Re: Εγώ θα το ξαναβάλω και βρείτε το λάθος.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Καταρχάς, δεν μπορείς να διδάξεις στον υπολογιστή να είναι δημιουργικός. Μπορείς να του μάθεις μόνο τον ορισμό. Ο άνθρωπος έχει συναισθήματα, ο υπολογιστής μόνο τα προσομοιώνει. Ο άνθρωπος έχει ψυχή που από μέσα της ξεβράζει απωθημένα, θυμό, χαρά, λύπη. Ο υπολογιστής δεν θα ήξερε να τα μιμηθεί ακόμα κι αν τον χτυπούσες με ένα τούβλο. Ο υπολογιστής είναι άψυχος.
Ειμαι σίγουρος ότι γράφονται ήδη τραγούδια από κομπιούτερ μα για να κάνει τέχνη η τεχνητή νουμοσύνη; Άραξε μάγκα. Φάε μια μπανάνα.

Το βίντεο και η συζήτηση κατά προέκταση πάνω σε αυτό το θέμα που θίγει αναδύει με νέο πρωτόγνωρο τρόπο διάφορα ερωτήματα, ένα από αυτά είναι το "τι πάει να πει δημιουργικότητα(;)". Στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεις κανέναν ορισμό ούτε οι αλγόριθμοι προσπαθούν να προσομοίωσουν συναισθήματα, αυτά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Θα προσπαθήσουμε σιγά σιγά να τα εξηγούμε ένα ένα αυτά τα πράγματα να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Εάν σπάσεις σε πενηνταράκια την διεργασία όλων αυτών των συναισθημάτων (θυμός, χαρά, λύπη) που λες (για εμένα είναι άτοπο αυτό αλλά χάριν της συζήτησης και επειδή το έθιξες το αναφέρω) και κρατήσεις το αποτέλεσμα των αποφάσεων που θα σε οδηγήσουν να πάρεις συνθετικά, αυτό δεν αποτελεί δημιουργική διαδικασία;
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη φάση που ούτε σίγουροι θα μπορούμε να είμαστε για το ποιος δημιούργησε τι ούτε θα μπορούμε να το ξεχωρίζουμε.
Οπότε ποιο συναίσθημα και ποια τέχνη; ένας άλλος λόγος που ήθελα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση είναι και αυτός. Να θέσουμε σε διαφορετικές βάσεις ορισμένα θέματα - ερωτήματα, η μηχανή πλέον μας οδηγεί στο να αναθεωρήσουμε βοηθώντας μας να κατανοήσουμε με προηγουμένως μη προσβάσιμη λεπτομέρεια στην διαδικασία της δημιουργίας (καλλιτεχνικού) περιεχομένου.
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω την θέση μου, για εμένα δεν υπάρχει αυτό που όλοι εσείς ονομάζετε τεχν, απλά δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

[sys3x]

δεν βλέπω καποιο λάθος

Ο τίτλος είναι ένας ράντομ τίτλος νήματος του πχώρουμ, έτσι, για να μην βγαίνουμε εκτός θέματος.

Να βάλεις άλλον και όχι τον δικό μου. /Ντεβ/ουράντομ είστε εσείς και φαίνεστε.

Μου τον έβγαλε μόνο του το κινητό στο πεδίο "τίτλος νήματος" και το κράτησα, μια χαρά τυχαίος - ότι να'ναι τίτλος είναι ρε, δεν ήξερα - θυμόμουν ότι είναι από δικό σου νήμα, ακόμη καλλίτερα.

[nowhere]

Εσένα σε έχει ευκολάκι, χαμπάρι δε θα πάρεις.

εμένα θα με πιάσει τελευταίο.θέλω τη μουσική μου λίγο τσαλακωμένη

[omg kai 3 lol]

Καταρχάς, δεν μπορείς να διδάξεις στον υπολογιστή να είναι δημιουργικός. Μπορείς να του μάθεις μόνο τον ορισμό. Ο άνθρωπος έχει συναισθήματα, ο υπολογιστής μόνο τα προσομοιώνει. Ο άνθρωπος έχει ψυχή που από μέσα της ξεβράζει απωθημένα, θυμό, χαρά, λύπη. Ο υπολογιστής δεν θα ήξερε να τα μιμηθεί ακόμα κι αν τον χτυπούσες με ένα τούβλο. Ο υπολογιστής είναι άψυχος.
Ειμαι σίγουρος ότι γράφονται ήδη τραγούδια από κομπιούτερ μα για να κάνει τέχνη η τεχνητή νουμοσύνη; Άραξε μάγκα. Φάε μια μπανάνα.

