Το κενό που μας συνθέτει!

[jey_pap]

.

Δέν ακουμπάμε πραγματικά κάτι όπως λένε οι Φυσικοί ..... ένεκα απωθητικών δυνάμεων .....

Ας πούμε ότι καταλαβαίνω ότι δέν μπορώ νά τό καταλάβω ..... αφού δέν έχω τίς απαραίτητες γνώσεις ....

Αν ρίξω μιά σταγόνα Λόγκο στόν αντίχειρα μου .... καί τό ενώσω μέ τόν δείκτη .... κόλλησαν ....

Τί κόλλησε μέ τί ;;; ...... Ξέρει κανένας νά μάς τό αναλύσει κατανοητά ;;; ....

Δέν είμαστε καί σέ φόρουμ Φυσικών αλλά οι προλαλήσαντες πώς τό κατανοούν ;;;

.

Όπως συμβαίνει και με δύο επιφάνειες γυάλινες που εφάπτονται. Η αποκόλληση γίνεται δυσχερώς. Το ίδιο και με τις λεγόμενες "βεντούζες". Οι κολλώδεις ουσίες έχουν (εφόσον σχεδόν στερεοποιηθούν ώστε να μην επιτρέπουν την είσοδο αέρα σε "κατάλληλλη" επιφάνεια) την ίδια αρχή εφαρμογής. Κάθε τετραγωνικό χιλιοστό της κολλώδους ουσίας δρα σαν μια μικροσκοπική "βεντούζα". Οι συνεκτικές δυνάμεις των ατόμων των υλικών "δρουν" σαν μια επιφάνεια συνεκτική όπου (εκτός παρουσίας χημικής αντίδρασης) δεν δύναται να εισέλθουν ολόκληρα μόρια αέρος (οξυγόνου, διοξειδίου του άνθρακος, αζώτου), ώστε να χαθεί η εφαρμογή των μικροσκοπικών "βεντουζων" που αποτελούν την κολλώδη ουσία. Η "επιφάνεια" με την οποία έρχεται σε επαφή η κολλώδης ουσία δεν είναι παρά η οριακή σχέση μεταξύ των δυνάμεων που συνέχουν το υλικό με αυτές του περιβάλλοντος, εφόσον είναι παρούσα και η στερεοποίηση. Αυτή η οριακή σχέση των δυνάμεων των ατόμων ενός υλικού και αυτών των γειτνιαζόντων (χωρίς παρουσία χημικών αντιδράσεων) καθορίζει την φερόμενη ως "επιφάνεια" του υλικού και σ' αυτήν συμβαίνουν οι όποιες σχέσεις με τα γύρο υλικά, όπως αυτή με τις κολλώδεις ουσίες που τις χαρακτηρίζει ως τέτοιες η στερεοποίηση με παράλληλη απώλεια πτητικών ουσιών.

[Κουρκούας]

Αυτο ειναι η πλανη των αισθησεων μας.
Το μεγαλυτερο μερος των αντικειμενων και εμας,των παντων ειναι ''κενο'',αλλα εμεις δεν μπορουμε να το δουμε.

Όπως γνωρίζουμε, τα τελευταία δομικά υλικά του χεριού απέχουν αναλογικά πολύ μεγάλες αποστάσεις από το αντικείμενο που νομί­ζουμε ότι ακουμπάμε. Μεταξύ των δομικών υλικών του χεριού και του αντικειμένου αναπτύσσονται απωθητικές δυνάμεις, δηλαδή ενέργεια (σήματα). Η ενέργεια αυτή μεταφέρεται από τους νευρώνες σε συγ­κεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου η οποία δημιουργεί την αίσθηση της Αφής. Όπως αναφέρει και ο Τσαρλς Μιούζες στο βιβλίο του «Συνείδηση και πραγματικότητα»:

