Το τέλος της θεωρητικής φυσικής;

[Κόκκορας]

Τα δεδομένα,
πράγματι βρέθηκε το μποζόνιο του higgs,αλλά αυτό αφορά θεωρία του 1963
και βαρυτικά κύματα βρέθηκαν,αλλά εδώ πάμε ακόμα πιο παλιά,αφού αναφέρονται σε θεωρία ενός αιώνα πριν.

σημαντική επισήμανση,πως πλέον φύγαμε από την εποχή που με ένα θερμόμετρο επιβεβαίωνες πως το φάσμα, η χρωματική διασπορά του φωτός δηλαδή,δεν είναι αποτέλεσμα υποκειμενικής δικής μας παρατήρησης(δηλαδή πως δεν αποτελεί αιτία το μάτι ,η όρασή μας για το φαινόμενο)και το αποδείκνυες(μάζί και τις υπέρυθρες)

για το μποζόνιο χρειάστηκε κατασκευή πολλών δις.

πολλοί αναφέρουν πως συσσωρεύεται μια θάλασσα εικασιών στο πεδίο ,που το πιθανότερο δεν θα αποδειχτούν ποτέ.Αυτό όμως δεν είναι επιστήμη.
παρήλθε η εποχή που κορόιδευαν τον Schwarz στις διαλέξεις του,οποίος δεν θα είχε θέση στον ακαδημαικό χώρο,αν δεν τον είχε επιβάλλει ο Μurray στο Caltech,πλέον πάμπολλες ακαδημαικες θέσεις κατέχονται από ερευνητές της θεωρίας των χορδών,μιας κατα πάσα πιθανότητα αναπόδεικτης θεωρίας(εσαει).Και βεβαίως δεν είναι η μόνη.
Γενικότερα καμία σημαντική πρόδος εδώ και δεκαετίες στον χώρο.
Είναι τελικά ένα νεκρό πεδίο;υπάρχει ελπίδα για κάποιες θεωριες από αυτές να επιβεβαιωθούν σε άγνωστο χρόνο πολύ καιρό μετά;
ή μήπως η συζήτηση θυμίζει τα τέλη του 19 αιώνα,οπού τότε θεωρήθηκε πως η φυσική ολοκληρώθηκε(παραμονές κβαντομηχανικής επανάστασης);
με την πρόσθετη όμως επισήμανση πως εκείνα τα χρόνια συγκριτικά με τα τωρινά ελάχιστοι ήταν οι θεωρητικοί φυσικοί.Εδώ κλείνουμε σχεδόν 4 δεκαετίες,όπου πάμπολλοι θεωρητικοί έχουν καταφέρει τόσα λίγα.
Mήπως τελικά αντί να ψηλαφίζουμε τα όρια του Σύμπαντος,αποδεικνύουμε τα όρια του ανθρώπου;
τι λέτε ,είναι νεκρό πεδίο;

[foscilis]

Κατά τη γνώμη μου συνολικά έχει ψιλοβαλτώσει το τρέχον ακαδημαϊκό μοντέλο, ο τρόπος που διεξάγεται, παράγεται, δημοσιεύεται και αναθεωρείται η έρευνα. Πολύ απλά φαίνεται ότι ΔΕΝ είναι καλή ιδέα να έχεις εκατοντάδες χιλιάδες διδάκτορες να ανταγωνίζονται για περιορισμένο αριθμό μόνιμων θέσεων στη βάση κυρίως του αριθμού δημοσιεύσεων που πραγματοποιούν σε εξαιρετικά υπερτιμημένα συνέδρια και περιοδικά.

Μπορεί όντως να ήταν καλύτερα όταν οι θεωρητικοί ήταν καμιά εκατοστή άτομα σε όλον τον πλανήτη.

Δεν αφορά μόνο τη φυσική.

[talaipwros]

Κατά τη γνώμη μου συνολικά έχει ψιλοβαλτώσει το τρέχον ακαδημαϊκό μοντέλο, ο τρόπος που διεξάγεται, παράγεται, δημοσιεύεται και αναθεωρείται η έρευνα. Πολύ απλά φαίνεται ότι ΔΕΝ είναι καλή ιδέα να έχεις εκατοντάδες χιλιάδες διδάκτορες να ανταγωνίζονται για περιορισμένο αριθμό μόνιμων θέσεων στη βάση κυρίως του αριθμού δημοσιεύσεων που πραγματοποιούν σε εξαιρετικά υπερτιμημένα συνέδρια και περιοδικά.

Μπορεί όντως να ήταν καλύτερα όταν οι θεωρητικοί ήταν καμιά εκατοστή άτομα σε όλον τον πλανήτη.

Δεν αφορά μόνο τη φυσική.

αυτο το πραμα με τις δημοσιευσεις ειναι ο καρκινος της επιστημης.

[Μπεκρής]

Τα δεδομένα,
πράγματι βρέθηκε το μποζόνιο του higgs,αλλά αυτό αφορά θεωρία του 1963
και βαρυτικά κύματα βρέθηκαν,αλλά εδώ πάμε ακόμα πιο παλιά,αφού αναφέρονται σε θεωρία ενός αιώνα πριν.

σημαντική επισήμανση,πως πλέον φύγαμε από την εποχή που με ένα θερμόμετρο επιβεβαίωνες πως το φάσμα, η χρωματική διασπορά του φωτός δηλαδή,δεν είναι αποτέλεσμα υποκειμενικής δικής μας παρατήρησης(δηλαδή πως δεν αποτελεί αιτία το μάτι ,η όρασή μας για το φαινόμενο)και το αποδείκνυες(μάζί και τις υπέρυθρες)

για το μποζόνιο χρειάστηκε κατασκευή πολλών δις.

πολλοί αναφέρουν πως συσσωρεύεται μια θάλασσα εικασιών στο πεδίο ,που το πιθανότερο δεν θα αποδειχτούν ποτέ.Αυτό όμως δεν είναι επιστήμη.
παρήλθε η εποχή που κορόιδευαν τον Schwarz στις διαλέξεις του,οποίος δεν θα είχε θέση στον ακαδημαικό χώρο,αν δεν τον είχε επιβάλλει ο Μurray στο Caltech,πλέον πάμπολλες ακαδημαικες θέσεις κατέχονται από ερευνητές της θεωρίας των χορδών,μιας κατα πάσα πιθανότητα αναπόδεικτης θεωρίας(εσαει).Και βεβαίως δεν είναι η μόνη.
Γενικότερα καμία σημαντική πρόδος εδώ και δεκαετίες στον χώρο.
Είναι τελικά ένα νεκρό πεδίο;υπάρχει ελπίδα για κάποιες θεωριες από αυτές να επιβεβαιωθούν σε άγνωστο χρόνο πολύ καιρό μετά;
ή μήπως η συζήτηση θυμίζει τα τέλη του 19 αιώνα,οπού τότε θεωρήθηκε πως η φυσική ολοκληρώθηκε(παραμονές κβαντομηχανικής επανάστασης);
με την πρόσθετη όμως επισήμανση πως εκείνα τα χρόνια συγκριτικά με τα τωρινά ελάχιστοι ήταν οι θεωρητικοί φυσικοί.Εδώ κλείνουμε σχεδόν 4 δεκαετίες,όπου πάμπολλοι θεωρητικοί έχουν καταφέρει τόσα λίγα.
Mήπως τελικά αντί να ψηλαφίζουμε τα όρια του Σύμπαντος,αποδεικνύουμε τα όρια του ανθρώπου;
τι λέτε ,είναι νεκρό πεδίο;

Κάποιες από τις θεωρίες των τελευταίων 50 προσπαθούν να τις ελέγξουν μέσω αστρονομικών παρατηρήσεων. Για την κατασκευή επιταχυντών που πιάνουν τις ενέργειες που χρειάζονται, θα πρέπει πρώτα να αναπτυχθεί η κατάλληλη τεχνολογία.

