Λόγος περί της ψυχανάλυσης.

[Bazoomba]

Αυτή η συνταγή για κοκκινιστό του Φρομ: αμφισβητούμενη μα φέρνει την ρήξη με τα εγκόσμια.

[Gherschaagk]

Αυτή η συνταγή για κοκκινιστό του Φρομ: αμφισβητούμενη μα φέρνει την ρήξη με τα εγκόσμια.

Περιμένω ποντίκι ΑΑΑ+ αύριο.

Δώσε την συνταγή.

[Cavaliere]

Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία είναι η ψυχανάλυση. Αν θες να απαλαγείς από φάρμακα.

[Blackdog]

Ειναι αλλη η ψυχαναλυση και αλλη η ψυχοθεραπεια

Η ψυχαναλυση ειναι αυτο που ξαπλωνει ο ασθενης στο ντιβανι και απο πισω ειναι ο ψυχαναλυτης που σημειωνει. Ψυχοθεραπεια ειναι αυτο που πας σε ψυχολογο και του λες τι τρεχει. Η ψυχαναλυση ειναι ψυχοθεραπεια, αλλα δεν ισχυει το αναποδο.

Η βασικη διαφορα στις φρουδικες θεωριες με τις πιο μοντερνες ειναι (και) στο πως αντιμετωπιζουνε το παρελθον. Οι φρουδικοι αναλυουν το παρελθον για να ανασυρουν γεγονοτα και επιθυμιες απ το ασυνειδητο, ετσι ωστε να επανεπεξεργαστουν και να κλεισουν, ενω οι πιο συγχρονοι προσωποκεντρικοι, γνωσιακοι, συμπεριφοριστες κ.α. επικεντρωνονται στο εδω και τωρα.

Για λογους που θα μου επαιρνε πολυ χρονο να παραθεσω, πιστευω οτι οι δευτεροι ειναι αυτοι που τονωνουν το εγω και φτιαχνουν ανθρωπους που ενω νιωθουν καλα, βασανιζουν τους τριγυρω. Η ψυχοδυναμικη θεραπεια, παιδι της ψυχαναλυσης (η οποια δεν εφαρμοζεται πια ευρεως) αποδομει, σπαει την προσωπικοτητα με σκοπο να μεινουν πραγματα πισω και να μπουν στην θεση τους καινουρια, πιο υγιη. Σαν μεθοδος ειναι πολυ επιπονη και δεν ταιριαζει σε ολους.

Στα αρνητικα πολυ αναλυση, πιο πολυ αυτογνωσια παρα θεραπεια.

[έργο_μακέτο]

Ο Φρόιντ θα πρέπει να κηρυχθεί επίτιμος μπούμερ. Είναι το ΠΑΣΟΚ της ψυχολογίας.

Ωραία παρομοίωση.

Οι νεοφρουδικοί είναι κάτι σαν το ΚΙΝΑΛ δηλαδή.

[έργο_μακέτο]

Το κεφάλαιο πέρι της συμβολικής των ονείρων στο βιβλίο Εισαγωγή στην ψυχανάλυση είναι ξεκαρδιστικό. Αν το διάβασα χωρίς να ήξερα ότι είναι του Freud θα νόμιζα ότι πρόκειται πέρι παρωδίας.

[Blackdog]

Το κεφάλαιο πέρι της συμβολικής των ονείρων στο βιβλίο Εισαγωγή στην ψυχανάλυση είναι ξεκαρδιστικό. Αν το διάβασα χωρίς να ήξερα ότι είναι του Freud θα νόμιζα ότι πρόκειται πέρι παρωδίας.

Συμφωνω. Και λιγα λες.

Ομως δεν μπορεις να αγνοησεις το γεγονος οτι ηταν ο πρωτος που συνεδεσε τα ονειρα με το ασυνειδητο. Οτι ουσιαστικα δηλαδη ειναι ενα κομματι του εαυτου που μας μιλαει με την δικη του γλωσσα, αυτη των συμβολων. Μεχρι τοτε οι αναλυσεις ηταν σε επιπεδο ονειροκριτη.

[EKPLIKTIKOS]

Γνωρίζετε κάποιον που η ψυχανάλυση διαδραμάτισε σημαντικό θετικό ρόλο στη ζωή του;

Όχι. Ξέρω δύο περιπτώσεις που έκαναν και κάνουν ακόμα ψυχανάλυση, και οι δύο έγιναν και γίνονται όλο και χειρότερες.

Η δικιά μου φιλοσοφία είναι αν έχεις ψυχολογικά προβλήματα είναι καλύτερα να απασχολείσαι με άλλα θέματα παρα να προσπαθείς να τα λύσεις

[έργο_μακέτο]

Το κεφάλαιο πέρι της συμβολικής των ονείρων στο βιβλίο Εισαγωγή στην ψυχανάλυση είναι ξεκαρδιστικό. Αν το διάβασα χωρίς να ήξερα ότι είναι του Freud θα νόμιζα ότι πρόκειται πέρι παρωδίας.

Συμφωνω. Και λιγα λες.

Ομως δεν μπορεις να αγνοησεις το γεγονος οτι ηταν ο πρωτος που συνεδεσε τα ονειρα με το ασυνειδητο. Οτι ουσιαστικα δηλαδη ειναι ενα κομματι του εαυτου που μας μιλαει με την δικη του γλωσσα, αυτη των συμβολων. Μεχρι τοτε οι αναλυσεις ηταν σε επιπεδο ονειροκριτη.

Εννοείται ναι.
Από την ονειρομαντική των παραδοσιακών κοινωνιών ήταν ένα βήμα πιο μπροστά.

[έργο_μακέτο]

Το τελευταίο διάστημα διαβάζω τη βιβλιογραφία του Freud. Έχω μάθει κάποια βασικά πράγματα για την ψυχανάλυση. Στο διαδίκτυο έχω διαβάσει αρκετές κριτικές για αυτή τη μέθοδο. Κάποιοι την υποστηρίζουν ως το βέλτιστο εργαλείο ενδοσκόπησης και αυτογνωσίας, άλλοι την απορρίπτουν ως αντιεπιστημονική διότι δεν υπακούει στην αρχή της διαψευσιμότητας, κι άλλοι την θεωρούν απλά ένα κομμάτι στην ιστορία της ψυχολογίας. Μάλιστα οι περισσότεροι σύγχρονοι ακαδημαικοί στο χώρο της ψυχολογίας δεν την συμπαθούν διότι δεν συνάδει με την θετικιστική στροφή που έχει πάρει αυτή η επιστήμη τις τελευταίες δεκαετείες. Εσείς τι πιστεύετε; Έχετε μελετήσει για αυτήν; Την έχετε δοκιμάσει στον εαυτό σας με τη βοήθεια ειδικού; Γνωρίζετε κάποιον που η ψυχανάλυση διαδραμάτισε σημαντικό θετικό ρόλο στη ζωή του;

Ξεκινώντας από το τελευταίο, όχι. Ούτως ή άλλως, η ψυχανάλυση βασίζεται στην ίδια ακριβώς μέθοδο που χρησιμοποιείται και στις προσπάθειες απεξάρτησης (από αλκοόλ, ναρκωτικά κλπ). Αν δεν θέλει ο πάσχων να μπει σε διαδικασία ίασης ή έστω διευρεύνησης του πως και γιατί κάνει ή δεν κάνει κάτι και 100 συναντήσεις ή συνεδρίες να κάνει, δεν πρόκειται να προχωρήσει ούτε βήμα. Ο ψυχαναλυτής είναι απλώς ένα εργαλείο προς την αυτογνωσία.

Κατά τα άλλα, σαφώς και η ανάγνωση των διάφορων μεθόδων και αρχών της ψυχολογίας είναι χρήσιμες, γιατί σχηματοποιούν κάποιες βασικές αντιδράσεις των ανθρώπων. Αλλά επίσης σαφώς δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται ως φυσική ή μαθηματική εξίσωση.

Αναφορικά δε με τον αντίλογο των σημερινών ακαδημαϊκών για τη θετικιστική στροφή της επιστήμης, είναι απολύτως κατανοητό. Ο ακαδημαϊσμός στα θεωρητικά πεδία σήμερα είναι η χαρά της αοριστίας.

Ίσως όταν ένα αντικείμενο έρευνας βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο αποκτάει τα χαρακτηριστικά της επιστήμης. Για παράδειγμα η ψυχολογία και η κοινωνιολογία μέχρι τον 19ο αιώνα ήταν μέρη της φιλοσοφίας. Ο Μαρξ, ο Βέμπερ, ο Ντιρκάιμ και ο Φρόυντ ήταν περισσότερο φιλόσοφοι/θεωρητικολόγοι παρά επιστήμονες/παρατηρητές/εμπειριστές. Τώρα είναι ανεξάρτητα επιστημονικά πεδία με προκαθορισμένη μέθοδο και αντικείμενο έρευνας. Το ίδιο ισχύει και για τις φυσικές επιστήμες στην αρχαιότητα. Το φιλοσοφικό στάδιο σκέψης προσωπικά μπορεί να με ικανοποιεί περισσότερο από το επιστημονικό αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι γι'αυτό. Τι να κάνουμε, υποκλινόμαστε στην επιστήμη!

[Καραμελίτσα]

Οκ, μην αναφέρεις πολιτική τοποθέτηση αλλά απλώς τα ονόματα ψυχολόγων που εκτιμάς.

Έχω ευχαριστηθεί να διαβάζω Φρομ και Γιουνγκ.

Μα αμφότεροι είχαν δεχθεί βαθύτατο επηρεασμό από τον Φρόυντ. Και αυτό ακριβώς δείχνει τη δυναμική που άσκησε ο Φρόυντ στο πεδίο της ψυχολογίας. Εννοώ ότι η ρήξη ή διαφωνία σε κάποια θέματα μαζί του και συνεπαγόμενα η περισσότερη διευρεύνηση στα αμφισβητούμενα πεδία που επέλεξαν, τους έδωσε την απαραίτητη ώθηση να προχωρήσουν το δικό τους έργο.

