Η κατάθλιψη.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Στη σχιζοφρένεια δεν ελέγχεις τον εαυτό σου για να φέρεις αντίρρηση

[foscilis]

να καταθέσω τον οβολό μου:

Η κατάθλιψη δεν έχει στάνταρ συμπτωματολογία ούτε έχει πάντα τα ίδια αίτια ούτε είναι πάντα το ίδιο σοβαρή. Ας πούμε υπάρχει η επιλόχεια κατάθλιψη που είναι πάρα πολύ σκατά και μπορεί η λεχώνα να φτάσει μέχρι την αυτοκτονία ή τη δολοφονία του μωρού αλλά κατά κανόνα περνάει μετά από λίγο καιρό ή με πολύ βασική συμβουλευτική. Υπάρχει η κατάθλιψη στη φάση οφ της διπολικής διαταραχής που είναι επίσης σκατά αλλά κομμάτι ενός κύκλου. Υπάρχει κατάθλιψη σαν αποτέλεσμα μιας τραυματικής εμπειρίας. Υπάρχει κατάθλιψη (ή μάλλον συμπτώματα κατάθλιψης) με αμιγώς βιολογικά αίτια, αποτέλεσμα άλλων ασθενειών όπως ο υποθυρεοειδισμός ή αρρώστιες σαν το Αλτσχάιμερ. Υπάρχει κατάθλιψη που εκδηλώνεται με τρόπο που εμείς οι μη εκπαιδευμένοι άνθρωποι δε θεωρούμε "καταθλιπτικό", μπορεί δηλαδή κάποιος να είναι η ψυχή του πάρτι κι όμως στην πραγματικότητα να υποφέρει και μάλιστα πολύ περισσότερο από κάποιον που παρουσιάζει την πιο στερεοτυπική μίζερη εικόνα.

Προφανώς και η θεραπεία διαφέρει πάρα πολύ. Άλλοι κάνουν μια δυο συνεδρίες και είναι μια χαρά. Άλλοι παίρνουν χάπια για πάντα. Άλλοι κάνουν συμβουλευτική, άλλοι πρέπει να αλλάξουν εντελώς τρόπο ζωής γιατί δεν έχουν αληθινά κατάθλιψη αλλά είναι απλά δυστυχισμένοι με τη ζωή τους, άλλοι όπως είπα ανακαλύπτουν ότι έχουν ένα εντελώς άσχετο άλλο πρόβλημα που θέλει ξερωγω εγχείρηση. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις πάντως είναι να διαγνώσεις μόνος σου τον εαυτό σου και να του χορηγήσεις και φάρμακα ή "φάρμακα" (αλκοόλ, ναρκωτικά, ενδορφίνες).

Μόνο ένας εκπαιδευμένος ειδικός μπορεί να αξιολογήσει την κάθε περίπτωση και να δώσει συμβουλές προς τη σωστή κατεύθυνση. Οπότε στο πρώτο ερώτημα που έθεσε ο φίλος Καβαλιέρε η απάντηση είναι για οποιοδήποτε ψυχολογικής φύσεως πρόβλημα, εφόσον δε νιώθουμε καλά, δεν το ρισκάρουμε, πάμε κατευθείαν σε επαγγελματία για μια πρώτη γνώμη και αν χρειαστεί και σε άλλους για δεύτερη και τρίτη. Όπως ακριβώς θα κάναμε αν είχαμε ένα σωματικό πρόβλημα που να μας ανησυχεί. Στα υπόλοιπα ερωτήματα όπως έγινε φανερό από την παραπάνω αναλυσάρα μου, η απάντηση είναι "εξαρτάται από την περίπτωση".

[ΓΑΛΗ]

Το ειχε πει γνωστος ψυχιατρος σε τηλεοπτικη εκπομπη οτι το κανει. Και στην ιδια ειχε βγει μανα στο τηκεφωνο και το ειχε παραδεχτει, λεγοντας μαλιστα δε θελω να πω που βαζω τα φαρμακα γιατι μπορει να ακουνε και αλλα παιδια.

Και ετσι καποιος μπορει να εχει χρονια παρενεργειες απο φαρμακα χωρις να μπορει να τις αντιμετωπισει.

Αυτά γίνονται για καλό σκοπό; Τίποτα κρυφό δεν γίνεται για καλό σκοπό. Ούτε τα φανερά πολλές φορές.
Ένας συνάδελφος με σχιζοφρένεια μου είχε πει, ότι όταν είπε στον πατέρα του, ότι ακούει φωνές, ο πατέρας του κάλεσε το ΕΚΑΒ και τον πήγαν στο ψυχιατρείο όπου τον έδεσαν και του έδωσαν χάπια. Στα 17-18 έγινε το περιστατικό και από τότε έπαιρνε χάπια ως τα 45, που πέθανε από καρδιά.
Είδες όμως οι ιδιωτικές; Δεν ασφαλίζουν για ψυχικά νοσήματα ή θανάτους λόγω των επιπτώσεων ψυχικών θεραπειών. Το χρήμα μιλάει.

Το θέμα είναι λίγο πιο σύνθετο, γιατί οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις για ψυχικά νοσήματα αυτών που ζουν, είναι ταυτοχρόνως και μία απόδειξη βαρύτητας του ψυχικού νοσήματος, που μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά σε άλλους τομείς.

Οι θάνατοι από τις επιπτώσεις ψυχικών θεραπειών, είναι μάλλον ασαφής όρος. Εννοείς λάθος φάρμακα που είναι επικίνδυνα για την υγεία του πάσχοντος, αδυναμία καταπολέμησης των αυτοκτονικών τάσεων, επικινδυνότητα του πάσχοντος για τη ζωή άλλων, συνδυασμό όλων... τι ακριβώς;

[Beria]

να καταθέσω τον οβολό μου:

Η κατάθλιψη δεν έχει στάνταρ συμπτωματολογία ούτε έχει πάντα τα ίδια αίτια ούτε είναι πάντα το ίδιο σοβαρή. Ας πούμε υπάρχει η επιλόχεια κατάθλιψη που είναι πάρα πολύ σκατά και μπορεί η λεχώνα να φτάσει μέχρι την αυτοκτονία ή τη δολοφονία του μωρού αλλά κατά κανόνα περνάει μετά από λίγο καιρό ή με πολύ βασική συμβουλευτική. Υπάρχει η κατάθλιψη στη φάση οφ της διπολικής διαταραχής που είναι επίσης σκατά αλλά κομμάτι ενός κύκλου. Υπάρχει κατάθλιψη σαν αποτέλεσμα μιας τραυματικής εμπειρίας. Υπάρχει κατάθλιψη (ή μάλλον συμπτώματα κατάθλιψης) με αμιγώς βιολογικά αίτια, αποτέλεσμα άλλων ασθενειών όπως ο υποθυρεοειδισμός ή αρρώστιες σαν το Αλτσχάιμερ. Υπάρχει κατάθλιψη που εκδηλώνεται με τρόπο που εμείς οι μη εκπαιδευμένοι άνθρωποι δε θεωρούμε "καταθλιπτικό", μπορεί δηλαδή κάποιος να είναι η ψυχή του πάρτι κι όμως στην πραγματικότητα να υποφέρει και μάλιστα πολύ περισσότερο από κάποιον που παρουσιάζει την πιο στερεοτυπική μίζερη εικόνα.

Προφανώς και η θεραπεία διαφέρει πάρα πολύ. Άλλοι κάνουν μια δυο συνεδρίες και είναι μια χαρά. Άλλοι παίρνουν χάπια για πάντα. Άλλοι κάνουν συμβουλευτική, άλλοι πρέπει να αλλάξουν εντελώς τρόπο ζωής γιατί δεν έχουν αληθινά κατάθλιψη αλλά είναι απλά δυστυχισμένοι με τη ζωή τους, άλλοι όπως είπα ανακαλύπτουν ότι έχουν ένα εντελώς άσχετο άλλο πρόβλημα που θέλει ξερωγω εγχείρηση. Το χειρότερο που μπορείς να κάνεις πάντως είναι να διαγνώσεις μόνος σου τον εαυτό σου και να του χορηγήσεις και φάρμακα ή "φάρμακα" (αλκοόλ, ναρκωτικά, ενδορφίνες).

Μόνο ένας εκπαιδευμένος ειδικός μπορεί να αξιολογήσει την κάθε περίπτωση και να δώσει συμβουλές προς τη σωστή κατεύθυνση. Οπότε στο πρώτο ερώτημα που έθεσε ο φίλος Καβαλιέρε η απάντηση είναι για οποιοδήποτε ψυχολογικής φύσεως πρόβλημα, εφόσον δε νιώθουμε καλά, δεν το ρισκάρουμε, πάμε κατευθείαν σε επαγγελματία για μια πρώτη γνώμη και αν χρειαστεί και σε άλλους για δεύτερη και τρίτη. Όπως ακριβώς θα κάναμε αν είχαμε ένα σωματικό πρόβλημα που να μας ανησυχεί. Στα υπόλοιπα ερωτήματα όπως έγινε φανερό από την παραπάνω αναλυσάρα μου, η απάντηση είναι "εξαρτάται από την περίπτωση".

