Ernst Rauter, Ἡ Κατασκευὴ Ὑπηκόων: Πῶς Κατασκευάζεται Μία Γνώμη σ’ Ἕνα Κεφάλι

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ernst Rauter, Ἡ Κατασκευὴ Ὑπηκόων: Πῶς Κατασκευάζεται Μία Γνώμη σ’ Ἕνα Κεφάλι



Στὸ σχολεῖο κατασκευάζονται ἄνθρωποι. Ἡ διαδικασία τῆς κατασκευῆς ἀνθρώπων λέγεται ἐκπαίδευση. Ἡ οἰκογένεια, ὁ κινηματογράφος, ἡ τηλεόραση, τὸ θέατρο, τὸ ραδιόφωνο, οἱ ἐφημερίδες, τὰ βιβλία καὶ τὰ πλακὰτ εἶναι σχολεία μὲ τὴν εὐρύτερη ἔννοια. Ὅλα τὰ κέντρα ποὺ μεταδίδουν πληροφορίες εἶναι σχολεία.

Γιὰ τὴν κατασκευὴ πραγμάτων χρησιμοποιοῦνται ἐργαλεία. Τὸ ἐργαλεῖο μὲ τὸ ὁποῖο κατασκευάζονται ἄνθρωποι εἶναι ἡ πληροφορία.

Ὅταν οἱ ἄνθρωποι δὲν υπακούουν σὲ φυσικὲς ἀνάγκες, στὴ συνήθεια ἢ στὴ βία, οἱ πράξεις τους ἐξαρτῶνται ἀπὸ τὰ ὅσα ξέρουν. Ἀκόμα καὶ οἱ συνήθειες δημιουργοῦνται ὡς ἕνα βαθμὸ ἀπὸ πληροφορίες. Ἀφοῦ οἱ πράξεις ἑνὸς ἀνθρώπου καθορίζουν τὴν πορεία τῆς ζωῆς του, οἱ πληροφορίες ποὺ παίρνει ὁ ἄνθρωπος αὐτὸς καθορίζουν πῶς θὰ ζήσει. Τὰ σχολεία δὲν φτιάχνουν μόνον ἀνθρώπους, φτιάχνουν καὶ βιογραφίες.

Τὴ φύση τῆς πληροφορίας μπορεῖ νὰ τὴν καταλάβει κανεὶς μόνον ἂν ἐξετάσει τὴν ἐπίδρασή της στὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων.

Ἂν θέλει κανεὶς νὰ καταλάβει καλύτερα τὴ φύση τῶν ἐργαλείων, πρέπει νὰ ξέρει γιὰ ποιὸ σκοπὸ προορίζονται. Ὁ σκοπὸς διαμορφώνει τὸ ἐργαλεῖο. Δὲν ὑπάρχει ἐργαλεῖο χωρὶς σκοπό. Δὲν ὑπάρχει πληροφορία χωρὶς σκοπό.

Οἱ πληροφορίες ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ τὴν κατασκευὴ ἀνθρώπων, εἶναι ἀνάλογες μὲ τὸ εἶδος ἀνθρώπου ποὺ θέλει νὰ κατασκευάσει κανείς. Ἂν θέλει κανεὶς νὰ φτιάξει ἕναν ἄνθρωπο κατάλληλο γιὰ νὰ ἐπισκευάζει βλάβες αὐτοκινήτων, δὲν θὰ τὸ κατορθώσει αὐτὸ χρησιμοποιώντας πληροφορίες μὲ τὶς ὁποῖες δημιουργεῖται ἕνας κτηνίατρος.

Ἂν θέλει νὰ φτιάξει κανεὶς ἕναν ἄνθρωπο ποὺ νὰ περνᾶ ἐθελοντικὰ ὅλη του τὴ ζωὴ στὸ στρατό, πρέπει νὰ τὸν ἐπεξεργασθεῖ μὲ πληροφορίες διαφορετικὲς ἀπὸ ἐκεῖνες ποὺ κάνουν κάποιον λάτρη ἀγελάδων.

Ernst Alexander Rauter - Wie eine Meinung in einem Kopf entsteht. Über das Herstellen von Untertanen [Ἡ Κατασκευὴ Ὑπηκόων: Πῶς Κατασκευάζεται Μία Γνώμη σ’ Ἕνα Κεφάλι]

[Χαοτικός]

στο νήμα

[Bazoomba]

Πως τα φέρνει ο χρονος..

