Ελληνική Πρωτοϊστορία

[Feindflug]

Τι μελετάει η πρωτοϊστορία, τύπε;

Την πανάρχαια και απόκρυφη ιστορία μας που γνωρίζουμε μόνο εμείς οι ελληνόψυχοι.

Τύπε, νομίζω οι φάσεις που περιγράφεις αφορούν την προϊστορία, αν όχι την μυθολογία.

Αυτό το Πρωτοϊστορία πού το είδες;

[Ζαποτέκος]

Τι μελετάει η πρωτοϊστορία, τύπε;

Την πανάρχαια και απόκρυφη ιστορία μας που γνωρίζουμε μόνο εμείς οι ελληνόψυχοι.

Τύπε, νομίζω οι φάσεις που περιγράφεις αφορούν την προϊστορία, αν όχι την μυθολογία.

Αυτό το Πρωτοϊστορία πού το είδες;

Πύτε , βρίσκεσαι στις "Εναλλακτικές επιστήμες" , όχι στην Ιστορία ή στις Παραδόσεις.

[Feindflug]

Την πανάρχαια και απόκρυφη ιστορία μας που γνωρίζουμε μόνο εμείς οι ελληνόψυχοι.

Τύπε, νομίζω οι φάσεις που περιγράφεις αφορούν την προϊστορία, αν όχι την μυθολογία.

Αυτό το Πρωτοϊστορία πού το είδες;

Πύτε , βρίσκεσαι στις "Εναλλακτικές επιστήμες" , όχι στην Ιστορία ή στις Παραδόσεις.

Ναι ρε δικέ μου, γράψε ότι γουστάρεις, κανένα προβλήμα.

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

[OANNHSEA]

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

Το σωστό είναι:
"Μαλακίες που τις γράφουμε παραποιώντας τα ιστορικά στοιχεία γιατί έχουμε κάλο στον εγκέφαλο"

Για αυτό είναι άλλωστε στις εναλλακτικές επιστήμες - στο τμήμα "αλληλοβοηθούμενης ίασης ψυχολογικών προβλημάτων"...

.

[sys3x]

Τύπε, νομίζω οι φάσεις που περιγράφεις αφορούν την προϊστορία, αν όχι την μυθολογία.

Αυτό το Πρωτοϊστορία πού το είδες;

Πύτε , βρίσκεσαι στις "Εναλλακτικές επιστήμες" , όχι στην Ιστορία ή στις Παραδόσεις.

Ναι ρε δικέ μου, γράψε ότι γουστάρεις, κανένα προβλήμα.

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

Έλα τώρα ρε δικέ μου, πχιο σωστό και πίπες πλε, σε έστειλε για φραπόγαλο ο Ζαπ.

[Ζαποτέκος]

Τύπε, νομίζω οι φάσεις που περιγράφεις αφορούν την προϊστορία, αν όχι την μυθολογία.

Αυτό το Πρωτοϊστορία πού το είδες;

Πύτε , βρίσκεσαι στις "Εναλλακτικές επιστήμες" , όχι στην Ιστορία ή στις Παραδόσεις.

Ναι ρε δικέ μου, γράψε ότι γουστάρεις, κανένα προβλήμα.

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

Μα για τους "ελληνόψυχους" , τους εναλλακτικούς ντε , η απόκρυφη προϊστορία και η αληθινή ελλαδική προϊστορία αποτελούν ελληνική πρωτοϊστορία . Μάλλον δεν έχεις εντρυφήσει σε ελληνόψυχα δημοσιεύματα των κινημάτων "Επανελλήνησις" , "Ελλήνων Έγερσις" , "Ομάδα Έψιλον" κ.λπ.

[sys3x]

Ζαπ

[Ζαποτέκος]

Ζαπ

[Feindflug]

Πύτε , βρίσκεσαι στις "Εναλλακτικές επιστήμες" , όχι στην Ιστορία ή στις Παραδόσεις.

Ναι ρε δικέ μου, γράψε ότι γουστάρεις, κανένα προβλήμα.

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

Έλα τώρα ρε δικέ μου, πχιο σωστό και πίπες πλε, σε έστειλε για φραπόγαλο ο Ζαπ.

Κάτσε καλά, τύπε, μην φωνάξω τον μπακαλόγατο με τις πρωτοϊνδοευρωπαϊκές του αναλύσεις πάνω στην γλωσσική μετεξέλιξη των κτηνοτρόφων λαών της λιθουανικής στέπας και σας κολλήσει στον τοίχο σαν αφίσα από χαρτάκια Panini.

[Ζαποτέκος]

Ναι ρε δικέ μου, γράψε ότι γουστάρεις, κανένα προβλήμα.

