Παράδοξη συνάντηση

[anax81]

Φίλε συγνώμη για αυτά που έλεγα στο άλλο νήμα. Συνέχισε τα χάπια.

Πάλι καλα...

Το σημείο να λες ότι είμαι ασθενής απο το σημείο να πετάς όσα λέω στον κάλαθο ως άχρηστα διαφέρει. Ψύχωση είχε και ο Ορέστης και ο Αισχύλος έγραψε την Ορέστεια. Ψύχωση είχαν και όλοι αυτοί που είπαν τα εντελώς τρελά για τη δευτέρα παρουσία και όμως είναι επίσημη βιβλιογραφία αποδεκτής θρησκείας, ψύχωση είχε και η Ζαν Νταρκ που αγιοποιήθηκε, ψύχωση είχε και ο John Nash.

ιδού ένας κατάλογος με διάγνωση τύπου ψύχωσης, της σχιζοφρένειας

https://www.online-psychology-degrees.o ... %20More%20

Εξάλλου η ψύχωση δεν εξαρτάται απο το γνωστικό υπόβαθρο, ο γιατρός μου μου είπε ότι είχε ασθενή με ψύχωση ψυχίατρο

Και στη τελική εγώ δεν αισθάνομαι ότι εμφορούμαι από μια ιδέα ότι κατέχω την απόλυτη αλήθεια, ότι θέλω να διαδώσω κάτι και να χειραγωγήσω αλλιώς δεν θα παραδεχόμουν ούτε την ασθένεια ούτε την αγωγή που παίρνω που σημειωτέον τώρα στη ποσότητά της δεν είναι για την αντιμετώπιση της ψύχωσης αλλά της κατάθλιψης, απο την οποία δεν πάσχω. Για αυτό τα επίπεδα απελευθέρωσης ντομπαμίνης ανέβηκαν σε φυσιολογικά επίπεδα και το φάρμακο πλέον δεν έχει κατασταλική δράση, ο γιατρός το παρακολουθεί αλλά τα πάω πολύ καλά.

[anax81]

Πλεονάζον ποστ

[ksk]

Πάλι καλά τι, αμφισβητείς ότι συμβαίνουν τέτοιες καταστάσεις;
Τα συμπτώματα είναι ακριβώς τα ίδια. και στο κάτω κάτω να μαθαίνει ο κόσμος και να πονηρεύεται. Υπάρχουν άτομα που δρουν ύπουλα και μάλιστα μπορεί να είναι και πολύ κοντινά σου. Οι εξετάσεις αίματος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι απαραίτητες.

Σημασία δεν εχει εγώ τι αμφισβητώ αλλα το τι τελικά εσύ απεφάνθης στο συγκεκριμένο θεμα...

Μπορώ να κάνω ντρίπλα και να ρωτήσω πάλι αν έκανε εξετάσεις... αλλά δεν θα το κάνω.

Τις περισσότερες φορες μη σου πω παντα, γιατί υπαρχουν εξαιρέσεις, γίνονται εξετάσεις ...

[anax81]

και για όσους βιαστείτε να με κατατάξετε στη κατηγορία με χαμηλό δείκτη νοημοσύνης η πορεία μου το καταρρίπτει. μπορεί να μην έχω υψηλό αλλά ούτε και χαμηλό

πήρα πτυχίο με άριστα, πήρα κρατική υποτροφία με εξετάσεις και συνέχισα στο εξωτερικό κάτι προχωρημένο για τα ελληνικά δεδομένα. Έκανα πρόταση για διδακτορικό, εγκρίθηκε αλλά δεν τα κατάφερα λόγω συγκυριών. Υψηλό δείκτη σίγουρα δεν είχα γιατί κατέβαλα προσπάθειες που υπερβαίνουν τις δυνατότητές μου παρόλ' αυτά τα κατάφερα. Το απολογητικό μου ύφος πάει απέναντι σε όλους όσους έχουν μάθει να ζουν μονίμως με την αμφισβήτηση.

[AlienWay]

Εγώ είχα μια ανάλογη εμπειρία. Ήμουν φοιτητής και επέστρεφα από βραδινό ξενύχτι στο σπίτι μου, χρησιμοποιώντας το πρώτο πρωινό λεωφορείο. Είχε μόλις χαράξει. Στο λεωφορείο ήμουν μόνο εγώ κι ο οδηγός.

Σε κάποια στάση η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα ένα αγόρι, γύρω στα 14-15 χρονών.

Εγώ ήμουν καθισμένος στις μονές καρέκλες και αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι ο 15χρονος ήρθε και κάθισε ακριβώς από πίσω μου.

Σε κάποια φάση τον άκουσα να λέει "να σε ρωτήσω κάτι;".

Ασφαλώς κατάλαβα ότι η ερώτηση απευθυνόταν σε μένα, εφόσον το λεωφορείο είναι άδειο. Γύρισα και τον κοίταξα. Είχε κάτι το ανησυχητικό το χαμόγελό του και πάνω στα δόντια του υπήρχαν κάποιες μαύρες ραβδώσεις, σαν να ήταν χαλασμένα.

Του απάντησα "Ναι, λέγε".