[Nandros]

.
Στο σχολείο - και την οικογένεια - ΔΕΝ κατασκευάζονται ἄνθρωποι. Οι άνθρωποι ήδη υπάρχουν.
Απλά γίνονται μέλη μιας κοινωνίας και μαθαίνουν να ζουν μέσα σε αυτή ακολουθώντας τα ήθη και τους νόμους της.
.

[wooded glade]

Ναι γίνεται αυτό, το έχω επισημάνει.
Ειδικά εκεί που υπάρχει συνωμοσία μεταξύ των πολιτικών κομμάτων να περάσει μία γραμμή.
Διότι μπορεί εγώ να είμαι φανατικός του 114 αλλά κάποια στιγμή, έστω στα κλεφτά, θα διαβάσω και αποσπάσματα από την ομιλία του στρατηγού Κουρούκλη - ή μπορεί να συμβεί και το αντίθετο αν θέλετε. Το όποιο παραμύθι του ενός ή του άλλου καθίσταται τοιουτοτρόπως αμφιβόλου ποιότητος.
Ωστόσο αν και οι δύο συμφωνούν να μου πουλήσουν ένα συγκεκριμένο παραμύθι, θα μου το πουλήσουν, δεν γλυτώνω.
Βέβαια είναι και παραμύθια που δεν πουλιούνται. Όπως παραδείγματος χάριν, Ολυμπιακός-τσάμπιονς ληγκ. Θα χάσει από την Ανόρθωση και θα μου πουν "καθυστέρησε η μπλε κάρτα του Ντιόγκο", αλλά την επόμενη χρονιά που θα πέσει πάλι εφτάρα ;
Όμως ως επί το πλείστον το σύστημα δουλεύει.
Στα κομμουνιστικά κράτη οπωσδήποτε δουλεύει πολύ πιό αποτελεσματικά. Εδώ κάτι πήγαμε να κάνουμε με Βαξεβάνη-Αντώναρο αλλά τρίχες, δεν προκάνανε.

[Jimmy81]

Είναι λίγο πιο σύνθετα τα πράγματα. Δεν "κατασκευάζεται" μια γνώμη σε ένα κεφάλι αλλά ο νους γίνεται αποδέκτης μιας ποικιλίας από γνώμες. Τα ενδεχόμενα είναι συνήθως 3.

- Να διατηρήσει την γνώμη που είχε ήδη επικρατήσει μέσα του από τις πρωταρχικές πηγές πληροφόρησης.
- Να αλλάξει την επικρατούσα γνώμη με μια από τις νεοεισαγόμενες καθώς τον καλύπτει περισσότερο.
- Να μείνει για καιρό σε καθεστώς "αγνωστικισμού" όπου οι γνώμες βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση χωρίς ξεκάθαρη υπεροχή μίας εξ'αυτών.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Είναι λίγο πιο σύνθετα τα πράγματα. Δεν "κατασκευάζεται" μια γνώμη σε ένα κεφάλι αλλά ο νους γίνεται αποδέκτης μιας ποικιλίας από γνώμες. Τα ενδεχόμενα είναι συνήθως 3.

- Να διατηρήσει την γνώμη που είχε ήδη επικρατήσει μέσα του από τις πρωταρχικές πηγές πληροφόρησης.
- Να αλλάξει την επικρατούσα γνώμη με μια από τις νεοεισαγόμενες καθώς τον καλύπτει περισσότερο.
- Να μείνει για καιρό σε καθεστώς "αγνωστικισμού" όπου οι γνώμες βρίσκονται σε συνεχή σύγκρουση χωρίς ξεκάθαρη υπεροχή μίας εξ'αυτών.

Ἂν λάβεις ὑπόψη σου ότι τὸ 95% τοῦ σκέπτεσθαι ἀναδύεται ὑποσυνείδητα-ἀσυνείδητα, πρᾶγμα ποὺ σημαίνει ὅτι διαμορφώνεται ἀπὸ τὸν ἑκάστοτε θρησκευτικό, πολιτισμικὸ καὶ ἰδεολογικὸ περίγυρο, ἀπομένει ἕνα ταπεινὸ 5% ποὺ ἀντιστοιχεῖ σὲ συνειδητὸ στοχασμό, εἴτε ἀλγοριθμικό, εἴτε ἐννοιολογικό. Δὲν μπορεῖς νὰ πᾶς στὴ Σαουδική Ἀραβία καὶ νὰ ἀρχίσεις νὰ λὲς στοὺς ντόπιους ὅτι ἡ αποχὴ ἀπὀ τὴ βρώση χοιρινοῦ κρέατος ἀποτελεῖ πρόληψη, ἢ παραλογισμό.