Η βύθιση στην κατάθλιψη, μετά τη φάση της υπομανίας, στην διπολική διαταραχη είναι από τις τρομακτικότερες εμπειρίες
Να την βιώνεις σε κοντινο σου άνθρωπο εννοώ, δεν τολμώ να σκεφτώ πώς είναι στον ιδιο σου τον εαυτό

[Γενιά της Αμαρτίας]

Μια χαρά έχει στάνταρ συμπτωματολογία μην αναπαράγετε βλακείες
ρωτήστε ένα γιατρό που χορηγεί αντικαταθλιπτικά σαν τα ντεπόν
Το πως μπορεί να νιώθει κάποιος ποιητικο υποκειμενικά είναι άλλο ζήτημα
Και τα ψυχοτρόπα φάρμακα είναι απλώς όχι αντικαταθλιπτικά
Αυτό που βάζουμε στον οργανισμό μας είναι φάρμακο

[Ορέστης 35]

Το ειχε πει γνωστος ψυχιατρος σε τηλεοπτικη εκπομπη οτι το κανει. Και στην ιδια ειχε βγει μανα στο τηκεφωνο και το ειχε παραδεχτει, λεγοντας μαλιστα δε θελω να πω που βαζω τα φαρμακα γιατι μπορει να ακουνε και αλλα παιδια.

Και ετσι καποιος μπορει να εχει χρονια παρενεργειες απο φαρμακα χωρις να μπορει να τις αντιμετωπισει.

Αυτά γίνονται για καλό σκοπό; Τίποτα κρυφό δεν γίνεται για καλό σκοπό. Ούτε τα φανερά πολλές φορές.
Ένας συνάδελφος με σχιζοφρένεια μου είχε πει, ότι όταν είπε στον πατέρα του, ότι ακούει φωνές, ο πατέρας του κάλεσε το ΕΚΑΒ και τον πήγαν στο ψυχιατρείο όπου τον έδεσαν και του έδωσαν χάπια. Στα 17-18 έγινε το περιστατικό και από τότε έπαιρνε χάπια ως τα 45, που πέθανε από καρδιά.
Είδες όμως οι ιδιωτικές; Δεν ασφαλίζουν για ψυχικά νοσήματα ή θανάτους λόγω των επιπτώσεων ψυχικών θεραπειών. Το χρήμα μιλάει.

Το συμφερον του κοιταει ο καθενας. Ο γιατρος ειναι και ενα ειδος αστυνομικου που προστατευει τους υγιεις απο τους τρελους, τους προσαρμοσμενους απο τους περιθωριακους.

[Ορέστης 35]

Μια χαρά έχει στάνταρ συμπτωματολογία μην αναπαράγετε βλακείες
ρωτήστε ένα γιατρό που χορηγεί αντικαταθλιπτικά σαν τα ντεπόν
Το πως μπορεί να νιώθει κάποιος ποιητικο υποκειμενικά είναι άλλο ζήτημα
Και τα ψυχοτρόπα φάρμακα είναι απλώς όχι αντικαταθλιπτικά
Αυτό που βάζουμε στον οργανισμό μας είναι φάρμακο

Εμενα ενας νευρολογος ψυχιατρος που ειχα παει για πόντους κεφαλους με ειχε ρωτησει αν ημουν απο μικρος μοναχικος ή αν ειχα φιλους. Του ειπα απο μικρος. Επισης με ρωτησε σε τι σταση κοιμαμαι. Απο αυτες τις απαντησεις με διαβεβαιωσε οτι δ3ν ειχα καταθλιψη.

[ΓΑΛΗ]

Άσχετο αλλά έχω ένα παράξενο πράγμα, δεν μπορώ να κοιμηθώ αν δεν φανταστώ ότι παίζω μπιλιάρδο LOL
Μιλάμε δεκαετίες αυτό το πράγμα, και δεν παίζω καν μπιλιάρδο, έπαιξα ξέρω γω ένα διάστημα κάτι μήνες όταν έδινα πανελλήνιες.
Αλλά κάτι έχει αυτό το παιχνίδι, αυτό το πράμα που υπολογίζεις γωνίες κάτι μου κάνει, σα να μου σπάει τον εγκέφαλο σε κομματάκια και να τα βάζει σε σειρά, και μετά είναι όλα καλά και κοιμάμαι.
Κουφό.