[Κόκκορας]

Κατά τη γνώμη μου συνολικά έχει ψιλοβαλτώσει το τρέχον ακαδημαϊκό μοντέλο, ο τρόπος που διεξάγεται, παράγεται, δημοσιεύεται και αναθεωρείται η έρευνα. Πολύ απλά φαίνεται ότι ΔΕΝ είναι καλή ιδέα να έχεις εκατοντάδες χιλιάδες διδάκτορες να ανταγωνίζονται για περιορισμένο αριθμό μόνιμων θέσεων στη βάση κυρίως του αριθμού δημοσιεύσεων που πραγματοποιούν σε εξαιρετικά υπερτιμημένα συνέδρια και περιοδικά.

Μπορεί όντως να ήταν καλύτερα όταν οι θεωρητικοί ήταν καμιά εκατοστή άτομα σε όλον τον πλανήτη.

Δεν αφορά μόνο τη φυσική.

σωστή επισήμανση και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος,η χρησιμοθηρία και η αγωνία για καριέρα έχουν αγγίξει και κλάδους μποέμ όπως αυτούς που περιγράφουμε,
ωστόσο πεδία όπως της πληροφορικής(νεότερο πεδίο βέβαια,με μια πολύ πιο έντονη όμως ανάπτυξη),της βιολογίας παράγουν γνώση συνεχίζουν,ίσως όχι στον βαθμό που περιμέναμε(μιλώντας για τις προσδοκίες που υπήρχαν για την βιολογία την δεκαετία του 90 και πιο παλιά,οι οποίες έχουν διαψευστεί προς το παρόν,αλλά πάντως υπάρχει κινητικότητα
στην φυσική,στην θεωρητική φυσική,είμαστε με το ένα πόδι στην επιστημονική φαντασία και με το άλλο πατάμε σε εικασίες λογικοφανείς μεν,αναπόδεικτες δε(και με την βάσιμη υποψία κρίνοντας από την φύση αυτών των θεωριών,αλλά και το κόστος των πειραματικών προσπαθειών,πως θα μείνουν τέτοιες για πάντα)
δεν ειναι βεβαιο πως αν τα πραγματα ειναι αλλιως στον ακαδημαικο χωρο θα βλεπαμε αποτελεσματα,ουτε ειναι δεδομενο πως δεν υπαρχουν αρκετες εκατονταδες θεωρητικων φυσικων που πλέουν αντιθετα στο ρευμα,οποτε ισως ο ιδιος ο κλαδος οδηγει σε λαθος μονοπατια ή εχει φτασει στο τερμα του και οχι μονο αυτη η νοοτροπια ,που σωστα αναφερεις δεν ειναι καν χαρακτηριστικο του ακαδημαικου χωρου ερευνας της θεωρητικης φυσικης,αλλα γενικοτερη νοσος.
πάντως και κάτι γόνιμο να έχει υπάρξει,είναι όντως πιθανόν να έχει πνιγεί στον ωκεανό των εικασιών

[EKPLIKTIKOS]

αυτο το πραμα με τις δημοσιευσεις ειναι ο καρκινος της επιστημης.

Θα ελεγα οτι σημερα αν απο κατι πάσχουμε ειναι οντως αυτη η γαμημενη υπερπαραγωγή άρθρων που βασικα εχουν μηδενικο contribution.

Ισως φταιει κ η ευκολια σε ολα αυτα της τεχνολογίας. Καποτε για να κανεις ερευνα έπρεπε να πας σε βιβλιοθήκες, να βρεις βιβλιογραφία κτλ. Ακομα κ το να γράψεις ενα αρθρο ηταν υποθεση. Ακομα κ πριν καμια 30αρια χρονια πολλοι έγραφαν αρθρα σε γραφομηχανή ή με στυλο κ χαρτι.

