Υπάρχει το σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή?

[seismic]

με ποιον θα κανω διαλογο;... με το βιδεο;

εσύ είσαι απών;

Δεν είμαι απών. Κάνω διάλογο και εγώ.
Όμως αυτά που λέω δεν είναι δικά μου αλλά του Μηνά Καφάτου τον οποίο τον παρακολουθώ επιμελώς και έχω επηρεαστεί πολύ από αυτόν τον επιστήμονα.

ο minas μπορει να ειναι εξωγέανος... αλλά δεν είναι παρών να απαντήσει, ούτε του ζητάμε να μας κάμει την χάρη ν' απαντήσει.

ειναι απλες οι ερωτησεις μου.
ο κόσμος των ιδεών προΥπάρχει του σύμπαντος; έπεται του σύμπαντος ή είναι ταυτοχωρόχρονος με το συμπάν;

σου έχουν απαντηθεί ήδη πως anyway κι αν το δεις, ίσταται το σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή και σε προέκταση, ο κάθε παρατηρητής έχει το δικό του «σύμπαν» στο κεφάλι του και νομίζει ότι του φανεί του κάθε λωλοστεφανή...

O κόσμος των ιδεών προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος.
Όμως αν μιλήσουμε σε επίπεδο δημιουργού πρώτα έγιναν οι ιδέες και μετά η δημιουργία του σύμπαντος.
Το σύμπαν υπάρχει ως ενέργεια αλλά την αντιλαμβανόμαστε αλλιώς γιατί εκεί οδηγούν οι αισθήσεις μας.
Φυσικά αν δύο ενέργειες συγκρουστούν αλλάζει το σχήμα τους Και θάνατος υπάρχει και σεισμός με καταστροφές υπάρχει διότι συγκρούονται διαφορετικές βαρυτικές οντότητες ενέργειας. Οι νόμοι τις φύσης υπάρχουν και τις καταλαβαίνει κάθε διαφορετικός παρατηρητής.
Όμως ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα που βλέπει έναν παραμορφωμένο κόσμο γύρο του δεν μπορεί να παρατηρεί αυτά που βλέπει ο άνθρωπος. Αλλά και ο άνθρωπος είναι μέσα στην γυάλα των αισθήσεών του. Ένα ψάρι στα βάθη του ωκεανού έχει διαφορετικό σύμπαν. Ένα διαφορετικό ον μπορεί να μην βλέπει χρώματα, να μην βλέπει καν, να μην ακούει γιατί δεν διαθέτει τις αισθήσεις μας, αλλά να μπορεί να επικοινωνεί τηλεπαθητικά με ένα άλλο ίδιο ον. Ένα άλλο ον να έχει 50 αισθήσεις και να αντιλαμβάνεται έναν άλλο κόσμο. Ένα άλλο ον να είναι μικρόβιο και να ζει μέσα στο σώμα μας. Σίγουρα το μικρόβιο παρατηρητής ζει στο σύμπαν του σώματός μας το οποίο διαφέρει από το δικό μας.
Ακόμα και όλο το σύμπαν που αντιλαμβανόμαστε ως άνθρωποι μπορεί να είναι ένα και μόνο μόριο μέσα στο σώμα ενός υπέρ γίγαντα.

[Λοξίας]

Αφήστε την χριστιανική μεταφυσική και μην προσπαθείτε μέσω του Σύμπαντος ή της κβαντομηχανικής να αποδείξετε την ύπαρξη του θεού σας.
Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να γίνει κάτι τέτοιο. Αν αυτό ήταν δυνατόν, θα το είχαν αποδείξει διανοητές/επιστήμονες χιλιάδες κλάσεις ανώτεροι από το φτωχό μυαλουδάκι σας, που έχετε την απατηλή εντύπωση πως είναι το εξυπνότερο στον κόσμο.

Παραποιείτε το αυτονόητο και προσπαθείτε μέσω παρανοήσεων και παρερμηνειών να αποδείξετε την ύπαρξη κάποιου "δημιουργού"...