«… όλα τα αντικείμενα που μπορούμε να παρατηρήσουμε είναι τρισ­διάστατες εικόνες που σχηματίζονται από κύματα στάσιμα ή κινού­μενα κάτω από την επίδραση ηλεκτρομαγνητικών και πυρηνικών διαδικασιών. Όλα τα αντικείμενα του κόσμου είναι τρισδιάστατες ει­κόνες που σχηματίζονται με ηλεκτρομαγνητικό τρόπο, εικόνες ενός υπερολογράμματος αν το θέλετε». Όμως, για την πλάνη των αισθήσεων παίρνει θέση και η Θεωρία της Σχετικότητας. Ας δούμε κάπως καλύτερα αυτή τη θέση.Όπως γνωρίζουμε μέσω της επιστήμης της νευροφυσιολογίας, «μορ­φές και σχήματα τα οποία εξελίσσονται σε χώρους περισσοτέρων των τριών διαστάσεων, ακόμα και αν περιγράφονται από την Ευκλείδεια Γεωμετρία, δεν είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά από τις ανθρώπι­νες αισθήσεις. Όμως, σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, το Σύμπαν μας είναι τεσσάρων διαστάσεων και δεν περιγράφεται από την Ευκλείδεια γεωμετρία. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έπρεπε να αντι­λαμβανόμαστε τίποτα μέσα σε αυτό.

Τι είναι λοιπόν αυτό που αντι­λαμβανόμαστε μέσω των αισθήσεών μας σαν πραγματικότητα; Σύμφωνα με τη Θεωρία της Σχετικότητας, η αισθητή συμπαντική πραγματικότητα δεν είναι τίποτα άλλο, παρά «η προβολή (το είδωλο, το καθρέφτισμα) όσων υπάρχουν στο πραγματικό τετραδιάστατο μη Ευκλείδειο και αθέατο Σύμπαν πάνω σε έναν ψεύτικο τρισδιάστατο και Ευκλείδειο χώρο που φτιάχνουν πλαστά οι αισθήσεις μας». Το χώρο αυτό η θεωρία της Σχετικότητας ονομάζει χώρο Minkowski. Τα παράδοξα φαινόμενα της θεωρίας της Σχετικότητας (διαστολές και συστολές του χρόνου, του μήκους, της μάζας κ,λπ.), καθώς και όλες οι περίεργες μετρήσεις, δεν γίνονται μέσα στο πραγματικό Σύμ­παν, άρα δεν το περιγράφουν. Τα σχετικιστικά γεγονότα, οι μορφές και τα σχήματα του κόσμου που μας περιβάλλει, είναι οι προβολές του, οι παραμορφωμένες εικόνες του, πάνω σε έναν ψεύτικο ευκλεί­δειο χώρο που κατασκευάζει η φυσιολογία μας μέσω του εγκεφάλου μας.

πηγη https://braining.gr/blog/η-πλάνη-των-αι ... ότητα.html

ΥΓ.Αν εχετε την καλοσυνη,μην πηδατε και αυτο το θεματακι με πολακηδες και αλλα συναφη κομματικα κνωδαλα.
Μπορειτε να το κανετε σε αλλες κατηγοριας,δοξα το θεο παιδικη χαρα ειναι εδω.

Αν πω ότι ο συγγραφέας λέει ανοησίες, πηδάω το θέμα;

Οι αισθήσεις μας αντιλαμβάνονται χώρο όχι χωροχρόνο, ότι κι αν σημαίνει αυτό, ο οποίος είναι μια χαρά ευκλείδειος μέσα στα περιθώρια σφάλματος των αισθησεων.

[Χουργιατς]

(κόκκινη σκουριά σύμφωνα με τον μεγάλο Carl Sagan)

πηγή;

[DIOMEDESGR]

πηγή;

Από το βιβλίο του αυτο:



Το πρωτοδιάβασα στην Ελληνική του έκδοση στα νειάτα μου, τώρα για την συγκεκριμένη σελίδα θα σε γελάσω, αν το θες μπορώ να το ψάξω.
Συγκεκριμένα πρέπει να γράφει:
"..... ένας μικρός γαλάζιος σβώλος ο πλανήτης μας γεμάτος κόκκινη σκουριά!", υπονοώντας την ATP κυτταρική παραγωγή ενέργειας και την επαγόμενη οξείδωση των οργανικών και ανοργάνων ουσιών του πλανήτη.

Τεράστιος ποιητής ο μακαρίτης μου έκανε τεράστια εντύπωση την εποχή εκείνη.

[stavmanr]

Θα έγραφα "όταν αυτά τα έλεγε ο Δανέζης στην εκπομπή 'το σύμπαν που αγάπησα'..." αλλά θα ανοίγαμε πάλι συζήτηση για τις αμασχάλες του και τις πατούσες του...

Για τους ενδιαφερόμενους: