Γιατί οι μηχανικοί ανθίστανται στην πρόοδο που πρεσβεύει η εφεύρεση μου?

[stergiosbik]

Στείλε mail στον Τραμπ.
Αυτος κάτι τέτοια τα παίζει στα δάχτυλα.

[seismic]

Στείλε mail στον Τραμπ.
Αυτος κάτι τέτοια τα παίζει στα δάχτυλα.

Στον Τραμπ και σε κάθε ηλίθιο θα του πω το εξής.
Αν βρεθεί ένας ( επιστήμονας ) που θα μου δώσει ένα δοκίμιο ισχυρότερο από αυτό το δικό μου στο βίντεο θα κάτσω να με πηδήξει.
Το πείραμα μιλάει μόνο του και ξεφτιλίζει και περιοδικά και αντιρρησίες επιστήμονες ηλίθιους.
Εμένα δεν με κατάλαβαν... οκ! Αυτό το βίντεο δεν το κατάλαβαν ?

[Lord Brum]

Reject
Θα ήθελα να δω τα μούτρα τους όταν γίνει προϊόν

αναμενόμενο, τι feedback έδωσαν? Αν θες πόσταρε το εδω.

Δεν καταλάβαιναν τι έγραφα και ότι είχαν ασυνέχειες αυτά που έγραφα.
Από τους 4 κριτές οι τρις ήταν μαζί μου ( αυτοί κατάλαβαν ) αλλά την τελική απόφαση την πίρε ο εντίτορ
Βασικά είναι τόσο μαλάκες που δεν καταλαβαίνουν την λειτουργία της βίδας.
Και μετά μου λέτε για αξιόπιστα περιοδικά.
Κατευθυνόμενα περιοδικά του κατεστημένου είναι.
Αυτό κατάλαβα από την πολυετή εμπειρία μου στην έρευνα.
Αυτός που λέει την επιστημονική αλήθεια που δεν συμφέρει τους έχοντες και κατέχοντες τον θάβουν
χρησιμοποιώντας αυτά τα ( καλά περιοδικά )
Αν μπορούν ας τα βάλουν μαζί μου δημόσια.

αν θέλεις παράθεσε τα review που έλαβες, αμετάφραστα κατά προτίμιση. Η απόφαση είναι πάντα του εντιτορ σε περίπτωση διαφωνίας των κριτών. Μου κάνει εντύπωση που έστω και ένας κριτής ήταν μαζί σου. Το ότι πήγε σε τέταρτο κριτή το πειπερ δείχνει ότι υπήρξε διαφωνία στους 3 πρώτους.

[seismic]

αναμενόμενο, τι feedback έδωσαν? Αν θες πόσταρε το εδω.

Δεν καταλάβαιναν τι έγραφα και ότι είχαν ασυνέχειες αυτά που έγραφα.
Από τους 4 κριτές οι τρις ήταν μαζί μου ( αυτοί κατάλαβαν ) αλλά την τελική απόφαση την πίρε ο εντίτορ
Βασικά είναι τόσο μαλάκες που δεν καταλαβαίνουν την λειτουργία της βίδας.
Και μετά μου λέτε για αξιόπιστα περιοδικά.
Κατευθυνόμενα περιοδικά του κατεστημένου είναι.
Αυτό κατάλαβα από την πολυετή εμπειρία μου στην έρευνα.
Αυτός που λέει την επιστημονική αλήθεια που δεν συμφέρει τους έχοντες και κατέχοντες τον θάβουν
χρησιμοποιώντας αυτά τα ( καλά περιοδικά )
Αν μπορούν ας τα βάλουν μαζί μου δημόσια.

αν θέλεις παράθεσε τα review που έλαβες, αμετάφραστα κατά προτίμιση. Η απόφαση είναι πάντα του εντιτορ σε περίπτωση διαφωνίας των κριτών. Μου κάνει εντύπωση που έστω και ένας κριτής ήταν μαζί σου. Το ότι πήγε σε τέταρτο κριτή το πειπερ δείχνει ότι υπήρξε διαφωνία στους 3 πρώτους.

Σου παραθέτω πρώτα το άρθρο που τους έστειλα το οποίο μετάφρασα εγώ στα Αγγλικά να μου πεις αν μπορείς να το καταλάβεις ή χρειάζομαι να το μεταφράσω επαγγελματικά.
The Ultimate Anti-Seismic System
Author Ioannis Lymperis Independent researcher of antiseismic construction technology.

ABSTRACT
In general, of construction projects, utility anti-seismic technologies, such as hydraulic tie rod or tie rod structural vibration control system, assess efficiency and safety in node structures from earthquakes risk. According the building construction framework, we exanimate, with experiments, the mechanism of reaction and a patent idea of anti-seismic system with potential conclusions, through using different methods, such as of horizontal seismic insulation, design with elongated rigid columns and design columns without ductility. We provide that we made strong foundation in earthquakes, solar-wind and utility power structural systems and tornados effects in lightweight constructions. We suggest that may fix to existing or under design construction like bridges.
Keywords
Vibration, Control-System, Anti-Seismic, Earthquakes, Construction, deformation, peculiar bearing
1. Introduction
The anti-seismic construction technology has modern and good anti-seismic regulations! However, the structures do not withstand any major earthquake. There are too many unpredictable factors that can bring destruction to what modern earthquake structures. The factors that determine the seismic behavior of structures are numerous, and in part probable. Unknown direction of the earthquake, unknown exact content of seismic excitation frequencies, unknown its duration. The maximum possible accelerations given by the seismologists, and determining the coefficient of earthquake resistance design, have a probability of exceedance of more than 10%. The correlation of quantities such as "Inertial tensions - damping forces - elastic forces - dynamic construction features - soil construction interaction - imposed ground movement " is non-linear, directional. According to the modern regulations, the seismic design of the buildings is based on the requirements of efficient node design and ductility. The inevitable inelastic behavior under strong seismic stimulation is directed to selected elements and failure mechanisms. The incompetence of the nodes, and the limited ductility of the elements, will produce blatant forms of failure. The purpose of the modern anti-seismic regulation is to construct structures that: a) In frequent small earthquakes, with a high probability to happen, construction will suffer nothing, b) In medium-sized earthquakes, medium probability of becoming, construction will suffer minor repairable damage and c) In very strong earthquakes, little chance of happening will have no losses of human lives. So we should not use the term "The Ultimate Anti-Seismic Design." We should use the term "Quality constructions" This means applying the requirements of all modern regulations. The quality of construction and its safety is also a function of the economic situation of the countries. It is understandable that poor countries can not be compared with countries where they have very expensive modern anti-seismic regulations. Conclusion ... there is no Ultimate Anti-Seismic Design today, and we should not refer to Ultimate Anti-Seismic Design. So, there is a great need today to invent the Ultimate Anti-Seismic Design with lower construction costs.
2. Patent Idea
2.1. Brief Description of the Invention
The design mechanisms and methods of the invention are intended to minimize the problems associated with building safety in the event of natural phenomena such as earthquake, hurricanes, and lateral gusts of strong winds. This is achieved by controlling the deformations of the structure. Damage and deformations are closely related concepts, since by controlling the deformations, controlled and damage. The invention controls deformations, irrespective of the duration and intensity of the earthquake. It regulates shaking to the limits of the elastic displacement, preventing, inelastic displacement. According to the present invention, this can be achieved by a continuous pre-stressing ( applied by the upper edges of the walls of the building) of both the building structure towards the ground and of the ground towards the structure, making these two parts one body Said pre-stressing is applied by means of the mechanism. Said mechanisms comprises steel cables crossing freely (through pipes) the edges of the structure vertical support walls and also the length of
drillings beneath them Said steel cable's lower end is tied to an anchor-type mechanism that is embedded into the walls of the drilling to prevent it from being uplifted. Said steel cable's top end is tied to a hydraulic pulling mechanism, exerting a continuous
uplifting force.
The pulling force applied to the steel cable by means of the hydraulic mechanism and the reaction to such pulling from the fixed anchor at the other end of it generate the desired compression in the construction project.
2.2. The Patent Idea
We have placed on a table two columns, one column screwed on the table, and the other simply put on the table. If one shifts on the table, the unbolted column will be overthrown. The bolted column withstands the lateral loading. We do exactly the same in every column of a building to withstand more lateral earthquake loading. That is done, by simply screwing it to the ground. This pretension between the roof of the structure and the soil has been globally disclosed for the first time.
The horizontal earthquake load generates oscillation, and the result is that the upper plates shift more than the lower ones, the columns lose their eccentricity exerting a lifting force on the bases, as well as creating a twisting action in all of the nodes of the structure.
The ideal situation would be if one could construct a building framework where, during an earthquake, all the plates would shift by the same amplitude, at the ground without differing phases.
The research I have carried out resulted in just this. The method of the invention eliminates all these problems of deformation in the building construction applying pretension, through the mechanism, between the roof of the structure and the soil.
The skeleton of a building consists of the columns (vertical parts) and the girders and slabs (horizontal parts). The girders and slabs are joined at the nodes. Under normal conditions, all loading is vertical. When an earthquake occurs, additional horizontal loading is placed on the skeleton. The resultant effect of horizontal plus vertical loading puts strain on the nodes. It alters their angle from 90 degrees, creating at times acute and at other times obtuse angles. The vertical static loads equilibrate with the reaction of the ground.
The horizontal earthquake load exerts a lifting effect on the bases of the columns. In addition, due to the elasticity of the main body of the columns, the earthquake acts by shifting the heights of each plate by different amplitude and a different phase. That is, the upper plates shift more than the lower ones. The modal shifts of the skeleton are many, so many that the differing, shifting directions of the earthquake deform and destroy the skeleton.
The ideal situation would be if we could construct a building skeleton where, during an earthquake all the plates would shift by the same amplitude as the ground without differing phases. In this way the shape will be preserved and we would not have any deformation of the frame, hence no damage. The research I have carried out has resulted in the creation of an anti-seismic design for buildings which achieves exactly this result.
I have succeeded in doing this by constructing large elongated ridged columns shaped “−, +, Γ or T” to which a pulling force is applied from the roof and from the ground, applying bilateral pressure to the entire column. This force acts to prevent bilateral shifting of the columns and curvature at their bases so preventing the deformation which occurs throughout the whole structure during an earthquake.
In an earthquake, the columns lose their eccentricity and their bases are lifted, creating twisting in all of the nodes of the structure. There is a limit to the eccentricity, that is, there is a limit to the surface area of the base which is lifted by the rollover moment. To minimize the twisting of the bases, we place strong foot girders in the columns. In the large longitudinal columns (walls), due to the large moments which occur during an earthquake, it is practically impossible to prevent rotation with the classical way of construction of the foot girders.
The following result occurs with this lifting of the base in combination with the elasticity. When one column of the frame lifts one end of the beam upwards, at the same time the other column at its other end moves violently downwards. This stresses
the beam and has the tendency to twist it in different directions at the two ends, deforming its body in an S shape. The same deformation occurs with the columns also, due to the twisting of the nodes and the differential phase shift of vertical plates. In order to prevent the lifting of the base, we clamp the base of the structure to the ground using the patented mechanism.
However, if we want to prevent the lifting of the whole columnar structure which stems from the lifting of its base as well as from the elasticity of its main body, then the best point for enforcing an opposing, balancing force is the roof. This opposing tendency on the roof must come from an external source and not applied from within the structure. This external source is the ground underneath the base. From here the external force is applied.
Underneath the base of the structure, we drill a hole into the ground and clamp it with the patented anchor. With the aid of a cable which passes freely through a pipe in the column, we transfer this force which we obtained from the ground up to the roof. At this point in the roof, we insert a stop with a screw to prevent the raising of the roof of the longitudinal columns which happens during an earthquake and deforms all the plates. In this way, we control the oscillation of whole structure. That is, the deformity which the structural failure causes. With this method, we do not see changes in the form of the structure, because it maintains the same shape it had prior to and during the earthquake.
The reaction of the mechanism to the raising of the roof of the longitudinal column and the opposing reaction of the at the bottom part of the base, divert the lateral load of the earthquake in the strong vertical section. With this diversion of the lateral load of the earthquake to the vertical columns, the twisting of the nodes is abolished because the lateral loadings of the earthquake are 100 per cent borne along the length of the columns, so it is impossible for them to twist in their main sections.
Basically we have build one clamped structure with the ground from the nodes of the highest level. But if we want, we have the mechanism to impose compressive tensions from the nodes of the highest level at the edges of the wall sections.
Before we build the foundation of the building, we apply tension to the tendons (twice the design stresses that the mechanism must take) between the height of the foundation soil surface and the anchoring mechanism at the depths of the drilling.
When pulling the tendon, the anchor mechanism expands, exerting peripheral radial pressures on the loose slopes of the drill, ensuring (a) condensation of loose slopes, and (b) great friction at the interface of the jaws of the mechanism and the soil, creating conditions of relevance for the locking of the mechanism in the ground. While maintaining the mechanical stresses, we place an injection of reinforced concrete into the hole for further adhesion. By completing the locking of the mechanism in the ground, we have an in-depth foundation mechanism that successfully receives the upward and downward tensions of the construction walls. It follows the gradual construction of the project and the free passage of the tendons through the edges of the walls through diode tubes. The extension of the tendons is applied with bolt connections. There is the possibility, to have a simple clamped structure with the ground, or alternatively, we can apply compressive tensions to the cross-section with the mechanisms.
One method of the design methods, includes the construction of a sufficient number and size of reinforced concrete walls, with cross sections of different geometric shapes and directions, placed in the appropriate positions, in which the mechanisms impose on their upper edges compressive loads on all sides of their cross-section, in order to apply torques of stability, against the wall torque overturning.
The compressive loads in the cross sections are derived from an external force, that of the foundation soil.