Το ξέρουμε πως το τι αντιλαμβάνεται και το πόσο αντιλαμβάνεται ο καθένας από το περιβάλλον, είναι συνάρτηση της οξύτητας των αισθήσεών του και της υποκειμενικότητας της αντίληψής του.
Δεν χρειάζεται καν να φέρουμε το παράδειγμα κάποιου που πάσχει από δαλτωνισμό και βλέπει έναν πίνακα ζωγραφικής με τα χρώματα λίγο διαφορετικά από αυτά που βλέπει ένα φυσιολογικό μάτι.
Ούτε και έναν που έχει χάσει την ικανότητα να ακούει χαμηλές συχνότητες, οπότε "ακούει" ένα μουσικό κομάτι διαφορετικά από ένα φυσιολογικό αυτί.
Αλλά και ούτε δέκα μάρτυρες μιας σύγκρουσης αυτοκινήτων, όπου είναι πιθανόν να πάρεις δέκα διαφορετικές εικόνες του ατυχήματος.
Καυ φυσικά, υπάρχουν πολλά άλλα παραδείγματα διαφορετικής αντίληψης, που έχουν να κάνουν και με τον βαθμό νόησης και γνώσεων του καθενός.

Αυτά είναι αυτονόητα και χιλιομελετημένα και εμπίπτουν στην αποδεδειγμένη διαφορετική ικανότητα συγκράτησης λεπτομερειών που διαθέτει ο εγκέφαλος του καθενός. Αυτή η διαφορετική εκδοχή λεπτομερειών, δεν αναιρεί το γεγονός πως ΟΛΟΙ οι μάρτυρες θα συμφωνήσουν πως δύο αυτοκίνητα συγκρούστηκαν και τρία άτομα βρήκαν τον θάνατο.
Ακριβώς αυτά τα αυτονόητα παραποιείτε, ισχυριζόμενοι πως δεν υπάρχει αντικειμενική πραγματικότητα, επειδή δέκα μάρτυρες θα δώσουν μια ελαφρώς διαφορετική εκδοχή του ατυχήματος. Αλλά κάνετε το παπί εκεί που συμφωνούν ΟΛΟΙ οι μάρτυρες για το αντικειμενικό συμβάν που έλαβε χώρα.

Σαλτάρετε από την ταράτσα του Χίλτον και τότε θα δούμε σε τι μικρολεπτομέρειες θα διαφωνήσουν οι μάρτυρες...
...αλλά δεν θα διαφωνήσουν καθόλου για το ότι γίνατε ένας ωραίος λεκές στο έδαφος.

"This is Macrocosm"... που θα έλεγε και ο κινηματογραφικός Λεωνίδας.

Οπότε, κάντε μας την χάρη και ανοίξτε κάνα βιβλίο φυσικής, ΠΡΙΝ ποστάρετε τρολλιές για χάρη της θρησκευτικής σας πίστης.

[taxalata xalasa]

Δεν είμαι απών. Κάνω διάλογο και εγώ.
Όμως αυτά που λέω δεν είναι δικά μου αλλά του Μηνά Καφάτου τον οποίο τον παρακολουθώ επιμελώς και έχω επηρεαστεί πολύ από αυτόν τον επιστήμονα.

ο minas μπορει να ειναι εξωγέανος... αλλά δεν είναι παρών να απαντήσει, ούτε του ζητάμε να μας κάμει την χάρη ν' απαντήσει.

ειναι απλες οι ερωτησεις μου.
ο κόσμος των ιδεών προΥπάρχει του σύμπαντος; έπεται του σύμπαντος ή είναι ταυτοχωρόχρονος με το συμπάν;

σου έχουν απαντηθεί ήδη πως anyway κι αν το δεις, ίσταται το σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή και σε προέκταση, ο κάθε παρατηρητής έχει το δικό του «σύμπαν» στο κεφάλι του και νομίζει ότι του φανεί του κάθε λωλοστεφανή...

