Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Giorgos 574 » 20 Μαρ 2020, 19:10
Edited by: Wim M.J. van BINSBERGEN
What prompted a successful Sinologist - British-born Martin Bernal, from Cornell University, USA - specialising in modern Chinese intellectual history, to turn in mid-career to the intellectual and religious history of the Eastern Mediterranean basin? Why did he set out to rewrite two millennia of European intellectual history, exposing the eighteenth-century rise of Altertumswissenschaft as a critical phase in the collective, Eurocentric denial of what Bernal calls the 'Afroasiatic roots of European civilisation'? How could his multi-volume book Black Athena (1987, 1991) create havoc - in the form of a heated and protracted, international debate - in the fields of African Studies, ancient history, classical archaeology, Egyptology, comparative linguistics, the history of ideas, and human biology? How could Martin Bernal become a hero of militant African American intellectuals identifying as Afrocentrist? Why did this condemn him to the hatred of conservative white American classicists and historians of ideas? Why was he tempted to overplay his hand? What errors did he commit in the fields of epistemology, historiography and historical linguistics? Why, yet, is Martin Bernal largely right - if often for the wrong reasons?
With the publication, in 1996, of the devastatingly critical Black Athena revisited (eds. Mary Lefkowitz & Guy MacLean Rogers) the impression was created that the Black Athena thesis had been conclusively refuted. However, the present collection - the product of prominent Dutch scholars in passionate and often extremely critical debate with Martin Bernal - seeks to restore the balance. Bernal himself has contributed three innovative and illuminating pieces to the collection, systematising his linguistic claims, and for the first time applying the Black Athena thesis to sub-Saharan Africa. By offering answers to the above questions, the collection takes the international debate to the next, constructive phase. It shows that incisive and multifaceted criticism of Bernal's position and methods is necessary and often justified. Yet the editor's overall conclusion is that we should not throw away the baby with the bath water. At the eve of the 21st century, the formulation of a non-Eurocentric, multicentric model of global cultural history - a model, also, that will inform and inspire our global future - is of vital importance. It is here that Martin Bernal shows the way as none before him. Specifically his vision's implications for sub-Saharan Africa constitute a major intellectual challenge. Stressing massive intercontinental interactions and vital global contributions of the African peoples, they also invite us to redress the present-day negative image of Africa.
Ενας άλλος αμφισβητίας του Μπέρναλ είναι ο Βρεττανός Stephen Howe που με την έκδοση του βιβλίου του (1998) Αφροκεντρισμός: Μυθικό παρελθόν και φανταστικές κοιτίδες (Afrocentrism: Mythical pasts and imagined homes, προσπαθεί να στηρίξει την κατεστημένη θεωρία του Ευρωκεντρισμού. Ομως τα κίνητρα του Howe είναι καθαρά πολιτικά και αυτή η διαπίστωση υποβαθμίζει την αξία των προτάσεών του που απλά αποσκοπούν στην εξύψωση του Ευρωπαϊκού γοήτρου.
Ωστόσο παρά τις αντιδράσεις που αντιμετώπισε το έργο του Martin Bernal θα παραμείνει διαχρονικό. Οι λόγοι που του έχουν χαρίσει την πολυπόθητη πνευματική αθανασία είναι οι εξής:
·Η Μαύρη Αθηνά αποτελεί μία πρωτοποριακή εικονοκλαστική μελέτη γιά τις Αφρικανικές ρίζες του Ελληνικού πολιτισμού. Οι αντιδράσεις που προκαλεί τα τελευταία 15 χρόνια αποδεικνύουν, όπως και στην περίπτωση του Φαλμεράϋερ, πως η αποστεωμένη γενιά των Ευροκεντριστών παραμένει αγκυλωμένη στα παλιά ιστορικά πρότυπα και δεν μπορεί να διακρίνει την επερχόμενη παγκοσμιοποίηση των πολιτιστικών δεδομένων
·Η πετυχημένη θεωρία της Μαύρης Αθηνάς δεν αναφέρεται μόνο στην αρχαία Ελλάδα. Επεκτείνει το αντικείμενό της στις απαρχές του όλου Ευρωπαϊκού πολιτισμού στον οποίον αποδίδεται Αφροασιατική προέλευση.
·Ο Μάρτιν Μπέρναλ καυτηριάζει την τακτική των Ελλήνων αλλά και μερικών Ευρωπαίων μελετητών του 19ου αιώνα που κατασκεύασαν μία ρατσιστική Ελληνική κουλτούρα σαν απαρχή ενός Ευρωπαϊκού πολιτισμού Αριανής προέλευσης.
·Ο δρ. Μπέρναλ επικρίνει τους Ευρωπαίους κλασσικιστές γιά απόκρυψη και υποβάθμιση των πολυάριθμων συνδετικών κρίκων μεταξύ Αφρικανικού - Μεσανανατολικού πολιτισμού και του μύθου γιά την ανωτερότητα της ελληνικής κουλτούρας.
