Otto Weininger έγραψε: ↑20 Ιαν 2022, 00:12
sys3x έγραψε: ↑19 Ιαν 2022, 23:46
Χώσου αν έχεις όρεξη - χρόνο.
Οκ, ποτέ δεν λεω όχι για επίδειξη σπασίκλα
Βασικά η όλη φάση ξεκίνησε με μια νέα ψεκοθεωρια (που δυστυχώς αναμασανε και διάφοροι "επιστήμονες" ) και λέει ότι τα εμβόλια γενικά "υπερφορτώνουν" το ανοσοποιητικό μας και το
αποδυναμώνουν . Έγινε της μόδας όταν ανακοινώθηκαν οι booster δόσεις.
Βασικοτατο στην ανοσολογία, το οποίο φαινεται να αγνοουν διαφοροι ειδήμονες (εντός και εκτός phorum) είναι η έννοια του αντιγόνου και του αντιγονικού καθοριστή (επίτοπος).
Αντιγόνο είναι κάθε μόριο που μπορεί να αναγνωρίζεται ειδικά από τα προσαρμόσιμα συστατικά του ανοσοποιητικού συστήματος, τα Β ή τα Τ λεμφοκύτταρα. Ή και τα δύο.
Ένα αντισωμα λοιπόν δεν συνδέεται με ολόκληρο το μολυσματικό παράγοντα (που αποτελείται από διάφορα και πολλά αντιγόνα συνήθως), αλλά με ένα περιορισμένο τμήμα του αντιγόνου, τον φίλο μας τον επίτοπο. Μπορεί να διαθέτει πολλούς και διάφορους επιτόπους ή έναν επαναλαμβανόμενο.
Σημαντικό: τα αντισώματα δείχνουν εξειδίκευση περισσότερο για τον επίτοπο
παρά για το ακέραιο μόριο του αντιγόνου.
Καλά μέχρι εδώ; Τι μας λένε τα παραπάνω για τα εμβόλια λοιπόν ;
Τα εμβόλια είναι σχεδιασμένα για συγκεκριμένους αντιγονικούς καθοριστές και επομένως θα δώσουν εξειδικευμένη ανοσολογική απάντηση, σε σχέση με τη "φυσική" μόλυνση από ολόκληρο το μικροοργανισμό.
Κοινώς , δεν φορτώνουν τον οργανισμό με πολλά άχρηστα αντιγόνα ούτε πιέζεται το ανοσοποιητικό. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Τα εμβόλια έχουν ελάχιστα αντιγόνα.
Με την φυσικη ανοσια μεσω νόσησης που γουστάρουν κάποιοι άσχετοι με το θέμα, ο οργανισμος μας φορτώνεται με τουλάχιστον χιλιάδες αντιγόνα ανά μικρόβιο και τα οποία πολλές φορές επάγουν και αυτοάνοσες αντιδράσεις.
Πολλοί ιοί μάλιστα φαινεται να εμπλέκονται στην πρόκληση αυτοάνοσων μέσω της διαδικασίας του trigger event.
Όταν σχεδιάζεις ένα εμβόλιο , η εξειδικευμένη γνώση του επιτόπου (ή των επιτοπων) που μας χρειάζεται, μας βοηθάει να επιλέξουμε καλυτερη σύστασή του, πχ παρασκευή συνθετικά ενός προστατεύτικου πεπτιδιου.
Φυσικά μπορούμε να προσθέσουμε και άλλες αλληλουχίες, επιλεγμένους επιτοπους Τ και Β λεμφοκυτταρων, και όλα αυτά να συνδυαστούν.
Κανω παυση εδω, νομιζω το εγινε καπως κατανοητη η φαση. Γιατι μετα θα πρεπει να μπουμε σε τεχνικες λεπτομέριες όπως πχ ότι τα Β λεμφοκύτταρα αποκρίνονται στο τριδιάστατο σχήμα των αντιγονικών επιτόπων, ενω τα Τ λεμφοκύτταρα στις γραμμικές αλληλουχίες αμινοξέων, με ο,τι αυτό συνεπάγεται για την συνέχεια της κουβέντας που θα γίνει ακόμα πιο πολύπλοκη.