Τον όρο δεν καταλαβαίνω. Απόκρυφη προϊστορία ίσως είναι πιο σωστό.

Έλα τώρα ρε δικέ μου, πχιο σωστό και πίπες πλε, σε έστειλε για φραπόγαλο ο Ζαπ.

Κάτσε καλά, τύπε, μην φωνάξω τον μπακαλόγατο με τις πρωτοϊνδοευρωπαϊκές του αναλύσεις πάνω στην γλωσσική μετεξέλιξη των κτηνοτρόφων λαών της λιθουανικής στέπας και σας κολλήσει στον τοίχο σαν αφίσα από χαρτάκια Panini.

Εδώ δεν θα φτουρήσει , γιατί δεν θα τον αντιμετωπίσουμε με επιστημονικά επιχειρήματα , αλλά με εναλλακτικά επιστημονικά επιχειρήματα.

[sys3x]

hellegennes, ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!

[Σπύρος]

Ελληνική Πρωϊστορία.

[Ζαποτέκος]

Αθανάσιος Σταγειρίτης : Λόγιος απ' τα Στάγειρα της Μακεδονίας του 19ου αι. Έζησε στην βιέννη , όπου διετέλεσε καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στην Καισαροβασιλική Ακαδημία Ανατολικών Γλωσσών και εξέδιδε το περιοδικό "Καλλιόπη" ( 1819 - 1821 ). Ήταν υπέρμαχος της αρχαϊζουσας και συνεπώς αντίπαλος του Κοραή που ήταν υπέρμαχος της καθαρεύουσας , δηλαδή υπέρ κάτι ενδιαμέσου μεταξύ της αρχαϊκής και της δημοτικής. Έγραψε Βίος Θεμιστοκλέους του Αθηναίου , Βίος Μιλτιάδου του Αθηναίου, Τα Ηπειρωτικά , ήτοι ιστορία και γεωγραφία της Ηπείρου παλαιά τε και νέα και βίος του Πύρρου , Ωγυγία ή Αρχαιολογία κ.α.

Δημήτρης Ε. Ευαγγελίδης :«Μη-συμβατικές θεωρίες»: Οι κερδοσκόποι του “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών»
http://ethnologic.blogspot.com/2009/11/ ... st_25.html

Ασχοληθήκαμε δια μακρών με τον Αθ. Σταγειρίτη διότι αποτελεί μια από τις βασικότερες βιβλιογραφικές αναφορές (κυρίως λόγω των απόψεών του περί «αυτοχθόνων Πελασγών») των «μη-συμβατικών» αερολόγων , οι οποίοι δεν παραλείπουν να παραπέμπουν στο ογκώδες (πεντάτομο) έργο του «Ωγυγία» που εκδόθηκε μεταξύ 1815 – 1820 στην Βιέννη.

Τι όμως είναι η «Ωγυγία» και ποια είναι η σπουδαιότητά της, το «ειδικό βάρος» της, ως ιστορικού έργου ;

Η «Ωγυγία ή Αρχαιολογία» όπως είναι ο πλήρης τίτλος του έργου αποτελεί μια εκπληκτική και κοπιώδη προσπάθεια (για τα μέτρα εκείνης της εποχής-αρχές 19ου αιώνα) συλλογής, ταξινόμησης και οργάνωσης ενός τεράστιου υλικού, όπως είναι οι αρχαιοελληνικοί μύθοι. Το μειονέκτημα αυτής της πραγματικά αξιέπαινης προσπάθειας είναι οι απλοϊκές και αφελείς για τα σύγχρονα δεδομένα αντιλήψεις του συγγραφέα για την ανάγκη χρονολόγησης των μυθολογικών γεγονότων, τα οποία κατέταξε σύμφωνα με δικές του απόψεις. Είναι βέβαιον ότι ο Αθ. Σταγειρίτης είχε επηρεασθεί από την θεωρία του Ευημερισμού (*), τις απόψεις του οποίου αποδεχόταν και υποστήριζε, όπως προκύπτει από σχετική σημείωσή του (βλ. «Ωγυγία» τόμ. Α΄ σελ. 24, όπου και η εκτενής σημείωση). Έτσι, πίστευε ότι η Μυθολογία είναι ένα είδος παρεφθαρμένης Προϊστορίας στην διάρκεια της οποίας έδρασαν σπουδαίες προσωπικότητες, «δυνατοί άνθρωποι», που έζησαν σε παλαιότατες εποχές και στην συνέχεια θεοποιήθηκαν με αποτέλεσμα να προκύψουν οι θεοί και ήρωες της Μυθολογίας. Αυτήν την «Προϊστορία» την διακρίνει σε δύο «Αιώνες», τον «Άδηλον» και τον «Ηρωϊκόν», στους οποίους τοποθετεί αντίστοιχα τα έργα των «θεών» και των «ηρώων». Όπως δε το θέτει και ο ίδιος :
«…η αληθής και πραγματική ιστορία του αιώνος εκείνου, κατήντησεν εις μυθολογίαν αλληγορικήν, και εκεί έμεινεν · και δια της αλληγορίας ανακαλύπτεται πάλιν οπωσούν η ιστορία, συγκεχυμένη και τεταραγμένη, δια την έλλειψιν της χρονολογίας, η οποία είναι τα νεύρα της ιστορίας…». (ό. π. σελ. 26-27).
Όπως έχει ήδη επισημανθεί από κριτικούς: «Παίρνοντας σαν δεδομένο πως ο Δίας και όλοι οι άλλοι θεοί υπήρξαν κάποτε θνητοί, ο ευημεριστής ιστορικός ένιωθε τον εαυτό του υποχρεωμένο να καθορίσει την χρονολογία που έζησαν…» (βλ. K. K. Routhven: «Ο Μύθος» Αθήνα 1977 - «Ερμής», στην σειρά «Η Γλώσσα της Κριτικής» - Νο 18, σελ. 18).

