Ευφυης Σχεδιασμος

[stavmanr]

"Εγγενής ιδιότητα της φύσης"
Spiros, δεν πιστεύω ότι φτάσαμε σε σημείο να μιλάμε τόσο απόλυτα. Το μόνο που μπορούμε να λέμε είναι ότι δεν μπορέσαμε προς το παρόν να βρούμε αιτιακή σχέση. Ας μην ανάγουμε τη δική μας αδυναμία λύσης του προβλήματος σε νόμο της φύσης.

Το τυχαίο, στην επιστήμη, ταυτιζεται με το "άγνωστης προέλευσης". Αν ξέρουμε τα αίτια και το μηχανισμό, τότε δεν είναι τυχαίο.

δεν είναι απόλυτο. Είναι ότι αν τα ζυγίσεις και τα βάλεις όλα κάτω, η έννοια της εγγενούς τυχαιότητας έχει τα πιο βαριά επιχειρήματα στη φυσική. Ακόμα και να αν στο μέλλον αποδειχτεί ότι δεν ισχύει αυτό, η τρέχουσα κβαντική θεωρία σου προσφέρει ένα λογικό αντιπαράδειγμα στον ισχυρισμό ότι το τυχαίο αναγκαστικά ταυτίζεται με το άγνωστης προέλευσης.

Η έννοια της "εγγενούς τυχαιότητας" δεν είναι φυσική αλλά μαθηματική έννοια.
Η αναγωγή σε μηχανισμό γεννήτριας τυχαίων μεταβλητών, όχι μόνο δεν έχει αποδειχθεί, αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί, υπό την άποψη ότι εξαιτίας της φύσης της "παράγει τυχαία αποτελέσματα" δεν είναι προσβάσιμη από εμάς συμπτωματολογικά (στην παραγωγή του φαινομένου).
Επομένως, η "εγγενής τυχαιότητα" μπορεί μόνον να αποτελεί αξίωμα, κι όχι αποδεδειγμένη θέση, που αιτιολογείται με στατιστικές μεθόδους και μετρήσεις.
Με αυτό τον τρόπο θεωρώ ότι η "τυχαιότητα" δεν έχει έρεισμα στη Φυσική, η οποία ασχολείται με σταθερές δομές και περιοδικά φαινόμενα. Αν πχ. η "τυχαιότητα" εφαρμόζεται σε συγκεκριμένες θέσεις και με συγκεκριμένες παραμέτρους, οφείλουμε να διερευνήσουμε γιατί συμβαίνει αποκλειστικά εκεί και με τον τρόπο αυτό, και ποιος μηχανισμός παράγει τα αποτελέσματα.
Επί της ουσίας, η Φυσική δεν δέχεται κανένα "τυχαίο" φαινόμενο. Πχ. σε μία ρουλέτα, θεωρητικά, η τελική θέση της μπίλιας είναι συνδυασμός αρχικών καταστάσεων, και περιβαλλοντικών επιρροών (λεπτομέρειες κατασκευής, δυνάμεις, αντιστάσεις κλπ) που αδυνατούμε να υπολογίσουμε λόγω του όγκου πληροφορίας τους. Τα ίδια και σε κάθε άλλο φυσικό φαινόμενο.
Θεωρητικά, αν μπορούσαμε να γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους και τους κανόνες του "παιχνιδιού", θα μπορούσαμε να προγνώσουμε όλα τα φυσικά φαινόμενα. Εμείς, λόγω της αγνωσίας μας σχετικά με τους κανόνες, προσπαθούμε να λειτουργήσουμε ανάποδα: παίρνουμε τα περιοδικά ή σταθερά φαινόμενα και προσπαθούμε να παράξουμε τους κανόνες, μέσα σε τοπικά συστήματα μελέτης (θεωρητικά σταθερά).

[Spiros252]

Θεωρητικά, αν μπορούσαμε να γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους και τους κανόνες του "παιχνιδιού", θα μπορούσαμε να προγνώσουμε όλα τα φυσικά φαινόμενα.

Όχι στην κβαντική, όχι στο μικρόκοσμο τουλάχιστον.

