Είδα ένα όνειρο σήμερα....

[Naida]

Είδα το κορίτσι από το αβαταρ της Naida. Δήθεν είχα παραγγείλει πίτσα και μου την έφερε. Καθώς έψαχνε στο πορτοφόλι της να μου δώσει τα ρέστα από το πενηντάρικο που της έδωσα, κοιτούσα την βυζοχαραδρα της, και χανομουν στην κυριολεξία μέσα. Δήθεν είχα γίνει σαν τον Τοσοδουλη και ήμουν στριμωγμενος ασφυκτικά ανάμεσα από δύο τεράστιες βυζουμπες. Μου κοβόταν η ανάσα. Προσπάθησα να φωνάξω, αλλά μετά ξύπνησα.

Που πας να μπεις στο άβατο κύριος;

[the comet the course the tail]

περνούσα μια ξύλινη ανεμογέφυρα σε ένα σκοτεινό μέρος υποβαστάζοντας κάποιον-κάποια και μας επιτέθη ένα Λιτς... πέταξα προς τα πάνω του αυτόν/η που υποβάσταζα και μου επέστρεψε το κεφάλι του κομμένο πετώντας το στον αέρα, ενώ στο καπάκι ρίχνει κατά πάνω μου στιλέτο που καρφώνεται στον αριστερό μου ώμο... υποχωρώ πίσω από την γέφυρα, και σφραγίζω με όλο μου το βάρος μια ξύλινη πόρτα... το Λιτς καρφώνει με μανία την λεπίδα ενός σπαθιού νεκροζώντανων το οποίο περνάει ξυστά από το κεφάλι μου, ξυστά από το μαξιλάρι μου, και ξύπνησα...

[Ίφιδα]

Εγω που δεν βλέπω όνειρα, τις τελευταίες 15 μέρες εχω δει ενα σωρό και όλα σχεδον εφιάλτες. Δεν εχει γινει και τιποτα διαφορετικο να πω ότι αγχώθηκα ή κατι τέτοιο.
Σήμερα το μεσημερι που κοιμήθηκα μετα απο 200.χρόνια, είδα τον πατέρα μου που εχω να τον δω 25 χρόνια.
Ήμασταν λέει στο πατρικο μου με τη μάνα μου, το παιδι κι εναν θειο μου αγαπημενο. Και ξαφνικά μπαινει ο πατέρας, ντυμένος με το τζινάκι του κι ενα πράσινο φουσκωτο μπουφαν που ειχε. Ηταν λιγο στα χαμένα, λιγο αμήχανος, λίγο ημίτρελος να το πω, λίγο σα να ειχε πάθει αμνησία. Εσύ εισαι η..και λεει το όνομά μου. Εγω πάτησα τα κλάματα φυσικά, τον αγκάλιαζα τον φιλούσα, όλως περιεργως θυμήθηκα και τη μυρωδιά του που την ειχα ξεχάσει στο πρωτο εκεινο μαρτυρικο εξάμηνο, τί σου ειν ο εγκέφαλος ρε που...
σ ολο το όνειρο εκλαιγα και όλο το απόγευμα φυσικά έχω δυο μάτια τώρα σα πρησμένη φάλαινα.
Μη τα πολυλογώ όλοι μες τη χαρά, ξέχασα να σας πω οτι μαζι του εμφανιστηκαν στο σπιτι 5-6 οτι νά ναι, εγκλωβισμένοι σε 2 δωμάτια, επισης λες και ηταν εξωγήινοι, συμπεριφέρονταν λες και ηταν σε λούπα. Λοιπον ερχεται και.μια θειά 80 χρονων.να τον δει,.εγω δεν μπορω να σταματήσω το κλάμα εντωμεταξύ, κάποια φάση του.λεω, να σου γνωρίσω τον εγγονό σου, πρέπει να ηταν η μονη φάση που χαμογέλασε. Παρ όλο που του εκαναν πολλες ερωτήσεις για το πως και πότε αναστήθηκε και που ηταν δεν απάντησε σε τίποτα.
Καποια στιγμή, η μάνα μου τον πηγε πισω στο παρκο να του δειξει κατι, εγω τους κοιτουσα απ το μπαλκονι, περπατούσαν, γύρισε με κοίταξε και στο επομενο βημα εξαφανίστηκε λες και ηταν ολόγραμμα. Η μάνα μου γύρισε μ ενα χαμόγελο πικρίας και είπε "πάει αυτό ήταν". Οι τύποι στα δωμάτια, λες και εμειναν πισω και δεν μπορουσαν να γυρίσουν χτυπούσαν με την παλάμη το ταβάνι κι ακουμπούσαν εκει το μέτωπό τους. Χτυπάει το κουδούνι κι ειν η γειτόνισσα που ζητάει τα κοινόχρηστα, η μάνα λέει δεν εχω και της λέω "άσε μανα, εχω εγώ" και ξυπνάω.