The walls may be on the perimeter of the building, (excluding shop facades) to surround the stairway and the elevator, (strong wells - cores) and possibly be internal walls separation of apartments, extending throughout the height of the building. The placement of many strong walls brings great stiffness, and a substantial reduction in the fundamental natural period of construction. This, combined with the view q = 1, leads to a correspondingly large increase in the seismic loads of the structure. However, it should not be overlooked that precisely because of the many strong walls the strength increases or, otherwise, the cross sectional loads are reduced, despite the large increase of seismic loads. The walls under seismic excitation receive torques (M), right forces (N) (compressive and tensile), and shear forces (Q). The wall under the compressive stresses of the mechanism, increases its strength, to the shear forces (Q) up to 36%. Enforcement of compressive forces in the cross-sections of the walls, is applied, to zero the tensile stresses, to create the torque of stability, against the wall torque overturning, and increasing the cross-sectional strength to the shear force. The application of compressive forces to cross sections has very positive results as it improves the orbits of the oblique tensile strength, ensures reduced cracking because there are compressive forces, while increasing the active cross section of the wall.
…………………………………………..
The compressive forces (N) are taken up by the cross-section of the wall and transferred to the grounding mechanism, which sends them into the slopes of the drilling. The mechanism increases the strength of the loose foundation soil creating strong territorial zones to receive static loads. Upward tensions and vertical load components of the wall create tensile strength (N). Upward tensions, which overturn the wall, are received by the tendon from the nodes of the highest level and deflecting these directs them into the ground, removing one of the two forces that creates the tension on the wall side. This method stops the rotation of the base shoe, and the bend of the wall, causes, which generate the torque of the nodes (M) responsible for the bending of the trunk, of the beam and of the wall. The tensile stresses (N) on the wall side no longer exist.
With the design method, of the clamped structure from the nodes of the highest level with the ground, hope I will deflect the inertia tensions of the construction and direct them straight into the ground, removing those from the areas currently driven, preventing and avoiding deforming shapes, which are so many, as well as the various directions of earthquake displacements, so that the tension in the structure, to appear limited, while at the same time ensuring a stronger bearing capacity of the foundation soil. If we design the correct dimensioning and shape of the walls, and place them in appropriate locations, we prevent the torsional buckling which appears in asymmetrical and metallic high-rise constructions. The opening of the drilling shows us the quality of the foundation soil, which hides many surprises because of its natural inhomogeneity. The clamped structure does not allow vertical bounces, eliminating impact stresses that increase construction and ground loads. It maintains the construction, within the limits of the elastic phase of displacement, irrespective of the intensity and duration of the earthquake, preventing coordination.
The Mechanism of relevance. Problems and solutions.
The collaboration between concrete and steel is achieved with the relevance. By the term relevance defined the combined action of the mechanisms which prevent relative slippage between the reinforcement bars and the concrete surrounding them. The mechanisms of relevance are adhesion, friction and, in the case of steel bars with ribs, the resistance of the concrete that is trapped between the ribs. The combined action of these mechanisms considered to be equivalent with development shear stresses in the concrete and steel interface. When the stresses reach limit resistance, relevance of concrete is destroyed along the length of the steel rods and the steel rods are detached from the concrete.
A) The first problem of relevance is created by the high strength of steel, which turns the failure in shear failure and is extremely brittle. To solve the problem of shear failure, we need to ensure that it will not be created. As a partial solution of the problem , we know the following. The reduction of stresses is achieved by increasing the concrete coating and reducing the diameter of the reinforcement bars. The increase in the limit value of strength, is achieved by increasing the strength of the concrete. Placing horizontal reinforcement works favorably, limiting the opening of growing cracks. 1) Requested. A method where the concrete receives only compressive forces and the steel receives only tensile stresses. B) Second problem, uncounterbalancing, forces When the wall is bent, are being developed, compressive forces on one side and tensile stresses on the other side. When the tensions reach to a marginal point a failure occurs in a specific area of the cross section at the bottom of the ground floor which it is called critical failure area which you notice the maximum concentration of compressive and tensile stresses. It's the area where it exists the bend of the wall and which separate their direction the tensile forces in left and right directions, and the region of the other side, where they collide the compressive forces. The contrast of the tensile forces in this area, separates the trunk of the wall in two parts with uncounterbalancing, forces. The lower region receives higher stresses, (those of the great moments where the lever arm of the wall lowers down to the base) with a shorter length of relevance. The result is early inexpediency and failure of relevance. 2) Requested A cooperation method of concrete and steel, in which will presented counterbalancing, forces. C) Third problem. Lever arm.
The walls are powerful lever arms, where their height extends from the roof to the base. They have an invisible fulcrum at the point of bending and a articulation located at the side of the base. The method of reinforcing the concrete, with the mechanism of relevance, helps the lever arm to multiply and to lower very high torques at the base, imposing large torque loads in the cross section of the wall and the body of the foot girders. In the large longitudinal columns ( walls ), due to the large moments which occur during an earthquake, it is practically impossible to prevent rotation with the classical way of construction of the foot girders. Requested. A method of reinforcing the concrete where it does not exist the mechanism of lever arm that multiplies the tensions of torques which drops to the base. SOLUTION OF RELEVANCE PROBLEMS WITH THE NEW DESIGN METHODS A) In the new design method for the cooperation of cement and steel, the concrete receives only compressive forces at their two opposite ends, up and down, and steel receives only tensile strengths. We know the concrete it can withstand 12 times more in compressive forces than it does in tensile forces, and that the steel has high tensile strengths. Conclusion, The absence of shear stress in the concrete and steel interface, which is achieved by the free passage of the tendon through the concrete cross sections of the wall with the help of the passage pipes, combined, with the high strength of concrete in the compressive forces, as well as the high strength of steel in tensile stresses, are three great factors offered by the new method which contribute to higher strength of construction, with less steel. Because with this method do not exist the premature material failure of the concrete and the concrete, giving steel the time to exhaust its specifications for its high tensile strength.
Result Economics in steel with greater durability. All that needs to be calculated is the cross sections of the concrete, to has the required strengths to compressive forces and the steel the corresponding strengths in tensile stresses. B) The new design method does not present non counterbalancing, forces as presented in the relevance Tensions are applied at both ends of the tendon. At the upper end it receives compressive forces resulting from its application torque stability of the mechanism, against upward tensions of the wall overturning torque. At the lower end of the tendon we have frictional tension between the bars of the clamping mechanism and the drilling slopes. The tensile stresses in the cross section of the tendon separate in the middle of its length. Result. balance of tension equilibrium, counterbalancing forces, up, down C) The new design method eliminates the lever arm mechanism and the large torques that are lowered near the base. Because there is no torque at the nodes, there is no bend in the wall responsible for the lever arm mechanism, which increases the torque intensities, if there is no tensile on one side of the wall, as well as if there is no turning of the wall. Result. a) Removes stresses from the construction b) Removes tension from the tendon of the mechanism c) Does not lower any torque on the base. Question. And where are directed these tensions are removed; Answer Inside the ground. Today we drive them cyclically over the sections of the bearing elements 2.3. Analytical Results of the Experiment
Experiment Higher Acceleration Measurement. [2]

I did a lot of experiments microscale with a scale of 1 to 7, mass 900kg with steel reinforcement with double squares 5Χ5 cm Φ / 1,5mm with concrete material on a microscale. I used sand with cement proportion 1 part of cement 6 parts sand. Width of oscillation 0.15m Shift 0.30m Full oscillation 0.60m Frequency 2 Hz Acceleration in (g) a = (- (2 * π * 2) ^ 2 * 0.15) / 9.81 a = 3,14x2 = 6,28x2 = 12,56x12,56 = 157,754X0,15 = 23,6631 / 9,81 = 2,41g of natural earthquake. Inertia power (F) ground floor F = m.a 450 X 23,663 = 10648 Newton or 10,65 kN. first floor 450 x 23,663 = 10648 Newton or 10,65 kN. Total force F (Inertia) 10,65 10,65 = 21,3 kN Moment of inertia Strength X Height ^ 2 Ground floor 10,65x0,67x0,67 = 4,8 kN First floor 10,65x1,35x1,35 = 19,4 kN Total Moment of Inertia 4.8 19.4 = 24.2 Kn

The term measurement can mean either enumeration using natural numbers or comparing the amount of a physical size to a standard, that is, comparison with a fixed quantity of the same physical size. These are comparable homogeneous physical sizes. They are made to compare the method of designing the invention with that of today's seismic design. The comparison results are visible towards the end of this video, which includes both experiments next to the screen to compare the two methods together with all the measurements. (measurement of damage, acceleration, etc.) [1]
In the experiments I have carried out in actual scale earthquake acceleration of “2,41g” and amplitude over “0.15” in a two story building model to scale “1:7.14”, the difference in the model with and without the patented mechanism can clearly be seen [1] experiments,
With the seismic system [2] ;
Without the seismic system [3] .
2.4. There Are Many Design Methods
The first method.
If we want to have and horizontal seismic insulation, we use the photo design
method.
Includes one or more rigid and independent walls mounted in suitable positions, and extended to the ground. These walls are surrounded by an independent elastic carrier with small cross-sections which is independent of the extended seismic damping walls, positioned at the height of the diaphragms. The elastic carrier also includes horizontal seismic insulation. Independent rigid prestressed soil wells are there to control the horizontal displacements of the bulkheads so that the carrier is always rocked into the resilient displacement phase where no failures occur, and on the other hand prevents the displacement phases in the displacements. If the material of the seismic joint is suitable we also have seismic damping. In this design method we also have plenty of natural lighting and unlimited views Ideal architectural design for offices and museums. In asymmetric constructions or high-rise buildings, we place more independent wells or walls anchored to the ground in individually appropriate locations to receive the torsion bending. As in photography.
If we want to have and horizontal seismic insulation, we use the photo design
method.
Includes one or more rigid and independent walls mounted in suitable positions, and extended to the ground. These walls are surrounded by an independent elastic carrier with small cross-sections which is independent of the extended seismic damping walls, positioned at the height of the diaphragms. The elastic carrier also includes horizontal seismic insulation. Independent rigid prestressed soil wells are there to control the horizontal displacements of the bulkheads so that the carrier is always rocked into the resilient displacement phase where no failures occur, and on the other hand prevents the displacement phases in the displacements. If the material of the seismic joint is suitable we also have seismic damping. In this design method we also have plenty of natural lighting and unlimited views Ideal architectural design for offices and museums. In asymmetric constructions or high-rise buildings, we place more independent wells or walls anchored to the ground in individually appropriate locations to receive the torsion bending. As in photography.
Fourth design method. We place the mechanisms on all sides of the walls. 2.5. Conclusions
The paper concludes that the patent is a vibration control system,
The design mechanisms and methods of the invention are intended to minimize the problems associated with building safety in the event of natural phenomena such as earthquake, hurricanes, and lateral gusts of strong winds. This is achieved by controlling the deformations of the structure. Damage and deformations are closely related concepts, since by controlling the deformations, controlled and damage. The inventio n controls deformations, irrespective of the duration and intensity of the earthquake by applying a torque of stability at the top edges of the walls to balance the tipping torque of the wall.
It creates a strong foundation for construction
I propose to set up an institute for specific scientific measurements of mechanisms, on natural soil, with different soil composition, and at different depths, and to measure the resistance of the mechanism to traction and compression.
Acknowledgements
I would like to express our hearty thanks to Molson A.F.A., MHSA, Argyroupoli, Attica, Greece, for the valuable bucking up support and encouragement on me for the article.
References
1. Lymperis, I.N. (2014) Anti-Seismic System. 2. Lymperis, I.N. (2014) The Ultimate Earthquake Experiment for System Construction. 3. Lymperis, I.N. (2014) The Experiment without Anti-Seismic Control System Bring Overall Construction (100%) Collapse. 4. Open Journal of Civil Engineering Vol.05 No.03(2015), Article ID:59888,5 pages 10.4236/ojce.2015.53032 The Ultimate Anti-Seismic System 5. Lymperis, I.N. (2014) The Ultimate Earthquake System Construction http://www.metalkat.gr/images/M_images/liberis_web.pdf
6. Lymperis I.N Tie rod for structural projects https://patents.google.com/patent/US20130111828A1/en 7. Lymperis, I.N. (2009) Hydraulic Tie Rod for Construction Projects. The Patent Cooperation Treaty (PCT) Pub. No.: WO/2010/097642. https://patentscope.wipo.int/search/en/ ... f?docId=WO 2010097642

[seismic]

Το πλήρες άρθρο σε pdf
Μπες σε αυτό το λινκ https://www.facebook.com/groups/122735321848311/files/
και επέλεξε STENG-8976(1).pdf

[Lord Brum]

Το πλήρες άρθρο σε pdf
Μπες σε αυτό το λινκ https://www.facebook.com/groups/122735321848311/files/
και επέλεξε STENG-8976(1).pdf

Tα αγγλικά πάσχουν πολύ, έχω δει και χειρότερα αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις γράφεις ως reviewer "the article requires proof-reading and significant editing from a native speaker as currently the level of written English is poor and impedes understanding"
Αναλόγως του αν είναι απλά κκοκγραμμένο ή ακαταλαβίστικο συνεχίζεις στο ριβιου ή λες, στειλτο με καλά αγγλικά για να δω το technical κομάτι.
Το άλλο κομάτι που πάσχει είναι τα πολλά κόμματα, θαυμαστικά χωρίς λόγο και η χρήση πρώτου ενικού που γενικά αποφεύγεται σε τεχνικά κείμενα. Για τις αναφορές τα είπαμε, και τον τροχό να εφευρεις πρέπει να πεις τι χρησσιμοπούσαν μέχρι τώρα οι άνθρωποι, πλεονεκτήματα και μεινεκτήματα και μετά παρουσιάζεις το δικό σου επίτευγμα. Γενικά κάνει κακή εντύπωση κάποιος να αναφέρει μόνο τον εαυτό του, ιδίως αν οι πηγές δεν είναι αυτό που λέμε citable. ΣΤις πηγές βάζεις κυριως άρθρα καλών περιοδικών, ίσως μερικά συνέδριακά άρθρα αν και συνήθως υπάρχει η έρευνα που αναφέρεται σε αυτά σε πιο ολοκληρωμένη μορφή σε περιοδικό, ίσως 1-2 διδακτορικά αν και πάλι τα σημαντικά θα υπάρχουν σε papers και αναφέρεις και κανονισμούς άντε και κανένα βιβλίο. Τίποτε άλλο
Ενα τυπικό άρθρο (όχι ριβιου) έχει 30-40 references εκ των οποίων τα 70-80% είναι άλλα άρθρα, 5% -10 % κανονισμοί, και τα υπόλοιπα συνέδρια και βιβλία. Πολύ συχνά η αναλογία είναι και 90% υπέρ των άρθρων περιοδικών.
Έδειξα το abstract και τα references σε συνάδελφο (στη γυναίκα μου βασικά) που δεν ξέρει ούτε το σύστημά σου, ούτε ελληνικά και τη ρώτησα αν καταλαβαίνει το abstract, είπε όχι, δεν καταλαβαίνει τι θέλεις να πεις στο abstract. Και κάτι σωστό να λες μέσα, δεν θα κάτσει κανένας reveiewer να προσπαθήσει να μαντέψει τι θέλει να πει ο ποιητής.

[seismic]

Το πλήρες άρθρο σε pdf
Μπες σε αυτό το λινκ https://www.facebook.com/groups/122735321848311/files/
και επέλεξε STENG-8976(1).pdf

Tα αγγλικά πάσχουν πολύ, έχω δει και χειρότερα αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις γράφεις ως reviewer "the article requires proof-reading and significant editing from a native speaker as currently the level of written English is poor and impedes understanding"
Αναλόγως του αν είναι απλά κκοκγραμμένο ή ακαταλαβίστικο συνεχίζεις στο ριβιου ή λες, στειλτο με καλά αγγλικά για να δω το technical κομάτι.
Το άλλο κομάτι που πάσχει είναι τα πολλά κόμματα, θαυμαστικά χωρίς λόγο και η χρήση πρώτου ενικού που γενικά αποφεύγεται σε τεχνικά κείμενα. Για τις αναφορές τα είπαμε, και τον τροχό να εφευρεις πρέπει να πεις τι χρησσιμοπούσαν μέχρι τώρα οι άνθρωποι, πλεονεκτήματα και μεινεκτήματα και μετά παρουσιάζεις το δικό σου επίτευγμα. Γενικά κάνει κακή εντύπωση κάποιος να αναφέρει μόνο τον εαυτό του, ιδίως αν οι πηγές δεν είναι αυτό που λέμε citable. ΣΤις πηγές βάζεις κυριως άρθρα καλών περιοδικών, ίσως μερικά συνέδριακά άρθρα αν και συνήθως υπάρχει η έρευνα που αναφέρεται σε αυτά σε πιο ολοκληρωμένη μορφή σε περιοδικό, ίσως 1-2 διδακτορικά αν και πάλι τα σημαντικά θα υπάρχουν σε papers και αναφέρεις και κανονισμούς άντε και κανένα βιβλίο. Τίποτε άλλο
Ενα τυπικό άρθρο (όχι ριβιου) έχει 30-40 references εκ των οποίων τα 70-80% είναι άλλα άρθρα, 5% -10 % κανονισμοί, και τα υπόλοιπα συνέδρια και βιβλία. Πολύ συχνά η αναλογία είναι και 90% υπέρ των άρθρων περιοδικών.
Έδειξα το abstract και τα references σε συνάδελφο (στη γυναίκα μου βασικά) που δεν ξέρει ούτε το σύστημά σου, ούτε ελληνικά και τη ρώτησα αν καταλαβαίνει το abstract, είπε όχι, δεν καταλαβαίνει τι θέλεις να πεις στο abstract. Και κάτι σωστό να λες μέσα, δεν θα κάτσει κανένας reveiewer να προσπαθήσει να μαντέψει τι θέλει να πει ο ποιητής.

Σε ευχαριστώ και πάλη και έχεις δίκαιο σε αυτά που λες. Όμως δεν είμαι καθηγητής είμαι μάστορας στις οικοδομές.
Δεν έχω σπουδάσει τους κανόνες γραφής. Έχω όμως βρει κάτι που αλλάζει τον κόσμο το οποίο κάποιοι δεν θέλουν να δουν γιατί δίνουν προτεραιότητα στους κανόνες γραφής και όχι στην ουσία του προβλήματος που έλυσα και λέγεται σεισμός.
Το άρθρο που ακολουθεί δεν το γράφει οποιοσδήποτε μάστορας ... ούτε και καθηγητής μπορεί να το γράψει. Κάτι λέει και επειδή δεν έχει αναφορές δεν μετράει? Εμπεριέχει όμως τα λάθη σχεδιασμού και την λύση τους από εμένα. Αυτό τελικά ποιος θα το δει ?
Αυτό το άρθρο τινάζει στον αέρα την υπάρχουσα αντισεισμική τεχνολογία....γιατί λύνει προβλήματα που η πεπατημένη δεν μπορεί να λύσει.
Άρθρο.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.

Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης . Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.

Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.

ΠΛΑΣΤΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΕΛΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ

Η Πλαστιμότητα των δομικών στοιχείων και των κατασκευών από οπλισμένο σκυρόδεμα χαρακτηρίζεται από την ικανότητα τους να παραμορφώνονται πέραν του ορίου διαρροής, χωρίς να απομειώνεται σημαντικά η αντοχή τους

Σύμφωνα με την § 5.2.1 του ΕΚ8 υπάρχει επιλογή σχεδιασμού της διαθέσιμης πλαστιμότητας του κτιρίου.

Τα κτίρια οπλισμένου σκυροδέματος ( Ο.Σ ) μπορούν να μελετηθούν με δύο διαφορετικές μεθόδους σχεδιασμού.

α) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας την αναγκαία πλαστιμότητα που σημαίνει να διαθέτουν την απαιτούμενη - αναγκαία ικανότητα να καταναλώνουν σεισμική ενέργεια, χωρίς όμως να χάνουν την αντοχή τους σε όλες τις φορτίσεις κατά το λίκνισμα του σεισμού.

β) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας μικρή πλαστιμότητα δηλαδή χαμηλή ικανότητα κατανάλωσης ενέργειας, αλλά να διαθέτουν πολύ μεγάλη δυναμική.

Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.

Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή ( στον κορμό των στοιχείων ) και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Σαν το ελατήριο.

Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.

Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.

Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτή η περιοχή μετατόπισης ονομάζεται ελαστική περιοχή, στην οποία δεν παρατηρούνται αστοχίες.

Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.

Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %) πέραν του ορίου διαρροής.

Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).

Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές διαρροής, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές μικρών και πολλών διαρροών αστοχίας, (συνήθως σχεδιάζονται να συμβούν στα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή.

Αυτός είναι ο μηχανισμός της πλαστιμότητας που καταναλώνει σεισμική ενέργεια.

(Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό / σχήμα αστοχίας)

Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.

Αυτά είναι τα όρια αντοχής της σημερινής αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.

Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, αλλά σε ποιοτικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ

Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

α) Δεν είναι εφικτό με τον υπάρχοντα αντισεισμικό σχεδιασμό να ελεγχθούν οι μετατοπίσεις (οι πολλαπλές ιδιόμορφες παραμορφώσεις του φέροντα οργανισμού ) ώστε αυτές να βρίσκονται πάντα μέσα στο ελαστικό φάσμα σχεδιασμού. Θεωρούνται αναπόφευκτες οι ανελαστικές μετατοπίσεις όταν η ένταση επιτάχυνσης και η διάρκεια του σεισμού είναι μεγάλη με ταύτιση των συχνοτήτων εδάφους και κατασκευής. ( συντονισμός - ιδιοπερίοδος )

β) Δεν είναι εφικτό με τον μηχανισμό συνεργασίας σκυροδέματος – χάλυβα της συνάφειας, να μην δημιουργηθούν αστοχίες σε έναν ισχυρό σεισμό για τους εξής λόγους.

1) Ο μηχανισμός της συνάφειας μετατρέπει σε τεράστιο μοχλοβραχίονα τα καθ ύψος τοιχώματα με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι εντάσεις και να κατεβάζει πάρα πολλές ροπές στην βάση τις οποίες η διατομή του πεδιλοδοκού αδυνατεί να τις παραλάβει σε έναν μεγάλο σεισμό με αποτέλεσμα την ψαθυρή αστοχία.

2) Ο μηχανισμός της συνάφειας εκτρέπει όλες τις εντάσεις στις μικρές διατομές των φερόντων στοιχείων οι οποίες είναι ευάλωτες λόγο μεγέθους και αστοχούν.

3) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί κρίσιμες περιοχές αστοχίας στις οποίες παρατηρείται διατμητική αστοχία, λόγο του πολλαπλασιασμού και του συγκεντρωτισμού των εντάσεων σε συγκεκριμένη θέση της διατομής, η οποία βάση των προδιαγραφών των υλικών από τα οποία αποτελείτε, αδυνατεί να τις παραλάβει.

4) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί την κρίσιμη περιοχή κοντά στην βάση στην διατομή του τοιχώματος, Στην κρίσιμη περιοχή διαχωρίζονται η θετική και η αρνητική φορά των εντάσεων εφελκυσμού. Οι θετικές και αρνητικές εντάσεις εφελκυσμού σε αυτή την περιοχή της διατομής δεν παρουσιάζουν ισοδύναμο πρόσημο συνάφειας λόγο διαφορετικού μήκους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται διαφορά δυναμικού στην πρόσφυση της συνάφειας πάνω και κάτω από την κρίσιμη περιοχή, και να αστοχεί πρώτη η μικρή και ευάλωτη περιοχή η οποία εκτός της μικρής συνάφειας, δέχεται και τις μεγαλύτερες εντάσεις.

5) Το ποιο σοβαρό πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την υπεραντοχή στον εφελκυσμό του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, η οποία είναι άκρως ψαθυρή. Όταν οι διατμητικές τάσεις φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Αποτέλεσμα είναι ο χάλυβας να μην εξαντλεί τις ικανότητές του σε εφελκυσμό λόγο πρόωρης αστοχίας του σκυροδέματος. Αυτό ούτε αποτελεσματικό είναι ούτε οικονομικό.

γ) Η μη σύνδεση της κατασκευής με το έδαφος δημιουργοί ροπές στα κομβικά σημεία εκ τρέποντας όλες τις εντάσεις αδράνειας πάνω στις διατομές δοκών και τοιχωμάτων.

δ) Πολλές φορές παρατηρείται ανεπάρκεια στήριξης και υποχώρησης του έδαφος θεμελίωσης αδυνατώντας να παραλάβει τις μεγάλες θλιπτικές εντάσεις γύρω από τις αρθρώσεις του πέλματος βάσης όταν αυτό βρίσκεται υπό σεισμική διέγερση.

ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Όλα τα πάρα πάνω προβλήματα και πολλά περισσότερα τα λύνει η πάκτωση των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων με το έδαφος θεμελίωσης, χρησιμοποιώντας μηχανισμούς οι οποίοι φέρουν τένοντες άνευ συνάφειας, και μηχανισμούς πάκτωσης στα άκρα τους.

Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των παρειών των τοιχωμάτων από τα ανώτατα άκρα του με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις και να τις μεταφέρω μέσο των τενόντων και των κατακόρυφων μεγάλων και ισχυρών διατομών τους μέσα στο έδαφος, προλαμβάνοντας την στροφή τους και την κάμψη του κορμού τους, αποτρέποντας τις ροπές στους κόμβους όπου συνδέονται με τις δοκούς, οι οποίες παραμορφώνουν τον κορμό τους και αστοχούν. Η πάκτωση του μηχανισμού εδάφους εξασφαλίζει συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό διαστασιολόγισης των τοιχωμάτων και την τοποθέτηση τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό που εμφανίζεται σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Βασικά είναι ένας μηχανισμός ελέγχου των μετατοπίσεων. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με την πάκτωση και την έλξη των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων προς το έδαφος θεμελίωσης με τένοντες έλξης πακτωμένοι στο έδαφος χρησιμοποιώντας αγκύρια εδάφους.

Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων ανεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.

Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.

[Lord Brum]

Στείλε mail στον Τραμπ.
Αυτος κάτι τέτοια τα παίζει στα δάχτυλα.

Στον Τραμπ και σε κάθε ηλίθιο θα του πω το εξής.
Αν βρεθεί ένας ( επιστήμονας ) που θα μου δώσει ένα δοκίμιο ισχυρότερο από αυτό το δικό μου στο βίντεο θα κάτσω να με πηδήξει.
Το πείραμα μιλάει μόνο του και ξεφτιλίζει και περιοδικά και αντιρρησίες επιστήμονες ηλίθιους.
Εμένα δεν με κατάλαβαν... οκ! Αυτό το βίντεο δεν το κατάλαβαν ?

το κατάλαβαν. Οι κατασκευές δεν χροπηδάνε πάνω κάτω από το σεισμό αλλά δεξιά-αριστερά, αυτό που κάνεις είναι απλά να εμποδίζεις την αναπήδηση του δοκιμίου η οποία ούτως ή άλλως δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα καθώς η κατασκευή δεν εδράζεται απλά στο έδαφος αλλά θεμελίωνεται σε ελάχιστο βάθος 1+ μέτρο, και έχει και ένα κάρο φορτία που δεν την αδήνουν να ανατραπεί τόσο εύκολα όσα τα δοκίμιά σου. Μια οικοδομή με΄ένα ή δύο υπόγεια και άρα θεμελίωση στα -4 έως -7 μέτρα πώς ακριβώς θα χοροπηδήσει?

[seismic]

Στείλε mail στον Τραμπ.
Αυτος κάτι τέτοια τα παίζει στα δάχτυλα.

Στον Τραμπ και σε κάθε ηλίθιο θα του πω το εξής.
Αν βρεθεί ένας ( επιστήμονας ) που θα μου δώσει ένα δοκίμιο ισχυρότερο από αυτό το δικό μου στο βίντεο θα κάτσω να με πηδήξει.
Το πείραμα μιλάει μόνο του και ξεφτιλίζει και περιοδικά και αντιρρησίες επιστήμονες ηλίθιους.
Εμένα δεν με κατάλαβαν... οκ! Αυτό το βίντεο δεν το κατάλαβαν ?

το κατάλαβαν. Οι κατασκευές δεν χροπηδάνε πάνω κάτω από το σεισμό αλλά δεξιά-αριστερά, αυτό που κάνεις είναι απλά να εμποδίζεις την αναπήδηση του δοκιμίου η οποία ούτως ή άλλως δεν συμβαίνει στην πραγματικότητα καθώς η κατασκευή δεν εδράζεται απλά στο έδαφος αλλά θεμελίωνεται σε ελάχιστο βάθος 1+ μέτρο, και έχει και ένα κάρο φορτία που δεν την αδήνουν να ανατραπεί τόσο εύκολα όσα τα δοκίμιά σου. Μια οικοδομή με΄ένα ή δύο υπόγεια και άρα θεμελίωση στα -4 έως -7 μέτρα πώς ακριβώς θα χοροπηδήσει?

