Ανθρώπινος εγκέφαλος .

[lonelyrider]

Ωραία αυτά που γράφετε για τον εγκέφαλο.
Να ξέρετε όμως ότι όταν κάποιος αγαπά, αγαπάει η ψυχή του και όχι ο εγκέφαλός του.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Μα δεν υπάρχει μοναδικότητα του ανθρώπου στην ευφυία. Υπάρχει σχεδόν μοναδικότητα στην ικανότητα αφηρημένης σκέψης, η οποία φαίνεται να είναι αλληλένδετη με την ανάπτυξη του λόγου.

Φυσικά και υπάρχει. Έχεις δει ποτέ φάλαινα να κάθεται σε πολυθρόνα και να καπνίζει πούρο πίνοντας μπράντυ και ακούγοντας μπετόβεν; Δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης. Με τι να συγκριθούμε; Με το κοράκι που χρησιμοποιεί ένα ξυλάκι για να έχει πρόσβαση στη τροφή του; Αυτή η μικρή αλλαγή στον εγκέφαλο που τον κατέστησε δημιουργικό, με ικανότητα για γλώσσα, λογική ή αφηρημένη σκέψη δεν έχει όμοια της στα εκατομμύρια χρόνια εξελικτικής διαδικασίας. Είναι σα να λέμε ότι βάζουμε 50000 μαιμούδες σε ένα δωμάτιο με πιάνο για 50000 χρόνια και τις περιμένουμε να συνθέσουν ένα κονσέρτο του Μότσαρτ. Το σίγουρο είναι ότι όταν θα ανοίξουμε το δωμάτιο μετά από 50000 ή 500000 θα ανακαλύψουμε όχι με μεγάλη έκπληξη ότι οι μαιμούδες απλά ξεψυρίζονταν και πετούσαν σκατά η μια στην άλλη.

Η ανάπτυξη της γλώσσας φυσικά κι έπαιξε τεράστιο ρόλο καθώς και η ικανότητα συσσωρευσης γνώσης. Μα αυτά είναι τα συμπτώματα αυτου του μικρού, θα μου επιτρέψεις, θαύματος, όχι η αιτία.

Άτοπο το μαιμουδοπαραδειγμα.
Η εξέλιξη δρα αθροιστικά και επιταχυνομενα

Σα να λέμε πριν 1 δις χρόνια ζούσαν ψάρια και όχι σκυλοι .οπότε αν βάζαμε όλα τα ψαρια του κόσμου να προσπαθούν για 10 δις χρονια να μάθουν την εντολή "κατσε" όπως ο σκύλος , δε θα την μάθαινε κανένα.
Άρα κάποιος ευθύνεται για την ευφυΐα των σκύλων . Κάποιος έκανε παρέμβαση.

Καταρχάς αναρρωτήσου πόση εξυπνάδα επιδεικνύει ο σκύλος και πόσο αυτή έχει να κάνει με την τριβή του με ανθρώπους. Όσο για τα ψάρια, πάλι εμείς οι άνθρωποι μαθαίνουμε σε δελφίνια να πηδούν μέσα από στεφάνια και να μετράνε μέχρι το δέκα.
Είναι λοιπόν ασφαλές να υποθέσουμε ότι παρέμβαση έχει γίνει. Από ένα ανώτερο ον (εμάς) σε ένα κατώτερο.
Να λοιπόν το ανάλογο που θέτω ως εικασία. Ένα ανώτερο ον έχει επέμβει κάποια στιγμή για να αποκτήσει ο άνθρωπος, όχι μέσω της εκπαίδευσης μα μέσω της διεύρυνσης του νου διάφορες ικανότητες. Αυτές οι ικανότητες δρουν αθροιστικά.

Η εξέλιξη δρα αργά αλλά πουθενά δε δείχνει την παραμικρή πρόθεση να προσφέρει υψηλή νοημοσύνη ή γλώσσα στα υπόλοιπα ζώα. Αυτό είναι κάτι που ούτε εμείς μπορούμε να κάνουμε. Ακόμα. Το παράδειγμα με τις μαιμούδες ήταν απλά για να σου ξεκαθαρίσω ότι είναι άλλο να μάθεις σε ένα δελφίνι να πηδά μέσα από ένα στεφάνι όπως μαθαίνεις σε ένα σκύλο να κάθεται και κάτι εντελώς διαφορετικό να του μάθεις να παίζει βιολί. Όχι σκύλος ούτε γάτα ούτε τσιτάχ δεν έχουν καταφέρει παρόμοιες δεξιότητες μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης. Ο άνθρωπος είναι σχεδιασμένος για τέτοιες δεξιότητες, αφού δεν προσαρμόζεται στο περιβάλλον μα προσαρμόζει το περιβάλλον σ΄αυτόν.