.ossessione έγραψε: ↑14 Αύγ 2020, 22:38πού είναι ή μουσική όμωςKiki mat έγραψε: ↑14 Αύγ 2020, 04:09Κλάψε ρε
Σίσα και λευκή σκόνη κομματισμενη
Μην απορείς κανείς πια δεν σε περιμένει
Μάνα και αδερφή παλιοί ξενυχτισμενοι
Είσαι μαλακας και σίγουρα πιωμενος
Περιμένεις στίχο να νιωσεις λυτρωμενος
Κλάψε ρε
Κλάψε
Μέτρα μέρες τώρα δίχως πιωμα
Για την πουτάνα βγάλε βρώμα
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Ξεπορτιζεις τα βράδυα το ξέρω σου λεω
Σε φωτεινά μπουρδελα να σε πάω και να σε φέρω
Δες την πόλη άνθρωπε νύχτα
Σου θυμίζει τίποτε αυτή η μαύρη πήχτρα
Στα φώτα των δρόμων σηκώνεις το κεφαλι
Μα στον ήλιο γιατί προσκυνάς ρε ρεμάλι
Έτσι καθαρός και σήμερα
Ζω με τα άγρια και τα ήμερα
Κλάψε
Κική Ματ..
Μία προσπάθεια να φτιαξω κάτι
οργισμενο γραψιμο γροθιά στό στομάχι
εγώ δεν ξερω ρε μπουλάκο μου ποιά είσαι
κοιτα μονο τίς συμετοχες σου καί τις δικες μου
είχε απενεργ το κιν ό άλλος,μολις πριν λιγο τό
σηκωσε καί τον είπα να ρίξει μια ματιά
"νομίζω τηνε ξέρω μέ είπε,είχαμε παλιά
φορουμονταραβέρια"
ένα δακρυ κύλισε όταν διάβασε ότι θέλεις νά
τόν συνοδέψεις σε "χαρούμενες μπουρδελότσαρκες"
αναστεναξε λέγοντας να σέ πώ
"νά συνεχίζουμε νά σκοτώνουμε καί νά φονευόμαστε;
μελλοντικές Μαριες αιγυπτίες ίσως,
θανατίλα τό απόσταγμα τής αποχαύνωσης"
έτσι στό μεταφερει ή "πνευματική του κόρη"
Σορρυ που σου χαλασα το νήμα ,το σβήνω εάν σε χαλάει βρε κολεγιοπαιδο .
Να θυμάσαι να σεταρεις το βρακι σου με την καλτσα
Και στην κοινωνία να δώσεις εσύ την μπάτσα
Εγώ είμαι στραβωμενη χοντρά