Love Radio...

[aLiCat]

[aLiCat]

[student]

[student]

[Στύγιος]

Αγαπημένο

[Καρολίνα]

SpoilerShow

Εγώ δεν πονάω πάντως μπαζούμπα μου.

Άμα μας κάνει κάποιος να πονάμε, σίγουρα δεν αξίζει να ασχοληθούμε παραπάνω μαζί του.

(Τα λέω να τα ακούω. Bazoomba, άκουσέ τα και εσύ.)

[student]

Αφού θες να τ ακούς , επαυξάνω.

Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά κάνουν, κατά προτεραιότητα μάλιστα, ό,τι μπορούν για να μην πονάει ο ΑΛΛΟΣ...!
Και το κάνουν από κοινού και εξ ίσου...
Ο ένας φυλάει, ειδικά από τον πόνο, ΠΡΩΤΑ την πλάτη τ αλλουνού, και μετά τη δική του. Και είναι κερδισμένοι και οι δύο, το μαζί, το εμείς, το όλον.

Εαν μόνο ένας αγαπάει πραγματικά το έτερον ήμισυ, θα θερίσει τελικά πόνο.

Δύο μισά που αγαπάνε εξ ίσου, φυτεύουν χαρά και στιγμές απεριόριστης ευτυχίας...

αναρωτιούνται δε και οι ίδιοι κάποιες φορές στην πορεία, .. ... .........?




(κακός ο ήχος το ξέρω, αλλά οι στίχοι...?"

[student]

Συγκινήθηκα πάλι,

έχει ιστορία από πίσω αυτό το τραγούδι...που συμπτωματικά ήρθε στο μυαλό μου λίγο πριν διαβάσω αυτό που έγραψε η Καρολ...και ήρθε και το έδεσε...(thanks κοπελιά)

Πρώτη φορά το άκουσα 18 χρονών, να το παίζει στο μπουζούκι ένας αδελφικός, παιδικός μου φίλος, μεγάλο ταλέντο στη μουσική όλων των ειδών, και να το τραγουδάει. Οι τρεις κολλητοί, σ ένα δωμάτιο να τον ακούμε να γρατσουνάει, όπως τόσες φορές από παιδάκια...το χε ξεθάψει από κάποια κασέτα όπως τόσα άλλα που ακούγαμε πρώτη φορά απ αυτόν.
Πόσο όμορφο μου είχε φανεί τότε, πόσο βαθιά τα λόγια του, ακόμα και αν δεν είχα την παραμικρή ιδέα το τί μπορεί πραγματικά να σημαίνουν.

Στη μνήμη σου ρε Μητσάρα. Δόξα στον Κύριο, μας τά μαθε και στην πράξη. Καλά να σαι εκεί που είσαι και να δίνονται τέτοιες ευκαιρίες να σε θυμάμαι...κι ας γεμίζουν τα μάτια πάλι δάκρυα.
Άλλη μια φορά λοιπόν με τα ηχεία στο τέρμα, για πάρτη σου...σαν ν σ ακούω ζωντανά στην καρδιά μου.

[Καρολίνα]

Συγκινήθηκα πάλι,

έχει ιστορία από πίσω αυτό το τραγούδι...που συμπτωματικά ήρθε στο μυαλό μου λίγο πριν διαβάσω αυτό που έγραψε η Καρολ...και ήρθε και το έδεσε...(thanks κοπελιά)

Και εγώ συγκινήθηκα τώρα. Κοπελιά με λέει ο Κρητικός κολλητός μου που ζει στο εξωτερικό και εσύ, αν θυμάμαι καλά, έγραψες πως μένεις στην Κρήτη. Δεν θα κλάψω, γιατί έχω βαφτεί και είναι κρίμα.

[student]

Πάμε να ελαφρύνουμε λίγο...

Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά κάνουν, κατά προτεραιότητα μάλιστα, ό,τι μπορούν για να μην πονάει ο ΑΛΛΟΣ...!
Και το κάνουν από κοινού και εξ ίσου...
Ο ένας φυλάει, ειδικά από τον πόνο, ΠΡΩΤΑ την πλάτη τ αλλουνού, και μετά τη δική του. Και είναι κερδισμένοι και οι δύο, το μαζί, το εμείς, το όλον.

από την ώρα που έγραφα το παραπάνω μπολντ στριφογύρισε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι κάποιο τραγουδάκι κόλλαγε γάντι (αλλά εκείνη την ώρα έπαιζε άλλη φόρτιση)...

Μόλις ξεθύμανε, κάπως...τσουπ...ήρθε μπροστά "μια ιδιόμορφη σχέση...χτυπάς εσύ μα πονάω εγώ".


Έτσι ακριβώς νιόνιο μου (μάγκας κι αυτός και η καιτούλα, αυτοί το πιστεύω ότι αγαπιούνται πραγματικά)

[student]

Μια καληνύχτα σε όλους ...και στα "τυχερά" σας αστέρια...

[aLiCat]

[student]

...

[student]

Μια και πιάσαμε τ αστέρια...

[student]