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΕΙ ότι έχει. Τόσο εύκολο λοιπόν.

Δεν υπάρχει τίποτα. Αυτό είναι κατασκεύασμα. Οτιδήποτε βιώνεις, είναι κάτι. Και να μην αισθάνεσαι τίποτα, να αφήνεις τον χρόνο να κυλά κι εσύ μέσα του, χωρίς πάθη, φιλοδοξίες, και βάσανα, είναι μια κατάσταση που μπορεί να βγει και με θετικό πρόσημο. Γιατί ντε και καλά πρέπει να νιώθουμε, να βιώνουμε δυνατά, να ερωτευόμαστε, κλπ. Επειδή μας μάθανε έτσι; το θέμα είναι μην παίζουν ρόλο εξωτερικοί παράγοντες, θάνατοι, άθλια εργασία, φτώχεια, κλπ. Αν καταφέρεις κάποιο επίπεδο αυτονομίας στη ζωή σου, μετά οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον και αξίζει.

Δεν μπορώ να δω τίποτα θετικό στο να ζει κανείς ζωντανός νεκρός απλά και μόνο επειδή αναπνέει. Μάλλον δεν έχεις ζήσει την ανηδονία της κατάθλιψης και γι' αυτό σχημάτισες αυτή την άποψη.

Ε καλά, αν ζούσαμε αιωνίως, μπορεί να ήταν βαρετό. Τώρα αφού την ανυπαρξία δε τη γλιτώνουμε, μια χαρά είναι. Απλά εσύ έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία, και έτσι χαλιέσαι, όλο γκρινιάζεις, σε ενοχλούν όλα, κλαίγεσαι. Αν δε χρειαζεται ντε και καλά να βρεις ένα νόημα, κάποιο στόχο, μια χαρα μπορείς να απολαύσεις οτιδήποτε σου ερθει, και το παραμικρό, και να σου φτάνει άρα να αναζητάς και το επόμενο ήρεμος. Έχουμε και το καλό πλέον του ίντερνετ μην ξεχνάμε, όπου δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις εκεί έξω και να φας στην μάπα τον κάθε ηλιθιο. Μπορείς σάπιος από το σπίτι σου ξάπλα να κάνεις τα πάντα, όπως και τις κατάλληλες γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε στο 1986, άλλη φάση τώρα. Αν έχεις μια οικονομική αυτονομία, είσαι άρχοντας. Δικαιολογία δεν υπάρχει.

[the comet the course the tail]

Δεν υπάρχει τίποτα. Αυτό είναι κατασκεύασμα. Οτιδήποτε βιώνεις, είναι κάτι. Και να μην αισθάνεσαι τίποτα, να αφήνεις τον χρόνο να κυλά κι εσύ μέσα του, χωρίς πάθη, φιλοδοξίες, και βάσανα, είναι μια κατάσταση που μπορεί να βγει και με θετικό πρόσημο. Γιατί ντε και καλά πρέπει να νιώθουμε, να βιώνουμε δυνατά, να ερωτευόμαστε, κλπ. Επειδή μας μάθανε έτσι; το θέμα είναι μην παίζουν ρόλο εξωτερικοί παράγοντες, θάνατοι, άθλια εργασία, φτώχεια, κλπ. Αν καταφέρεις κάποιο επίπεδο αυτονομίας στη ζωή σου, μετά οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον και αξίζει.

Δεν μπορώ να δω τίποτα θετικό στο να ζει κανείς ζωντανός νεκρός απλά και μόνο επειδή αναπνέει. Μάλλον δεν έχεις ζήσει την ανηδονία της κατάθλιψης και γι' αυτό σχημάτισες αυτή την άποψη.

