Phorum.com.gr

Ρε συ Νάιδα, κι εγώ καίγομαι να μάθω, αλλά δεν νομίζω ότι μας αρμόζει να ρωτάμε. Ο Null είναι παλιό μέλος κι εύχομαι να ξεκίνησε η όλη φάση με σωματικό πόνο και όχι ψυχικό, πχ απώλεια ή άνω κάτω στη ζωή του...
Αν θέλει θα μας πει αλλά δεν είναι η θέση μας να ρωτήσουμε κάτι τέτοιο...
Μ'όλο το σεβασμό και την αγάπη μου...
Κσι εννοείται ότι χαλιέμαι που μαθαίνω τέτοιο νέο για το συμφορουμίτη...

Το XANAX δεν θέλει συνταγή ιατρού;

Naida έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:34

Γιατί τα ξεκίνησες όλα αυτά;

Τα xanax τα ξεκίνησα όταν ο όγκος του πατέρα μου έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και έμεινε τελείως ανάπηρος, η αδερφή μου ήταν Αθήνα και η μητέρα μου ερχόταν σπάνια λόγο απόστασης και δικού της προβλήματος υγείας οπότε αναγκαστικά είχα αναλάβει μόνος όλη την φροντίδα του. Η δουλειά μου δεν μου άρεσε καθόλου και με κούραζε αλλά έπρεπε να μας συντηρώ. Είχα και από πριν ψυχολογικά ιδψ pure o και άλλα, έπαιρνα seroquel και ladose . Τελικά πέθανε και εκεί παράτησα την δουλειά μου και έμεινα σπίτι με ότι λεφτά είχα για τρεις μήνες χωρίς να είμαι σίγουρος τι θα κάνω μετα. Όμως επειδή έχω και την μάνα μου η οποία έχει τα δικά της και χρειάζεται χρήματα τελικά βρήκα πάτημα στο xanax και το αλκοόλ για να μπορώ να δουλεύω.

Σπύρος έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:52

Το XANAX δεν θέλει συνταγή ιατρού;

Ε, ναι. Έχω όσες θέλω.

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:55

Naida έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:34

Γιατί τα ξεκίνησες όλα αυτά;

Τα xanax τα ξεκίνησα όταν ο όγκος του πατέρα μου έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και έμεινε τελείως ανάπηρος, η αδερφή μου ήταν Αθήνα και η μητέρα μου ερχόταν σπάνια λόγο απόστασης και δικού της προβλήματος υγείας οπότε αναγκαστικά είχα αναλάβει μόνος όλη την φροντίδα του. Η δουλειά μου δεν μου άρεσε καθόλου και με κούραζε αλλά έπρεπε να μας συντηρώ. Είχα και από πριν ψυχολογικά ιδψ pure o και άλλα, έπαιρνα seroquel και ladose . Τελικά πέθανε και εκεί παράτησα την δουλειά μου και έμεινα σπίτι με ότι λεφτά είχα για τρεις μήνες χωρίς να είμαι σίγουρος τι θα κάνω μετα. Όμως επειδή έχω και την μάνα μου η οποία έχει τα δικά της και χρειάζεται χρήματα τελικά βρήκα πάτημα στο xanax και το αλκοόλ για να μπορώ να δουλεύω.

Τύπε πάνε σε ένα γιατρό και πες τα όλα. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά.

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:55

Naida έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:34

Γιατί τα ξεκίνησες όλα αυτά;

Τα xanax τα ξεκίνησα όταν ο όγκος του πατέρα μου έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και έμεινε τελείως ανάπηρος, η αδερφή μου ήταν Αθήνα και η μητέρα μου ερχόταν σπάνια λόγο απόστασης και δικού της προβλήματος υγείας οπότε αναγκαστικά είχα αναλάβει μόνος όλη την φροντίδα του. Η δουλειά μου δεν μου άρεσε καθόλου και με κούραζε αλλά έπρεπε να μας συντηρώ. Είχα και από πριν ψυχολογικά ιδψ pure o και άλλα, έπαιρνα seroquel και ladose . Τελικά πέθανε και εκεί παράτησα την δουλειά μου και έμεινα σπίτι με ότι λεφτά είχα για τρεις μήνες χωρίς να είμαι σίγουρος τι θα κάνω μετα. Όμως επειδή έχω και την μάνα μου η οποία έχει τα δικά της και χρειάζεται χρήματα τελικά βρήκα πάτημα στο xanax και το αλκοόλ για να μπορώ να δουλεύω.

Ωωωω ρε μαν...
....

