Η κατάθλιψη.

[Bios22]

δεν ακούγεσαι και σε κακή κατάσταση, παρακολουθείς την σχολή, μελετάς, έχεις κάποιους φίλους και πάς βόλτες, τρέχεις. υπάρχουν και πάρα πολύ χειρότερα. Ίσως λόγω χαρακτήρα να χρειάζεσαι τύπου δουλειές που δίνουν δομή, οργάνωση στην ζωή σου, πχ στρατιωτικές, δάσκαλος. Πληροφορική είναι χαοτικό και ραγδαία μεταβαλλόμενο πολύ και σε αντικείμενο και εργασιακά, θέλει πιο τυχοδιώκτες. Τωρα να αλλάξεις δεν εισαι μεγάλος, αν δεν έχεις μείνει πίσω, ισως αξίζει 1-2 χρόνια να τελειώσεις.

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση, αν και αυτή την εβδομάδα αισθάνομαι μεγαλύτερη αδυναμία από ότι την προηγούμενη εβδομάδα και έχει μειωθεί πολύ η όρεξη μου για φαγητό και γενικά δεν έχω διάθεση. Τον περισσότερο καιρό αισθάνομαι έτσι (δηλαδή από τότε που ξεκίνησε) υπήρχαν πολύ λίγες μέρες όπου αισθάνθηκα ότι καλυτερεύω , αλλά αμέσως μετά ξανά "κύλισα" στην ίδια κατάσταση. Αυτή την στιγμή κάνω διάφορες εξετάσεις μήπως και συμβαίνει κάτι άλλο , αν και θεωρώ κατά 99%
πως πρόκειται για κατάθλιψη και πως πολλά από τα συμπτώματα που έχω προέρχονται από την κατάθλιψη.

Τα συμπτώματα που έχω είναι τα εξής : Ανορεξία, πονοκέφαλος, φωτοφοβία, ναυτία, αϋπνία, πυρετός, έλλειψη διάθεσης, αισθάνομαι πολύ έντονα τους καρδιακούς παλμούς μου (μάλλον από το άγχος), αφυδάτωση - ξηροστομία (συνέχεια) και προφανώς έλλειψη συγκέντρωσης.

Γράφω τα συμπτώματα μου μήπως κάποιος που γνωρίζει περισσότερα περί τέτοιων καταστάσεων σε περίπτωση που κάποιο σύμπτωμα δεν οφείλεται σε κατάθλιψη.

[Antares]

Αν χρησιμοποιούσες κάποιο φάρμακο για την κατάθλιψη και το έκοψες ξαφνικά και όχι σταδιακά, ίσως σου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα, η διακοπή της αγωγής.
Κατά τα άλλα δεν γνωρίζω, με έχουν διαγνώσει με κατάθλιψη, αλλά όχι βαριάς μορφής (αν υπάρχει κάτι τέτοιο), χρησιμοποιούσα και κάποιο φάρμακο.
Μπορείς να αλλάξεις επιστημονικό τομέα, αν δεν σε ενδιαφέρει η πληροφορική, αν και πρέπει να μιλήσεις με ειδικό πιστεύω, γιατί αυτό δεν το καταλαβαίνω. Συνήθως η ενασχόληση με κάποιο επιστημονικό αντικείμενο, βοηθάει στην κατάθλιψη, δεν την προκαλεί.
Καλό είναι ότι κάνεις εξετάσεις, μήπως υπάρχει κάτι οργανικό. Έλεγχος του θυρεοειδή θα ήταν καλό να γίνει.

[talaipwros]

Έχω τουλάχιστον 1 μήνα που έχω πυρετό ,

Εφυγες οπως εισαι σε παθολογο για διερευνηση πυρετου αγνωστου αιτιολογιας.
( υποθετω μιλαμε για κανονικο πυρετο , οχι τιποτα 37.2 ξερω γω)

[Bios22]

Αν χρησιμοποιούσες κάποιο φάρμακο για την κατάθλιψη και το έκοψες ξαφνικά και όχι σταδιακά, ίσως σου προκαλεί αυτά τα συμπτώματα, η διακοπή της αγωγής.
Κατά τα άλλα δεν γνωρίζω, με έχουν διαγνώσει με κατάθλιψη, αλλά όχι βαριάς μορφής (αν υπάρχει κάτι τέτοιο), χρησιμοποιούσα και κάποιο φάρμακο.
Μπορείς να αλλάξεις επιστημονικό τομέα, αν δεν σε ενδιαφέρει η πληροφορική, αν και πρέπει να μιλήσεις με ειδικό πιστεύω, γιατί αυτό δεν το καταλαβαίνω. Συνήθως η ενασχόληση με κάποιο επιστημονικό αντικείμενο, βοηθάει στην κατάθλιψη, δεν την προκαλεί.
Καλό είναι ότι κάνεις εξετάσεις, μήπως υπάρχει κάτι οργανικό. Έλεγχος του θυρεοειδή θα ήταν καλό να γίνει.

