Ομάδα επιστημόνων αμφισβητεί την ανακάλυψη των βαρυτικών κυμάτων

[hellegennes]

Με δουλεύεις ?
Γιά πές μου έξυπνε πώς θα ψάξω στην
5 άρα οθόνη του κινητού μου ?
Εσυ Μήπως έχεις μικροσκοπική όραση ?
Εγώ δεν έχω.

Πατάς εκεί που λέει search και αναζητείς για μαύρες τρύπες. Αν δεν σου βγάλει τίποτα, δεν είναι πρόβλημα του κινητού σου ούτε ότι δεν χωράει στις 5 ίντσες της οθόνης σου.

[relativer777]

Σου παραθετω απο άλλο βιβλίο του οποίου το
Κείμενο είναι αναγνώσιμο.

Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η Σ Τ Η Γ Ε Ν Ι Κ Η
Θ Ε Ω Ρ Ι Α Τ Η Σ Σ Χ Ε Τ Ι Κ Ο Τ Η Τ Α Σ
K A I T H N Κ Ο Σ Μ Ο Λ Ο Γ Ι Α
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΑΤΡΩΝ – ΤΜΗΜΑ ΦΥΣΙΚΗΣ
Στα πλαίσια του Μεταπτυχιακού προγράµµατος σπουδών.
Πάτρα 02-07-2003
ΙΩΑΝΝΗΣ Ε. ΣΦΑΕΛΟΣ

Μαύρες τρύπες

Το πιο εντυπωσιακό αποτέλεσµα της κυρτότητας του χωροχρόνου, στην
περιοχή της αστροφυσικής είναι ο θάνατος των άστρων. Πεθαίνοντας από βαρύτητα,
το άστρο γίνεται όλο και πιο πυκνό. Η δύναµη της βαρύτητας στην επιφάνειά του
γίνεται συνεχώς ισχυρότερη και, κατά συνέπεια, ο χωροχρόνος γύρω του υιοθετεί
µιαν όλο και µεγαλύτερη κυρτότητα. Η αυξανόµενη βαρύτητα στην επιφάνεια του
άστρου εµποδίζει οποιαδήποτε διαφυγή σωµατιδίων ή ενέργειας προς το διάστηµα.
Από ένα σηµείο κι έπειτα, ακόµη και το φως δεν µπορεί να ξεφύγει από την
επιφάνειά του, εφόσον η βαρύτητα είναι ισχυρότερη από την ηλεκτροµαγνητική
ακτινοβολία. Η επικοινωνία µε τα άλλα άστρα, και γενικά µε τον εξωτερικό χώρο,
παύει να υφίσταται. Πράγµα που σηµαίνει ότι µας είναι αδύνατο να δούµε ένα τέτοιο
άστρο και για τον λόγο αυτό το ονοµάζουµε µαύρη τρύπα. Οι µαύρες τρύπες
αντιπροσωπεύουν τις ιδανικές εκφράσεις της σχετικιστικής θεωρίας. Η ισχυρή
κυρτότητα του χωροχρόνου στην περιοχή τους δεν περιορίζει µόνο την εκποµπή του
φωτός, αλλά παράλληλα εξαφανίζει την έννοια του χρόνου. Αν υποτεθεί ότι είχαµε
στη διάθεσή µας ένα εκπληκτικό ρολόι, ικανό να τοποθετηθεί και να λειτουργήσει
στην επιφάνεια ενός άστρου που πεθαίνει, θα βλέπαµε πως, µετά τη διακοπή της
εκποµπής του φωτός, θα σταµατούσαν και οι χτύποι του ρολογιού, όχι εξαιτίας
κάποιας βλάβης, αλλά επειδή στα πλαίσια ενός τόσο κυρτού και τόσο πυκνού
σώµατος όπως η µαύρη τρύπα, η ροή του χρόνου χάνει τη σηµασία της και παύει να
υφίσταται. Το όλο θέµα και πάλι ανάγεται στη φύση και στη θέση του παρατηρητή.
Και αυτό, γιατί στο εσωτερικό του άστρου που πεθαίνει δεν παρατηρείται τίποτε το
αφύσικο, ακόµη και όταν η εκποµπή του φωτός γίνει αδύνατη. Ο χρόνος στο
εσωτερικό της µαύρης τρύπας συνεχίζει ν' ακολουθεί τη φυσιολογική του ροή. Ας
θέσουµε τώρα το ερώτηµα: Πότε πεθαίνει ένα άστρο στην πραγµατικότητα; Από την
άποψη της σχετικιστικής θεωρίας που µας προσέφερε την παραπάνω περιγραφή, το
ερώτηµα αυτό δεν έχει απάντηση ούτε νόηµα. Η διάρκεια της ζωής ενός άστρου που
πεθαίνει είναι σχετική και εξαρτάται από το πλαίσιο αναφοράς που χρησιµοποιεί ο
παρατηρητής. Στη γενική θεωρία της σχετικότητας οι κλασσικές έννοιες του χώρου
και του χρόνου, σαν απόλυτες και ανεξάρτητες φυσικές οντότητες, διαγράφονται
οριστικά. Από τη µια µεριά, όλες οι µετρήσεις που αφορούν το χώρο και το χρόνο
είναι σχετικές και εξαρτώνται από την κατάσταση της κίνησης του παρατηρητή. Από
την άλλη µεριά, η όλη δοµή του χωροχρόνου συνδέεται άµεσα και αδιαχώριστα µε
τη διανοµή της µάζας. Ο χώρος είναι κυρτός σε µιαν ανεξάρτητη ποικιλία
καµπυλότητας και ο χρόνος ακολουθεί διαφορετικούς ρυθµούς ροής στα διαφορετικά
σηµεία του σύµπαντος. Επίσης, εφόσον τα υποατοµικά σωµατίδια µπορούν να
κινηθούν σύµφωνα ή αντίθετα µε τη ροή του χρόνου, όπως µπορούν να κινηθούν
δεξιά και αριστερά µέσα στον χώρο, η µονοδροµική αντίληψη του χρόνου χάνει τη
σηµασία της!
Στην εικ. 4, βλέπουµε τις προβλέψεις της Γ.Θ.Σ. για την καµπύλωση
του χώρου και την βαρυτική µετατόπιση προς το ερυθρό του φωτός από
τρία συµπαγή άστρα µε ίσες µάζες, αλλά διαφορετικές περιµέτρους. Το
πρώτο έχει περίµετρο τέσσερις φορές µεγαλύτερη από την κρίσιµη, το
δεύτερο δύο φορές µεγαλύτερη και το τρίτο έχει περίµετρο ακριβώς ίση
µε την κρίσιµη. ∆ηλαδή, η επιφάνεια του τρίτου άστρου συµπίπτει µε τον
ορίζοντα γεγονότων µιας µαύρης τρύπας. Η γεωµετρία Schwarzschild
προβλέπει ότι για κάθε άστρο υπάρχει µία κρίσιµη περίµετρος, η οποία
εξαρτάται από την µάζα του. Ένα άστρο του οποίου η περίµετρος ισούται
µε την κρίσιµη πρέπει να φαίνεται απολύτως σκοτεινό όταν το
κοιτάζουµε από επαρκώς µακριά.

