Μικροφαλία
Δημοσιεύτηκε: 06 Ιούλ 2018, 20:27
Η μικροφαλία είναι ένας κλινικός όρος πού χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα πολύ μικρό σε μέγεθος πέος. Ο αποδεκτός γενικά ορισμός της μικροφαλίας είναι όταν το πέος είναι μικρότερο από < περισσότερο από 2.5 σταθερές απόκλισης > κάτω από τον μέσο όρο του μήκους του πέους σε σχέση με την ηλικία πού ευρίσκεται το άτομο. Αυτός είναι ένας καθαρά στατιστικός όρος πού σημαίνει ότι το μήκος του πέους είναι σημαντικά μικρότερο από αυτό πού θά έπρεπε να είναι σε συνάρτηση με τον μέσο όρο του μήκους του πέους, των ανθρώπων στην ίδια ηλικία. Ακόμη και εάν δεν υπάρχει πλήρης ομοφωνία μεταξύ των ερευνητών για το πόσο πρέπει να είναι το πέος προκειμένου να ορισθεί ή κατάσταση αυτή ως μικροφαλία ,ένα πέος μικρότερο από 2 εκ. στα νεογνά και λιγότερο από 7 εκ. στους ενήλικες θεωρείται μικρό πέος .
Πώς υπολογίζεται ό μέσος όρος του μήκους του πέους;
Προσπαθώντας να υπολογίσει κάποιος τον μέσο όρο του πεικού μήκους σε ομάδες ανδρών, χωρίς να αναφερόμαστε συγκεκριμένα στον ανδρικό πληθυσμό σε όλο τον κόσμο, δεν είναι το ευκολότερο πράγμα πού μπορεί να κάνει κάποιος με επιστημονικό τρόπο. Τά αποτελέσματα από 3 μελέτες πού έλαβαν χώρα σε οργανωμένα εργαστήρια με επιστημονική επίβλεψη έδειξαν τά ακόλουθα :
- Ο μέσος όρος πεικού μήκους σε φάση ηρεμίας κυμαίνεται από 8.6 εκ. έως καί 9.3 εκ.
- Ο μέσος όρος πεικού μήκους σε φάση στύσης προσδιορίζεται από 12.9 εκ. έως τά 14.5 εκ.
- Ο μέσος όρος του πάχους (περιφέρειας) του πέους σε στύση κυμαίνεται από 8.8 εκ. έως και 10 εκ.
Οί ανωτέρω μετρήσεις αποτελούν μια πραγματικότητα πού ίσως να διαφέρει από αυτά πού οί περισσότεροι έχουν ακούσει ή και δεί (ίσως και σε ταινίες με πορνογραφικό υλικό), αλλά εύκολα γίνεται κατανοητό γιατί μέσα από διαφημίσεις προωθούνται κάποια σύμβολα πού λίγο έχουν να κάνουν με την ουσία των πραγμάτων, αλλά μάλλον με την ανάδειξη κάποιων άλλων αξιών προκειμένου να γίνεται με κάποιο επιτηδευμένο τρόπο ή προώθηση προϊόντων.