Απο την αλλη ειναι ετσι το συστημα που αν δε δημοσιεύεις εστω κ καποια βλακεια θα σε φαει η μαρμαγκα. Η επιστήμη έχει γινει ενα meme που απλα ανεβάζεις level με δημοσιεύσεις λες κ ειναι rpg ξέρω γω

[talaipwros]

Απο την αλλη ειναι ετσι το συστημα που αν δε δημοσιεύεις εστω κ καποια βλακεια θα σε φαει η μαρμαγκα. Η επιστήμη έχει γινει ενα meme που απλα ανεβάζεις level με δημοσιεύσεις λες κ ειναι rpg ξέρω γω

αυτο. ακομα και στα νοσοκομεια πρεπει να δημοσιευσεις κατι καπου καπως αλλιως εχεις προβλημα με το appraisal
το τι παπαρια γραφεται και δομοσιευεται δεν θα το πιστεψεις.
Πάει η εποχη που ειχαμε ενα JBJS ( για την ορθοπαιδικη λεω) που το διαβαζαμε γνωριζοντας οτι αυτο που λεει ισχυει σε γενικες γραμμες ή τελος παντων δεν ειναι εξοφθαλμη μουφα
Τωρα οτι ναναι, οπου ναναι

[foscilis]

Κατά τη γνώμη μου συνολικά έχει ψιλοβαλτώσει το τρέχον ακαδημαϊκό μοντέλο, ο τρόπος που διεξάγεται, παράγεται, δημοσιεύεται και αναθεωρείται η έρευνα. Πολύ απλά φαίνεται ότι ΔΕΝ είναι καλή ιδέα να έχεις εκατοντάδες χιλιάδες διδάκτορες να ανταγωνίζονται για περιορισμένο αριθμό μόνιμων θέσεων στη βάση κυρίως του αριθμού δημοσιεύσεων που πραγματοποιούν σε εξαιρετικά υπερτιμημένα συνέδρια και περιοδικά.

Μπορεί όντως να ήταν καλύτερα όταν οι θεωρητικοί ήταν καμιά εκατοστή άτομα σε όλον τον πλανήτη.

Δεν αφορά μόνο τη φυσική.

σωστή επισήμανση και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος,η χρησιμοθηρία και η αγωνία για καριέρα έχουν αγγίξει και κλάδους μποέμ όπως αυτούς που περιγράφουμε,
ωστόσο πεδία όπως της πληροφορικής(νεότερο πεδίο βέβαια,με μια πολύ πιο έντονη όμως ανάπτυξη),της βιολογίας παράγουν γνώση συνεχίζουν,ίσως όχι στον βαθμό που περιμέναμε(μιλώντας για τις προσδοκίες που υπήρχαν για την βιολογία την δεκαετία του 90 και πιο παλιά,οι οποίες έχουν διαψευστεί προς το παρόν,αλλά πάντως υπάρχει κινητικότητα
στην φυσική,στην θεωρητική φυσική,είμαστε με το ένα πόδι στην επιστημονική φαντασία και με το άλλο πατάμε σε εικασίες λογικοφανείς μεν,αναπόδεικτες δε(και με την βάσιμη υποψία κρίνοντας από την φύση αυτών των θεωριών,αλλά και το κόστος των πειραματικών προσπαθειών,πως θα μείνουν τέτοιες για πάντα)
δεν ειναι βεβαιο πως αν τα πραγματα ειναι αλλιως στον ακαδημαικο χωρο θα βλεπαμε αποτελεσματα,ουτε ειναι δεδομενο πως δεν υπαρχουν αρκετες εκατονταδες θεωρητικων φυσικων που πλέουν αντιθετα στο ρευμα,οποτε ισως ο ιδιος ο κλαδος οδηγει σε λαθος μονοπατια ή εχει φτασει στο τερμα του και οχι μονο αυτη η νοοτροπια ,που σωστα αναφερεις δεν ειναι καν χαρακτηριστικο του ακαδημαικου χωρου ερευνας της θεωρητικης φυσικης,αλλα γενικοτερη νοσος.
πάντως και κάτι γόνιμο να έχει υπάρξει,είναι όντως πιθανόν να έχει πνιγεί στον ωκεανό των εικασιών

Στην πληροφορική και τη βιολογία υπάρχουν άμεσα πρακτικά αποτελέσματα. Οι δημοσιεύσεις προκύπτουν πιο πολύ σαν παραπροϊόντα.