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:55

Naida έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:34

Γιατί τα ξεκίνησες όλα αυτά;

Τα xanax τα ξεκίνησα όταν ο όγκος του πατέρα μου έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και έμεινε τελείως ανάπηρος, η αδερφή μου ήταν Αθήνα και η μητέρα μου ερχόταν σπάνια λόγο απόστασης και δικού της προβλήματος υγείας οπότε αναγκαστικά είχα αναλάβει μόνος όλη την φροντίδα του. Η δουλειά μου δεν μου άρεσε καθόλου και με κούραζε αλλά έπρεπε να μας συντηρώ. Είχα και από πριν ψυχολογικά ιδψ pure o και άλλα, έπαιρνα seroquel και ladose . Τελικά πέθανε και εκεί παράτησα την δουλειά μου και έμεινα σπίτι με ότι λεφτά είχα για τρεις μήνες χωρίς να είμαι σίγουρος τι θα κάνω μετα. Όμως επειδή έχω και την μάνα μου η οποία έχει τα δικά της και χρειάζεται χρήματα τελικά βρήκα πάτημα στο xanax και το αλκοόλ για να μπορώ να δουλεύω.

Οπότε κουβαλάς μεγάλα "φορτία", μάλλον από παιδί, και κάπου έχεις κουραστεί και θες το μούδιασμα που σου προσφέρει αυτός ο συνδυασμός. Τι θα μπορούσε πιστεύεις να τον αντικαταστήσει;

Πω ρε φίλε.

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:56

Σπύρος έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:52

Το XANAX δεν θέλει συνταγή ιατρού;

Ε, ναι. Έχω όσες θέλω.

Η αλήθεια είναι ότι οι βενζοδιαζεπίνες συνταγογραφούνται πολύ εύκολα στην Ελλάδα - σαν τις αμφεταμίνες στην Αμερική.
Είχα διαβάσει στο παρελθόν ότι η Θράκη πλασάρεται στις πρώτες θέσεις της Ευρώπης (προνομιακός εκεί καταναλωτής οι μουσουλμάνες).

Ίσως, εκτός του θέματος της απαγκίστρωσης (το πρόβλημα είναι τα xanax, όχι οι δυο μπύρες, οι οποίες μόνο σε συνδυασμό γίνονται), θα έλεγα να δεις αν μπορείς να κάνεις κάποιες συνεδρίες με ψυχολόγο.

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:55

Naida έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:34

Γιατί τα ξεκίνησες όλα αυτά;

Τα xanax τα ξεκίνησα όταν ο όγκος του πατέρα μου έκανε μετάσταση στον εγκέφαλο και έμεινε τελείως ανάπηρος, η αδερφή μου ήταν Αθήνα και η μητέρα μου ερχόταν σπάνια λόγο απόστασης και δικού της προβλήματος υγείας οπότε αναγκαστικά είχα αναλάβει μόνος όλη την φροντίδα του. Η δουλειά μου δεν μου άρεσε καθόλου και με κούραζε αλλά έπρεπε να μας συντηρώ. Είχα και από πριν ψυχολογικά ιδψ pure o και άλλα, έπαιρνα seroquel και ladose . Τελικά πέθανε και εκεί παράτησα την δουλειά μου και έμεινα σπίτι με ότι λεφτά είχα για τρεις μήνες χωρίς να είμαι σίγουρος τι θα κάνω μετα. Όμως επειδή έχω και την μάνα μου η οποία έχει τα δικά της και χρειάζεται χρήματα τελικά βρήκα πάτημα στο xanax και το αλκοόλ για να μπορώ να δουλεύω.

Λυπάμαι πάρα πολύ.
Κάνε αυτό που σου είπα πιο πάνω, ώστε να λυθεί το θέμα όσο πιο ομαλά γίνεται.

Περαστικά, Νull, είμαι σίγουρη πως θα την βρεις την δύναμη να ανταπεξέλθεις σε όλα χωρίς ουσίες.
Τα συγκεκριμένα τα έπαιρνε κάποτε γονιός μου συνδυαστικά με άλλα χάπια για την πάθηση, αλλά δεν είναι για πολλά πολλά τα συγκεκριμένα από ό,τι λένε οι γιατροί, μάλλον λογικό που δεν κοιμάσαι, χειροτερεύουν την κατάσταση γιατί προκαλούν εθισμό.
Αντιμετωπίζει πρόβλημα και μια φίλη που πάσχει από σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα αλλά και άλλες παθήσεις και από τους αβάσταχτους πόνους δεν μπορεί να κοιμηθεί και να ηρεμήσει, φαντάσου εκείνη δεν την πιάνουν πολλές φορές κανονικά ναρκωτικά χάπια, τύπου μορφίνες, κάπως έτσι τελος πάντων μου τα έχει πει, δεν τα ξέρω/θυμάμαι καλά. Το θέμα είναι όπως σου είπα οτι κάνουν εξάρτηση και μετά δεν σε βοηθάνε ούτε αυτά.
Να πας σε γιατρό, βέβαια, μην το αφήνεις.