O κόσμος των ιδεών προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος.

οκ. fair enough

Όμως αν μιλήσουμε σε επίπεδο δημιουργού πρώτα έγιναν οι ιδέες και μετά η δημιουργία του σύμπαντος.

ο «δημιουργός» είναι ιδέα από τον «κόσμο των ιδεών που προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος και μετά ο δημιουργός από τον κόσμο των ιδεών π[ου είναι αποτέλεσμα εμπειριών.» σύμφωνα με την προηγούμενη πρότασή σου


Το σύμπαν υπάρχει ως ενέργεια αλλά την αντιλαμβανόμαστε αλλιώς γιατί εκεί οδηγούν οι αισθήσεις μας.
Φυσικά αν δύο ενέργειες συγκρουστούν αλλάζει το σχήμα τους Και θάνατος υπάρχει και σεισμός με καταστροφές υπάρχει διότι συγκρούονται διαφορετικές βαρυτικές οντότητες ενέργειας. Οι νόμοι τις φύσης υπάρχουν και τις καταλαβαίνει κάθε διαφορετικός παρατηρητής.
Όμως ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα που βλέπει έναν παραμορφωμένο κόσμο γύρο του δεν μπορεί να παρατηρεί αυτά που βλέπει ο άνθρωπος. Αλλά και ο άνθρωπος είναι μέσα στην γυάλα των αισθήσεών του.

παλιά ζούσαμε με τις αισθήσεις μας και τους περιορσιμούς των, μέσα στην γυάλα...

τώρα βάνεις μικροσκόπιο στα μάτια και ξεπερνάς τα όρια των αισθήσεων και χωρίς να μιλάς επικοινωνείς τηλενεργοπαθητικά με την άλλη μεργιά της γης.......έχεις υπεραισθήσεις, technoλογικά made από τον κόσμο των ιδεών.


Ένα ψάρι στα βάθη του ωκεανού έχει διαφορετικό σύμπαν. Ένα διαφορετικό ον μπορεί να μην βλέπει χρώματα, να μην βλέπει καν, να μην ακούει γιατί δεν διαθέτει τις αισθήσεις μας, αλλά να μπορεί να επικοινωνεί τηλεπαθητικά με ένα άλλο ίδιο ον. Ένα άλλο ον να έχει 50 αισθήσεις και να αντιλαμβάνεται έναν άλλο κόσμο. Ένα άλλο ον να είναι μικρόβιο και να ζει μέσα στο σώμα μας. Σίγουρα το μικρόβιο παρατηρητής ζει στο σύμπαν του σώματός μας το οποίο διαφέρει από το δικό μας.
Ακόμα και όλο το σύμπαν που αντιλαμβανόμαστε ως άνθρωποι μπορεί να είναι ένα και μόνο μόριο μέσα στο σώμα ενός υπέρ γίγαντα.

[seismic]

ο minas μπορει να ειναι εξωγέανος... αλλά δεν είναι παρών να απαντήσει, ούτε του ζητάμε να μας κάμει την χάρη ν' απαντήσει.

ειναι απλες οι ερωτησεις μου.
ο κόσμος των ιδεών προΥπάρχει του σύμπαντος; έπεται του σύμπαντος ή είναι ταυτοχωρόχρονος με το συμπάν;

σου έχουν απαντηθεί ήδη πως anyway κι αν το δεις, ίσταται το σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή και σε προέκταση, ο κάθε παρατηρητής έχει το δικό του «σύμπαν» στο κεφάλι του και νομίζει ότι του φανεί του κάθε λωλοστεφανή...

O κόσμος των ιδεών προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος.

οκ. fair enough

Όμως αν μιλήσουμε σε επίπεδο δημιουργού πρώτα έγιναν οι ιδέες και μετά η δημιουργία του σύμπαντος.

