Συμφωνώ. Μια μόνον διευκρίνιση στο μπολντ. Είναι άλλο να αγνοείς το τι γίνεται επειδή δεν θέλεις να το δεις και άλλο να το βλέπεις και να το επιλέγεις συνειδητά και όχι "εν βρασμώ". Αυτό ναι, είναι λογική επιλογή του συναισθήματος.νύχτα έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 19:19χμμ πιστεύω πως οι περισσότεροι θεωρούμε τα συναισθήματά μας λογικά,ΓΑΛΗ έγραψε: ↑25 Φεβ 2024, 19:44
Θα προσπαθήσω να αποσαφηνίσω την άποψη μου. Αν θεωρήσουμε ότι η λογική θεώρηση των πραγμάτων χτίζεται με κάποια χ δεδομένα σταδιακά εξ απαλών ονύχων, δεν θα έχει και το συναίσθημα τις ίδιες ακριβώς ρίζες;
Εγώ πχ, θεωρώ τα συναισθήματα μου λογικά, επειδή μπορώ και να τα δω από απόσταση με "ψυχρή" ματιά. Το αν θα επιλέξω να μπω ή έστω να αφεθώ στην παθιάρικη διαδικασία μετά από αυτό, είναι καθαρά δικό μου θέμα. Κάτι σαν αυτοδιαχείριση του παρατηρητή/φαινόμενου.
τουλάχιστον στις περισσότερες φάσεις, που υπάρχει σχετική νηφαλιότητα
και ακόμη και όταν ενδίδουμε στα, ας πούμε, πάθη της καρδιάς, από επιλογή
συμβαίνει, δεν μας παρασύρει το ρέμα
και στον συναισθηματικό άνθρωπο, η λογική θεωρώ πως δεν παύει να λειτουργεί,
απλώς υποθέτω την αγνοεί, για πολλούς λόγους
εντέλει, τείνω να καταλήξω πως η "καρδιά"* αφήνει χώρο στη λογική,
τις φορές που τα συναισθήματα δεν είναι τόσο ισχυρά
*και η καρδιά στο μυαλό είναι είπαμε
Κι επειδή ακριβώς η καρδιά είναι στο μυαλό, λογικός ήταν ο Κρέων, λογική και η Αντιγόνη.