[relativer777]

Προσπάθησα να κάνω μετάφραση ηλεκτρονική από το πρότυπο βιβλίο αλλά τα αποτελέσματα είναι αυτά που θα δεις πιο κάτω. Το θέμα είναι ότι
Περιγράφει τις μαύρες τρύπες και τα βαρυτικά κύματα.


7. Η κατάρρευση της βαρύτητας και οι μαύρες τρύπες

SpoilerShow

Μετρική Schwarzschild: ݀ݏ ଶ ൌ ቀ 1 ௥ ௥ ೞ
௥ ቁ ଶ ଵ ଵ ଵ
ଵି ೝೞ
ೝ
݀ݎ ଶ ଶ ଶ ଶ Ω Ω
Το ݎ ൌ ݎ0 είναι παθολογικό: ݃ ଴଴ ൌ 0; ݃ ଵଵ՜ ∞
Θεωρούμε την ακτινική γεωδαισία της μετρικής Schwarzschild (݀ Ω ൗൗ 0 ሻ:
Παίρνουμε την τρίτη εξίσωση από την Ενότητα 6.2.2:
ቀ 1 ݎ ݎ0
ݎ
ଶ ܿ ଶ 6
ݐ ݀
݀ ߬ ൰
ଶ
1 1
1 ݎ ݎ0
ݎ
6
ݎ݀
݀ ߬ ൰
ଶ
ଶ ݎ ଶ 6
݀ ߮
൰ ݐ ݀
ଶ
ᇣ ᇤ ᇥ
ୀ଴ ௙ ü ௥
ௗ ఝ ୀ଴
ൌ ܿ ଶ
t είναι κυκλική μεταβλητή:
ቀ 1 ௥ ௥ ೞ
௥ ቁ ܿ ௗ 1
ௗ ఛ
 . ݏ݊݋ܿ ൗܣ ܣ ൗൗൗ
Τώρα:
ܣ ଶ ௗ௥ ௗ௥
ௗ ఛ ቁ
ଶ
ൌ ܿ ଶ 1 ௥ ௥ ೞ
௥ ቁ ൌ൐ ௗ௥
ௗ ఛ ܣ ܣ ܣ ቀ ቀ ቀ 1 ௥ ௥ ೞ
௥ ቁ;
ௗ 1
ௗ ఛ ൌ ஺
௖
ଵ
ଵି ೝೞ
ೝ
 