ο «δημιουργός» είναι ιδέα από τον «κόσμο των ιδεών που προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος και μετά ο δημιουργός από τον κόσμο των ιδεών π[ου είναι αποτέλεσμα εμπειριών.» σύμφωνα με την προηγούμενη πρότασή σου


Το σύμπαν υπάρχει ως ενέργεια αλλά την αντιλαμβανόμαστε αλλιώς γιατί εκεί οδηγούν οι αισθήσεις μας.
Φυσικά αν δύο ενέργειες συγκρουστούν αλλάζει το σχήμα τους Και θάνατος υπάρχει και σεισμός με καταστροφές υπάρχει διότι συγκρούονται διαφορετικές βαρυτικές οντότητες ενέργειας. Οι νόμοι τις φύσης υπάρχουν και τις καταλαβαίνει κάθε διαφορετικός παρατηρητής.
Όμως ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα που βλέπει έναν παραμορφωμένο κόσμο γύρο του δεν μπορεί να παρατηρεί αυτά που βλέπει ο άνθρωπος. Αλλά και ο άνθρωπος είναι μέσα στην γυάλα των αισθήσεών του.

παλιά ζούσαμε με τις αισθήσεις μας και τους περιορσιμούς των, μέσα στην γυάλα...

τώρα βάνεις μικροσκόπιο στα μάτια και ξεπερνάς τα όρια των αισθήσεων και χωρίς να μιλάς επικοινωνείς τηλενεργοπαθητικά με την άλλη μεργιά της γης.......έχεις υπεραισθήσεις, technoλογικά made από τον κόσμο των ιδεών.


Ένα ψάρι στα βάθη του ωκεανού έχει διαφορετικό σύμπαν. Ένα διαφορετικό ον μπορεί να μην βλέπει χρώματα, να μην βλέπει καν, να μην ακούει γιατί δεν διαθέτει τις αισθήσεις μας, αλλά να μπορεί να επικοινωνεί τηλεπαθητικά με ένα άλλο ίδιο ον. Ένα άλλο ον να έχει 50 αισθήσεις και να αντιλαμβάνεται έναν άλλο κόσμο. Ένα άλλο ον να είναι μικρόβιο και να ζει μέσα στο σώμα μας. Σίγουρα το μικρόβιο παρατηρητής ζει στο σύμπαν του σώματός μας το οποίο διαφέρει από το δικό μας.
Ακόμα και όλο το σύμπαν που αντιλαμβανόμαστε ως άνθρωποι μπορεί να είναι ένα και μόνο μόριο μέσα στο σώμα ενός υπέρ γίγαντα.

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένα τέλειο προγραμματισμένο σύμπαν δεν έχει προγραμματιστή.
Για αυτό τον λόγο επικαλούμαι την ύπαρξη δημιουργού.
Αν όλα αυτά έγιναν τυχαία τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ας περάσουμε τον δρόμο χωρίς να ελέγξουμε αν έρχεται αυτοκίνητο αφού όλα έγιναν στην τύχη.
Σωστά τώρα έχουμε το ίντερνετ που αντλούμε χιλιάδες πληροφορίες καθημερινά και αυξάνουμε την εμπειρία μας.
Όμως το ίντερνετ δεν έγινε τυχαία.

[taxalata xalasa]

O κόσμος των ιδεών προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος.

οκ. fair enough

Όμως αν μιλήσουμε σε επίπεδο δημιουργού πρώτα έγιναν οι ιδέες και μετά η δημιουργία του σύμπαντος.

ο «δημιουργός» είναι ιδέα από τον «κόσμο των ιδεών που προέρχεται από την εμπειρία του κάθε ανθρώπου οπότε πρώτα έγινε το σύμπαν μετά ο άνθρωπος και μετά ο δημιουργός από τον κόσμο των ιδεών π[ου είναι αποτέλεσμα εμπειριών.» σύμφωνα με την προηγούμενη πρότασή σου


