Υπάρχει ένα στοιχείο, μέσα από το οποίο, ομολογεί η ίδια η «επιστήμη», το: ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΝΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΩ
Ας εμφανισθεί αυτό το στοιχείο.
Υποστηρίζει το εξής:
…το σύμπαν έχει άπειρη ηλικία…
Μετά από αυτή τη θέση της «επιστήμης» περί άπειρης ηλικίας του σύμπαντος, κάθε λογικός άνθρωπος καταλαβαίνει ότι η «επιστήμη» αυτοαναιρείται, και ομολογεί ουσιαστικά, καθαρά και ξάστερα τα ακόλουθα: Μη δίνετε καθόλου σημασία σε διάφορες ασυνάρτητες χρονολογικές θέσεις που έχω εκφράσει (όπως με αυτές που σας έκανα πλύση εγκεφάλου στα διάφορα ντοκιμαντέρ) περί του ότι το σύμπαν μετρά δισεκατομμύρια χρόνια. Είναι τελείως άνευ σημασίας, μιας και θεωρώ ότι το σύμπαν έχει άπειρη ηλικία.
Κάθε λογικός άνθρωπος, ως είναι φυσικό πρέπει να υπακούσει στην προτροπή της «επιστήμης» (καθώς ομολογεί ουσιαστικά ότι Δεν ξέρει να χρονολογεί), και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις ασυνάρτητες χρονολογικές θέσεις της, περί του ότι το σύμπαν μετρά δισεκατομμύρια χρόνια.
Επίσης κάθε λογικός άνθρωπος πρέπει να έχει καταλάβει πλέον, την ανυποληψία στην οποία έχει περιέλθει η «επιστήμη», μετά τις πάνω διαπιστωμένες αυτοαναιρέσεις της, και να πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων, και την θέση της, ότι τάχα το σύμπαν έχει άπειρη ηλικία.
Αν η «επιστήμη» είχε σε απόλυτη εκτίμηση τα όργανα μέτρησης χρόνου, δια των οποίων π.χ. αποφαίνεται ότι η ηλικία του σύμπαντος είναι 8 δισεκατομμύρια χρόνια, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΟΤΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΙΡΗ.
Η «επιστήμη» λοιπόν, λόγω των χρονολογικών ασυναρτησιών που εξέφραζε, ως ήταν φυσικό αυτοπαγιδεύθηκε, με συνέπεια τελικά να παραδεχθεί ότι τα όργανα χρονομέτρησης που χρησιμοποιεί, είναι εντελώς άχρηστα.
Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η «επιστήμη» πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τις θεωρίες της, περί παρέλευσης εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών.
Επίσης σημαίνει ότι η ίδια η «επιστήμη» πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων και τις θεωρίες της, περί Big Bang, εξέλιξης και δεινόσαυρων, μιάς και τις συνδύαζε με την παρέλευση εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών.
Το επωφελές τώρα. Το επωφελές είναι ότι το παράγωγο του αποκεκομμένου
από την Επιστήμη «πανεπιστήμιου»:
http://www.acrobase.eu/showpost.php?p=8 ... ostcount=4
= η «επιστήμη», έκανε ότι μπορούσε για να ακυρώσει τον εαυτόν της!
Λοιπόν, Δεν κάνει λάθη η Επιστήμη
όταν εξάγει αποδεικτικά συμπεράσματα:
http://www.acrobase.eu/showpost.php?p=8 ... ostcount=3 Stalker έγραψε: ↑16 Νοέμ 2018, 13:40
Το ότι υπάρχουν διαφορετικά μοντέλα για την εκτίμηση της ηλικίας του σύμπαντος
Μα οι επάνω αναφορές δεν πιστοποιούν μόνο ότι η «επιστήμη» έχει διαφορετικά μοντέλα για την εκτίμηση της ηλικίας του σύμπαντος, και μάλιστα με αστρονομική χρονολογική διαφορά, που βεβαίως την καθιστούν αναξιόπιστη, αλλά οι πάνω αναφορές εμφανίζουν την «επιστήμη» να αυτοπαγιδεύεται με συνέπεια τελικά να αναγκασθεί να παραδεχθεί ότι τα όργανα χρονομέτρησης που χρησιμοποιεί, είναι εντελώς άχρηστα.
Οπότε ισχύουν τα ακόλουθα:
Αυτό σημαίνει ότι η ίδια η «επιστήμη» πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων τις θεωρίες της, περί παρέλευσης εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών.
Επίσης σημαίνει ότι η ίδια η «επιστήμη» πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων και τις θεωρίες της, περί Big Bang, εξέλιξης και δεινόσαυρων, μιάς και τις συνδύαζε με την παρέλευση εκατομμυρίων και δισεκατομμυρίων ετών.
Stalker έγραψε: ↑16 Νοέμ 2018, 13:40
μέσω της γενετικής.
Η γενετική παραπέμπει σε ομοιότητες. Αυτές όμως, δεν προσφέρουν τίποτα στη εξελικτική θεωρία.
«Για τον απλούστατο λόγο ότι ερμηνεύονται άριστα και με τη θεώρηση του βιοκόσμου ως πεδίο δράσεως ενός Σχεδιαστού ο οποίος θέλησε να δημιουργήσει το πλήθος των όντων με βάση ελάχιστα, και συνεπώς κοινά για πολλά απ’ αυτά τα όντα, σχέδια. Γιατί «σώνει και καλά» δηλ. ο Σχεδιαστής αυτός θα έπρεπε να χρησιμοποιήσει εντελώς διαφορετικό σχέδιο για το κάθε καινούργιο ον που θα ήθελε να φτιάξει;» (σελ. 192)
«Η ομοιότητα ανάμεσα στις πρωτεΐνες, αλλά και κάθε τέτοια ομοιότητα (DNA, μορφής οστών κλπ.), ανεξάρτητα από το αν διαπιστώνεται σε ζωντανούς οργανισμούς ή σε απολιθώματα, επαναλαμβάνουμε ξανά, δεν αποτελεί απόδειξη μεταβολής και εξελικτικής συγγένειας των ειδών, διότι μπορεί να εξηγηθεί εξίσου καλά και με άλλη προσέγγιση: εκείνην του κοινού σχεδίου.» (σελ. 200).
Από το βιβλίο του Ιωάννου Κωστώφ, Φυσικού: «ΣΥΜΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΛΗΞΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΕΩΣ».