Phorum.com.gr

Κρίμα ο άνθρωπος. Είχε γράψει παλιά μερικά ωραία τραγουδάκια. Ο θεός να τον αναπαύσει.

Νομίζω είχε και παλιότερα θέματα με την καρδιά του.
Μεγάλο κρίμα, ως καλλιτέχνης έχει δώσει αριστουργήματα.

RIP.

RIP Λαυρεντη

Στα τριάντα σου
δεν κρατιόσουνα
για άνετος μου περνιόσουνα
τώρα στα σαρανταπέντε
πατριάρχης το `χεις δει

Ούτε ειλικρινής
ούτε ανθρωπιστής
σαν ξοφλημένος αγωνιστής
που φοβάται το παιχνίδι
και το παίζει δικαστής

Τερατάκι της τσέπης
καθρεφτάκι της λύπης
κάποτε ήμουνα χίπις
και φρικιό και αντιεξουσιαστής

Τι καρνάβαλος
τι κανίβαλος
εγώ ο δικός σου αντίλαλος
πως θα γίνω σχεδιάζεις
μα απ’ τη μύτη θα σου βγει

Πού το πάω εγώ
τι ζητάς εσύ
αν δεις σωστά την απόσταση
δε θα έχεις στο τσεπάκι
έτοιμη τη συνταγή

Μα τι λες ρε μεγάλε
πόσο μου `μοιασες σ’ όλα
παικταρά παρ’ τα μου όλα
άσε κάτι για τον ψυχαναλυτή

Γι’ αυτό μη μιλάς
και μη μου κολλάς
για να το παίζεις χαζομπαμπάς
αν ζητάς κολλητιλίκια
μάθε να μη μου τη σπας

Στα τριάντα σου
δεν κρατιόσουνα
για άνετος μου περνιόσουνα
τώρα στα σαρανταπέντε
πατριάρχης το `χεις δει

Συμφωνήσαμε και πατσίσαμε
κι αφού κι οι δυο
την πατήσαμε
συνεχίζουμε με κόντρες
μια σχέση τρυφερή

Και αφού κανείς
δεν ευθύνεται
αυξάνεται και πληθύνεται
του ανθρώπου η συμμορία
ζούγκλα οικογενειακή.

Αφιερωμενο στους χαζομπαμπαδες του πχωρουμ.

Κρίμα, τόσο νέος. Πολλά τραγούδια του έχουν μπει στο εθνικό ρεπερτόριο.

RIP

Ωραίος ο Μαχαιρίτσας. Κρίμα και δεν ήταν μεγάλος. Ας αναπαυτεί η ψυχή του.

Μέρα πένθους για τους εν ελλάδι μεταλάδες (όποιος το' πιασε το'πιασε).

Δεν τρελλαινομουν με τα τραγουδια του αλλα τον εβρισκα συμπαθη ως ανθρωπο.
Ας αναπαυσει ο Κυριος την ψυχη του.

Ούτε εμένα που πολυάρεσαν τα τραγούδια του αλλά ζωντανά ήταν πολύ καλός, τους έδινε κάτι παραπάνω

Είχα υποφέρει αρκετά στο Λύκειο με την πρώτη μου μη πλατωνική γκόμενα η οποία ήταν φαν και με έσερνε σε όλες τις συναυλίες. Η φάση κράτησε ενάμιση χρόνο και μετά αποφάσισα ότι καλή μεν η απεριόριστη πρόσβαση σε σεξ χωρίς τον παραμικρό ηθικό ή φυσικό φραγμό αλλά αν είναι να τραβάω μια συναυλία το δίμηνο χίλιες φορές να τον παίζω.

Βέβαια τότε ήταν Τσακνής-Μαχαιρίτσας όχι σκέτος Μαχαιρίτσας, ομολογώ ο Μαχαιρίτσας ήταν αρκετά πιο συμπαθής και ως άτομο και ως μουσική.

Οπότε σκεφτείτε τι κατάφερε να νικήσει ο Τσακνής: τσοντική σεξουαλική ζωή στα 17 + 50% συναυλιακού χρόνου με ανεκτά τραγούδια.

καλό ταξίδι, συλλυπητήρια στους δικούς του

Σε κάθε θάνατο γνωστού δημιουργού, πέραν της όποιας θλίψης αναλόγως του προσωπικού συναισθηματικού φορτίου των έργων του -διότι ως άνθρωπο δεν τον γνωρίζουμε και το πένθος της απώλειας αφορά κυρίως συγγενείς και οικείους-, έρχεται κι αυτό το γνώριμο νοερό χαστουκάκι της υπενθύμισης του θνητού της ανθρώπινης φύσης μας .
Η επίγνωση στο "Περαστικοί κι εφήμεροι" που τείνουμε να λησμονούμε .
Όσο καίει ακόμα το καντήλι μας .
Απ το Λαυρέντη Μαχαιρίτσα όσο έκαιγε πήραμε το τραγούδι του στα χείλη μας .
Εκείνο το θεϊκό και σπαρακτικό, επαναλαμβανόμενο "Πόσο σε θέλω!" .
Που έδινε το σύνθημα ν ανάψουν μυριάδες φλογίτσες από αναπτήρες στα νταμάρια των θερινών μας συνευρέσεων .