Και βασικά οι δημοσιεύσεις συνήθως είναι κουταμάρες, πολύ πρακτικά ευρήματα που απλά τα περιγράφεις στη νομενκλατούρα της δημοσίευσης. Όταν έκανα εγώ η μόδα παγκοσμίως στο αντικείμενό μου ήταν να παίρνεις οποιαδήποτε υπάρχουσα εφαρμογή και να περιγράφεις πώς την επανυλοποίησες σε grid (δηλαδή σε κατανεμημένο ετερογενές υπολογιστικό σύστημα). Αλλά βασικά ήταν η ίδια εφαρμογή με πριν (ξερωγω σπάσιμο password) και απλά την ξαναέγραφες σε μια άλλη πλατφόρμα. Θα μπορούσες να την είχες ξαναγράψει τι να σου πω, σε μορφή παιχνιδιού που να τρέχει σε Playstation συνδεδεμένα μεταξύ τους. Θα ήταν το ίδιο ακριβώς αλλά για κάποιο λόγο η επιστημονική κοινότητα δε θεωρούσε ότι αυτό είχε επιστημονική αξία ενώ σε κανονικούς υπολογιστές συνδεδεμένους μεταξύ τους είχε.

Δε γίνονται και πολλές δημοσιεύσεις που να λες ότι προσθέτουν κάτι αληθινά καινούριο στην επιστήμη της πληροφορικής. Ένα αληθινά καινούριο υπολογιστικό υπόδειγμα για παράδειγμα όπως τα 3-4 που ανακαλύφθηκαν μεταξύ 1940 και 1960 και που εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε σήμερα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως οι κβαντικοί υπολογιστές.

Δεν το συζητώ ότι η εμπορική έρευνα (ακόμα και τα πράγματα που φτιάχνουν οι πιτσιρικάδες για πλάκα και τα ανεβάζουν στο github) είναι ΑΙΩΝΕΣ πιο μπροστά από την ακαδημαϊκή. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι ακαδημαϊκοί ΔΕΝ είναι καλοί στα πρακτικά πράγματα.

Το ίδιο πάνω-κάτω και στη βιολογία. Δεν έχεις κάτι αληθινά επαναστατικό όπως ήταν η θεωρία της εξέλιξης (ή και η ανταγωνιστική της θεωρία του Λαμάρκ, κι ας αποδείχθηκε λανθασμένη δεν έχει σημασία) ή η ανακάλυψη του DNA. Έχεις βασικά περαιτέρω εμβάθυνση στο πώς λειτουργούν η εξέλιξη και το DNA.

[τεν τεν]

[ΟΥΤΙΣ]

Ο Δυτικός πολιτισμός χρειάζεται αλλαγή παραδείγματος, όχι μόνο στην επιστήμη, αν δεν θέλει σε κάποια χρόνια να είναι μουσειακό είδος.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

αυτο το πραμα με τις δημοσιευσεις ειναι ο καρκινος της επιστημης.

Θα ελεγα οτι σημερα αν απο κατι πάσχουμε ειναι οντως αυτη η γαμημενη υπερπαραγωγή άρθρων που βασικα εχουν μηδενικο contribution.

Ισως φταιει κ η ευκολια σε ολα αυτα της τεχνολογίας. Καποτε για να κανεις ερευνα έπρεπε να πας σε βιβλιοθήκες, να βρεις βιβλιογραφία κτλ. Ακομα κ το να γράψεις ενα αρθρο ηταν υποθεση. Ακομα κ πριν καμια 30αρια χρονια πολλοι έγραφαν αρθρα σε γραφομηχανή ή με στυλο κ χαρτι.

Απο την αλλη ειναι ετσι το συστημα που αν δε δημοσιεύεις εστω κ καποια βλακεια θα σε φαει η μαρμαγκα. Η επιστήμη έχει γινει ενα meme που απλα ανεβάζεις level με δημοσιεύσεις λες κ ειναι rpg ξέρω γω

[Μηχανικός]

Έχουμε κάθε τόσο διαφόρων ειδών παπαρολόγους.
Άλλος έβλεπε το τέλος της ιστορίας, άλλος βλέπει το τέλος της φυσικής και πάει λέγοντας.

Πριν αρκετές δεκαετίες κάποιοι επιστήμονες είχαν δηλώσει ότι, ότι ήταν να βρεθεί στη φυσική βρέθηκε και δεν θα υπάρξει κάποια νέα ανακάλυψη.
Για τέτοιους μαλάκες μιλάμε.

[Κόκκορας]

Κατά τη γνώμη μου συνολικά έχει ψιλοβαλτώσει το τρέχον ακαδημαϊκό μοντέλο, ο τρόπος που διεξάγεται, παράγεται, δημοσιεύεται και αναθεωρείται η έρευνα. Πολύ απλά φαίνεται ότι ΔΕΝ είναι καλή ιδέα να έχεις εκατοντάδες χιλιάδες διδάκτορες να ανταγωνίζονται για περιορισμένο αριθμό μόνιμων θέσεων στη βάση κυρίως του αριθμού δημοσιεύσεων που πραγματοποιούν σε εξαιρετικά υπερτιμημένα συνέδρια και περιοδικά.

Μπορεί όντως να ήταν καλύτερα όταν οι θεωρητικοί ήταν καμιά εκατοστή άτομα σε όλον τον πλανήτη.

Δεν αφορά μόνο τη φυσική.

σωστή επισήμανση και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος,η χρησιμοθηρία και η αγωνία για καριέρα έχουν αγγίξει και κλάδους μποέμ όπως αυτούς που περιγράφουμε,
ωστόσο πεδία όπως της πληροφορικής(νεότερο πεδίο βέβαια,με μια πολύ πιο έντονη όμως ανάπτυξη),της βιολογίας παράγουν γνώση συνεχίζουν,ίσως όχι στον βαθμό που περιμέναμε(μιλώντας για τις προσδοκίες που υπήρχαν για την βιολογία την δεκαετία του 90 και πιο παλιά,οι οποίες έχουν διαψευστεί προς το παρόν,αλλά πάντως υπάρχει κινητικότητα
στην φυσική,στην θεωρητική φυσική,είμαστε με το ένα πόδι στην επιστημονική φαντασία και με το άλλο πατάμε σε εικασίες λογικοφανείς μεν,αναπόδεικτες δε(και με την βάσιμη υποψία κρίνοντας από την φύση αυτών των θεωριών,αλλά και το κόστος των πειραματικών προσπαθειών,πως θα μείνουν τέτοιες για πάντα)
δεν ειναι βεβαιο πως αν τα πραγματα ειναι αλλιως στον ακαδημαικο χωρο θα βλεπαμε αποτελεσματα,ουτε ειναι δεδομενο πως δεν υπαρχουν αρκετες εκατονταδες θεωρητικων φυσικων που πλέουν αντιθετα στο ρευμα,οποτε ισως ο ιδιος ο κλαδος οδηγει σε λαθος μονοπατια ή εχει φτασει στο τερμα του και οχι μονο αυτη η νοοτροπια ,που σωστα αναφερεις δεν ειναι καν χαρακτηριστικο του ακαδημαικου χωρου ερευνας της θεωρητικης φυσικης,αλλα γενικοτερη νοσος.
πάντως και κάτι γόνιμο να έχει υπάρξει,είναι όντως πιθανόν να έχει πνιγεί στον ωκεανό των εικασιών

Στην πληροφορική και τη βιολογία υπάρχουν άμεσα πρακτικά αποτελέσματα. Οι δημοσιεύσεις προκύπτουν πιο πολύ σαν παραπροϊόντα.