Αν θεωρητικά μπορούσαμε να γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους και να προγνώσουμε τότε οι νόμοι της φύσης θα ήταν εντελώς διαφορετικοί. Δεν θα ίσχυαν όσα ξέρουμε. Η ρουλέτα δεν θα λειτουργούσε κανονικά.

[Κουρκούας]

"Εγγενής ιδιότητα της φύσης"
Spiros, δεν πιστεύω ότι φτάσαμε σε σημείο να μιλάμε τόσο απόλυτα. Το μόνο που μπορούμε να λέμε είναι ότι δεν μπορέσαμε προς το παρόν να βρούμε αιτιακή σχέση. Ας μην ανάγουμε τη δική μας αδυναμία λύσης του προβλήματος σε νόμο της φύσης.

Το τυχαίο, στην επιστήμη, ταυτιζεται με το "άγνωστης προέλευσης". Αν ξέρουμε τα αίτια και το μηχανισμό, τότε δεν είναι τυχαίο.

δεν είναι απόλυτο. Είναι ότι αν τα ζυγίσεις και τα βάλεις όλα κάτω, η έννοια της εγγενούς τυχαιότητας έχει τα πιο βαριά επιχειρήματα στη φυσική. Ακόμα και να αν στο μέλλον αποδειχτεί ότι δεν ισχύει αυτό, η τρέχουσα κβαντική θεωρία σου προσφέρει ένα λογικό αντιπαράδειγμα στον ισχυρισμό ότι το τυχαίο αναγκαστικά ταυτίζεται με το άγνωστης προέλευσης.

Η έννοια της "εγγενούς τυχαιότητας" δεν είναι φυσική αλλά μαθηματική έννοια.
Η αναγωγή σε μηχανισμό γεννήτριας τυχαίων μεταβλητών, όχι μόνο δεν έχει αποδειχθεί, αλλά δεν μπορεί να αποδειχθεί, υπό την άποψη ότι εξαιτίας της φύσης της "παράγει τυχαία αποτελέσματα" δεν είναι προσβάσιμη από εμάς συμπτωματολογικά (στην παραγωγή του φαινομένου).
Επομένως, η "εγγενής τυχαιότητα" μπορεί μόνον να αποτελεί αξίωμα, κι όχι αποδεδειγμένη θέση, που αιτιολογείται με στατιστικές μεθόδους και μετρήσεις.
Με αυτό τον τρόπο θεωρώ ότι η "τυχαιότητα" δεν έχει έρεισμα στη Φυσική, η οποία ασχολείται με σταθερές δομές και περιοδικά φαινόμενα. Αν πχ. η "τυχαιότητα" εφαρμόζεται σε συγκεκριμένες θέσεις και με συγκεκριμένες παραμέτρους, οφείλουμε να διερευνήσουμε γιατί συμβαίνει αποκλειστικά εκεί και με τον τρόπο αυτό, και ποιος μηχανισμός παράγει τα αποτελέσματα.
Επί της ουσίας, η Φυσική δεν δέχεται κανένα "τυχαίο" φαινόμενο. Πχ. σε μία ρουλέτα, θεωρητικά, η τελική θέση της μπίλιας είναι συνδυασμός αρχικών καταστάσεων, και περιβαλλοντικών επιρροών (λεπτομέρειες κατασκευής, δυνάμεις, αντιστάσεις κλπ) που αδυνατούμε να υπολογίσουμε λόγω του όγκου πληροφορίας τους. Τα ίδια και σε κάθε άλλο φυσικό φαινόμενο.
Θεωρητικά, αν μπορούσαμε να γνωρίζουμε όλες τις παραμέτρους και τους κανόνες του "παιχνιδιού", θα μπορούσαμε να προγνώσουμε όλα τα φυσικά φαινόμενα. Εμείς, λόγω της αγνωσίας μας σχετικά με τους κανόνες, προσπαθούμε να λειτουργήσουμε ανάποδα: παίρνουμε τα περιοδικά ή σταθερά φαινόμενα και προσπαθούμε να παράξουμε τους κανόνες, μέσα σε τοπικά συστήματα μελέτης (θεωρητικά σταθερά).