Ηθικόν διδαγμα: δε πα να το παιζεις σκληρη, και να χουν περάσει τα χρόνια, και να νομιζεις οτι εχεις ξεπεράσει πολλά, τον θάνατο του πατέρα σου δε θα τον ξεπεράσεις ποτέ κοπελιά, παρτο απόφαση, ειναι ανοιχτή πληγή κι ακομα κι αν εχεις γινει μάνα και σιδερα μασάς σα τον κουταλιανό, μπροστά στον ιερό πατέρα σου, πάντα θα εισαι το κοριτσάκι που αφησε πίσω.

[Naida]

Έβλεπα ότι ήμουν σε ένα σπίτι δίπλα στην εθνική οδό από την έξω πλευρά σ' ένα παράθυρο. Μέσα από το παράθυρο ήταν ένας άντρας και μιλάγαμε.
Μετά έφυγα και περασα απέναντι στην εθνική και περπατούσα ανάμεσα σε κάτι παρτέρια. Και βλέπω μια τουαλέτα από αυτές που είναι στο δρόμο. Α ωραία λέω να πάω να δω τα μαλλιά μου,περπατούσα προς τα εκεί και εκείνη την ώρα σταματάει μια νταλίκα πίσω μου και ο οδηγός με κοιτούσε επίμονα. Δεν έδωσα σημασία και μπαίνω στην τουαλέτα και έφτιαχνα τα μαλλιά μου. Πάω να φύγω και βλέπω τον οδηγό στην πόρτα. Προσπερνώ αλλά ένιωθα ότι με κοιταγε. Είχε υπερβολικά έντονο βλεμμα. Γυρνάω και τον βλέπω να έχει ξεκινήσει να με ακολουθει. Σκεφτόμουν να προλάβω να πάω σε εκείνο το σπίτι αλλά αυτός είχε πολύ γρήγορο βήμα δεν προλάβαινα. Και εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας και έπεσε πάνω του με φορα και τον έριξε κάτω και άρχισε χτυπιουνται αλλά για άσχετο λογο. Ξεκίνησα να τρέχω και φτάνω στην άκρη της εθνικής οδού και πάω να περάσω απέναντι σε εκείνο το σπίτι και τον βλέπω πάλι μπροστά μου. Ήξερα ότι δεν προλαβαίνω να ξεφύγω. Πετάχτηκα με ταχυπαλμία και τρελό πονοκέφαλο.
Ίσως επειδή βρέθηκα μπροστά σε μια συμπλοκή το μετεφερα και στον ύπνο μου. Αλλά πολυ ζωντανός εφιάλτης ρε φίλε.

[Naida]

Εγω που δεν βλέπω όνειρα, τις τελευταίες 15 μέρες εχω δει ενα σωρό και όλα σχεδον εφιάλτες. Δεν εχει γινει και τιποτα διαφορετικο να πω ότι αγχώθηκα ή κατι τέτοιο.
Σήμερα το μεσημερι που κοιμήθηκα μετα απο 200.χρόνια, είδα τον πατέρα μου που εχω να τον δω 25 χρόνια.
Ήμασταν λέει στο πατρικο μου με τη μάνα μου, το παιδι κι εναν θειο μου αγαπημενο. Και ξαφνικά μπαινει ο πατέρας, ντυμένος με το τζινάκι του κι ενα πράσινο φουσκωτο μπουφαν που ειχε. Ηταν λιγο στα χαμένα, λιγο αμήχανος, λίγο ημίτρελος να το πω, λίγο σα να ειχε πάθει αμνησία. Εσύ εισαι η..και λεει το όνομά μου. Εγω πάτησα τα κλάματα φυσικά, τον αγκάλιαζα τον φιλούσα, όλως περιεργως θυμήθηκα και τη μυρωδιά του που την ειχα ξεχάσει στο πρωτο εκεινο μαρτυρικο εξάμηνο, τί σου ειν ο εγκέφαλος ρε που...
σ ολο το όνειρο εκλαιγα και όλο το απόγευμα φυσικά έχω δυο μάτια τώρα σα πρησμένη φάλαινα.
Μη τα πολυλογώ όλοι μες τη χαρά, ξέχασα να σας πω οτι μαζι του εμφανιστηκαν στο σπιτι 5-6 οτι νά ναι, εγκλωβισμένοι σε 2 δωμάτια, επισης λες και ηταν εξωγήινοι, συμπεριφέρονταν λες και ηταν σε λούπα. Λοιπον ερχεται και.μια θειά 80 χρονων.να τον δει,.εγω δεν μπορω να σταματήσω το κλάμα εντωμεταξύ, κάποια φάση του.λεω, να σου γνωρίσω τον εγγονό σου, πρέπει να ηταν η μονη φάση που χαμογέλασε. Παρ όλο που του εκαναν πολλες ερωτήσεις για το πως και πότε αναστήθηκε και που ηταν δεν απάντησε σε τίποτα.
Καποια στιγμή, η μάνα μου τον πηγε πισω στο παρκο να του δειξει κατι, εγω τους κοιτουσα απ το μπαλκονι, περπατούσαν, γύρισε με κοίταξε και στο επομενο βημα εξαφανίστηκε λες και ηταν ολόγραμμα. Η μάνα μου γύρισε μ ενα χαμόγελο πικρίας και είπε "πάει αυτό ήταν". Οι τύποι στα δωμάτια, λες και εμειναν πισω και δεν μπορουσαν να γυρίσουν χτυπούσαν με την παλάμη το ταβάνι κι ακουμπούσαν εκει το μέτωπό τους. Χτυπάει το κουδούνι κι ειν η γειτόνισσα που ζητάει τα κοινόχρηστα, η μάνα λέει δεν εχω και της λέω "άσε μανα, εχω εγώ" και ξυπνάω.

Ηθικόν διδαγμα: δε πα να το παιζεις σκληρη, και να χουν περάσει τα χρόνια, και να νομιζεις οτι εχεις ξεπεράσει πολλά, τον θάνατο του πατέρα σου δε θα τον ξεπεράσεις ποτέ κοπελιά, παρτο απόφαση, ειναι ανοιχτή πληγή κι ακομα κι αν εχεις γινει μάνα και σιδερα μασάς σα τον κουταλιανό, μπροστά στον ιερό πατέρα σου, πάντα θα εισαι το κοριτσάκι που αφησε πίσω.

[Ίφιδα]

[ΓΑΛΗ]

είδα τον πατέρα μου που εχω να τον δω 25 χρόνια.

Αχ βρε μωρό μου.

Πριν ξεκινήσεις καν την περιγραφή, σε μία μικρή πρόταση τα είπες όλα.

[Antares]

Μερικές φορές βλέπω όνειρα που παραμένουν στη μνήμη για πάντα ενώ όταν τα σκέφτομαι λέω ¨τι στο καλό ήταν αυτό;"
Επηρεασμός από ταινίες ίσως, αν και δεν βλέπω αρκετές. Το όνειρο της Ίφιδας για παράδειγμα μου θυμίζει μερικά δικά μου (ολογράμματα, άλλοι κόσμοι).
Σε ένα από αυτά, βρέθηκα στις ΗΠΑ αλλά σε ένα σημείο μεγάλης οροσειράς. Αισθανόμουν μεγάλη χαρά για το ταξίδι στις ΗΠΑ αλλά τελικά δεν έφτασα σε κάποια πόλη. Στις κορυφές που βρέθηκα, φαινόταν ότι γινόταν κάποιο συμβούλιο. Αισθανόμουν κρύο αλλά δεν με πείραζε, αισθανόμουν πολύ ωραία στο σώμα μου, δεν με ταλαιπωρούσε τίποτα. Δεν έβλεπα καθαρά αλλά φαινόταν να γίνεται κάποια λογομαχία μεταξύ των όντων που βρίσκονταν εκεί, με ανθρώπινη μορφή αλλά πολύ ψηλοί και ωραιότεροι. Οι μισοί σχεδόν, φώναζαν και διαμαρτύρονταν για τις συνθήκες που ζούσαν στη Γη, φαίνονταν σαν να είχαν χτυπηθεί και ήταν ταλαιπωρημένοι και πολύ οργισμένοι. Οι άλλοι προσπαθούσαν να τους ηρεμήσουν και άκουγαν τις διαμαρτυρίες τους. Δεν ήθελα να πάρω θέση γιατί ήμουν σε μια ενδιάμεση κατάσταση.
Μικρό όνειρο, αλλά εντυπωμένο στη μνήμη.

[Ορέστης 35]

Έβλεπα ότι ήμουν σε ένα σπίτι δίπλα στην εθνική οδό από την έξω πλευρά σ' ένα παράθυρο. Μέσα από το παράθυρο ήταν ένας άντρας και μιλάγαμε.
Μετά έφυγα και περασα απέναντι στην εθνική και περπατούσα ανάμεσα σε κάτι παρτέρια. Και βλέπω μια τουαλέτα από αυτές που είναι στο δρόμο. Α ωραία λέω να πάω να δω τα μαλλιά μου,περπατούσα προς τα εκεί και εκείνη την ώρα σταματάει μια νταλίκα πίσω μου και ο οδηγός με κοιτούσε επίμονα. Δεν έδωσα σημασία και μπαίνω στην τουαλέτα και έφτιαχνα τα μαλλιά μου. Πάω να φύγω και βλέπω τον οδηγό στην πόρτα. Προσπερνώ αλλά ένιωθα ότι με κοιταγε. Είχε υπερβολικά έντονο βλεμμα. Γυρνάω και τον βλέπω να έχει ξεκινήσει να με ακολουθει. Σκεφτόμουν να προλάβω να πάω σε εκείνο το σπίτι αλλά αυτός είχε πολύ γρήγορο βήμα δεν προλάβαινα. Και εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας και έπεσε πάνω του με φορα και τον έριξε κάτω και άρχισε χτυπιουνται αλλά για άσχετο λογο. Ξεκίνησα να τρέχω και φτάνω στην άκρη της εθνικής οδού και πάω να περάσω απέναντι σε εκείνο το σπίτι και τον βλέπω πάλι μπροστά μου. Ήξερα ότι δεν προλαβαίνω να ξεφύγω. Πετάχτηκα με ταχυπαλμία και τρελό πονοκέφαλο.
Ίσως επειδή βρέθηκα μπροστά σε μια συμπλοκή το μετεφερα και στον ύπνο μου. Αλλά πολυ ζωντανός εφιάλτης ρε φίλε.

Σοβαρα θα εμπαινες σε χημικη τουαλετα για να φτιαξεις τα μαλλια σου;

[Naida]

Έβλεπα ότι ήμουν σε ένα σπίτι δίπλα στην εθνική οδό από την έξω πλευρά σ' ένα παράθυρο. Μέσα από το παράθυρο ήταν ένας άντρας και μιλάγαμε.
Μετά έφυγα και περασα απέναντι στην εθνική και περπατούσα ανάμεσα σε κάτι παρτέρια. Και βλέπω μια τουαλέτα από αυτές που είναι στο δρόμο. Α ωραία λέω να πάω να δω τα μαλλιά μου,περπατούσα προς τα εκεί και εκείνη την ώρα σταματάει μια νταλίκα πίσω μου και ο οδηγός με κοιτούσε επίμονα. Δεν έδωσα σημασία και μπαίνω στην τουαλέτα και έφτιαχνα τα μαλλιά μου. Πάω να φύγω και βλέπω τον οδηγό στην πόρτα. Προσπερνώ αλλά ένιωθα ότι με κοιταγε. Είχε υπερβολικά έντονο βλεμμα. Γυρνάω και τον βλέπω να έχει ξεκινήσει να με ακολουθει. Σκεφτόμουν να προλάβω να πάω σε εκείνο το σπίτι αλλά αυτός είχε πολύ γρήγορο βήμα δεν προλάβαινα. Και εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας και έπεσε πάνω του με φορα και τον έριξε κάτω και άρχισε χτυπιουνται αλλά για άσχετο λογο. Ξεκίνησα να τρέχω και φτάνω στην άκρη της εθνικής οδού και πάω να περάσω απέναντι σε εκείνο το σπίτι και τον βλέπω πάλι μπροστά μου. Ήξερα ότι δεν προλαβαίνω να ξεφύγω. Πετάχτηκα με ταχυπαλμία και τρελό πονοκέφαλο.
Ίσως επειδή βρέθηκα μπροστά σε μια συμπλοκή το μετεφερα και στον ύπνο μου. Αλλά πολυ ζωντανός εφιάλτης ρε φίλε.

Σοβαρα θα εμπαινες σε χημικη τουαλετα για να φτιαξεις τα μαλλια σου;

Δεν ήταν χημική. Κανονική ήταν. Σαν αυτή που έγινε το ατύχημα του γιου από το τζάμπο.