Ε καλά, αν ζούσαμε αιωνίως, μπορεί να ήταν βαρετό. Τώρα αφού την ανυπαρξία δε τη γλιτώνουμε, μια χαρά είναι. Απλά εσύ έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία, και έτσι χαλιέσαι, όλο γκρινιάζεις, σε ενοχλούν όλα, κλαίγεσαι. Αν δε χρειαζεται ντε και καλά να βρεις ένα νόημα, κάποιο στόχο, μια χαρα μπορείς να απολαύσεις οτιδήποτε σου ερθει, και το παραμικρό, και να σου φτάνει άρα να αναζητάς και το επόμενο ήρεμος. Έχουμε και το καλό πλέον του ίντερνετ μην ξεχνάμε, όπου δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις εκεί έξω και να φας στην μάπα τον κάθε ηλιθιο. Μπορείς σάπιος από το σπίτι σου ξάπλα να κάνεις τα πάντα, όπως και τις κατάλληλες γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε στο 1986, άλλη φάση τώρα. Αν έχεις μια οικονομική αυτονομία, είσαι άρχοντας. Δικαιολογία δεν υπάρχει.

δεν λύνεται η κατάθλιψη φιλοσοφώντας το. είναι ασθένεια όπως άλλες.

[- Casper -]

Δεν υπάρχει τίποτα. Αυτό είναι κατασκεύασμα. Οτιδήποτε βιώνεις, είναι κάτι. Και να μην αισθάνεσαι τίποτα, να αφήνεις τον χρόνο να κυλά κι εσύ μέσα του, χωρίς πάθη, φιλοδοξίες, και βάσανα, είναι μια κατάσταση που μπορεί να βγει και με θετικό πρόσημο. Γιατί ντε και καλά πρέπει να νιώθουμε, να βιώνουμε δυνατά, να ερωτευόμαστε, κλπ. Επειδή μας μάθανε έτσι; το θέμα είναι μην παίζουν ρόλο εξωτερικοί παράγοντες, θάνατοι, άθλια εργασία, φτώχεια, κλπ. Αν καταφέρεις κάποιο επίπεδο αυτονομίας στη ζωή σου, μετά οτιδήποτε έχει ενδιαφέρον και αξίζει.

Δεν μπορώ να δω τίποτα θετικό στο να ζει κανείς ζωντανός νεκρός απλά και μόνο επειδή αναπνέει. Μάλλον δεν έχεις ζήσει την ανηδονία της κατάθλιψης και γι' αυτό σχημάτισες αυτή την άποψη.

Ε καλά, αν ζούσαμε αιωνίως, μπορεί να ήταν βαρετό. Τώρα αφού την ανυπαρξία δε τη γλιτώνουμε, μια χαρά είναι. Απλά εσύ έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία, και έτσι χαλιέσαι, όλο γκρινιάζεις, σε ενοχλούν όλα, κλαίγεσαι. Αν δε χρειαζεται ντε και καλά να βρεις ένα νόημα, κάποιο στόχο, μια χαρα μπορείς να απολαύσεις οτιδήποτε σου ερθει, και το παραμικρό, και να σου φτάνει άρα να αναζητάς και το επόμενο ήρεμος. Έχουμε και το καλό πλέον του ίντερνετ μην ξεχνάμε, όπου δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις εκεί έξω και να φας στην μάπα τον κάθε ηλιθιο. Μπορείς σάπιος από το σπίτι σου ξάπλα να κάνεις τα πάντα, όπως και τις κατάλληλες γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε στο 1986, άλλη φάση τώρα. Αν έχεις μια οικονομική αυτονομία, είσαι άρχοντας. Δικαιολογία δεν υπάρχει.

Πάλι αναφέρεις την λέξη απόλαυση. Ένας άνθρωπος με κατάθλιψη δεν μπορεί να απολαύσει ΤΙΠΟΤΑ, ούτε καν πράγματα που συνήθιζε να απολαμβάνει, πόσο μάλλον καινούρια και ό,τι έρχεται. Η κατάθλιψη δεν είναι δικαιολογία αλλά πραγματική ασθένεια. Μιλάμε σε άλλο μήκος κύματος εντελώς, οπότε δεν το συνεχίζω.

[ksk]

Δεν μπορώ να δω τίποτα θετικό στο να ζει κανείς ζωντανός νεκρός απλά και μόνο επειδή αναπνέει. Μάλλον δεν έχεις ζήσει την ανηδονία της κατάθλιψης και γι' αυτό σχημάτισες αυτή την άποψη.