Το βίντεο και η συζήτηση κατά προέκταση πάνω σε αυτό το θέμα που θίγει αναδύει με νέο πρωτόγνωρο τρόπο διάφορα ερωτήματα, ένα από αυτά είναι το "τι πάει να πει δημιουργικότητα(;)". Στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεις κανέναν ορισμό ούτε οι αλγόριθμοι προσπαθούν να προσομοίωσουν συναισθήματα, αυτά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Θα προσπαθήσουμε σιγά σιγά να τα εξηγούμε ένα ένα αυτά τα πράγματα να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Εάν σπάσεις σε πενηνταράκια την διεργασία όλων αυτών των συναισθημάτων (θυμός, χαρά, λύπη) που λες (για εμένα είναι άτοπο αυτό αλλά χάριν της συζήτησης και επειδή το έθιξες το αναφέρω) και κρατήσεις το αποτέλεσμα των αποφάσεων που θα σε οδηγήσουν να πάρεις συνθετικά, αυτό δεν αποτελεί δημιουργική διαδικασία;
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη φάση που ούτε σίγουροι θα μπορούμε να είμαστε για το ποιος δημιούργησε τι ούτε θα μπορούμε να το ξεχωρίζουμε.
Οπότε ποιο συναίσθημα και ποια τέχνη; ένας άλλος λόγος που ήθελα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση είναι και αυτός. Να θέσουμε σε διαφορετικές βάσεις ορισμένα θέματα - ερωτήματα, η μηχανή πλέον μας οδηγεί στο να αναθεωρήσουμε βοηθώντας μας να κατανοήσουμε με προηγουμένως μη προσβάσιμη λεπτομέρεια στην διαδικασία της δημιουργίας (καλλιτεχνικού) περιεχομένου.
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω την θέση μου, για εμένα δεν υπάρχει αυτό που όλοι εσείς ονομάζετε τεχν, απλά δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

ναι μεν ο υπολογιστης δεν μπορει να βιωσει εναν χωρισμο, ενα ηλιοβασιλεμα, ή να μυρισει ενα λουλουδι..

αλλα ολα ειναι θεμα επεξεργαστικης ισχυος οπως πριν 30 χρονια περιπου εχασε ο Κασπαροφ απο τον Deep Blue, με τους κβαντικους υπολογιστες η υπολογιστικη ισχυ θα ειναι ..ανυπολογιστη

ως τωρα χρησιμοποιουμε πανισχυρους υπολογιστες για πρακτικους λογους για προσομειωσεις και για να καταλαβουμε καλυτερα το συμπαν,
το πιθανοτερο λοιπον ειναι οτι καποια στιγμη θα εχουμε υπολογιστες που θα παραγουν εργα τεχνης που θα ειναι ασυλληπτα για τη δικη μας πεπερασμενη διανοια, και θα ειναι τοσο εξυπνοι που μαλλον αναγκαστικα θα τα προσαρμοζουν στα δικα μας μετρα

[sys3x]

Καταρχάς, δεν μπορείς να διδάξεις στον υπολογιστή να είναι δημιουργικός. Μπορείς να του μάθεις μόνο τον ορισμό. Ο άνθρωπος έχει συναισθήματα, ο υπολογιστής μόνο τα προσομοιώνει. Ο άνθρωπος έχει ψυχή που από μέσα της ξεβράζει απωθημένα, θυμό, χαρά, λύπη. Ο υπολογιστής δεν θα ήξερε να τα μιμηθεί ακόμα κι αν τον χτυπούσες με ένα τούβλο. Ο υπολογιστής είναι άψυχος.
Ειμαι σίγουρος ότι γράφονται ήδη τραγούδια από κομπιούτερ μα για να κάνει τέχνη η τεχνητή νουμοσύνη; Άραξε μάγκα. Φάε μια μπανάνα.