Και βασικά οι δημοσιεύσεις συνήθως είναι κουταμάρες, πολύ πρακτικά ευρήματα που απλά τα περιγράφεις στη νομενκλατούρα της δημοσίευσης. Όταν έκανα εγώ η μόδα παγκοσμίως στο αντικείμενό μου ήταν να παίρνεις οποιαδήποτε υπάρχουσα εφαρμογή και να περιγράφεις πώς την επανυλοποίησες σε grid (δηλαδή σε κατανεμημένο ετερογενές υπολογιστικό σύστημα). Αλλά βασικά ήταν η ίδια εφαρμογή με πριν (ξερωγω σπάσιμο password) και απλά την ξαναέγραφες σε μια άλλη πλατφόρμα. Θα μπορούσες να την είχες ξαναγράψει τι να σου πω, σε μορφή παιχνιδιού που να τρέχει σε Playstation συνδεδεμένα μεταξύ τους. Θα ήταν το ίδιο ακριβώς αλλά για κάποιο λόγο η επιστημονική κοινότητα δε θεωρούσε ότι αυτό είχε επιστημονική αξία ενώ σε κανονικούς υπολογιστές συνδεδεμένους μεταξύ τους είχε.

Δε γίνονται και πολλές δημοσιεύσεις που να λες ότι προσθέτουν κάτι αληθινά καινούριο στην επιστήμη της πληροφορικής. Ένα αληθινά καινούριο υπολογιστικό υπόδειγμα για παράδειγμα όπως τα 3-4 που ανακαλύφθηκαν μεταξύ 1940 και 1960 και που εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε σήμερα. Με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως οι κβαντικοί υπολογιστές.

Δεν το συζητώ ότι η εμπορική έρευνα (ακόμα και τα πράγματα που φτιάχνουν οι πιτσιρικάδες για πλάκα και τα ανεβάζουν στο github) είναι ΑΙΩΝΕΣ πιο μπροστά από την ακαδημαϊκή. Για τον απλούστατο λόγο ότι οι ακαδημαϊκοί ΔΕΝ είναι καλοί στα πρακτικά πράγματα.

Το ίδιο πάνω-κάτω και στη βιολογία. Δεν έχεις κάτι αληθινά επαναστατικό όπως ήταν η θεωρία της εξέλιξης (ή και η ανταγωνιστική της θεωρία του Λαμάρκ, κι ας αποδείχθηκε λανθασμένη δεν έχει σημασία) ή η ανακάλυψη του DNA. Έχεις βασικά περαιτέρω εμβάθυνση στο πώς λειτουργούν η εξέλιξη και το DNA.

ναι
τουλάχιστον αυτοί βρίσκουν κάτι χειροπιαστό,βελτίωση; έστω...
κάτι γίνεται όμως
συνεχίζει να είναι επιστήμη..
στην θεωρητική φυσική έχουμε περάσει στην εποχή της επιστημονικής φαντασίας!χαμένοι μέσα στις εξισώσεις τους.
και μάλιστα κάποιες θεωρίες είναι τόσο πολύπλοκες πια που κανείς δεν ξέρει πως ξεκίνησε όλο αυτό και κυρίως που πηγαίνει,δεν είναι δηλαδή κατανοητό ούτε στους ίδιους τι κάνουν.

[foscilis]

Συμφωνώ ότι έχει ξεφύγει λίγο η φάση. Οι μεγάλοι του πρώτου μισού του 20ου αιώνα δεν ξεκινούσαν από τις εξισώσεις για να φτάσουν στη θεωρία τους αλλά από πάρα πολύ χειροπιαστά φυσικά φαινόμενα (άλλο αν η θεωρία κατέληγε να προβλέπει και διάφορα πιο "εξωτικά"). Οι τωρινοί συμπεριφέρονται πιο πολύ σαν μαθηματικοί, φτιάχνουν εξισώσεις για να εξηγήσουν άλλες εξισώσεις που φτιάχτηκαν για να εξηγήσουν άλλες εξισώσεις και δυσκολεύονται πάρα πολύ να βρουν ένα χειροπιαστό φυσικό φαινόμενο που θα τις επαλήθευε ή θα τις διέψευδε.

[Χουργιατς]

Ο Δυτικός πολιτισμός χρειάζεται αλλαγή παραδείγματος, όχι μόνο στην επιστήμη, αν δεν θέλει σε κάποια χρόνια να είναι μουσειακό είδος.

τι μας διδάσκει το ιστορικό προτσές για το άπλωμα της μπεσαμέλ αναρωτιέμαι για το τύλιγμα του ντολμαδακίου έστω