Το σύμπαν υπάρχει ως ενέργεια αλλά την αντιλαμβανόμαστε αλλιώς γιατί εκεί οδηγούν οι αισθήσεις μας.
Φυσικά αν δύο ενέργειες συγκρουστούν αλλάζει το σχήμα τους Και θάνατος υπάρχει και σεισμός με καταστροφές υπάρχει διότι συγκρούονται διαφορετικές βαρυτικές οντότητες ενέργειας. Οι νόμοι τις φύσης υπάρχουν και τις καταλαβαίνει κάθε διαφορετικός παρατηρητής.
Όμως ένα χρυσόψαρο μέσα σε μια γυάλα που βλέπει έναν παραμορφωμένο κόσμο γύρο του δεν μπορεί να παρατηρεί αυτά που βλέπει ο άνθρωπος. Αλλά και ο άνθρωπος είναι μέσα στην γυάλα των αισθήσεών του.

παλιά ζούσαμε με τις αισθήσεις μας και τους περιορσιμούς των, μέσα στην γυάλα...

τώρα βάνεις μικροσκόπιο στα μάτια και ξεπερνάς τα όρια των αισθήσεων και χωρίς να μιλάς επικοινωνείς τηλενεργοπαθητικά με την άλλη μεργιά της γης.......έχεις υπεραισθήσεις, technoλογικά made από τον κόσμο των ιδεών.


Ένα ψάρι στα βάθη του ωκεανού έχει διαφορετικό σύμπαν. Ένα διαφορετικό ον μπορεί να μην βλέπει χρώματα, να μην βλέπει καν, να μην ακούει γιατί δεν διαθέτει τις αισθήσεις μας, αλλά να μπορεί να επικοινωνεί τηλεπαθητικά με ένα άλλο ίδιο ον. Ένα άλλο ον να έχει 50 αισθήσεις και να αντιλαμβάνεται έναν άλλο κόσμο. Ένα άλλο ον να είναι μικρόβιο και να ζει μέσα στο σώμα μας. Σίγουρα το μικρόβιο παρατηρητής ζει στο σύμπαν του σώματός μας το οποίο διαφέρει από το δικό μας.
Ακόμα και όλο το σύμπαν που αντιλαμβανόμαστε ως άνθρωποι μπορεί να είναι ένα και μόνο μόριο μέσα στο σώμα ενός υπέρ γίγαντα.

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένα τέλειο προγραμματισμένο σύμπαν δεν έχει προγραμματιστή.
Για αυτό τον λόγο επικαλούμαι την ύπαρξη δημιουργού.
Αν όλα αυτά έγιναν τυχαία τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ας περάσουμε τον δρόμο χωρίς να ελέγξουμε αν έρχεται αυτοκίνητο αφού όλα έγιναν στην τύχη.

μην γυρνας πισω στον διαχωρισμό πρόγραμμα και τύχη, αφού σου εξήγησα πως η τύχη είναι μέρος του προγράμματος σε εκτέλεση, αν υπάρχει πρόγραμμα και αυτά δεν είναι δημιουργήμα του μετασυμπαντικού ανθρώπινου κόσμου των ιδεών εξ εμπειρίας της πληροφορίας.

επικαλείσαι τον δημιουργό λόγω σχέσης προγραμματιστή / προγράμματος, αλλά ένα πρόγραμμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών προγραμματιστών που ο καθένας πρπγραμματίζει ένα μέρος του όλου προγράμματος...

Πρόγραμμα δεν σημαίνει απαραίτητα Μοναδικότητα Προγραμματιστή και εξού Δημιουργού, όπως τον εννοείς.

[seismic]

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένα τέλειο προγραμματισμένο σύμπαν δεν έχει προγραμματιστή.
Για αυτό τον λόγο επικαλούμαι την ύπαρξη δημιουργού.
Αν όλα αυτά έγιναν τυχαία τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ας περάσουμε τον δρόμο χωρίς να ελέγξουμε αν έρχεται αυτοκίνητο αφού όλα έγιναν στην τύχη.