Και πάλι σου ξαναλέω, είμαι σίγουρη οτι θα βρεις τον τρόπο!

Βλεπω καποιες αναρτησεις σου απο το 2020 στις οποιες αναφερεις οτι πινεις zanax με ουισκι και μια που μου εκανε εντυπωση οτι το zanax το ηθελες για τη γυμναστικη

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 20:10

Εσεις είχατε κάποια παρόμοια εμπειρία;

Ναι, την μητέρα μου.

Null έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 20:10

Αν ναι πως το αντιμετώπισε;

Πέθανε. Από οξύ εγκεφαλικό και πνευμονικό οίδημα.

Δεν είναι αστείο, ζήτα βοήθεια ειδικού. Το ότι αναγνωρίζεις ότι είναι πρόβλημα είναι το πιο ελπιδοφόρο. Είναι το πιο δύσκολο πράγμα.

Υποθέτω ότι το ξέρει ότι πρέπει να απευθυνθεί σε ειδικό. Για να μην το έχει κάνει, θα έχει κάποιο λόγο. Ενδεχομένως οικονομικό. Βέβαια θα υπάρχουν και ειδικοί δωρεάν, αλλά για να έχει Xanax συνταγογραφημενα υποθέτω έχει βρει δωρεάν ειδικό και είναι γτπκ.

exiledd έγραψε: ↑

17 Αύγ 2022, 22:46

Ρε συ Νάιδα, κι εγώ καίγομαι να μάθω, αλλά δεν νομίζω ότι μας αρμόζει να ρωτάμε. Ο Null είναι παλιό μέλος κι εύχομαι να ξεκίνησε η όλη φάση με σωματικό πόνο και όχι ψυχικό, πχ απώλεια ή άνω κάτω στη ζωή του...
Αν θέλει θα μας πει αλλά δεν είναι η θέση μας να ρωτήσουμε κάτι τέτοιο...
Μ'όλο το σεβασμό και την αγάπη μου...
Κσι εννοείται ότι χαλιέμαι που μαθαίνω τέτοιο νέο για το συμφορουμίτη...

Ρώτα ότι θες. Σκατα παιδικα χρόνια. Τσακωμοί γονέων, χωρισμοί, μας έβαζαν πάντα στην μέση. Είχα μεγάλη αντιπάθεια για τους γονείς μου μεγαλώνοντας, αλλά ειδικά για τον πατέρα μου. Παππούδες που έκαναν παρεμβάσεις εκεί που δεν τους έσπερνε. Φίλους είτε καθυστερημένους είτε υποψηφίους φυλακοβιους. Τελικά κατάφερα και πέρασα πανεπιστήμιο και εκεί άλλαξε τελείως η στάση των γονέων μου προς εμένα. Πραγματικά σοκαρίστηκα γιατί ένιωσα για πρώτη φορά ξεκάθαρα πως με έβλεπαν σαν ένα αντικείμενο αλλά ταυτόχρονα χάρηκα με την αποδοχή τους. Στα 19 έκανα μια σοβαρή σχέση με κοπέλα που κράτησε επτά χρόνια και έληξε άσχημα λόγο εμφάνισης ιδψ και της προσωπικότητάς μου η οποία έχει κάποια πολύ σχημα χαρακτηριστικά. Ζήλια, μίσος κτλ. Ε μετά αρρώστησαν και έβαλα το μίσος στην άκρη. Στο τέλος φρόντιζα τον πατέρα μου σαν να ήταν μικρό παιδί. Πραγματικά δεν νομίζω πως τον έκανα ποτέ να νιώσει ότι με κουράζει. Προσέχω να του μιλάω πάντα πάρα πολύ ωραία. Προσπάθησα να κλείσω αυτό το κεφάλαιο όσο πιο θετικά μπορούσα. Θα το είχα μετανιώσει αν δεν είχα αναλάβει αυτό το βάρος. Αλλά ο θάνατος ενός γονέα δεν αλλάζει. Ειδικά όταν υπάρχουν τόσα πολλά που δεν είπαμε. Τον πατέρα μου τον βλέπω συνέχεια στα όνειρα μου. Είτε σαν ανάπηρο για τον οποίο νιώθω τεραστεια αγάπη και κλαίω όταν καταλαβαίνω πως πέθανε είτε σαν μια τρομακτική φιγούρα για την οποία νιώθω οργή και μίσος και πολλές φορές προσπαθώ να σκοτώσω. Όταν ξυπνάω βέβαια δεν νιώθω τίποτα. Είναι σχεδόν σαν να μην τα έχω ζήσει όλα αυτά. Σαν να τα πέρασε κάποιος άλλος. Και για αυτό μπορώ να μιλάω για όλα αυτά χωρίς να έχω έντονα συναισθήματα. Υπάρχει ένα κενό και μια ουδετερότητα.