Ωραία ερώτηση. Πριν απαντήσω ας δούμε πρώτα τις μετατοπίσεις που κάνει το πείραμα.
Κατασκεύασα σεισμική βάση πειραμάτων με ένα σκαπτικό μηχάνημα 11,5 ίππων Εκτελεί παλινδρόμηση εγκλωβισμένη μέσα σε ημιτονοειδή καμπύλη κοιλοδοκών σχήματος Π ενσωματωμένοι σε δοκούς οπλισμένου σκυροδέματος. Εκτελεί μετατόπιση 30 εκατοστών πήγαινε και 30 έλα με συχνότητα 2,5 Hz και επιτάχυνση 3 g φυσικού σεισμού, με φορτίο 1 τόνου. Μεγαλύτερη επιτάχυνση προς το τέλος του βίντεο μετά από 2,40 λεπτά.

Οπότε εκτελεί ημιτονοειδή παλινδρόμηση με κρουστικές κατακόρυφες αναπηδήσεις 7 εκατοστών στα άκρα των διαδρομών

Την σεισμική βάση πειραμάτων την κατασκεύασα για να πειραματιστώ πάνω σε μια αντισεισμική διεθνή πατέντα που διαθέτω η οποία βιδώνει βασικά τα κτίρια πάνω στο έδαφος για να είναι πολύ πιο ισχυρά στον σεισμό. Το πείραμα στο βίντεο και τα συμπεράσματα δικά σας. Το δοκίμιο κατασκευάστηκε με τους κανόνες της μικροκλίμακας και σχεδιασμένο να έχει μικρό συντελεστή πλαστιμότητας.

Κατ αρχήν το πείραμα έχει επιτάχυνση φυσικού σεισμού 3 g η οποία σε μικροκλίμακα μπορεί να είναι και 50g
Μετατόπιση 30 εκατοστά η οποία σε φυσική κλίμακα είναι 1,60 μέτρα.
Εκτελεί ημιτονοειδή μετατόπιση η οποία αυξάνει το πλάτος ταλάντωσης στα ανώτερα στρώματα περισσότερο των 30 εκατοστών, αυξάνοντας και την ροπή ανατροπής
Είναι σχεδιασμένο το μοντέλο να έχει μικρή πλαστιμότητα και μεγάλη δυναμική με αποτέλεσμα αντί να παραμορφώνει τους κόμβους να έχει τάση ανατροπής όλο το κτίριο.
Η σεισμική τράπεζα και όχι το δοκίμιο, εκτελεί ημιτονοειδή παλινδρόμηση με κρουστικές κατακόρυφες αναπηδήσεις 7 εκατοστών στα άκρα των διαδρομών
Γιατί τα έκανα όλα αυτά? Μα οι κρούσεις πάνω κάτω και η ημιτονοειδή μετατόπιση προσομοιώνει το πιο καταστρεπτικό κύμα ( S )
Συμπέρασμα
Αν ένα κτίριο φυσικού μεγέθους είχε επιτάχυνση 50 g και μικρή πλαστιμότητα και μεγάλη δυναμική, και μετατόπιση 1,6 μέτρα με συχνότητα 2,5 Hz και ήταν ασύνδετο με το έδαφος και υψίκορμο, θα πήγαινε στον Άρη.
Στο δικό μου πείραμα το δοκίμιο παρέμεινε χωρίς αστοχία στην θέση του.
Αυτό που λες για τα υπόγεια είναι σωστό εν μέρη.
Έχει αποδειχθεί ότι όταν υπάρχουν υπόγεια είναι πιο γερές οι κατασκευές
Αυτό οφείλεται όχι γιατί είναι θαμμένα στο έδαφος, αλλά λόγο της επιμήκης διατομής τους η οποία δουλεύει δυναμικά προς τις ανοδικές εντάσεις.
Αυτό όμως που κάνω εγώ, δεν είναι να προσπαθώ να σταματήσω την ανατροπή που κτηρίου η οποία συμβαίνει και στις φυσικού μεγέθους κατασκευές όταν έχουν δυναμική είναι μικρής πλαστιμότητας και είναι και υψίκορμες, αλλά προσπαθώ να σταματήσω την στροφή των τοιχωμάτων και τις ροπές στους κόμβους.
Αυτό λέω στους ηλίθιους του περιοδικού και δεν το καταλαβαίνουν.
Εκτός της στροφής του τοιχώματος υπάρχει και η κάμψη του κορμού του που την σταματώ. Τα υπόγεια δεν σταματούν την κάμψη.
Υπάρχει και η τέμνουσα ορόφου που ενισχύω το τοίχωμα για να την παραλάβει
Υπάρχει και η διατμητική αστοχία σε διάφορα επίπεδα που συμβαίνει για διάφορους λόγους και την εξαφανίζω.
Υπάρχει η βελτίωση του μαλακού εδάφους που επιτυγχάνω.
Υπάρχει η ιδιοπερίοδος την οποία εξαφανίζω αφού ελέγχω τον συντονισμό σε κάθε κύκλο φόρτισης.
Όλα αυτά και πολλά περισσότερα τα εξηγώ αναλυτικότατα και όλοι μα όλοι κάνουν το τρελό παπί.

[seismic]

Με αυτόν τον σχεδιασμό .... δεν πάμε πουθενά!

[Lord Brum]

Το πλήρες άρθρο σε pdf
Μπες σε αυτό το λινκ https://www.facebook.com/groups/122735321848311/files/
και επέλεξε STENG-8976(1).pdf

Tα αγγλικά πάσχουν πολύ, έχω δει και χειρότερα αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις γράφεις ως reviewer "the article requires proof-reading and significant editing from a native speaker as currently the level of written English is poor and impedes understanding"
Αναλόγως του αν είναι απλά κκοκγραμμένο ή ακαταλαβίστικο συνεχίζεις στο ριβιου ή λες, στειλτο με καλά αγγλικά για να δω το technical κομάτι.
Το άλλο κομάτι που πάσχει είναι τα πολλά κόμματα, θαυμαστικά χωρίς λόγο και η χρήση πρώτου ενικού που γενικά αποφεύγεται σε τεχνικά κείμενα. Για τις αναφορές τα είπαμε, και τον τροχό να εφευρεις πρέπει να πεις τι χρησσιμοπούσαν μέχρι τώρα οι άνθρωποι, πλεονεκτήματα και μεινεκτήματα και μετά παρουσιάζεις το δικό σου επίτευγμα. Γενικά κάνει κακή εντύπωση κάποιος να αναφέρει μόνο τον εαυτό του, ιδίως αν οι πηγές δεν είναι αυτό που λέμε citable. ΣΤις πηγές βάζεις κυριως άρθρα καλών περιοδικών, ίσως μερικά συνέδριακά άρθρα αν και συνήθως υπάρχει η έρευνα που αναφέρεται σε αυτά σε πιο ολοκληρωμένη μορφή σε περιοδικό, ίσως 1-2 διδακτορικά αν και πάλι τα σημαντικά θα υπάρχουν σε papers και αναφέρεις και κανονισμούς άντε και κανένα βιβλίο. Τίποτε άλλο
Ενα τυπικό άρθρο (όχι ριβιου) έχει 30-40 references εκ των οποίων τα 70-80% είναι άλλα άρθρα, 5% -10 % κανονισμοί, και τα υπόλοιπα συνέδρια και βιβλία. Πολύ συχνά η αναλογία είναι και 90% υπέρ των άρθρων περιοδικών.
Έδειξα το abstract και τα references σε συνάδελφο (στη γυναίκα μου βασικά) που δεν ξέρει ούτε το σύστημά σου, ούτε ελληνικά και τη ρώτησα αν καταλαβαίνει το abstract, είπε όχι, δεν καταλαβαίνει τι θέλεις να πεις στο abstract. Και κάτι σωστό να λες μέσα, δεν θα κάτσει κανένας reveiewer να προσπαθήσει να μαντέψει τι θέλει να πει ο ποιητής.

Σε ευχαριστώ και πάλη και έχεις δίκαιο σε αυτά που λες. Όμως δεν είμαι καθηγητής είμαι μάστορας στις οικοδομές.
Δεν έχω σπουδάσει τους κανόνες γραφής. Έχω όμως βρει κάτι που αλλάζει τον κόσμο το οποίο κάποιοι δεν θέλουν να δουν γιατί δίνουν προτεραιότητα στους κανόνες γραφής και όχι στην ουσία του προβλήματος που έλυσα και λέγεται σεισμός.
Το άρθρο που ακολουθεί δεν το γράφει οποιοσδήποτε μάστορας ... ούτε και καθηγητής μπορεί να το γράψει. Κάτι λέει και επειδή δεν έχει αναφορές δεν μετράει? Εμπεριέχει όμως τα λάθη σχεδιασμού και την λύση τους από εμένα. Αυτό τελικά ποιος θα το δει ?
Αυτό το άρθρο τινάζει στον αέρα την υπάρχουσα αντισεισμική τεχνολογία....γιατί λύνει προβλήματα που η πεπατημένη δεν μπορεί να λύσει.
Άρθρο.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.

Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης . Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.

Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.

ΠΛΑΣΤΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΕΛΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ

Η Πλαστιμότητα των δομικών στοιχείων και των κατασκευών από οπλισμένο σκυρόδεμα χαρακτηρίζεται από την ικανότητα τους να παραμορφώνονται πέραν του ορίου διαρροής, χωρίς να απομειώνεται σημαντικά η αντοχή τους

Σύμφωνα με την § 5.2.1 του ΕΚ8 υπάρχει επιλογή σχεδιασμού της διαθέσιμης πλαστιμότητας του κτιρίου.

Τα κτίρια οπλισμένου σκυροδέματος ( Ο.Σ ) μπορούν να μελετηθούν με δύο διαφορετικές μεθόδους σχεδιασμού.

α) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας την αναγκαία πλαστιμότητα που σημαίνει να διαθέτουν την απαιτούμενη - αναγκαία ικανότητα να καταναλώνουν σεισμική ενέργεια, χωρίς όμως να χάνουν την αντοχή τους σε όλες τις φορτίσεις κατά το λίκνισμα του σεισμού.

β) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας μικρή πλαστιμότητα δηλαδή χαμηλή ικανότητα κατανάλωσης ενέργειας, αλλά να διαθέτουν πολύ μεγάλη δυναμική.

Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.

Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή ( στον κορμό των στοιχείων ) και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Σαν το ελατήριο.

Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.

Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.

Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτή η περιοχή μετατόπισης ονομάζεται ελαστική περιοχή, στην οποία δεν παρατηρούνται αστοχίες.

Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.

Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %) πέραν του ορίου διαρροής.

Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).

Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές διαρροής, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές μικρών και πολλών διαρροών αστοχίας, (συνήθως σχεδιάζονται να συμβούν στα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή.

Αυτός είναι ο μηχανισμός της πλαστιμότητας που καταναλώνει σεισμική ενέργεια.

(Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό / σχήμα αστοχίας)

Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.

Αυτά είναι τα όρια αντοχής της σημερινής αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.

Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, αλλά σε ποιοτικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ

Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

α) Δεν είναι εφικτό με τον υπάρχοντα αντισεισμικό σχεδιασμό να ελεγχθούν οι μετατοπίσεις (οι πολλαπλές ιδιόμορφες παραμορφώσεις του φέροντα οργανισμού ) ώστε αυτές να βρίσκονται πάντα μέσα στο ελαστικό φάσμα σχεδιασμού. Θεωρούνται αναπόφευκτες οι ανελαστικές μετατοπίσεις όταν η ένταση επιτάχυνσης και η διάρκεια του σεισμού είναι μεγάλη με ταύτιση των συχνοτήτων εδάφους και κατασκευής. ( συντονισμός - ιδιοπερίοδος )

β) Δεν είναι εφικτό με τον μηχανισμό συνεργασίας σκυροδέματος – χάλυβα της συνάφειας, να μην δημιουργηθούν αστοχίες σε έναν ισχυρό σεισμό για τους εξής λόγους.

1) Ο μηχανισμός της συνάφειας μετατρέπει σε τεράστιο μοχλοβραχίονα τα καθ ύψος τοιχώματα με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι εντάσεις και να κατεβάζει πάρα πολλές ροπές στην βάση τις οποίες η διατομή του πεδιλοδοκού αδυνατεί να τις παραλάβει σε έναν μεγάλο σεισμό με αποτέλεσμα την ψαθυρή αστοχία.

2) Ο μηχανισμός της συνάφειας εκτρέπει όλες τις εντάσεις στις μικρές διατομές των φερόντων στοιχείων οι οποίες είναι ευάλωτες λόγο μεγέθους και αστοχούν.

3) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί κρίσιμες περιοχές αστοχίας στις οποίες παρατηρείται διατμητική αστοχία, λόγο του πολλαπλασιασμού και του συγκεντρωτισμού των εντάσεων σε συγκεκριμένη θέση της διατομής, η οποία βάση των προδιαγραφών των υλικών από τα οποία αποτελείτε, αδυνατεί να τις παραλάβει.

4) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί την κρίσιμη περιοχή κοντά στην βάση στην διατομή του τοιχώματος, Στην κρίσιμη περιοχή διαχωρίζονται η θετική και η αρνητική φορά των εντάσεων εφελκυσμού. Οι θετικές και αρνητικές εντάσεις εφελκυσμού σε αυτή την περιοχή της διατομής δεν παρουσιάζουν ισοδύναμο πρόσημο συνάφειας λόγο διαφορετικού μήκους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται διαφορά δυναμικού στην πρόσφυση της συνάφειας πάνω και κάτω από την κρίσιμη περιοχή, και να αστοχεί πρώτη η μικρή και ευάλωτη περιοχή η οποία εκτός της μικρής συνάφειας, δέχεται και τις μεγαλύτερες εντάσεις.

5) Το ποιο σοβαρό πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την υπεραντοχή στον εφελκυσμό του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, η οποία είναι άκρως ψαθυρή. Όταν οι διατμητικές τάσεις φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Αποτέλεσμα είναι ο χάλυβας να μην εξαντλεί τις ικανότητές του σε εφελκυσμό λόγο πρόωρης αστοχίας του σκυροδέματος. Αυτό ούτε αποτελεσματικό είναι ούτε οικονομικό.

γ) Η μη σύνδεση της κατασκευής με το έδαφος δημιουργοί ροπές στα κομβικά σημεία εκ τρέποντας όλες τις εντάσεις αδράνειας πάνω στις διατομές δοκών και τοιχωμάτων.

δ) Πολλές φορές παρατηρείται ανεπάρκεια στήριξης και υποχώρησης του έδαφος θεμελίωσης αδυνατώντας να παραλάβει τις μεγάλες θλιπτικές εντάσεις γύρω από τις αρθρώσεις του πέλματος βάσης όταν αυτό βρίσκεται υπό σεισμική διέγερση.

ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Όλα τα πάρα πάνω προβλήματα και πολλά περισσότερα τα λύνει η πάκτωση των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων με το έδαφος θεμελίωσης, χρησιμοποιώντας μηχανισμούς οι οποίοι φέρουν τένοντες άνευ συνάφειας, και μηχανισμούς πάκτωσης στα άκρα τους.

Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των παρειών των τοιχωμάτων από τα ανώτατα άκρα του με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις και να τις μεταφέρω μέσο των τενόντων και των κατακόρυφων μεγάλων και ισχυρών διατομών τους μέσα στο έδαφος, προλαμβάνοντας την στροφή τους και την κάμψη του κορμού τους, αποτρέποντας τις ροπές στους κόμβους όπου συνδέονται με τις δοκούς, οι οποίες παραμορφώνουν τον κορμό τους και αστοχούν. Η πάκτωση του μηχανισμού εδάφους εξασφαλίζει συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό διαστασιολόγισης των τοιχωμάτων και την τοποθέτηση τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό που εμφανίζεται σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Βασικά είναι ένας μηχανισμός ελέγχου των μετατοπίσεων. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με την πάκτωση και την έλξη των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων προς το έδαφος θεμελίωσης με τένοντες έλξης πακτωμένοι στο έδαφος χρησιμοποιώντας αγκύρια εδάφους.

Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων ανεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.

Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.

οι έλληνες καθηγητές δε σε ακούνε έχουν λομπι, οι ξένοι σε σοβαρά περιοδικά δεν σε ακούνε έχουν λόμπυ, μήπως δεν είναι στραβός ο γυαλός?

[seismic]

Έχω διεξάγει πάρα πολύ μεγάλη εφαρμοσμένη έρευνα πάνω στην αντισεισμική τεχνολογία, με πολύ κόπο χρήμα και εμπειρία.
Ένα πολύ μικρό ποσοστό έχω δημοσιεύσει. Αυτό το μικρό ποσοστό ωστόσο που έχω δημοσιεύσει έπρεπε να έχει κινητοποιήσει την επιστημονική κοινότητα σε Ελλάδα και στο εξωτερικό. Αυτό που έχω εφεύρει δεν είναι ένα δυνατό και όμορφο αυτοκίνητο ή ένα εξελιγμένο κινητό τηλέφωνο ή το αεικίνητο. Για αυτούς που καταλαβαίνουν είναι κάτι ακόμα πιο σπουδαίο. Είναι μια εφεύρεση που μας προστατεύει από τις φυσικές καταστροφές όπως τον σεισμό τους ανεμοστρόβιλους τις κατολισθήσεις από την αστοχία των πετρελαιοπηγών και πολλές άλλες χρήσεις. Πρόκειται για μια εφεύρεση η οποία προστατεύει την ζωή μας την περιουσία μας και το περιεχόμενό της, δηλαδή την ύπαρξή μας όλη. Χωρίς ένα ωραίο κινητό τηλέφωνο ή χωρίς ένα ωραίο αυτοκίνητο μπορούμε να τα καταφέρουμε. Χωρίς την ζωή μας όχι. Δυστυχώς οι περισσότεροι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για ότι γυαλίζει και όχι για την ουσιώδη ωφέλιμη έρευνα.
Για τον λόγο αυτό αποφάσισα να κρατήσω δική μου την αν αδημοσίευτη έρευνα μια και κανένας αρμόδιος φορέας δεν ενδιαφέρεται.
Την έρευνα δεν την σταματώ. Κάποιοι άλλοι αποφασίζουν πιο είναι το σωστό και το λάθος, οπότε εγώ για αυτούς περισσεύω. Συγνώμη αλλά μαζί τους ούτε εγώ θέλω ούτε και αυτοί επιθυμούν την συνεργασία μαζί μου. Εγώ προσωπικά τους θεωρώ χαμένους μέσα στις λανθασμένες γνώσεις τους.
Δεν θα υποβιβάσω άλλο την προσωπικότητα μου γιατί αυτό κάνω όταν ασχολούμαι μαζί τους.

[seismic]

Tα αγγλικά πάσχουν πολύ, έχω δει και χειρότερα αλλά συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις γράφεις ως reviewer "the article requires proof-reading and significant editing from a native speaker as currently the level of written English is poor and impedes understanding"
Αναλόγως του αν είναι απλά κκοκγραμμένο ή ακαταλαβίστικο συνεχίζεις στο ριβιου ή λες, στειλτο με καλά αγγλικά για να δω το technical κομάτι.
Το άλλο κομάτι που πάσχει είναι τα πολλά κόμματα, θαυμαστικά χωρίς λόγο και η χρήση πρώτου ενικού που γενικά αποφεύγεται σε τεχνικά κείμενα. Για τις αναφορές τα είπαμε, και τον τροχό να εφευρεις πρέπει να πεις τι χρησσιμοπούσαν μέχρι τώρα οι άνθρωποι, πλεονεκτήματα και μεινεκτήματα και μετά παρουσιάζεις το δικό σου επίτευγμα. Γενικά κάνει κακή εντύπωση κάποιος να αναφέρει μόνο τον εαυτό του, ιδίως αν οι πηγές δεν είναι αυτό που λέμε citable. ΣΤις πηγές βάζεις κυριως άρθρα καλών περιοδικών, ίσως μερικά συνέδριακά άρθρα αν και συνήθως υπάρχει η έρευνα που αναφέρεται σε αυτά σε πιο ολοκληρωμένη μορφή σε περιοδικό, ίσως 1-2 διδακτορικά αν και πάλι τα σημαντικά θα υπάρχουν σε papers και αναφέρεις και κανονισμούς άντε και κανένα βιβλίο. Τίποτε άλλο
Ενα τυπικό άρθρο (όχι ριβιου) έχει 30-40 references εκ των οποίων τα 70-80% είναι άλλα άρθρα, 5% -10 % κανονισμοί, και τα υπόλοιπα συνέδρια και βιβλία. Πολύ συχνά η αναλογία είναι και 90% υπέρ των άρθρων περιοδικών.
Έδειξα το abstract και τα references σε συνάδελφο (στη γυναίκα μου βασικά) που δεν ξέρει ούτε το σύστημά σου, ούτε ελληνικά και τη ρώτησα αν καταλαβαίνει το abstract, είπε όχι, δεν καταλαβαίνει τι θέλεις να πεις στο abstract. Και κάτι σωστό να λες μέσα, δεν θα κάτσει κανένας reveiewer να προσπαθήσει να μαντέψει τι θέλει να πει ο ποιητής.

Σε ευχαριστώ και πάλη και έχεις δίκαιο σε αυτά που λες. Όμως δεν είμαι καθηγητής είμαι μάστορας στις οικοδομές.
Δεν έχω σπουδάσει τους κανόνες γραφής. Έχω όμως βρει κάτι που αλλάζει τον κόσμο το οποίο κάποιοι δεν θέλουν να δουν γιατί δίνουν προτεραιότητα στους κανόνες γραφής και όχι στην ουσία του προβλήματος που έλυσα και λέγεται σεισμός.
Το άρθρο που ακολουθεί δεν το γράφει οποιοσδήποτε μάστορας ... ούτε και καθηγητής μπορεί να το γράψει. Κάτι λέει και επειδή δεν έχει αναφορές δεν μετράει? Εμπεριέχει όμως τα λάθη σχεδιασμού και την λύση τους από εμένα. Αυτό τελικά ποιος θα το δει ?
Αυτό το άρθρο τινάζει στον αέρα την υπάρχουσα αντισεισμική τεχνολογία....γιατί λύνει προβλήματα που η πεπατημένη δεν μπορεί να λύσει.
Άρθρο.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.

Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης . Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις του ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας.

Ειδικότερα, η έλλειψη ικανοτικού σχεδιασμού των κόμβων και η σαφώς περιορισμένη πλαστιμότητα των στοιχείων οδηγούν σε ψαθυρές μορφές αστοχίας.

ΠΛΑΣΤΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ ΟΠΛΙΣΜΕΝΟΥ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑΤΟΣ ΕΛΑΣΤΙΚΗ ΑΝΕΛΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΤΟΠΙΣΗ

Η Πλαστιμότητα των δομικών στοιχείων και των κατασκευών από οπλισμένο σκυρόδεμα χαρακτηρίζεται από την ικανότητα τους να παραμορφώνονται πέραν του ορίου διαρροής, χωρίς να απομειώνεται σημαντικά η αντοχή τους

Σύμφωνα με την § 5.2.1 του ΕΚ8 υπάρχει επιλογή σχεδιασμού της διαθέσιμης πλαστιμότητας του κτιρίου.

Τα κτίρια οπλισμένου σκυροδέματος ( Ο.Σ ) μπορούν να μελετηθούν με δύο διαφορετικές μεθόδους σχεδιασμού.

α) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας την αναγκαία πλαστιμότητα που σημαίνει να διαθέτουν την απαιτούμενη - αναγκαία ικανότητα να καταναλώνουν σεισμική ενέργεια, χωρίς όμως να χάνουν την αντοχή τους σε όλες τις φορτίσεις κατά το λίκνισμα του σεισμού.

β) Να σχεδιαστούν διαθέτοντας μικρή πλαστιμότητα δηλαδή χαμηλή ικανότητα κατανάλωσης ενέργειας, αλλά να διαθέτουν πολύ μεγάλη δυναμική.

Η συμπεριφορά της δομής κατά τη διάρκεια ενός σεισμού είναι βασικά μια οριζόντια μετατόπιση (ας ξεχάσουμε για μια στιγμή οποιαδήποτε κατακόρυφη συνιστώσα) που επαναλαμβάνεται μερικές φορές.

Άν η μετατόπιση είναι αρκετά μικρή για να κρατήσει όλα τα μέλη της δομής εντός της ελαστικής περιοχής, η ενέργεια που δημιουργείται, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή ( στον κορμό των στοιχείων ) και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Σαν το ελατήριο.

Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.

Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.

Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Αυτή η περιοχή μετατόπισης ονομάζεται ελαστική περιοχή, στην οποία δεν παρατηρούνται αστοχίες.

Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στα κατακόρυφα και οριζόντια στοιχεία.

Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %) πέραν του ορίου διαρροής.

Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).

Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές διαρροής, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές μικρών και πολλών διαρροών αστοχίας, (συνήθως σχεδιάζονται να συμβούν στα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή.

Αυτός είναι ο μηχανισμός της πλαστιμότητας που καταναλώνει σεισμική ενέργεια.

(Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό / σχήμα αστοχίας)

Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.

Αυτά είναι τα όρια αντοχής της σημερινής αντισεισμικής τεχνολογίας των κατασκευών.

Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, αλλά σε ποιοτικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΥΝΑΦΕΙΑΣ

Η συνεργασία μεταξύ σκυροδέματος και χάλυβα επιτυγχάνεται με τη συνάφεια. Με τον όρο συνάφεια ορίζεται η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών που παρεμποδίζουν τη σχετική ολίσθηση μεταξύ των ράβδων του οπλισμού και του σκυροδέματος που τις περιβάλλει. Οι επιμέρους μηχανισμοί της συνάφειας είναι η πρόσφυση, η τριβή και, για την περίπτωση ράβδων χάλυβα με νευρώσεις, η αντίσταση του σκυροδέματος το οποίο εγκλωβίζεται μεταξύ των νευρώσεων. Η συνδυασμένη δράση των μηχανισμών αυτών θεωρείται ισοδύναμη με την ανάπτυξη διατμητικών τάσεων στη διεπιφάνεια σκυροδέματος και χάλυβα. Όταν οι τάσεις αυτές φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα.

ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΩΝ

α) Δεν είναι εφικτό με τον υπάρχοντα αντισεισμικό σχεδιασμό να ελεγχθούν οι μετατοπίσεις (οι πολλαπλές ιδιόμορφες παραμορφώσεις του φέροντα οργανισμού ) ώστε αυτές να βρίσκονται πάντα μέσα στο ελαστικό φάσμα σχεδιασμού. Θεωρούνται αναπόφευκτες οι ανελαστικές μετατοπίσεις όταν η ένταση επιτάχυνσης και η διάρκεια του σεισμού είναι μεγάλη με ταύτιση των συχνοτήτων εδάφους και κατασκευής. ( συντονισμός - ιδιοπερίοδος )

β) Δεν είναι εφικτό με τον μηχανισμό συνεργασίας σκυροδέματος – χάλυβα της συνάφειας, να μην δημιουργηθούν αστοχίες σε έναν ισχυρό σεισμό για τους εξής λόγους.

1) Ο μηχανισμός της συνάφειας μετατρέπει σε τεράστιο μοχλοβραχίονα τα καθ ύψος τοιχώματα με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι εντάσεις και να κατεβάζει πάρα πολλές ροπές στην βάση τις οποίες η διατομή του πεδιλοδοκού αδυνατεί να τις παραλάβει σε έναν μεγάλο σεισμό με αποτέλεσμα την ψαθυρή αστοχία.

2) Ο μηχανισμός της συνάφειας εκτρέπει όλες τις εντάσεις στις μικρές διατομές των φερόντων στοιχείων οι οποίες είναι ευάλωτες λόγο μεγέθους και αστοχούν.

3) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί κρίσιμες περιοχές αστοχίας στις οποίες παρατηρείται διατμητική αστοχία, λόγο του πολλαπλασιασμού και του συγκεντρωτισμού των εντάσεων σε συγκεκριμένη θέση της διατομής, η οποία βάση των προδιαγραφών των υλικών από τα οποία αποτελείτε, αδυνατεί να τις παραλάβει.

4) Ο μηχανισμός της συνάφειας δημιουργεί την κρίσιμη περιοχή κοντά στην βάση στην διατομή του τοιχώματος, Στην κρίσιμη περιοχή διαχωρίζονται η θετική και η αρνητική φορά των εντάσεων εφελκυσμού. Οι θετικές και αρνητικές εντάσεις εφελκυσμού σε αυτή την περιοχή της διατομής δεν παρουσιάζουν ισοδύναμο πρόσημο συνάφειας λόγο διαφορετικού μήκους, με αποτέλεσμα να δημιουργείται διαφορά δυναμικού στην πρόσφυση της συνάφειας πάνω και κάτω από την κρίσιμη περιοχή, και να αστοχεί πρώτη η μικρή και ευάλωτη περιοχή η οποία εκτός της μικρής συνάφειας, δέχεται και τις μεγαλύτερες εντάσεις.

5) Το ποιο σοβαρό πρόβλημα της συνάφειας δημιουργείται από την υπεραντοχή στον εφελκυσμό του χάλυβα, η οποία στρέφει την αστοχία σε διατμητική μορφή, η οποία είναι άκρως ψαθυρή. Όταν οι διατμητικές τάσεις φθάσουν στην οριακή τιμή τους επέρχεται καταστροφή της συνάφειας με τη μορφή διάρρηξης του σκυροδέματος κατά μήκος των ράβδων και αποκόλλησης των ράβδων χάλυβα. Αποτέλεσμα είναι ο χάλυβας να μην εξαντλεί τις ικανότητές του σε εφελκυσμό λόγο πρόωρης αστοχίας του σκυροδέματος. Αυτό ούτε αποτελεσματικό είναι ούτε οικονομικό.

γ) Η μη σύνδεση της κατασκευής με το έδαφος δημιουργοί ροπές στα κομβικά σημεία εκ τρέποντας όλες τις εντάσεις αδράνειας πάνω στις διατομές δοκών και τοιχωμάτων.

δ) Πολλές φορές παρατηρείται ανεπάρκεια στήριξης και υποχώρησης του έδαφος θεμελίωσης αδυνατώντας να παραλάβει τις μεγάλες θλιπτικές εντάσεις γύρω από τις αρθρώσεις του πέλματος βάσης όταν αυτό βρίσκεται υπό σεισμική διέγερση.

ΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ

Όλα τα πάρα πάνω προβλήματα και πολλά περισσότερα τα λύνει η πάκτωση των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων με το έδαφος θεμελίωσης, χρησιμοποιώντας μηχανισμούς οι οποίοι φέρουν τένοντες άνευ συνάφειας, και μηχανισμούς πάκτωσης στα άκρα τους.

Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των παρειών των τοιχωμάτων από τα ανώτατα άκρα του με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις πλάγιες αδρανειακές εντάσεις και να τις μεταφέρω μέσο των τενόντων και των κατακόρυφων μεγάλων και ισχυρών διατομών τους μέσα στο έδαφος, προλαμβάνοντας την στροφή τους και την κάμψη του κορμού τους, αποτρέποντας τις ροπές στους κόμβους όπου συνδέονται με τις δοκούς, οι οποίες παραμορφώνουν τον κορμό τους και αστοχούν. Η πάκτωση του μηχανισμού εδάφους εξασφαλίζει συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με τον κατάλληλο σχεδιασμό διαστασιολόγισης των τοιχωμάτων και την τοποθέτηση τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε και τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό που εμφανίζεται σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές.

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

Οι μηχανισμοί και μέθοδοι σχεδιασμού της εφεύρεσης έχουν σκοπό να ελαχιστοποιήσουν τα προβλημάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια των δομικών κατασκευών, στην περίπτωση αντιμετώπισης φυσικών φαινομένων όπως ο σεισμός, οι ανεμοστρόβιλοι, και οι ισχυροί άνεμοι. Αυτό επιτυγχάνετε ελέγχοντας τις παραμορφώσεις της δομής. Η βλάβη και η παραμόρφωση είναι στενά συνδεδεμένες έννοιες αφού με τον έλεγχο των παραμορφώσεων ελέγχεται και η βλάβη. Η εφεύρεση ελέγχει επαρκώς τις παραμορφώσεις ανεξαρτήτως της διάρκειας και της έντασης του σεισμού. Ρυθμίζει το λίκνισμα στα όρια της ελαστικής μετατόπισης αποτρέποντας ανελαστική μετατόπιση. Βασικά είναι ένας μηχανισμός ελέγχου των μετατοπίσεων. Σύμφωνα με την εφεύρεση, αυτό επιτυγχάνεται με την πάκτωση και την έλξη των ανώτατων άκρων των παρειών των τοιχωμάτων προς το έδαφος θεμελίωσης με τένοντες έλξης πακτωμένοι στο έδαφος χρησιμοποιώντας αγκύρια εδάφους.