Η φυσική δεν ασχολείται μόνο με σταθερές δομές και περιοδικά φαινόμενα. Αυτό ήταν η φυσική του 19ου αιώνα ίσως. Ασχολείται επίσης με μεταβαλόμενες δομές και φαινόμενα που είναι ιστορικά και μοναδικά, όπως το όλο σύμπαν. Γι' αυτό έχουμε την κοσμολογία ως κλάδο της φυσικής. Ή το ηλιακό σύστημα. Ή τον πλανήτη Γη.

Ομοίως αυτό που λες ότι η φυσική δε δέχεται κανένα τυχαίο φαινόμενο είναι φυσική του 19ου αιώνα. Το μέινστριμ της φυσικής σήμερα το δέχεται, για πολύ καλούς λόγους. Ειδικότερα είναι πειραματικά διαπιστωμένο ότι η ερμηνεία άγνοιας στις πιθανότητες δεν δουλεύει, εκτός αν υποθέσει κανείς πολύ συγκεκριμένα πράγματα για το τι είναι αυτά για τα οποία έχουμε άγνοια, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται ότι παραβιάζουν μια θεμελιώδη αρχή της φυσικής, το μέγιστο της ταχύτητας του φωτός.

Μάλιστα πλέον είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο, που θα έπρεπε να διδάσκεται στους μαθητές των σχολείων, ότι έτσι είναι ο κόσμος, μαζί με το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο.

[Spiros252]

Μάλιστα πλέον είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο, που θα έπρεπε να διδάσκεται στους μαθητές των σχολείων, ότι έτσι είναι ο κόσμος, μαζί με το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο.

Όντως ο μέσος άνθρωπος νομίζει ότι αυτή η θεώρηση του κόσμου είναι μεταφυσική.

[nrg]

Αν υποθέσουμε ότι πράγματι τα κβαντικά φαινόμενα είναι τυχαία, δηλαδή κανείς δεν μπορεί να τα προβλέψει, όσο καλά και αν γνωρίζει τις αρχικές συνθήκες.

Τότε πώς γίνεται και οι πυρήνες από τα ραδιενεργά άτομα, να διασπώνται σύμφωνα με τον εκθετικό κανόνα;
(η ραδιενεργός διάσπαση ενός πυρήνα, είναι κβαντικό γεγονός και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα διασπαστεί ένας πυρήνας)

Για να ισχύει ο κανόνας αυτός και να τον μετράμε με μεγάλη ακρίβεια σε τεράστια πληθώρα πυρήνων, ξανά και ξανά, εννοείται ότι κάτι τους συγχρονίζει, όχι μόνο τοπικά (πχ σε ένα ραδιενεργό δείγμα σε κάποιο εργαστήριο) αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο (πχ ανεξάρτητα εργαστήρια μετράνε τον ίδιο ρυθμό διάσπασης στους πυρήνες).

Άρα πώς μπορούμε να λέμε ότι το φαινόμενο είναι τυχαίο;
Αν το φαινόμενο ήταν πραγματικά τυχαίο, τότε δεν θα υπάκουε σε κανέναν κανόνα.

Οπότε δεν θα έπρεπε να δεχτούμε ότι "κάτι" μη ανιχνεύσιμο, τους συγχρονίζει;

[Κουρκούας]

Αν υποθέσουμε ότι πράγματι τα κβαντικά φαινόμενα είναι τυχαία, δηλαδή κανείς δεν μπορεί να τα προβλέψει, όσο καλά και αν γνωρίζει τις αρχικές συνθήκες.

Τότε πώς γίνεται και οι πυρήνες από τα ραδιενεργά άτομα, να διασπώνται σύμφωνα με τον εκθετικό κανόνα;
(η ραδιενεργός διάσπαση ενός πυρήνα, είναι κβαντικό γεγονός και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πότε θα διασπαστεί ένας πυρήνας)

Για να ισχύει ο κανόνας αυτός και να τον μετράμε με μεγάλη ακρίβεια σε τεράστια πληθώρα πυρήνων, ξανά και ξανά, εννοείται ότι κάτι τους συγχρονίζει, όχι μόνο τοπικά (πχ σε ένα ραδιενεργό δείγμα σε κάποιο εργαστήριο) αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο (πχ ανεξάρτητα εργαστήρια μετράνε τον ίδιο ρυθμό διάσπασης στους πυρήνες).

Άρα πώς μπορούμε να λέμε ότι το φαινόμενο είναι τυχαίο;
Αν το φαινόμενο ήταν πραγματικά τυχαίο, τότε δεν θα υπάκουε σε κανέναν κανόνα.

Οπότε δεν θα έπρεπε να δεχτούμε ότι "κάτι" μη ανιχνεύσιμο, τους συγχρονίζει;

Δεν ισχύει το ότι ένα τυχαίο φαινόμενο δεν υπακούει σε κανένα κανόνα. Η τυχαιότητα είναι τίγκα στους κανόνες και αποτελεί ένα συγκεκριμένο είδος νομοτέλειας. Τουλάχιστον η τυχαιότητα που έχουμε στη φύση.

Η έννοια της τυχαιότητας ως κάτι που δεν έχει κανόνες αμφιβάλλω αν είναι λογικά συνεπής. Ή για να το πω συμβολικά, η τυχαιότητα των επιστημών ανήκει στο Λόγο και όχι στο Χάος.

[stavmanr]

Η φυσική δεν ασχολείται μόνο με σταθερές δομές και περιοδικά φαινόμενα. Αυτό ήταν η φυσική του 19ου αιώνα ίσως. Ασχολείται επίσης με μεταβαλόμενες δομές και φαινόμενα που είναι ιστορικά και μοναδικά, όπως το όλο σύμπαν. Γι' αυτό έχουμε την κοσμολογία ως κλάδο της φυσικής. Ή το ηλιακό σύστημα. Ή τον πλανήτη Γη.

ΟΙ "μεταβαλλόμενες δομές" δεν παύουν να εμφανίζουν συγκεκριμένες πάγιες δομές και μηχανισμούς, παράγοντας αντίστοιχα πρωτογενή ή δευτερογενή φαινόμενα.
Πχ. το ηλιακό σύστημα ή η Γη δεν μεταβάλλονται ατάκτως. Εμφανίζουν περιοδικότητα ή σταθερότητα, ακόμα και στις μεταβολές τους (πχ. η επιτάχυνση είναι "σταθερά δεύτερης τάξης ως προς την ομαλά μεταβαλλόμενη ταχύτητα") . Ένα ατάκτως μεταβαλλόμενο σύστημα δεν μπορεί να μελετηθεί παρά μόνο ...στατιστικά.

Ομοίως αυτό που λες ότι η φυσική δε δέχεται κανένα τυχαίο φαινόμενο είναι φυσική του 19ου αιώνα. Το μέινστριμ της φυσικής σήμερα το δέχεται, για πολύ καλούς λόγους. Ειδικότερα είναι πειραματικά διαπιστωμένο ότι η ερμηνεία άγνοιας στις πιθανότητες δεν δουλεύει, εκτός αν υποθέσει κανείς πολύ συγκεκριμένα πράγματα για το τι είναι αυτά για τα οποία έχουμε άγνοια, μέσα στα οποία συμπεριλαμβάνεται ότι παραβιάζουν μια θεμελιώδη αρχή της φυσικής, το μέγιστο της ταχύτητας του φωτός.

Η διαφορά μας δεν βρίσκεται στη χρήση του όρου "τυχαίο" αλλά στην επιστημονική σημασία του όρου. Ναι, ονομάζουμε τυχαία κάποια φαινόμενα. Η διερεύνηση της σημασίας του τυχαίου στη Φυσική είναι αυτό που μας προβληματίζει.
Με τον ίδιο τρόπο που θα λέγαμε ότι η πρόταση "η βαρύτητα είναι τυχαίο φαινόμενο" είναι αντιεπιστημονική, έτσι (με την ίδια συνέπεια) θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε όλα τα Φυσικά φαινόμενα. Δεν μπορεί, από τη μία, να ...καταριόμαστε το τυχαίο (μακρόκοσμος, άμεσα αντιληπτός κόσμος) κι από την άλλη (μικρόκοσμος έμμεσα αντιληπτός κόσμος) να το ανάγουμε σε αρχή των πάντων.

Μάλιστα πλέον είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο, που θα έπρεπε να διδάσκεται στους μαθητές των σχολείων, ότι έτσι είναι ο κόσμος, μαζί με το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο.