[Jimmy81]

Υπάρχουν περιοχές που ένας περίγυρος από αυτούς που λες -εν προκειμένω ο θρησκευτικός- ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή εις βάρος της προσωπικής πνευματικής ανάπτυξης. Σε άλλες περιοχές όμως μπορείς να αμφισβητήσεις μια "παραδοσιακή" αξία με μεγαλύτερη επιτυχία. Αν για παράδειγμα αμφισβητήσεις τη θρησκευτική νηστεία σε ένα μοντέρνο δυτικό κράτος θα βρεις πιο πολλούς ομοϊδεάτες παρά πολέμιους καθώς και αρκετούς αδιάφορους ή αγνωστικιστές. Ακόμα κι εδώ στην Ελλάδα που είμαστε λίγο πιο συντηρητικοί σε σχέση με άλλα δυτικά κράτη όσον αφορά τη θρησκευτική ελευθερία, μπορεί να βρεις "χριστιανούς" που πιστεύουν στο κεντρικό δόγμα αλλά θεωρούν υπερβολική τη νηστεία ή νηστεύουν επιλεκτικά (π.χ. δεν τρώνε κρέας αλλά τρώνε γαλακτοκομικά). Ολοι αυτοί οι σχετικισμοί και οι αποκλίσεις από την κατεστημένη ιδεολογία υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι σε ορισμένες περιοχές απομακρύνονται συχνότερα από τις επιταγές του περίγυρου βρίσκοντας το προσωπικό τους "στίγμα" πιο εύκολα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι μεγάλη συζήτηση.

[Χουργιατς]

Δὲν ὑπάρχει πληροφορία χωρὶς σκοπό.

πείτε του κάποιος για το phorum

[Bazoomba]

Υπάρχουν περιοχές που ένας περίγυρος από αυτούς που λες -εν προκειμένω ο θρησκευτικός- ασκούν τη μεγαλύτερη επιρροή εις βάρος της προσωπικής πνευματικής ανάπτυξης. Σε άλλες περιοχές όμως μπορείς να αμφισβητήσεις μια "παραδοσιακή" αξία με μεγαλύτερη επιτυχία. Αν για παράδειγμα αμφισβητήσεις τη θρησκευτική νηστεία σε ένα μοντέρνο δυτικό κράτος θα βρεις πιο πολλούς ομοϊδεάτες παρά πολέμιους καθώς και αρκετούς αδιάφορους ή αγνωστικιστές. Ακόμα κι εδώ στην Ελλάδα που είμαστε λίγο πιο συντηρητικοί σε σχέση με άλλα δυτικά κράτη όσον αφορά τη θρησκευτική ελευθερία, μπορεί να βρεις "χριστιανούς" που πιστεύουν στο κεντρικό δόγμα αλλά θεωρούν υπερβολική τη νηστεία ή νηστεύουν επιλεκτικά (π.χ. δεν τρώνε κρέας αλλά τρώνε γαλακτοκομικά). Ολοι αυτοί οι σχετικισμοί και οι αποκλίσεις από την κατεστημένη ιδεολογία υποδεικνύουν ότι οι άνθρωποι σε ορισμένες περιοχές απομακρύνονται συχνότερα από τις επιταγές του περίγυρου βρίσκοντας το προσωπικό τους "στίγμα" πιο εύκολα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι μεγάλη συζήτηση.

Τύπε πως ακριβώς αυτό παρεκκλίνει από το αρχικό ποστ?

[A0ANACIVC]

Οι γερμανοί δεν έχουν αυθεντικές, δικές τους ιδέες, οπότε πάντα καταφεύγουν στην κλεψιτυπία και την αντιγραφή. Κλέβουν από την ελληνική καθ' ημάς Αρχαιότητα μέχρι και τους σύγχρονους Γάλλους στοχαστές. Όπως παραπάνω όπου αναδιατυπώνεται η περιβόητη αλτυσεριανή θεωρία περί ιδεολογικών μηχανισμών του Κράτους. Βλ. εδώ. Αλιτήριοι χωρίς ηθικούς φραγμούς.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Δὲν ὑπάρχει πληροφορία χωρὶς σκοπό.

πείτε του κάποιος για το phorum

Καὶ στὸ phorum διαρκῶς γίνεται ἀνταλλαγὴ καὶ ἐκπομπὴ πληροφοριῶν.

[Χουργιατς]

Καὶ στὸ phorum διαρκῶς γίνεται ἀνταλλαγὴ καὶ ἐκπομπὴ πληροφοριῶν.

ακόπως, α-κόπως και ασκόπως, α! κ'όπως-όπως