μην γυρνας πισω στον διαχωρισμό πρόγραμμα και τύχη, αφού σου εξήγησα πως η τύχη είναι μέρος του προγράμματος σε εκτέλεση, αν υπάρχει πρόγραμμα και αυτά δεν είναι δημιουργήμα του μετασυμπαντικού ανθρώπινου κόσμου των ιδεών εξ εμπειρίας της πληροφορίας.

επικαλείσαι τον δημιουργό λόγω σχέσης προγραμματιστή / προγράμματος, αλλά ένα πρόγραμμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών προγραμματιστών που ο καθένας πρπγραμματίζει ένα μέρος του όλου προγράμματος...

Πρόγραμμα δεν σημαίνει απαραίτητα Μοναδικότητα Προγραμματιστή και εξού Δημιουργού, όπως τον εννοείς.

Ας συμφωνήσουμε ότι προγραμματίζω σημαίνει έκανα την παρατήρηση, άκουσα μια πληροφορία, αποθήκευσα την παρατήρηση και την πληροφορία, απέκτησα εμπειρία, και έκανα τον προγραμματισμό.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.

[taxalata xalasa]

Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ένα τέλειο προγραμματισμένο σύμπαν δεν έχει προγραμματιστή.
Για αυτό τον λόγο επικαλούμαι την ύπαρξη δημιουργού.
Αν όλα αυτά έγιναν τυχαία τότε είμαστε άξιοι της τύχης μας.
Ας περάσουμε τον δρόμο χωρίς να ελέγξουμε αν έρχεται αυτοκίνητο αφού όλα έγιναν στην τύχη.

μην γυρνας πισω στον διαχωρισμό πρόγραμμα και τύχη, αφού σου εξήγησα πως η τύχη είναι μέρος του προγράμματος σε εκτέλεση, αν υπάρχει πρόγραμμα και αυτά δεν είναι δημιουργήμα του μετασυμπαντικού ανθρώπινου κόσμου των ιδεών εξ εμπειρίας της πληροφορίας.

επικαλείσαι τον δημιουργό λόγω σχέσης προγραμματιστή / προγράμματος, αλλά ένα πρόγραμμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών προγραμματιστών που ο καθένας πρπγραμματίζει ένα μέρος του όλου προγράμματος...

Πρόγραμμα δεν σημαίνει απαραίτητα Μοναδικότητα Προγραμματιστή και εξού Δημιουργού, όπως τον εννοείς.

Ας συμφωνήσουμε ότι προγραμματίζω σημαίνει παρατήρηση, πληροφορία, αποθήκευση, εμπειρία, προγραμματισμός.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.

πως δεν είναι τυχαίο αφού έτυχε και έγινε;

[seismic]

μην γυρνας πισω στον διαχωρισμό πρόγραμμα και τύχη, αφού σου εξήγησα πως η τύχη είναι μέρος του προγράμματος σε εκτέλεση, αν υπάρχει πρόγραμμα και αυτά δεν είναι δημιουργήμα του μετασυμπαντικού ανθρώπινου κόσμου των ιδεών εξ εμπειρίας της πληροφορίας.

επικαλείσαι τον δημιουργό λόγω σχέσης προγραμματιστή / προγράμματος, αλλά ένα πρόγραμμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών προγραμματιστών που ο καθένας πρπγραμματίζει ένα μέρος του όλου προγράμματος...

Πρόγραμμα δεν σημαίνει απαραίτητα Μοναδικότητα Προγραμματιστή και εξού Δημιουργού, όπως τον εννοείς.

Ας συμφωνήσουμε ότι προγραμματίζω σημαίνει παρατήρηση, πληροφορία, αποθήκευση, εμπειρία, προγραμματισμός.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.