Διαφωνώ με τις "κβαντικές τεκμηριώσεις".
Ακόμα πασχίζουμε να κατανοήσουμε τα βασικά της κβαντικής Φυσικής. Φτάσαμε κι όλας σε τεκμηριώσεις διά του χάους;
Η επιστήμη είχε πάντοτε την παρόρμηση ενός παιδιού. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα.
Θέλει υπομονή και επιμονή.

[stavmanr]

Μάλιστα πλέον είναι τόσο καλά τεκμηριωμένο, που θα έπρεπε να διδάσκεται στους μαθητές των σχολείων, ότι έτσι είναι ο κόσμος, μαζί με το ότι η γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο.

Όντως ο μέσος άνθρωπος νομίζει ότι αυτή η θεώρηση του κόσμου είναι μεταφυσική.

Κάθε θεώρηση είναι μεταφυσική. Ανήκει στη σφαίρα της λογικής και μόνον.

[Κουρκούας]

Διαφωνώ με τις "κβαντικές τεκμηριώσεις".
Ακόμα πασχίζουμε να κατανοήσουμε τα βασικά της κβαντικής Φυσικής. Φτάσαμε κι όλας σε τεκμηριώσεις διά του χάους;
Η επιστήμη είχε πάντοτε την παρόρμηση ενός παιδιού. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα.
Θέλει υπομονή και επιμονή.

Δεν ξέρω που το βλέπεις ότι ακόμα πασχίζουμε για τα βασικά, ή ότι η επιστήμη (σ' αυτήν την περίπτωση) όλα τα θέλει τώρα.

Έχεις 90 χρόνια συνεχών προσπαθειών, με ανάλυση εννοιολογική και μαθηματική στο βέλτιστο επίπεδο γνωστό στον άνθρωπο, άμεσο συσχετισμό με πειράματα, δεκάδες ως εκατοντάδες πειράματα που τσεκάρουν εναλλακτικές. Εν έτει 2018, έχεις μία πολύ ακριβή και λεπτομερή χαρτογράφηση του εννοιολογικού χώρου της κβαντικής, τί μπορείς να ισχυριστείς και τί όχι, τι θα μπορούσε να παίζει και τί όχι. Αυστηρά: χωρίς καμία πλαδαρότητα στα επιχειρήματα.

Το ότι υπάρχει πολύς χώρος να πάιξει κανείς ακόμα, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θέσεις που είναι τεκμηριωμένα και αμετακίνητα λάθος.

[Nandros]

Κάθε θεώρηση είναι μεταφυσική. Ανήκει στη σφαίρα της λογικής και μόνον.

Επίσης, η μεταφυσική στη βιβλιογραφία απαντάνται και ως μη ορθολογικά αναλυόμενος μηχανισμός-διαδικασία.

Μην προσβάλλεις την λογική (μας) βάζοντας την δίπλα στην μεταφυσική (σου)
.

[Spiros252]

Κάθε ερμηνεία δεν μπορεί να μην περιέχει μεταφυσική διάσταση. Η διαχωριστική γραμμή είναι στη συμβατότητα της θεώρησης με τις άλλες αποδεκτές θεωρήσεις της επιστήμης.

Στην παρούσα συζήτηση έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που όποια και να διαλέξεις θα είναι ασύμβατη με την υπόλοιπη αποδεκτή φυσική. Είτε θα παραβιάσεις την τοπικότητα, είτε το ρεαλισμό, είτε και τα δύο.

[stavmanr]

Διαφωνώ με τις "κβαντικές τεκμηριώσεις".
Ακόμα πασχίζουμε να κατανοήσουμε τα βασικά της κβαντικής Φυσικής. Φτάσαμε κι όλας σε τεκμηριώσεις διά του χάους;
Η επιστήμη είχε πάντοτε την παρόρμηση ενός παιδιού. Τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα.
Θέλει υπομονή και επιμονή.

Δεν ξέρω που το βλέπεις ότι ακόμα πασχίζουμε για τα βασικά, ή ότι η επιστήμη (σ' αυτήν την περίπτωση) όλα τα θέλει τώρα.