Όχι δεν έπαιρνα ποτέ αντικαταθλιπτικά. Αλλά ευχαριστώ .

[ksk]

Έχω τουλάχιστον 1 μήνα που έχω πυρετό ,

Εφυγες οπως εισαι σε παθολογο για διερευνηση πυρετου αγνωστου αιτιολογιας.
( υποθετω μιλαμε για κανονικο πυρετο , οχι τιποτα 37.2 ξερω γω)

Ναι...παθολόγος οπωσδήποτε.

[AlienWay]

Είμαι 22 χρονών και τους τελευταίους 2 μήνες τουλάχιστον νιώθω ότι τα πάντα καταρρέουν. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι πως δεν είμαι ικανός για τίποτα και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Από τότε νιώθω χάλια. Έχω τουλάχιστον 1 μήνα που έχω πυρετό , πονοκεφάλους,πόνο στον αυχένα, ανορεξία, έλλειψη διάθεσης κλπ. Νιώθω πως αυτό που με καταπιέζει είναι η σχολή μου. Ενώ έκανα έναν δύσκολο αγώνα για να καταφέρω να μπω στην σχολή που ήθελα και σε κλάδο που με ενδιέφερε (πληροφορική) αυτήν την στιγμή νιώθω πως μετά από 2 χρόνια που φοιτώ σε αυτήν την σχολή απλά απεχθάθηκα όχι απλά την σχολή αλλά το ίδιο το αντικείμενο. Αυτό το κάνει χειρότερο καθώς είναι μια σχολή που απαιτεί την συνεχή χρήση του υπολογιστή και πλέον δεν μπορώ να κάτσω μπροστά από αυτόν. Γενικά όταν πρώτο μπήκα στην σχολή δεν κατάφερα να κάνω φιλίες και επίσης το πήρα πολύ πατριωτικά και διάβαζα πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή. Υπάρχουν και άλλα όμως δεν θέλω να πολυλογώ.

Η σχολή διαθέτει ψυχολόγους αλλά δυστυχώς είμαι σε ουρά αναμονής εδώ και εβδομάδες.

Ο κάθε άνθρωπος διαφέρει αλλά έτυχε να διαβάσω αρκετά νήματα με περιπτώσεις κατάθλιψης και δεν συνάντησα παρόμοια περίπτωση. Θα ήθελα κάποια συμβουλή από οποιαδήποτε έχει την καλή θέληση να απαντήσει σε αυτό το νήμα.

Νιώθω πως είμαι σε σύγχυση και πως δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά και καθαρά . Κάθομαι και ψάχνω σχολές σε ΙΕΚ για επαγγέλματα όπως βοηθός νοσηλευτικής κτλ. Δεν ξέρω πόσο λογική απόφαση θα ήταν να αφήσω την σχολή και να πάω σε μια άλλη ενός διαφορετικού κλάδου και κατώτερου πτυχίου.

Γενικά άλλες ασχολίες πέρα από την σχολή δεν έχω , πέρα από καμία βόλτα με φίλους. Δεν έχω δουλέψει ποτέ και σκέφτομαι πως θα ήταν μια καλή ιδέα να δουλέψω κάπου. Όμως από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία δεν μπορώ να διαβάσω τίποτα και απλά κάθομαι και μιζεριάζω προσπαθώντας να συνέλθω με βόλτες , λίγο τρέξιμο και αποφεύγοντας να μένω μόνος καθώς κάνει τα πράγματα χειρότερα. Έκανα και κάποιες εξετάσεις και μέχρι στιγμής το μόνο που βρέθηκε ήταν έλλειψη σε D3 η οποία σχετίζεται με τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Τέλος πέρα από οικογενειακά προβλήματα που υπάρχουν και ανύπαρκτες σχέσεις με το αντίθετο φύλο θεωρώ πως μάλλον το πρόβλημα μου είναι η δυσκολία της σχολής μου και το διάβασμα που απαιτεί. Ίσως τελικά να μην έκανα για το πανεπιστήμιο άσχετα που δεν χρωστάω πολλά μαθήματα.