Τι προκαλεί την μικροφαλία;
Οί συνήθεις αιτίες φαίνεται να είναι χρωμοσωμιακής ή και ορμονικής κυρίως αιτιολογίας ,είτε λόγω χαμηλής παραγωγής των ορμονών είτε λόγω απουσίας αντίδρασης των ιστών στην παρουσία των ανδρογόνων .Η έρευνα στην εξέλιξη του εμβρύου έχει δείξει ότι υπάρχουν 2 στάδια στην ανάπτυξη του πέους. Το πρώτο στάδιο συμβαίνει νωρίς στην εξέλιξη του εμβρύου όταν οί ορμόνες προκαλούν την ανάπτυξη και διαφοροποίηση του πέους και του οσχέου από το επίπεδο του αδιαφοροποίητου ιστού. Το δεύτερο στάδιο συμβαίνει αργότερα κατά την εξέλιξη του εμβρύου όταν οί ορμόνες επιδρούν για την περαιτέρω ανάπτυξη του πεικού ιστού. Πιστεύεται ότι το πρόβλημα συμβαίνει στο πρώτο στάδιο της διαφοροποίησης των ιστών δηλ. το μικροπέος είναι το αποτέλεσμα της ανεπαρκούς επίδρασης των ορμονών και βέβαια το πέος παίρνει σχεδόν το σχήμα του αλλά είναι πολύ μικρό. Επειδή κυρίως ό όρος μικροφαλία (μικροπέος) είναι περιγραφικός δεν σημαίνει ότι κάθε παιδί πού φαίνεται να έχει πολύ μικρό πέος μπαίνει σε αυτή την κατηγορία ούτε επίσης και κάθε ενήλικας πού εμφανίζεται να έχει μικρότερο μήκος πέους.
Μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή κάποιο άτομο με μικρό πέος;
Εκείνο πού πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το μικρότερο πέος δεν εμποδίζει κάποιον να έχει μια καλή και ευχάριστη σεξουαλική επαφή. Με τους όρους της λειτουργικής ικανοποίησης τά διάφορα σχόλια ποικίλουν. Μελέτη έχει δείξει ότι άνδρες με μικρό πέος ,στο σύνολο τους δηλώνουν ικανοποιημένοι από την σεξουαλική τους λειτουργία, ενώ μια άλλη έρευνα δείχνει ότι οί μεταμεσονύχτιες στύσεις σε μικρότερα πέη δεν είναι τόσο καλές όσο σε πέη κανονικού μεγέθους .Σέ κάθε περίπτωση είναι δύσκολο για οιανδήποτε έρευνα να προσδιορίσει το μέτρο της ευχαρίστησης ή όχι ,αφού ή κάθε σεξουαλική σύντροφος αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο την επαφή, αφήνοντας έτσι και διαφορετική αίσθηση στον σύντροφο της.
Υπάρχει θεραπεία για την Μικροφαλία;
Δεδομένου ότι ή κοινωνία πού ζούμε ,απαιτεί ό άνδρας ότι έχει να είναι αρκετά μεγάλο αρχίζοντας από το αυτοκίνητο του ,το εισόδημα του μέχρι και το πέος του, δεν είναι λίγοι αυτοί πού πιστεύουν ότι ένα μικρό πέος είναι ένα προβληματικό ή και χαλασμένο όργανο . Όμως δεν είναι έτσι ή κατάσταση. Στην ουσία εάν είσαι ενήλικας με μικρό πέος , ή θεραπεία είναι να αποδεχθείς το σώμα σου ως έχει και να δεχθείς ότι μπορεί να απολαμβάνεις το ίδιο ποσοστό σεξουαλικής και όχι μόνο ευχαρίστησης όπως κάθε άλλο σώμα ,χωρίς καμιά σημαντική περαιτέρω παρέμβαση . Οί περισσότερες φαρμακευτικές θεραπείες λαμβάνουν χώρα και έχουν και αποτελέσματα κύρια μετά την γέννηση του ατόμου ή και γύρω από την ηλικία της εφηβείας .Είναι ορμονικά σκευάσματα με στόχο να βοηθήσουν στην περαιτέρω ανάπτυξη του πέους σε μέγεθος . Για τους ενήλικες βέβαια δεν υπάρχουν περιθώρια φαρμακευτικής αγωγής και οί μόνη ουσιαστική λύση είναι ή χειρουργική επιμήκυνση του πέους στις περιπτώσεις πού εμφανίζεται αδυναμία σεξουαλικής ικανοποίησης του ατόμου.
