Ιάννης Ξενάκης

[Navis]

Ας πουμε ευχαριστη Αβαντ Γκαρντ / Αμπιεντ (με ολιγη Φανκ βεβαια) που ακουγεται ευχαριστα ξανα και ξανα ειναι -



Παντως και ο Ξενακης εχει τις στιγμες του, και βεβαιως ειναι σημαντικος γιατι ηταν απο τους "πρωτους" που τα κανανε.

[sharp]

Αφενός μεν ενδιαφέρονται αρκετοί, αφετέρου υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στον 20 αιώνα (ραδιόφωνο, μέσα καταγραφής, πικάπ, CD, κινηματογράφος) που ευνόησε ιδιαίτερα την ακρόαση παλαιότερης μουσικής. Αν ζούσες πριν 200 χρόνια δεν θα ήξερες και πολλά πράγματα για την μουσική 200-300 χρόνια πριν από σένα. Αν βάλεις στην εξίσωση ότι το συντριπτικό ποσοστό ελαφράς/δημοφιλούς μουσικής που βασίζεται ακόμα στην τονική αρμονία, καταλαβαίνεις ακριβώς για πιο λόγο μπορεί κάποιος να ακούσει πιο εύκολα συνθέτες σοβαρής μουσικής περασμένων αιώνων χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ή σχετική ενασχόληση. Αυτό δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με τη μουσική του Ξενάκη. Μπορεί σε 50 χρόνια αλλά όχι τώρα. Υπάρχουν και 2-3 ακόμα λόγοι αλλά ας μην πλατειάζω.

Χωρίς τα ραδιόφωνα, δίσκους κλπ. αυτοί που δεν θα ακουγόντουσαν είναι οι ξενάκηδες.

Εκτός αυτού τι θα πει ακούγεται εύκολα και δύσκολα, γυμναστική είναι; Δεν ακούγεται απλά, ούτε οι ίδιοι δεν τα άκουγαν.

[νύχτα]

Η ΔΗΘΕΝΙΑ ΣΤΟ ΝΗΜΑ ΠΑΕΙ ΣΥΝΝΕΦΟ.

γιατί δηθενιά ρε γερομπισμπίκικο κουρκουμπίνι;

πού ξέρεις τον καθένα τί τον συγκινεί;
πού ξέρεις αν ο άλλος τα χει σπουδάσει όλα αυτά και μπορεί
να κάνει συνδέσεις και συνειρμούς που εμείς είμαστε ανίκανοι
να κάνουμε;

άσε που δεν είδα να λέει κάποιος που συγκινείται μ αυτές τις μουσικές,
και για κάποιους ίσως να μην είναι καν αυτό το ζητούμενο όσον αφορά τις τέχνες

[sys3x]

Δεν υπάρχει τέχνη.

[sharp]

Η γαλλογερμανική κλίκα των 50/60 και λίγο 70 αποτελείτο από βαρώνους που εκμεταλλεύτηκαν το μεταπολεμικό τραύμα της Ευρωπαϊκής κοινωνίας, την αμφισβήτηση σε κάθε τι παλαιό και σε συνδυασμό με την ανοικοδόμηση (κρατικό χρήμα) και την τεχνολογική εξέλιξη έφτιαξαν όλα αυτά τα ηχητικά κομμάτια που παιζόντουσαν ανάμεσα στις κλίκες του Ιρκαμ και των φεστιβάλ σε Darmstadt και Donaueschingen.

Δεν τα λέω εγώ αυτά. Ο ίδιος ο Στραβίνσκυ όταν ρωτήθηκε γιατί έγραψε σε σειραϊκή μουσική απάντησε, έπρεπε να επιβιώσω ως συνθέτης. Όντως δεν γινόσουν αποδεκτός στα σαλόνια αν δεν υπηρετούσες την σέχτα.

Το ότι κάποιοι δηλώνουν σήμερα ότι μού αρέσει η τάδε μουσική δεν λέει τίποτε, είναι σαν τους νοσταλγούς της ΕΣΣΔ. Αυτή η μουσική έχει τελειώσει για πάντα και φαίνεται από το ότι δεν έχει συνέχεια στα σημερινά φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής, όπου όλες οι συνθέσεις κοιτάζουν ακόμη πιο πίσω. Δεν προσέφερε τίποτε και αυτό το έχει καταγράψει η ιστορία.

Όσον αφορά τον ...Ιάννη, είχε ξεκινήσει με κομμάτια επηρεασμένα από το ελληνικό φολκλόρ. Κάποια στιγμή δήλωσε περήφανος ότι τα κατέστρεψε γιατί δεν τον εξέφραζαν. Υπάρχει ωστόσο ένα στο γιουτιουμπ μαζί με την παρτιτούρα. Όποιος ξέρει μουσική μπορεί να καταλάβει ότι δεν πρόκειται για τίποτε σπουδαίο, ούτε πιανιστικά (ακόμη και η Λευκή Αχιβάδα του Χατζιδάκη έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον) αλλά ούτε μουσικά. Ένα κομμάτι που δεν δείχνει κανένα ιδαίτερο μουσικό ταλέντο.

[ΓΑΛΗ]

Αφενός μεν ενδιαφέρονται αρκετοί, αφετέρου υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στον 20 αιώνα (ραδιόφωνο, μέσα καταγραφής, πικάπ, CD, κινηματογράφος) που ευνόησε ιδιαίτερα την ακρόαση παλαιότερης μουσικής. Αν ζούσες πριν 200 χρόνια δεν θα ήξερες και πολλά πράγματα για την μουσική 200-300 χρόνια πριν από σένα. Αν βάλεις στην εξίσωση ότι το συντριπτικό ποσοστό ελαφράς/δημοφιλούς μουσικής που βασίζεται ακόμα στην τονική αρμονία, καταλαβαίνεις ακριβώς για πιο λόγο μπορεί κάποιος να ακούσει πιο εύκολα συνθέτες σοβαρής μουσικής περασμένων αιώνων χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ή σχετική ενασχόληση. Αυτό δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με τη μουσική του Ξενάκη. Μπορεί σε 50 χρόνια αλλά όχι τώρα. Υπάρχουν και 2-3 ακόμα λόγοι αλλά ας μην πλατειάζω.

Χωρίς τα ραδιόφωνα, δίσκους κλπ. αυτοί που δεν θα ακουγόντουσαν είναι οι ξενάκηδες.

Εκτός αυτού τι θα πει ακούγεται εύκολα και δύσκολα, γυμναστική είναι; Δεν ακούγεται απλά, ούτε οι ίδιοι δεν τα άκουγαν.

Είναι τελείως απλοϊκή/απλουστευτική αυτή η προσέγγιση, ρε σύ.

[Μαυροβασίλης]

δεν περίμενα με τπτ τόσους χεητερς

[ΓΑΛΗ]

Δεν υπάρχει τέχνη.

Κατά κάποιον τρόπο, συμφωνώ.

Ο ορισμός του τι είναι τέχνη και τι όχι, αν είναι καλή τέχνη ή όχι, βασικά εξαρτάται από το αν ο συνθέτης του έργου, δηλώνει δημιουργός.

Υπάρχουν ερασιτέχνες που ήταν, είναι ή θα είναι καλύτεροι από όσους δηλώνουν δημιουργοί σε όλες τις μορφές τέχνης; Σαφώς ναι.

Υπάρχει περίπτωση, να κριτικάρει/συγκρίνει κάποιος το έργο τους με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει τους δημιουργούς που εκτίθενται στο κοινό, υπογράφοντας τα έργα τους; Σαφώς όχι.

[nowhere]

δεν περίμενα με τπτ τόσους χεητερς

εδώ έχουμε κάνει και συμμορία "οι μισητές του ιάννη"

[Μπίστης]

Όποιος ξέρει μουσική μπορεί να καταλάβει ότι δεν πρόκειται για τίποτε σπουδαίο, ούτε πιανιστικά (ακόμη και η Λευκή Αχιβάδα του Χατζιδάκη έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον) αλλά ούτε μουσικά. Ένα κομμάτι που δεν δείχνει κανένα ιδαίτερο μουσικό ταλέντο.

Δεν το βαριέμαι ποτέ αυτό το στυλ ...

[sharp]

δεν περίμενα με τπτ τόσους χεητερς

εδώ έχουμε κάνει και συμμορία "οι μισητές του ιάννη"

Τώρα καταλαβαίνω γιατί ο Βαρουφάκης το γράφει με ένα νι.

[ΓΑΛΗ]

άσε που δεν είδα να λέει κάποιος που συγκινείται μ αυτές τις μουσικές,
και για κάποιους ίσως να μην είναι καν αυτό το ζητούμενο όσον αφορά τις τέχνες

Οκ, θα πω κάτι που πιστεύω ότι εσύ θα το καταλάβεις.

Επειδή -κατά τη γνώμη μου- τα έργα τέχνης δεν είναι κάτι στατικό που αφορά σε μία αίσθηση, στις συνθέσεις του Ξενάκη, ακούω αυτά που δεν είχα μάθει να ακούω. Και αυτό γεννά και οπτικές εικόνες, που έχουν ένα νόημα, ροή και το αποτέλεσμα είναι δομημένο. Δεν είναι οξείς, αυθαίρετοι ήχοι, είναι ένα κομμάτι της φύσης, που λειτουργεί παράλληλα με τον δικό μας οικείο κόσμο.

Σαφώς και δεν είναι για όλες τις ώρες αλλά αν είσαι χαλαρός, λέει. Πολλά.

[sharp]

Αφενός μεν ενδιαφέρονται αρκετοί, αφετέρου υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στον 20 αιώνα (ραδιόφωνο, μέσα καταγραφής, πικάπ, CD, κινηματογράφος) που ευνόησε ιδιαίτερα την ακρόαση παλαιότερης μουσικής. Αν ζούσες πριν 200 χρόνια δεν θα ήξερες και πολλά πράγματα για την μουσική 200-300 χρόνια πριν από σένα. Αν βάλεις στην εξίσωση ότι το συντριπτικό ποσοστό ελαφράς/δημοφιλούς μουσικής που βασίζεται ακόμα στην τονική αρμονία, καταλαβαίνεις ακριβώς για πιο λόγο μπορεί κάποιος να ακούσει πιο εύκολα συνθέτες σοβαρής μουσικής περασμένων αιώνων χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ή σχετική ενασχόληση. Αυτό δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με τη μουσική του Ξενάκη. Μπορεί σε 50 χρόνια αλλά όχι τώρα. Υπάρχουν και 2-3 ακόμα λόγοι αλλά ας μην πλατειάζω.

Χωρίς τα ραδιόφωνα, δίσκους κλπ. αυτοί που δεν θα ακουγόντουσαν είναι οι ξενάκηδες.

Εκτός αυτού τι θα πει ακούγεται εύκολα και δύσκολα, γυμναστική είναι; Δεν ακούγεται απλά, ούτε οι ίδιοι δεν τα άκουγαν.

Είναι τελείως απλοϊκή/απλουστευτική αυτή η προσέγγιση, ρε σύ.

Εξαρτάται. Πάει ένας διακοπές σε ένα μέρος, κατεβαίνει από το αεροπλάνο, τον βρίζει ο πρώτος υπάλληλος, τα παίρνει και γυρίζει με το επόμενο πίσω. Τον ρωτάς, πώς είναι το μέρος και σού απαντάει πολύ μαλάκες οι κάτοικοι, δεν αξίζει.

Πάει ένας άλλος, αποφασίζει να μείνει, μεταναστεύει και μετά από 20 χρόνια γυρίζει. Ρωτάς και αυτόν και σού απαντάει το ίδιο.

Τα περί εύπεπτου ακούσματος, πρέπει να καταλάβεις, να προβληματιστείς κλπ με αφήνουν πλέον παγερά αδιάφορο. Είχα γνωρίσει έναν τύπο που είχε γράψει ένα μουσικό κομμάτι. Μάς έβαλε να το ακούσουμε και μετά μάς είπε με καμάρι "βασίζεται στις σειρές Φιμπονάτσι". Και λοιπόν; Δεν άλλαξε τίποτε στο άκουσμα μόλις το μάθαμε. Ούτε αναγνωρίσαμε στις νότες κάποια τέτοια αλληλουχία. Προφανώς, αφού όσα σκέφτηκε δεν είχαν να κάνουν με μουσική, δεν άκουγε αυτό που έγραφε.

[ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ]

ο τρόπος που αρέσει σε όλους η μουσική είναι συγκεκριμένος,δημιουργεί συναισθήματα.αυτός ή ήχος τι μπορεί να σου δημιουργήσει?σαν σάουντρακ σχιζοφρένειας ή οργανικός καυγάς ακούγεται.πιστεύω ότι ψήνεστε και σας αρέσει

[...] δεν ακούγεται.

[ΓΑΛΗ]

Τα περί εύπεπτου ακούσματος, πρέπει να καταλάβεις, να προβληματιστείς κλπ με αφήνουν πλέον παγερά αδιάφορο.

Δεν ανέφερα κάτι για "εύπεπτο" άκουσμα.

Ούτε για "ποιοτικούς" ή μη ακροατές ούτε για "πρέπει αυτό ή εκείνο".


Στην τελική, αν αυτά σε αφήνουν παγερά αδιάφορο, γιατί ασχολείσαι;