"Πηγαίνεις στην εκκλησία;", ήταν η επόμενη ερώτηση.

"Μόνο στις γιορτές" απάντησα.

Αυτό άρχισε να χαχανίζει σαν σπαστικό. Εγώ θίχτηκα και γύρισα προς τα μπρος, ενοχλημένος.

Μερά από λίγο, ένιωσα ένα απότομο, σαν χούφτωμα, τράβηγμα, στο δεξί μου κωλομέρι.

Λειτούργησα ενστικτωδώς. Στράφηκα προς το μέρος του σαν αφηνιασμένος και άρχισα να φωνάζω "ΠΟΙΟΝ ΧΟΥΦΤΩΝΕΙΣ, ΡΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ;" και άλλα τέτοια κοσμιτικά επίπεδα.

Αυτό το βλαμμένο γελούσε.

Τότε ο οδηγός σταμάτησε το λεωφορείο και αναφώνησε εκνευρισμένος "ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΙΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΠΕΤΑΞΩ ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ".

Εγώ εξωργίστηκα ακόμη περισσότερο. Σηκώθηκα όρθιος και του φώναξα "ΕΙΣΑΙ ΜΕ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ; ΜΕ ΧΟΥΦΤΩΝΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΕ ΒΑΖΕΙΣ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΙΡΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ;"

"Κατεβείτε κάτω κύριε", ήταν η απάντηση του οδηγού.

"Να πάς να γαμηθείς", είπα και κατέβηκα από το λεωφορείο. Το τρελό παιδί δεν με ακολούθησε.

Επέστρεψα στο σπίτι με τα πόδια. Αλλωστε, απείχε μονάχα 4 στάσεις από εκεί.

Αυτό μου θύμισε μία εμπειρία που είχε μία φίλη,σε λεωφορείο αστικό και αυτή.
Επιβιβάστηκε στο τελευταίο της βραδιάς,για να πάει από τη δουλειά στο σπίτι της και συνειδητοποίησε ότι επάνω σε αυτό ήταν μόνο αυτή και ο οδηγός.
Για ασφάλεια πήγε και κάθησε ακριβώς από πίσω από το κάθισμα του οδηγού.
Ξεκινώντας όμως το λεωφορείο από τη στάση,η κοπέλλα είδε πως ο οδηγός την κοίταζε επίμονα από τον καθρέφτη που είχε κρεμασμένο ψηλά μπροστά του και το βλέμμα του ήταν μάλλον... απειλητικό !
Προσπάθησε να μην δώσει πολύ σημασία και το λεωφορείο έφτασε στην επόμενη στάση.Ο οδηγός άνοιξε τις πόρτες με το κουμπί,γύρισε το σώμα του όλο σχεδόν προς το μέρος της και την αποκάλεσε : "Ηλίθια" !
Η κοπέλλα πανικοβλήθηκε τόσο πολύ που δεν μπόρεσε καν να αντιδράσει,ώστε να σηκωθεί από το κάθισμά της και να κατέβει άμεσα από το λεωφορείο με τον τρελλό οδηγό,οπότε αυτός έκλεισε τις πόρτες ξανά και ξεκίνησε για την επόμενη στάση.
Και εντωμεταξύ,στο λεωφορείο δεν ανέβηκε κανείς άλλος επιβάτης !
Ήταν ξανά μόνοι,οι δυό τους !
Η φίλη,αν και δεν κατέβαινε κανονικά στην επόμενη στάση,παρ' όλα αυτά επιτέλους σηκώθηκε και πήγε κατευθείαν στο κουμπί που πατάμε και το χτύπησε δύο τρεις φορές, για να σιγουρευτεί.Είδε έντρομη τον οδηγό να συνεχίζει να την κοιτάζει απειλητικά από τον καθρέφτη.Από μέσα της παρακαλούσε πότε επιτέλους θα φτάσουν στην επόμενη στάση.

Και επιτέλους έφτασαν.Ο οδηγός δεν άνοιξε άμεσα τις πόρτες αλλά έμεινε για μερικά δευτερόλεπτα με το βλέμμα καρφωμένο στον καθρέφτη.Η καρδιά της κοπέλλας πήγαινε να σπάσει.
Και επιτέλους ο οδηγός έκανε την κίνηση να πατήσει το κουμπί για να ανοίξουν οι πόρτες και ταυτόχρονα,γυρίζοντας ξανά προς το μέρος της,με ένα δαιμονικό σπινθίρισμα στα μάτια του,της είπε : "Πατήθια"

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ! Καλό!

[anax81]

Κανένας γιατρος δεν υπάρχει εδώ μέσα?

ο Πλανήτης θα ήταν το οπτικό νεύρο και οι κύκλοι μια παραλλαγή αυτών των νευρικών ινών (δεν ξέρω πως λέγονται) τα οποία συνδέονται με το οπτικό νεύρο



Δια γυμνού οφθαλμού οεοο!

[anax81]

Στην αρχή σκοτάδι, μετά άρχισαν να διαγράφονται κύκλοι, υπήρχε η αίσθηση της κίνησης και καθώς προχωρούσα έφτασα στο φωτεινό οπτικό νεύρο και τότε έχασα τις αισθήσεις μου