πως δεν είναι τυχαίο αφού έτυχε και έγινε;

έκανα την ''παρατήρηση'' ότι έφαγα την γλάστρα στο κεφάλι γιατί πέρασα κάτω από το μπαλκόνι , άκουσα μια ''πληροφορία'' ότι κάποιος από το μπαλκόνι πετάει γλάστρες, ''αποθήκευσα'' την παρατήρηση και την πληροφορία, απέκτησα ''εμπειρία'', και έκανα τον ''προγραμματισμό μου'' να μην ξαναπεράσω κάτω από το μπαλκόνι.
Αυτό για εμένα δεν είναι τυχαίο. Είναι προγραμματισμένο από την εμπειρία που απέκτησα.
Και βλέπω ένα πολύπλοκο σύμπαν εντελώς προγραμματισμένο.
Τι να πιστέψω ... ότι έγινε στην τύχη?
Εδώ ένα σπίτι πάω να κτίσω και χρειάζεται τεράστια γνώση Γίνεται σπίτι μόνο του στην τύχη? Πόσο μάλιστα το σύμπαν που είναι τόσο περίπλοκο.

[taxalata xalasa]

Ας συμφωνήσουμε ότι προγραμματίζω σημαίνει παρατήρηση, πληροφορία, αποθήκευση, εμπειρία, προγραμματισμός.
Αυτό δεν είναι τυχαίο.

πως δεν είναι τυχαίο αφού έτυχε και έγινε;

έκανα την ''παρατήρηση'' έτυχε ότι έφαγα την γλάστρα στο κεφάλι έτυχε γιατί έτυχε και πέρασα κάτω από το μπαλκόνι , έτυχε και άκουσα μια ''πληροφορία'' ότι κάποιος από το μπαλκόνι πετάει γλάστρες, έτυχε να ''αποθήκευσω'' την παρατήρηση και την πληροφορία, έτυχε να απέκτησω ''εμπειρία'', και έκανα τον ''προγραμματισμό μου'' να μην ξαναπεράσω κάτω από το μπαλκόνι και τύχει το ίδιο
Αυτό για εμένα έτυχε και δεν είναι τυχαίο. Είναι προγραμματισμένο από την εμπειρία που έτυχε και απέκτησα.
Και έτυχε να βλέπω ένα πολύπλοκο σύμπαν εντελώς προγραμματισμένο.
Τι να πιστέψω ... ότι έγινε στην τύχη? έτυχε ...;
Εδώ έτυχε ένα σπίτι να πάω να κτίσω και έτυχε να χρειάζεται τεράστια γνώση έτυχε να Γίνεται σπίτι μόνο του στην τύχη? Πόσο μάλιστα το σύμπαν που έτυχε να είναι τόσο περίπλοκο.

έτυχε

[stavmanr]

Όπως έχει δειχθεί, ναι, το Σύμπαν δεν έχει ανάγκη τον παρατηρητή για να υπάρξει.

Οπότε, ας περάσουμε στο επόμενο ζήτημα, το οποίο έχει ήδη τεθεί πλαγίως από τον seismic.
Αυτό της αντικειμενικής πραγματικότητας. Υπάρχει αυτή ή όχι;
Και για να μην αναλωθούμε σε αμπελοφιλοσοφίες (πολύ αρεστές σε άσχετους παντογνώστες), προτείνω το ήδη γνωστό τεστ.

Όποιος αρνείται την ύπαρξη αντικειμενικής πραγματικότητας, ας ανέβει στην ταράτσα του Χίλτον -αν θυμάμαι καλά είναι στον 12ο όροφο- και ας πηδήξει κάτω...
Και θα δούμε, αν ένας -έστω ένας!- από τους εκατοντάδες παρακολουθούντες το πείραμα, θα διαπιστώσει κάτι άλλο από το να έχει γίνει σάλτσα αίματος σάρκας και οστών, ο επίδοξος tester παύλα αρνητής της αντικειμενικής πραγματικότητας.