Σύμφωνα λοιπόν με αυτές τις αντιλήψεις ο Αθ. Σταγειρίτης προχώρησε σε αναφορές συγκεκριμένων χρονολογιών, οι οποίες για ορισμένα μεν γεγονότα (π.χ. Τρωϊκός πόλεμος) έχουν ίσως κάποια σημασία, αλλά δυστυχώς επιχείρησε και χρονολογήσεις κατακλυσμών (Πρώτος επί Ωγύγου το 1759 π.Χ. και δεύτερος επί Δευκαλίωνος το 1529 π.Χ. - βλ. «Ωγυγία» τόμ. Δ΄ σελ. 222 και 278) και άλλων καθαρά μυθολογικών γεγονότων (π.χ. αναφέρει - «Ηπειρωτικά», σελ. 38 - ότι οι «Πελασγοί» αποίκησαν την Ήπειρο το 1529 π.Χ.) αναφέροντας τελείως αυθαίρετες χρονολογίες, με αποτέλεσμα το σπουδαίο έργο του να αποκτά χροιά αναξιοπιστίας, παρά το προφανές ελαφρυντικό του επιπέδου της ιστορικής επιστήμης και των γνώσεων της εποχής του. Αυτός είναι και ο λόγος που πρέπει να δικαιολογηθούν και κάποιες λανθασμένες χρονολογίες καθαρά ιστορικών γεγονότων όπως π.χ. η κατάλυση της Μηδικής αυτοκρατορίας από τον Πέρση αυτοκράτορα Κύρο ΙΙ, που αντί του ορθού 550 π.Χ. δίνεται από τον Αθ. Σταγειρίτη το 559 π.Χ. (Τρόπαιον Ελληνικόν, σελ. 8) μια διαφορά δεκαετίας περίπου, απόλυτα συγγνωστή.

Και εάν μεν για τον Αθ. Σταγειρίτη υπάρχουν ένα σωρό ελαφρυντικά και δικαιολογίες, για τους σύγχρονους είτε ημιμαθείς ονειροπαρμένους είτε κουτοπόνηρους ελληνέμπορους της «μη-συμβατικής» ψευδοϊστορίας δεν υπάρχει απολύτως καμία επιείκεια και είναι άξιοι κάθε χλευασμού και «κραξίματος». Αντίστοιχα, οι απόψεις του Αθ. Σταγειρίτη για διάφορα αρχαιολογικά, γλωσσολογικά και εθνολογικά ζητήματα, για τα οποία ακόμη και σήμερα υπάρχουν διχογνωμίες και αδιευκρίνιστα σημεία, είναι φυσικό να αντιμετωπίζονται επίσης με συμπάθεια, αν αναλογισθούμε το επίπεδο ανάπτυξης αυτών των επιστημών εκείνη την εποχή. Έτσι, οι μεν απόψεις του Αθ. Σταγειρίτη περί Πελασγών (**), Αβάντων, Δρυόπων, Μολοσσών κ.λπ. (βλ. «Ηπειρωτικά, ήτοι Ιστορία και Γεωγραφία της Ηπείρου» - Βιέννη, 1819, σελ. 35-60) συχνά διαβάζονται ευχάριστα αντιμετωπιζόμενες ως αξιοπερίεργες για τις αντιλήψεις εκείνης της εποχής, αλλά το να παρουσιάζονται σήμερα ως «επιστημονικές αποδείξεις» για τα θέματα αυτά, έχει νομίζω κάποια διαφορά, που για τους σημερινούς «μη-συμβατικούς» ελληνοκάπηλους, όπως αποδεικνύεται, δεν είναι ορατή και αντιληπτή.


_________________________________
(*) Θεωρία που στηρίχθηκε στις απόψεις που διέδιδε ο Ευήμερος ο Μεσσήνιος, φιλόσοφος από την Μεσσήνη της Σικελίας, ο οποίος έζησε μεταξύ των ετών 340-260 π.Χ. σε πολλούς τόπους και ιδίως στην Αίγυπτο. Περί το 280 π.Χ. δημοσίευσε το περίφημο σύγγραμμά του «Ιερά Αναγραφή» (από το οποίο ελάχιστα αποσπάσματα διασώθηκαν), μια μεταφορική αφήγηση ενός ταξιδιού του στο φανταστικό νησί της Παγχαίας. Στο έργο αυτό υποστηρίζεται η βασική ιδέα ότι οι νομιζόμενοι ως θεοί ήσαν στην πραγματικότητα «δυνατοί άνθρωποι» που έζησαν σε παλαιότατες εποχές και στην συνέχεια θεοποιήθηκαν. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν ο Ευήμερος να θεωρηθεί ως εκπρόσωπος του αθεϊσμού, παρά το γεγονός ότι ο φιλόσοφος διαιρούσε τους θεούς σε «ουράνιους» και «επίγειους», από τους οποίους οι μεν πρώτοι ήσαν «αΐδιοι και αθάνατοι», ενώ οι δεύτεροι θνητοί, αλλά παλαιότατοι ευεργέτες της ανθρωπότητος και «λίαν συνετοί». Από τις απόψεις αυτές προέκυψε η θεωρία του «Ευημερισμού» δηλ. η ερμηνεία των αρχαίων θεών ως ανθρώπων θεοποιηθέντων.

(**) «…Γνωρίζομεν όμως, ότι το αρχαιότερον έθνος της Ελλάδος ήσαν οι Πελασγοί. Και ούτοι ήσαν τα αυτόχθονα και γνήσια τέκνα της Ελλάδος, τα οποία διηρέθησαν ύστερον εις διάφορα έθνη και διαφόρους ονομασίας, αφ’ ού ηνώθησαν και με άλλα πολλά ξένα έθνη. Η δε φωλεά τούτων, όθεν εξήρχοντο ως μύρμηκες , ήτον η Πελοπόννησος, και μάλιστα η Αρκαδία. Από εκεί λοιπόν διασκορπιζόμενοι οι Πελασγοί, εγέμησαν (σ.σ. sic) όλην την Ελλάδα, τας νήσους του Αιγαίου πελάγους, την Ιταλίαν, και την μικράν Ασίαν…» («Ηπειρωτικά», σελ. 35-36).

[Jimmy81]

Εξαιρετικό το βιβλίο του Ευαγγελίδη «Μη-συμβατικές θεωρίες»: Οι κερδοσκόποι του “ελληνισμού” και ο φενακισμός των αφελών».

Από τα λίγα βιβλία που είχα αγοράσει από τον "Ιανό" της Αθήνας (δεν το έβρισκα αλλού τότε). Το ξεβράκωμα που κάνει στον Ιωάννη Πασσά και τον Σταγειρίτη είναι απολαυστικό. Και γενικά το βιβλίο αναλαμαβάνει τον σπουδαίο ρόλο να ενημερώσει το ελληνικό κοινό που ασχολείται ειλικρινά με ζητήματα "ελληνικής" προϊστορίας/πρωτοϊστορίας για όλους τους παπατζήδες που το κορόιδευαν τις παλιότερες δεκαετίες με αντιεπιστημονικές θεωρίες πανελληνισμού και αυτοχθονισμού.


Η γνώμη μου είναι ότι χρειάζεται ένα update, ένα φρέσκο συγγραφικό έργο που να καλύπτει και τις πιο πρόσφατες περιόδους διότι η ελληνοκεντρική ψευδοϊστορία δεν έπαψε, άσχετα αν υποχώρησε στην ατζέντα του κοινού λόγω των κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων που μας ταλαιπωρούν από το 2010 και μετά. Ίσως το γράψω εγώ κάποια μέρα αν δεν φιλοτιμηθεί κανείς άλλος.

[Ζαποτέκος]

υποχώρησε στην ατζέντα του κοινού λόγω των κοινωνικο-οικονομικών προβλημάτων

Άλλοι έγιναν πολιτικοί και άλλοι το έριξαν στα φαρμακευτικά σκευάμαστα.