Το βίντεο και η συζήτηση κατά προέκταση πάνω σε αυτό το θέμα που θίγει αναδύει με νέο πρωτόγνωρο τρόπο διάφορα ερωτήματα, ένα από αυτά είναι το "τι πάει να πει δημιουργικότητα(;)". Στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεις κανέναν ορισμό ούτε οι αλγόριθμοι προσπαθούν να προσομοίωσουν συναισθήματα, αυτά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Θα προσπαθήσουμε σιγά σιγά να τα εξηγούμε ένα ένα αυτά τα πράγματα να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Εάν σπάσεις σε πενηνταράκια την διεργασία όλων αυτών των συναισθημάτων (θυμός, χαρά, λύπη) που λες (για εμένα είναι άτοπο αυτό αλλά χάριν της συζήτησης και επειδή το έθιξες το αναφέρω) και κρατήσεις το αποτέλεσμα των αποφάσεων που θα σε οδηγήσουν να πάρεις συνθετικά, αυτό δεν αποτελεί δημιουργική διαδικασία;
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη φάση που ούτε σίγουροι θα μπορούμε να είμαστε για το ποιος δημιούργησε τι ούτε θα μπορούμε να το ξεχωρίζουμε.
Οπότε ποιο συναίσθημα και ποια τέχνη; ένας άλλος λόγος που ήθελα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση είναι και αυτός. Να θέσουμε σε διαφορετικές βάσεις ορισμένα θέματα - ερωτήματα, η μηχανή πλέον μας οδηγεί στο να αναθεωρήσουμε βοηθώντας μας να κατανοήσουμε με προηγουμένως μη προσβάσιμη λεπτομέρεια στην διαδικασία της δημιουργίας (καλλιτεχνικού) περιεχομένου.
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω την θέση μου, για εμένα δεν υπάρχει αυτό που όλοι εσείς ονομάζετε τεχν, απλά δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

Φαίνεται ότι τα καταφέρνει αν πούμε ότι δεν τα έχει καταφέρει ήδη, που και αυτό θέμα χρόνου είναι από ότι φαίνεται.
Η ανάγκη είναι παρούσα παντού, είτε στην οργανική είτε στην ανόργανη ύλη, δεν κάνει διακρίσεις ούτε είναι ρατσίστρια όπως εμείς.

Είναι παρούσα και ορίζει και στα γκομπιούτερ θέλω να πω.

Χμ, πραγματικά δεν είχα ποτέ σκοπό να πείσω κανέναν για οποιαδήποτε μου άποψή αλλά διαβλέπω ότι σε κάποια φάση θα πεις και μόνος σου την ατάκα "δεν υπάρχει τεχν" και θα απελευθερωθείς, όπως πχ ένας ομοφυλόφιλος ντύνεται για πρώτη φορά γυναίκα, κάπως έτσι την κόβω την φάση.

[sys3x]

Εσένα σε έχει ευκολάκι, χαμπάρι δε θα πάρεις.