Τι θα πει "αντικειμενική πραγματικότητα";

Μπα! Δεν γνωρίζεις τι θα πει; Να στο κάνω γκοφρέτα χωρίς περιτύλιγμα λοιπόν...
Θα πει πως ένα συμβάν γίνεται αντιληπτό ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από ΟΛΟΥΣ τους παρατηρητές.
Π.χ. αν τολμήσεις και πηδήξεις από την ταράτσα του Χϊλτον, θα σκοτωθείς.
Και αυτό το συμβάν, τον σκοτωμό σου δηλαδή, θα τον αντιληφθούν ακριβώς το ίδιο ΟΛΟΙ οι παρατηρητές.
ΟΛΟΙ θα βεβαιώσουν ότι σκοτώθηκες. Δεν θα βρεθεί ΚΑΝΕΙΣ που να βεβαιώσει ότι εσύ προσγειώθηκες με χάρη και σηκώθηκες και ζήτησες καφέ.

Είσαι βέβαιος;

Εγώ δεν είμαι καθόλου.
Απλά θα αποκαλέσεις τους υπόλοιπους τρελούς και θα πέσεις να κοιμηθείς.
Σωστά;

[stavmanr]

Αφήστε την χριστιανική μεταφυσική και μην προσπαθείτε μέσω του Σύμπαντος ή της κβαντομηχανικής να αποδείξετε την ύπαρξη του θεού σας.

Και το αντίστροφο.

Αφήστε όλοι τη Φυσική στην ησυχία της.

[taxalata xalasa]

Αφήστε την χριστιανική μεταφυσική και μην προσπαθείτε μέσω του Σύμπαντος ή της κβαντομηχανικής να αποδείξετε την ύπαρξη του θεού σας.

Και το αντίστροφο.

Αφήστε όλοι τη Φυσική στην ησυχία της.

θεομπαιχτες vs φυσικομπαιχτες;

[stavmanr]

Αφήστε την χριστιανική μεταφυσική και μην προσπαθείτε μέσω του Σύμπαντος ή της κβαντομηχανικής να αποδείξετε την ύπαρξη του θεού σας.

Και το αντίστροφο.

Αφήστε όλοι τη Φυσική στην ησυχία της.

θεομπαιχτες vs φυσικομπαιχτες;

Ακριβώς.

[taxalata xalasa]

Και το αντίστροφο.

Αφήστε όλοι τη Φυσική στην ησυχία της.

θεομπαιχτες vs φυσικομπαιχτες;

Ακριβώς.

οπαδοι...

πρασινα, κοκκινα, κιτρινα, μπλε.



groupies... ακόλουθοι, αυλικοί, πελάτες, οπάζοι

[Λοξίας]

Τι θα πει "αντικειμενική πραγματικότητα";

Μπα! Δεν γνωρίζεις τι θα πει; Να στο κάνω γκοφρέτα χωρίς περιτύλιγμα λοιπόν...
Θα πει πως ένα συμβάν γίνεται αντιληπτό ακριβώς με τον ίδιο τρόπο από ΟΛΟΥΣ τους παρατηρητές.
Π.χ. αν τολμήσεις και πηδήξεις από την ταράτσα του Χϊλτον, θα σκοτωθείς.
Και αυτό το συμβάν, τον σκοτωμό σου δηλαδή, θα τον αντιληφθούν ακριβώς το ίδιο ΟΛΟΙ οι παρατηρητές.
ΟΛΟΙ θα βεβαιώσουν ότι σκοτώθηκες. Δεν θα βρεθεί ΚΑΝΕΙΣ που να βεβαιώσει ότι εσύ προσγειώθηκες με χάρη και σηκώθηκες και ζήτησες καφέ.

Είσαι βέβαιος;
Εγώ δεν είμαι καθόλου.
Απλά θα αποκαλέσεις τους υπόλοιπους τρελούς και θα πέσεις να κοιμηθείς.
Σωστά;

Αν δεν είσαι καθόλου βέβαιος, τότε πρέπει να έχεις ένα παράδειγμα όπου οι περισσότεροι βεβαίωναν πως το κατατσακισμένο σώμα με τα μυαλά έξω από το κρανίο ήταν έναν πτώμα και κάποιοι βεβαίωναν πως η άμορφη μάζα δεν ήταν πτώμα, αλλά ένας ολοζώντανος άνθρωπος που κάπνιζε πούρο...
Για δώσε μας το συμβάν...