Εύχομαι να είστε όλοι καλά , σωματικά και ψυχικά.

Να κάνεις συνεδρίες με κάποιον ψυχίατρο ώστε πρώτα απ' όλα να διαπιστώσετε αν όντως υπάρχει το πρόβλημα (ή αν υπάρχει κάποιο άλλο). Σε περίπτωση που πρόκειται για διαταραχή, όλη η κρίση που έχεις για τη σχολή, ενδέχεται να είναι ψευδής. Το οποίο σημαίνει ότι και σε άλλη σχολή να ήσουν, τα ίδια θα πίστευες.

Επομένως μη παρατήσεις τη σχολή και τα διαβάσματα, αν πρώτα δεν βεβαιωθείς ότι υπάρχει πρόβλημα ή όχι. Γιατί αν όντως υπάρχει κατάθλιψη ή άλλη διαταραχή, τότε όλη αυτή η πεποίθηση, είναι ψευδής. Αν δεν υπάρχει διαταραχή τότε ναι, αυτό που πιστεύεις αναφορικά με τη σχολή είναι αυτό που όντως ισχύει.

Η κατάθλιψη έχει το ύπουλο ταλέντο να σε "πείθει" ότι όλα αυτά που αισθάνεσαι, έχουν αντικειμενική βάση.

[Bios22]

Είμαι 22 χρονών και τους τελευταίους 2 μήνες τουλάχιστον νιώθω ότι τα πάντα καταρρέουν. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι πως δεν είμαι ικανός για τίποτα και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Από τότε νιώθω χάλια. Έχω τουλάχιστον 1 μήνα που έχω πυρετό , πονοκεφάλους,πόνο στον αυχένα, ανορεξία, έλλειψη διάθεσης κλπ. Νιώθω πως αυτό που με καταπιέζει είναι η σχολή μου. Ενώ έκανα έναν δύσκολο αγώνα για να καταφέρω να μπω στην σχολή που ήθελα και σε κλάδο που με ενδιέφερε (πληροφορική) αυτήν την στιγμή νιώθω πως μετά από 2 χρόνια που φοιτώ σε αυτήν την σχολή απλά απεχθάθηκα όχι απλά την σχολή αλλά το ίδιο το αντικείμενο. Αυτό το κάνει χειρότερο καθώς είναι μια σχολή που απαιτεί την συνεχή χρήση του υπολογιστή και πλέον δεν μπορώ να κάτσω μπροστά από αυτόν. Γενικά όταν πρώτο μπήκα στην σχολή δεν κατάφερα να κάνω φιλίες και επίσης το πήρα πολύ πατριωτικά και διάβαζα πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή. Υπάρχουν και άλλα όμως δεν θέλω να πολυλογώ.

Η σχολή διαθέτει ψυχολόγους αλλά δυστυχώς είμαι σε ουρά αναμονής εδώ και εβδομάδες.

Ο κάθε άνθρωπος διαφέρει αλλά έτυχε να διαβάσω αρκετά νήματα με περιπτώσεις κατάθλιψης και δεν συνάντησα παρόμοια περίπτωση. Θα ήθελα κάποια συμβουλή από οποιαδήποτε έχει την καλή θέληση να απαντήσει σε αυτό το νήμα.

Νιώθω πως είμαι σε σύγχυση και πως δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά και καθαρά . Κάθομαι και ψάχνω σχολές σε ΙΕΚ για επαγγέλματα όπως βοηθός νοσηλευτικής κτλ. Δεν ξέρω πόσο λογική απόφαση θα ήταν να αφήσω την σχολή και να πάω σε μια άλλη ενός διαφορετικού κλάδου και κατώτερου πτυχίου.

Γενικά άλλες ασχολίες πέρα από την σχολή δεν έχω , πέρα από καμία βόλτα με φίλους. Δεν έχω δουλέψει ποτέ και σκέφτομαι πως θα ήταν μια καλή ιδέα να δουλέψω κάπου. Όμως από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία δεν μπορώ να διαβάσω τίποτα και απλά κάθομαι και μιζεριάζω προσπαθώντας να συνέλθω με βόλτες , λίγο τρέξιμο και αποφεύγοντας να μένω μόνος καθώς κάνει τα πράγματα χειρότερα. Έκανα και κάποιες εξετάσεις και μέχρι στιγμής το μόνο που βρέθηκε ήταν έλλειψη σε D3 η οποία σχετίζεται με τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Τέλος πέρα από οικογενειακά προβλήματα που υπάρχουν και ανύπαρκτες σχέσεις με το αντίθετο φύλο θεωρώ πως μάλλον το πρόβλημα μου είναι η δυσκολία της σχολής μου και το διάβασμα που απαιτεί. Ίσως τελικά να μην έκανα για το πανεπιστήμιο άσχετα που δεν χρωστάω πολλά μαθήματα.

Εύχομαι να είστε όλοι καλά , σωματικά και ψυχικά.

Να κάνεις συνεδρίες με κάποιον ψυχίατρο ώστε πρώτα απ' όλα να διαπιστώσετε αν όντως υπάρχει το πρόβλημα (ή αν υπάρχει κάποιο άλλο). Σε περίπτωση που πρόκειται για διαταραχή, όλη η κρίση που έχεις για τη σχολή, ενδέχεται να είναι ψευδής. Το οποίο σημαίνει ότι και σε άλλη σχολή να ήσουν, τα ίδια θα πίστευες.

Επομένως μη παρατήσεις τη σχολή και τα διαβάσματα, αν πρώτα δεν βεβαιωθείς ότι υπάρχει πρόβλημα ή όχι. Γιατί αν όντως υπάρχει κατάθλιψη ή άλλη διαταραχή, τότε όλη αυτή η πεποίθηση, είναι ψευδής. Αν δεν υπάρχει διαταραχή τότε ναι, αυτό που πιστεύεις αναφορικά με τη σχολή είναι αυτό που όντως ισχύει.

Η κατάθλιψη έχει το ύπουλο ταλέντο να σε "πείθει" ότι όλα αυτά που αισθάνεσαι, έχουν αντικειμενική βάση.

Μακάρι οι ψυχοθεραπείες να βοηθήσουν γιατί νιώθω συνεχώς πως είμαι σε σύγχυση. Όμως φοβάμαι πως ούτε οι ψυχοθεραπείες θα βοηθήσουν στο τέλος.

Ένα περίεργο πράγμα. Η μόνη στιγμή που αισθάνομαι κάποια ηρεμία είναι το βράδυ αν και δεν κάνω κάτι διαφορετικό από ότι την υπόλοιπη ημέρα και προσπαθώ να απολαύσω αυτή την ηρεμία όσο πιο πολύ γίνεται που αυτό έχει ως αποτέλεσμα να κοιμάμαι 3 - 4 η ώρα τα ξημερώματα. Ένα ακόμη περίεργο πράγμα είναι πως όσο αργά και να κοιμηθώ πάντα ξυπνάω κατά τις 9-9:30 κάτι που αυτό τον καιρό σιχαίνομαι διότι από το πρωί που ξυπνάω μέχρι να έρθει το βράδυ νιώθω συνεχώς χάλια και προσπαθώ όσο γίνεται να μην μένω μόνος γιατί τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα.

Ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση.

[Garcia]

Είμαι 35,δεν έχω φίλους,δεν διασκεδάζω,δεν πηγαίνω διακοπές η ταξίδια,δεν έχω κοπέλα ούτε έχω συνάψει σχέσεις,δεν έχω σεξουαλική ζωή,κοινωνική ζωή,δεν μου αρέσει η δουλειά που κάνω,δεν έχω τελειωσει τα δύο ΙΕΚ που είχα πάει,τα παράτησα,νιώθω πως δεν με γεμίζει τίποτε,ότι δοκιμάζω μετά από λίγο καιρό το παρατάω αφού δεν παίρνω κάποια ικανοποίηση η ευχαρίστηση,η ψυχική κούραση και η έλλειψη διάθεσης η ενέργειας είναι μεγάλη.

Η αποφευκτικη διαταραχή προσωπικότητας η ΓΑΔ είναι ζορικη,δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας,μειονεξιας,ανασφάλειες,φοβίες,εσωστρέφεια,ντροπαλότητα,νιώθεις πως δεν αξίζεις,ότι δεν είσαι αρκετός,ότι είσαι κατώτερος από τους γύρω.

Τα τελευταία 3 χρόνια παλεύω με ψυχολόγους και ψυχιάτρους να βρω μια θεραπεία για ίαση των συμπτωμάτων,δεν έχω βοηθηθεί δυστυχώς ακόμη,είχα πάρει seroxat,efexor για ένα διάστημα,έπρεπε να περάσουν 6 μήνες χρήσης του φαρμάκου για να κάνω recovery,η lexotanil 1,5mg κάποιες φορές,είχα καταρρεύσει ψυχολογικά,είχα παραιτηθεί από μια δουλειά λόγω ότι δεχομουν πισωπλατες μαχαιριές και αρνητικό σχολιασμό από αλλά άτομα στο χώρο εργασίας.