εμένα θα με πιάσει τελευταίο.θέλω τη μουσική μου λίγο τσαλακωμένη

Όχι όχι, ξέρω τι σου λέω, αυτό που θέλεις εσύ γίνεται πιο εύκολα από όλα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Το βίντεο και η συζήτηση κατά προέκταση πάνω σε αυτό το θέμα που θίγει αναδύει με νέο πρωτόγνωρο τρόπο διάφορα ερωτήματα, ένα από αυτά είναι το "τι πάει να πει δημιουργικότητα(;)". Στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεις κανέναν ορισμό ούτε οι αλγόριθμοι προσπαθούν να προσομοίωσουν συναισθήματα, αυτά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Θα προσπαθήσουμε σιγά σιγά να τα εξηγούμε ένα ένα αυτά τα πράγματα να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Εάν σπάσεις σε πενηνταράκια την διεργασία όλων αυτών των συναισθημάτων (θυμός, χαρά, λύπη) που λες (για εμένα είναι άτοπο αυτό αλλά χάριν της συζήτησης και επειδή το έθιξες το αναφέρω) και κρατήσεις το αποτέλεσμα των αποφάσεων που θα σε οδηγήσουν να πάρεις συνθετικά, αυτό δεν αποτελεί δημιουργική διαδικασία;
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη φάση που ούτε σίγουροι θα μπορούμε να είμαστε για το ποιος δημιούργησε τι ούτε θα μπορούμε να το ξεχωρίζουμε.
Οπότε ποιο συναίσθημα και ποια τέχνη; ένας άλλος λόγος που ήθελα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση είναι και αυτός. Να θέσουμε σε διαφορετικές βάσεις ορισμένα θέματα - ερωτήματα, η μηχανή πλέον μας οδηγεί στο να αναθεωρήσουμε βοηθώντας μας να κατανοήσουμε με προηγουμένως μη προσβάσιμη λεπτομέρεια στην διαδικασία της δημιουργίας (καλλιτεχνικού) περιεχομένου.
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω την θέση μου, για εμένα δεν υπάρχει αυτό που όλοι εσείς ονομάζετε τεχν, απλά δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

ναι μεν ο υπολογιστης δεν μπορει να βιωσει εναν χωρισμο, ενα ηλιοβασιλεμα, ή να μυρισει ενα λουλουδι..

αλλα ολα ειναι θεμα επεξεργαστικης ισχυος οπως πριν 30 χρονια περιπου εχασε ο Κασπαροφ απο τον Deep Blue, με τους κβαντικους υπολογιστες η υπολογιστικη ισχυ θα ειναι ..ανυπολογιστη

ως τωρα χρησιμοποιουμε πανισχυρους υπολογιστες για πρακτικους λογους για προσομειωσεις και για να καταλαβουμε καλυτερα το συμπαν,
το πιθανοτερο λοιπον ειναι οτι καποια στιγμη θα εχουμε υπολογιστες που θα παραγουν εργα τεχνης που θα ειναι ασυλληπτα για τη δικη μας πεπερασμενη διανοια, και θα ειναι τοσο εξυπνοι που μαλλον αναγκαστικα θα τα προσαρμοζουν στα δικα μας μετρα

Φίλε μου, η δημιουργική διαδικασία δεν έχει να κάνει μόνο με υπολογισμούς. Έχει να κάνει κυρίως με ψυχή. Με ζωή. Δε μιλάμε για σκάκι. Ποιον υπολογιστή βαραίνει ο θάνατος; Ποιον ο έρωτας; Η σύγκρουση, ο πόλεμος.
Τέχνη παράγουν μόνο ζωντανά πλάσματα με φαντασία. Όχι επεξεργαστές. Τάισε του όλα τα έργα του μοζαρτ αν θέλεις και καντο σε εκατό χρόνια από τώρα. Μετά πες του. Γράψε κάτι εφάμιλλο. Θα παράγει ένα αρχίδι. Και μετά από 100 και μετά από 500 χρόνια πάλι αρχίδια θα παράξει. Αφού είναι άψυχο.

[nowhere]

Όχι όχι, ξέρω τι σου λέω, αυτό που θέλεις εσύ γίνεται πιο εύκολα από όλα.

νομίζεις.κανένα πρόγραμμα δεν μπορεί να φτιάξει κάτι τόσο άτεχνα όμορφο

[omg kai 3 lol]

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

ναι μεν ο υπολογιστης δεν μπορει να βιωσει εναν χωρισμο, ενα ηλιοβασιλεμα, ή να μυρισει ενα λουλουδι..

αλλα ολα ειναι θεμα επεξεργαστικης ισχυος οπως πριν 30 χρονια περιπου εχασε ο Κασπαροφ απο τον Deep Blue, με τους κβαντικους υπολογιστες η υπολογιστικη ισχυ θα ειναι ..ανυπολογιστη

ως τωρα χρησιμοποιουμε πανισχυρους υπολογιστες για πρακτικους λογους για προσομειωσεις και για να καταλαβουμε καλυτερα το συμπαν,
το πιθανοτερο λοιπον ειναι οτι καποια στιγμη θα εχουμε υπολογιστες που θα παραγουν εργα τεχνης που θα ειναι ασυλληπτα για τη δικη μας πεπερασμενη διανοια, και θα ειναι τοσο εξυπνοι που μαλλον αναγκαστικα θα τα προσαρμοζουν στα δικα μας μετρα

