Εδώ μπαίνουμε στα βαθειά.Αχθος Αρουρης έγραψε: ↑12 Ιαν 2023, 00:27δεν μπορω να διαφωνησω στο παραμικροseismic έγραψε: ↑11 Ιαν 2023, 05:18Βλέπω αρχικά με τα μάτια μου για να διαβάσω τι λέει το βιβλίοΑχθος Αρουρης έγραψε: ↑10 Ιαν 2023, 23:43
(κορναραν κατι νταλικες, φαινεται καθυστερουν
να φθασουν στον προορισμο τους ..............)
Καπως ετσι θα εκανα κι εγω, και δεν πιστευω
οτι υπαρχει καποιος που θα διαβαζε ενα βιβλιο
χωρις να τον ενδειαφερει ..............
Θελω τωρα, να σε ρωτησω κατι ξεκινωντας
απο αυτο που λες στην αρχη της προτασης σου.
-Αρχικά βλέπω διαβάζοντας-..................
Τι συμβαινει εδω, οτι στην προταση που
εκφραζει μια σκεψη σου, πρωτα βαζεις βλεπω
και μετα διαβαζω ;;
Θα ηταν σωστο να πουμε το αντιθετο,
δηλ. πρωτα διαβαζω και μετα βλεπω,
ή να πουμε -αρχικα διαβαζω βλεποντας-
ειναι δυνατον ποτέ να αλλαξομε την
σειρα αυτη, βλεπω-διαβαζω, ή ειναι
κατι αδυνατον ;;
και μετά βλέπω με το μυαλό μου το νόημα του συγγραφέα.
Άλλοι πιστεύουν αυτό που βλέπουν τα μάτια τους και άλλοι αυτό που βλέπει το μυαλό τους.
Στο βιβλίο δεν μπορείς να δεις τι γράφει μέσα χωρίς τα μάτια σου εκτός αν έχεις κβαντικές ικανότητες
Οπότε σωστό είναι να πεις βλέπω διαβάζοντας διότι δεν είναι δυνατόν να διαβάσεις χωρίς πρώτα να δεις.
Θα μπορούσες όμως να πεις μεταφορικά σε δεύτερο χρόνο < διαβάζω βλέποντας > το νόημα όταν αρχίζεις να βλέπεις με το μυαλό σου.
με την απαντηση σου .............. πιστευω ουτε
κανενας εχεφρων...........
τις κβαντικες ικανοτητες θα τις αφησω
στην ακρια .......... δεν ειναι ζητουμενο του
διαλογου μας ο ελεγχος μιας φιλοδοξης θεωριας
που απαιτει ικανη επιστημονικη καταρτιση.
η απαντηση σου στην αρχικη μου ερωτηση,
με καλυψε πληρως και οφειλω να παραδεχτω,
οτι η απορια μου, τι το προτερον βλεπω ή διαβαζω ;
εχει λυθει ..............πρωτα βλεπω και μετα διαβαζω,
αδυνατον το πρωτα διαβαζω και μετα βλεπω.
αξιον μνειας ειναι η τελευταια προταση
στην απαντηση σου,
οταν συμπιπτουν βλεπω-διαβαζω,
αμμεση εποπτεια της αληθειας ή της ουσιας,
χωρις την μεσολαβηση συλλογισμων και αισθησεων,
(δωρο απο μενα) - ο φιλοσοφικος ορος
ειναι ενοραση ή ευθυωρία, οι αρχαιοι ονομαζαν
επιβολη, δηλ. αμμεση θεωρια του πραγματικου,
ο νους νοει τα νοητα, οπως οι ασθησεις αισθανονται
τα αισθητα χωρις ενδιαμεσοι σταθμοι, οι αλλοθροοι
μεταφραζουν συνηθως intuition.
--------------------------------------------------------------
συνοψιζοντας με δικο μου τροπο,
την ερωτηση ....................
οταν ανοιγω ενα βιβλιο, τι βλεπω ;;
η απαντηση ειναι, βλεπω γραμματα,
σημαδια υλικα γραμμενα σε παπυρο,
και στη συνεχεια διαβαζω τι λενε.
ο χρονος που μεσολαβει αναμεσα βλεπω-διαβαζω,
λογω μακροχρονης εξοικειωσης, φαινεται μηδενικος,
πλην πραγματικος και αντικειμενικος.
δεν εχεις παρα μονο να θυμηθεις τοτε που παιδια
μαθαιναμε να διαβαζομε.
βλεπω-διαβαζω κεχωρισμενα αλληλοις, χωριστα,
θα συμφωνουσες μαζι μου αν ελεγα οτι ειναι
ευκολο να ονομασομε σωματικα ματια αυτο
που βλεπει, και δυσκολο να βρουμε ενα καταλληλο
ονομα για αυτο που διαβαζει ;;
Για την φυσική τα μάτια μας απεικονίζουν εικόνες του χώρου ενώ στην πραγματικότητα ξέρουμε ότι αυτές οι εικόνες είναι αλλοιωμένες από τον επεξεργαστή εγκέφαλο. Εν τούτης απεικονίζουν κάτι αληθινό. Π.χ έρχεται ένα αυτοκίνητο κατά επάνω μας και καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να το αποφύγουμε. Στην πραγματικότητα έρχεται ένας συμπυκνωμένος όγκος υλοενέργειας καταπάνω μας τον οποίο πρέπει να αποφύγουμε.
Βλέπουμε με τα μάτια μας αλλά βλέπουμε και χωρίς μάτια στα όνειρά μας. Πως γίνεται αυτό?
Εδώ μπαίνει το ερώτημα τι είναι ο άνθρωπος.
Για εμένα είναι μια μηχανή η οποία παίρνει πληροφορίες από τα μάτια του και γενικά τις αισθήσεις του τις οποίες τις επεξεργάζεται και αποκτά εμπειρία. Πληροφορίες μέσα από τα μάτια του λαμβάνει και από το διάβασμα.
Εδώ όμως υπάρχει μια διαφορά.
Τα μάτια σου βλέπουν μια εν μέρη εικονική εικόνα του περιβάλλοντος χώρου και σου δίνουν πληροφορίες άμεσες για να αποφύγεις το αυτοκίνητο που έρχεται επάνω σου. Το διάβασμα σου δίνει πληροφορίες για να δημιουργήσεις ένα αρχείο εμπειριών το οποίον σε βοηθάει να δεις και πέρα από τον ορίζοντα των ματιών σου.
Για εμένα είναι δύσκολο να κατανοήσω και αυτό που βλέπω με τα μάτια μου και αυτό που βλέπω με το μυαλό μου.
Ίσος εδώ υπάρχει μια λεπτή γραμμή που ξεχωρίζει την φυσική με την μεταφυσική.
Αυτό που βλέπω με τα μάτια μου είναι η φυσική πραγματικότητα της προσομοίωσης που ήμαστε κατασκευασμένοι να ζούμε μέσα, και αυτό που βλέπω με το μυαλό μου περνά στην διάσταση του μεταφυσικού.
Αυτό που βλέπω με το μυαλό μου το αν είναι αληθινό εξαρτάτε πολύ από τον όγκο των αληθινών ή μη πληροφοριών που αποθηκεύω, και από την ταχύτητα του μυαλού μου να επεξεργάζεται τον όγκο των αποθηκευμένων πληροφοριών.
Βασικά δεν διαφέρουμε από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή, που παίρνει ενέργεια από το περιβάλλον που ζει.