Αυτή τη στιγμή έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτικής προσεγγισης και ομαδική θεραπεία που θα ξεκινήσω τον Σεπτέμβρη,είναι δύσκολα αντιμετωπίσημο,δυσκολεύομαι σε πράγματα που για άλλους είναι απλως αυτονόητα η τα κάνουν με σχετική άνεση,ψυχικά τραύματα από παιδική ηλικία,συμπεριφορές γονέων,πεποιθήσεις που ρίζωσαν,καταπιεσμένα συναισθήματα,αρνητικές καταστάσεις που εσωτερικευτηκαν.

[talaipwros]

Είμαι 35,δεν έχω φίλους,δεν διασκεδάζω,δεν πηγαίνω διακοπές η ταξίδια,δεν έχω κοπέλα ούτε έχω συνάψει σχέσεις,δεν έχω σεξουαλική ζωή,κοινωνική ζωή,δεν μου αρέσει η δουλειά που κάνω,δεν έχω τελειωσει τα δύο ΙΕΚ που είχα πάει,τα παράτησα,νιώθω πως δεν με γεμίζει τίποτε,ότι δοκιμάζω μετά από λίγο καιρό το παρατάω αφού δεν παίρνω κάποια ικανοποίηση η ευχαρίστηση,η ψυχική κούραση και η έλλειψη διάθεσης η ενέργειας είναι μεγάλη.

Η αποφευκτικη διαταραχή προσωπικότητας η ΓΑΔ είναι ζορικη,δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας,μειονεξιας,ανασφάλειες,φοβίες,εσωστρέφεια,ντροπαλότητα,νιώθεις πως δεν αξίζεις,ότι δεν είσαι αρκετός,ότι είσαι κατώτερος από τους γύρω.

Τα τελευταία 3 χρόνια παλεύω με ψυχολόγους και ψυχιάτρους να βρω μια θεραπεία για ίαση των συμπτωμάτων,δεν έχω βοηθηθεί δυστυχώς ακόμη,είχα πάρει seroxat,efexor για ένα διάστημα,έπρεπε να περάσουν 6 μήνες χρήσης του φαρμάκου για να κάνω recovery,η lexotanil 1,5mg κάποιες φορές,είχα καταρρεύσει ψυχολογικά,είχα παραιτηθεί από μια δουλειά λόγω ότι δεχομουν πισωπλατες μαχαιριές και αρνητικό σχολιασμό από αλλά άτομα στο χώρο εργασίας.

Αυτή τη στιγμή έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτικής προσεγγισης και ομαδική θεραπεία που θα ξεκινήσω τον Σεπτέμβρη,είναι δύσκολα αντιμετωπίσημο,δυσκολεύομαι σε πράγματα που για άλλους είναι απλως αυτονόητα η τα κάνουν με σχετική άνεση,ψυχικά τραύματα από παιδική ηλικία,συμπεριφορές γονέων,πεποιθήσεις που ρίζωσαν,καταπιεσμένα συναισθήματα,αρνητικές καταστάσεις που εσωτερικευτηκαν.

Ότι καλύτερο ευχομεθα

[Feindflug]

Είμαι 35,δεν έχω φίλους,δεν διασκεδάζω,δεν πηγαίνω διακοπές η ταξίδια,δεν έχω κοπέλα ούτε έχω συνάψει σχέσεις,δεν έχω σεξουαλική ζωή,κοινωνική ζωή,δεν μου αρέσει η δουλειά που κάνω,δεν έχω τελειωσει τα δύο ΙΕΚ που είχα πάει,τα παράτησα,νιώθω πως δεν με γεμίζει τίποτε,ότι δοκιμάζω μετά από λίγο καιρό το παρατάω αφού δεν παίρνω κάποια ικανοποίηση η ευχαρίστηση,η ψυχική κούραση και η έλλειψη διάθεσης η ενέργειας είναι μεγάλη.

Η αποφευκτικη διαταραχή προσωπικότητας η ΓΑΔ είναι ζορικη,δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας,μειονεξιας,ανασφάλειες,φοβίες,εσωστρέφεια,ντροπαλότητα,νιώθεις πως δεν αξίζεις,ότι δεν είσαι αρκετός,ότι είσαι κατώτερος από τους γύρω.

Τα τελευταία 3 χρόνια παλεύω με ψυχολόγους και ψυχιάτρους να βρω μια θεραπεία για ίαση των συμπτωμάτων,δεν έχω βοηθηθεί δυστυχώς ακόμη,είχα πάρει seroxat,efexor για ένα διάστημα,έπρεπε να περάσουν 6 μήνες χρήσης του φαρμάκου για να κάνω recovery,η lexotanil 1,5mg κάποιες φορές,είχα καταρρεύσει ψυχολογικά,είχα παραιτηθεί από μια δουλειά λόγω ότι δεχομουν πισωπλατες μαχαιριές και αρνητικό σχολιασμό από αλλά άτομα στο χώρο εργασίας.

Αυτή τη στιγμή έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτικής προσεγγισης και ομαδική θεραπεία που θα ξεκινήσω τον Σεπτέμβρη,είναι δύσκολα αντιμετωπίσημο,δυσκολεύομαι σε πράγματα που για άλλους είναι απλως αυτονόητα η τα κάνουν με σχετική άνεση,ψυχικά τραύματα από παιδική ηλικία,συμπεριφορές γονέων,πεποιθήσεις που ρίζωσαν,καταπιεσμένα συναισθήματα,αρνητικές καταστάσεις που εσωτερικευτηκαν.

Ξεκίνα γυμναστική, τρέξιμο και κρύα μπάνια, τύπε.

[Garcia]

Δυστυχώς τα έχω δοκιμάσει και αυτά,δεν είναι θέμα να κάνω κάποια δραστηριότητα,μετά από λίγο καιρό τα παρατάω,χάνω το ενδιαφέρον μου έτσι ξαφνικά.

Είμαι σε μια φάση που δεν παίρνω καμιά ικανοποίηση η χαρά από κανέναν τομέα,επαγγελματικά δεν μπορώ να ανέβω άλλο,μένω ακόμη στο πατρικό,οι γονείς με πρήζουν για διάφορα,φίλοι δεν υπάρχουν,με γυναίκες δεν βγαίνω,με κάποιο χόμπυ δεν ασχολούμαι γιατί ξέρω πως θα ξεκινήσω και θα το σταματήσω σύντομα.

Ψυχική κούραση λόγω της διαταραχής,έλλειψη διάθεσης και ενέργειας γενικότερα.Εχω βάλει μετά τον κορωνοιο,μετά από υποθυρεοειδισμό,10 περιττά κιλά,παίρνω θεραπεία Τ4,όταν στρεσαρομαι στη δουλειά παίρνω λεξοτανιλ αραιά και που.

Η εσωστρέφεια και η ντροπαλότητα με έχουν καταστρέψει,δεν μπορώ να κοινωνικοποιηθω εύκολα,να κάνω διαπροσωπικές σχέσεις/επαφές,ελπιζω πως η ομαδική θεραπεία θα με βοηθήσει.

[Null]

Τι διάγνωση έχεις; Μόνο αποφευκτική διαταραχή;

[Isildur]

Είμαι 35,δεν έχω φίλους,δεν διασκεδάζω,δεν πηγαίνω διακοπές η ταξίδια,δεν έχω κοπέλα ούτε έχω συνάψει σχέσεις,δεν έχω σεξουαλική ζωή,κοινωνική ζωή,δεν μου αρέσει η δουλειά που κάνω,δεν έχω τελειωσει τα δύο ΙΕΚ που είχα πάει,τα παράτησα,νιώθω πως δεν με γεμίζει τίποτε,ότι δοκιμάζω μετά από λίγο καιρό το παρατάω αφού δεν παίρνω κάποια ικανοποίηση η ευχαρίστηση,η ψυχική κούραση και η έλλειψη διάθεσης η ενέργειας είναι μεγάλη.

Η αποφευκτικη διαταραχή προσωπικότητας η ΓΑΔ είναι ζορικη,δημιουργεί αισθήματα ανεπάρκειας,μειονεξιας,ανασφάλειες,φοβίες,εσωστρέφεια,ντροπαλότητα,νιώθεις πως δεν αξίζεις,ότι δεν είσαι αρκετός,ότι είσαι κατώτερος από τους γύρω.

Τα τελευταία 3 χρόνια παλεύω με ψυχολόγους και ψυχιάτρους να βρω μια θεραπεία για ίαση των συμπτωμάτων,δεν έχω βοηθηθεί δυστυχώς ακόμη,είχα πάρει seroxat,efexor για ένα διάστημα,έπρεπε να περάσουν 6 μήνες χρήσης του φαρμάκου για να κάνω recovery,η lexotanil 1,5mg κάποιες φορές,είχα καταρρεύσει ψυχολογικά,είχα παραιτηθεί από μια δουλειά λόγω ότι δεχομουν πισωπλατες μαχαιριές και αρνητικό σχολιασμό από αλλά άτομα στο χώρο εργασίας.

Αυτή τη στιγμή έχω ξεκινήσει ψυχοθεραπεία ψυχαναλυτικής προσεγγισης και ομαδική θεραπεία που θα ξεκινήσω τον Σεπτέμβρη,είναι δύσκολα αντιμετωπίσημο,δυσκολεύομαι σε πράγματα που για άλλους είναι απλως αυτονόητα η τα κάνουν με σχετική άνεση,ψυχικά τραύματα από παιδική ηλικία,συμπεριφορές γονέων,πεποιθήσεις που ρίζωσαν,καταπιεσμένα συναισθήματα,αρνητικές καταστάσεις που εσωτερικευτηκαν.

Ζόρικη περίπτωση ακούγεται, αλλά όπως θα έχεις ήδη μάθει (φαντάζομαι) το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσεις ότι έχεις πρόβλημα και το δεύτερο να ψάξεις για βοήθεια. Κι εσύ βλέπω ότι τα έχεις κάνει και τα δυο κι αυτό είναι σημαντικότατο.

Σου εύχομαι τα καλύτερα.

[Null]

Η ομαδική θεραπεία νομίζω θα σε ωφελήσει αρκετά, φρόντισε μόνο να παλέψεις το άγχος
που θα νιώθεις όταν θα ανοίγεσαι μπροστά σε άλλους και θα είσαι το επίκεντρο του group.
Μην το παρατήσεις, αποδεδειγμένα βοηθάει στην περίπτωση σου.

[student]

Είμαι 22 χρονών και τους τελευταίους 2 μήνες τουλάχιστον νιώθω ότι τα πάντα καταρρέουν. Ξαφνικά άρχισα να αισθάνομαι πως δεν είμαι ικανός για τίποτα και στη συνέχεια δημιουργήθηκαν και άλλα αρνητικά συναισθήματα. Από τότε νιώθω χάλια. Έχω τουλάχιστον 1 μήνα που έχω πυρετό , πονοκεφάλους,πόνο στον αυχένα, ανορεξία, έλλειψη διάθεσης κλπ. Νιώθω πως αυτό που με καταπιέζει είναι η σχολή μου. Ενώ έκανα έναν δύσκολο αγώνα για να καταφέρω να μπω στην σχολή που ήθελα και σε κλάδο που με ενδιέφερε (πληροφορική) αυτήν την στιγμή νιώθω πως μετά από 2 χρόνια που φοιτώ σε αυτήν την σχολή απλά απεχθάθηκα όχι απλά την σχολή αλλά το ίδιο το αντικείμενο. Αυτό το κάνει χειρότερο καθώς είναι μια σχολή που απαιτεί την συνεχή χρήση του υπολογιστή και πλέον δεν μπορώ να κάτσω μπροστά από αυτόν. Γενικά όταν πρώτο μπήκα στην σχολή δεν κατάφερα να κάνω φιλίες και επίσης το πήρα πολύ πατριωτικά και διάβαζα πολλές ώρες μπροστά από τον υπολογιστή. Υπάρχουν και άλλα όμως δεν θέλω να πολυλογώ.

Η σχολή διαθέτει ψυχολόγους αλλά δυστυχώς είμαι σε ουρά αναμονής εδώ και εβδομάδες.

Ο κάθε άνθρωπος διαφέρει αλλά έτυχε να διαβάσω αρκετά νήματα με περιπτώσεις κατάθλιψης και δεν συνάντησα παρόμοια περίπτωση. Θα ήθελα κάποια συμβουλή από οποιαδήποτε έχει την καλή θέληση να απαντήσει σε αυτό το νήμα.

Νιώθω πως είμαι σε σύγχυση και πως δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά και καθαρά . Κάθομαι και ψάχνω σχολές σε ΙΕΚ για επαγγέλματα όπως βοηθός νοσηλευτικής κτλ. Δεν ξέρω πόσο λογική απόφαση θα ήταν να αφήσω την σχολή και να πάω σε μια άλλη ενός διαφορετικού κλάδου και κατώτερου πτυχίου.