Φίλε μου, η δημιουργική διαδικασία δεν έχει να κάνει μόνο με υπολογισμούς. Έχει να κάνει κυρίως με ψυχή. Με ζωή. Δε μιλάμε για σκάκι. Ποιον υπολογιστή βαραίνει ο θάνατος; Ποιον ο έρωτας; Η σύγκρουση, ο πόλεμος.
Τέχνη παράγουν μόνο ζωντανά πλάσματα με φαντασία. Όχι επεξεργαστές. Τάισε του όλα τα έργα του μοζαρτ αν θέλεις και καντο σε εκατό χρόνια από τώρα. Μετά πες του. Γράψε κάτι εφάμιλλο. Θα παράγει ένα αρχίδι. Και μετά από 100 και μετά από 500 χρόνια πάλι αρχίδια θα παράξει. Αφού είναι άψυχο.

δεν καταλαβες, δε θα του ταισει μονο ολα τα εργα του Μοτσαρτ αλλα ολα τα εργα απο ολες τις μορφες τεχνης, της ιστοριας, του πολιτισμου απο την αρχη της ανθρωπινης ιστοριας εως τωρα, επισης θα ειναι εξοπλισμενος με αισθητηρες που θα βιωνει το τωρα οχι σαν ενας ανθρωπος αλλα σαν εκατομμυρια ανθρωποι ταυτοχρονα

[EKPLIKTIKOS]

δεν καταλαβες, δε θα του ταισει μονο ολα τα εργα του Μοτσαρτ αλλα ολα τα εργα απο ολες τις μορφες τεχνης, της ιστοριας, του πολιτισμου απο την αρχη της ανθρωπινης ιστοριας εως τωρα, επισης θα ειναι εξοπλισμενος με αισθητηρες που θα βιωνει το τωρα οχι σαν ενας ανθρωπος αλλα σαν εκατομμυρια ανθρωποι ταυτοχρονα

Αυτά που λες δεν παίζουν με τη σημερινή τεχνολογία κ τους αλγορίθμους που χρησιμοποιούνται σήμερα.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Το βίντεο και η συζήτηση κατά προέκταση πάνω σε αυτό το θέμα που θίγει αναδύει με νέο πρωτόγνωρο τρόπο διάφορα ερωτήματα, ένα από αυτά είναι το "τι πάει να πει δημιουργικότητα(;)". Στην πραγματικότητα δεν του μαθαίνεις κανέναν ορισμό ούτε οι αλγόριθμοι προσπαθούν να προσομοίωσουν συναισθήματα, αυτά τα κάνουμε εμείς οι άνθρωποι. Θα προσπαθήσουμε σιγά σιγά να τα εξηγούμε ένα ένα αυτά τα πράγματα να μην έχουμε παρεξηγήσεις.
Εάν σπάσεις σε πενηνταράκια την διεργασία όλων αυτών των συναισθημάτων (θυμός, χαρά, λύπη) που λες (για εμένα είναι άτοπο αυτό αλλά χάριν της συζήτησης και επειδή το έθιξες το αναφέρω) και κρατήσεις το αποτέλεσμα των αποφάσεων που θα σε οδηγήσουν να πάρεις συνθετικά, αυτό δεν αποτελεί δημιουργική διαδικασία;
Είμαστε πάρα πολύ κοντά στη φάση που ούτε σίγουροι θα μπορούμε να είμαστε για το ποιος δημιούργησε τι ούτε θα μπορούμε να το ξεχωρίζουμε.
Οπότε ποιο συναίσθημα και ποια τέχνη; ένας άλλος λόγος που ήθελα να ξεκινήσει αυτή η συζήτηση είναι και αυτός. Να θέσουμε σε διαφορετικές βάσεις ορισμένα θέματα - ερωτήματα, η μηχανή πλέον μας οδηγεί στο να αναθεωρήσουμε βοηθώντας μας να κατανοήσουμε με προηγουμένως μη προσβάσιμη λεπτομέρεια στην διαδικασία της δημιουργίας (καλλιτεχνικού) περιεχομένου.
Σε αυτό το σημείο επαναλαμβάνω την θέση μου, για εμένα δεν υπάρχει αυτό που όλοι εσείς ονομάζετε τεχν, απλά δεν υπάρχει.

Νομίζω ότι κάθε άνθρωπος που έχει ελάχιστη σχέση με το αντικείμενο αντιλαμβάνεται τη δημιουργικότητα και την κάνει πράξη με τρόπο που κανένας υπολογιστής δεν θα καταφέρει. Η δημιουργικότητα έχει προυποθέσεις που ο υπολογιστής απλούστατα δεν μπορεί να έχει. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη. Ο άνθρωπος συνθέτει μεν μα το κάνει με τρόπο που κανένα μηχάνημα δεν θα κάνει. Αντλώντας όχι μόνο από εξωτερικά ερεθίσματα, αντλώντας από μέσα. Ο έξω κόσμος ερμηνεύεται μέσω αυτού. Το κομπιούτερ δεν έχει προσωπικότητα. Δεν έχει μνήμη. Είναι ένα πράγμα νεκρό.

Ως προς το δεύτερο, δε σπάζεται σε πενηνταράκια η διεργασία ούτε και μπορείς να φτάσεις στο αποτέλεσμα ανεξάρτητα αυτής. Να έχεις μόνο το αποτέλεσμα, χωρίς τις εικόνες, τις μνήμες, τη σκέψη, που οδήγησαν σ' αυτό, είναι μεταφυσική.

Δε συμφωνώ ούτε με το τελευταίο. Σε μένα τουλάχιστον ότι μ' αρέσει από τέχνες έχει μέχρι τώρα φτιαχτεί από άνθρωπο.

Φαίνεται ότι τα καταφέρνει αν πούμε ότι δεν τα έχει καταφέρει ήδη, που και αυτό θέμα χρόνου είναι από ότι φαίνεται.
Η ανάγκη είναι παρούσα παντού, είτε στην οργανική είτε στην ανόργανη ύλη, δεν κάνει διακρίσεις ούτε είναι ρατσίστρια όπως εμείς.

Είναι παρούσα και ορίζει και στα γκομπιούτερ θέλω να πω.

Χμ, πραγματικά δεν είχα ποτέ σκοπό να πείσω κανέναν για οποιαδήποτε μου άποψή αλλά διαβλέπω ότι σε κάποια φάση θα πεις και μόνος σου την ατάκα "δεν υπάρχει τεχν" και θα απελευθερωθείς, όπως πχ ένας ομοφυλόφιλος ντύνεται για πρώτη φορά γυναίκα, κάπως έτσι την κόβω την φάση.

Η ανάγκη δεν είναι παρούσα παντού. Η ανάγκη, για το επίπεδο έκφρασης που συζητιέται, είναι μόνο στον άνθρωπο. Μπορεί κάποιος να φτιάξει έναν υπολογιστή που θα λέει: Έχω την ανάγκη να εκφραστώ, έχω την ανάγκη για αναγνώριση, έχω να πω τον πόνο μου, έχω καύλα, έχω σκέψεις, νικώ τον θάνατο και θα τα πει όλα αυτά ο υπολογιστής μα δεν θα καταλάβει ποτέ τι σημαίνουν. Ό,τι καταφέρει να δημιουργήσει θα είναι αναμασήματα που του τάισαν.
Όσο για την τέχνη, με τον καιρό θα αναφωνήσεις: δεν υπάρχει τίποτα εκτός από τέχνη

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

ναι μεν ο υπολογιστης δεν μπορει να βιωσει εναν χωρισμο, ενα ηλιοβασιλεμα, ή να μυρισει ενα λουλουδι..