Έχεις 90 χρόνια συνεχών προσπαθειών, με ανάλυση εννοιολογική και μαθηματική στο βέλτιστο επίπεδο γνωστό στον άνθρωπο, άμεσο συσχετισμό με πειράματα, δεκάδες ως εκατοντάδες πειράματα που τσεκάρουν εναλλακτικές. Εν έτει 2018, έχεις μία πολύ ακριβή και λεπτομερή χαρτογράφηση του εννοιολογικού χώρου της κβαντικής, τί μπορείς να ισχυριστείς και τί όχι, τι θα μπορούσε να παίζει και τί όχι. Αυστηρά: χωρίς καμία πλαδαρότητα στα επιχειρήματα.

Το ότι υπάρχει πολύς χώρος να πάιξει κανείς ακόμα, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν θέσεις που είναι τεκμηριωμένα και αμετακίνητα λάθος.

Διαφωνώ. Αλλά οδηγούμε προς άλλα μονοπάτια τη συζήτησή μας.

[stavmanr]

Κάθε ερμηνεία δεν μπορεί να μην περιέχει μεταφυσική διάσταση. Η διαχωριστική γραμμή είναι στη συμβατότητα της θεώρησης με τις άλλες αποδεκτές θεωρήσεις της επιστήμης.

Δηλαδή μιλάμε για ...διαθεωρητικό συμπερασμό. Ή πιο απλά μεταφυσική.

Στην παρούσα συζήτηση έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που όποια και να διαλέξεις θα είναι ασύμβατη με την υπόλοιπη αποδεκτή φυσική. Είτε θα παραβιάσεις την τοπικότητα, είτε το ρεαλισμό, είτε και τα δύο.

Η συζήτησή μας είχε φτάσει στο σημείο στο οποίο είχα καταθέσει την άποψη ότι η Φυσική δεν συμφωνεί με τη ...Φυσική. Το σημείο αυτό ήταν η μη αποδοχή της τυχαιότητας στις άμεσες παρατηρήσεις μας (μακρόκοσμος), με την αποδοχή της τυχαιότητας στις έμμεσες παρατηρήσεις μας (μικρόκοσμος). Θα μπορούσες να το περιγράψεις ως περίπτωση δύο μέτρων και σταθμών, αν ήθελες να το εξετάσεις αυστηρά.
Και δεν είναι δικό μου το συμπέρασμα. Οι Φυσικοί παλεύουν να ενοποιήσουν δύο αντικρουόμενες στα θεμέλιά τους οπτικές της φύσης αντιλαμβανόμενοι το εγγενές λογικό πρόβλημα της αντίφασης.

[Nandros]

Κάθε ερμηνεία δεν μπορεί να μην περιέχει μεταφυσική διάσταση. Η διαχωριστική γραμμή είναι στη συμβατότητα της θεώρησης με τις άλλες αποδεκτές θεωρήσεις της επιστήμης.

Στην παρούσα συζήτηση έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που όποια και να διαλέξεις θα είναι ασύμβατη με την υπόλοιπη αποδεκτή φυσική. Είτε θα παραβιάσεις την τοπικότητα, είτε το ρεαλισμό, είτε και τα δύο.

Πόσο σοβαρή μπορεί να είναι μια συζήτηση, όταν ασχολείται με τον ψευδοεπιστημονικό ευφυή σχεδιασμό;
.

[Spiros252]

Η συζήτηση στις τελευταίες σελίδες είναι σοβαρή και μάλιστα ο Κουρκούας μας έχει ρίξει στα πολύ βαθιά νερά (πιο βαθιά δεν πάει μάλλον).

Όσον αφορά στον ευφυή σχεδιασμό πρώτα πρώτα πρέπει να τον ορίσει κανείς. Είναι δύσκολο να οριστεί. Για μένα σημαίνει άλλο πράγμα, άλλο για τον stavmanr άλλο για σένα κ.ο.κ. Είναι π.χ. ευφυής σχεδιασμός αυτός της φωλιάς ενός χελιδονιού; Το οργανωμένο κυνήγι των δελφινιών με πολύπλοκους κανόνες; Το κύτταρο; Οι φυσικοί νόμοι; Οι πιθανότητες; Τί μπορείς να θεωρήσεις ευφυή σχεδιασμό;