Πιστεύω στα τελευταία μου θα πάω να ξαναπιάσω στέκα πρώτη φορά μετά από όλη αυτή την προπόνηση τόσα χρόνια στον ύπνο μου, θα βγω υπερπρωταθλητής, και μετά θα τα κακαρώσω

Οκ, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη θα πω, ότι προσπάθησα να το κάνω εικόνα και μου άρεσε πολύ ως "αυθόρμητος" τρόπος.

[foscilis]

Μια χαρά έχει στάνταρ συμπτωματολογία μην αναπαράγετε βλακείες

ναι ε;

Σταχυολογώ ανάμεσα στα πιθανά συμπτώματα:
-Αϋπνία ή η υπνηλία
-Αύξηση βάρους ή η απώλεια βάρους
-Υπερσεξουαλικότητα ή παντελής έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος
-Επιθετικότητα/ενόχληση με τα πάντα ή αποστασιοποίηση/αδιαφορία για τα πάντα.

Το να εκδηλώνεται μια αρρώστια με ένα σύμπτωμα ή με το ακριβώς αντίθετό του για μένα είναι αρκετά μη στάνταρ, για την ακρίβεια δε νομίζω ότι πάει περισσότερο.

Και βέβαια υπάρχουν άλλα 5-6 που δεν είναι τόσο κραυγαλέα αντίθετα αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να τα έχεις όλα ούτε όλη την ώρα ούτε σε κάποιον συγκεκριμένο συνδυασμό, και δεκάδες άλλα που ούτε σου περνάνε από το μυαλό.

[Antares]

Το θέμα είναι λίγο πιο σύνθετο, γιατί οι ασφαλιστικές αποζημιώσεις για ψυχικά νοσήματα αυτών που ζουν, είναι ταυτοχρόνως και μία απόδειξη βαρύτητας του ψυχικού νοσήματος, που μπορεί να λειτουργήσει αρνητικά σε άλλους τομείς.

Οι θάνατοι από τις επιπτώσεις ψυχικών θεραπειών, είναι μάλλον ασαφής όρος. Εννοείς λάθος φάρμακα που είναι επικίνδυνα για την υγεία του πάσχοντος, αδυναμία καταπολέμησης των αυτοκτονικών τάσεων, επικινδυνότητα του πάσχοντος για τη ζωή άλλων, συνδυασμό όλων... τι ακριβώς;

Εννοώ αυτά που έχω γράψει παραπάνω στο νήμα και ελπίζω να εννοηθούν κάποτε από περισσότερους και να εννοήσουν ότι δεν τους συμφέρει καν να γίνονται τέτοια πράματα.
Δεν έχω κάτι προσωπικό μαζί σου, σωστές είναι οι ερωτήσεις, αλλά ας απαντήσει κάποιος άλλος. Θα ήθελα να μάθω περισσότερα σχετικά με την αντιμετώπιση ιδιωτικών ασφαλειών απέναντι στις ψυχικές ασθένειες. Δεν είναι καλύτερα να πηγαίνεις σε έναν ιδιώτη, σε ένα ωραίο ψυχοθεραπευτικό κέντρο αντί για το Δαφνί;
Όλα τα αντιψυχωτικά επίσης γράφουν τι προκαλούν στις αντενδείξεις που έχουν μέσα στο φύλλο του κουτιού σύμφωνα με τα μέχρι παρούσης συμπεράσματα. Όλα είναι επικίνδυνα. Το λένε μόνα τους.
Γνωρίζω περισσότερους "υγιείς" που είναι επικίνδυνοι για την ζωή άλλων παρά ασθενείς.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Μια χαρά έχει στάνταρ συμπτωματολογία μην αναπαράγετε βλακείες

ναι ε;

Σταχυολογώ ανάμεσα στα πιθανά συμπτώματα:
-Αϋπνία ή η υπνηλία
-Αύξηση βάρους ή η απώλεια βάρους
-Υπερσεξουαλικότητα ή παντελής έλλειψη σεξουαλικού ενδιαφέροντος
-Επιθετικότητα/ενόχληση με τα πάντα ή αποστασιοποίηση/αδιαφορία για τα πάντα.

Το να εκδηλώνεται μια αρρώστια με ένα σύμπτωμα ή με το ακριβώς αντίθετό του για μένα είναι αρκετά μη στάνταρ, για την ακρίβεια δε νομίζω ότι πάει περισσότερο.