Η χειρουργική επιμήκυνση που εξασφαλίζει μόνιμη αύξηση του μήκους του πέους κατά 3-5 εκ, ανάλογα με την περίπτωση , βασίζεται στη διατομή συνδέσμων που έλκουν και συγκρατούν το πέος προς τα μέσα και στην αναδιαμόρφωση της περιοχής του εφηβαίου. Στις περιπτώσεις πού χρειάζεται, μπορεί να συνδυασθεί με αύξηση του πάχους του πέους που επιτυγχάνεται με την εισαγωγή μοσχευμάτων χορίου και λίπους από τις περιοχές των γλουτών ή άλλως και με την χρησιμοποίηση αυτόλογων λιποδερματικών μοσχευμάτων με αποτέλεσμα ή αύξηση της περιμέτρου να φθάνει περίπου τά 2-3 εκ. Η επέμβαση χωρίς να είναι ιδιαίτερα δύσκολη , είναι άκρως απαιτητική τεχνικά ,αφού εκτός της διατομής των συνδέσμων με μεγάλη προσοχή στα ραχιαία νεύρα της αισθητικότητας ,είναι απαραίτητη ή τοποθέτηση ιστών για την συμπλήρωση του κενού πού δημιουργείται μεταξύ του πέους και της ηβικής σύμφυσης ούτως ώστε να παίξουν τον ρόλο του μοχλού αντίστασης (σαν μαξιλάρι) ιδίως την ώρα της επαφής καθώς και ή λύση του προβλήματος της πτώσης του άξονα του πέους κατά την στύση .
Συσκευές πού εκτείνουν το πέος, είναι επιθυμητό νά χρησιμοποιούνται για διάστημα 3-6 μηνών μετά την εγχείρηση προκειμένου να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν το αποτέλεσμα της επιμήκυνσης του πέους. Η χρήση του πέους για οιανδήποτε σεξουαλική επαφή επιτρέπεται μετά πάροδο περίπου οκτώ εβδομάδων. Οι επιπλοκές είναι ελάχιστες και συνδέονται κυρίως με το κατά πόσο το αισθητικό αποτέλεσμα ικανοποιεί τις προσδοκίες του ατόμου, με το σκεπτικό ότι αναμένεται πάντα ένα πέος πού θα φτάσει στο επίπεδο ικανοποίησης των σεξουαλικών φαντασιώσεων του , ενώ σε αντίθετη περίπτωση έχουμε αύξηση του άγχους. Κάποιες κυρίως μικροφλεγμονές ή ουλοποιήσεις τομών μπορεί να δημιουργήσουν παροδική ανησυχία αλλά αντιμετωπίζονται συνήθως χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
http://georgiadis-urology.com/gr/info-f ... krophalia
Πώς υπολογίζεται ό μέσος όρος του μήκους του πέους;
Προσπαθώντας να υπολογίσει κάποιος τον μέσο όρο του πεικού μήκους σε ομάδες ανδρών, χωρίς να αναφερόμαστε συγκεκριμένα στον ανδρικό πληθυσμό σε όλο τον κόσμο, δεν είναι το ευκολότερο πράγμα πού μπορεί να κάνει κάποιος με επιστημονικό τρόπο. Τά αποτελέσματα από 3 μελέτες πού έλαβαν χώρα σε οργανωμένα εργαστήρια με επιστημονική επίβλεψη έδειξαν τά ακόλουθα :
- Ο μέσος όρος πεικού μήκους σε φάση ηρεμίας κυμαίνεται από 8.6 εκ. έως καί 9.3 εκ.
- Ο μέσος όρος πεικού μήκους σε φάση στύσης προσδιορίζεται από 12.9 εκ. έως τά 14.5 εκ.
- Ο μέσος όρος του πάχους (περιφέρειας) του πέους σε στύση κυμαίνεται από 8.8 εκ. έως και 10 εκ.
Οί ανωτέρω μετρήσεις αποτελούν μια πραγματικότητα πού ίσως να διαφέρει από αυτά πού οί περισσότεροι έχουν ακούσει ή και δεί (ίσως και σε ταινίες με πορνογραφικό υλικό), αλλά εύκολα γίνεται κατανοητό γιατί μέσα από διαφημίσεις προωθούνται κάποια σύμβολα πού λίγο έχουν να κάνουν με την ουσία των πραγμάτων, αλλά μάλλον με την ανάδειξη κάποιων άλλων αξιών προκειμένου να γίνεται με κάποιο επιτηδευμένο τρόπο ή προώθηση προϊόντων.
Τι προκαλεί την μικροφαλία;
Οί συνήθεις αιτίες φαίνεται να είναι χρωμοσωμιακής ή και ορμονικής κυρίως αιτιολογίας ,είτε λόγω χαμηλής παραγωγής των ορμονών είτε λόγω απουσίας αντίδρασης των ιστών στην παρουσία των ανδρογόνων .Η έρευνα στην εξέλιξη του εμβρύου έχει δείξει ότι υπάρχουν 2 στάδια στην ανάπτυξη του πέους. Το πρώτο στάδιο συμβαίνει νωρίς στην εξέλιξη του εμβρύου όταν οί ορμόνες προκαλούν την ανάπτυξη και διαφοροποίηση του πέους και του οσχέου από το επίπεδο του αδιαφοροποίητου ιστού. Το δεύτερο στάδιο συμβαίνει αργότερα κατά την εξέλιξη του εμβρύου όταν οί ορμόνες επιδρούν για την περαιτέρω ανάπτυξη του πεικού ιστού. Πιστεύεται ότι το πρόβλημα συμβαίνει στο πρώτο στάδιο της διαφοροποίησης των ιστών δηλ. το μικροπέος είναι το αποτέλεσμα της ανεπαρκούς επίδρασης των ορμονών και βέβαια το πέος παίρνει σχεδόν το σχήμα του αλλά είναι πολύ μικρό. Επειδή κυρίως ό όρος μικροφαλία (μικροπέος) είναι περιγραφικός δεν σημαίνει ότι κάθε παιδί πού φαίνεται να έχει πολύ μικρό πέος μπαίνει σε αυτή την κατηγορία ούτε επίσης και κάθε ενήλικας πού εμφανίζεται να έχει μικρότερο μήκος πέους.
Μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή κάποιο άτομο με μικρό πέος;
Εκείνο πού πρέπει να γίνει κατανοητό είναι ότι το μικρότερο πέος δεν εμποδίζει κάποιον να έχει μια καλή και ευχάριστη σεξουαλική επαφή. Με τους όρους της λειτουργικής ικανοποίησης τά διάφορα σχόλια ποικίλουν. Μελέτη έχει δείξει ότι άνδρες με μικρό πέος ,στο σύνολο τους δηλώνουν ικανοποιημένοι από την σεξουαλική τους λειτουργία, ενώ μια άλλη έρευνα δείχνει ότι οί μεταμεσονύχτιες στύσεις σε μικρότερα πέη δεν είναι τόσο καλές όσο σε πέη κανονικού μεγέθους .Σέ κάθε περίπτωση είναι δύσκολο για οιανδήποτε έρευνα να προσδιορίσει το μέτρο της ευχαρίστησης ή όχι ,αφού ή κάθε σεξουαλική σύντροφος αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο την επαφή, αφήνοντας έτσι και διαφορετική αίσθηση στον σύντροφο της.
Υπάρχει θεραπεία για την Μικροφαλία;
Δεδομένου ότι ή κοινωνία πού ζούμε ,απαιτεί ό άνδρας ότι έχει να είναι αρκετά μεγάλο αρχίζοντας από το αυτοκίνητο του ,το εισόδημα του μέχρι και το πέος του, δεν είναι λίγοι αυτοί πού πιστεύουν ότι ένα μικρό πέος είναι ένα προβληματικό ή και χαλασμένο όργανο . Όμως δεν είναι έτσι ή κατάσταση. Στην ουσία εάν είσαι ενήλικας με μικρό πέος , ή θεραπεία είναι να αποδεχθείς το σώμα σου ως έχει και να δεχθείς ότι μπορεί να απολαμβάνεις το ίδιο ποσοστό σεξουαλικής και όχι μόνο ευχαρίστησης όπως κάθε άλλο σώμα ,χωρίς καμιά σημαντική περαιτέρω παρέμβαση . Οί περισσότερες φαρμακευτικές θεραπείες λαμβάνουν χώρα και έχουν και αποτελέσματα κύρια μετά την γέννηση του ατόμου ή και γύρω από την ηλικία της εφηβείας .Είναι ορμονικά σκευάσματα με στόχο να βοηθήσουν στην περαιτέρω ανάπτυξη του πέους σε μέγεθος . Για τους ενήλικες βέβαια δεν υπάρχουν περιθώρια φαρμακευτικής αγωγής και οί μόνη ουσιαστική λύση είναι ή χειρουργική επιμήκυνση του πέους στις περιπτώσεις πού εμφανίζεται αδυναμία σεξουαλικής ικανοποίησης του ατόμου.
Η χειρουργική επιμήκυνση που εξασφαλίζει μόνιμη αύξηση του μήκους του πέους κατά 3-5 εκ, ανάλογα με την περίπτωση , βασίζεται στη διατομή συνδέσμων που έλκουν και συγκρατούν το πέος προς τα μέσα και στην αναδιαμόρφωση της περιοχής του εφηβαίου. Στις περιπτώσεις πού χρειάζεται, μπορεί να συνδυασθεί με αύξηση του πάχους του πέους που επιτυγχάνεται με την εισαγωγή μοσχευμάτων χορίου και λίπους από τις περιοχές των γλουτών ή άλλως και με την χρησιμοποίηση αυτόλογων λιποδερματικών μοσχευμάτων με αποτέλεσμα ή αύξηση της περιμέτρου να φθάνει περίπου τά 2-3 εκ. Η επέμβαση χωρίς να είναι ιδιαίτερα δύσκολη , είναι άκρως απαιτητική τεχνικά ,αφού εκτός της διατομής των συνδέσμων με μεγάλη προσοχή στα ραχιαία νεύρα της αισθητικότητας ,είναι απαραίτητη ή τοποθέτηση ιστών για την συμπλήρωση του κενού πού δημιουργείται μεταξύ του πέους και της ηβικής σύμφυσης ούτως ώστε να παίξουν τον ρόλο του μοχλού αντίστασης (σαν μαξιλάρι) ιδίως την ώρα της επαφής καθώς και ή λύση του προβλήματος της πτώσης του άξονα του πέους κατά την στύση .
Συσκευές πού εκτείνουν το πέος, είναι επιθυμητό νά χρησιμοποιούνται για διάστημα 3-6 μηνών μετά την εγχείρηση προκειμένου να διατηρήσουν ή και να αυξήσουν το αποτέλεσμα της επιμήκυνσης του πέους. Η χρήση του πέους για οιανδήποτε σεξουαλική επαφή επιτρέπεται μετά πάροδο περίπου οκτώ εβδομάδων. Οι επιπλοκές είναι ελάχιστες και συνδέονται κυρίως με το κατά πόσο το αισθητικό αποτέλεσμα ικανοποιεί τις προσδοκίες του ατόμου, με το σκεπτικό ότι αναμένεται πάντα ένα πέος πού θα φτάσει στο επίπεδο ικανοποίησης των σεξουαλικών φαντασιώσεων του , ενώ σε αντίθετη περίπτωση έχουμε αύξηση του άγχους. Κάποιες κυρίως μικροφλεγμονές ή ουλοποιήσεις τομών μπορεί να δημιουργήσουν παροδική ανησυχία αλλά αντιμετωπίζονται συνήθως χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα.
http://georgiadis-urology.com/gr/info-f ... krophalia