Τις εντάσεις εφαρμόζουν μηχανισμοί έλξης. Αποτελούνται από τένοντες, οι οποίοι διαπερνούν ελεύθερα, το σώμα των παρειών ( με την βοήθεια σωλήνων διόδου ) καθώς και το μήκος γεωτρήσεων κάτω από αυτές. Τα κάτω άκρα των τενόντων πακτώνονται στα βάθη των γεωτρήσεων με μηχανισμούς τύπου μεταλλικών παρειών πίεσης, διαστελλόμενων αξονικά προς τα πρανή, με την βοήθεια περιστρεφόμενων ανεστραμμένων και αντικριστών ακτινίων. Το άνω άκρο των πακτώνεται στις παρειές της ανώτατης στάθμης με μηχανισμούς πάκτωσης και έλξης οι οποίοι έχουν την δυνατότητα να επιβάλουν θλιπτικά φορτία στις διατομές των τοιχωμάτων. Η έλξη των τενόντων από τους μηχανισμούς ευρισκόμενοι στα ανώτατα άκρα των παρειών των τοιχωμάτων, καθώς και η αντίδραση σε αυτήν την έλξη προερχόμενη από τα κάτω πακτωμένα άκρα των τενόντων στα βάθη των γεωτρήσεων δημιουργούν την ένωση των τοιχωμάτων με το έδαφος. Πριν την ανέγερση της κατασκευής εφαρμόζουμε έλξη στους τένοντες, διπλάσια των εντάσεων υπολογισμού μεταξύ του ύψους της επιφάνειας θεμελίωσης και του μηχανισμού αγκύρωσης στα βάθη της γεώτρησης. Κατά την έλξη του τένοντα από την επιφάνεια εδάφους, ο μηχανισμός πάκτωσης διαστέλλεται, ασκώντας περιφερειακές ακτινικές πιέσεις προς τα χαλαρά πρανή της γεώτρησης, εξασφαλίζοντας αφενός συμπύκνωση αυτών και αφετέρου μεγάλη τριβή στην διεπιφάνεια των σιαγόνων του μηχανισμού και του εδάφους δημιουργώντας συνθήκες συνάφειας για την πάκτωση του μηχανισμού στο εδάφους. Διατηρώντας τις μηχανικές εντάσεις, γεμίζουμε με ένεμα την οπή, για περαιτέρω πρόσφυση, καθώς και για την προστασία του μηχανισμού από οξείδωση. Ολοκληρώνοντας την πάκτωση στο έδαφος διαθέτουμε έναν μηχανισμό θεμελίωσης εις βάθος ο οποίος επιτυχώς αναλαμβάνει τις ανοδικές, και καθοδικές εντάσεις του πέλματος βάσης. Ακολουθεί η σταδιακή κατασκευή του έργου και η ελεύθερη διέλευση των τενόντων μέσα από τις παρειές των τοιχωμάτων με την βοήθεια σωλήνων διόδου και περικοχλίων για την σταδιακή επέκταση του μήκους. Υπάρχει η δυνατότητα απλής πάκτωσης του άνω άκρου των τενόντων στα ανώτατα άκρα των τοιχωμάτων, ή μπορούμε εναλλακτικά να επιβάλουμε με τον μηχανισμό έλξης, θλιπτικές εντάσεις στην διατομή τους πριν πακτωθούν. Η μέθοδός σχεδιασμού περιλαμβάνει κατασκευή ικανού αριθμού και μεγέθους τοιχωμάτων οπλισμένου σκυροδέματος, με πανταχόθεν διατομές, τοποθετημένα στις κατάλληλες θέσεις, στα οποία οι μηχανισμοί επιβάλουν από τα ανώτατα άκρα τους θλιπτικά φορτία σε όλες τις παρειές της διατομής τους, με σκοπό να εφαρμόσουν ροπές ευστάθειας έναντι των ροπών ανατροπής οι οποίες τους επιβάλλονται από τις πανταχόθεν εδαφικές μετατοπίσεις και τις εντάσεις αδράνειας. Η δύναμη που εφαρμόζει τα θλιπτικά φορτία στις διατομές προέρχεται από μια εξωτερική πηγή, αυτήν του εδάφους θεμελίωσης. Τα τοιχώματα ενδέχεται να βρίσκονται στην περίμετρο του κτιρίου, ( πλην προσόψεων καταστημάτων ) να περιβάλλουν το κλιμακοστάσιο και τον ανελκυστήρα, (ισχυροί πυρήνες) και ενδεχομένως να αποτελούν εσωτερικά τοιχώματα (π.χ. διαχωρισμού διαμερισμάτων) καθ΄ όλο το ύψος του κτιρίου. Η τοποθέτηση πολλών ισχυρών τοιχωμάτων συνεπάγεται βέβαια, λόγο της μεγάλης δυσκαμψίας τους, σημαντική μείωση της θεμελιώδους ιδιοπεριόδου της κατασκευής. Αυτό, σε συνδυασμό και με την θεώρηση q=1, οδηγεί σε αντίστοιχα μεγάλη αύξηση των σεισμικών φορτίων της κατασκευής. Εν τούτης, δεν πρέπει να παραβλέπεται ότι ακριβώς λόγο των πολλών και ισχυρών τοιχωμάτων αυξάνει περισσότερο η αντοχή ή αντίστροφα μειώνονται τα φορτία διατομής παρά την αύξηση των σεισμικών φορτίων. Τα τοιχώματα κατά το λίκνισμα της κατασκευής παραλαμβάνουν ροπές ( Μ ), ορθές δυνάμεις ( Ν ) ( θλιπτικές και εφελκυσμού ), και τέμνουσες ( Q )Το τοίχωμα υπό την επιβολή των θλιπτικών εντάσεων του μηχανισμού, της τάξεως 50% σθρ., αυξάνει την αντοχή του ως προς τις τέμνουσες ( Q ) κατά 36%. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων στις διατομές εφαρμόζεται για τον μηδενισμό των εφελκυστικών εντάσεων, την δημιουργία ροπών ευστάθειας και την αύξηση αντοχή της διατομής προς τις τέμνουσες. Η επιβολή θλιπτικών δυνάμεων έχει πολύ θετικά αποτελέσματα καθότι βελτιώνει τις τροχιές του λοξού εφελκυσμού, εξασφαλίζει μειωμένη ρηγμάτωση λόγο θλίψης, αυξάνοντας συγχρόνως την ενεργή διατομή του τοιχώματος.

Τις θλιπτικές δυνάμεις ( Ν ) τις παραλαμβάνει η διατομή του τοιχώματος και τις μεταφέρει στον μηχανισμό πάκτωσης εδάφους, ο οποίος τις στέλνει στα πρανή της γεώτρησης. Ο μηχανισμός πάκτωσης αυξάνει την αντοχή του χαλαρού εδάφους θεμελίωσης δημιουργώντας ισχυρές εδαφικές ζώνες παλαβής φορτίων. Οι ανοδικές εντάσεις του τοιχώματος, και οι κατακόρυφες συνιστώσες φορτίων, δημιουργούν εφελκυσμό ( Ν ) Οι ανοδικές εντάσεις παραλαμβάνονται από τον τένοντα από τους κόμβους της ανώτατης στάθμης και εκτρέποντας αυτές τις κατευθύνει μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας την μια εκ των δύο δυνάμεων που δημιουργεί τον εφελκυσμό στην παρειά του τοιχώματος. Κατά αυτήν την μέθοδο σταματά η ανάκληση του πέλματος βάσης καθώς και κάμψη του τοιχώματος, αιτίες οι οποίες δημιουργούν τις ροπές ( Μ ) στους κόμβους υπεύθυνες για την κάμψη του κορμού των στοιχείων του φέροντα οργανισμού.Οι εντάσεις εφελκυσμού ( Ν ) στην παρειά, πλέον δεν υφίστανται.Με την μέθοδο σχεδιασμού, πάκτωσης των κόμβων της ανώτατης στάθμης με το έδαφος ευελπιστώ να εκτρέψω τις εντάσεις αδράνειας της κατασκευής μέσα στο έδαφος, αφαιρώντας αυτές από τις περιοχές που οδηγούνται σήμερα, προλαμβάνοντας και αποτρέποντας τις παραμορφοσιακές ιδιομορφές που είναι τόσες πολλές όσες είναι και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού, ώστε η ένταση στον φορέα να είναι περιορισμένη, εξασφαλίζοντας συγχρόνως μία πιο ισχυρή φέρουσα ικανότητα του εδάφους θεμελίωσης. Με την σωστή διαστασιολόγιση των τοιχωμάτων και την τοποθέτησή τους σε κατάλληλες θέσεις αποτρέπουμε τον στρεπτοκαμπτικό λυγισμό σε ασύμμετρες και μεταλλικές υψίκορμες κατασκευές. Η γεώτρηση μας δείχνει την ποιότητα του εδάφους θεμελίωσης το οποίο κρύβει πολλές εκπλήξεις λόγο της φυσικής του ανομοιογένειας . Η πάκτωση κατασκευής εδάφους δεν επιτρέπει κατακόρυφες αναπηδήσεις , εξαλείφοντας τις κρουστικές εντάσεις οι οποίες αυξάνουν τα φορτία κατασκευής και εδάφους. Διατηρεί την κατασκευή, μέσα στα όρια μετατόπισης της ελαστικής φάσης, ανεξαρτήτως τις έντασης και διάρκειας του σεισμού, αποτρέποντας τον συντονισμό.

οι έλληνες καθηγητές δε σε ακούνε έχουν λομπι, οι ξένοι σε σοβαρά περιοδικά δεν σε ακούνε έχουν λόμπυ, μήπως δεν είναι στραβός ο γυαλός?

Με όλο τον σεβασμό που σου έχω θα σου πω το εξής απλό. Αυτά που γράφω πάρα πάνω στην παρένθεση είναι λάθη του σημερινού αντισεισμικού κανονισμού. Γράφω από κάτω πως εγώ εξαλείφω αυτά τα λάθη. Στην έρευνα είναι δυσκολότερο να εντοπίσεις το πρόβλημα από το να το λύσεις. Ούτε εσύ που σε εκτιμώ σαν επιστήμονα ούτε τα λόμπι που ανέφερες και για μένα είναι υπαρκτά 100% δεν μπορούν να κάνουν κάτι πολύ απλό. Να με διαψεύσουν.
Τι άλλο να κάνω? Στην σιωπή της επιστημονικής κοινότητας απέναντι στη μέθοδο σχεδιασμού μου πως να απαντήσω? Με το ζόρι να σας σώσω δεν μπορώ.

[seismic]

[seismic]

Στείλε mail στον Τραμπ.
Αυτος κάτι τέτοια τα παίζει στα δάχτυλα.