[Ορέστης 35]

Έβλεπα ότι ήμουν σε ένα σπίτι δίπλα στην εθνική οδό από την έξω πλευρά σ' ένα παράθυρο. Μέσα από το παράθυρο ήταν ένας άντρας και μιλάγαμε.
Μετά έφυγα και περασα απέναντι στην εθνική και περπατούσα ανάμεσα σε κάτι παρτέρια. Και βλέπω μια τουαλέτα από αυτές που είναι στο δρόμο. Α ωραία λέω να πάω να δω τα μαλλιά μου,περπατούσα προς τα εκεί και εκείνη την ώρα σταματάει μια νταλίκα πίσω μου και ο οδηγός με κοιτούσε επίμονα. Δεν έδωσα σημασία και μπαίνω στην τουαλέτα και έφτιαχνα τα μαλλιά μου. Πάω να φύγω και βλέπω τον οδηγό στην πόρτα. Προσπερνώ αλλά ένιωθα ότι με κοιταγε. Είχε υπερβολικά έντονο βλεμμα. Γυρνάω και τον βλέπω να έχει ξεκινήσει να με ακολουθει. Σκεφτόμουν να προλάβω να πάω σε εκείνο το σπίτι αλλά αυτός είχε πολύ γρήγορο βήμα δεν προλάβαινα. Και εμφανίστηκε ένας άλλος άντρας και έπεσε πάνω του με φορα και τον έριξε κάτω και άρχισε χτυπιουνται αλλά για άσχετο λογο. Ξεκίνησα να τρέχω και φτάνω στην άκρη της εθνικής οδού και πάω να περάσω απέναντι σε εκείνο το σπίτι και τον βλέπω πάλι μπροστά μου. Ήξερα ότι δεν προλαβαίνω να ξεφύγω. Πετάχτηκα με ταχυπαλμία και τρελό πονοκέφαλο.
Ίσως επειδή βρέθηκα μπροστά σε μια συμπλοκή το μετεφερα και στον ύπνο μου. Αλλά πολυ ζωντανός εφιάλτης ρε φίλε.

Σοβαρα θα εμπαινες σε χημικη τουαλετα για να φτιαξεις τα μαλλια σου;

Δεν ήταν χημική. Κανονική ήταν. Σαν αυτή που έγινε το ατύχημα του γιου από το τζάμπο.

Α οκ. Και τι συμπλοκη ηταν αυτη που ειδες;

[Naida]

Σοβαρα θα εμπαινες σε χημικη τουαλετα για να φτιαξεις τα μαλλια σου;

Δεν ήταν χημική. Κανονική ήταν. Σαν αυτή που έγινε το ατύχημα του γιου από το τζάμπο.

Α οκ. Και τι συμπλοκη ηταν αυτη που ειδες;

Η συμπλοκή ήταν αληθινή βρε

[Ορέστης 35]

Δεν ήταν χημική. Κανονική ήταν. Σαν αυτή που έγινε το ατύχημα του γιου από το τζάμπο.

Α οκ. Και τι συμπλοκη ηταν αυτη που ειδες;

Η συμπλοκή ήταν αληθινή βρε

Περιεγαψε την.

[Naida]

Α οκ. Και τι συμπλοκη ηταν αυτη που ειδες;

Η συμπλοκή ήταν αληθινή βρε

Περιεγαψε την.

3 άντρες μεταξύ τους.Βασικά οι δύο την έπεσαν στον έναν. Στην αρχή τον έβριζαν και μετά ο ένας άρχισε τον έσπρωχνε,.ο άλλος μόνο τον έβριζε. Αυτός που δεχόταν τα σπρωξίματα αντεπιτέθηκε και άρχισε να σπρώχνει κι αυτός καί πιάστηκαν στα χέρια, χώθηκε και ο αλλος και τον άρχισαν στις γροθιές και στις κλωτσιές. Μετά έφυγα.

[Ορέστης 35]

Η συμπλοκή ήταν αληθινή βρε

Περιεγαψε την.

3 άντρες μεταξύ τους.Βασικά οι δύο την έπεσαν στον έναν. Στην αρχή τον έβριζαν και μετά ο ένας άρχισε τον έσπρωχνε,.ο άλλος μόνο τον έβριζε. Αυτός που δεχόταν τα σπρωξίματα αντεπιτέθηκε και άρχισε να σπρώχνει κι αυτός καί πιάστηκαν στα χέρια, χώθηκε και ο αλλος και τον άρχισαν στις γροθιές και στις κλωτσιές. Μετά έφυγα.

Αλλοδαποι ηταν; Ηξεραν πολεμικες τεχνες;