Σκοτεινή ύλη, όπως λέμε πλανήτης Βουλκάνιος;
Δημοσιεύτηκε: 17 Σεπ 2024, 00:28
Ο Γάλλος μαθηματικός Λε Βεριέ, για να ερμηνεύσει την μετάπτωση του περιηλίου του πλανήτη Ερμή, της οποίας το μέγεθος δεν μπορούσε να ερμηνευτεί με την νευτώνεια μηχανική, πρότεινε την ύπαρξη ενός άγνωστου πλανήτη, που έπρεπε να κινείται σε τροχιά κοντινότερη προς τον ήλιο απ' ό,τι ο Ερμής, έτσι ώστε η βαρυτική του έλξη να προκαλεί την μαθηματική "ανωμαλία". Αυτόν δε τον πλανήτη τον είχε ονομάσει Βουλκάνιο. Ο πλανήτης Βουλκάνιος όμως, αντίθετα με τον πλανήτη Ποσειδώνα, του οποιου την υπαρξη ειχε επίσης προβλέψει ο Λε Βεριέ και ανακαλύφθηκε σχεδον αμέσως μετά, δεν έλεγε να εμφανιστεί στα τηλεσκόπια, ακόμη και μετά από δεκαετίες αστρονομικών παρατηρήσεων. Έπρεπε να έρθει ο Άινσταϊν με την Γενική Σχετικότητα, μισό αιώνα μετά τον θάνατο του Λε Βεριέ, για να εξηγηθεί το μέγεθος της μετάπτωσης του περιηλίου του πλανήτη Ερμή.
Τι συμβαίνει σήμερα;
Έχουμε γαλαξίες των οποίων οι βραχίονες περιστρέφονται πιο γρήγορα απ' όσο επιτρέπει ακόμα και η γενική σχετικότητα (αν και σε τόσο μεγάλες αποστάσεις αρκεί η νευτώνεια μηχανική). Η φυγόκεντρος των περιξ του γαλαξία αστέρων δηλαδή δεν ισοφαρίζεται από την βαρυτική έλξη του ορατού πυρήνα. Ε, και τι σκέφτηκαν να κάνουν οι αστρονόμοι; ...να εφεύρουν την ύπαρξη μιας αόρατης μάζας, που υπάρχει, ασκεί βαρυτική έλξη, αλλά είναι αόρατη για κάθε είδους ακτινοβολία, την σκοτεινή ύλη. Το πρόβλημα όμως είναι, πως όπως και με την περίπτωση του Βουλκάνιου, αυτή η σκοτεινή ύλη, δεν λέει να εμφανιστεί σε κανένα όργανο μέτρησης. Πρόσφατα δε, έγινε ένα σχετικά μεγάλο και κοστοβόρο πείραμα, το οποίο και πάλι δεν έδειξε τίποτα.
Σκοτεινή ύλη: Και πάλι τζίφος στην αναζήτηση της χαμένης μάζας του Σύμπαντος
Και το άρθρο καταλήγει ως εξής:
Τι συμβαίνει σήμερα;
Έχουμε γαλαξίες των οποίων οι βραχίονες περιστρέφονται πιο γρήγορα απ' όσο επιτρέπει ακόμα και η γενική σχετικότητα (αν και σε τόσο μεγάλες αποστάσεις αρκεί η νευτώνεια μηχανική). Η φυγόκεντρος των περιξ του γαλαξία αστέρων δηλαδή δεν ισοφαρίζεται από την βαρυτική έλξη του ορατού πυρήνα. Ε, και τι σκέφτηκαν να κάνουν οι αστρονόμοι; ...να εφεύρουν την ύπαρξη μιας αόρατης μάζας, που υπάρχει, ασκεί βαρυτική έλξη, αλλά είναι αόρατη για κάθε είδους ακτινοβολία, την σκοτεινή ύλη. Το πρόβλημα όμως είναι, πως όπως και με την περίπτωση του Βουλκάνιου, αυτή η σκοτεινή ύλη, δεν λέει να εμφανιστεί σε κανένα όργανο μέτρησης. Πρόσφατα δε, έγινε ένα σχετικά μεγάλο και κοστοβόρο πείραμα, το οποίο και πάλι δεν έδειξε τίποτα.
Σκοτεινή ύλη: Και πάλι τζίφος στην αναζήτηση της χαμένης μάζας του Σύμπαντος
Και το άρθρο καταλήγει ως εξής:
Οι εναλλακτικές θεωρίες που δεν χρειάζονται την ύπαρξη κάποιας σκοτεινής ύλης, όπως η τροποποιημένη νευτώνεια δυναμική (mond) έχουν και αυτές τα προβληματάκια τους σε κάποιους γαλαξίες όπως για παράδειγμα στην συμπεριφορά των γαλαξιών εξαιρετικά χαμηλής φωτεινότητας, οπως π.χ. ο NGC 1052-DF2, ο οποίος ακυρώνει απο μονος του την mond. Για αυτό εξάλλου προτιμήθηκε η σκοτεινή ύλη, γιατί είναι και σαν μπαλαντέρ και κολλάει παντού όπου δεν βγαίνει η μέτρηση, αλλά απ' ό,τι φαίνεται η αορατότητα της αρχίζει να ξεπερνάει τα όρια της πραγματικότητας.Το πείραμα θα συνεχιστεί για να συγκεντρώσει 1.000 ημέρες παρατηρήσεων πριν τερματιστεί το 2028. Σειρά θα έχει τότε ο ακόμα μεγαλύτερος ανιχνευτής XLZD, ο οποίος βρίσκεται ακόμα στη φάση του σχεδιασμού.
Αν και αυτός αποτύχει, οι θεωρητικοί φυσικοί θα αναγκαστούν να αναζητήσουν εναλλακτικές θεωρίες για τη σύσταση της σκοτεινής ύλης. Ή ακόμα και εναλλακτικές θεωρίες για τη βαρύτητα, οι οποίες δεν θα περιλάμβαναν καν αυτό το φευγαλέο υλικό.