Γενικά άλλες ασχολίες πέρα από την σχολή δεν έχω , πέρα από καμία βόλτα με φίλους. Δεν έχω δουλέψει ποτέ και σκέφτομαι πως θα ήταν μια καλή ιδέα να δουλέψω κάπου. Όμως από τότε που ξεκίνησε αυτή η ιστορία δεν μπορώ να διαβάσω τίποτα και απλά κάθομαι και μιζεριάζω προσπαθώντας να συνέλθω με βόλτες , λίγο τρέξιμο και αποφεύγοντας να μένω μόνος καθώς κάνει τα πράγματα χειρότερα. Έκανα και κάποιες εξετάσεις και μέχρι στιγμής το μόνο που βρέθηκε ήταν έλλειψη σε D3 η οποία σχετίζεται με τα συμπτώματα της κατάθλιψης.

Τέλος πέρα από οικογενειακά προβλήματα που υπάρχουν και ανύπαρκτες σχέσεις με το αντίθετο φύλο θεωρώ πως μάλλον το πρόβλημα μου είναι η δυσκολία της σχολής μου και το διάβασμα που απαιτεί. Ίσως τελικά να μην έκανα για το πανεπιστήμιο άσχετα που δεν χρωστάω πολλά μαθήματα.

Εύχομαι να είστε όλοι καλά , σωματικά και ψυχικά.

Κάντην από τη σχολή φίλος.
Αν δεν έχεις πάει φαντάρος κόψε την αναβολή και πήγαινε να τελειώνεις και μετά βλέπεις τί κάνεις. Ειδάλλως κάνε ένα break, πιάσε μια δουλειά, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου. Είναι πολύ πιθανόν να μην έχεις κατάθλιψη αλλά απλά έχεις εγκλωβιστεί και όλη αυτή η πίεση σε έχει διαλύσει. Η ζωή είναι μπροστά σου, δεν είναι μια σχολή το α και το ω, ειδικά από τη στιγμή που είναι και παράξενο αντικείμενο και άμα δε σου πάει δεν στρώνει ποτέ.
Πέρασα κι εγω πριν αρκετά χρόνια κάτι πολύ κοντινό με εσένα... πήγα εξωτερικό στα 19 να σπουδάσω computer science και ένα χρόνο μετά κόντεψα ν αυτοκτονήσω από παρόμοια πίεση που περιγράφεις γιατί δεν μπορούσα από την αηδία ούτε να πατήσω. Κάπου εκεί ξεκίνησαν οι σκέψεις του τί θα γίνω, πόσα λεφτά πήγαν χαμένα κλπ κλπ κλπ. Παραλίγο να φανταστείς αντί να γυρίσω ελλάδα να πάω εθελοντής στη σερβία που τότε γινόταν ο πόλεμος, ώστε να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσω της συνέπειες της αποτυχίας.
Τελικά βρήκα τα άντερα και τα βρόντηξα (σημαντική φυσικά η στήριξη της οικογένειας), πήγα φαντάρος, και μετά όλα έστρωσαν από μόνα τους.

Πάρε λίγο χώρο. Μια χαρά παιδί δείχνεις, μην αφήσεις μια λάθος επιλογή να σε τραβήξει στον πάτο. Και η αποτυχία και οι λάθος επιλογές μέσα στη ζωή είναι. Όσο πιο γρήγορα βρεις τα άντερα να το αντιμετωπίσεις, τόσο μικρότερες πολλές φορές οι συνέπειες.

ΥΓ. Και ο μεγάλος γιος μου πέρασε πέρυσι πρώτο έτος στο πανεπιστήμιο σε σχολή που ήταν ο μόνος του στόχος κι έκανε τον αντίστοιχο αγώνα να μπει. Πριν ένα μήνα μας ανακοίνωσε ότι δεν του λέει καθόλου και τα χει παίξει. Δεν την παλεύει και όχι λόγω μαθημάτων αλλά το αντικείμενο δεν του πάει και δεν ήταν αυτό που φανταζόταν. Ήδη είμαστε κοντά στο να ολοκληρωθεί το επόμενο μονοπάτι που θ ακολουθήσει. Και δείχνει να είναι πολύ πολύ καλύτερο.

Έχει ο Θεός αγορίνα μου. Κάνε αυτό που πρέπει να κάνεις.

Την αγάπη μου σου στέλνω και ο Θεός να σε βοηθήσει να βρείς το δρόμο σου. Μή μασάς! Βάλε αρχή!