Έτσι διερευνώ μια διαφορετικού τύπου ιερή γεωγραφία. Ο λόγος είναι ότι αν έχουμε έναν αριθμό μπορούμε να τον εξισώσουμε με μήκη γεωμετρικών σχημάτων όπως για παράδειγμα την περιφέρεια ενός κύκλου και να του αντιστοιχήσουμε άλλα μήκη όπως για παράδειγμα την περιφέρεια εγγεγραμμένου εντός του κύκλου, τετραγώνου ή ισοπλεύρου τριγώνου. Η ανάλυση αυτή μπορεί να επεκταθεί σε πιο πολύπλοκα σχήματα όπως εξάγωνα, επτάγωνα ή ακόμα και σε πεντάγραμμα, εξάγραμμα, ή οκτάγραμμα. Για τα τελευταία έχει δημιουργηθεί μια μυστικιστική παράδοση που τα συσχετίζει με τις ιδιότητες των αριθμών όπως διατυπώθηκαν από Πυθαγόρειους ή Νεοπυθαγόρειους φιλοσόφους(βλέπετε και "ψεκασμένα" βιβλία Θεοδώρου Αξιώτη).
Η μελέτη λοιπών των γεωγραφικών δεδομένων συνδυασμένη με σημαντικούς λεξαρίθμους με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν περίεργες συμπτώσεις σχετικές με γεωμετρικά σύμβολα και τον Ελλαδικό και Αιγυπτιακό χώρο(βλέπετε ιδίως τις πυραμίδες).
Με αυτό σαν δεδομένο αποφάσισα να διερευνήσω και το θέμα των Μεγαλιθικών μνημείων της Βρετανίας. Πιο κάτω λοιπόν φαίνεται πως κατέληξα στο συμπέρασμα ότι τα δύο σημαντικότερα μνημεία της Αγγλίας, το Στόυυνχεντς και το Έιβμπουρι έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να αποτυπώνουν το που βρίσκεται η Θήβα. Αυτό το κάνουν όμως και με την βοήθεια της επιλογής του κατάλληλου αριθμού των κυκλικώς τοποθετημένων μεγαλίθων που τα συνθέτουν. Η ακρίβεια είναι εκπληκτική. Εκτός των άλλων κωδικοποιείται και το ακριβές σχήμα της Γης(πλάτυνσης) όπως αποτυπώνεται στην διαφορά του γεωδαιτικού και γεωκεντρικού γεωγραφικού πλάτους. Πραγματικά Ολύμπια γνώση.
Η πρώτη περίπτωση, αυτή του Έιβμπουρι:
