Κουρκούας έγραψε: ↑08 Φεβ 2019, 15:54Με τη μαθηματική έννοια του όρου, ξέρουμε πολύ ξεκάθαρα ότι οι νόμοι της φυσικής δεν είναι τυχαίοι. Με όποιον τρόπο και να ορίσεις την τυχαιότητα. Μόνο η διατύπωσή τους εμπεριέχει τεράστιο όγκο υποκείμενης δομής (λογικής και μαθηματικής).Spiros252 έγραψε: ↑08 Φεβ 2019, 13:58Φαίνεται να είναι απλούστερη η κούκλα αλλά δεν είναι. Στην ουσία είναι ένα ομοίωμα ανθρωπίνου όντος εξωτερικά όπως είναι και ο καθένας μας.
Αν υπήρχαν αυτοαντιγραφόμενα πλαστικά μόρια με dna ή rna κ.λπ. θα μπορούσε να γίνει και τυχαία κούκλα, αλλά φαίνεται ότι δεν γίνεται.
Όταν λέμε "τυχαία παραγωγή ανθρώπου" εννοούμε ότι δεν κατασκευάστηκε από κάτι επί σκοπού, ότι έγινε με συγκεκριμένη διαδικασία που όρισαν οι νόμοι της φύσης. Δεν ξέρουμε όμως κατά πόσο οι νόμοι της φύσης είναι «τυχαίοι» με τη μαθηματική έννοια του όρου.
Η δική μου θέση είναι ότι η δημιουργία ήταν αυθόρμητη και λόγω της φύσης της αυτής ταυτοχρόνως νομοτελειακή.
Επίσης, αντίθετα από τη συνήθη αφήγηση, δεν ξέρουμε κατά πόσο εμπεριέχουν σκοπό ή όχι, όχι επειδή ο σκοπός δεν ταιριάζει με αυτούς, αλλά γιατί δεν έχουμε πείραμα να τεστάρει αν ο σκοπός είναι το Α, το Β ή το κενό σύνολο.
Παρεμπιπτόντως, το "αυθόρμητο" με την έννοια που χρησιμοποιείται εδώ είναι σε αντίφαση με το νομοτελειακό. Αυθόρμητο και νομοτελειακό ταυτόχρονα, είναι Α και όχι-Α, δηλαδή λάθος.
Υποσημειώνω ότι ο "σκοπός" είναι μία περιγραφική έννοια που εμπεριέχει εκτιμήσεις τελολογίας. Ο σκοπός ερμηνεύει την φυσική λειτουργία του έλλογου όντος να λειτουργεί στο παρόν για να πετύχει κάτι στο άμεσο ή μακρινό μέλλον, κι όχι ενστικτωδώς ή "αυθόρμητα".