Κοίμηση: η μεγέθυνση της μάζας M (η οποία παράγει τη μετρική Schwarzschild) μικρότερη
ως ακτίνα Schwarzschild: = η μάζα M είναι μια "μαύρη τρύπα"
Ερώτηση: Πότε ξεκινά ένα ελεύθερο πτώση σωματιδίων στο r = R> ݎ0;
Ακτίνα Schwarzschild r = ݎ0;
Ίδιος χρόνος (κινούμενος παρατηρητής):
߬ ሺ ሻ ᇲ ᇲ ᇲ
ට ஺ మ ି ௖ మ ቀ ଵି ೝೞ
ೝ ᇲ ቁ
௥
ோ
Για r = R: ቀ 1 ௥ ௥ ೞ
௥ ቁ ܿ ቀ
ௗ 1
ௗ ఛ ቁ
ଶ
ൌ ܿ ଶ ௗ 1
ௗ ఛ ൌ ଵ
ට ଵି ೝೞ
ೃ
ൌ൐ ܣ ܿ 1 1 ௥ ௥ ೞ
ோ
Αν το χρησιμοποιείτε, έχετε:
߬ ሺ ݎ ൗ 1 1
ܿ ݀ݎ ݀ݎ ᇱ
ቀ ቀ 1 ݎ ݎ0
ܴ ቁ ቀ ቀ 1 ݎ ݎ0
ᇱ ቁ ݎ
ோ
௥
ൌ 1
ܿ ݀ݎ ݀ݎ ᇱ
ට ݎ0
ݎ ᇱ ݎ ݎ0
ܴ
ோ
௥
Μπορούμε να λύσουμε το ολοκλήρωμα με την ακόλουθη υποκατάσταση:
ଶ ᇱ ൗ ൗ ൗ ܴ ܴ ൗ ൗ ൐ ൐ ൐ ൐ ൐ ൐ ൗ ൗ ൗ ൗ ݔ ݔ ݔ ݔ ݔ ݔ ݔ ݔ
߬ ሺ ݎ ൗൗܴ 2ܴ
ܿ ඨ ܴ
0ݎ
 ݔ ݀ ݔ sin ଶ.
గ
ଶ
ୟ୰ୡୱ୧୬ ௥ ௥
ோ
ൌ ܴ
2ܿ ඨ ܴ
0ݎ
ݎ2 ඨ ቎
ܴ ݎ ݎ ଶ
Cc ଶ ൅ arccos 6
ݎ2
ܴ 1 1 ൰ ቏
Για r = R: ߬ ሺ ܴ ሻ ൗ ൗ 0 0

[DIOMEDESGR]

[hellegennes]

Τώρα τι σχέση έχουν όλα αυτά με το αν ο Αϊνστάιν μιλάει για μαύρες τρύπες στην θεωρία του, ένας θεός του Σπινόζα το ξέρει.

[stavmanr]

https://www.cosmotography.com/images/su ... ution.html

Η ιστορία των ακραίων βαρυτικών φαινομένων στη Σχετικότητα. Πώς από τη μελέτη της στρέβλωσης του χωροχρόνου από εξαιρετικά συσσωρευμένες μάζες, περάσαμε στα singularities και τελικά στις "μαύρες τρύπες".

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

Τα ιντερφερόμετρα μπορούν να μας αναλύσουν τα χαρακτηριστικά των μακρινων εξωπλανητών εκτός του να ανιχνεύουν τις βαρυτικές ανωμαλίες του σύμπαντος.
Αυτό υποστηρίζει πρόσφατη ανάλυση του ESO’s Very Large Telescope Interferometer (VLTI)!

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]

[DIOMEDESGR]