Εμένα ο Φρόιντ μου φέρνει προς άνθρωπο που είχε μια δυο πραγματικά μεγάλες ιδέες και τις πασπάλισε με ένα πλήθος κυριολεκτικά ανοησιών, με γελοίο κόλλημα ως προς τα σεξουαλικά. Οι άλλοι δύο μου φαίνονται πιο συγκροτημένοι και ισορροπημένοι.

Υπήρχαν γενιές διανοούμενων που θεωρούσαν τον Φρόιντ γίγαντα της ανθρώπινης σκέψης, της τάξης μεγέθους του Αριστοτέλη ή του Νεύτωνα. Υπήρχε η αφήγηση για την τριανδρία Φρόιντ-Δαρβίνο-Μαρξ, ως θεμελιωτές του μοντερνισμού, που έφτιαξαν τις ρίζες μίας επιστημονικής ανθρωπολογίας να αντικαταστήσει τις θρησκευτικές. Αλλά πήγε 21ος αιώνας και κανείς βρίσκει πλέον αστεία αυτήν την "επιστημονικότητα".

[ΓΑΛΗ]

Έχω ευχαριστηθεί να διαβάζω Φρομ και Γιουνγκ.

Μα αμφότεροι είχαν δεχθεί βαθύτατο επηρεασμό από τον Φρόυντ. Και αυτό ακριβώς δείχνει τη δυναμική που άσκησε ο Φρόυντ στο πεδίο της ψυχολογίας. Εννοώ ότι η ρήξη ή διαφωνία σε κάποια θέματα μαζί του και συνεπαγόμενα η περισσότερη διευρεύνηση στα αμφισβητούμενα πεδία που επέλεξαν, τους έδωσε την απαραίτητη ώθηση να προχωρήσουν το δικό τους έργο.

Εμένα ο Φρόιντ μου φέρνει προς άνθρωπο που είχε μια δυο πραγματικά μεγάλες ιδέες και τις πασπάλισε με ένα πλήθος κυριολεκτικά ανοησιών, με γελοίο κόλλημα ως προς τα σεξουαλικά. Οι άλλοι δύο μου φαίνονται πιο συγκροτημένοι και ισορροπημένοι.

Υπήρχαν γενιές διανοούμενων που θεωρούσαν τον Φρόιντ γίγαντα της ανθρώπινης σκέψης, της τάξης μεγέθους του Αριστοτέλη ή του Νεύτωνα. Υπήρχε η αφήγηση για την τριανδρία Φρόιντ-Δαρβίνο-Μαρξ, ως θεμελιωτές του μοντερνισμού, που έφτιαξαν τις ρίζες μίας επιστημονικής ανθρωπολογίας να αντικαταστήσει τις θρησκευτικές. Αλλά πήγε 21ος αιώνας και κανείς βρίσκει πλέον αστεία αυτήν την "επιστημονικότητα".

Εντάξει ρε συ, το να κρίνει κάποιος εκ των υστέρων είναι πανεύκολο.

Ο Φρόιντ απλώς έθεσε κάποιες βάσεις, που μέχρι τότε δεν είχαν τεθεί, σε ένα τελείως αόριστο πεδίο. Και πάνω σε αυτές δούλεψαν οι άλλοι. Και ακριβώς γι' αυτό θεωρείται ως πρωτοπόρος σε αυτόν τον τομέα. Το ότι κάποιοι εξέλιξαν περισσότερο αυτά τα πρωτόλεια αλλά σημαντικά βήματα, ήταν απολύτως φυσικό.

Αλλά το να συγκρίνει κάποιος σημερινά ή μεταγενέστερα του Φρόιντ πονήματα στον συγκεκριμένο τομέα, χωρίς να λαμβάνει υπ' όψιν τη διαφορά εποχής και νοοτροπίας, είναι σα να συγκρίνει τα αυτοκίνητα του Cugnot και του Benz με τα αντίστοιχα της αυτοκινητοβιομηχανίας και να λέει "χα χα, κοίτα τι έφτιαξαν αυτοί οι γελοίοι".

[Bazoomba]

Μόνο δυόσμος στους γίγαντες, οτιδήποτε άλλο αλλοιώνει την γεύση.

[EKPLIKTIKOS]

Όταν ο Φρόιντ έλεγε πιπες ο λακαν δεν είχε καν σκεφτεί να κάνει καριέρα ως τσαρλατανος

[ΟΥΤΙΣ]

Έχοντας αντιμετωπίσει τους τελευταίους μήνες μια αγχώδη διαταραχή καταθέτω το βίωμα μου και λέω ότι η ψυχοθεραπεία με βοήθησε να ανασυγκροτηθώ. Δεν είμαι ακόμη εκατό τοις εκατό καλά, αλλά είμαι πια πολύ ήρεμος και σταθερός.