Ε καλά, αν ζούσαμε αιωνίως, μπορεί να ήταν βαρετό. Τώρα αφού την ανυπαρξία δε τη γλιτώνουμε, μια χαρά είναι. Απλά εσύ έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία, και έτσι χαλιέσαι, όλο γκρινιάζεις, σε ενοχλούν όλα, κλαίγεσαι. Αν δε χρειαζεται ντε και καλά να βρεις ένα νόημα, κάποιο στόχο, μια χαρα μπορείς να απολαύσεις οτιδήποτε σου ερθει, και το παραμικρό, και να σου φτάνει άρα να αναζητάς και το επόμενο ήρεμος. Έχουμε και το καλό πλέον του ίντερνετ μην ξεχνάμε, όπου δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις εκεί έξω και να φας στην μάπα τον κάθε ηλιθιο. Μπορείς σάπιος από το σπίτι σου ξάπλα να κάνεις τα πάντα, όπως και τις κατάλληλες γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε στο 1986, άλλη φάση τώρα. Αν έχεις μια οικονομική αυτονομία, είσαι άρχοντας. Δικαιολογία δεν υπάρχει.

δεν λύνεται η κατάθλιψη φιλοσοφώντας το. είναι ασθένεια όπως άλλες.

Την οποία προκαλούμε μόνοι στον εαυτό μας με αρνητικές σκεψεις που παίρνουν την μορφή της εμμονής. Αυτο εχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η χημική ισορροπία των νευροδιαβιβαστων...

[the comet the course the tail]

Ε καλά, αν ζούσαμε αιωνίως, μπορεί να ήταν βαρετό. Τώρα αφού την ανυπαρξία δε τη γλιτώνουμε, μια χαρά είναι. Απλά εσύ έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία, και έτσι χαλιέσαι, όλο γκρινιάζεις, σε ενοχλούν όλα, κλαίγεσαι. Αν δε χρειαζεται ντε και καλά να βρεις ένα νόημα, κάποιο στόχο, μια χαρα μπορείς να απολαύσεις οτιδήποτε σου ερθει, και το παραμικρό, και να σου φτάνει άρα να αναζητάς και το επόμενο ήρεμος. Έχουμε και το καλό πλέον του ίντερνετ μην ξεχνάμε, όπου δεν είσαι αναγκασμένος να βγεις εκεί έξω και να φας στην μάπα τον κάθε ηλιθιο. Μπορείς σάπιος από το σπίτι σου ξάπλα να κάνεις τα πάντα, όπως και τις κατάλληλες γνωριμίες με άτομα με κοινά ενδιαφέροντα. Δεν είμαστε στο 1986, άλλη φάση τώρα. Αν έχεις μια οικονομική αυτονομία, είσαι άρχοντας. Δικαιολογία δεν υπάρχει.

δεν λύνεται η κατάθλιψη φιλοσοφώντας το. είναι ασθένεια όπως άλλες.

Την οποία προκαλούμε μόνοι στον εαυτό μας με αρνητικές σκεψεις που παίρνουν την μορφή της εμμονής. Αυτο εχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η χημική ισορροπία των νευροδιαβιβαστων...

δεν το προκαλούμε και συνειδητά όμως ε; επίτηδες... όλοι κάνουν αρνητικές σκέψεις, αλλά έχουν άλλες αντοχές.
απλά γίνεται η αρχή λόγω κάποιας ανισορροπίας και μετά αυτό είναι αυτοανατροφοδοτούμενο, φαύλος κύκλος...

[ksk]

Οχι συνειδητά αλλα όταν εστιάζουμε σε συγκεκριμένες αρνητικές σκεψεις που γίνονται εμμονές τοτε αρχίζει η χημική ανισορροπία...
Εξις δευτερα φυσις...

[- Casper -]

Είναι και γονιδιακό. Ήμουν καταθλιπτική από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Με τραβούσαν σε παιδοψυχολόγους από τα 6 μου.