αλλα ολα ειναι θεμα επεξεργαστικης ισχυος οπως πριν 30 χρονια περιπου εχασε ο Κασπαροφ απο τον Deep Blue, με τους κβαντικους υπολογιστες η υπολογιστικη ισχυ θα ειναι ..ανυπολογιστη

ως τωρα χρησιμοποιουμε πανισχυρους υπολογιστες για πρακτικους λογους για προσομειωσεις και για να καταλαβουμε καλυτερα το συμπαν,
το πιθανοτερο λοιπον ειναι οτι καποια στιγμη θα εχουμε υπολογιστες που θα παραγουν εργα τεχνης που θα ειναι ασυλληπτα για τη δικη μας πεπερασμενη διανοια, και θα ειναι τοσο εξυπνοι που μαλλον αναγκαστικα θα τα προσαρμοζουν στα δικα μας μετρα

Φίλε μου, η δημιουργική διαδικασία δεν έχει να κάνει μόνο με υπολογισμούς. Έχει να κάνει κυρίως με ψυχή. Με ζωή. Δε μιλάμε για σκάκι. Ποιον υπολογιστή βαραίνει ο θάνατος; Ποιον ο έρωτας; Η σύγκρουση, ο πόλεμος.
Τέχνη παράγουν μόνο ζωντανά πλάσματα με φαντασία. Όχι επεξεργαστές. Τάισε του όλα τα έργα του μοζαρτ αν θέλεις και καντο σε εκατό χρόνια από τώρα. Μετά πες του. Γράψε κάτι εφάμιλλο. Θα παράγει ένα αρχίδι. Και μετά από 100 και μετά από 500 χρόνια πάλι αρχίδια θα παράξει. Αφού είναι άψυχο.

δεν καταλαβες, δε θα του ταισει μονο ολα τα εργα του Μοτσαρτ αλλα ολα τα εργα απο ολες τις μορφες τεχνης, της ιστοριας, του πολιτισμου απο την αρχη της ανθρωπινης ιστοριας εως τωρα, επισης θα ειναι εξοπλισμενος με αισθητηρες που θα βιωνει το τωρα οχι σαν ενας ανθρωπος αλλα σαν εκατομμυρια ανθρωποι ταυτοχρονα

Ακόμα κι αν είναι έτσι όπως τα λες που δεν είναι, είναι παιδιάστικο ακόμα και να το συζητάμε, ποιο πιστεύεις ότι θα είναι το αποτέλεσμα; Ξέρεις τι θα ήσουν εσύ αν ήσουν ταυτόχρονα εκατομμύρια άνθρωποι;
Τίποτα. Είναι η ατομικότητα σου που προσδιορίζει πρώτα εσένα κι έπειτα το έργο σου.

[ST48410]

Ελάτε να συζητήσουμε όμορφα για το μέλλον μας.
Όλα θα πάνε καλά.

Πολύ ωραίο νήμα.

Έχουν τεθεί ένα σωρό θέματα και δυσκολεύομαι να τα βάλω στη σειρά. Κάποιες σκέψεις χύμα:

1. θα την πληρώσουν πολύ οι δημιουργοί εμπορικής τέχνης. Είσαι η χ διαφημιστική και θα φτιάξεις σποτάκι για το νέο ηλεκτρικό της Audi. Αν τα πνευματικά δικαιώματα που πληρώνεται ο συνθέτης είναι χοντρά λεφτά, δεδομένου ότι τέτοια σποτάκια παίζουν σε πολλές χώρες και πολλά μέσα, γιατί να τον πληρώσεις όταν θα μπορείς να έχεις έναν ΙΤ που κατά περίπτωση θα ταΐζει το μαραφέτι, τα του βγάζει 10-20 συνθέσεις και θα διαλέγεις όποια σου κάνει;

2. Θα αλλάξει η δουλειά του dj. Αντί για σιντιέρες, πλατό, και σκληρούς με εκτεταμένες συλλογές θα έχει πανίσχυρους υπολογιστές που θα δημιουργούν μουσική on the fly ανάλογα με την ώρα, διάθεση του κόσμου κλπ

3. Θα τεθούν και στην εμπορική μουσική τα ερωτήματα που τέθηκαν στη σοβαρή όταν άρχισε η αλγοριθμική σύνθεση. Ποιανού είναι το έργο; Στην αλγοριθμική μέχρι τώρα είναι φανερό ότι η ικανότητα του συνθέτη να διαλέξει κατάλληλο mapping και κατάλληλο αλγόριθμο συν την καλλιτεχνική του καλλιέργεια, κάνουν όλη την διαφορά. Κάτι μου λέει πως με το ΑΙ υπάρχει μικρότερος έλεγχος του αποτελέσματος και όσο γίνονται ισχυρότεροι οι υπολογιστές πιθανόν ο έλεγχος αυτός να γίνει ακόμα μικρότερος. Πως θα λες το έργο δικό σου όταν απλά ταΐζεις; Δεν έχω απάντηση, θέλω να το σκεφτώ περισσότερο και να το δω στην πράξη.

4. Θα ανοιχθούν τεράστιες δυνατότητες για αυτούς που έχουν φαντασία και γνώσεις. Δες στο video. Ο πιτσιρικάς δεν μπορεί να αποδεχθεί ως μουσική αυτό που ξεφεύγει από αυτό που νομίζει ότι είναι η μουσική και επειδή στο χώρο του είναι ένα αρκετά περιορισμένο πράγμα θα απορρίψει πολλά αποτελέσματα. Άλλος θα τα αγκαλιάσει και θα τα πάει παραπέρα.

5. Δεν έχουμε ακόμα (για τον καθένα) τους υπολογιστές που θα μπορούν να τα κάνουν όλα αυτά τόσο γρήγορα όσο χρειάζεται για να πάρει το πράγμα μαζικές διαστάσεις. Νομίζω ότι μέχρι να τους έχουμε, θα έχουν χαθεί τόσες θέσεις εργασίας από αλλού, που θα τεθούν πιεστικά πολλά ζητήματα στο τραπέζι, πριν τεθούν για τους δημιουργούς και τους εκτελεστές.

Προς το παρόν γυρνάμε στο 1. Πληρώνεις μια φίρμα (πχ Παπαθανασίου) να σου γράψει μουσική για το σποτάκι και να σκάσεις ένα τσουβάλι λεφτά σε βάθος χρόνου ή τα δίνεις στον ΙΤ και σου φτιάχνει 10, 20, 30 και διαλέγεις; Ειδικά αν θες τίποτα συνθετικούς ήχους κλπ, ΚΑΝΕΙΣ δεν θα καταλάβει την διαφορά μόλις αποκτηθεί λίγη εξοικείωση με το τάισμα.

[akirav]

ΤΝ βγάλει τους επόμενους νιρβάνα.

θα γινει.
Ο κοσμος οντως θα το γουσταρει ή θα ειναι της μοδος?
ΤΝ να φτιαξει κινημα αποκλειεται

[omg kai 3 lol]

δεν καταλαβες, δε θα του ταισει μονο ολα τα εργα του Μοτσαρτ αλλα ολα τα εργα απο ολες τις μορφες τεχνης, της ιστοριας, του πολιτισμου απο την αρχη της ανθρωπινης ιστοριας εως τωρα, επισης θα ειναι εξοπλισμενος με αισθητηρες που θα βιωνει το τωρα οχι σαν ενας ανθρωπος αλλα σαν εκατομμυρια ανθρωποι ταυτοχρονα

Αυτά που λες δεν παίζουν με τη σημερινή τεχνολογία κ τους αλγορίθμους που χρησιμοποιούνται σήμερα.

Quantum supremacy

Nevertheless, progress continues to be made. Google, for instance, is claiming to have achieved quantum supremacy – a milestone at which quantum computing outperforms the best of traditional computing. Google claimed that a quantum processor comprising 54 qubits was able to perform a random sampling calculation in just 3 minutes and 20 seconds; they also claimed that IBM’s Summit, the world’s most powerful supercomputer, would have needed 10 ,000 years to complete the same task.

Zuchongzhi is a 66-qubit quantum supercomputer designed by a team from the University of Science and Technology of China in Hefei. They say Zuchongzhi completed an experiment that was 100 times more challenging than the one that Google's Sycamore 54-qubit processor completed two years ago when it set the benchmark in this next-generation field.

This is a significant milestone, however, and we should expect more jostling for pole position in the technology's development over the years to come. IBM last year announced it would produce a 1,000-qubit quantum computer that's about 20 times more powerful than Zuchongzhi, by the end of 2023.