Και βέβαια υπάρχουν άλλα 5-6 που δεν είναι τόσο κραυγαλέα αντίθετα αλλά δεν είναι υποχρεωτικό να τα έχεις όλα ούτε όλη την ώρα ούτε σε κάποιον συγκεκριμένο συνδυασμό, και δεκάδες άλλα που ούτε σου περνάνε από το μυαλό.

Αν δεν ήταν στάνταρ, δεν θα υπήρχαν διαγνωστικά κριτήρια για το γιατρό, πολύ απλό, δε χρειάζεται να το αναλύσω

το μόνο άλλο που θα πω είναι ότι στο φάσμα της μανιοκατάθλιψης θέλει λεπτομέρεια η ακριβής ανάλυση του ασθενούς
και μάλλον αυτές οι αντιθέσεις που βάζεις είναι σε αυτό
μιλάμε για κατάθλιψη γιατί αλλιώς δεν θα την λέγαμε κατάθλιψη αλλά η νόσος ράντομ (αυτό ελπίζω να το καταλαβαίνεις)
στην πρώτη απάντηση του νήματος έχω τα φυσιοπαθολογικά συμπτώματα όπως τα πήρα από ειδικό σε γκρουπ θέραπι. όχι για την περίπτωσή μου.
τώρα το να βρεις τα ΨΥΧΟπαθολογικά πρέπει να κάνεις διάλογο με τον ψ σου όχι να γράφεις αρλούμπες πάνω στις αρλούμπες άλλων στο πχώρουμ (δεν το λέω προσωπικά)

[ΟΥΤΙΣ]

Κάντε γυμναστική, τρέξιμο ή περιπάτους, ιδίως στην φύση, θάλασσα ή βουνό, και δεν θα έχετε τέτοια προβλήματα.

Να πηγαίνετε στην Εκκλησία και να προσεύχεστε ακόμη και αν δεν πιστεύετε. Να παρακολουθείτε προσεκτικά την Λειτουργία με την Αγία Σύνοψη.

Όλα αυτά, προφανώς, ως πρόληψη.

Άντε τώρα να τα βρεις όλα αυτά και να τα κάνεις, όταν είτε πρέπει να εργάζεσαι πολλές ώρες, είτε δεν υπάρχουν κάποια χρήματα για εκδρομές. Ούτε σε μικρή πόλη ή χωριό είναι πολύ καλύτερα ως προς αυτό, αν και γενικά η ποιότητα ζωής είναι καλύτερη. Αλλά συμφωνώ, όχι μόνο ως προς την πρόληψη,αλλά και όταν κάνεις κάποια θεραπεία.

Στις μικρές πόλεις και στα χωριά, γενικά στην επαρχία, είναι πανεύκολο να κάνεις βόλτα στην ύπαιθρο. Καλά, για εκκλησία δεν το συζητώ καν! Αυτό κι αν είναι εύκολο.

[Antares]

Επίσης τρώτε στο τραπέζι σας και κατά το δυνατόν χωρίς τηλεόραση, κινητό, υπολογιστή, ακόμη και αν είστε μόνοι σας. Γιατί αλλιώς θα φάτε παραπάνω και μάλιστα κακή τροφή.

[Γενιά της Αμαρτίας]

Επίσης τρώτε στο τραπέζι σας και κατά το δυνατόν χωρίς τηλεόραση, κινητό, υπολογιστή, ακόμη και αν είστε μόνοι σας. Γιατί αλλιώς θα φάτε παραπάνω και μάλιστα κακή τροφή.

Και κόψτε το τρόλινγκ!

[Antares]

Επίσης τρώτε στο τραπέζι σας και κατά το δυνατόν χωρίς τηλεόραση, κινητό, υπολογιστή, ακόμη και αν είστε μόνοι σας. Γιατί αλλιώς θα φάτε παραπάνω και μάλιστα κακή τροφή.

Και κόψτε το τρόλινγκ!

Δεν είναι τρόλινγκ, η παχυσαρκία προκαλεί πολλά, από σωματικές ασθένειες έως και ψυχικές. Αν τρως στο τραπέζι θα φας όσο χρειάζεσαι, αν φας μπροστά στον υπολογιστή ή την τηλεόραση θα φας παραπάνω και δεν θα μπορείς να ελέγξεις τι τρως γιατί θα αισθάνεσαι ευχαρίστηση στην κατανάλωση νόστιμων αλλά μη θρεπτικών τροφών.
Τουλάχιστον σε εμένα αυτό συνέβαινε και το έκοψα.