[nostromos]

το οτι εχει κλεισει το μυαλο μου και δεν σκεφτομαι σε τετοιες δυσκολες εποχες το θεωρω προσον και χαρισμα.. το να εισαι εξυπνος και υπερδραστηριος σε μια τετοια εποχη και μια τετοια οικονομια δεν εχει νοημα, το μονο που με χαλαει ειναι οτι δεν εχω ενα πτυχιο και μια δουλεια.. καταθλιψη προκαλουμε ολοι στον εαυτο μας με τις σκεψεις μας , ειναι αμυντικος οργανισμος το να μην μπορεις να σκεφτεσαι και να νιωθεις συναισθηματα, αυτο θα φυγει με το που φτιαχτει η ζωη μας, με σεξ, με δουλεια, με γυμνατικη μονο ετσι ξεκλειδωνει και οταν αυτο συμβαινει χρονια τοτε ισως χρειαζεται και φαρμακα.
εχω να παραδωσω αρκετες εργασιες αλλα τις εχω παρατησει γιατι βαζω σε προτεραιοτητα την ψυχικη μου υγεια, χτιζω φιλιες, γνωσεις, χομπι, γυμναζω το σωμα μου , τα προτιμω αυτα απο ενα πτυχιο για τωρα! σπωθημενα ειναι ολα αυτα γιαυτο συμβαινουν

[νύχτα]

δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία

για τα υπόλοιπα που λες επιφυλάσσομαι, μα αν με το παραπάνω
εννοείς πως τα παίρνουμε όλα πολύ στα σοβαρά, είναι τεράστια αλήθεια

[sys3x]

Δε φταίει η σοβαρότητα αλλά το κόμπλεξ της σοβαρότητας (όσον αφορά την σοβαρότητα) και γενικά το/α κόμπλεξ.
Κάποιοι τα ζούνε αυτά τα κόμπλεξ, κάποιοι προκαλούν κιόλας καταστάσεις για να το/α ξαναζήσουν.
Είστε άρρωστοι γενικά, δεν πάτε καθόλου καλά αλλά όλα καλά.

[- Casper -]

δίνεις στη ζωή ιδιαίτερη σημασία

για τα υπόλοιπα που λες επιφυλάσσομαι, μα αν με το παραπάνω
εννοείς πως τα παίρνουμε όλα πολύ στα σοβαρά, είναι τεράστια αλήθεια

Σε έβλεπα στον ύπνο μου χθες. Μου έλεγες πως είμαι τέρμα αντιπαθητική, ότι λέω βλακείες και κάτι άλλα που δεν θυμάμαι και εγώ σε φοβόμουν. Είμασταν εγώ εσύ και μια άλλη μου φίλη που έχω καιρό να δω σε ένα μπαράκι και τα λέγαμε.

Είστε άρρωστοι γενικά, δεν πάτε καθόλου καλά αλλά όλα καλά.

Δεν είμαι καλά, το ξέρω

[Antares]

Αν μαρσάρουν, γκαζάρουν, κορνάρουν, έξω από διαμερίσματα πολυκατοικίας, στην οποία τυχαίνει να βρίσκεται και το δικό μου και μάλιστα στον πρώτο, όπου φυσικά θα έχει περισσότερη φασαρία, εμείς δεν πάμε καλά; Δεν καταλαβαίνω γιατί να πάρω εγώ ηρεμιστικά για πράγματα που λύνονται πολύ εύκολα από την αστυνομία.
Ένα παράδειγμα.

[νύχτα]

Σε έβλεπα στον ύπνο μου χθες. Μου έλεγες πως είμαι τέρμα αντιπαθητική, ότι λέω βλακείες και κάτι άλλα που δεν θυμάμαι και εγώ σε φοβόμουν. Είμασταν εγώ εσύ και μια άλλη μου φίλη που έχω καιρό να δω σε ένα μπαράκι και τα λέγαμε.

ήμασταν σε μπαράκι κι αντί να για χορούς και γλέντια εμείς
είχαμε πιάσει την κουβέντα;; νταξξξ



δεν υπάρχει άνθρωπος που να με φοβάται και δεν μου είσαι
καθόλου αντιπαθής, είμαστε ίδια ράτσα, σε νιώθω και σε συμπονώ

και πολλά ακόμη που δεν είναι για εδώ
φιλί κι αγκαλιά [κι άντε να συνερχόμαστε όλοι μαζί]